بعضی رنج ها تو دنیا انقدر شدیدن که نمیشه از بینشون رد شد، باید مدت طولانی میونِ رنج چادر زد .

بعضی رنج ها رو نمیشه حل کرد! باید به دوش کشید، باید تحمل کرد...

تو‌مثل‌نواختن‌کلاویه‌‌های‌پیانو‌زیبایی؛

کاش میشد رو پیشونیم بنویسم ؛ این فرد دیگر حوصله‌ برایِ بحث با هیچ‌ کس در هیچ‌ زمینه‌ای ندارد در هر حال فرمایش شما متین است لطفاً سرِ بحث را باز نکنید .

‏هر‌کسی به اندازه ضربه‌هایی که خورده تنهایی‌اش را محکم‌تر بغل کرده است.

-خسته میخوابیم،خسته تر بیدار میشیم؛

!...

که تاریکی سرتاسر وجودشان را گرفت که مرگ سایه به سایه همراهی شان می‌کرد که درد بی پناهی اَمان شان را برید که حس غریبه گی در خانه استخوان هایشان را نرم کرد و تنهایی دمار از روزگارشان در آورد که هیچ هم برایشان نماند اما همچنان لبخند میزنند . .

افکاری شلوغ تر از خط مترو چین . !

ولی زیرِ گنبدِ کبود هر چی بود ، زندگی نبود .