‏من هیچ‌وقت نتونستم توضیح بدم چرا بعضی‌چیزها غمگینم میکنن نتونستم بگم چرا یه مکان یا یه آهنگ یا حتی یه رنگ غمگینم کرد؛ هیچ کلمه‌ای برای توضیح این حس نداشتم هنوزم ندارم. ولی همچنان که بهشون فکر میکنم، بغض خفه‌م‌ میکنه‌. .

-مثل روانشناسی که افسردگی داره؛

میگفت: بعد از اینکه یکی ولتون کرد دنبالش ندویید اون اگه یه لحظه هم به حالی که بعد از رفتنش پیدا میکردید فکر میکرد هیچوقت ترکتون نمیکرد:))

:)

حس و حال اون آدم کوری رو دارم که هر روز به ماهی مُردش غذا میده . . .

مرا آرام می‌دانی ولی من معدنِ دردم.

نه میتوانیم بمیریم ، نه میتوانیم زندگی کنیم ، نه میتوانیم یکدیگر را ببینیم ، نه میتوانیم یکدیگر را ترک کنیم ، به تنگنایِ عجیبی افتاده‌ایم‌ !.

مرا از من گرفت! كه از من خود ديگري سازد! نه او من شد، نه من او، نه او ماند، و نه من برگشتم به خود..

I'm ok i lost my smile again but im ok :>

گاهی راحت‌تر آن است با وجود اندوهی که در درونتان موج میزند لبخند بزنید، تا اینکه بخواهید به همه عالم علت غمگینی خود را توضیح دهید . .

:>>

ولی قدر چیزای کوچیکو بدونین ، یه روزی به عقب نگا میکنین و میفهمین که چقد بزرگ بودن.