eitaa logo
احکام حرم رضوی
3.3هزار دنبال‌کننده
1.5هزار عکس
30 ویدیو
29 فایل
ویژه مبلغین، ائمه جمعه و جماعت و طلاب علوم دینی ارتباط با ادمین @Ahkameharam
مشاهده در ایتا
دانلود
یکشنبه مغرب اعتقادی ۱۴۰۲/۹/۱۲ موضوع: سلام علیکم بسم الله الرحمن الرحیم خداوند خطاب به پیامبر و خاندان او علیهم السلام در آیه تطهیر فرموده است: «إِنَّما یریدُ اللَّهُ لِیذْهِبَ عَنْکُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیتِ وَ یطَهِّرَکُمْ تَطْهیراً: خدا فقط می‌خواهد آلودگی را از شما خاندان بزداید و شما را پاک و پاکیزه گرداند.» (آیه 33 احزاب) ؛ در این آیه،اهل بیت علیهم السلام را کسانی معرفی کرذه که معصوم هستند و خداوند آنان را از هرگونه پلیدی پاک کرده است. اما مصادیق این آیه چه کسانی هستند؟ در کتب لغت عرب، کلمه «اهل» بر نوعی رابطه و پیوند میان یک انسان با انسان یا چیز دیگری دلالت می‌کند؛ برای نمونه، در عربی، همسر را اهل مرد می‌شمارند، امت هر پیامبری اهل اویند و ساکنان خانه یا شهر، اهل خانه یا شهرند. همچنین، پیروان هر دین و آیینی اهل آن دین‌اند(معجم المقاییس اللغة، ج۱ ص۹۳؛ لسان العرب، ج۱، ص۱۸۶) 1. اما در این آیه با کلمه (انما) تاکید کرده که اینها کسانی هستند که معصومند، بنابراین شامل زنهای پیامبر نیست، چون اگر مقصود آیه، خانه‌های همسران پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) بود، لازم بود بگوید «اهل البیوت» و لذا آنجا که دربارة آنان سخن می‌گوید صیغة جمع به کار می‌برد، نه صیغة مفرد ،«ال» در واژه «البیت»، اشاره به یک خانة معهود دارد که مورد عنایت آیه است، 2. هیچگاه صحیح نیست ضمیر مردان را به زنان ارجاع داد، و به زنان گفت ;عنکم از شما, بلکه اگر فقط همسران اهل بیت علیهم السلام بودند، باید می فرمود: عنکن ;، 3. در قرآن سوره تحریم(آیه 3و4) برخی زنان پیامبر را توبیخ کرده که اگر توبه نکنید،خدا برعلیه شماست و یکی از زنان پیامبر جنگ جمل را راه انداخت،پس نمی توانند معصوم باشند. 4. بیش از 70 حدیث به طرق اهل سنت، آمده که پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: اهل بیت علیهم السلام،همان 5 تن آل عبا هستند که پیامبر آنها را زیر عبایی جمع کرد و فرمود: اینها اهلبیت من هستند(صحیح مسلم، باب فضائل اهل‌بیت النبی، ج۴، ص۱۸۸۳.) خداوند ما را پیرو واقعی اهل بیت علیهم السلام قرار دهد به برکت صلوات بر محمد و آل محمد @AhkameHarameRazavi
دوشنبه ظهر اعتقادی ۱۴۰۲/۹/۱۳ موضوع: سلام علیکم- بسم الله الرحمن الرحیم خدواند در قرآن دستور می‌دهد: اگر نمى‏دانید از اهل ذکر (یعنى علما و دانشمندان هر امت) سؤال کنید. فَاسْأَلُوا أَهْلَ الذِّکْرِ إِنْ کُنْتُمْ لاَ تَعْلَمُونَ (آیه 43 نحل) دلایل عقلی و نقلی برای تقلدی وجود دارد که اشاره میشود: 1-طبق آیه نقل شده، وقتی که مطلبی را نمی دانیم باید از اهل علم و دانشمندان سوال کرد. 2-سیره و روش عقلاء  در اموری مختلف وبرای حل مشکلات ومسایل روز مره زندگی خودشان چنین است و به افرادی که بهتر می‌دانند، مراجعه می‌کنند و حال آنکه قطعا مساله ای مهمتر از این که حکم خدا چیست پیدا نمی‌شود ، بنابراین باید به کسانی که به اصطلاح مجتهد گفته می شود، مراجعه کرد. مانند: رجوع به پزشک در معالجه بیمارى. 3-ائمه طاهرین علیهم السّلام شاگردانى تربیت مى‌کردند و به اطراف مى‌فرستادند؛ یا افرادى مى‌آمدند و از آن بزرگواران  تعلیم مى‌گرفتند، و به وطن خود بر مى‌گشتند، سپس مشغول تدریس و تعلیم در بین مردم مى‌شدند. و شیعیان به آنان مراجعه مى‌کردند. به عنوان نمونه یونس بن عبد الرّحمَن که از بزرگان أصحاب است، در مسجد کوفه مى‌نشست مردم، مَسائل‌شان را سؤال مى‌کردند او نیز فتوى مى‌داد و موارد اختلافی را حل و فصل می کرد، وقتی از حضرت امام رضا علیه السلام سؤال شد: «آیا یونس بن عبد الرّحمن، مورد اطمینان است تا من از او معالم دینم را أخذ کنم؟ حضرت فرمودند: بله، معالم دین را از او أخذ کن» این در حالى است که حضرت رضا(علیه السلام) مدینه شرف حضور دارند و یونس در کوفه بود. ( وسایل الشیعه ج27 ص 147 ح33). نکته: از این روایت فهمیده می شود دسترسى به إمام معصوم علیهم السلام در زمان خودشان هم براى همۀ مردم امکان پذیر نبود 4-عقل مي گويد، مخالفت با حكم خداي متعال استحقاق عقوبت را در پي خواهد داشت لذا از باب دفع ضرر محتمل و امان بودن از عقاب يا بايد خود عالم شوي و مجتهد يا به عالم رجوع کنی و تقلید نمایی و یا احتياط کنید. (موسوعه آيه الله خويي ج1 ص2) خداوند توفیق عمل به دستورات دینی را به ما عنایت بفرماید به برکت صلوات بر محمد و آل محمد @AhkameHarameRazavi
دوشنبه مغرب اعتقادی ۱۴۰۲/۹/۱۳ موضوع: سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. امیر المومنین علیه السلام در روایتی برای دوری از قضاوت نادرست مردم دو نکته می فرمایند: نکته اول : مَن وَقَف نفسَه موقِفَ التُّهَمَة فلایَلومَنَّ مَن أساءَ به الظَنَّ. كسى كه خود را در جایگاه تهمت قرار دهد نبايد كسى را كه به او گمان بد مى برد سرزنش كند. دوری از موضعت تهمت یعنی  بنابر این حدیث شریف باید رفتار ما در زندگی به گونه ای باشد که زمینه گمان بد را برای خودمان ایجاد نکنیم که بخواهیم بعدش توجیه و پاسخ بدهیم.البته کسی که گمان بد به کسی پیدا می کند حق اظهار و ابراز آن را ندارد اما باید توجه داشت که ما خودمان زمینه بدگمانی را برای دیگران آماده نکنیم.