جمعه مغرب اعتقادی ۱۴۰۳/۹/۱۶ موضوع: #انفاق سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. ضمن عرض تسلیت به مناسبت شهادت حضرت زهرا سلام الله علیها. حضرتش در خطبه فدکیه درباره فلسفه انفاق در راه خدا می فرمایند: فَجَعَلَ اللَّهُ ...الزَّکاةَ تَزْکِیَةً لِلنَّفْسِ وَ نِماءً فِی الرِّزْقِ. اگر مسلمان انفاق کند و از حاصل دسترنج خود بگذرد از یک طرف نفس خود را از دل بستگی مظاهر دنیا پاک کرده و ازطرف دیگر توکل بخدا را در خود زنده کند که روزی رسان خدا است و با پرداخت زکات نه تنها چیزی از دسترنجش کاسته نمی شود بلکه علاوه بر اَجر اُخروی درهمین دنیا نیز برکت مالش افزوده گردد. دو مورد از انفاقهای واجب خمس و زکات است که میان این دو تفاوتهایی وجود دارد که به برخی از آنها اشاره می شود:  1.    زکات به 9 مورد با شرایطی تعلق می گیرد و آن نه مورد عبارت است از گندم؛ جو؛ خرما؛ کشمش؛ گاو؛ گوسفند؛ شتر؛ سکه طلا و نقره‌ای که معامله با آن رایج است یعنی در خرید و فروش به عنوان پول و قیمت کالا به حساب بیایید ولی خمس به هر درآمدی که از مخارج سال زیاد بیاید تعلق می‌گیرد بنابراین سکه بهار آزادی با توجه به اینکه در زمان کنونی معامله با آن رایج نیست زکات تعلق نمی‌گیرد ولی خمس به سکه ای که از درآمد بین سال تهیه شده و تا سر سال خمسی باقی باشد، تعلق می گیرد.  2.    مصرف زکات هشت مورد است که فقیر و امور عام المنفعه مانند مسجد و مدرسه سازی دو مورد از مصارف زکات است که افراد خودشان می توانند زکات را به مصارف زکات برسانند اما کسی که به او خمس تعلق می گیرد باید خمس را به دفتر مرجع تقلید برساند یا با اجازه او به سادات فقیر یا راهی که دفتر مرجع تقلید مشخص می کند، مصرف نمایند.  3.    کسی که تا الان خمس مالش را محاسبه نکرده است بهترین مکان برای محاسبه دفتر مرجع تقلید می باشد. در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم ادب حضور اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر هر چند برای صلوات فرستادن یا درخواست صلوات پرهیز شود  تا مزاحمتی برای حضور قلب دیگر زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.  خداوند متعال توفیق عمل به وظائف دینی را به همه ما عنایت بفرماید به برکت صلوات بر محمد و آل محمد https://eitaa.com/joinchat/4206559234C1e199de21d

شنبه ظهر اعتقادی ۱۴۰۳/۹/۱۷ موضوع: #اصل_انسان امام صادق علیه السلام در روایتی می فرمایند: جدم علی علیه السلام می فرمود: اصلُ الانسانِ لبُّه و عقلُه و دینُه. انسانیت انسان لب و عقل و دین او تشکیل می دهد یعنی این تشریفات دنیوی و موقعیت های اجتماعی مثل ریاست یا فرمانده بودن و مانند اینها ملاک انسانیت نیست. وشخصیتِ و اصل انسان را معرفی نمی‌کند بلکه اصل انسان عبارت است از: لبُّ، عقل و دین چند نکته درباره این حدیث: 1. لب و عقل طبق روایت جزء اصولی انسانی هستند، نیرویی است که خوبی ها و بدی ها را محاسبه و درک می کند. اما چطور میشود فردی که عاقل است رشوه می گیرد یا زنا می کند یا حق مردم را ضایع میکند یا غیبت می کند و مانند این خطا ها را مرتکب می شود و متاسفانه کارش را توجیه می کند و زیبا جلوه می دهد و افتخار می کند؟ در جواب باید گفته آدم عاقل به جهت عواملی مثل حب مال، حب دنیا، حب فرزند، شهوت و مانند اینها دستگاه محاسباتی او دچار اختلال و آسیب می شود لذا هر چند در ظاهر نابغه است اما دستگاه محاسباتی او دچار مشکل شده است . لذا اگر دستگاه محاسبه عقلانی ناب و خالص باشد که به او لب می گویند، خوبی و بدیها بدرست درک میکند و خطا نمی کند. 3. دین اصل دیگر انسان است، که راهنما و هدایتگر انسان است. مثلا جوانی که دارای نشاط و نیرو است به کوهنوردی می رود؛ و دوست دارد به مکانهای بلند و خطرناک صعود کند هنگامی که یک کوهنورد با تجربه در کنار اوست، می‌گوید: اینجا نرو! دستش را می‌گیرد! اما جوان دلش می‌خواهد این نقطۀ خطرناک را هم طی کند، آن شخص می‌فهمد که اگر رفت دیگر نمی تواند پایین بیایید. فایده دین این است که دست عقل را می‌گیرد، و سعی می‌کند که نگذارد عقل بیراهه رود. اصلِ انسان اینهاست. در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم ادب حضور اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر هر چند برای صلوات فرستادن یا درخواست صلوات پرهیز شود  تا مزاحمتی برای حضور قلب دیگر زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند. خداوند توفیق درک بهترین ها را عنایت بفرماید به برکت صلواتی بر محمد و ال محمد   متن اصلی: فی طرق اثبات المسافة(خبر واحد)- درس 60 جلسه 60، سه شنبه 1393/12/19 حدیث:عن جمیل بن دَرّاج یا دُرّاج - بنا به ضبط بعضی از رجالیین- عن الصادق جعفر بن محمد«علیهماالسلام» قال: کانَ امیرُالمؤمنین«علیه‌السلام» یقول. «کان یقول» یعنی عقیدۀ حضرت این بود، مکرّر این مطلب را بیان می‌فرمود. أصلُ الانسانِ لُبُّه و عقلُه و دینُه. این ظواهر و شئونات اجتماعی ملاک و علامت انسانیت نیست. فرض کنید کسی رئیس یک کشوری است، فرماندۀ یک ارتشی است، مدیر یک بنگاه مالیِ بسیار بزرگی است. اینها چیزهایی نیست که شخصیتِ و اصل انسان را معرفی می‌کند. اصل انسان عبارت است از: لبُّ، عقل و دین. تفاوت لبّ و عقل این است که: عقل یعنی همین خرد انسانی دستگاه محاسبۀ ذهنیِ انسان که مفاسد و مصالح را محاسبه می‌کند. لُبّ، اخصّ از این است. لبّ یعنی آن دستگاهِ محاسبۀ عقلانی که خالص باشد، ناب باشد. گاهی این دستگاه محاسبه به هواها، هوس‌ها، به حبّ و بغضها آلوده می‌شود، اختلالی در این دستگاه محاسبه بوجود می‌آید. چقدر از خردمندان عالم که دستگاه محاسبۀ قوی‌ای هم دارند، دچار خطاهای فاحش می‌شوند! فرض بفرمایید فلان فرماندۀ یک نیروی نظامیِ عظیم آمریکایی در منطقۀ ما، افغانستان، عراق، این فرد باید عقلِ برجسته‌ای داشته باشد، بعد معلوم شد که با یک زن نامحرمی ارتباط نامشروعی داشته، اسرار نظامی و امنیتی را در اختیار او قرار داده! این آدم عاقل است، اما دستگاه محاسبه‌اش اختلال پیدا کرده، چرا؟ بخاطر شهوت، بخاطر آن احساس جنسی که در او زنده شده، قوی شده، این احساس، عقل او را تحت الشعاع قرار داده است. پس عقل گاهی آسیب می‌بیند از اینکه تحت تأثیر عوامل گوناگونی قرار می‌گیرد از قبیل همین شهوات جنسی، حبّ به مال، حبّ به فرزند و از این قبیل گرفتاری‌هایی که ماها کم نداریم. لبّ، آن عقلی است که از این گرفتاریها آزاد است، عقلِ نابّ، عقل خالص. اولو الالباب در قرآن معنایش این است: یعنی صاحبان عقلها و خردهایی که از این گرفتاریهای متعارف عقلای عالم آزادند. پس فرمود: اصلُ الانسان لبُّه، اگر  لبّ به این معنا در انسانی بود، این، حقیقتِ وجود او و ماهیتِ حقیقیِ او است. و عقلُه، و دستگاه محاسبۀ او؛ و دینُه، یکی هم دین او. که البته این سه چیز تداخل با یکدیگر دارند، یعنی همین دین موجب می‌شود که انسان دارای لبّ باشد. دین مثل یک راهنمای عاقلی انسان را هدایت می‌کند.

فرض کنید یک جوانی هستید دارای نشاط و نیرو، می‌روید مثلاً برای کوهنوردی، دلتان می‌خواهد بروید بالا، جاهای خطرناک؛ یک کوهنورد با تجربه در کنار شماست، می‌گوید: اینجا نرو! دستت را می‌گیرد! جوان هستی دلت می‌خواهد این نقطۀ خطرناک را هم طی کنی، آن شخص می‌فهمد که اگر رفتی بالا، پایین نمی‌توانی بیایی. به قول یکی از نویسندگان فرانسوی- رومن رولان- می‌گوید: همیشه بالا رفتن آسانتر از پائین آمدن است. بالا می‌روی، اما نمی‌توانی پائین بیایی. او می‌فهمد، دستت را می‌گیرد. دین اینطوری است، دست عقل را می‌گیرد، سعی می‌کند که نگذارد عقل کج‌روی پیدا کند. اصلِ انسان اینهاست. حال، این انسانی که دارای لبّ و عقل و دین است، برایش فرقی ندارد که لباسش به این رنگ باشد یا آن رنگ، کوتاه باشد یا بلند، شأن اجتماعی داشته باشد یا نداشته باشد، مردم احترامش بکنند یا نکنند.  مروئَتُه حیثُ یَجعلُ نفسَه، مروئَه که مروّت هم گفته می‌شود یعنی همزه و واو ادغام می‌شود؛ یعنی مردانگی، این، معنای کنائی است، نه اینکه مراد جنس مرد باشد، یک زن هم ممکن است مروئة داشته باشد به آن معنای اصطلاحی. مروئة یعنی: رادبودن، آزاده بودن. جوانمردی؛ که فتوّت هم از فتَی به معنای جوانمردی است. می‌فرماید: جوانمردی و مردانگی و رادیِ انسان، حیثُ یَجعل نفسَه، آن چیزی است که خودش را در آنجا قرار می‌دهد. شما خودت را در کجا قرار می‌دهی؟ بعضی‌ها نوکری را با طوع و رغبت قبول می‌کنند، شخصیت این فرد به همین اندازه است. بعضی افراد از تحمیل شدن و زورگویی شنیدن خوششان می‌آید یا خیلی بدشان نمی‌آید. گاهی بعضی‌ها می‌آیند گله می‌کنند که رئیسِ ما پیش عوامل ما، اینطور به ما زور می‌گوید. می‌گوییم تو که از لحاظ طبیعی به او نچسبیدی، وقتی رئیس اینقدر به تو جفا می‌کند، جدا بشو برو کنار! حاضر نیست. یعنی این زورگوییِ تحمیل برای او آنقدر سنگین نیست که حاضر باشد مثلاً از این مقام، از این شأن بگذرد. این، خودش را در اینجا قرار می‌دهد. مروئتش، رادی، جوانمردی و مردانگیِ او همین اندازه بیشتر نیست. و الایّامُ دُوَل، روزگار دُوَل است، دست به دست می‌گردد. و تِلک الایّام نُداوِلُها بینَ الناس، امروز شمائید، فردا کسی دیگر جای شماست، دیروز هم کسی جای شما بود. و الناس الی آدم شرعٌ سِواء، شرع یعنی برابر، انسانها تا حضرت آدم که پدر همۀ انسانهاست، همه مثل هم‌اند. به تعبیر بعضی از روایات کاَسنانِ المُشط مانند: دندانه‌های شانه‌اند. انسانها به حسب طبیعتِ خودشان هیچ ترجیحی بر یکدیگر ندارند، همه با همدیگر برابرند.[ [1]. امالی، صفحۀ 312 https://eitaa.com/joinchat/4206559234C1e199de21d

شنبه مغرب اعتقادی ۱۴۰۳/۹/۱۷ موضوع: #عوامل_استواری_دین سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم . .امیر المومنین علیه السلام در روایتی می فرمایند: استواری و قوام دین به چهار نفر یا چهار گروه وابسته است که اگر هر کدام از این گروهها و افراد در انجام وظیفه خود کوتاهی کند، پایداری و قائم شدن دین مداری در جامعه و میان افراد خدشه دار می شود:  اول: بِعَالِمٍ نَاطِقٍ مُسْتَعْمِلٍ لَهُ. عالمی که به علم خویش عمل نماید. دوم: بِغَنِيٍّ لاَ يَبْخَلُ بِفَضْلِهِ عَلَى أَهْلِ دِينِ اَللَّهِ. ثروتمندی که بخل نورزیده و از مال خود به نیازمندان متدیّن انفاق کند. سوم: بِفَقِيرٍ لاَ يَبِيعُ آخِرَتَهُ بِدُنْيَاهُ. فقیری که دین خود را به دنیا نفروشد. چهارم: بِجَاهِلٍ لاَ يَتَكَبَّرُ عَنْ طَلَبِ اَلْعِلْمِ. کسی که نمی داند و از یادگرفتن دانش، تکبّر نورزیده و دنبال تحصیل علم باشد. پس اگر عالم دانش خویش را کتمان کند و ثروتمند انفاق نکند و فقیر دین خود را به دنیا بفروشد و کسی که نمی داند در صدد فراگیری دانش نباشد، جامعه دچار رکود و عقب‌گرد شده و معارف دین در آن اجتماع در انزوا قرار می گیرد. پس کثرت مساجد و زیادی اهل مسجد ، شما را فریب ندهد بلکه باید چهار گروه فوق به تکلیف خود عامل باشند تا دین خدا قائم باشد.  خشنودی قلب نازنین حضرت رضا علیه السلام صلوات جهت مطالعه متن اصلی: الفصل الرابع: «فی کیفیة استیفاء القصاص» جلسه 289، 1382/10/28 عَنْ زُرَارَةَ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ أَمِيرُ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : قِوَامُ اَلدِّينِ بِأَرْبَعَةٍ بِعَالِمٍ نَاطِقٍ مُسْتَعْمِلٍ لَهُ وَ بِغَنِيٍّ لاَ يَبْخَلُ بِفَضْلِهِ عَلَى أَهْلِ دِينِ اَللَّهِ وَ بِفَقِيرٍ لاَ يَبِيعُ آخِرَتَهُ بِدُنْيَاهُ وَ بِجَاهِلٍ لاَ يَتَكَبَّرُ عَنْ طَلَبِ اَلْعِلْمِ فَإِذَا كَتَمَ اَلْعَالِمُ عِلْمَهُ وَ بَخِلَ اَلْغَنِيُّ بِمَالِهِ وَ بَاعَ اَلْفَقِيرُ آخِرَتَهُ بِدُنْيَاهُ وَ اِسْتَكْبَرَ اَلْجَاهِلُ عَنْ طَلَبِ اَلْعِلْمِ رَجَعَتِ اَلدُّنْيَا إِلَى وَرَائِهَا اَلْقَهْقَرَى فَلاَ تَغُرَّنَّكُمْ كَثْرَةُ اَلْمَسَاجِدِ وَ أَجْسَادُ قَوْمٍ مُخْتَلِفَةٍ قِيلَ يَا أَمِيرَ اَلْمُؤْمِنِينَ كَيْفَ اَلْعَيْشُ فِي ذَلِكَ اَلزَّمَانِ فَقَالَ خَالِطُوهُمْ بِالْبَرَّانِيَّةِ يَعْنِي فِي اَلظَّاهِرِ وَ خَالِفُوهُمْ فِي اَلْبَاطِنِ لِلْمَرْءِ مَا اِكْتَسَبَ وَ هُوَ مَعَ مَنْ أَحَبَّ وَ اِنْتَظِرُوا مَعَ ذَلِكَ اَلْفَرَجَ مِنَ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ. (خصال شیخ صدوق، باب الاربعة، حدیث5)  قوام و پابرجایی دین به این چهار طایفه بستگی دارد (معنای روایت این نیست که حتماً تمام این چهار وصف باید در جامعه وجود داشته باشند و گر نه دین الهی ناقض خواهد بود، بلکه مقصود این است که اگر این چهار دسته که طبعاً در اجتماع وجود دارند و وظیفۀ خود که در این روایت ذکر شده عمل کنند دین قوام پیدا خواهد کرد؛ 1- عالمی که علم خود را ابراز کند و ساکت نباشد و خود نیز به علم خویش عمل نماید. 2- ثروتمندی که بخل نورزیده و از مال خود به نیازمدان متدیّن انفاق کند. 3- فقیری که دین خود را به دنیا نفروشد. 4- جاهل و نادانی که از یادگرفتن دانش، تکبّر نورزیده و دنبال تحصیل علم باشد. بنابراین، اگر عالم دانش خویش را کتمان کند و ثروتمند انفاق ننموده و فقیر دین خود را به دنیا فروخته و نادان در صدد فراگیری دانش نباشد، جامعه دچار رکود و عقب‌گرد شده و معارف دین در آن اجتماع مهجور می‌شود. پس کثرت مساجد و زیادی ترددکنندگان در آن، شما را نفریبد بلکه باید چهار گروه فوق به تکلیف خود عامل باشند تا دین قائم باشد https://eitaa.com/joinchat/4206559234C1e199de21d

