#قسمت_اول برای شهریور سال هزار و چهارصد و چهار می‌نویسم.🌱🖊 امروز همراه شده است با ولادت حضرت امام محمد باقر علیه السلام. پس از همین شخص بزگوار میخواهم باغ را عاقبت بخیر کند. باشد که رستگار و درستکار شویم‌. شهریور جان، چهار سال دیگر باز هم در روز نوزدهمت جشن شادی میگیریم و ریشه کوبی میکنیم. در آن زمان ان‌شاءالله سال دوم دانشگاه را گذرانده‌ام و در شرف معلم شدن هستم. سچینه هم برای کنکور میخواند اگر اشتباه نکنم. با هم در باغ های برگ اعظم، لی لی کنان میچرخیم و نهالان را اذیت میکنیم. اما اذیت برگی، آسیبی نمیزند. من مطمئنم با وجود همچین برگ اعظمی، باغبان ها و درختان خوبی که داریم رشد چشم گیری کرده‌ام. ان‌شاءالله در آن زمان دیگر آقای احف، همانطور که کودک خویش را در بغل دارند، من را استاد حسینی صدا میکنند. کلی هم با سچینه، سربه‌سر همسرشان میگذاریم. آقای یاد هم نقاشی های زیر دریایی میکشند و نصفش را هم رنگ نمیکنند و با دوربینشان از تمام زوایا آن اثر هنری را ثبت میکنند. هر کس هم ایراد از نقاشی بدون رنگ گرفت، با همان لحن مختص خودشان میگویند《آب که رنگ ندارد، نقاشی سرد است.》 تا آن موقع هم آقای متضوی فرد(کاربر MP MF) یک باغ چت برای خودشان زده‌اند و خیلی قدرتمند آن را مدیریت میکنند. هیچکس هم نمیتواند جلویشان را بگیرد، حتی برگ اعظم. ننه نورا (کاربر مدافع حریم) هم با ننه فائزه(کاربر فائزه کمال الدینی) که ننه جان افراسیاب و سچینه هستند چادر گلگلی زیر بغل میزنند و در گوشه کنار باغ می‌نشینند گل می‌گویند و گل می‌شنوند. آیرال بانو هم هر دفعه به ترفند های خاص خودش، به افراسیاب و سچینه شُک های وحشتناک میدهد! افسون بانو هم تا آن زمان یک داستان جنایی دیگر را نوشته است و خودش باغی بزرگ، زیر مجموعه باغات برگ اعظم افتتاح کرده‌اند. دوبلوری و نویسندگی را به صورت جدی آموزش میدهند. آوا جانم هم یک بخش آموزش رانندگی بانوان، با دنا برگزار میکنند. اما فقط خانم ها. آقایون را جناب نیکی مهر با دویست و شش تعلیم میدهند. فاطما آباجی خودم هم در آن زمان، گوشه کنار باغ یک مغازه پر مشتری باز کرده و سرش گرم کار است. نی‌نی مدیحه خودم هم آن زمان دیگر خانم شده. شاید آن زمان حتی نی نی هم داشته باشد، بعید نیست. راستی یادم رفت...فائزه جانم( کاربر عمار) هم آن زمان دیگر یک داستان سیاسی و امنیتی برای روشن کردن مردم جهان به دویست زبان دنیا چاپ کرده است. تازه یکدانه از کتابش را هم هدیه به من داده است. آن زمان فکر کنم دیگر اولاد های برگ اعظم هم دبستانی شده‌اند. اگر اشتباه نکنم بزرگ مردان کوچک، آقا امیر حسین و امیر مهدی. امیر مهدی میشود همبازی کودکان آقای احف. راستی آن سال هم انتخابات ریاست جمهوری داریم. افراسیاب و سچینه قرار است غوغا کنند. راستی گفتم غوغا...غوغا جانم هم در آن موقع یک گوشه از باغ را اختصاص میدهد به آهنگ های روز جهان. خودش هم مدیریتش میکند. قرار است برای من آهنگ های افتخاری هم پخش کند. آن زمان دیگر مادر زهره هم کودکانش را زیر بغلش زده است باز هم برای من سنگ صبور است. فاطمه جانم هم هی مرا نصیحت میکند. تا آن زمان حتما باید یکبار به دیدن آبجی زینب به شمال بروم. با سچینه میرویم😎. این بود نامه این بنده حقیر. باشد که دسته جمعی هدایت شویم. #نامه #تمرین95 #زهرا_حسینی

