👈 اینها اول داستان است با مسعود و جواد کار ندارم! این دو تا نامزدی که برای کسب منصب ریاست ریاست جمهوری راضی شدند آراء مردم را بشکنند، کدام سوراخی خزیده اند !؟ خدا ازشون نگذره!

🔴 فردای عاشورا در تلویزیون جمهوری اسلامی می‌گویند شیعه نبودن امتیاز دارد! 🔹ظریف دیشب در تلویزیون درباره نامزدهای تصدی وزارت گفت: «از مذاهب و ادیان رسمی باشید امتیاز می گیرید، شیعه باشید امتیاز نمی گیرید (!) 🔻اگر ۵۰ سال داشته باشید هیچ امتیازی نمی‌گیرید؛ از زیر ۵۰ هر چه جوان‌تر باشید امتیاز بالاتر است.  اگر مرد باشید هیچ امتیاز نمی‌گیرید، زن باشید ۱۰ امتیاز می‌گیرید. اگر سابقه وزارت داشته باشید، امتیاز منفی می‌گیرید». 🔹ظریفی در واکنش به این سخنان ظریف نوشت: یک دختر جوان ۲۰ ساله یهودی و بدون سابقه وزارت، می تواند بالاترین امتیازات را کسب کند! 🔹اما از این طنز تلخ که بگذریم، ظریف چگونه فردای عاشورای حسینی به خود اجازه می دهد در مملکت اهل بیت علیهم السلام، شیعه بودن را عامل امتیاز منفی برای وزارت معرفی می کند و داشتن دین و مذهبی دیگر را عامل رجحان بداند؟ و اصلا چرا اصرار دارد به اختلافات مذهبی دامن بزند و در این میان، اکثریت را کنار بگذارد؟! 👤 محمد ایمانی

👈 کاری با ظریف ندارم! اون تکلیفش معلومه مگر تلویزیون بی صاحبه !؟

جا دارد یادی کنیم از پیام شب پایان تبلیغات انتخابات ( دوره اول )👇

👈 و روزی هزار بار به قالیباف و جلیلی باید درود فرستاد !

📸 زمان اعلام‌ کابینه به رییس جمهور منتخب؟! ⏪رسماً دارند میگن ظریف داره کابینه رو تشکیل میده!! ▪️با پدیده جدیدی از مدیریت دولت در آینده مواجه خواهیم بود که امورات مملکت را بدست دیگران می‌دهند تا آنها تصمیم گیر و اجرا کننده باشند. قطعا این رویه مملکت را دچار چالش های جدی می‌کند. ▪️مملکت هنوز از چاه برجام ظریف بیرون نیامده حالا گرفتار چینش کابینه توسط ظریف شده . سرنوشت مملکت می‌شود مثل برجام و تیم مذاکره کننده ظریف . ▪️برجامی که برای کشور خسارت محض به همراه داشت و تیم مذاکره کننده ای که چندین جاسوس درون آن دستگیر کردند.

🔴 حضور ظریف در تلویزیون قبل از تنفیذ و تحلیف رئیس جمهور منتخب توهین به ایرانیان، کلاهبرداری از ملت و قانون اساسی و تحقیر دکتر پزشکیان است!‌ 🔺️ آقای دکتر جبلی و تیم دعوت کننده از دکتر ظریف که از نظر قانون اساسی فاقد سمت قانونی است نشان دادند مرد زمان خود نیستند و از نوعی عقب‌ماندگی ذهنی نسبت به تحولات کشور برخوردارند؛ 🔺️مردم می‌خواهند رییس جمهور منتخب‌شان شخصا با آنها صحبت کند؛ حضور ظریف قبل از آیین ملّی تنفیذ و نیز قبل از مراسم ملی تحلیف رییس جمهور نقض قانون اساسی و توهین به ایرانیان بخصوص تحقیر خود رییس جمهور منتخب از سوی یک باند است که اعتقاد دارد دکتر پزشکیان باید کمتر در دید مردم قرار گیرد، چون این باند معتقد است پزشکیان ممکن است خراب کند؛ بنظر می‌رسد رسانه‌ی ملی با تن‌دادن به این نقشه، در عملِ توهین و تحقیر رییس جمهور شریک جرم است! ✍ دکتر مجتبی زارعی؛( نماینده مردم تهران در مجلس و عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی)