یکشنبه ظهر فقهی ۱۴۰۳/۹/۱۸ موضوع: #روزه_قضا سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. یکی از بهترین فرصتها برای گرفتن روزه قضا در همین ایام است که روزها کوتاه می باشد به همین جهت چند نکته خدمت عزیزان یادآوری می کنم: 1.  كسي‌ كه‌ بابت ‌ماه ‌رمضان ‌سال‌ گذشته ‌روزه قضا دارد به نظر امام خامنه ای و اکثر مراجع  چنانچه توانايي روزه گرفتن دارد بايد تا قبل از ماه رمضان سال جديد روزه ‌قضا‌ی خودش‌ را ‌بگيرد و چنانچه كسي در سال اول روزه قضا را نگيرد علاوه ‌بر‌ لزوم قضاي روزه در سالهاي بعد، بايد به ازاء هر روز 750 گرم نان ‌يا ‌برنج ‌و ‌مانند ‌اينها ‌به فقير بدهد. (امام رهبري گلپايگاني وحيد: احتياط واجب. فاضل مكارم: فتوي. مخالف خويي سيستاني: احتياط مستحب)(جزوه روزه ص 158و رساله اموزشي رهبري،احكام روزه قضا م 6)2 2.  . وقت ‌نيت ‌روزه قضا ‌تا ‌قبل‌از اذان ظهر ‌است و در روزه مستحبي تا قبل از اذان مغرب، بشرط اينكه ‌تا‌ آن‌ موقع مبطلات روزه را انجام نداده باشد مثلا چيزي نخورده باشد. 3.  اگر ‌انسان‌ عمدا‌ و ‌از‌ روي ‌اختيار‌كاري‌كه ‌روزه ‌را‌ باطل ‌ميكند مثل خوردن‌ و ‌آشاميدن، انجام‌ دهد ‌روزه‌ را‌ باطل ‌ميكند ‌و ‌اگر ‌بسبب‌ فراموشي‌ و غفلت ‌باشد ‌‌روزه ‌باطل‌ نمي‌شود. و در ‌اين‌ حكم ‌فرقي ‌بين‌ روزه ‌اداء‌، قضا‌، ‌واجب‌ و ‌مستحب‌ نيست. (رساله ‌مراجع‌ مساله1575,1553و1565‌ عروه ‌الوثقي‌كتاب ‌الصوم ‌فصل ‌في‌ النيه‌ م‌11) در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم ادب حضور اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر هر چند برای صلوات فرستادن یا درخواست صلوات پرهیز شود  تا مزاحمتی برای حضور قلب دیگر زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند. خداوند‌ متعال ‌ما را از روزه داران واقعي قرار دهد به برکت صلوات بر محمد https://eitaa.com/joinchat/4206559234C1e199de21d

یکشنبه مغرب فقهی ۱۴۰۳/۹/۱۸ موضوع: #نماز_جماعت سلام علیکم.بسم االله الرحمن الرحیم   یکی از مستحباتی که بسیار سفارش شده است نماز جماعت است به جهت اهمیت به برخی از احکام نماز جماعت اشاره می کنم:   یکی از بایدهای نماز جماعت تبعیت از امام جماعت در افعال نماز است یعنی مأموم باید کارهای نماز را مانند رکوع و سجود و نشستن و برخاستن را با امام یا کمی بعد از امام به‌جا آورد.(رساله نماز و روزه م 733) 2. نکته دوم را با سوالی شروع کنم و آن این است که اگر مسافری که نمازش شکسته است در صورتی که سلام بدهد، اتصال در جماعت قطع می شود؟ در جواب عرض می شود به نظر امام خامنه ای و تعدادی از مراجع مسافری که نمازش شکسته است بعد از سلام دادن در رکعت دوم، چنانچه در رکعت سوم بلافاصله و فورا اقتدا کند، و صبر نکند که در رکوع اقتدا کند، اتصال نماز جماعت برقرار است و قطع اتصال جماعت نمی شود. لذا توصیه می شود مسافرین برای داشتن فرصت کافی، بعد از تشهد به سلام پایانی نماز اکتفا کنند و فقط سلام پایانی نماز را بگویند یعنی همین مقدار که بگویند السلام علیکم و رحمه الله و برکاته و بلافاصله بعد از سلام در رکعت دوم، به نیت یک نماز واجبی مثل نماز قضا خود یا نماز قضای یکی از اموات اقتدا کنند و حمد و سوره را بخوانند و اگر فرصت نباشد حداقل حمد خوانده شود، تا اتصال نماز جماعت حفظ شود.   در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم ادب حضور اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر هر چند برای صلوات فرستادن یا درخواست صلوات پرهیز شود  تا مزاحمتی برای حضور قلب دیگر زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.   خداوند همه مریضان اسلام را و مجروحین لبنان و غزه را شفای عاجل دهد به برکت صلوات   مستند: تفاوت فتاوا. نماز جماعت، ذیل مساله 9، امام خمینی(ره): اگر نماز افراد صف جلو تمام شود، ادامه‌ اقتدای کسی که در صف بعد است اشکال دارد، اگرچه آن افراد فوراً به نماز جماعت برگردند؛ بنابراین احتیاط به اینکه به نماز فرادا عدول کنند ترک نشود.(تحریرالوسیلة، شرائط الجماعة، م۷) آیت الله العظمی خامنه ای: اگر نماز همه‌ کسانی که در صف جلو هستند تمام شود یا همه نیّت فرادا کنند، اگر فاصله با صف جلوتر از آنها بیشتر از یک گام بزرگ باشد، نماز آنها فرادا می شود، مگر اینکه افرادی که نمازشان تمام شده بلافاصله دوباره اقتدا کنند. [۱] (رساله‌ نماز و روزه، م ۷۲۴  و استفتاء ۴۸) 1.     منظور این است که باید بعد از تمام شدن نمازشان فورا اقتدا کنند نه اینکه مثلا صبر کنند تا امام به رکوع رود و بعد اقتدا کنند. https://eitaa.com/joinchat/4206559234C1e199de21d