لذا به همین جهت در انتخاب دوست و هم نشین دقت کنیم و از انتخاب افرادی که به  مرتکبین گناه کبیره معروف هستند دوری کنیم. و به بهانه اصلاح آنان خود را دوست صمیمی آنها معرفی نکنیم. نکته دوم: مَن کَتَم سِرَّه کانتِ الخِیَرَةُ بِیَدِه. کسی که راز خود را  پنهان نگه می‌دارد، اختیار دستِ خودش است. راز را به دیگری که گفتید، اختیار از دست شما خارج شد. او می‌رود به سوّمی می‌گوید، سوّمی به چهارمی می‌گوید. اگر بخواهید این سرّ، این راز پنهان بماند، باید مکتوم نگه بدارید. هر سخنی که از دو نفر بگذرد دیگر پنهان نمی ماند و آشکار می شود و به تعبیری اگر از دو لب بگذرد دیگر راز نخواهد بود. در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را می‌شنوند و سلام ما را پاسخ می‌دهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در حرم مطهر و اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند. تعجیل فرج امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف و سلامتی مراجع عظام خصوصا امام خامنه ای حفظه الله صلوات الشرط الثانی: قصد المسافة- درس 95 جلسه 95، سه شنبه 1394/8/19 حدیث: عن ابی جعفرٍ الباقر«علیه‌السلام»، عن ابیه، عن جدِّه«علیهم‌السلام» قال: قال امیرُالمؤمنین«علیه‌السلام»: مَن وَقَف نفسَه موقِفَ التُّهَمَة فلایَلومَنَّ مَن أساءَ الظَنَّ به، یا مَن أساءَ بِه الظنّ. وقتی در موقفی، در جایی خودتان را قرار می‌دهید که جای تهمت است، اگر کسی به شما سوء ظنّ بُرد، او را ملامت نکنید! از مواقف تهمت دوری کنید! اگر دوری نکردید، طبعاً کسی که شما را در آن موقف دید، به شما سوء ظن پیدا می‌کند. بعضی از ما در بعضی از رفتارهایمان، چه در زمینۀ مسائل داخلی، چه در زمینۀ مسائل خارجی، طوری مشی می‌کنیم که به ما سوء ظنّ پیدا کنند! البته بیننا و بین الله ممکن است مسأله حل شده باشد، مشکلی وجود نداشته باشد، امّا اگر کسی به ما سوء ظنّ پیدا کرد، او را نباید ملامت کنیم، بگوییم چرا به ما سوء ظنّ پیدا کردی؟! خودت کردی، خودکرده را تدبیر نیست. گفت: رئیس طلاب در مدرسه طلبه‌ها را جمع کرد، نصیحتشان می‌کرد، گفت: إتَّقوا مواضع التُّهَم! آخوند تو هم! فرق نمی‌کند، از مواضع تهمت بایستی پرهیز کرد. البته شما نمی‌توانید آن کسی را که به شما سوء ظنّ پیدا کرده است ملامت کنید، اما این دلیل نمی‌شود آن که سوء ظن پیدا کرده، این سوء ظنّ خود را لباس واقعیت بپوشاند! فرض کند که این واقع است و برود اینجا، آنجا بگوید، شایعه درست کند. این هم آنطرفِ قضیه است. جملۀ دوّم: و مَن کَتَم سِرَّه کانتِ الخِیَرَةُ بِیَدِه، کسی که راز خود را مکتوم نگه می‌دارد، اختیار دستِ خودش است. راز را به دیگری که گفتید، اختیار از دست شما خارج شد. او می‌رود به سوّمی می‌گوید، سوّمی به چهارمی می‌گوید. اگر بخواهید این سرّ، این راز پنهان بماند، باید مکتوم نگه بدارید. گاهی اوقات این راز، راز شخصی است. هر کسی بالاخره در زندگیِ شخصیِ خود اسراری، رازهایی دارد که مایل نیست دیگران بفهمند؛ مسائل خانوادگی، مسائل داخلی، مسائل شخصی، مسائل شغلی، و گاهی اسرار اسرارِ مملکتی است! شما مطلع می‌شوید مثلاً از یک تدبیری در مورد یک مسألۀ مهمِ داخلی یا خارجی، که این تدبیر باید مکتوم بماند. وقتی مطلع شدید، اگر پیش خودتان نگهداشتید، فبها و نعمت؛ اما اگر به دیگری گفتید، مثل اینکه گاهی انسان به رفیقِ محرمش می‌گوید، گاهی به همسرش می‌گوید، این، دیگر از دست رفت، دیگر اختیارش دستِ شما نیست. که این را هم بایستی مراعات کرد؛ و کُلَّ حدیثٍ جاوَز اثنَینِ شاع، هر سخنی که از دو نفر تجاوز کرد، افشاء خواهد شد.
بعضی‌ها گفته‌اند که اِثنَین یعنی این دو لب، حرف از این دو لب وقتی تجاوز کرد، دیگر راز نخواهد بود.[1] @AhkameHarameRazavi
دوشنبه مغرب اعتقادی ۱۴۰۲/۹/۱۳ موضوع: سلام علیکم- بسم الله الرحمن الرحیم خداوند در قرآن می فرماید: (وَمَنْ يَبْتَغِ غَيْرَ الْإِسْلَامِ دِينًا فَلَنْ يُقْبَلَ مِنْهُ وَهُوَ فِي الْآخِرَةِ مِنَ الْخَاسِرِينَ) «هر کسی غیر اسلام دین دیگری برگزیند از وی پذیرفته نخواهد شد و در آخرت از زيانكاران خواهد بود)), (آیه 85 آل عمران ) در مورد افراد ديگر اديان و مذاهب بايد گفت: آنان به سه دسته تقسيم مى‏شوند كه هر يك حكمى جداگانه دارند: 1- با اسلام و تشيع آشنا شده؛ ولى به دليل تعصّب يا عناد و لجاجت از پذيرفتن آن سرباز مى‏زنند. چنين افرادى اهل جهنم‏اند. 2- با اسلام و تشيع آشنا نيستند؛ ولى در جهالت خود مقصراند؛ يعنى، از وجود دينى به نام اسلام يا مذهبى به نام تشيع مطلع‏اند؛ ولى با وجود همه امكانات و شرايط لازم براى جست‏وجوى حقيقت اقدامى نمى‏كنند. چنين افرادى در حد تقصير خويش روز قيامت مجازات مى‏شوند. 3- با اسلام آشنا نيستند و در جهالت خود نيز تقصيرى ندارند؛ بلكه يا اصلاً به گوش‏شان نخورده يا آنكه امكان تحقيق براى آنان وجود نداشته است و تنها هر آنچه را به آنها رسيده (مثل مسيحيت)قبول كرده و به آن عمل نموده‏اند. چنين افرادى اهل جهنم نيستند و خداآنان را مشمول عفو و رحمت خود قرار مى‏دهد و اعمال آنها را با ميزان حقيقت‏خواهى آنان و آنچه فكر مى‏نمودند حق است، مى‏سنجد. خدواند ایمان و عمل صالح (إِنَّ الْإِنْسانَ لَفِي خُسْرٍ  إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ (:آیه 2 و3 عصر)) و با نیت خوب را از انسان می خواهد (إِنَّمَا يَتَقَبَّلُ اللَّهُ مِنَ الْمُتَّقِينَ.(آیه 27 مائده)) وپیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود:اِنَّما الاَعْمالُ بِالنّیّاتِ(تهذيب،ج1، ص83) ممكن است عملي كه خيلي با ارزش به نظر مي‎رسد در واقع اصلاً ارزشي نداشته باشد و يا برعكس. پس ارزش واقعي اعمال وابستگي جدي به نيّت و انگيزه فاعل دارد؛چون نيّت، روح عمل مي‎باشد. نيّت و هدف خير، وقتي حاصل مي‎شود كه اعتقاد و ايمان به اصول دين از قبيل توحيد و نبوت و معاد حاصل گردد. «تا عملي از راه ايمان، عقيده و نيّت, نورانيت و صفا پيدا نكند، به ملكوت الهي نائل نمي‎شود. عمل زماني به اين مرتبه والا مي‎رسد كه روح داشته باشد، روحِ عمل همان بهرة اخروي و ملكوتي آن است. خداوند ما را جزء مسلمانان حقیقی قرار دهد به برکت صلوات بر محمد و آل محمد @AhkameHarameRazavi
