🌟🌺اشتیاق امام عصر به ما🌺🌟 ✅حاج آقای هاشمی نژاد✅ 🌹الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَعَجِّلْ فَرَجَهُمْ وَالْعَنْ أعْداءَهُم أجْمَعِینَ 🌹درنشرمعارف اهل بیت سهیم باشید. @ansarquran

💢انتشار کلیپ معنی‌دار از سوی وب سایت رهبر معظم انقلاب 📍دیدار بسیار صمیمی با خانواده‌های مدافع حرم لشکر فاطمیون افغانستانی‌؛ «بنده‌ حقیر به شما افتخار میکنم... » ✍️@ansarquran

با سلام به اطلاعتون برسونم به حمد الله استاد بهجت پور مشغول بازبینی جلد اول بر اساس منهج نهایی شده هستند و به سوره تکویر رسیدند به حمدالله استاد در سوره های جلد اول به نکات نغز بسیاری در نگاه جدید در این هفت هشت سال پس از چاپ رسیده بودند که در گفتگوها مطرح می شد و اثری از آنها در تفسیر نبود و به حمد الله به زودی شما عزیزان و جامعه علمی از آن بهره مند خواهد شد. دعا بفرمایید استاد با مشغله ای که دارند، خدا به وقتشان برکت دهد و تا پایان تابستان ان شآء الله این جلد را تحویل دهند تا بلکه تا اخر امسال به جامعه علمی تحویل دهیم ان شاء الله

سوره حمد تا اینجا شاهکار شده و بسیار شیرین و نغز و عالی سعی می کنم در حد مقدوراتم بی نصیبتون نذارم ارتباط سوره حمد با سوره های قبل رو خدمتتون تقدیم می کنم البته متن پیش از ویرایش است. 👇👇👇 گذشت که تغییر شرایط نامطلوب جامعة عصر نزول، در دستور کار قرآن قرار داشت؛ ازاین‌رو بر نقش‌های پروردگار به منظور ایجاد احساس نیاز به او (در سورة علق)، مسئولیت انسان در برابر وی (در سورة قلم) و جایگاه پیامبر اکرم9 به عنوان رسولِ مورد حمایت خدا (در سورة مزمل) تأکید شد. با استفاده از این سه عامل، به هشدار و انذار مردم به آینده (در سورة مدثر)، پرداخته شد تا مردم برای پذیرش تغییر آماده شوند. در سورة حمد زیر ساخت های نجات انسان از شقاوت و وصول به سعادت مطرح می شود؛ این زیر ساخت در رابطه انسان با پروردگار نهفته است. دیدگاه انسان به اینکه تمام ستایش ها مخصوص خداست و بر جهان تنها یک اراده حکمرانی می کند، اینکه تنها خدای متعال معبود ومستعان است وبر پایه ی این اظهارات، ازوی راهی استوار برای رهایی از شقاوت و وصول به سعادت طلب می کند. به عبارت بهتر، کلید ورود به برنامة تحول و پذیرش تکالیف و دستورهای پروردگار متعال، بیان موضع و نگاه انسان به خداست. خدای متعال در این سوره و از زبان انسان، نگاهی را که باید به حضرت پروردگار داشته باشد، بیان می کند، و بر پایه این نگاه، از زبان انسان و موجودات مختار، درخواست هدایت به راه مستقیمی را که به رهایی از شقاوت و وصول به سعادت بینجامد، تقاضا می کند.