#قسمت_دوم اهم...ادامه صحبت هایم، گوش بفرمایید. آبجی حدیث در آن زمان فکر کنم شغل شریف روابط عمومی را بهشون تقدیم کنم تا در حسرت نداشتنش دق نکند. شاید هم یک باغ بزرک تاسیس کند و خودش بشود روابط عمومی باغ. حدیث هر روز می‌آید کنار من و سچینه می‌نشیند، کمی که اذیت و شیطنت کردیم عذاب وجدان میگیرد و میرود :) ریحون جانم هم آن زمان برای اینکه از فاطما آباجی کم نیارد آن هم یک مغازه دیگر تاسیس کرده است و ما هر روز شاهد دعوا های این دو فرد بزرگوار هستیم. تخمه هم با سچینه میبریم و دعوا میبینیم و میخندیم. نی نی گمنامم هم مثل من در دانشگاه به سر میبرد و من هر روز میخواهم برایم ویس دهد تا کیف کنم از صدای شیرینش. برادر کوچکترم صدارا جان هم یک کلاس آموزش با اسکچ بوک برگزار کرده‌اند و شاگرد پروپاقرص کلاس هایشان آقای نیکی مهر هستند. من هم به خاطر صدای بامزه شان هر روز با سچینه راهی کلاس ها میشوم. ستایش هم هر دقیقه از من میخواهد برایش دعا های مخصوص خودش که درجریان هست چه میگویم بکنم و فوری جواب دهد. آن هم مرا دعا کند. پ.ن: دیگه خدایی یادم نمیاد😶😂اگه کسی و نگفتم پی وی بگه ویرایش بزنم🤦‍♀ #نامه #تمرین95 #زهرا_حسینی

خب... بریم برای تشکر! همیشه دلم می خواست چیزی باشم که نیستم. تلاشم رو کردم. ولی خب دسترسی به یه چیزایی به توی این دنیا امکان پذیر نیست. برای همین شخصیتی خلق کردم. در واقع، خودم رو گذاشتم در حالتی که دلم می خواست باشم. و اسمش رو گذاشتم یاد. چرا یاد؟ برای اولین رمانم، دنبال روشی بودم تا بتونم اسم های مختلفی از طریق همین اسم های واقعی درست کنم. اسم هایی که جدید و ناشنیده باشن. پس به روشی دست پیدا کردم. و یاد رو از طریق اسم خودم ایجاد کردم. من باور دارم اگر نفس مون رو به چیز هایی عادت بدیم که انعطاف پذیر بشه، می تونیم هرجوری که می خوایم شکلش بدیم. در واقع، هر جوری که می خوایم باشیم! البته این دنیا پذیرای خواسته های ما نیست. ولی یه دنیای بی نهایت وجود داره. من کاری کردم که داخل داستانم، همونی باشم که می خوام. یه ماجراجو، یه هنرمند، یه قانون مدار قوی و شجاع. البته با ترس از تمام هیولا های تخیلی. حالا بریم سراغ تشکر وقتی #تمرین95 های شما رو خوندم، فهمیدم توی دنیای عادی، اون قدر ها که فکر می کردم از خواسته ام دور نیستم. از جایی که در فضای مجازی شما جسم من رو نمی بینید، دقیقا با نفس من سر و کار دارید. من فهمیدم در ذهن شما، نفس من همونی هست که می خوام! و بابت این موضوع، واقعا از همه شما ممنونم. شما به من ثابت کردید، من همون یاد هستم. یاد لقب من نیست... خود منه! #یاد