دوشنبه ظهر اعتقادی ۱۴۰۳/۹/۱۹ موضوع: #نشانهای_ایمان سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. در روایتی از امام صاق علیه السلام برای ایمان و مومن واقعی دو علامت و نشانه بیان شده است: علامت اول: اَنْ تُؤْثِرَ الْحَقَّ وَ اِنْ ضَرَّكَ عَلَى الْباطِلِ وَ اِنْ نَفَعَكَ. انسان حق را ولو به ضرر او باشد بر باطل ترجیح دهد ولو آن باطل به نفع او باشد. البته حق و باطل مصادیق گوناگونی دارد که در تعاملهای اجتماعی، کشمکش‌های سیاسی، در گزینش افراد و محاورات رائج پیش می‌آید، در همۀ این امور مؤمن حق را بر باطل ترجیح می‌دهد. علامت دوم : اَنْ لايَجوزَ مَنْطِقُكَ عِلْمَكَ. اینکه بدون علم سخن نگوید؛ انسان باید در مسائل گوناگون چه در امور دینی و چه در مسائل اجتماعی و چه در سایر موارد از روی جهل یا گمان، سخن نگوید و تا نسبت به مطلبی اطمینان ندارد اظهار نظر نمی کند. مثلا درباره رخداد اجتماعی چنانچه اطمینان ندارد نباید به طور جزمی اظهار نظر کند یا در مسائل فقهی و شرعی تا اطمینان به مساله ای ندارد نباید اظهار نظر کند. در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم ادب حضور اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر هر چند برای صلوات فرستادن یا درخواست صلوات پرهیز شود  تا مزاحمتی برای حضور قلب دیگر زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند. تعجیل در فرج امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف و سلامتی مراجع خصوصا امام خامنه ای حفظه الله صلوات جهت مطالعه متن اصلی: ثبوت دعوی القتل «القسامة» جلسه 227، 1381/10/30 عن أبی عبدالله(‌علیه‌السلام): قَالَ إِنَّ مِنْ حَقِيقَةِ اَلْإِيمَانِ أَنْ تُؤْثِرَ اَلْحَقَّ وَ إِنْ ضَرَّكَ عَلَى اَلْبَاطِلِ وَ إِنْ نَفَعَكَ وَ أَنْ لاَ يَجُوزَ مَنْطِقُكَ عِلْمَكَ.   (خصال شیخ صدوق، باب الإثنین، حدیث 70)   گاهی انسان ادعا می‌کند یا گمان می‌کند که مؤمن است اما وقتی پای امتحان به میان بیاید، معلوم می‌شود که ایمانِ او ایمان واقعی نیست و امر خیالی و موهوم بوده است. ایمان حقیقی آن است که شخص به معنای واقعی، مؤمن باشد. که در این روایت دو علامت برای آن بیان شده است: یکی اینکه: انسان حق را ولو به ضرر او باشد بر باطل ترجیح دهد ولو آ« باطل به نفع او باشد. البته حق و باطل مصادیق گوناگونی دارد که در تعاملهای اجتماعی، کشمکش‌های سیاسی، در گزینش افراد و محاورات رائج پیش می‌آید، در همۀ این امور مؤمن حق را بر باطل ترجیح می‌دهد. علامت دیگر اینکه بدون علم سخن نگوید؛ انسان باید در مسائل گوناگون چه در امور دینی و چه در مسائل اجتماعی و چه در سایر موارد از روی جهل و یا ظنّ، سخن نگوید. https://eitaa.com/joinchat/4206559234C1e199de21d

دوشنبه مغرب اعتقادی ۱۴۰۳/۹/۱۹ موضوع: #مذمت_مال_دوستی سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. یکی از خصلتهایی که مذمت شده است مال دوستی است که بدترین نوع آن این است که انسان  نسبت به مال حرص و ولع داشته باشد و به دیگران نیز انفاق نکند که در روایات و آیات از این خصلت به شح تعبیر شده است. پیامبر خدا صلی الله علیه و اله در روایتی در مذمت حریص بودن به مال می فرمایند: از شُّحَّ یعنی همان حرص به مال همراه با عدم انفاق بپرهیزید  و امتهای پیش از شما به خاطر این صفت هلاک شدند و در ادامه می فرمایند فرد حریص در معرض سه آسیب بزرگ است: اول: امَرَهُم بِالكِذْبِ فَكَذَبُوا. حرص به مال گاهی موجب می‌شود که فرد دروغ بگوید و آن را انجام می دهد و فضای زندگی خود و جامعۀ خود را با خلاف حقیقت، آلوده نموده و صدق و صفا را از بین می برد.