ذیل آیه شریفه الحمد لله رب العالمین 👇👇👇 این آیه در صدد بیان انحصار حمد و ستایش به خدای متعال بر پایه پذیرش توحید افعالی خدای متعال و از زبان بندگان است. (اَلحَمدُ لِلّهِ) «ال» در «الحمد» به معني عموميت و شمول حمد و «حَمد» ثنا و ستايش از كسي است كه صفت يا صفاتي نيک را در خود به اختيار جمع كرده باشد. قيد اختيار واژه‌ی حمد را از مدح جدا ميكند؛ زيرا در مدح شخص يا چيزي بر امري اعم از اختياري يا غير اختیاری ستايش ميشود. اين واژه با شكر و سپاس نيز تفاوت دارد؛ زيرا شكر در مواردي استعمال ميشود كه ديگري با ميل و اراده، نعمتي یا لطفي را به شخص سپاسگزار رسانده باشد، اما در حمد چنين ملاحظهاي وجود ندارد؛ بنابراين حمد محدودتر و به اصطلاح اخصّ از مدح است، اما گستردهتر و اعم از شكر ميباشد. «لام» در «لله» برای مختص کردن حمد به «الله» است. بهکار گرفتن لفظ «الله» در این عبارت، نشان از آن دارد که الله که مورد پذیرش همه مردم حتی مشرکان بود هم او نقش ربوبیت و صاحب اختیاری جهانیان را دارد. هرگونه ستايشي بر كمالات اختياري و مستقل، به خداي متعال كه نام مباركش الله گوياي همه‌ی صفات و نامهاي نيك اوست، اختصاص دارد؛ زيرا كمالاتی كه در موجودات عالم مشاهده ميشود، پرتویي از فيض الهي است و هيچ‌كس هيچ چيزي از خود ندارد. خدای متعال اختیارداری است که اصلاح، پرورش و شكوفايي كمالاتي كه در موجودات عالم هستي وجود دارد را در دست دارد. اين صاحب‌اختيار ـ كه بر طبق آيات سوره علق ـ، موجودات عالم و از جمله انسان را آفريد و ظرفيتهاي لازم، استعداد و كمالات هر يك را به او بخشيد، اگر اين كمالات را شكوفا نمينمود و شرايط مناسب رسیدن به كمال را در آن‌ها مهيّا نميكرد، همه‌ی موجودات و كمالات اختياري آن‌ها همچون استعدادهاي نهفته در دانه حبوبات، درختان و نطفههاي جانداراني ميشدند كه هیچ‌گاه به فعليت و شكوفايي نميرسيدند. پس هيچ‌كدام جز در پرتو رحمت و لطف پروردگار، كمالات اختياري خود را شكوفا نميسازند و به طور مستقل مالك آن نيستند. (رَبِّ العَالَمِینَ) این بخش از آیه علت انحصار ستایش به خدا را بيان ميكند؛ در سوره علق گفته شد که «رَبّ» كسي است كه مالک و اصلاح‌کننده‌ی چيزي باشد و دائماً ملازم چيزي باشد تا آن را به كمال و رشد لايقش برساند. «ال» در «العالمین» برای «استغراق» و دلیل عمومیت ربوبیت خدا به تمام جهانیان است. «عَالَمين» جمع عالَم است، گاهی به چيزي گفته می‌شود كه به وسيلهاش ديگري شناخته ميشود و در اینجا از آن جهت كه موجودات عالم هستي، نشانه و علامت شناخت خدا هستند، بر آن‌ها عالَمين اطلاق ميشود. مراد آيه: حمد و ستايش مخصوص خداست كه همه موجودات عالم را در نظام ربوبي خود تحت پرورش قرار ميدهد تا به كمال و رشد لایق خود برسند. نکته ها: 1. در اين آيه كه از زبان انسان بيان ميشود، نقش خدای متعال، آن‌چنان برجسته ميشود كه هيچ نقشی براي ديگري باقي نميماند. اين مطلب، حقيقت توحيد فاعلي است كه جهان را با همه كمالات و آثار و نمودهاي آن، فعل خداي متعال شمرده و استقلال و نقشي براي ديگران نميبيند. ربوبیت خداوند نسبت به عالم هستي كه در 926 مورد از آيات قرآن تكرار شده، ارزش و اهميت اين حقيقت توحيدي را نمايان ميسازد. 2. معنویت عبارت از توجه انسان به فراتر از جهان ماده و نسبت های بین پدیده های طبیعی است. انسان معنوی دست خدا را بر جهان مُلک مشاهده می کند و نقش و تأثیرآن را بر جهان درک می کند. این نقش هر چند در آغاز از شناخت پدیده های مادی آغاز می شود اما به تدریج نقش خدای متعال و عالم معنا در پدیده ها چنان عمیق، گسترده و پر رنگ می شود که همه کمالات و جمالات موجود در پدیده های جهان را اعم از بخش مادی و غیر مادی آن، متأثر از افاضات خدای متعال می داند. این دانش در ادامه تبدیل به بینش و بصیرتی می شود که جهان غیر خدا را آئینه دار جمال حق و نشانه ی او جل و علی می بیند. این معنویت آغاز باز شدن چشم بصیرت به غیب و ایمان به غیب است. اصولا قرآن و از جمله ایه بالا در صدد نماسان کردن نقش خدا در زندگی و گسترش معنویت در ابعاد مختلف زندگی است.

💠 سخنرانی : #قدرت_برتر! 🌀 مناسبت : تبیین #بیانیه_گام_دوم 🔷ماهیت : تبیین عنصر اراده و امید به عنوان قدرت برتر و اصلی موفقیت و پیروزی در جنگ حاضر که به تعبیر مقام معظم رهبری، جنگ اراده ها است. ♻️پیام : پرورش نهال امید، جهاد نخست جوانان دریافت #پاورپوینت در سایت بسته فرهنگی http://bastefarhangi.ir @enqelabee https://eitaa.com/moballeghan