#نامه #زهرا_حسینی #تولد_یک_سالگی #تشکر آقای یاد، یادآوری کردند. من چقدر بی فکر بودم که یک تشکر هم نکرده بودم. ممنونم از ایشون. من، زهرا حسینی ملقب به افراسیاب هنوز که هنوز است، دو ماه نشده که وارد این باغ شدم. جو صمیمی که دوستان مهیا کردند واقعا دلپذیره من چقدر می‌پسندم. آدم شوخی هستم و ناخواسته خیلی ها را ناراحت می‌‌کنم، چون به قول سچینه فکر می‌کنم همه مثل خودم هستند. ماجراهای عجیبی را در این باغ تجربه کردم. دعوا، خنده، دوستی، خواهران عزیزتر از جآنم و اساتید و برگ اعظم. واقعا بعضی وقتها حس که نه، یقین پیدا می‌کنم مدیون برگ اعظم هستم. چون این فضا رو من هیچ جایی نمیتوانستم پیدا کنم. من در این باغ خانواده دارم! یک خانواده بزرگ به سرپرستی استاد. مادر دارم که سنگ صبورم است. خواهرانی دارم که هم با همدیگر دیوانگی می‌کنیم، هم در آغوش امن هم، بغض هایمام را تخلیه می‌کنیم! در این باغ خیلی چیزها چه از لحاظ دینی و علمی و گرافیک و کلا همه چیز آموختم. همه چیز تمام است به قوله معروف. خلاصه که زیادم صحبت نکنم...خوبی، بدی دیدید حلال کنید که شاید فردایی نباشم. ان‌شاءالله در کنار هم رشد کنیم و برگ بگیریم. با آرزوی شهادت. یاعلی مدد.

#تمرین95 #نامه 20شهریور1404 صبح شده و من عازم سفرم. قبل از حرکت مرور کوتاهی دارم بر چکیده آخرین مقاله ام، حین خواندنش ذهنم پر میکشد به چند سال قبل، وقتی سال1385 در رابطه با علم و ظهور مقاله نوشتم؛ آنروز چقدر به من خندیدند. اکنون از آنسوی جهان دعوت شده ام، اکنون که چشمان منتظر همه خلایق، روز و شب عطش دیدار روی منجی را دارد. خیلی راحتتر میتوانم صحبتم را بیان کنم. علم هوشمند در ظاهر یک مایع، تخیلی در ماوراء و سینما بود و اکنون.... چرا ذهنم پرت شد به اشتباه؟ دین چتری است بر سر علم، منجی جهان همان عالم بی همتا است. روی سخنم این بوده و هست. روزی که در وبیناری بودم و استادش گفت: دانشمندان واقعی، خداشناسان خوبی هستند. ایمان آوردم به قلبم، چرا که عاشق شاگردی خالقم بودم و هستم. امروز پس از سالها، تلاش همه نیکو سیرتان به بار نشسته، برخیشان به نهایت لیاقت و شهادت رسیدند و اکنون دیگر هنگامه ظهور است. همه مشتاق، همه هر روز در حال تقلا و تکاپو برای رسیدن به معشوق بی همتایند. می آید، بزودی می آید. هیچ شکی در این حرفم به دل راه مده، تو او را خواهی دید. صدای زنگ می گوید بس است. هرچند کوتاه می روم. ولیکن چون موج باز می گردم. این روزها تمام جهان طوفانی است. موجهای بلند و بزرگی جهان را زیر و رو کرده اند و همگان در حال تقلا و کوشش زمینه آمدن اویند. بروم (چون شب از نیمه گذشته، کتابم را می بندم. کتابی که امضای شیرین ولی عزیزتر از جان روی آن خود نمایی میکند) #شب_خوش #صالح قرم قاطی شد انگار......

