حالا همه‌ی این جملات رو درنطر بگیرید؛ آیا اگر بخاید راجب یک "امام" اونها رو بکار ببرید، میبرید؟

مثلا میخاید ولادت امام حسین"ع" رو تبریک بگید: ۱.بله ۲.خیر

خب حالا بیاید ببینیم اصلا "امام" کیه؟

یکی از راه‌های "تحریف امام"، سانسور وجه قدسی ایشون و زمینی کردنشونه!!! یعنی امام دیگه شخصیت ورای ما نیست، مثه خودمونه، باهاش مثل خودمون حرف میزنیم، همونجوری بهش نگاه میکنیم، معاذالله باهاش شوخی میکنیم و قربون صدقش میریم....

اون چیزی که تشیع رو متسحکم میکنه همین مفهوم"امامِ" تا وقتی که امام، شخصیتی باشه که "ایدئولوژی" و "اندیشه" داره، جامعه میتونه خودش رو با امام بسنجه

یا کلماتی مثه

آقای امام حسین"ع"

بابا مهدی"عج"