دوشنبه ظهر اعتقادی ۱۴۰۲/۹/۱۳ موضوع: سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. پیامبر خدا صلی الله علیه و اله در روایتی درباره گرامی ترین انسانها می فرمایند: مَنْ أَحَبَّ أَنْ يَكُونَ أَكْرَمَ اَلنَّاسِ فَلْيَتَّقِ اَللَّهَ وَ مَنْ أَحَبَّ أَنْ يَكُونَ أَتْقَى اَلنَّاسِ فَلْيَتَوَكَّلْ عَلَى اَللَّهِ. هركه دوست دارد گرامی ترین و عزیزترین مردمان باشد ، بايد از خدا پروا كند و تقوا داشته باشد. ؛ و هركه دوست دارد با تقواترین مردمان باشد ، بايد بر خدا توكّل كند. چند نکته کوتاه پیرامون حدیث شریف: 1. کسی که اهل تقوا و مراقبت از خود باشد، در چشم مردم هم عزیز است حتی نزد آن کسانی که به دین، تقوا و اعتقادات اعتنایی ندارند برای فرد متقی احترام قائل می شوند چرا که وقتی می بینند که فرد متقی  دست به خیانت نمی‌زند، دروغ نمی‌گوید، غیبت کسی را نمی‌کند،  و دیگر گناهان که انسان متقی از آنها پرهیز می کند، موجب می‌شود برای چنین آدمِ پاکیزۀ پارسائی احترام قائل بشوند. 2. حضرت برای رسیدن به تقوا می فرمایند بر خدا توکل کنید. توکّل یعنی یعنی اعتماد کردن به خدا، به وعدۀ الهی اعتماد کنیم، به حکم و تکلیف الهی اعتماد کنیم، به قدرت الهی اعتماد کنیم . وقتی خدا می‌گوید از این عمل اجتناب کن! بدانیم و اعتماد کنیم که این، به ضرر ماست. وقتی خدای متعال برای ما نماز را واجب می‌کند، اعتماد کنیم به این حکم الهی و بدانیم نماز برای سعادت و سلامتِ روحمان لازم است. 3. اگر کسی به خدا اعتماد کند موجب تقوای او می شود زیرا وقتی خدا دستوری بدهد بداند نفع انسان در او هست منجر به عمل به دستور خدا می شود مثل نوجوانی که اگر به حرف پدر و مادر آگاه دلسوز اعتماد کند، عمل می کند و پیشرفت می کند. الشرط الثالث: استمرار القصد- درس 99 جلسه 99، یک شنبه 1394/9/1 حدیث: عن ابی عبدالله«علیه‌السلام»، عن آبائه«علیهم‌السلام» قال: قال رسول الله«صلی‌الله‌علیه‌وآله»: مَن أحبّ أن یکونَ أکرَم النّاس فلیَتَّقِ الله. مضمون آیۀ شریفه است: إنّ أکرَمکم عند الله أتقیکم. نزد خدای متعال، شریف‌ترین، عزیزترین انسانها عبارتند از انسانهایی که تقوا داشته باشند. اگر می‌خواهید عزیز باشید، تقوا پیشه کنید. احتمال دارد، در این حدیث شریف، مراد از کرامت و عزّت، اعمّ از کرامت عند الله و عند الناس باشد. أکرمَ الناس، احتمال دارد که مراد أکرَم الناس عند الله باشد که همان مضمون آیۀ شریفه است، و شامل أکرَم الناس عند الناس هم باشد. کسی که اهل تقوا باشد، اهل مراقبت از خود باشد، اهل پرهیز از گناه باشد، پیش مردم، در چشم مردم هم عزیز است حتی نزد آن کسانی که به دین، تقوا و اعتقادات اعتنایی ندارند، اما می‌بینند این آدم دست به حرام نمی‌زند، دست به خیانت نمی‌زند، دروغ نمی‌گوید، غیبت کسی را نمی‌کند، برای کسی توطئه نمی‌چیند. اینها گناهانی است که آدمِ متّقی از اینها پرهیز می‌کند. این، موجب می‌شود که حتی آن کسانی که اهل دین هم نیستند، خودش ان هم هیچ اعتقادی به دین ندارند، برای یک چنین آدمِ پاکیزۀ پارسائی احترام قائل بشوند. و مَن أحَبَّ أن یکونَ أتقَی الناس فلیَتوکَّل علی الله. چطوری می‌توانیم باتقواترین باشیم؟ اگر می‌خواهید أتقی باشید، به خدای متعال توکل کنید! توکل به خدا معنایش این نیست که اگر انسان مشکلی دارد، بگوید توکلّ بر خدا. توکّل یعنی اعتمادکردن به خدای متعال، وقتی خدا می‌گوید از این عمل اجتناب کن! بدانیم که این، به ضرر ماست. وقتی خدای متعال برای ما نماز را فریضه می‌کند، اعتماد کنیم به این حکم الهی. توکل یعنی این. بدانیم این برای سعادتمان، برای رستگاریمان، برای سلامتِ روحمان لازم است، این پنج نمازِ فریضه، قدر اقلِّ لازم برای سلامتِ نفس انسان است. بیشتر خواندید، البته بهتر است، مفیدتر است. پس توکل به خدا یعنی اعتماد کردن به خدا، به وعدۀ الهی اعتماد کنیم، به حکم و تکلیف الهی اعتماد کنیم، به قدرت الهی اعتماد کنیم، به قول الهی اعتماد کنیم. بعضی‌ها حتی به فرمایش صریح پروردگار هم اعتماد نمی‌کنند! خدا می‌گوید: إن تَنصروا الله یَنصرکم، از این صریحتر؟! و لَیَنصُرَنَّ اللهُ مَن ینصرُه، این هم با حرفِ تأکید. آیا از این صریحتر؟! نصرت کنیم خدا را، یقین داشته باشیم، اعتماد کنیم به اینکه خدای متعال ما را نصرت خواهد کرد، سوء ظن نداشته باشیم. سوءِ ظنِّ به خدای متعال که در سورۀ إنّا فَتحنا، چقدر آنرا مذمّت کرده است. پس توکل، خود، موجب تقواست. وقتی به خدای متعال اعتماد کردید، فهمیدید این که می‌گوید اینجا نرو! این کار را نکن! این را نگو! این را نخور! این، به نفع شماست. وقتی حرف خدا را گوش کردید، مثل نوجوانِ شما که به او می‌گویید آقاجان! با این ننشین! با او نرو! این کتاب را نخوان! این فیلم را تماشا نکن! اگر به شما اعتماد کند، حرف شما را قبول داشته باشد، رستگار خواهد شد، فایده خواهد دید.
