⬆️ ادامه ی قسمت اول .... امام فرمودند: تا بچه ها نيايند غذا نمى خوريم ! قصاب گفت: اى برادر غذا بخوريد، بچه ها جاى ديگرى رفته اند! امام فرمودند: ما غذا نمى خوريم تا آنها بيايند. هر چه قصاب اصرار به غذا خوردن كرد، امام قبول نكردند؛ تا اين كه فرمودند: آيا مرا نمى شناسى؟ من #مولاى_تو على بن ابى طالب هستم. قصاب گفت: اى مولاى من فرزندان، مال و همسرم فداى تو باد! سپس نزد همسرش رفت. زن گفت: بچه هايم كو؟ قصاب گفت: خاموش باش كه به خاطر #محبت_مولايم ذبح شدند. همسرش #گريان شد. قصاب گفت: ساكت باش كه مهمان مهربان، كودكانمان را #زنده خواهد كرد. زن گفت: چه طور زنده مى كند؟ قصاب گفت: اين مهمان امیرالمومنین (ع) است. همسر قصاب با شنيدن اين كلمات خودش را روى قدم هاى امام انداخت. امام فرمودند: ناراحت نباش! الان #به_اذن_خدا فرزندانت را #زنده مى كنم. امام به قصاب فرمودند: نعش طفلانت را بياور. قصاب نعش كودكان را آورد. امام برخاست دو ركعت #نماز به جاى آورد و #دعا كرد. مرد كوفى مى گويد: ناگاه ديدم آن دو طفل نشستند و گفتند: لبیک، لبیک، يا مولانا يا اباالحسن، و بر قدم هاى آن حضرت افتادند و دست و پاى آن بزرگوار را بوسيدند . و قصاب و همسرش بسيار مسرور شدند. امام به آن مرد كوفى فرمودند: آيا شما هم مثل اين قصاب با زبان و قلب مرا دوست داريد؟ گفت : #نه. امام فرمودند: اين ها #محب_قلبى_و_زبانى من هستند. آن وقت نشستند و غذا خوردند. قصاب دامن امام را گرفت و گفت: اى آقاى من اگر اين #راز در شهر فاش شود و پادشاه از اين جريان باخبر گردد همه ما را خواهد #كشت! امام فرمودند: نترس، هرگاه مشكلى برايت پيش آمد، #مرا_صدا_بزن! سپس خداحافظى كرده و رفتند و به مرد كوفى فرمودند: چشم را روى هم بگذار، كوفى چشم را روى هم گذاشت و پس از سه قدم خود را در كوفه ديد. طولى نكشيد كه جريان مرد قصاب در شهر منتشر گرديد و پادشاه در جريان قرار گرفت. اراده كرد آنها را بكشد وقتى كه مامورين به آنان حمله كردند، قصاب #شاه_ولايت را خواند. همان ساعت امام حاضر شده و مهاجمين را به قتل رسانيد؛ و سپس رفتند كه پادشاه را به سزاى عملش برسانند. پادشاه به وحشت افتاد و با سر و پاى برهنه به حضور آن حضرت شرفياب شد و فرياد الامان الامان برداشت و #ايمان آورد و از هلاكت #نجات يافت و عاقبتش به خير گرديد. 📗 ۷۲ داستان از شفاعت امام حسين (ع)، ج ۱، ص ۵ تا ۸. 💚🌿💚🌿💚🌿💚🌿💚🌿💚🌿

♻️ خدیجه و کجاست مثل خدیجه ؟ 🌷 ام سلمه رضوان الله علیه گفت ؛ هر وقت ذکر حضرت خدیجه سلام الله علیها می کردیم #رسول_خدا صلی الله علیه #گریان می شد و سپس می فرمود : #خدیجه و کجاست مثل خدیجه ؟ او در آن هنگام که مردم مرا تکذیب کردند ، مرا #تصدیق نمود و مرا با #ثروت خود برای #پیشرفت_دین خدا یاری نمود. خدا به من دستور داد خدیجه را به #قصر_زمردی که در #بهشت قرار دارد و هیچ رنج و زحمتی در آن نیست #بشارت دهم. 📗 بحارالأنوار ، ج ۴۳ ،  ص ۱۳۱