👈 باید توجه داشت که الان وقت توصیه به حذف و جابجایی در جریان نیروهای انقلاب نیست . هر روز ممکن است به هر بهانه ای یکی از ارکان جریان انقلاب را خواسته یا ناخواسته خودمان زیر سوال ببریم و این دقیقا خواسته جریان اصلاحات است که هم براحتی و با دست فرمان ظریف ، کابینه را بچاپد و هم سنگرهای دیگر مثل شهرداری و ... را از دست اصولگرایان خارج نماید .

👆👆دیدن این فیلم برای فعالان فرهنگی باغیرت کشور ضروری وپخش کردن آن درفضای مجازی لازم است.

🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸برای سنجش ایمان افراد، کفر به طاغوت آنها را بسنجید🔸 یکی از مصادیق فهم در دین این است که وقتی از ایمان کسی تعریف می‌کنند، شما ببینید کفر به طاغوت او چگونه بوده است. تمام مشکلات عالَم اسلام این است که کفر به طاغوت را جدّی نگرفتند و از کنار آن به‌سادگی گذشتند. امام خمینی رحمه الله، حج را با برائت از مشرکین واقعاً زنده کرد. امام راحل به آن‌هایی که مخالف برائت بودند، گفت: این‌ها به آمریکا لبیک می‌گویند! 📚 کتاب آئینه تمام نما/فصل 2، درس‌های عاشورا/ صفحه 68

#طنز_تلخ یه دودوتا چهارتا کردم دیدم الان یه دختر ۲۰ ساله یهودی میتونه نامزد تصدی یکی از وزارت خونه ها بشه هم مرد نیست، هم شیعه نیست هم سابقه وزارت نداره! هم زیر ۵۰ ساله! شوخی نمیکنم با امتیازات ظریف الممالک حساب کتاب کردم

خانوم مسیحی زیر ۵۰ سال بدون سابقه وزارت: ۸۰ امتیاز، تمام!

👈 اینجوری حساب کنی که خوده پزشکیان منفی میاره

🔴 مانیفست فروپاشی؟ تیتر این روزنامه اصلاحطلب را ببینید "اگر یک روزنامه منتقد پزشکیان به او لقب "گورباچف ایرانی" میداد جای تعجب نداشت؛ چون شهرت گورباچف در دنیا به خاطر ساده لوحی در اعتماد به امریکا بود که در نهایت باعث فروپاشی شوروی شد اما اینکه یک روزنامه طرفدار پزشکیان نیز از حالا او را گورباچف توصیف میکند، نشان میدهد خطر از آنچه که همه فکر میکنند نزدیک تر است!"

چرا شیعه بودن امتیاز نیست. چون امثال ظریف بهتر از هر کسی میدانند آینده ایران دیگر در دست شیعه ها نیست. اصلاح طلبان از همین انتخابات ،روی اهل تسنن سرمایه گذاری کرده اند. چون هم تعدادشان در حال افزایش است،هم ساختار سنی شان جوان است وهم براحتی با نظرات اصلاح طلبان هماهنگ میشوند. میدونید در انتخابات بعدی ریاست جمهوری ،آمار رای اولی ها اهل تسنن بشدت بالا میره. و ما چه می کنیم؟؟ هیچی همچنان در هیات ها بر امام حسین اشک میریزیم ودعای فرج را باسوز میخونیم . ولیکن نمی خواهیم درک کنیم چه لحظات مهم وسرنوشت سازی را داریم از دست میدیم وبا هزار ویک توجیه،داریم نسل شیعه را بسمت نابودی میبریم. حتی در هیات ها وروضه ها وسخنرانی هامون هم کسی به عمق ماجرا پی نبرده. چند ساله دیگه که اهل سنت برای من وشما تعیین تکلیف هیات رفتن یا نرفتن خواهد کرد،اونوقت حسرت این روزها که از دست دادیم وبرای امام زمان فرزندی بدنیا آوردیم را خواهیم خورد. در تاریخ خواهند نوشت. شیعیان ایرانی ،ملتی بودند که در اوج قدرت ،بخاطر راحت طلبی و بهانه جویی،جمعیتشان پیر شد و اثری از انان باقی نماند.😭😭😭 دلم برای جوانی فرزندانم میسوزد که اهل تسنن برای انان باید برنامه ریزی کنند. کاش مذهبی ها عمق فاجعه را درک میکردند. حیف حیف که گریه بر حسین راحتتر است تا نگه داشتن راه حسین.وما راحت طلبیم.