ارتباط اعتماد و توکّل به خدای متعال، با تقوا اینطوری است.[1] امالی، صفحۀ 381 @AhkameHarameRazavi
سه شنبه ظهر فقهی ۱۴۰۲/۹/۱۴ موضوع: سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. یکی از گناهان کبیره غیبت کردن است که در این زمینه چند نکته را یادآوری می کنم:    1. تعریف غیبت مطابق نظر امام خامنه ای حفظه الله این است که انسان به قصد مذمت و عیب جویی، عیب پنهان کسی را در غیابش نزد دیگری بیان کند.  2. در حرام بودن بیان عیب مخفی، فرقی ندارد عیب در بدنش باشد یا ‏آنکه در رفتار یا اخلاق یا سخنان و گفتارش باشد و همچنین فرقی نمی‌کند عیب طرف را بگوید یا بنویسد یا تصویر و فیلمش را در فضای مجازی پخش کند.   3. هر کسی مرتکب این گناه شده باید توبه کند و ‌‌اگر‌‌ غیبت شونده زنده است و امکان حلالیت طلبیدن از او می‌‌باشد، باید از او طلب مغفرت و بخشش کند و اگر در قید حیات نیست یا امکان حلالیت طلبیدن نیست از او نیست، برایش استغفار نماید.(مخالف: ایت الله سیستانی:حلالیت طلبیدن واجب نیست اگر حلالیّت خواستن از او، عرفاً جبران هتک حرمت و توهین به وی محسوب گردد، بنابر احتیاط، لازم است در صورتی که مفسده‌ای نداشته باشد، از وی حلالیّت بطلبد. رساله جامع ج 2م 464)    .در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند  ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را می‌شنوند و سلام ما را پاسخ می‌دهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در حرم مطهر و اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.  منابع:  (استفتائات بهجت ج 4 ص 562 س6475 و توضیح المسانل مراجع ج 2‌ص‌833 م‌31‌، استفتائات امام ج3 س59- 58حضرت امام، استفتائات‌س9و 16و53؛ فاضل‌‌جامع‌الاحکام‌ج1‌س982،منهاج سیستانی ج1ص 17)  نکته: 1.برخی از فقها صرف اظهار عیب مخفی را نزد دیگری غیبت می دانند.ایت الله سیستانی... @AhkameHarameRazavi
سه شنبه ظهر اعتقادی ۱۴۰۲/۹/۱۴ موضوع: سلام علیکم- بسم الله الرحمن الرحیم خداوند در قرآن می فرماید : إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقَاكُمْ :     گرامی‌ترین شما نزد خداوند با تقواترین شماست (آیه 13 حجرات) در دین اسلام شخصیت انسانی زن برابربا مردان بوده و در رسیدن به درجات کمال انسانی هیچ تفاوتی بین این دوجنس قرار داده نشده است. قانون ارث موضوع مالی و اقتصادی است که در اسلام بر پایه عدالت اجتماعی بنیان نهاده شده و در آن مسئولیت های اجتماعی و خانوادگی هر یک از زن و مرد رعایت شده است. اسلام، احکام ارث را بر اساس جنسیت مرد یا زن بودن وضع نکرده ، بلکه براساس مسؤلیت مالی و موقعیتی است که این دو در خانوار دارند. در پاره ای از موارد زن بیش از مرد سهم می برد، بنابراین سهم ارث متناسب با نظرگاه کلی اسلام نسبت به خانواده، تقسیم وظایف و مسؤلیت ها سازگار و عادلانه است. در بحث ارث زنان سه فرض مطرح است که معمولا یک فرض آن ذکر می شود و از دو فرض دیگر غفلت می شود: 1 – در مواردی زن و مرد همتا و مساوی ارث می برند، مانند صورتی که میت (فرزند) پدر و مادر داشته باشد که هر کدام به طور یکسان یک ششم ارث می برند و سهم پدر به عنوان مرد بودن بیش از سهم مادر نیست. 2 – در مواردی زن کمتر از مرد ارث می برد، مانند دختر که کمتر از پسر ارث می برد. 3 – در مواردی سهم زن بیش از سهم مرد می باشد، مانند موردی که میت غیر از پدر و دختر، وارث دیگری نداشته باشد که در این جا پدر یک ششم می برد و دختر بیش از آن چرا در برخی موارد ارث زنان نصف مردان است؟ اما رضا علیه السلام در پاسخ به این سئول فرمود: «زن وقتی که شوهر کرد، مالی به عنوان مهر می گیرد و هزینه زندگی وی بر عهدة مرد است و مرد باید نفقه و سایر مخارج زن را بدهد، ولی بر عهده زن چیزی نیست، از این جهت حق مرد بیشتر است».( (وسائل الشیعه، ج17، ص 437) امام صادق علیه اسلام فرمود :«علتش این است که اسلام سربازی(جهاد) را بر زن واجب نکرده و مهر و نفقه را بر مرد لازم شمرده است از جرائم اشتباهی که خویشاوندان مجرم باید دیه بپردازند ، زن از پرداخت دیه و شرکت با دیگران معاف است ( المیزان، ج4، ص 360) با توجه به این دو روایت و با نگاه به احکام دیگر اسلام متوجه می شویم که نصف شدن ارث زن نسبت به مردان در برخی موارد با توجه به مسولیت های اقتصادی در خانواده و جامعه مانند دادن نفقه ومهر و دیه عاقله و شرکت در جهاد و پرداخت حقوق واجب اجتماعی که بر عهده مردان نهاده شده تنظیم شده است و دین اسلام برای ایجاد تعادل میان مسئولیت و حق این احکام را وضع نموده است خداوند ما را با معارف حقیقی اسلام آشنا بفرماید به برکت صلوات بر محمد و آل محمد @AhkameHarameRazavi
سه شنبه مغرب فقهی ۱۴۰۲/۹/۱۴ موضوع: سلام علیکم.یکی از اموری که مومنین باید نسبت به آن حساس باشند و ممکن است که انسان بدهکار شود بیت المال است که در این زمینه به این دو نکته توجه شود: 1.استفاده کردن از بیت المال و اموال عمومی فقط در راستای قانون و مقررات یا با اجازه کسی که اجازه او از جهت قانون یا شرع معتبر است، صحیح می باشد. و چنانچه کسی از اموال عمومی بر خلاف مقررات استفاده کند یا به اموال عمومی عمدا یا در جایی که مجاز به استفاده بوده، از روی سهل انگاری ضرری و آسیبی وارد کند ضامن و مدیون است بنابر این خسارت واردن کردن به اموال عمومی از قبیل اتوبوس ها یا وسایل پارکها و محل های عمومی بطور عمدی یا سهل انگاری حرام است (امام خامنه ای سلام.در مورد جبران خسارت به بیت المال سوالی داشتم. با گذاشتن کیفم بر روی رخت آویز سرویس بهداشتی دانشگاه، رخت اویز شکست. کیفم سنگین بود و در مورد تحمل رخت اویز مطمئن نبودم اما چون با ارزش بود نمیتونستم بیرون سرویس بذارم. آیا باید خسارت آسیب را بدهم؟ پاسخ:اگر در گذاشتن کیف و استفاده از رخت آویز، افراط و تفریطی کرده باشید ضامن هستید و الا ضامن نیستید، تشخیص تفریط و افراط هم به عهده عرف است.استفتا خصوصی، شماره استفتاء: 814122 )  2.اگر کسی وسیله از اموال عمومی و بیت المال را از بین برده و تلف کرده، چنانچه مثل آن وسیله در بازار موجود است باید مثلش را جایگزین کند و اگر مثلش در بازار نیست باید قیمت آن را به حساب همان اداره ای که خسارت زده واریز کند و یا به خزانه عمومی واریز کند و پرداخت صدقه یا رد مظالم در این مورد کافی نیست.(اجوبه الاستفتائات سوال 1955 و 1956)  در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند  ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را می‌شنوند و سلام ما را پاسخ می‌دهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در حرم مطهر و اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند. خداوند دین احدی را بر گردن ما قرار ندهد به برکت صلواتی بر محمد و ال محمد @AhkameHarameRazavi
