یکشنبه مغرب فقهی ۱۴۰۲/۹/۱۲ موضوع: #خمس سلام علیکم .بسم الله الرحمن الرحیم. یکی از واجبات و عبادات مالی که برکات مادی و معنوی فراوانی در زندگی دارد پرداخت خمس است لذا هر فردی که در در تاریخ سر سال خمسیش بخشی از درآمدهایش باقی بماند، با شرایطی باید خمس آن درآمد باقی مانده را پرداخت کند اما جهت اطلاع عزیزان عرض می شود که به برخی از اموال خمس تعلق نمی گیرد که در این فرصت مختصر به برخی از آنها اشاره می شود:  1. ارثیه: مالی که به واسطه ارث به انسان برسد با شرایطی خمس ندارد . اما در برخی موارد مثل اینکه میت وصیت به پرداخت خمس اموالش کرده باشد باید خمس ارث پرداخت شود. (1) 2. مهریه ای که خانم دریافت می کند به اصل مهریه ای که خانم دریافت می کند، خمس تعلق نمی گیرد. (2) 3.دیه: مثلا اگر در حادثه ای به کسی صدمه ای وارد شود و بخاطر این صدمه دیه‌ای تعلق بگیرد این دیه هم حلال است و هم خمس ندارد. (3) 4.هدیه و یارانه و جایزه و سوغاتی و مانند اینها که مجانی به انسان می رسد به نظر برخی از مراجع از جمله حضرت امام و امام خامنه ای خمس ندارد. (4) در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را می‌شنوند و سلام ما را پاسخ می‌دهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در حرم مطهر و اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند. خداوند توفیق انفاق در راه خدا را به همه ما عنایت فرماید به برکت صلواتی بر محمد و ال محمد منابع: (1) (رساله مراجع مساله1754)   (2) (مخالف: بهجت: بنابر احتیاط، رساله م1378)(3) (تحریرالوسیله، ج1،ص356 م5؛ تبریزی: المسائل المنتخبه، مساله1385 ص211؛ رهبری: استفتاآت جامعه الزهرا؛ خوئی، اسیتفتاآت ص125 س407؛ سیستانی: ندارد مطلقا: المسائل المنتخبه ص256 السابع؛ نوری ندارد: استفتاآت ج1 س289؛ فاضل: جامع المسائل ج1س862؛ مکارم: ندارد: استفتاآت ج1 س318-دیه جرح: اکثرمراجع؛ مخالف: بهجت، اراکی: جرح خمس دارد بنا بر احتیاط واجب: استفتاآت ص67 س2؛ آیه الله سیستانی، سایت؛ بهجت، استفتائات ج3ص82 س 3655، استفتائات از محضر آیت الله اراکی ص67 س1و2؛ دیه قتل: مشهور: ندارد)  (4)(رساله مراجع مساله 1753: هدیه خمس ندارد: امام خمینی، امام خامنه  ای، نوری همدانی. هدیه خمس دارد: فتوی: سیستانی، گلپایگانی، صافی، خوئی، اراکی (تبریزی، وحید: اگر هدیه قابل توجه باشد)؛ احتیاط واجب: بهجت، مکارم، فاضل) @AhkameHarameRazavi

یکشنبه مغرب اعتقادی ۱۴۰۲/۹/۱۲ موضوع: #اهل_بیت_علیهم_السلام_در_آیه_تطهیر سلام علیکم بسم الله الرحمن الرحیم خداوند خطاب به پیامبر و خاندان او علیهم السلام در آیه تطهیر فرموده است: «إِنَّما یریدُ اللَّهُ لِیذْهِبَ عَنْکُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیتِ وَ یطَهِّرَکُمْ تَطْهیراً: خدا فقط می‌خواهد آلودگی را از شما خاندان بزداید و شما را پاک و پاکیزه گرداند.» (آیه 33 احزاب) ؛ در این آیه،اهل بیت علیهم السلام را کسانی معرفی کرذه که معصوم هستند و خداوند آنان را از هرگونه پلیدی پاک کرده است. اما مصادیق این آیه چه کسانی هستند؟ در کتب لغت عرب، کلمه «اهل» بر نوعی رابطه و پیوند میان یک انسان با انسان یا چیز دیگری دلالت می‌کند؛ برای نمونه، در عربی، همسر را اهل مرد می‌شمارند، امت هر پیامبری اهل اویند و ساکنان خانه یا شهر، اهل خانه یا شهرند. همچنین، پیروان هر دین و آیینی اهل آن دین‌اند(معجم المقاییس اللغة، ج۱ ص۹۳؛ لسان العرب، ج۱، ص۱۸۶) 1. اما در این آیه با کلمه (انما) تاکید کرده که اینها کسانی هستند که معصومند، بنابراین شامل زنهای پیامبر نیست، چون اگر مقصود آیه، خانه‌های همسران پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) بود، لازم بود بگوید «اهل البیوت» و لذا آنجا که دربارة آنان سخن می‌گوید صیغة جمع به کار می‌برد، نه صیغة مفرد ،«ال» در واژه «البیت»، اشاره به یک خانة معهود دارد که مورد عنایت آیه است، 2. هیچگاه صحیح نیست ضمیر مردان را به زنان ارجاع داد، و به زنان گفت ;عنکم از شما, بلکه اگر فقط همسران اهل بیت علیهم السلام بودند، باید می فرمود: عنکن ;، 3. در قرآن سوره تحریم(آیه 3و4) برخی زنان پیامبر را توبیخ کرده که اگر توبه نکنید،خدا برعلیه شماست و یکی از زنان پیامبر جنگ جمل را راه انداخت،پس نمی توانند معصوم باشند. 4. بیش از 70 حدیث به طرق اهل سنت، آمده که پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: اهل بیت علیهم السلام،همان 5 تن آل عبا هستند که پیامبر آنها را زیر عبایی جمع کرد و فرمود: اینها اهلبیت من هستند(صحیح مسلم، باب فضائل اهل‌بیت النبی، ج۴، ص۱۸۸۳.) خداوند ما را پیرو واقعی اهل بیت علیهم السلام قرار دهد به برکت صلوات بر محمد و آل محمد @AhkameHarameRazavi

دوشنبه ظهر اعتقادی ۱۴۰۲/۹/۱۳ موضوع: #لزوم_تقلید سلام علیکم- بسم الله الرحمن الرحیم خدواند در قرآن دستور می‌دهد: اگر نمى‏دانید از اهل ذکر (یعنى علما و دانشمندان هر امت) سؤال کنید. فَاسْأَلُوا أَهْلَ الذِّکْرِ إِنْ کُنْتُمْ لاَ تَعْلَمُونَ (آیه 43 نحل) دلایل عقلی و نقلی برای تقلدی وجود دارد که اشاره میشود: 1-طبق آیه نقل شده، وقتی که مطلبی را نمی دانیم باید از اهل علم و دانشمندان سوال کرد. 2-سیره و روش عقلاء  در اموری مختلف وبرای حل مشکلات ومسایل روز مره زندگی خودشان چنین است و به افرادی که بهتر می‌دانند، مراجعه می‌کنند و حال آنکه قطعا مساله ای مهمتر از این که حکم خدا چیست پیدا نمی‌شود ، بنابراین باید به کسانی که به اصطلاح مجتهد گفته می شود، مراجعه کرد. مانند: رجوع به پزشک در معالجه بیمارى. 3-ائمه طاهرین علیهم السّلام شاگردانى تربیت مى‌کردند و به اطراف مى‌فرستادند؛ یا افرادى مى‌آمدند و از آن بزرگواران  تعلیم مى‌گرفتند، و به وطن خود بر مى‌گشتند، سپس مشغول تدریس و تعلیم در بین مردم مى‌شدند. و شیعیان به آنان مراجعه مى‌کردند. به عنوان نمونه یونس بن عبد الرّحمَن که از بزرگان أصحاب است، در مسجد کوفه مى‌نشست مردم، مَسائل‌شان را سؤال مى‌کردند او نیز فتوى مى‌داد و موارد اختلافی را حل و فصل می کرد، وقتی از حضرت امام رضا علیه السلام سؤال شد: «آیا یونس بن عبد الرّحمن، مورد اطمینان است تا من از او معالم دینم را أخذ کنم؟ حضرت فرمودند: بله، معالم دین را از او أخذ کن» این در حالى است که حضرت رضا(علیه السلام) مدینه شرف حضور دارند و یونس در کوفه بود. ( وسایل الشیعه ج27 ص 147 ح33). نکته: از این روایت فهمیده می شود دسترسى به إمام معصوم علیهم السلام در زمان خودشان هم براى همۀ مردم امکان پذیر نبود 4-عقل مي گويد، مخالفت با حكم خداي متعال استحقاق عقوبت را در پي خواهد داشت لذا از باب دفع ضرر محتمل و امان بودن از عقاب يا بايد خود عالم شوي و مجتهد يا به عالم رجوع کنی و تقلید نمایی و یا احتياط کنید. (موسوعه آيه الله خويي ج1 ص2) خداوند توفیق عمل به دستورات دینی را به ما عنایت بفرماید به برکت صلوات بر محمد و آل محمد @AhkameHarameRazavi

