:)

و اگر کسی را دوست دارید، تاریکی او را نیز دوست داشته باشید، نه فقط نور او را... همه‌ی آدما یه نیمه‌ی تاریک دارن یه نیمه‌ی روشن. یعنی تو وجود همه، خوبی هست بدی هم هست؛ حالا کم و بیشش تو هرکسی فرق داره ولی از هردو هست. این چیزییه که ما در کسی که دوستش داریم باید بپذریم؛ بپذریم که هیچ انسانی در دنیا کامل نیست؛ و اگه روزی حس کردیم عاشق یک‌نفر شدیم باید همه شخصیت، که شامل عیب ونقصهاشم  میشه بپذیریم...

خیلی برای گریه کردن غمگین بود ، پس لبخند زد.

چقد دلم‌ میخواد ی نفر ساعت ها برام حرف بزنه بدون این ک توقع جوابی داشته باشه:)

؛

ناراحت کردن یه آدم مثل پرت کردن یه تیر به آسمونه که نمیدونی کجای زندگیت قراره برگرده پایین و یقه خودتو بگیره:))!

سلام

نه خواب راحتی دارم ، نه مایلم به بیداری ؛

زخم ها،حافظه دارند !

‏یه عالمه حرف نگفته هست که گوشه دلمون داره خاک میخوره :)