سه شنبه مغرب اعتقادی ۱۴۰۲/۹/۱۴ موضوع: سلام علیکم- بسم الله الرحمن الرحیم خداوند در قرآن مي‌فرمايد :« يَوْمَ نَحْشُرُ مِنْ كُلِّ أُمَّةٍ فَوْجًا: روزى مي آيد كه از هر گروه، دسته‌اى را بر مى انگيزيم(آیه 83 نمل) خداوند در اين آيه به صراحت مي‌گويد كه ما گروهي از ستمكاران را بر مي‌انگيزيم ، نه همه آن‌ها را؛ پس به طور قطع اين حشر ، نمي‌تواند حشر روز قيامت باشد ؛ چرا كه حشر روز قيامت،طبق آيات قرآن(حَشَرْنَاهُمْ فَلَمْ نُغَادِرْ مِنْهُمْ أَحَدًا-47 کهف) همگاني است و احدي باقي نمي‌ماند ، مگر اينكه در روز قيامت محشور مي‌شود و نتيجه اعمال خود را خواهد ديد. بنابراین باید روزی قبل از قیامت باشد که عده ای زنده شوند. رجعت در اصطلاح عبارت است از : بازگشت گروهی از مومنان محض به دنیا و کافران محض پس از مردن و قبل قیامت در حکومت حضرت مهدی و روشن است که انبیا و ائمه به عنوان اشرف مومنان محض در بین رجعت کنندگان خواهند بود(الایقاظ من الهجعه ، ص80)  بهترين دليل بر امكان هر چيزي ، وقوع آن است ؛ از قرآن كريم در موارد زيادي رجعت به دست مي آيد: درخواست بنی اسراییل از موسي(علیه السلام) برای دیدن خدا و مُردن آنها وزنده کردن دوباره آنها(آیه 55 بقره) ؛ خروج عده ای از شهر به خاطر ترس از مرگ و فرا گرفتن مرگ آنها را و زنده شدن دوباره آنها به در خواست حزقیل پیامبر(ع)(آیه 243 بقره) ؛ میراندن عزیز پیامبر و دوباره زنده کردن او بعد از صد سال(آیه 259 بقره) ؛ مُرده زنده کردن حضرت عیسی( ع)(آیه 49 آل عمران) و بیدار شدن اصحاب كهف . خداوند ما را با معارف حقیقی آشنا بفرماید به برکت صلوات بر محمد و آل محمد @AhkameHarameRazavi
چهارشنبه ظهر اعتقادی ۱۴۰۲/۹/۱۵ موضوع: سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. پیامبر خدا صلی الله علیه و اله در روایتی می فرمایند: إنّ إبليسَ رَضِيَ مِنكُم بالمُحَقَّراتِ همانا شیطان و ابلیس به همان گناهان که در نگاه افراد کوچک شمرده می شود، خشنود است.  چند نکته کوتاه پیرامون حدیث شریف: 1. بسیاری از افراد و مؤمنین مراقب هستند که گناه بزرگی انجام ندهد ولی بدانید روش شیطان برای این دسته از افراد این است که این افراد را به گناه کوچک وسوسه می کند و خاصیت گناه کوچک آن است که وقتی انسان بر گناه صغیره و کوچکی اصرار ورزید گناه در قلب انسان متراکم می شود و متاسفانه برای انسان ارتکاب گناه بزرگ آسان می شود. لذا ممکن است در ابتدا به یک فردی در محیط کار پیشنهاد خیانتی یا اختلاسی را بدهند قبول نکند ولی اگر او آرام آرام با گناه و نافرمانی خدا انس بگیرد و سرش گرم ‌شود، کارش به جایی می‌رسد که همان گناه بزرگی که روز اوّل حاضر نبود آن را مرتکب بشود، آن را به راحتی انجام می‌دهد! این‌طور نیست انسان یک باره از مرز ایمان و کفر بگذرد و وارد کفر بشود، نه، یواش یواش او را نزدیک می‌کنند تا اینکه این‌طوری می‌شود. 2. در قرآن کریم، آیات متعدّدی هست که مضمونش آن است که گاهی انجام یک گناه راهی باز می کند بسوی کفر و نفاق و تکذیب آیات الهی. لذا خداوند می فرماید: « ثُمَّ كَانَ عَاقِبَةَ الَّذِينَ أَسَاءُوا السُّوأَىٰ أَنْ كَذَّبُوا بِآيَاتِ اللَّهِ ». سپس سرانجام کسانی که اعمال بد مرتکب شدند به جایی رسید که آیات خدا را تکذیب کردند. یعنی همین افراد مومن بودند و اول نمی خواستند تکذیب آیات الهی را داشته باشند اما اثر اصرار بر گناه همین انکار آیات الهی است. در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را می‌شنوند و سلام ما را پاسخ می‌دهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در حرم مطهر و اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند. خشنودی قلب نازنین حضرت رضا علیه السلام صلوات متن اصلی: النوع الاوّل: «الاکتساب بالاعیان النجسة» جلسه 32، 1383/12/11 حدیث اخلاقی عن امیر المومنین(علیه‌السلام)، عن رسول الله(صلی‌الله‌علیه‌وآله) إنّه قال: إنّ إبلیسَ رَضِی مِنکم بالمُحَقَّرات. ابلیس همین اندازه از شما راضی می‌شود به گناهان کوچک. البته این در مورد همه نیست، در مورد بسیاری، ابلیس راضی نمی‌شود به گناهان کوچک، آنها را به گناهان بزرگ وادار می‌کند، خیلی هم راحت از او اطاعت می‌کنند. لکن برای بسیاری از مؤمنین و کسانی که مواظبند گناه بزرگی انجام ندهند، ابلیس می‌گوید عیب ندارد، همان گناه کوچک را وسوسه می‌کند تا مؤمن را وادار کند به گناه کوچک. نتیجه اش چیست؟ آن لعینِ درگاه الهی دارد کار خودش را می‌کند، او در کار خودش خِبره است، می‌داند که گناه کوچک وقتی متراکم شد، همان کاری را می‌کند که گناه بزرگ انجام می‌دهد. و گاهی تراکم و پی در پی شدن و اصرار بر گناهان کوچک و صغائر و محقَّرات، کاری با انسان می‌کند که برای انسان ارتکاب گناه بزرگ هم آسان می‌شود- العیاذ بالله- .خیلی از کارها هست که اوّل اگر به یک مؤمنی عرضه کنند، از آن کار تحاشی می‌کند، امّا آرام آرام او را مأنوس می‌کنند با گناه کوچک، یواش یواش سرش گرم می‌شود، کارش به جایی می‌رسد که همان گناه بزرگی که روز اوّل حاضر نبود آن را مرتکب بشود، آن را به راحتی انجام می‌دهد! این‌طور نیست انسان یک باره از مرز ایمان و کفر بگذرد و وارد کفر بشود، نه، یواش یواش او را نزدیک می‌کنند تا اینکه این‌طوری می‌شود. این، در گناهان شخصی و فردی، و در گناهان اجتماعی هم هست. این را هم توجّه داشته باشید. در قرآن کریم، آیات متعدّدی هست دربارۀ این که انسان یک کاری را انجام می‌دهد (یک گناهی را)، همین گناه راهی باز می‌کند به سوی کفر و نفاق، حتی تکذیب! «ثم کان عاقبة الذین أساءوا السوءی اَن کذّبوا بآیات الله». اوّل نمی‌خواست تکذیب کند، مؤمن بود، امّا کارهای سوء را انجام داد منتهی شد به این. یا آن آیۀ شریفۀ «فأعقَبَهم نفاقاً فی قلوبهم بما أخلفوا الله وعدَه»، دربارۀ صدقه و انفاق است. انفاق نکردند آنوقت نتیجه این شد.
اوّل به نظر انسان نمی‌آید که مثلاً یک خمسی به گردنمان هست، یک زکاتی هست، حالا ندهیم چطور می‌شود؟ همین، انسان را می‌رساند به نفاق؛ «فأعقبَهم نفاقاَ فی قلوبهم بما أخلفوا الله وعدَه» یا «بما اخلفوا الله ما وعَدوه». ظاهراَ آیه این‌طوری است. و آیات متعدّدی در قرآن به این مضمون هست. لذا از گناه کوچک هم بایست اجتناب کرد. این روایاتی که در آن آمده که خدای متعال قرقگاه دارد؛ «إنّ لِکلّ شیءٍ حمیً»، و از قرقگاهها اجتناب کنید تا به نقطۀ خط قرمز نرسید! وقتی انسان دور و بر مرز بی‌مهابا حرکت می‌کند، یکوقت هم پایش را از مرز می‌گذارد آن طرف! این، چیز طبیعی است. نزدیک مرز نروید تا مبتلا نشوید به خروج از مرز. و إلّا انسان وقتی نزدیک مرز همین‌طور حرکت کرد؛ ما به خیلی از این سیاسیونی که یک روزی در زمینه‌های انقلابی خیلی تند و داغ بودند بعد وضعشان به جاهای دیگری رسید، به اینها خیلی اوقات خصوصی و عمومی سفارش کردیم: از مرزها کنار بیائید! مرزها را مشخص کنید! خودتان را از مرز جدا کنید! وقتی نزدیک مرز رفتید، آن وقت خطر عبور از مرز هم برای انسان آسان @AhkameHarameRazavi