(جهت توجه: ضمیر امر به شح بر می گردد) دوم: امَرَهُم بالظُّلمِ فظَلَمُوا. گاهی حرص موجب می‌شود که ظلم و تجاوز به حقوق دیگران کند و آنرا انجام می دهد و آرامش افراد و جامعه را سلب می کند. سوم: أمَرَهُم بالقَطِيعَةِ فَقَطَعُوا. گاهی اوقات موجب می‌شود که مبتلا به قطع چیزی شود که خدا اجازه قطع آنرا نداده است. مثل قطع ارتباط با ارحام و خویشان یا قطع ارتباط باخدا و ائمۀ  و صلحاء. در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم ادب حضور اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر هر چند برای صلوات فرستادن یا درخواست صلوات پرهیز شود  تا مزاحمتی برای حضور قلب دیگر زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند. تعجیل در فرج امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف صلواتی عنایت بفرمایید. جهت مطالعه متن اصلی: الفصل الرابع: «فی کیفیة استیفاء القصاص» جلسه 286، 1382/10/21 عن النبیّ(صلی‌الله‌علیه‌وآله) قال: « عَنِ اَلنَّبِيِّ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ قَالَ: إِيَّاكُمْ وَ اَلشُّحَّ فَإِنَّمَا هَلَكَ مَنْ كَانَ قَبْلَكُمْ بِالشُّحِّ أَمَرَهُمْ بِالْكَذِبِ فَكَذَبُوا وَ أَمَرَهُمْ بِالظُّلْمِ فَظَلَمُوا وَ أَمَرَهُمْ بِالْقَطِيعَةِ فَقَطَعُوا». (خصال شیخ صدوق، باب الثلاثة، حدیث234)  شحّ به معنای حرص به مال همراه با بخل است. شحیح کسی است که با حرص و ولع به جمع‌آوری مال پرداخته و به دیگران انفاق نمی‌کند که این نوع، بدترین نوع مال‌دوستی است. پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌وآله) فرمود: از شحّ بپرهیزید، همانا امتهای پیش از شما به خاطر این صفت هلاک شدند؛ چون حرص به مال گاهی موجب می‌شد که آنان دروغ گفته و فضای زندگی خود و جامعۀ خود را با خلاف حقیقت، آلوده نموده و صدق و صفا را از بین ببرند و گاهی موجب می‌شد که ظلم و تعدّی کنند. و گاهی هم موجب می‌شد که مبتلا به قطیعه شوند، قطیعه غالباً به معنای قطع رحم استعمال می‌شود لکن ظاهراً در اینجا به معنای اعمّ از آن یعنی قطع آنچه باید مراعات آن را نمود، می‌باشد مثل قطع ارتباط باخدا و ائمۀ خیر و صلحاء «یقطعون ما أمر الله به أن یوصل» https://eitaa.com/joinchat/4206559234C1e199de21d

سه‌شنبه ظهر فقهی ۱۴۰۳/۹/۲۰ موضوع: #تطهیر_باطن_دهان سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. یکی از احکام شرعی مساله پاک کردن چیزهای نجس است. سوال آیا چیز نجس شده و عین نجاست مثل خوب وجود دارد آیا با برطرف کردن عین نجاست مثل دستمال کشیدن، پاک می شود؟  در جواب عرض می شود که چیز نجس با دستمال کشیدن پاک نمی شود اما در دو مورد با برطرف شدن آلودگي چيز نجس پاك مي شود و نيازي به آب كشيدن نيست:                                                                                    ۱.هنگامي كه عين نجاست از بدن حيوان برطرف شود بدنش پاك مي شود.                                                                                                 ۲.باطن بدن انسان مانند داخل دهان و بيني و گوش، مثلا اگر هنگام مسواك زدن از لثه خون بياييد وقتي كه آب دهان رنگ خون نداشته باشد پاك است و آب كشيدن دهان لازم نيست.                                            ۳. اگر غذا در دهان یا لای دندانها باقی مانده باشد و داخل دهان خون بیایید چنانچه انسان نداند خون به غذا سرایت کرده، آن غذا پاک است و اگر خون به آن برسد نجس می شود و خوردن آن غذا حرام است. (رساله مراجع م216)  در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم ادب حضور اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر هر چند برای صلوات فرستادن یا درخواست صلوات پرهیز شود  تا مزاحمتی برای حضور قلب دیگر زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند. خداوند توفیق پاک بودن و پاک زیستن را به ما عنایت بفرماید به برکت صلوات به محمد و آل محمد https://eitaa.com/joinchat/4206559234C1e199de21d

