...

محکومیم به زندگی دیگه چیکار میشه کرد؟! دیشب سخت گذشت، خوب زندگی امروز جریان داره دیگه. طرف دوستمون نداره، خوب نداشته باشه. اونجوری که برا بقیه ارزش قائلیم، پامون نمی ایستن؟ خوب لیاقتشون همینقدر بوده.نتیجه چیزی که میخواستیم، اونی نشد که باید میشد؟! خوب اشکال نداره، آخر دنیا نیست که.ما محکومیم به زندگی، مهم نیست دیشب چی گذشت، آدما چطوری رفتار میکنن یا نتیجه زحماتمون چی شده، هر روز باید بیدار شی چایی رو بزاری لقمه اتو بپیچی، با بقیه مهربون تر باشی و نزاری جنگجوی درونت خسته شه.

رهاکردن هنرِ قشنگیه که ما یاد نگرفتیمش .

ʜᴀɴᴅs"!

خسته شدم از وانمود کردن به اینکه اوضاع خوبه این همه درد داره قلبمو مچاله میکنه.

و من صبر اندک را بگویم یا غمِ بسیار را؟

ببین اگه به سکوتت ادامه بدی یکم که بگذره اگه بخوای حرف بزنی هم نمیتونی.

اونجا که شایع میگه: چقدر انگشت خودم رفت تو چشم و چقدر هرروز با دست خودم تنبیه میشم .

باور کن هیچ شبی روشن نیست، حتی با هزاران چراغ روشن، ما آدم ها به دروغ گفتن به خود عادت داریم.