به مناسبت تولد باغ انار سلام من شخصیت عمران واقفی را نمیشناسم ولی هر که هست، به نظر می‌آید آرمان زندگیش به ما نزدیک است. باغ انار مرا به یاد قلعه‌های تودرتوی خیبر می‌اندازد. البته از نوع علویش. جناب برگ، روزی که آنقدر رشد کردید که تصمیم گرفتید داشته هایتان را برای آینده‌ی جهان هزینه کنید؛حتما ما‌ه‌ها یا سال‌ها پیش‌تر، جوانه‌اش در وجودتان ریشه دوانده بود. پس تبریک می‌گویم که تولد یک سالگی باغ انار یعنی عزم شما برای آینده‌ی جهان یکسال بار داده است. یعنی توانستید با زبانی ساده و عملیاتی، تجربه‌ی کار تشکیلاتی را یاد دهید. یعنی خودباوریتان زیر آسمان خداباوری ثمر داده است. هرچند ۹۱۲ عضو برای یکسال کم است ولی حتما کیفیت بالایی خواهند داشت. امیدوارم ما هم گمشده های زمانه را در داستانهای دوست داشتنی، برای مردم جهان زمزمه کنیم. لطفا گمنام

" گپ چت عشقولا! با کمتر از نیم قرن عقبه و تجربه - چط آزاد - دعوا ریموو - پیوی ریموو - فق باحالا جوین شن." چندبار متن را خواندم، بالا و پایینش کردم نگاهی به نام اکانتی که برایم فرستاده بودش انداختم. بین انبوه سمبل ها و حروف نامرتب نمیشد درست خواند که چی نوشته. نمیدانستم چه خبر است، از روی کنجکاوی روی لینکی که زیر پیام بود زدم و پایین صفحه نام " گپ چت عشقولا " به ضمیمه پروفایلی که در آن مردی قوی هیکل زنی ریزجثه را بالا آورده بود و لب هایشان را... فوری دکمه بازگشت را زدم. برافروخته شده بودم! نمی‌دانم چرا پیام را کپی کرده و اکانت دعوت کننده را مسدود کردم. نیم ساعتی گذشت، دور و برم خلوت تر شده بود... بار دیگر گوشی را برداشتم اینترنت را روشن کردم. پیام کپی شده را الصاق و سپس ارسال کردم. روی لینک زدم و اسم و عکس گروه دوباره بالا آمد. یک حالتی شدم، قلبم انگار در دهانم می‌تپید! دستانم یخ کرده بود اما در نهایت کنجکاوی ام بر تردیدم غلبه کرد و روی پیوستن زدم. آن موقع پروفایلم نیم رخ دختری با موهای بلند و مجعد قهوه ای رنگ بود، اسم اکانت هم دلارام، تخلص بعضی از اشعارم. تمام گروه پر از افراد فاز سنگین بود... سلامی فرستادم و سراغ چک کردن پروفایل اعضا رفتم. دو دقیقه نگذشته بود که چند پیام با محتواهای: - صلام اصل؟ - س، اصل؟ - صلم اثل بده. دوستم گفته بود اصل چیست، ولی دلیلی بر صداقت نمیدیدم! بی‌خودی نوشتم: - دلارام، ۱۷، کرج! برافروختگی صورتم را حس میکردم و کف دستم عرق کرده بود. از گروه خارج شدم که دیدم شش پیام جدید در شخصی دارم! چشم‌هایم گرد شده بود! آب دهانم را قورت دادم و سراغشان رفتم. پنج پسر بودند و یک دختر. حس کنجکاوی مثل ماهی سرخی در تنگ وجودم مدام این‌طرف و آن‌طرف میرفت. پیام یکی از پسر ها را باز کردم؛ - صلم دلی خوبی؟ - س رل میزنی؟ و... سراغ پیام دخترک که رفتم قلبم از جا کنده شد! سکوت را شکستم و جوابش را دادم. - عوضی میفهمی چی میگی؟ - چرا جوش میاری؟ حالم بده... ما که هم جنسیم هوای همو نداشته باشیم... از اوج وقاحتش حالت تهوع گرفته بودم، سریع مسدودش کردم و گوشی را بین دستان عرق کرده ام سفت فشردم. تک تک اکانت هایی را شخصی پیام داده بودند مسدود کردم جز همان یکی پروفایلش عکس آقایی موجه بود و فقط نوشته بود: - سلام خانم دلارام میتونم وقتتونو بگیرم؟ اسمش را چندبار خواندم، " علی " دکمه یقه لباسش را تا آخر بسته بود و ته ریش داشت. رنگ موهایش نه چندان تیره و چهره اش مردانه و آراسته بود. - سلام، بفرمایید. - پروفایلتون خودتون هستید؟ پوزخندی زدم، من را خل فرض کرده بود یا خودش را؟ بی تفاوت تایپ کردم: - خیر، فقط جهت شباهتی که بهم داشت گذاشتم. - پس شما هم موهای قهوه ای و مواج مثل دریا دارید... مواج مثل دریا.. لبخندی گوشه لبم نشست که دلیلش را نمیدانستم! چیزی نداشتم که بگویم ناگهان پیام بعدی اش آمد. - انقد دلم میخواست پیشت بودم و دستام تو دریای موهای قشنگت شنا میکرد❤️ چند بار پیامش را خواندم، شرم کردم... ولی شیطان کوچولوی وجودم حالا آنقدر بزرگ شده بود که حاضرجوابی ام گل کرد. - نمیخواد تو زحمت بکشی بابام هست. اصل علی را در گروه خوانده بودم، " علی، ۲۲، تهران " - ولی اون عشقی که من بهت دارم فرق داره!😊❤️❤️❤️ پیامش را که خواندم انگار رویم آب سرد ریختند! حالتی عجیب که سابقا تجربه اش نکرده بودم. ظرف دو پیام عاشق شده بود؟ عاشق چه؟ دستم می‌لرزید... - ظرف دو دقیقه ندیده و نشناخته عاشق چی من شدی دیوونه؟😂 منتظر پیام بعدی اش بودم که صدای پسر فامیلمان مرا به خودم آورد! - عا عا با کی چت میکنید؟ رنگم پرید! فوری گوشی را خاموش کردم و طبق عادت سرم را پایین انداختم. نزدیک تر آمد و با لحن مزخرفی گفت: - عه اینجا چی ریخته؟ انگشتش را با فاصله در موازات بینی ام بالا کشید. - بینگ! خنده حال به هم زنی کرد و از کنارم دور شد. نمیدانم پسر ۳۰ ساله اگر خجالت سنش را نمی‌کشید چرا لااقل احترام چادر من را نگه نمی‌داشت و سر پایین انداخته ام را اینطور به سخره می‌گرفت؟ صفحه گوشی را که روشن کردم ناگهان منقلب شدم..! تازه به خودم آمدم و دیدم این‌همه حیا و سر به زیری چه شد؟ چطور محو گفت و گو با پسری شدم که بی پرده ابراز عشق میکرد و... حالم بد شد... خیلی بد... هوای روز ۱۳ بهار، آن هم در خنکای خانه باغ روستای سرسبزمان نباید این‌قدر داغ میبود، ولی بود! عرق کرده بودم. شرم و خجالت تمام وجودم را پر کرده بود. نمی‌دانم علی داشت مخ چند نفر دیگر را هم زمان میزد که آخرین پیامم را هنوز حتی ندیده بود! بی شک و تردید مسدودش کردم و سراغ دسته گروه ها رفتم. انبوه پیام ها سبب میشد همیشه بالای باقی گفت و گو ها باشد. چشمانم تار می‌دید... بخش‌اول #پاک_دامنی #تمرین94