دوشنبه مغرب اعتقادی ۱۴۰۲/۹/۱۳ موضوع: #سو_ظن سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. امیر المومنین علیه السلام در روایتی برای دوری از قضاوت نادرست مردم دو نکته می فرمایند: نکته اول : مَن وَقَف نفسَه موقِفَ التُّهَمَة فلایَلومَنَّ مَن أساءَ به الظَنَّ. كسى كه خود را در جایگاه تهمت قرار دهد نبايد كسى را كه به او گمان بد مى برد سرزنش كند. دوری از موضعت تهمت یعنی  بنابر این حدیث شریف باید رفتار ما در زندگی به گونه ای باشد که زمینه گمان بد را برای خودمان ایجاد نکنیم که بخواهیم بعدش توجیه و پاسخ بدهیم.البته کسی که گمان بد به کسی پیدا می کند حق اظهار و ابراز آن را ندارد اما باید توجه داشت که ما خودمان زمینه بدگمانی را برای دیگران آماده نکنیم.لذا به همین جهت در انتخاب دوست و هم نشین دقت کنیم و از انتخاب افرادی که به  مرتکبین گناه کبیره معروف هستند دوری کنیم. و به بهانه اصلاح آنان خود را دوست صمیمی آنها معرفی نکنیم. نکته دوم: مَن کَتَم سِرَّه کانتِ الخِیَرَةُ بِیَدِه. کسی که راز خود را  پنهان نگه می‌دارد، اختیار دستِ خودش است. راز را به دیگری که گفتید، اختیار از دست شما خارج شد. او می‌رود به سوّمی می‌گوید، سوّمی به چهارمی می‌گوید. اگر بخواهید این سرّ، این راز پنهان بماند، باید مکتوم نگه بدارید. هر سخنی که از دو نفر بگذرد دیگر پنهان نمی ماند و آشکار می شود و به تعبیری اگر از دو لب بگذرد دیگر راز نخواهد بود. در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را می‌شنوند و سلام ما را پاسخ می‌دهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در حرم مطهر و اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند. تعجیل فرج امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف و سلامتی مراجع عظام خصوصا امام خامنه ای حفظه الله صلوات الشرط الثانی: قصد المسافة- درس 95 جلسه 95، سه شنبه 1394/8/19 حدیث: عن ابی جعفرٍ الباقر«علیه‌السلام»، عن ابیه، عن جدِّه«علیهم‌السلام» قال: قال امیرُالمؤمنین«علیه‌السلام»: مَن وَقَف نفسَه موقِفَ التُّهَمَة فلایَلومَنَّ مَن أساءَ الظَنَّ به، یا مَن أساءَ بِه الظنّ. وقتی در موقفی، در جایی خودتان را قرار می‌دهید که جای تهمت است، اگر کسی به شما سوء ظنّ بُرد، او را ملامت نکنید! از مواقف تهمت دوری کنید! اگر دوری نکردید، طبعاً کسی که شما را در آن موقف دید، به شما سوء ظن پیدا می‌کند. بعضی از ما در بعضی از رفتارهایمان، چه در زمینۀ مسائل داخلی، چه در زمینۀ مسائل خارجی، طوری مشی می‌کنیم که به ما سوء ظنّ پیدا کنند! البته بیننا و بین الله ممکن است مسأله حل شده باشد، مشکلی وجود نداشته باشد، امّا اگر کسی به ما سوء ظنّ پیدا کرد، او را نباید ملامت کنیم، بگوییم چرا به ما سوء ظنّ پیدا کردی؟! خودت کردی، خودکرده را تدبیر نیست. گفت: رئیس طلاب در مدرسه طلبه‌ها را جمع کرد، نصیحتشان می‌کرد، گفت: إتَّقوا مواضع التُّهَم! آخوند تو هم! فرق نمی‌کند، از مواضع تهمت بایستی پرهیز کرد. البته شما نمی‌توانید آن کسی را که به شما سوء ظنّ پیدا کرده است ملامت کنید، اما این دلیل نمی‌شود آن که سوء ظن پیدا کرده، این سوء ظنّ خود را لباس واقعیت بپوشاند! فرض کند که این واقع است و برود اینجا، آنجا بگوید، شایعه درست کند. این هم آنطرفِ قضیه است. جملۀ دوّم: و مَن کَتَم سِرَّه کانتِ الخِیَرَةُ بِیَدِه، کسی که راز خود را مکتوم نگه می‌دارد، اختیار دستِ خودش است. راز را به دیگری که گفتید، اختیار از دست شما خارج شد. او می‌رود به سوّمی می‌گوید، سوّمی به چهارمی می‌گوید. اگر بخواهید این سرّ، این راز پنهان بماند، باید مکتوم نگه بدارید. گاهی اوقات این راز، راز شخصی است. هر کسی بالاخره در زندگیِ شخصیِ خود اسراری، رازهایی دارد که مایل نیست دیگران بفهمند؛ مسائل خانوادگی، مسائل داخلی، مسائل شخصی، مسائل شغلی، و گاهی اسرار اسرارِ مملکتی است! شما مطلع می‌شوید مثلاً از یک تدبیری در مورد یک مسألۀ مهمِ داخلی یا خارجی، که این تدبیر باید مکتوم بماند. وقتی مطلع شدید، اگر پیش خودتان نگهداشتید، فبها و نعمت؛ اما اگر به دیگری گفتید، مثل اینکه گاهی انسان به رفیقِ محرمش می‌گوید، گاهی به همسرش می‌گوید، این، دیگر از دست رفت، دیگر اختیارش دستِ شما نیست. که این را هم بایستی مراعات کرد؛ و کُلَّ حدیثٍ جاوَز اثنَینِ شاع، هر سخنی که از دو نفر تجاوز کرد، افشاء خواهد شد.

بعضی‌ها گفته‌اند که اِثنَین یعنی این دو لب، حرف از این دو لب وقتی تجاوز کرد، دیگر راز نخواهد بود.[1] @AhkameHarameRazavi

دوشنبه مغرب اعتقادی ۱۴۰۲/۹/۱۳ موضوع: #قبولی_اعمال_غیر_مسلمانان سلام علیکم- بسم الله الرحمن الرحیم خداوند در قرآن می فرماید: (وَمَنْ يَبْتَغِ غَيْرَ الْإِسْلَامِ دِينًا فَلَنْ يُقْبَلَ مِنْهُ وَهُوَ فِي الْآخِرَةِ مِنَ الْخَاسِرِينَ) «هر کسی غیر اسلام دین دیگری برگزیند از وی پذیرفته نخواهد شد و در آخرت از زيانكاران خواهد بود)), (آیه 85 آل عمران ) در مورد افراد ديگر اديان و مذاهب بايد گفت: آنان به سه دسته تقسيم مى‏شوند كه هر يك حكمى جداگانه دارند: 1- با اسلام و تشيع آشنا شده؛ ولى به دليل تعصّب يا عناد و لجاجت از پذيرفتن آن سرباز مى‏زنند. چنين افرادى اهل جهنم‏اند. 2- با اسلام و تشيع آشنا نيستند؛ ولى در جهالت خود مقصراند؛ يعنى، از وجود دينى به نام اسلام يا مذهبى به نام تشيع مطلع‏اند؛ ولى با وجود همه امكانات و شرايط لازم براى جست‏وجوى حقيقت اقدامى نمى‏كنند. چنين افرادى در حد تقصير خويش روز قيامت مجازات مى‏شوند. 3- با اسلام آشنا نيستند و در جهالت خود نيز تقصيرى ندارند؛ بلكه يا اصلاً به گوش‏شان نخورده يا آنكه امكان تحقيق براى آنان وجود نداشته است و تنها هر آنچه را به آنها رسيده (مثل مسيحيت)قبول كرده و به آن عمل نموده‏اند. چنين افرادى اهل جهنم نيستند و خداآنان را مشمول عفو و رحمت خود قرار مى‏دهد و اعمال آنها را با ميزان حقيقت‏خواهى آنان و آنچه فكر مى‏نمودند حق است، مى‏سنجد. خدواند ایمان و عمل صالح (إِنَّ الْإِنْسانَ لَفِي خُسْرٍ  إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ (:آیه 2 و3 عصر)) و با نیت خوب را از انسان می خواهد (إِنَّمَا يَتَقَبَّلُ اللَّهُ مِنَ الْمُتَّقِينَ.(آیه 27 مائده)) وپیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود:اِنَّما الاَعْمالُ بِالنّیّاتِ(تهذيب،ج1، ص83) ممكن است عملي كه خيلي با ارزش به نظر مي‎رسد در واقع اصلاً ارزشي نداشته باشد و يا برعكس. پس ارزش واقعي اعمال وابستگي جدي به نيّت و انگيزه فاعل دارد؛چون نيّت، روح عمل مي‎باشد. نيّت و هدف خير، وقتي حاصل مي‎شود كه اعتقاد و ايمان به اصول دين از قبيل توحيد و نبوت و معاد حاصل گردد. «تا عملي از راه ايمان، عقيده و نيّت, نورانيت و صفا پيدا نكند، به ملكوت الهي نائل نمي‎شود. عمل زماني به اين مرتبه والا مي‎رسد كه روح داشته باشد، روحِ عمل همان بهرة اخروي و ملكوتي آن است. خداوند ما را جزء مسلمانان حقیقی قرار دهد به برکت صلوات بر محمد و آل محمد @AhkameHarameRazavi

