"🎬 سینما؛ هنری بیمار در چنگال سرمایه‌داری ✍️ زینب گودرزی روزگاری از سینما به‌عنوان «هنر هفتم» یاد می‌شد؛ هنری که آمده بود تا با خلاقیت و تصویرسازی، داشته‌ها و نداشته‌های جامعه را بازتاب دهد و آیینه‌ای از دردها، شادی‌ها و همدلی‌های انسانی باشد. اما امروز، این هنر اصیل از مسیر اولیه خود فاصله گرفته و زیر سایه زر، زور و تزویر، رنگ اصالت را باخته است. سینما قرار بود زبان مشترک انسان‌ها باشد؛ ابزاری برای بیان دغدغه‌های اجتماعی و بستری برای گفت‌وگوی فرهنگی میان ملت‌ها. اما اکنون در بسیاری از کشورها، به‌ویژه در نظام‌های مبتنی بر سرمایه‌داری، بیش از آن‌که خلاقیت و معنا معیار باشد، سودآوری و منافع اقتصادی، سیاسی، القاء فرهنگ‌های خودخواسته و... تعیین‌کننده مسیر تولیدات سینمایی است. بیوگرافی سینما در جهان امروز نشان می‌دهد که این هنر، به‌تدریج به ابزاری در خدمت خواست سرمایه‌داران بدل شده است؛ تفاوتی ندارد که فیلم در ژانر تخیلی، سیاسی، اجتماعی یا حتی کمدی ساخته شود — هدف نهایی، گیشه و فروش بیشتر است، نه انتقال پیام انسانی یا اخلاقی. منتقدان فرهنگی بر این باورند که «سینمای بیمار» درگیر سطحی‌نگری، شوخی‌های رکیک، تکرار تکه‌کلام‌های بی‌محتوا و بازنمایی سبک زندگی بی‌هویت شده است. بسیاری از فیلمنامه‌ها بدون پشتوانه فکری و ادبی، به متونی شبیه گفت‌وگوهای روزمره خیابانی تبدیل شده‌اند؛ آثاری که حتی هوش مصنوعی می‌تواند نسخه‌ای دقیق‌تر و سالم‌تر از آن‌ها تولید کند. برخی تحلیل‌گران این وضعیت را حاصل نفوذ سرمایه‌داری و سه ضلع _زر، زور و تزویر_ می‌دانند؛ عواملی که مسیر سینما را از رسالت انسانی خود دور کرده‌اند. در حالی که سینما می‌توانست ابزاری برای حل مسئله، ارتقای فرهنگی و تقویت همدلی اجتماعی باشد_در قالب سبک زندگی مثبت انسانی_ امروز خود به مسئله‌ای تبدیل شده که نیاز به درمان دارد. کشور ما هم، این روزها درگیر این بیماری مسری هست و در گیشه‌های آن چنین فیلم‌هایی به وفور یافت می‌شود. #سینما #جهاد_تبیین #پویش_نوشتن #تبلیغ_مکتوب #جهاد_روایت 💎@howzavian | نویسندگان حوزوی