🔴 آقای پزشکیان! ریاست جمهوری را به ظریف اجاره داده اید؟! ✍حسین شریعتمداری 1⃣آقای ظریف که چهارشنبه شب، در اقدامی غیرمتعارف به صدا و سیما دعوت شده بود تا از جایگاه حزبی (و نه رسمی) رئیس شورای راهبری دولت چهاردهم درباره فرایند انتخاب وزرا سخن بگوید، به نکاتی اشاره کردند که اولاً، از سوی کسی که سال‌های متمادی در مسئولیت‌های بلند پایه نظام اسلامی بوده است، تعجب آور و تأسف‌آور بود و تأسف‌آور تر آنکه ایشان در حالی به نمایندگی از جانب آقای پزشکیان سخن می‌گفت، که اظهاراتش نه فقط با قانون اساسی و مبانی صریح اسلامی در تناقض بود بلکه با آنچه از رئیس جمهور منتخب به وضوح دیده و شنیده شده است نیز یکصد و هشتاد درجه تفاوت داشت. بخوانید! 2⃣ آقای ظریف درباره معیارها و ملاک های مورد نظر برای گزینش اعضای کابینه می گوید: «از مذاهب و ادیان رسمی باشید امتیاز می گیرید، شیعه باشید امتیاز نمی گیرید»! باید از آقای ظریف پرسید؛ ▪️الف: از کِی تا به حال «شیعه بودن» در جمهوری اسلامی خصوصیت و به اصطلاح، امتیاز منفی تلقی می شود؟! ▪️ب:‌ می‌فرمایيد؛ «از مذاهب و ادیان رسمی باشید امتیاز می‌گیرید، شیعه باشید امتیاز نمی‌گیرید»! آیا منظورتان این است که شیعه جزو مذاهب و ادیان رسمی نیست؟! ▪️ج: در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، از مذهب شیعه به عنوان مذهب رسمی کشور یاد شده است. جنابعالی چه کاره‌اید و از کدام جایگاه، شیعه بودن را در گزینش اعضای کابینه، خصوصیت منفی تلقی کرده اید؟! چه کسی به شما چنین اجازه ای را داده است؟! ▪️د: آقای ظریف لطفا بدون سفسطه و از این شاخه به آن شاخه پریدن که عادت شناخته شده جنابعالی‌ست بفرمایيد که این دیدگاه شما درباره شیعه با آنچه که پیوسته و بی‌وقفه از سوی آمریکا و صهیونیست ها تبلیغ می شود چه تفاوتی دارد؟! حتما می دانید و بارها خوانده و شنیده‌اید که صهیونیست‌ها اصلی‌ترین مشکل خود را دیدگاه و گفتمان تشیع می‌دانند و بارها بر مقابله با آن به عنوان یک خط استراتژیک و غیر قابل تغییر تاکید ورزیده و می‌ورزند. 3⃣عجیب‌ترین و سؤال برانگیزترین نکته در اظهارات چهارشنبه شب ظریف، مغایرت و تناقض آشکار دیدگاه اعلام شده ایشان با دیدگاه رسماً اعلام شده و به وضوح دیده شده جناب دکتر پزشکیان، رئیس جمهور منتخب است. آقای پزشکیان در طول یک هفته اخیر بیشترین حضور را در مراسم عزاداری حضرت اباعبدالله‌الحسین علیه‌السلام داشته و در هیئت‌ها و مراسم مختلف حضور یافته و در سوگ امام حسین بر سینه و سر زده‌اند. اظهارات آقای ظریف علیه تشیع با ارادت رسماً و بارها اعلام گردیده و دیده شده جناب پزشکیان در تناقض و مخالفت آشکار است. 4⃣ اصلی‌ترین سخن در این وجیزه پرسشی است که از رئیس جمهور محترم و منتخب در میان است و آن پرسش این که؛ آقای پزشکیان! آیا ریاست جمهوری را به آقای ظریف اجاره داده اید؟! پاسخ به یقین منفی است ولی اگر خدای نخواسته مثبت باشد! باید خاضعانه به جناب پزشکیان گفت: آقای ظریف مستأجر خوبی نیست. ریاست جمهوری را از ایشان پس بگیرید! 5⃣و بالاخره سخنی نیز با دست‌اندرکاران برنامه در صدا و سیما در میان است. اظهارات ضد شیعی ظریف (چه عامدانه و چه نا آگاهانه)‌ بسیار صریح بود و از مجری برنامه و سردبیر پشت گوشی مجری در برنامه انتظار می‌رفت که سخنان سخیف آقای ظریف را بی‌پاسخ نگذارند و در حالی که هنوز یک روز بیشتر از عاشورای حسینی علیه‌السلام نگذشته بود از کنار این اهانت بی‌تفاوت عبور نکنند.