دوشنبه ظهر اعتقادی ۱۴۰۲/۹/۱۳ موضوع: #گرامیترین_افراد سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. پیامبر خدا صلی الله علیه و اله در روایتی درباره گرامی ترین انسانها می فرمایند: مَنْ أَحَبَّ أَنْ يَكُونَ أَكْرَمَ اَلنَّاسِ فَلْيَتَّقِ اَللَّهَ وَ مَنْ أَحَبَّ أَنْ يَكُونَ أَتْقَى اَلنَّاسِ فَلْيَتَوَكَّلْ عَلَى اَللَّهِ. هركه دوست دارد گرامی ترین و عزیزترین مردمان باشد ، بايد از خدا پروا كند و تقوا داشته باشد. ؛ و هركه دوست دارد با تقواترین مردمان باشد ، بايد بر خدا توكّل كند. چند نکته کوتاه پیرامون حدیث شریف: 1. کسی که اهل تقوا و مراقبت از خود باشد، در چشم مردم هم عزیز است حتی نزد آن کسانی که به دین، تقوا و اعتقادات اعتنایی ندارند برای فرد متقی احترام قائل می شوند چرا که وقتی می بینند که فرد متقی  دست به خیانت نمی‌زند، دروغ نمی‌گوید، غیبت کسی را نمی‌کند،  و دیگر گناهان که انسان متقی از آنها پرهیز می کند، موجب می‌شود برای چنین آدمِ پاکیزۀ پارسائی احترام قائل بشوند. 2. حضرت برای رسیدن به تقوا می فرمایند بر خدا توکل کنید. توکّل یعنی یعنی اعتماد کردن به خدا، به وعدۀ الهی اعتماد کنیم، به حکم و تکلیف الهی اعتماد کنیم، به قدرت الهی اعتماد کنیم . وقتی خدا می‌گوید از این عمل اجتناب کن! بدانیم و اعتماد کنیم که این، به ضرر ماست. وقتی خدای متعال برای ما نماز را واجب می‌کند، اعتماد کنیم به این حکم الهی و بدانیم نماز برای سعادت و سلامتِ روحمان لازم است. 3. اگر کسی به خدا اعتماد کند موجب تقوای او می شود زیرا وقتی خدا دستوری بدهد بداند نفع انسان در او هست منجر به عمل به دستور خدا می شود مثل نوجوانی که اگر به حرف پدر و مادر آگاه دلسوز اعتماد کند، عمل می کند و پیشرفت می کند. الشرط الثالث: استمرار القصد- درس 99 جلسه 99، یک شنبه 1394/9/1 حدیث: عن ابی عبدالله«علیه‌السلام»، عن آبائه«علیهم‌السلام» قال: قال رسول الله«صلی‌الله‌علیه‌وآله»: مَن أحبّ أن یکونَ أکرَم النّاس فلیَتَّقِ الله. مضمون آیۀ شریفه است: إنّ أکرَمکم عند الله أتقیکم. نزد خدای متعال، شریف‌ترین، عزیزترین انسانها عبارتند از انسانهایی که تقوا داشته باشند. اگر می‌خواهید عزیز باشید، تقوا پیشه کنید. احتمال دارد، در این حدیث شریف، مراد از کرامت و عزّت، اعمّ از کرامت عند الله و عند الناس باشد. أکرمَ الناس، احتمال دارد که مراد أکرَم الناس عند الله باشد که همان مضمون آیۀ شریفه است، و شامل أکرَم الناس عند الناس هم باشد. کسی که اهل تقوا باشد، اهل مراقبت از خود باشد، اهل پرهیز از گناه باشد، پیش مردم، در چشم مردم هم عزیز است حتی نزد آن کسانی که به دین، تقوا و اعتقادات اعتنایی ندارند، اما می‌بینند این آدم دست به حرام نمی‌زند، دست به خیانت نمی‌زند، دروغ نمی‌گوید، غیبت کسی را نمی‌کند، برای کسی توطئه نمی‌چیند. اینها گناهانی است که آدمِ متّقی از اینها پرهیز می‌کند. این، موجب می‌شود که حتی آن کسانی که اهل دین هم نیستند، خودش ان هم هیچ اعتقادی به دین ندارند، برای یک چنین آدمِ پاکیزۀ پارسائی احترام قائل بشوند. و مَن أحَبَّ أن یکونَ أتقَی الناس فلیَتوکَّل علی الله. چطوری می‌توانیم باتقواترین باشیم؟ اگر می‌خواهید أتقی باشید، به خدای متعال توکل کنید! توکل به خدا معنایش این نیست که اگر انسان مشکلی دارد، بگوید توکلّ بر خدا. توکّل یعنی اعتمادکردن به خدای متعال، وقتی خدا می‌گوید از این عمل اجتناب کن! بدانیم که این، به ضرر ماست. وقتی خدای متعال برای ما نماز را فریضه می‌کند، اعتماد کنیم به این حکم الهی. توکل یعنی این. بدانیم این برای سعادتمان، برای رستگاریمان، برای سلامتِ روحمان لازم است، این پنج نمازِ فریضه، قدر اقلِّ لازم برای سلامتِ نفس انسان است. بیشتر خواندید، البته بهتر است، مفیدتر است. پس توکل به خدا یعنی اعتماد کردن به خدا، به وعدۀ الهی اعتماد کنیم، به حکم و تکلیف الهی اعتماد کنیم، به قدرت الهی اعتماد کنیم، به قول الهی اعتماد کنیم. بعضی‌ها حتی به فرمایش صریح پروردگار هم اعتماد نمی‌کنند! خدا می‌گوید: إن تَنصروا الله یَنصرکم، از این صریحتر؟! و لَیَنصُرَنَّ اللهُ مَن ینصرُه، این هم با حرفِ تأکید. آیا از این صریحتر؟! نصرت کنیم خدا را، یقین داشته باشیم، اعتماد کنیم به اینکه خدای متعال ما را نصرت خواهد کرد، سوء ظن نداشته باشیم. سوءِ ظنِّ به خدای متعال که در سورۀ إنّا فَتحنا، چقدر آنرا مذمّت کرده است. پس توکل، خود، موجب تقواست. وقتی به خدای متعال اعتماد کردید، فهمیدید این که می‌گوید اینجا نرو! این کار را نکن! این را نگو! این را نخور! این، به نفع شماست. وقتی حرف خدا را گوش کردید، مثل نوجوانِ شما که به او می‌گویید آقاجان! با این ننشین! با او نرو! این کتاب را نخوان! این فیلم را تماشا نکن! اگر به شما اعتماد کند، حرف شما را قبول داشته باشد، رستگار خواهد شد، فایده خواهد دید.

ارتباط اعتماد و توکّل به خدای متعال، با تقوا اینطوری است.[1] امالی، صفحۀ 381 @AhkameHarameRazavi

سه شنبه ظهر فقهی ۱۴۰۲/۹/۱۴ موضوع: #غیبت سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. یکی از گناهان کبیره غیبت کردن است که در این زمینه چند نکته را یادآوری می کنم:    1. تعریف غیبت مطابق نظر امام خامنه ای حفظه الله این است که انسان به قصد مذمت و عیب جویی، عیب پنهان کسی را در غیابش نزد دیگری بیان کند.  2. در حرام بودن بیان عیب مخفی، فرقی ندارد عیب در بدنش باشد یا ‏آنکه در رفتار یا اخلاق یا سخنان و گفتارش باشد و همچنین فرقی نمی‌کند عیب طرف را بگوید یا بنویسد یا تصویر و فیلمش را در فضای مجازی پخش کند.   3. هر کسی مرتکب این گناه شده باید توبه کند و ‌‌اگر‌‌ غیبت شونده زنده است و امکان حلالیت طلبیدن از او می‌‌باشد، باید از او طلب مغفرت و بخشش کند و اگر در قید حیات نیست یا امکان حلالیت طلبیدن نیست از او نیست، برایش استغفار نماید.(مخالف: ایت الله سیستانی:حلالیت طلبیدن واجب نیست اگر حلالیّت خواستن از او، عرفاً جبران هتک حرمت و توهین به وی محسوب گردد، بنابر احتیاط، لازم است در صورتی که مفسده‌ای نداشته باشد، از وی حلالیّت بطلبد. رساله جامع ج 2م 464)    .در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند  ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را می‌شنوند و سلام ما را پاسخ می‌دهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در حرم مطهر و اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.  منابع:  (استفتائات بهجت ج 4 ص 562 س6475 و توضیح المسانل مراجع ج 2‌ص‌833 م‌31‌، استفتائات امام ج3 س59- 58حضرت امام، استفتائات‌س9و 16و53؛ فاضل‌‌جامع‌الاحکام‌ج1‌س982،منهاج سیستانی ج1ص 17)  نکته: 1.برخی از فقها صرف اظهار عیب مخفی را نزد دیگری غیبت می دانند.ایت الله سیستانی... @AhkameHarameRazavi

