میفهمید چقدر سخت است که سکوت کنید و هیچ نگویید درحالی که ذرهذرهٔ وجودتان میخواهد منفجر شود ؟
میدانم چرا هیچ گاه یاد من نیستی؛
من زخمی بر روحت به یادگار نگذاشتم که با هر تلنگری یادم بیفتی . .
انسان ها به زخم ها بیشتر میاندیشند تا مرحم ها:))))!
باز خواهی گشت
همانگونه که در خواب دیده بودم
در میزنی . .
و مَن
مَن اما دیگر پشت ِ هیچ دری
منتظر هیچ کس نیستم ؛
‹اغمــٔـا›
توییت امشب:
فکر میکنم هیچوقت نمیتونیم بفهمیم چقد چیزای کوچیک میتونن خوشحالمون کنن تا زمانی که از دستشون بدیم:))!
شاید ما هیچوقت متوجه نشیم که بی اعتماد کردن یک نفر چقدر میتونه مسیر زندگیش رو تغییر بده.