✝بزن به تخته✝
تجربیات تاریخی و نفوذ هدفمند فرهنگ غربی باعث شکل گرفتن خرافاتی شده که باید آنها را شناخت و برای رفعشان تلاش کرد و در مقابل راهحلهای اصیل قرار داد. دربارهی
#چشمشـور و
#چشمزخم، گفتههای خاصی وجـود داشته و سخنانی بین عامه رواج دارد.
در فرهنگ انگلیسی زمانی که دو نفر میخواستند در رابطه با یک مطلب محرمانه باهم صحبت کنند، به جنگل میرفتند و برای آنکه
#شیطان صدای آنها را نشنود، با دست به درختان میزدند. (گوش شیطان کر) نسخهی دیگر اینکه چون راهبان
#صلیب چوبی به گردن میانداختند، گاها بدان ضربه میزدند تا شر را از خود دور کنند.
#بزن_به_تخته اساسا یک اصطلاح عامیانه و گفتاری انگلیسی است و در زبان نوشتاری استفاده نمیشود و برای جلوگیری از اتفاق هر چیز بدی (چشم بد) کاربرد دارد. (I think I am finally feeling better – knock on wood) فکر میکنم که بالاخره حالم بهتر شده – بزن به تخته” (در این جمله برای جلوگیری از چشم بد استفاده میشود.
بنا به شواهد تاریخی «زدن به تخته» یکی از خرافههای مرسوم
#انگلیس است که انگلیسیها خاستگاه آن را با واقعه به
#صلیب کشیدن مسیح (آنطور که در انجیل آمده است) مرتبط میدانند. معمولا مسیحیان مومن آویزهایی به شکل صلیبهای کوچک برای
#خوششانسی به گردن میانداختند، که جنس آنها از چوب بود.
به عقیده مردم بریتانیا ضربه زدن به چوب موجب خوششانسی میشود، و شر شیطان را دور میکند؛ بر اساس این باور، آرزوها به حقیقت میپیوندند و افراد از شگون بد در امان میمانند. مثلا اگر کسی را مورد تعریف و تحسین قرار دادید، باید برای حفظ
#یمن نیک برای آن شخص فورا بر روی چوب ضربه بزنید.
ضربالمثل فوق یکی از هزاران شگرد و ترفند
#نفوذی و دام فرهنگی اجانب برای به فرهنگ و زبان ما میباشد، و متاسفانه آنچنان در لایههای مختلف کلام و گفتار و محاوره و باورهای عامیانه و یومیه مردم عادی ریشه دوانده که خود بهعنوان یک ویروس ضد فرهنگ به سادگی در حال تخریب و تضعیف اعتقادات و باورهای اصیل مردم میباشد.