چهارشنبه ظهر اعتقادی ۱۴۰۲/۹/۱۵ موضوع: سلام علیکم – بسم الله الرحمن الرحیم خداونددر قرآن درباره عاقبت بخیری مؤمنان می فرماید: «یا ایّها الّذین آمنوا اتّقوا اللّه حقّ تقاته و لاتموتنّ الّا و انتم مسلمون: ای کسانی که ایمان آورده اید! آن گونه که حق تقوا و پرهیزکاری است تقوای الهی داشته باشید، و از دنیا نروید، مگر این که مسلمان باشید (تلاش کنید تا پایان عمر گوهر ایمان را حفظ کنید.(آیه 102 آل عمران) عوامل عاقبت بخیری عبارتند از: 1ـ تقوا(والعاقبه للتقوی)  2ـ تحکیم و تثبیت عقاید:داشتن عقاید محکم و عقلانی موجب تثبیت دینداری و رفع بی دینی میشود 3-توبه فوری و دائمی از گناهان وعقب نینداختن توبه، چون مرگ بی خبر می آید 4-صبر و استقامت ورزیدن در برابر سختی ها و مشکلات و استعانت از خداوند 5-توجه به نماز اول وقت و نماز شب  6- پرداخت وجوهات شرعیه از جمله خمس  7- دوستی با نیکان و علما و ترک دوستی با افراد ناباب  8-دعا براى حسن عاقبت:مثل مداومت بر تسبیحات فاطمه زهرا(سلام الله علیها)؛ خواندن دعای (رضیت باللّه ربّا و دعای غریق(یا الله یا رحمن یا رحیم یا مقلب القلوب ثبت قلبی علی دینک) -خداوندا عاقبت امرهمه ما را ختم به خیر فرما به برکت صلوات برمحمد و آل محمد @AhkameHarameRazavi
چهارشنبه مغرب اعتقادی ۱۴۰۲/۹/۱۵ موضوع: سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم.پیامبر خدا صلی الله علیه و اله و سلم در روایتی می فرمایند: الخَلقُ عِيالُ اللّه ِ ، فأحَبُّ الخَلقِ إلى اللّه ِ مَن نَفعَ عِيالَ اللّه ِ ، و أدْخَلَ على أهلِ بَيتٍ سُرورا .مردم عائله و خانواده خداوند هستند. پس محبوبترين فرد نزد خدا، آن است كه به عائله و خانواده خداوند سود و نفعی برساند و خانواده اى را خوشحال كند. دو نکته کوتاه پیرامون حدیث شریف: 1. مقصود از عائله و خانواده که در این روایت نسبت به آنها سفارش می کند شامل همه مردم روی زمین جز دشمنان خداوند متعال می شود. لذا کسی که به خانواده خدا مومن و غیر مومن نفعی برساند محبوب ترین خلق نزد خداست مثل پدر خانواده که فرزندی که به خانواده اش بیشتر خدمت و خیر را می رساند، راضی تر هست. 2. برخی افراد وقتی این شکل از روایات را می شنوند اولین چیزی که به ذهنشان می‌آید  این است که عبادت و تضرع یا نماز و مانند اینها را تضعیف می کنند در حالی که در دیگر منابع دینی به صراحت بیان می کند که ذکر الله و توجّه به خدا و ترّنم به آیات قرآن و توسل به پروردگار و ارتباط قلبی با خدا جزو عالی‌ترین درجات یک انسان است، و پیوند قلبی با خدا پشتوانه همه کارهای خیر است و در این شکی نیست. بلکه در این روایات می‌خواهد از این انحراف جلوگیری کند که کسی غرق در عبادات شخصی نشود و از عبادات اجتماعی غافل بماند. در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را می‌شنوند و سلام ما را پاسخ می‌دهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در حرم مطهر و اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند. خداوند متعال زیارت همه زائرین را به فضل و کرمش قبول فرماید به برکت صلوات بر محمد و ال محمد متن اصلی: النوع الاوّل: «الاکتساب بالاعیان النجسة» جلسه 25، 83/11/4 حدیث اخلاقی عن امیرالمؤمنین(علیه‌السلام)، عن رسول الله(صلی‌الله‌علیه‌وآله)، انّه قال: الخلق عیال الله تعالی فأحبّ الخلق الی الله تعالی من نَفَع عیالَ الله و ادخل علی اهل بیت سروراً. و المَشی مع أخ مسلم فی حاجة احب إلی الله تعالی مِن اعتکاف شهرین فی المسجد الحرام. از جهت اداره و کفایت امر زندگی همه خلائق عائلۀ خداوند متعالند، مثل افراد یک خانواده. محبوبترین خلائق در نزد خداوند متعال آن کسی است که به عیال خداوند نفع برساند. در یک خانواده، پدر خانواده از آن فردی از افراد خانواده بیشتر خشنود می‌شود که ببیند به همۀ افراد خانواده خیر می‌رساند. اینجا هم خلق عالم است؛ چه مؤمن، چه غیر مؤمن، مگر آن کسانی که از معاندین و دشمنان خدا باشند. و الّا عائلۀ الهی یعنی همین مردمی که روی زمین هستند. نه اینکه عبادت و اعتکاف و تضّرع پیش خدای متعال کم‌قدر باشد. بعضی به خطا وقتی به این‌طور روایات می‌رسند، اولین چیزی که به ذهنشان می‌آید وَهن واردکردن به عبادت و به تضّرع و به اعتکاف و به نماز و اینهاست! نه، این در جای خود معلوم است که ذکر الله و توجّه به خدا و ترّنم به آیات قرآن و توسل به پروردگار و ارتباط قلبی با خدا جزو عالی‌ترین درجات یک انسان است، در این شکی نیست. اینجا می‌خواهد از این انحراف جلوگیری کند که کسی غرق شود در عبادات شخصی، و از عبادات اجتماعی غافل بماند! لذا می‌فرماید : این که شما با برادر مؤمنتان حرکت کنید و حاجت او را برآورده کنید، این پیش خدا محبوبتر است از اینکه بروید اعتکاف؛ یعنی ترجیح عبادات اجتماعی و کمک به خلق بر عبادات فردی و شخصی، آن را موهون نمی‌کند، این را توقیر و تعظیم می‌کند. لذا آقایان در طواف واجب هم این را فتوا می‌دهند که اگر وسط طواف کسی آمد حاجتی از شما خواست، بروید حاجتش را برآورده کنید و برگردید، اگر تا نیمۀ طواف رسیده باشید، حکمش این است، اگر گذشته باشید حکمش این است. النوادر، صفحۀ 109. می‌شود! گناه کوچک را که به نظر کوچک می‌آید، کوچک نشمارید! بعد دنبال همین روایت می‌فرماید: و الذّنبُ الذی لایُغفَر، آن گناهی که مورد مغفرت الهی قرار نمی‌گیرد، این است که: قولُ الرّجُل لااُؤاخَذُ بهذا الذّنب! خدا که به خاطر این کارها ما را مؤاخذه نمی‌کند! استصغاراً له.
یک گناهی را کوچک می‌شمارد، می‌گوید: این که چیزی نیست! این «اغتِِرار بالله»ی که هم در آیات قرآن هست، هم در دعاها هست: و الویلُ الدّائمُ لِمَنِ اغتَرّ بِکَ، در دعای صحیفۀ سجادیه روزهای جمعه می‌خوانید، بخوانید این دو تا دعای روز جمعه در صحیفۀ سجادیه هست هر دو مضامینش عالی است، یک دعای فطر جمعه است، یکی دعای قربان جمعه است. در روز جمعه، در یکی‌ از آنها همین است: و الویلُ الدائمُ لِمن اغترّ بک، کسی که غرّه بشود به خدا، ما أکثَر تَصرّّفَه فی عذابک و ما أبعدَه مِن المَخرَج، این است. این اغترار به خدا، غرّه شدن به خدا، همین است که انسان بگوید: این کارها که چیزی نیست که خدای متعال ما را برای این کارها عذاب کند. نخیر، همین کارها انسان را می‌کشاند به گناهان بزرگ - العیاذ بالله - . النوادر، صفحۀ 129. @AhkameHarameRazavi
چهارشنبه مغرب اعتقادی ۱۴۰۲/۹/۱۵ موضوع: سلام علیکم—بسم الله الرحمن الرحیم  رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) می فرمایند: قیّد والعلمَ، قیل : و ما تقییده؟ قال : کتابته:«علم و دانش را به بند کشید و از آن نگهبانی کنید. عرض کردند: چگونه علم را به بند کشیده شود؟ فرمود: کتابت و نگارش آن».(منیه المرید : ۱۵۱/۲ ، باب ۹۱ ، حدیث ۵۳.) علاوه بر علم آموزی در اسلام تاکید زیادی بر کتاب و کتابت شده است توصیه شده است که علم را با نوشتن و کتابت در بند کنید و زیباترین تعبیر‌، اطلاق عنوان کتاب به قرآن است. تعبیر«والکتاب المبین» نشانگر ارزش و اهمیت کتاب و نوشتار است. ارزش خواندن و مطالعه در صدر اسلام به حدی بود که در پایان جنگ بدر که تعداد زیادی از مشرکین به اسارت مسلمانان در آمدند، اعلام شد که هر یک از مشرکین اگر فدیه بپردازد یا به 10 نفر از مسلمانان سواد خواندن و نوشتن را بیاموزد آزاد خواهد شد. در اهمیت نقش کتاب در تکامل جوامع انسانی همین بس که تمام ادیان آسمانی و بزرگان تاریخ بشری از طریق کتاب جاودانه مانده‌اند فلسفه دین و نبوت بیرون آوردن بشر از جهل و نادانی است و این مقام جز با کسب علم حاصل نمی شود این منطق دین خداست. فلسفه قیام و شهادت امام حسین (علیه السلام) ، رهایی مردم از جهالت و گمراهی در زیارت اربعین یاد شده است(لیستنقذ عبادک من الجهاله و حیره الضلاله) در قیامت خون های شهیدان با مرکب قلم دانشمندان به سنجش آید، مرکب قلم دانشمندان بر خون های شهیدان برتری یابد.» (من لایحضره الفقیه، ج 4، ص 398) خداوند توفیق علم به همراه عمل را به ما عنایت بفرماید به برکت صلوات بر محمد و آل محمد @AhkameHarameRazavi