سه شنبه ظهر اعتقادی ۱۴۰۲/۹/۱۴ موضوع: #علت_تفاوت_ارث_زن_و_مرد سلام علیکم- بسم الله الرحمن الرحیم خداوند در قرآن می فرماید : إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقَاكُمْ :     گرامی‌ترین شما نزد خداوند با تقواترین شماست (آیه 13 حجرات) در دین اسلام شخصیت انسانی زن برابربا مردان بوده و در رسیدن به درجات کمال انسانی هیچ تفاوتی بین این دوجنس قرار داده نشده است. قانون ارث موضوع مالی و اقتصادی است که در اسلام بر پایه عدالت اجتماعی بنیان نهاده شده و در آن مسئولیت های اجتماعی و خانوادگی هر یک از زن و مرد رعایت شده است. اسلام، احکام ارث را بر اساس جنسیت مرد یا زن بودن وضع نکرده ، بلکه براساس مسؤلیت مالی و موقعیتی است که این دو در خانوار دارند. در پاره ای از موارد زن بیش از مرد سهم می برد، بنابراین سهم ارث متناسب با نظرگاه کلی اسلام نسبت به خانواده، تقسیم وظایف و مسؤلیت ها سازگار و عادلانه است. در بحث ارث زنان سه فرض مطرح است که معمولا یک فرض آن ذکر می شود و از دو فرض دیگر غفلت می شود: 1 – در مواردی زن و مرد همتا و مساوی ارث می برند، مانند صورتی که میت (فرزند) پدر و مادر داشته باشد که هر کدام به طور یکسان یک ششم ارث می برند و سهم پدر به عنوان مرد بودن بیش از سهم مادر نیست. 2 – در مواردی زن کمتر از مرد ارث می برد، مانند دختر که کمتر از پسر ارث می برد. 3 – در مواردی سهم زن بیش از سهم مرد می باشد، مانند موردی که میت غیر از پدر و دختر، وارث دیگری نداشته باشد که در این جا پدر یک ششم می برد و دختر بیش از آن چرا در برخی موارد ارث زنان نصف مردان است؟ اما رضا علیه السلام در پاسخ به این سئول فرمود: «زن وقتی که شوهر کرد، مالی به عنوان مهر می گیرد و هزینه زندگی وی بر عهدة مرد است و مرد باید نفقه و سایر مخارج زن را بدهد، ولی بر عهده زن چیزی نیست، از این جهت حق مرد بیشتر است».( (وسائل الشیعه، ج17، ص 437) امام صادق علیه اسلام فرمود :«علتش این است که اسلام سربازی(جهاد) را بر زن واجب نکرده و مهر و نفقه را بر مرد لازم شمرده است از جرائم اشتباهی که خویشاوندان مجرم باید دیه بپردازند ، زن از پرداخت دیه و شرکت با دیگران معاف است ( المیزان، ج4، ص 360) با توجه به این دو روایت و با نگاه به احکام دیگر اسلام متوجه می شویم که نصف شدن ارث زن نسبت به مردان در برخی موارد با توجه به مسولیت های اقتصادی در خانواده و جامعه مانند دادن نفقه ومهر و دیه عاقله و شرکت در جهاد و پرداخت حقوق واجب اجتماعی که بر عهده مردان نهاده شده تنظیم شده است و دین اسلام برای ایجاد تعادل میان مسئولیت و حق این احکام را وضع نموده است خداوند ما را با معارف حقیقی اسلام آشنا بفرماید به برکت صلوات بر محمد و آل محمد @AhkameHarameRazavi