👈 قبلا گفته بودیم که جریان فتنه اینبار بر روی گسل های قومی مذهبی فتنه انگیزی خواهد کرد و اظهارات ظریف در همان راستا است .او بازیگر حرفه ای آمریکا در ایران است و موضوع نفوذ که حضرت آقا در زمان دولت روحانی نسبت به آن هشدار داده بودند در مورد او متجلی است . #شاه_ماهی

👈 ومتاسفانه الان باید به موضوع دیگری اشاره کنیم و آنهم عمیق تر شدن شکاف های قومی مذهبی حتی با هدف تجزیه کشور است ، اگر جلوی موجودی به اسم ظریف و امثال او گرفته نشود . اگر در سال ۸۸ این جریان در فتح قوه مجریه ناکام ماند ولی این بار مقتدرانه بر اریکه قدرت سوار است و اهداف پلید خود را براحتی می تواند پیاده کند و این هم از تبعات از هم گسیختگی جریان انقلاب در انتخابات اخیر است.

🔴 به فنا دهنده! هر چه اعتبار و محبوبیت آقای پزشکیان با هیئت گردی در ۱۰ روز اخیر بین مردم و مذهبی ها کسب کرده بود ،ظریف با آن امتیاز داد به غیر شیعیان برای انتخاب وزرا بر باد داد