پنج شنبه ظهر اعتقادی ۱۴۰۲/۹/۱۶ موضوع: سلام علیکم- بسم الله الرحمن الرحیم خداوند در قرآن می فرماید: «وَ لَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرى‏ آمَنُوا وَ اتَّقَوْا لَفَتَحْنا عَلَیْهِمْ بَرَكاتٍ مِنَ السَّماءِ وَ الْأَرْض؛‏ [اعراف/96] و اگر اهل شهرها و آبادیها، ایمان مى ‏آوردند و تقوا پیشه مى‌‏كردند، برکت‌هایی از آسمان و زمین را بر آنها مى‌‏گشودیم‏» در روایات، عوامل زیادی برای زیاد شدن روزی انسان‌ها ذکر شده است که برخی اشاره می کنیم: 1- راستگویی و نیکی به والدین :پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: «به هر که راستگویى در گفتار، انصاف در رفتار، نیكى به والدین و صله رحم الهام شود، اجلش به تأخیر مى افتد و روزیش زیاد مى‌شود(أعلام الدین؛ ص365) 2-نیت خوب داشتن: امام باقر(علیه السلام) می فرماید: هر که خوش نیت باشد، روزی اش افزایش می یابد. (بحار، ج ۵۷، ص ۱۷۵) 3- سحرخیزی و دنبال روزی رفتن در آغاز روز: پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: «صبح زود در طلب روزى و حاجت‌هاى خود بروید، زیرا صبح- خیزى مایه بركت و رستگاریست(نهج‌الفصاحه، ص371) 4- نماز شب: امام صادق(علیه‌السلام) فرمود: «َنماز شب، روزى را زیاد و قرض را ادا مى ‌نماید(ثواب‌الاعمال ،ص42) -خداوند رزق پاک و حلال به همه عنایت بفرماید به برکت صلوات برمحمد و آل محمد @AhkameHarameRazavi
پنج شنبه مغرب اعتقادی ۱۴۰۲/۹/۱۶ موضوع: سلام علیکم- بسم الله الرحمن الرحیم خداوند در قرآن می فرماید: وَ نُريدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَي الَّذينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الْأَرْضِ وَ نَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَ نَجْعَلَهُمُ الْوارِثينَ: ما می‌خواهیم بر مستضعفان زمین منّت نهیم و آنان را پیشوایان و وارثان روی زمین قرار دهیم!(آیه 5 قصص) اینکه گفته میشود امام زمان(عجل الله تعالی فرجه الشریف) کشتار زیادی موقع ظهور برپا می کند،غلط است که با دلایلی رد میشود که به برخی اشاره میشود: 1-عمل به سیره پیامبر: امام عصر(علیه السلام) به سیره جدش عمل می کند و سیره پیامبرحمت است؛ «وَما اَرْسَلْناكَ اِلّا رَحْمَةً لِلعالَمينَ» راوی از امام باقر (علیه السلام) سوال کرد:وقتي که قائم (عجل الله تعالی فرجه الشریف) قيام کند به چه روشي با مردم رفتار کند؟ فرمود: بهمان روشي که حضرت رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) با مردم داشت تا اسلام ظاهر و آشکار گشت.(اثبات الهداة ،ج 3 ،ص 455) 2- امام برای اجرای عدالت ظهور می کند و عدالت با کشتار و خونریزی شدید ناسازگار است 3-برخی از کشتارها که در روایات آمده، مربوط به وضعیت دنیا قبل از ظهور است و ربطی به ظهور ندارد. 4-بیشتر روایات کشتار از اسرائیلیات است و ضعیف است، و راویانش کذاب و دروغگو هستند. سازندگان اين احاديث، به خاطر ترساندن مردم از اهل بيت(علیهم السلام) و مخدوش كردن چهره آنها و توجيه جنايات خود دست به جعل حديث زده اند. 5- در احاديث آمده است كه تمام ساكنين زمين و آسمان از حكومت او خشنود مي شوند(بحار؛ ج52، ص129) و به همه مردم بشارت ظهور او داده شده است ؛ بنابراين چنين فردي نمي تواند خونريز باشد، مگر برخي خونهايي كه بايد ريخته شود و چاره اي در آن نيست. خداوند ما را از یاران حقیقی امام زمان(عجل الله تعالی فرجه الشریف) قرار دهد به برکت صلوات بر محمد و آل محمد @AhkameHarameRazavi
پنج شنبه ظهر فقهی ۱۴۰۲/۹/۱۶ موضوع: سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. یکی از مستحباتی که فراوان سفارش شده است شرکت در نماز جماعت است که در این زمینه چند نکته کوتاه را یادآوری می کنم:   1. یکی از بایدهای نماز جماعت تبعیت از امام جماعت در افعال نماز است یعنی مأموم باید کارهای نماز را مانند رکوع و سجود و نشستن و برخاستن را با امام یا کمی بعد از امام به‌جا آورد و اگر کسی در کارهای نماز عمدا از امام جماعت تبعیت نکند، به نظر برخی مراجع از جمله امام خامنه ای نمازش تبدیل به فرادا می شود و فرد از نماز جماعت خارج می شود.(رساله نماز و روزه م 733)   2.    اگر مأموم سهواً پیش از امام سر از رکوع و سجده بردارد، چنانچه اطمینان داشته باشد که اگر برگردد، در رکوع و سجده به امام می‌رسد، باید به رکوع و سجده برگردد و با امام سر بردارد و در این صورت اگر عمدا برنگردد به نظر امام خامنه ای نمازش فرادا می شود.   3.    کسی مسافر است و یا دیر به جماعت رسیده اگر بخواهد در رکعت سوم یا چهارم اقتدا کند چنانچه در حالی که امام ایستاده است بخواهد اقتدا کند‌، باید حمد و‌سوره را آهسته بخواند و اگر برای خواندن سوره وقت ندارد باید حمد را تمام کند و در رکوع (یا سجده که اختلافی است) خود را‌به امام جماعت برساند، اگر می‌داند که برای خواندن حمد زمان کافی ندارد (بنابر‌احتیاط‌واجب) باید صبر کند تا امام به رکوع برسد بعد اقتدا کند لذا در حالی‌که امام بعد از تکبیر در حال رفتن به رکوع است نیز اقتدا نکند. (مشهور-‌رساله‌مراجع‌مسأله‌1442-غیر‌مشهور :‌خوئی، بهجت، تبریزی،‌سیستانی:‌خودش را به رکوع برساند وم 1441)     در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را می‌شنوند و سلام ما را پاسخ می‌دهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در حرم مطهر و اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.   خداوند به همه توفیق شرکت در نماز جماعت را عنایت فرماید. @AhkameHarameRazavi
پنج شنبه مغرب فقهی ۱۴۰۲/۹/۱۶ موضوع: سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم . یکی از واجبات نماز رکوع است که برای عمل به این واجب باید باید نکاتی را در رکوع رعایت کرد که به آنها اشاره می شود: 1. واجب انسان باید به قصد رکوع به اندازه ای خم شود که بتواند دست را به زانو بگذارد  2. برای رکوع باید از حالت ایستاده به رکوع رفت که این ایستادن قبل از رکوع را قیام متصل به رکوع می گویند.   3. در رکوع باید به مقدار ذکر واجب، بدن آرام باشد .   4. واجب است که بعد از رکوع نمازگزار صاف بایستد و بعد از آنکه در حالت ایستاده بدن آرام گرفت، به سجده رود .   نکته آخر اینکه هر یک از این واجبات رکوع چنانچه عمدا ترک شود نمازش باطل است و نسبت به قیام متصل به رکوع و همچنین خم شدن به اندازه رکوع ، حتی اگر سهوا هم ترک شود نماز باطل است.   در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را می‌شنوند و سلام ما را پاسخ می‌دهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در حرم مطهر و اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.   تعجیل در فرج امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف و سلامتی مراجع عظام خصوصا امام خامنه ای حفظه الله،‌صلوات بر‌محمد و آل محمد @AhkameHarameRazavi