قلبم آنقدر شدید میزد که گویا انتشار خون در تک تک مویرگ هایم را هم حس میکردم! طبق عادت همیشه انگشت سبابه ام گز گز میکرد... فوری آن گروه کذایی را ترک کردم و از شلوغی خانه باغ به کوچه پس کوچه های ساکت روستا پناه بردم. شاخه های درختان توت و تاک و انار که از پشت دیوار باغ ها به بیرون آمده بود در طرفین کوچه دست در دست هم داده بودند و سقفی از برگ برای دالان تنگ کوچه ساخته بودند. حالم آنقدر از خودم بد بود که بی‌خیال خاکی شدن، پشتم به دیوار کاه گلی کشیده شد و روی زمین افتادم. چادرم را روی سرم کشیدم و یک دنیا برای خودم اشک ریختم... کِی... چرا... به اینجا رسیده بودم؟ چطور حواسم پرت اسم دروغ انداز مجازی شده بود؟ چرا حیایم را انکار میکردم؟ شرمنده تر از شرمنده بودم... تنها گفتم " استغفرالله ربی و اتوب الیه..." خدایا در آغوشم بگیر تا آرام شوم، دلم یک دنیا عشق تو را می خواهد♡ بخش‌دوم #داستان_کوتاه #پاک_دامنی #تمرین94 #نقد

#تمرین95 ۱۴۰۴/۶/۱۸ رو به اتمام است. عقربه‌ی بزرگ ساعت تنها چند دور دیگر که بزند، بامدادی دیگر و روزی نو آغاز خواهد شد . فردا جشن ۵ سالگی تاسیس باغ انار است. چه زیبا و برازنده است نام باغ انار. مساحتش به اندازه‌ی همه‌ی کره خاکی شده است و کاربرانش از ۱۲۴k گذشته. الحمدلله که برگ اعظم باغ از ابتدا دقیقا زمانی که باغچه‌ی کوچکی بیش نبود، مدیریت تشکیلاتی را برگزید و الا مگر می‌شد این حجم مخاطب را آنهم در فضای مجازی، جمع کرد! به نظرم یکی از ستایش برانگیزترین فعالیت باغ، بصیرت افزایی بود. آنجا که در کارگاه‌ها نهال‌های کوچک و بزرگ شرکت می‌کردند و تاریخ را با عینک ولایت می‌دیدند. یا در هیجانات مسابقه بر تن اسطوره‌ها لباس قرن ۱۴ می‌پوشاندند و به مخاطب نشان می‌دادند، در این آشفته بازار هم می‌توان اسطوره شد. داستانک و داستان کوتاه و رمان‌ها در میان خنده و شوخی و مزاح گم شده‌ی بذر و نهال و جوانه وبرگ همه آرام آرام زیر نور افشانی خورشید ولایت بار داد. کم‌کم درباغ انارهای صادراتی، به ۱۴ زبان زنده‌ی دنیا ترجمه شد. و به دست نهال‌هایی با جعرافیا و حتی اکسیژن فرهنگ متفاوت، که چون ما دل خونی داشتند رسید. و حالا هر کدام برای خودشان باغی خریده‌اند در دل کاربرانشان و البته که همه‌ی باغ‌ها با درهای چوبی کوچکی به هم راه دارند. همه در حال پرورش نهال انار‌اند. یقین دارم خیلی زودتر از زود یاقوت‌هاس سرخ باغ بین‌المللی‌مان، خوراک فکری قیام منجی را تامین خواهند کرد. حالا دیگر بامداد روز۱۴۰۴/۶/۱۹ است. روز تولد باغ انار. امروز متفاوت است. متفاوت تر از همیشه. امروز دفتر مقام عظمی ولایت، جمعی از درختانی که داستانشان اناری به سرخی خون را به بار نشسته، دعوت کرده اند. آنهایی دعوت شدند که در این باغ خون دل خوردند. و سرخی‌اش در انارشان نمودار شد. بروم باید استراحت کنم. فردا بعد نماز صبح عازم تهران هستیم. حسینیه‌ی امام خمینی. بروم که فردا باید دو چشم و گوش و خلاصه حواس پنجگانه‌ی دیگری قرض همراه خود ببرم. نباید چیزی از نگاهم دور بماند. باید نور بگیرم. #هاشمی

رسید.

