میخام یه رازی رو بهت بگم، اینجا یکی هست که بی اندازه نداره تورو؛ ولی میخادت(:

غمگین ترین آدما؛ همیشه همه تلاششونو میکنن تا همرو خوشحال کنن .. و نمیخوان کسی از درون بشکنه! ولی خودشون همون لحظه خرد میشن؛ چون کسی واسه خودشون اینکارو نکرده و کسی نبوده که خوشحالشون کنه(:

‏آروم نشستی واسه خودت مشغولی یهو یه چیزی از اعماق وجودت شروع می‌کنه اروم اروم بالا اومدن. ‏ یه غمی که فکر می کردی فراموشش کردی، عین یه فیل خسته می شینه رو سینه‌ت میگه حالا نفس بکش ببینم ؛

فریادهای زده نشده، یواش یواش تبدیل به چین و چروک های روی صورت میشوند..

؛

قدیما بیسکوییت هام باوفا بودن

تازگیا بی وفا شدن بای بای:)))))

اما برای شادمانی سیاره ی ما چندان آماده نیست...