سه‌شنبه مغرب فقهی ۱۴۰۳/۹/۲۰ موضوع: #ادای_دین یکی از واجبات فوری اداء دین و بدهکاری است که در این زمینه چند نکته را یاد آوری میکنم: اگر طلبکار طلب خود را مطالبه کند یعنی طلبش بدون مدت بوده یا وقتش رسیده، چنانچه بدهکار بتواند بدهی را بدهد واجب است فورا آن را بپردازد. هر چند پرداختی بدهی مستلزم این باشد که کالای تجاری یا باغ یا خانه غیر مسکونی بفروشد. و اگر به نام کسی هم سند صوری زده ولی ملک شرعی بدهکار هست، باز هم باید بفروشد و بدهی را پرداخت کند. و تاخیر در پرداخت بدهی بدون عذر شرعی ظلم است . یک سوال مهم: آیا کسی که بدهکار است، قبل از پرداخت بدهی حق دارد، اموال خودش یا پولش نقدش  را خرج امور مستحبی مثل سفر زیارتی یا بیشترازمقدار واجب شرعی برای خانواده  یا خودش رفاهیات تهیه کند؟ در جواب عرض می شود پرداخت بدهی مقدم است و فرد بدهکار حق ندارد قبل از پرداخت بدهی که زمانش رسیده و طلبکار مطالبه می کند، سفر تفریحی برود یا بیشتر از مقدار واجب برای خودش و خانواده خرج کند. در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم ادب حضور اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر هر چند برای صلوات فرستادن یا درخواست صلوات پرهیز شود  تا مزاحمتی برای حضور قلب دیگر زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند. جهت پیروزی جبهه مقاومت خصوصا حزب الله لبنان صلوات منابع:امام خامنه ای حفظه الله ، استفتائات  ایت الله سیستانی، توضیح المسائل جامع ج 3 مساله 895 https://eitaa.com/joinchat/4206559234C1e199de21d

چهارشنبه ظهر فقهی ۱۴۰۳/۹/۲۱ موضوع: #مصادیق_صدقه سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و سلم در سفارشی به جناب ابوذر می فرمایند: الكَلِمَةُ الطَّيِّبَةُ صَدَقةٌ، و كُلُّ خُطوَةٍ تَخطُوها إلى الصلاةِ صَدَقةٌ.سخن نيكو و پاكيزه صدقه است، و هر گامى كه به سوىِ نماز برمى دارى صدقه است . چند نکته کوتاه پیرامون حدیث شریف: 1.    صدقه، فقط پول دادن به مستمند و فقیر نیست، یک سخن نیکویی هم که انسان بر زبان بیاورد که فرد یا جمعی از آنها استفاده کنند مصداق صدقه است فرقی ندارد گفتاری مربوط به مباحث علمی باشد یا برای راهنمایی شخصی یا مسائل عمومی باشد. 2.    اینکه در حدیث شریف می فرماید هر گامی که برای نماز برداری صدقه است، حاکی از اهمیت نماز است و در شرع حساب خاصی برای نماز باز شده است. وهر چه انسان بیشتر در امر نماز فکر کند اهمیت آن را بیشتر درک می کند. و در می یاید که نماز کلید همه خیرات است. چرا که:  نماز است که دل‌های ما را آباد نگه می‌دارد. نماز است که ما را در صراط مستقیم باقی می‌دارد. نماز است که ما را از غلطیدن در منجلاب غفلت محض باز می‌دارد. نماز است که به ما قدرت می‌دهد، نشاط می‌دهد، توکّل می‌دهد، این اهمیّتی که به اقامة نماز داده شده، به خاطر اینهاست. در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم ادب حضور اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر هر چند برای صلوات فرستادن یا درخواست صلوات پرهیز شود  تا مزاحمتی برای حضور قلب دیگر زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند. تعجيل در فرج امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف و سلامتي مراجع عظام خصوصا امام خامنه ای حفظه الله صلوات بر محمد و آل محمد متن اصلی جهت مطالعه: القسم الثالث من النوع الثانی: ما یحرم لتحریم ما یقصد منه شأناً کبیع السّلاح من أعداء الدین جلسه 127، 1385/8/22 حدیث اخلاقی یا اباذر! الکلمة الطّیُّبة صدقةٌ و کلّ خطوة تخطوها إلی الصُّلاة صدقة([1]). صدقه، فقط پول دادن به مستمند و فقیر نیست، یک سخن نیکویی هم که بر زبان می‌آورید، فردی یا جمعی از آن بهره می‌برند، این هم یک صدقه است. چه سخن علمی باشد یا راهنمایی‌های شخصی یا مسائل عمومی. و هر گامی که به سوی نماز برمی‌داری این هم یک صدقه است. این، اهمیّت نماز را نشان می‌دهد. چه حسابی در شرع مقدّس برای نماز باز شده است؟! واقعاً مفتاح همة خیرات و پایة همة نیکی‌ها نماز است. هرچه انسان بیشتر در امر نماز تأمّل کند، اهمیّت آن را بیشتر درک می‌کند. نماز است که دل‌های ما را آباد نگه می‌دارد، نماز است که ما را در صراط مستقیم باقی می‌دارد، نماز است که ما را از غلطیدن در منجلاب غفلت محض باز می‌دارد، نماز است که به ما قدرت می‌دهد، نشاط می‌دهد، توکّل می‌دهد، این اهمیّتی که به اقامة نماز داده شده، به خاطر این است. مکارم ‌الاخلاق ـ صفحه 374 https://eitaa.com/joinchat/4206559234C1e199de21d