🔸🔹🔸🔹🔸🔹 📝 #کارگاه طراحی(طراحی کاراکتر) 🗓 دوشنبه ۲۲ شهریور ⏰ساعت ۲۱ الی ۲۲ 🎙باغبان : بانو فائزه کمال الدینی در گروه عمومی باغ یاقوت👇 https://eitaa.com/joinchat/2117730369C3e312b8a21 🌱

📚کارگاه آموزش داستان‌ نویسی با موضوع « توصیف » باغبان: سرکار خانم موسوی (شانار) #کارگاه_آموزشی #نویسندگی نشانی باغ🔻 https://eitaa.com/joinchat/821624896Cb1d729b741 نمایشگاه باغ🔻 https://eitaa.com/joinchat/949289024Cec6ee02344

🌹کسب مقام دوم کشوری در جشنواره قرآنی 1455 در بخش فیلم کوتاه داستانی(فیلم قبول باشه) به کارگردانی دوست و برادر عزیزمون اقای سیدعلیرضا میراللهی که در کانون فرهنگی هنری سردار حاج قاسم سلیمانی تولید شده است را به ایشان تبریک و آرزوی موفقیت در تمامی مراحل آتی را داریم. ━━━💠🍃🌸🍃💠━━━ ﷽؛اینجا با هم یاد میگیریم. با هم ریشه می کنیم. با هم ساقه می زنیم و برگ می دهیم. به زودی به اذن خدا انارهای ترش و شیرین و ملس. نشانی باغ🔻 https://eitaa.com/joinchat/821624896Cb1d729b741 نمایشگاه باغ🔻 https://eitaa.com/joinchat/949289024Cec6ee02344

📒کارگاه 🔸 #زینب_شناسی4 خانم فاطمه شکیبا (🌿فرات🌿) #عاشورا #یا_زینب (سلام ‌الله‌علیها) ﷽؛اینجا با هم یاد میگیریم. با هم ریشه می کنیم. با هم ساقه می زنیم و برگ می دهیم. به زودی به اذن خدا انارهای ترش و شیرین و ملس. نشانی باغ🔻 https://eitaa.com/joinchat/821624896Cb1d729b741 نمایشگاه باغ🔻 https://eitaa.com/joinchat/949289024Cec6ee02344

همراه با خانم پهلوانی(مدافع سلامت)نایب الزیاره باغ اناریها هستیم

در شام شهادت حصرت رقیه در حرم حضرت معصومه سلام الله علیها نایب الزیاره دوستان هستیم.🙏

🌙 • 🌙 • 🌙 • 🌙 • 🌙 • 🌙 ~ بسم الله قاصم الجبارین ~ 🔎تحلیل حرکت رسانه‌ای حضرت زینب(س) °• سه‌شنبه ۲۳ شهریور ماه ۱۴۰۰ °• ساعت ۲۱:۴۰ باغبان: خانم فاطمه شکیبا [فرات] در باغ انار ⬇️ https://eitaa.com/joinchat/821624896Cb1d729b741 #زینب_کبری #سلام_الله_علیها #محرم #نشر_حداکثری نمایشگاه باغ🔻 https://eitaa.com/joinchat/949289024Cec6ee02344

