🖤😭 تقدیم به اباعبدالله الحسین (ع)
و ممنون از امام رضا (ع)🌷
#شب_جمعه
#پنجره_فولاد_مشهد
خواب و بیدار
........................
این شعرِْ پاره، نذر امام رئوف شد
آتش گرفت سینه، پر از «یا عَطوف» شد
شاعر به خواب رفت در آن شب که دفترش
برگ درخت بود و سرِ شاخه، بوف شد
طوفان به شکل سایه ای از دور زوزه کرد
جنگل، اسیر صحنه ی مرگی مخوف شد
خورشیدِ سر بریده به نی ها طلوع کرد
ماهی به خون نشست و نگاهش خسوف شد
خواب از سر جهانِ پس از حرمله پرید
شاعر به هوش آمد و غرق لهوف شد
همراه رعد و برقِ ولی، زد نفس نفس
از میمنه به میسره، مات صفوف شد
پیراهنِ عزیزِ جهان در کشاکش و...
یوسف، اسیر پنجه ی داغ سُیوف شد
سعی صفا و مروه بماند برای بعد
حاجی به قتلگاه، دچار وقوف شد
قربانِ جمله ای که کِش آمد به دست نی
آنقدرها کشیده که آخر، حروف شد
#محمد_عابدی
#اشعار_عاشورایی
قم المقدسه
🆔 @Abedi_Aaeini
🆔 @Pelak15
این صحنه رو برای همه تون آرزومندم🤦🏻😭
#یا_امام_رضا_ع
چشمت
................
مرا آیینه کرده، نور چشمت
خدا پیداست در منشور چشمت
دل بیچاره من قصد دارد
شبی راهی شود تا طور چشمت
چه چشمانی! چه چشمانی! جهانی -
نخواهد شد حریفِ زور چشمت
وجودت عین قرآن است و دارد
هزاران آیه در یک سوره، چشمت
کلامت، سبزوارِ باشکوهی ست
یقین دارم به نیشابور چشمت
تو را مسموم و من را مست کردند
حکایت هاست در انگور چشمت
#محمد_عابدی
قم المقدسه
🆔 @Abedi_Aaeini
🆔 @Pelak15
🙏🌷 برای عباس بن علی (ع)
پیوند خورشید خراسان و ماه کربلا
دریا
.............
از آب سقاخانه، خاکم گشت دریا
از پیش چشمم ناگهان بگذشت دریا
نام تو آمد بر لبم ای ماه کامل
چشمان من مَدّ کرد و ساحل گشت دریا
کوبنده تر از موج، زد بر قلب صخره
هر بار اما خسته تر برگشت دریا
آمد برادر بر سر بالین سقا
از اشکِ دامنگیرِ او شد دشت دریا
او بی خبر بود از خودش در مجلس شام
دیدند جا شد در دل یک تشت، دریا
با روضه اش از کربلا تا مشهد آمد
دریا به دریا، چشم من... تا هشت دریا
#محمد_عابدی
#اشعار_رضوی_عاشورایی
قم المقدسه
🆔 @Abedi_Aaeini
🆔 @Pelak15
ساعت هشت، زمان، زائر صحن رضوی ست
از لب پنجره ها، ذکر رضا می بارد
#محمد_عابدی
قم المقدسه
🆔 @Abedi_Aaeini
🆔 @Pelak15
🌺🙏 به پیشگاه سلطان علی بن موسی الرضا (ع)
تماشا
.............
هشتمین آیینه ای در آسمانِ آل طاها
بر شبِ آلوده ام قدری بتاب ای ماهْ بالا
می روم بالا از آغوش تو... تا شاید بچینم
از بلندای نخیلِ چشم هایت، چند خرما
با تو نورم بی تو کورم، صد مدینه از تو دورم
یک خراسان راهی ام کن تا قدمگاهت، اماما...!
مولوی با شمس تبریزی، چنان... بی خود شد از خود!
وای اگر شمس خراسانی، عبا می داد او را
از طریقت تا حقیقت، با تو راهی نیست خیلی
یک دلِ همراه می خواهد، کمی ایمان و تقوا
در حرم هر کس برای دلبری یک شیوه دارد
من کبوتر می شوم پر میکشم تا بیکران ها
دل به دریا می زنم با دیدن حوض قشنگت
دیگران درگیر آدابند و من غرق تماشا
زائری پشت سرم بود و صدایش زیرِ گوشم
چشم در چشم تو بود و با «امین الله»، دریا
با زبان بی زبانی روضه ای خواند از جوادت
در شبستانِ نگاهت ربّنا شد؛ گفت مولا -
از قنوتم می چکد بارانی از دلمردگی ها
بسته ام بر پنجره فولاد، دل را... ای مسیحا
زنگِ ساعت مثل ناقوسی صدایم کرد و رفتم
تا بخوانم رکعتی... بالاسرت را با تمنّا
موج عشاقت مرا می برد از این سو به آن سو
دست آوردم بگیرم یوسفم را چون زلیخا
زیر پا افتادم و شد روضه ای بر من مجسم
قتلگاه و خیمه ها را دیدم و افتادم از پا
کربلا در کربلا دورِ ضریحت در طوافند
اربعینی ها، تو را دارند و مَستند از تولیّ
از نماز ظهرِ عاشورا گرفتم مشهدم را
از نماز ظهرِ مشهد هم گرفتم کربلا را
#محمد_عابدی
اشعار_رضوی
قم المقدسه
🆔 @Abedi_Aaeini
🆔 @Pelak15