سه شنبه مغرب فقهی ۱۴۰۲/۹/۱۴ موضوع: #بیت_المال سلام علیکم.یکی از اموری که مومنین باید نسبت به آن حساس باشند و ممکن است که انسان بدهکار شود بیت المال است که در این زمینه به این دو نکته توجه شود: 1.استفاده کردن از بیت المال و اموال عمومی فقط در راستای قانون و مقررات یا با اجازه کسی که اجازه او از جهت قانون یا شرع معتبر است، صحیح می باشد. و چنانچه کسی از اموال عمومی بر خلاف مقررات استفاده کند یا به اموال عمومی عمدا یا در جایی که مجاز به استفاده بوده، از روی سهل انگاری ضرری و آسیبی وارد کند ضامن و مدیون است بنابر این خسارت واردن کردن به اموال عمومی از قبیل اتوبوس ها یا وسایل پارکها و محل های عمومی بطور عمدی یا سهل انگاری حرام است (امام خامنه ای سلام.در مورد جبران خسارت به بیت المال سوالی داشتم. با گذاشتن کیفم بر روی رخت آویز سرویس بهداشتی دانشگاه، رخت اویز شکست. کیفم سنگین بود و در مورد تحمل رخت اویز مطمئن نبودم اما چون با ارزش بود نمیتونستم بیرون سرویس بذارم. آیا باید خسارت آسیب را بدهم؟ پاسخ:اگر در گذاشتن کیف و استفاده از رخت آویز، افراط و تفریطی کرده باشید ضامن هستید و الا ضامن نیستید، تشخیص تفریط و افراط هم به عهده عرف است.استفتا خصوصی، شماره استفتاء: 814122 )  2.اگر کسی وسیله از اموال عمومی و بیت المال را از بین برده و تلف کرده، چنانچه مثل آن وسیله در بازار موجود است باید مثلش را جایگزین کند و اگر مثلش در بازار نیست باید قیمت آن را به حساب همان اداره ای که خسارت زده واریز کند و یا به خزانه عمومی واریز کند و پرداخت صدقه یا رد مظالم در این مورد کافی نیست.(اجوبه الاستفتائات سوال 1955 و 1956)  در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند  ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را می‌شنوند و سلام ما را پاسخ می‌دهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در حرم مطهر و اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند. خداوند دین احدی را بر گردن ما قرار ندهد به برکت صلواتی بر محمد و ال محمد @AhkameHarameRazavi

سه شنبه مغرب اعتقادی ۱۴۰۲/۹/۱۴ موضوع: #اثبات_رجعت سلام علیکم- بسم الله الرحمن الرحیم خداوند در قرآن مي‌فرمايد :« يَوْمَ نَحْشُرُ مِنْ كُلِّ أُمَّةٍ فَوْجًا: روزى مي آيد كه از هر گروه، دسته‌اى را بر مى انگيزيم(آیه 83 نمل) خداوند در اين آيه به صراحت مي‌گويد كه ما گروهي از ستمكاران را بر مي‌انگيزيم ، نه همه آن‌ها را؛ پس به طور قطع اين حشر ، نمي‌تواند حشر روز قيامت باشد ؛ چرا كه حشر روز قيامت،طبق آيات قرآن(حَشَرْنَاهُمْ فَلَمْ نُغَادِرْ مِنْهُمْ أَحَدًا-47 کهف) همگاني است و احدي باقي نمي‌ماند ، مگر اينكه در روز قيامت محشور مي‌شود و نتيجه اعمال خود را خواهد ديد. بنابراین باید روزی قبل از قیامت باشد که عده ای زنده شوند. رجعت در اصطلاح عبارت است از : بازگشت گروهی از مومنان محض به دنیا و کافران محض پس از مردن و قبل قیامت در حکومت حضرت مهدی و روشن است که انبیا و ائمه به عنوان اشرف مومنان محض در بین رجعت کنندگان خواهند بود(الایقاظ من الهجعه ، ص80)  بهترين دليل بر امكان هر چيزي ، وقوع آن است ؛ از قرآن كريم در موارد زيادي رجعت به دست مي آيد: درخواست بنی اسراییل از موسي(علیه السلام) برای دیدن خدا و مُردن آنها وزنده کردن دوباره آنها(آیه 55 بقره) ؛ خروج عده ای از شهر به خاطر ترس از مرگ و فرا گرفتن مرگ آنها را و زنده شدن دوباره آنها به در خواست حزقیل پیامبر(ع)(آیه 243 بقره) ؛ میراندن عزیز پیامبر و دوباره زنده کردن او بعد از صد سال(آیه 259 بقره) ؛ مُرده زنده کردن حضرت عیسی( ع)(آیه 49 آل عمران) و بیدار شدن اصحاب كهف . خداوند ما را با معارف حقیقی آشنا بفرماید به برکت صلوات بر محمد و آل محمد @AhkameHarameRazavi