مولودی میلاد حضرت معصومه(س) #روز_دختر مبارک. ✅ https://eitaa.com/ansarquran

جداسازی جامعه ی همراه باقرآن، از جامعه ی بی تفاوت نسبت به قرآن، درترتیب طبیعی نزول سوره ها تا سوره ی فرقان، سوره ی 42 نزول در قرآن میان انسانهایی که بنده ی متقی و تسلیم حقند و سرانجام آنها سعادت است و طغیانگرانی که بنده ی خواهش های حقیر نفسند و سرانجامشان تقص انسانی و ماندن در خود حیوانی و شقاوت و دوزخ ابدی است، فرق گذاشته میشود، خیر از شر جدا میشود و با برنامه قرآن در سیر نزول تدریجی قرآن، راه هر کدام به خوبی نمایان میگردد. وقتی که ما بتوانیم مردم را به سمت زانوزدن در مقابل این کتاب بزرگ کشاندیم، این کتاب خود مخاطب قرآنی خود را که اکنون در یک جامعه به معنای واقعی در حال قرآنی شدن است، به سمت جامعه ای کامل و سعادتمند که در دنیا پرثمر و در آخرت امامان نور هستند، هدایت نموده و از جوامعی که ناقص و پلید مانده اند و در آخرت با اهل باطل و تابعان اصحاب آتشند، جدا میکند و می توانیم شاهد جداسازی عملی مردم در زمینه های نمونهای ذیل باشیم: دقت شود که از سوره علق (سوره اول مکی) تا سوره فرقان (سوره 42 نزول) پیامهای قرآن به خوبی به جداسازی جامعه ایمانی از غیر آنها نمود که در جای خود باید از آن بحث شود و چگونگی رسیدن به هر کدام از این بندها و چگونگی استفاده از آنها و ... مفصل است که شاید روزی از آن گفتگو نمودیم. در قرآن ما به #سوره_فرقان که می رسیم می خوانیم: تبارک الذی نزل الفرقان یکی از #اسم_های_قرآن، فرقان است. فرصت نیست که از اسم های قرآن در ترتیب نزول بگوییم، ولی اجمالا عرض کنیم که قرآن برای نامگذاری خود ابتدا هذا الحدیث، سپس ذکر، سپس قرآن و پس از آن کتاب و در سوره فرقان، فرقان شد. فارق میان سبک زندگی مسلمانانه و سبک زندگی مجرمانه با هم این سیر را که برگرفته از جلد سوم #تفسیرهمگام_باوحی ذیل آیه اول سوره فرقان است، تعقیب کنیم: جداسازی میان عابد و طاغی در سوره‌ی علق (مکی 1)، میان متقین و مجرمین در سوره‌ی قلم (مکی2)، میان اصحاب یمین و مجرمان در سوره‌ی مدثر (مکی 4)، میان مشمولان نعمت الهی و مشمولان غضب و گمراهی در سوره‌ی حمد (مکی 5)، میان اهل خشیت و شقی‌ترین‌ها در سوره‌ی اعلی (مکی 8)، بین توفیق یافتگان حرکت به سمت بهشت و مشتاقان به جهنم در سوره‌ی لیل (مکی 9)، میان اشخاصی که دارای نفس مطمئنه‌اند و کسانی که نفس‌های مضطرب دارند در سوره‌ی فجر (مکی 10)، میان اهل زیانباری نفس و اهل نجات در سوره‌ی عصر (مکی 13)، میان هدایت پذیران و گمراهان در سوره‌ی نجم (مکی 23)، میان جامعه‌ی اهل تزکیه و جامعه‌ی اهل طغیان در سوره‌ی شمس (مکی 26)، میان مؤمنان به خدای عزیز حمید و دشمنان انتقام‌گیر و شکنجه‌گر آن‌ها در سوره‌ی بروج (مکی 27)، بین آنان که میزان سنگین دارند و کسانی که میزان‌هایشان سبک است در سوره‌ی قارعه (مکی 30)، میان چهره‌های شادمان و منتظر رحمت الهی و چهره‌های غبار آلود، غم‌زده و ذلیل در قیامت در سوره‌ی قیامت (مکی 31)، میان متقین و محسنین و مکذبین در سوره‌ی مرسلات (مکی 32)، بین بنده‌ی اهل انابه و تجاوزگران مریب و ناسپاسان لجوج در سوره ی ق (مکی 34)، میان اصحاب میمنه و اصحاب مشئمه در سوره‌ی طارق (مکی 36)، میان جامعه‌ی متقی و جامعه‌ی مجرم در سوره‌ی بلد (مکی 37)، میان بندگان رها شده از کید شیطان و فرومایگان گرفتار در بند او در سوره‌ی ص (مکی 38)، میان جامعه‌ی در راه هدایت و جامعه‌ی غوطه‌ور در گمراهی این جداسازی‌ها و ترغیب و ترهیبی که از هر کدام صورت گرفته، راه درست را برای آنان که بخواهند، روشن می‌کند و امکان فاصله گرفتن از مسیرهای انحرافی را فراهم می‌نماید. آیا فایده و خیری مهم‌تر و بیش‌تر از این فایده برای انسان وجود دارد که راه سعادت خود را از شقاوتش باز شناسد و برای پیمودن این راه‌انگیزه‌اش تقویت شود و بینشش فزونی یابد. #فوایدتفسیرتنزیلی #ارتباط_سوره_ها #تفسیرهمگام_باوحی https://eitaa.com/ansarquran