لازم نیست حتما گلوی کسی را بفشاریم تا بمیرد، یا چاقو را فرو کنیم توی قلبش، لازم نیست مقتولی باشد، لازم نیست حق نفس کشیدن را سلب کنیم از کسی تا اسممان را بگذارند قاتل.. یک وقت هایی، با یک حرف هایی،با یک رفتارهایی،با یک نگاه هایی، یکی را جوری میکشیم،احساس کسی را جوری فلج میکنیم که از هزار دست به خون آلوده شدن هم بدتر است، از هزار بار یک نفر را کشتن هم بدتر است.. حواستان باشد،مبادا کاری کنید کسی را محکوم به زندگی بدون هیچ احساسی کنید، ما در برابر تمام انسان هایی که نقشی تو زندگیمان دارند مسئولیم، در برابر قلب ترک خورده اشان، در برابر بغض توی گلو مانده اشان در برابر تنها تر شدنشان ! -فاطمه‌جوادی

آدم ، به خیال بسپار هیچ‌گاه ، هیچ‌وقت خوشبخت نخواهی شد زمانی که دل های شکسته ای را پشت سرت رها کرده ای:))!

سلام

من فقط مشتاق آرامشم . مشتاق اندکی فراموشی.

؛

یسری وقتی سیگار می‌کشن دودشو راحت می‌دن بیرون، یسری هم حبسش می‌کنن و می‌برنش تو ریه‌هاشون؛ غصه خوردن من هم همینطوریه... غصه رو حبس می‌کنم و بعد قورتش می‌دم، می‌ره توی تمام وجودم لابه‌لای تک‌تک سلول‌هام و مثل غبارِ خونه‌های صد ساله می‌شینه و به تو فکر می‌کنه.

:)

‏اگه بخوام مهم‌ترین تجربه‌ زندگیمو باهاتون درمیون بذارم، باید بگم که «هیچوقت، واسه آدمای مهمِ زندگیتون، انقدر زیاد نباشید که تبدیل به یه آدمِ اضافی بشید»

آدمها گاهی از نگرانی گلدان آب نخورده ی خانه ،سفر را دیرتر می روند. دلبستگی آدم را بزرگ می کند، حتماً قرار نیست آدم به آدم عاشقی کند ! جمعه برای کسانی که دوست داشتن را بلد نیستند " غمگین " است...