🔻دیانت در نسخۀ لیبرال‌های مذهبی -۱ 🖊مهدی جمشیدی ۱. لیبرال‌های مذهبی، هویّت پیچیده‌ای دارند: تودرتو و چندلایه‌اند و همچون یک متنِ ناخواسته، محمل تأویل‌های متعدّد قرار می‌گیرند و برداشت‌های متفاوت را برمی‌تابند. هر کسی می‌تواند از زاویه‌ای و به ‌اعتباری به آنها بنگرد و فهم خاصی را ارائه کند. اما حقیقت این است که اینان، باطن «دین» را به نفع «تجدّد»، مصادره‌به‌مطلوب می‌کنند و پوسته‌ای بی‌خاصیّت و شعاری و ظاهری از دین را به عوام عرضه می‌کنند تا نشان بدهند که میان دین و تجدّد، جمع کرده‌اند. عوام نیز که دلبستۀ دین هستند و البته به دلیل غرب‌زدگی تاریخی، بیش‌وکم نیز سودای تجدّد دارند، فریب اینان را می‌خورند و «نسخۀ متناقض»‌شان را می‌پذیرند. نخستین نسل از لیبرال‌های مذهبی، در روشنفکران دورۀ مشروطه متولّد شد و اینجا، نقطۀ آغاز روایت لیبرالی از اسلام بود. التقاط در رویکرد متمایل به عالَم تجدّد، در این برهۀ تاریخی تحقّق یافت و به یکی از چالش‌های معرفتیِ جامعۀ ایران تبدیل شد. ۲. اگر از تحوّلات و تطوّرات نیم قرنِ پس از این بگذریم، به نهضت آزادی و مهدی بازرگان می‌رسیم که ظهورشان در دولت موقت، در عمل و عین نشان داد که لیبرال‌های مذهبی، چه اوصاف و احکامی دارند. اینان، چنان مسأله‌دار و زاویه‌مند شدند که امام خمینی، چاره‌ای جز حذف و طردشان ندید و قاطع در برابر حضور و حیات‌شان در حاکمیّت ایستاد. نسخه‌های «اصلاحی» و «اعتدالی» از لیبرالیسم مذهبی، در دهه‌های بعدی سر از خاک التقاط بیرون آورد و برخلاف بازرگان که منتقدِ حاشیه‌نشین و غیررسمی بود، اینان به عرصۀ «قدرت رسمی» راه یافتند و دهه‌ها، نهادهای اصلی و عمدۀ حاکمیّت را در اختیار گرفتند. به‌این‌ترتیب، مرزهای هویّتی‌ای که امام خمینی در دهۀ شصت بر آنها اصرار می‌ورزید، به‌تدریج درهم‌شکسته شدند و اختلاط سیاسی در ساحت قدرت رسمی به وقوع پیوست؛ چنان‌که یکی از بحران‌های نظام جمهوری اسلامی در دهه‌های گذشته، نزاع دامنه‌دار و دشوار بر سر «تداوم هویّت انقلاب» و ایستادن در مقابل خط «استحاله» و «مسخ» آن بوده است. ۳. در ترکیب لیبرال‌های مذهبی، مسأله‌ای که در نسبت با عوام موضوعیّت دارد، همین لفظ مذهبی است. لیبرال‌ها، چهرۀ عریان ندارند و آشکارا، منطق سکولار خویش را بیان نمی‌کنند، بلکه نقاب دیانت بر چهره دارند و حتی با ادبیات دینی، تجدّد را به جامعه القا می‌کنند. اگر میان «وجه لیبرالی» و «وجه دینی»، تفکیک و تمایز ایجاد کنیم و مجال ترکیب و تلفیق ندهیم، نقشۀ اجتماعی اینان، فرو خواهد ریخت. پس باید در پی واسازی و تجزیه بود و تعارض‌های درونی و تضادهای نهفته را در برابر دیدۀ عوام نهاد تا پوشش تزویر، برافتد؛ از جمله باید نسبت هویّتیِ آنها را با عاشورا فهم کرد. ۴. لیبرال‌های مذهبی، «انقلاب حسین» را می‌ستایند، اما برای اکنون، «انقلاب» و «انقلابی‌گری» را برنمی‌تابند و نسخۀ اصلاح می‌پیچند. می‌گویند انقلاب، سرنوشت نامشخص دارد و طرحی است که به دلیل وسعت آرمان‌ها، محاسبه‌ناپذیر است. به تبعیّت از کارل پوپر، بر این باور هستند که انقلاب، وعدۀ بهشت می‌دهد اما در عمل، جهنم می‌آفریند. ازاین‌رو، باید از انقلاب بر حذر بود و دچار خام‌اندیشی و بلندپروازی نشد. اگر هم جامعه‌ای، سودایی شد و هوس انقلاب در سر پرورانید و انقلابش نیز به سرانجام رسید، باید انقلاب را یک «نقطه» و «لحظه» بداند و بی‌درنگ پس از این، انقلاب و انقلابی‌گری را کنار بنهد و از «نهضت» به «نهاد» عبور کند. نظریۀ «نظام انقلابی»، خیال اندر خیال است و هیچ‌گاه میان انقلاب و نظام، هم‌افقی و هم‌نشینی پدید نمی‌آید. باید میان این دو، یکی را انتخاب کرد و دیگری را وانهاد. و اقتضای عقل و ضرورت زمانه این است که «آرمان‌خواهیِ انقلابی» را به فراموشی بسپریم و یک «نظام واقع‌بین» را صورت‌بندی کنیم. ایدئولوژی انقلابی، فقط تا هنگامۀ وقوع انقلاب، کارکرد دارد و پس از آن، با سر به دیوار سختِ واقعیّت برمی‌خورد و انقلابی‌ها در اثر این حادثه، درمی‌یابند که منطق انقلابی، فقط به کار ویران‌کردن نظم سیاسی می‌آید و نمی‌توان با منطقی که انقلاب می‌کنند، حکومت کنند. راه «حکومت» از «انقلاب» جداست و نظریۀ نظام انقلابی، خیال‌پردازیِ شبه‌نظری است. به‌این‌ترتیب، باید «سرمایۀ انقلابی» را نیز کنار نهاد و به «سرمایۀ اجتماعی» رو آورد. باید در پی «عادی‌سازی» بود؛ به این معنی که وضع انقلابی، اضطراری و موقتی و نابخردانه است و نباید در آن ماندگار شد، بلکه باید شتابان، به سوی وضع عادی و بهنجار حرکت کرد و رویکرد‌ها و انگیزه‌ها و اندیشه‌های انقلابی را به تاریخ سپرد. باید «نظام» و «اصلاح» را جایگزین «انقلاب» کرد و از انقلاب، یک خاطرۀ تاریخی‌شدۀ استثنایی ساخت. واقعۀ کربلا نیز با همۀ عظمتش، یک استثناست که قابل اقتباس و اخذ نیست. https://eitaa.com/mahdi_jamshidi60

