مغز هایی لبریز از سخن و خالی از هر گونه کلمه ای؛

مَغز های کادو پیچ شده از اَفکار تاریک و مبهم!

برای دوست داشتن وقت لازمه اما برای نفرت گاهی فقط یک حادثه، یک ثانیه:))!

سلام

از خستگی و درماندگی تمام سلول های بدنش در حال فروپاشی بود ولی همچنان سکوت کرده بود و گاهی لبخند میزد .

به یه حال خوب نیاز داریم

مایی که غمارو میشماریم...

وقتی آدم ی چیز خیلی با ارزش و از دست میده و مدت طولانی به خاطرش ناراحت میمونه ، اگر دوباره چیزیو از دست بده دیگه به اندازه اولین بار ناراحت نمیشه ، شاید حتی طوری رفتار کنه انگار براش خیلی مهم نیست و برگرده به روال قبلی زندگیش ، میدونی آدم بعد از دست دادن ی سری چیزا سِر میشه ، خنثی میشه انگار که تموم احساساستتو از اعماق وجودت با اشکات ریخته باشی بیرون و حالا خالی از احساس باشی…