چهارشنبه مغرب اعتقادی ۱۴۰۳/۹/۲۱ موضوع: #نگران_نشدن_بیان_عیوب_خودت_توسط_دیگران سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. حضرت عیسی در روایتی به حضرت یحیی می فرماید: إِذَا قِیلَ فِیکَ مَا فِیکَ فَاعْلَمْ أَنَّهُ ذَنْبٌ ذُکِّرْتَهُ فَاسْتَغْفِرِ اللَّهَ مِنْهُ وَ إِنْ قِیلَ فِیکَ مَا لَیْسَ فِیکَ فَاعْلَمْ أَنَّهَا حَسَنَهْ کُتِبَتْ لَکَ لَمْ تَتْعَبْ فِیهَا. اگر مردم عیبی را دربارۀ تو گفتند که در تو هست، گناهت را به یادت آورده‌ اند؛ نسبت به آن گناه از خدا آمرزش بخواه. و اگر نسبت به تو تهمت و افترائی زدند، از سوي خدا حسنه‌ای برایت نوشته می‌شود که برای به دست آوردن آن زحمتی نکشیده‌ای. چند نکته پیرامون این روایت عرض کنم: اشکال بسیاری از افراد این است که گناهانشان یادشان می رود که قرآن هم می فرماید: احصاه الله و نسوه، خدا همه اعمال را افراد ضبط کرده و آنها فراموش کرده‌اند. لذا اگر کسی عیبی یا نقطه ضعفی از شما گفت که در من و شما هست، ، این را به عنوان لطف الهی بدانیم! قدر بدانیم! فرصت خوبی است،  که از این خطا،  گناه استغفار کن! انسانهای که دارای روح بزرگی هستند و توکل به خدا دارند حوادث روزگار، از جمله افترا و تهمت های افراد آنها را متلاطم نمی کند و با توجه به نکته ای که در روایت بیان شد، خود را مدیریت می کنند اما افرادی که شرح صدر ندارند این افتراها یا ذکر عیوب آنها را بهم می ریزد. و انسان را از کارهای خوب، از فعالیتهای مفید، باز می دارد! باید توجه داشت سکینه و آرامش در وجود انسان، یک نعمت بزرگی از سوی پروردگار است. این فرمایش پیامبر گرامی صلی الله علیه و اله راهکاری است برای کنترل خشم و عصبانیت از گفتار ناصواب دیگران . متن اصلی: الشرط السابع: ان لایکون ممّن اتّخذ السفر عملاً و شغلاً کالمکاری- درس 179 جلسه 179، دوشنبه 1395/8/24 حدیث: و قال عیسیَ بنُ مریم«علیه السلام» لیَحیی بن زکریّا«علیه السلام». یک نصیحتی از حضرت عیسی«علیه السلام» به حضرت یحیی«علیه السلام» است، فرمود: إذا قیل فیک ما فیک، اگر چیزی دربارۀ تو گفتند که در تو هست، منظور، عیب است؛ یک نقطۀ ضعفی را دربارۀ جنابعالی کسی یا کسانی گفتند، شما هم به خودت مراجعه می کنی می بینی که درست است، این نقطۀ ضعف در تو هست. فاعلَم أنّه ذَنبٌ ذُکِّرتَه فاستَغفِرِ الله. این ذکر عیب را قدر بدان! بدان که این کارِ خلافی که از آن غفلت داشتی، حال، مردم این خلافِ تو را ذکر کردند، این، گناهی بود که به تو تذکر داده شد. چون اشکال ماها این است که گناهانمان یادمان می رود! قرآن می فرماید: «أحصاهُ الله و نَسوه»[1]، خدای متعال اینها را احصاء می کند، ضبط می کند. پس تذکرِ ذنبی که ما انجام دادیم، این را به عنوان لطف الهی تلقّی کن! قدر بدان! فرصت خوبی است، از این خطا، از این گناه استغفار کن! و إن قیل فیک ما لیس فیک، امّا اگر حرفی زدند، عیبی را به شما نسبت دادند که در شما وجود ندارد؛ تهمت و افتراء بود، این هم غم و غصه ندارد. می فرماید: خیلی خودت را هلاک نکن! این هم یک خیرِ دیگری است. چه خیری؟ فاعلم أنّه حسَنةٌ کُتِبَت لک لَم تَتعَب فیها، این یک حسنه ای است که خدای متعال برای تو نوشت در حالی که تو هیچ زحمتی برایش نکشیده بودی. تارةً شما مجاهدتی می کنید، زحمتی می کشید، نیمه شبی برمی خیزید، سفری می کنید، پیاده روی ای می کنید، نهی از منکری می کنید، خدای متعال یک حسنه ای به شما می دهد. یک وقت بدون اینکه این کارها را بکنید، خدای متعال به شما یک حسنه ای می دهد. این، همان حسنه است. این که دربارۀ شما یک چیزی را بگویند، گناهی را نسبت بدهند که در شما نیست، این را قدر بدان! یک حسنه ای خدا به تو می دهد که تو برای کسب این حسنه هیچ زحمتی نکشیدی، خودت را به تَعب نینداختی. مؤمن با دلِ بزرگِ خود، با توکل خود به خدای متعال، با حُسن ظنّی که به نظر رحمت الهی دارد، با حوادث اینطوری برخورد می کند. اما کسانی که این شرح صدر را ندارند که نداشتنِ این شرح صدر هم یک مقداری به آن ضعیفِ ایمانیِ ما برمی گردد که موجب می شود شرح صدر نداشته باشیم. وقتی انسان این را ندارد، این حوادثِ گوناگون انسان را متلاطم می کند، تلاطم در انسان بوجود می آورد. تلاطم که بوجود آمد، انسان را از کارهای خوب، از فعالیتهای مفید، لازم باز می دارد! سکینه و آرامش در وجود انسان، یک نعمت بزرگی از سوی پروردگار است. در سورۀ مبارکۀ فتح، حضرت حقّ«جلّ وعلی» چند بار از ابتدا تا آخر سوره انزال سکینه را یادآوری می کند. در یک جا می فرماید: «فَأَنْزَلَ اللَّهُ سَکِینَتَهُ عَلَی رَسُولِهِ وَ عَلَی الْمُؤْمِنِینَ وَ أَلْزَمَهُمْ کَلِمَةَ التَّقْوَی وَ کَانُوا أَحَقَّ بِهَا »[2]، در اوائل این سوره می فرماید: «هُوَ الَّذِی أَنْزَلَ السَّکِینَةَ فِی قُلُوبِ الْمُؤْمِنِینَ لِیَزْدَادُوا إِیمَاناً مَعَ إِیمَانِهِمْ ».