🔻دیانت در نسخۀ لیبرال‌های مذهبی -۲ 🖊مهدی جمشیدی ۱. موضع اخیر محمدجواد ظریف در رسانۀ ملی که در آن، سخن از ضریب‌دهی به غیرشیعیان در امر حاکمیّت به میان آورد، شاهدی دیگری بر رویکرد ساختارشکنانۀ لیبرال‌های مذهبی است. چیزی شبیه همین موضع در دولت پهلوی نیز به وقوع پیوست و قرار شد بر اساس مصوبۀ دولت، زین‌پس هر یک از نمایندگان، به کتاب مقدس خودش قسم بخورد؛ طرحی که در ظاهر، موجّه به نظر می‌رسید، اما امام خمینی، آشکارا و قاطع در برابر آن ایستاد و آن را نقطۀ آغاز «از رسمیّت ‌انداختن مذهبِ رسمی کشور» دانست. در حقیقت نیز، دولت پهلوی، چنین سودایی در سر داشت و می‌خواست با تکثّر دینی در لایۀ سیاسی و حاکمیّتی، اسلام را تحقیر و تضعیف کند و تفوّق و تسلّط را از آن سلب نماید. مخالفت بنیانیِ امام خمینی با این طرح، یکی از ریشه‌های شکل‌گیری انقلاب اسلامی بود. امروز نیز به‌جای «سیاست هویّت»، رهیافت مقابلش که «سیاست تمایز» است، در دستورکار قرار گرفته و لیبرال‌های مذهبی تلاش می‌کنند، وجهِ دینی و شیعیِ جمهوری اسلامی را هرچه بیشتر، کم‌رنگ و رقیق سازند. در واقع، امر دینی در ساحت رسمی، در حال ازدست‌رفتن و خنثی‌شدن است و دیانت، در نقطۀ «بازگشت به حریم خصوصی» قرار گرفته است. سکولاریسم، در چنین فضا و موقعیّتی، جان می‌گیرد و معنا پیدا می‌کند. ۲. در ایران، هیچ‌گاه شکاف دینی و مذهبی، فعّال و مؤثر نبوده و چنین نیست که این رویکردِ لیبرال‌های مذهبی، پاسخی به تضادها و اصطکاک‌های برانگیخته و تشدیدشدۀ دینی و مذهبی باشد، بلکه مسأله این است که توقع و نارضایتی، از سوی لیبرال‌های مذهبی در این لایه‌ها، ایجاد و تقویت می‌شد. جامعۀ ایران، وجهِ غالبِ شیعی داشته و این وجه، طبیعی و خودجوش بوده و از متن یک انتخاب اجتماعیِ وجدانی و ارادی برخاسته است. در دورۀ پس از انقلاب نیز بر اساس همین وضع اجتماعی، حاکمیّت و نیروهای سیاسی آن، صورت‌بندی شد. در طول دهه‌های گذشته نیز اتفاق جدیدی رخ نداده است، جز این‌که لیبرال‌های مذهبی در برهه‌های انتخاباتی و با هدف جذب آرای لایه‌های دینی و مذهبی، «حس محرومیّتِ سیاسی» را در آنها دمیده‌اند و وعده‌های ساختارشکنانه داده‌اند. تعبیر ساختارشکنانه، بدین جهت است که اینان، نظم سیاسیِ کنونی را برنمی‌تابند و می‌خواهند نسبت‌های متفاوت و برون‌گرایانه‌ای در آن به وجود بیاورند. آنچه که لیبرال‌های مذهبی در سر دارند، این است که در بلندمدّت، از «نظم سیاسیِ جمهوری اسلامی» به سوی «نظم سیاسیِ لبنان» حرکت کنند و به بهانۀ تکثّر و تعدّد مذهبی و دینی، حاکمیّت را متناسب با وضع اجتماعیِ خیالیِ خویش، بازصورت‌بندی نمایند. به باور اینان، اگر حزب‌الله در لبنان، یک اقلیّت سیاسی و دینی است، اکنون نظام جمهوری اسلامی نیز در چنین موقعیّتی قرار گرفته است و باید برای جلوگیری از تضادها و اصطکاک‌های مذهبی و دینی، داوطلبانه به سوی قدرت‌دهی به نیروهای مذهبی و دینی دیگر برود. این در حالی است که نه جامعۀ ایران و نه جمهوری اسلامی، هیچ‌یک شباهتی با آنچه که در لبنان می‌گذرد، ندارند و کاربست منطق سیاسیِ لبنان در ایران، تنازل و تقلیل موهوم است. در ایران، اکثریّت مطلق از آنِ شیعیان است و پیروان مذاهب و ادیان دیگر نیز، وضع سیاسی را موجّه می‌دانند و اگر لیبرال‌های مذهبی، «تحریک‌گری سیاسی» را کنار بنهند، ضرورتی برای تغییر عاملیّتی در نظام سیاسی وجود نخواهد داشت. ۳. نظریۀ دولت وحدت ملّی، مبتنی بر پیش‌فرض‌های ناصوابی دربارۀ جامعه و حاکمیّت در ایران است. نخستین خطا این است که جامعۀ ایران، دچار قهر و گسست و شکاف شده است و راه علاج آن نیز این است که دیگری‌ها و اغیار، به حاکمیّت راه یابند. در نظر آنها، ما با یک جامعۀ به‌شدّت متکثّر و ناهمساز و چندپاره و تکه‌تکه روبرو هستیم که دیگر نمی‌توان پیرامون روایت‌های حاکمیّتی و رسمی، آنها را در کنار هم نشانید، بلکه باید قدرت را توزیع و تقسیم کرد و به هر یک از لایه‌ها، نصیب و بهره‌ای از قدرت اعطا نمود. اینان از وحدتِ ازدست‌رفته سخن می‌گویند و راه‌حل‌شان نیز بازآرایی ساختار سیاسی است. این فهم غلط از وضع اجتماعی، «گرۀ اجتماعیِ خیالی» را به «گرۀ سیاسیِ واقعی» تبدیل می‌کند و بی‌ثباتی و عدم‌تمرکز و حس محرومیّتِ فزاینده می‌آفریند. وحدت ملّی، یک سخن غلط‌انداز برای پنهان نگه‌داشتن طرحی است که در آن، تشیع به‌تدریج از «اعتبار» و «تفوّق» تهی می‌شود و در عرض ادیان و مذاهب دیگر می‌نشیند و در نهایت نیز، دین به «متغیّر بی‌منزلت» در سیاستِ نظام جمهوری اسلامی تبدیل خواهد شد. این مرحلۀ پایانی، همان «سکولاریسم» است که اگر طرح اینان به جریان افتد، چه‌بسا در کمتر از یک دهه، تحقّق یابد. https://eitaa.com/mahdi_jamshidi60