بسمـ آفریدگاࢪ انـاࢪ... به یاد قلب های شکننده اے کہ در این راهـ شهید شدند. سلامـ ۅ نوࢪ. حالتان خوب است؟ هوای نجف چطور است؟ از عید میخواستم نامہ اے برایتان بفرستم اما سرمان با نہالان گرم بود. الحق که کار را به کاردانش سپردہ اید. اینجا همه خوب هستند. می‌دانیم یادتان نمی‌رود اما جهت یاد آوری هفته دیگر تولد پنج سالگی باغ است. باغ کوچکمان حالا بزرگ شده است. چند بخش جدید اضافه شده است که فقط منتظر امضا و مهر شما بر آن هستیم. یاد اولین بهاری که در باغ بودین، بخیر، چقدر هوای ابری این روز ها پر از دلتنگی است... راستی: میدانم جنابان حرف در دهان‌شان نمانده اما دوست داشتم من هم بگویم، بالاخره رنگ آمیزی ساختمان بخش توریستنار هم به پایان رسید. با مشورت بزرگان تصمیم بر این شد که جناب نیکی مهر باغبان این ساختمان باشد. بخش های دیگری هم در سر داریم تا راه بیاندازیم، اما نمی‌توانم الان بگویم زیرا سچینه نامی بالا سرم ایستاده و نامه را می‌خواند. تا یادم نرفته بگویم ما هم بالاخره موفق شدیم و مجوز ساخت کافه‌کتابی‌ام را در کنار تفکر خانه باغ بگیریم درست روبروی چایی خانه جناب جعفری. مطالعه در هنگام انتظار باید جذاب باشد. نمی‌دانم کلاغ ها گفته‌اند یا نه اما ۱۰ روز دیگر عروسی ستایش جانم هست. در جریان که هستید چقدر سختی روی قلب کوچک دخترمان بود! دخترکم فائزه( عمار) هم کتاب امنیتی دومش را در حال حاضر ویرایش میکند. فاطیما جانم هم بزرگ ترین بوتیک لباس های ایرانی را درست روبه روی درب شرقی باغ افتتاح کرده. چند روز پیش هم بانو افسون با چند سرهنگ و سرگرد نظامی دیدار مخفیانه داشتند. من نمی‌گوییم گفته‌ام شما هم نگویید شنیده‌اید اما دارد روی داستانی جنایی کار می‌کند. که به زودی بمب خبرش پخش می‌شود. مامان فائزه(فائز کمال الدینی) و مهردخت جانم هم سیاه قلم در باغ یاقوت تدریس میکنند. یکی از کلاس های خصوصی که هزینه اش رایگان است. و دوباره بعد از مدت ها بنده هم تمرین های #فیروزه ام را در باغ میگزارم. آخ داشت یادم می‌رفت رمان(نه‌او) تون هم چاپ چهل و یکم را رد کرد. تبریک مارا پزیرا باشید🌱 زمان کوتاه است و کارهایمان فراوان. وقتتان را نمیگیرم نامه طولانی شد و امیدوارم حوصله تان سر نرفته باشد. با اینکه احوالات و موفقیت های خیلی هارا نام نبرده‌ام اما بدانید همه‌ی مان پیشرفت چشم گیری داشته‌ایم. مثلا: زندگی نامه جناب نیکی مهر به قلم بانو رجایی در این مدت کم به چاپ پنجم رسیده. افراسیاب جانم حالا خودش سفارش #مولاتی می‌پذیرد و خط عالی‌اش هر روز بهتر و بهتر میشود. بانو گمنام جانم طرح های بند انگشتی‌اش زبان زد تمامی باغات شده است. در این هیاهوی بی هیاهویی غوغا جانم طوفانی به پا کرده که حتماً بعداً از هنرش برایتان می‌گویم. باز هم حرف های نا گفته‌ای که بعضی ها تا ابد گفته نمی‌شود و بعضی ها سال ها زمان میبرد تا گفته شود. در راه جهادی که پا گذاشته‌اید بسیار موفق باشید. آرزوی تنی سالم و حالی خوش برایتان دارم. می‌رود سوی سرانجام آرام دفتر قصه ورق میخورد آرام آرام. ۱۴۰۴/۶/۱۲🌱 دانه اناری کوچک در این انجمن. #... #نامه #تمرین95

رمان #نه‌او رو من قرار بنویسم مثل اینکه...ولی هنوز پیرنگ شم ننوشتم...حالا چی‌بپوشم؟😱

علیرضا ۱۲ ساله

علیرضا ۱۲ ساله

علیرضا ۱۲ ساله

بله حتما. روزی یکساعت طراحی تمرین میکنن زیر نظرخودم. قراره فتوشاپ هم پنج شنبه ها روزی یکساعت یادشون بدم.علاقمند و هنر دوست هست.

البته استاد بزرگوارآقای مجاهد علیرضا اهل رمان خوندنم هست. از جمله رمانهایی که خوندند : چغک_ ترکش ولگرد_مهمانی باغ سیب_پدر پسر روح الله_دیدم که جانم می رود_داستان های مثنوی_حاج قاسم و...