جمعه مغرب فقهی ۱۴۰۲/۹/۱۷ موضوع: سلام علیکم . بسم الله الرحمن الرحیم. یکی از موضوعاتی که از جهت شرعی احکامی دارد، موضوع محرمیت است که محرمیت از جهت شرعی از سه راه حاصل می شود: 1-تولد 2- شیرخوردن با  شرایطی 3- ازدواج.  که در این فرصت به محارمی که از طریق ازدواج ایجاد می شود، اشاره می شود:  1. اگر خانمی با مردی ازدواج کند پدر شوهر و پدر بزرگ های شوهر چه از طرف پدر و چه از طرف مادری با عروس خانم محرم هستند و همچنین به صرف عقد این خانم با تمامی فرزندان و نوه های شوهر محرم است هر چند این خانم از این مرد بچه ای هم نداشته باشد و محرمیت اینها، محرمیت ابدی است لذا اگر زن و شوهر از همدیگر جدا شود یا شوهر فوت کند باز هم پدر شوهر و پدر بزرگ های شوهر و فرزندان شوهر محرم هستند.   2.اگر آقایی با خانمی ازدواج کند با مادر خانم و مادر بزرگ های خانم چه از طرف پدری و چه مادری محرم می شود و این محرمیت، محرمیت ابدی است لذا اگر مرد از خانم طلاق بگیرد یا همسرش فوت کند باز هم با مادر خانمش محرم است.   3.با عقد ازدواج عمه و خاله خانم و خواهر خانم با شوهر محرم نمی شود همچنانکه دایی و عمو و برادر شوهر با خانم محرم نمی شوند.و واجب است خانم در برابر هر نامحرمی هر چند فامیل پوشش شرعی را رعایت کند.     در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را می‌شنوند و سلام ما را پاسخ می‌دهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در حرم مطهر و اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.    سلامتی و تعجیل فرج امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف صلواتی عنایت بفرمایید @AhkameHarameRazavi
جمعه مغرب اعتقادی ۱۴۰۲/۹/۱۷ موضوع: سلام علیکم-بسم الله الرحمن الرحیم حرام خواری اثرات منفی فراوانی دارد که برخی ذکر میشود: 1- جهنمی شدن: پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: خداوند متعال می‌فرماید: کسی که برایش مهم نباشد که دینار و درهم را از چه راهی به دست می‌آورد، برای من هم مهم نخواهد بود که او را از کدام در جهنم وارد آتش دوزخ کنم(بحار، ج 103، ص 5) 2-فقر و تنگدستی: بسیاری از مردم از فقر و تنگدستی می‌نالند. در حالی که اگر به رفتار خودشان توجه داشته باشند می‌توانند علت آن را بیابند. حرام‌خواری و خباثت‌خواری خود مهمترین عامل فقر و تنگدستی است. پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) فرموده است: کسی که مالی از راه غیرحلال به دست آورد، خداوند او را تنگدست می‌کند. (بحارالانوار، ج 103، ص 5) 3- عدم  استجابت دعا: پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: کسی که لقمه حرام بخورد تا چهل شب نمازش قبول نمی شود و دعایش تا چهل روز مستجاب نمی‌شود و گوشتی که آن لقمه حرام می‌رویاند به آتش سزاوارتر است. (بحارالانوار ج 66 ص 313) 4- حسرت عظیم در قیامت: امیرمؤمنان(علیه السلام) فرمود: بزرگ‌ترین حسرت روز قیامت حسرت خوردن کسی است که مالی را از راه غیر حلال به دست آورد و برای فرد دیگر به ارث گذارد و او آن را در راه اطاعت و بندگی خدا صرف کرده و به واسطه آن وارد بهشت شود و اولی به واسطه آن مال حرام (نخورده) وارد جهنم گردد. (بحارالانوار ج 103 ص 12 ) 5- اعراض خدا: پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) فرموده است: کسی که مال مؤمنی را به ناحق از او بگیرد و به او ندهد، خداوند پیوسته از او اعراض کرده و کارهای نیک او را نکوهیده می‌دارد و آنها را درنامه اعمال نیک او می‌نویسد تا توبه کند و مالی راکه از آن مؤمن گرفته به او برگرداند. (بحار‌الانوار ج 104 ص 294 ) خداوند روزی حلال به همه عنایت  بفرماید به برکت صلوات بر محمد و آل محمد @AhkameHarameRazavi
شنبه ظهر اعتقادی ۱۴۰۲/۹/۱۸ موضوع: سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. در روایتی نقل شده است که امام صادق علیه السلام به عده ای از شیعیان که محضر حضرتش شرفیاب شده بودند،چند توصیه فرمودند: 1.  کونوا لنا زِیناً و لاتَکونوا علینا شَیناً: با رفتار و اعمالتان وسیلۀ زینت برای ما باشید. وسیلۀ عیب‌جویی از برای ما نباشید. مانند پدر خانواده، که فرزندانی دارد که اگر فرزندان از لحاظ اخلاق و رفتار طوری باشند که مورد تحسینِ بینندگان باشند، اینها زینتِ آن پدرند، اما اگر در رفتار یا گفتارشان، رفتار بدی، نامناسبی، گناه‌آلودی داشته باشند، اینها مایه ننگ و  عیب برای پدرند. در بعضی از روایات حضرت می‌فرمایند: طوری رفتار کنید که مردم بگویند رَحِم الله جَعفراً، خدا رحمت کند حضرت جعفر صادق را که اینطور آدم پرورش داده است. امروزه وضعیت ما در جمهوری اسلامی مشابه همین مطلب است یعنی با توجه به اینکه دشمنانی داریم و عیب‌جویانی داریم، منتظرند مچ‌گیری کنند از جمهوری اسلامی یا از شیعه بالخصوص. رفتار ما در میان خود ما، در معاشرتمان با دیگران می‌تواند زینت برای شیعه و ائمه، اهل بیت«علیهم‌السلام» باشد، می‌تواند هم مایۀ عیب باشد.لذا هر کاری که انجام می دهیم جدای از خوبی و زشتی کار، به عواقب کارهایمان باشد. 2.  بعد فرمود: قولوا للناس حُسناً و احفَظوا ألسنَتَکم. با مردم ( فرقی ندارد شیعه باشد یا غیر شیعه)نیکو سخن بگویید  و زبان را حفظ کنید و از بدگویی و هرزه گویی با دیگران پرهیز شود. 3.  بعد فرموند: وکُفّوها عن الفضول و قبیحِ القول. زبانهایتان را از زیاده‌گویی‌ها نگهدارید، یک چیزهایی هست، اما گفتنش لزومی ندارد. در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را می‌شنوند و سلام ما را پاسخ می‌دهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در حرم مطهر و اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.    خداوند متعال توفیق آبرو داری از اسلام و تشیع را به همه عنایت بفرماید به برکت صلواتی بر محمد و ال محمد. الشرط الخامس: ان لایکون السفر حراماً (السفر للصید)- درس 136 جلسه 136، یک شنبه 1395/1/15 حدیث : عن سلیمان بن مهران قال: دَخلتُ علی الصادقِ جعفرِ بن محمدٍ«علیهماالسلام» و عنده نَفَرٌ مِن الشیعة. معلوم می‌شود شیعه در زمان امام صادق«علیه‌الصلاةوالسلام» مشخص بودند، در میان عموم مردمی که زندگی می‌کردند، معلوم بوده است که اینها مُوالی اهل بیت و شیعه‌اند. فَسمعتُه و هو یقول، حضرت خطاب به شیعیانی که در خدمتشان نشسته بودند، فرمودند: معاشِرَ الشیعة! ای گروههای شیعه! کونوا لنا زِیناً و لاتَکونوا علینا شَیناً، با رفتار و اعمالتان وسیلۀ زینت برای ما باشید! وسیلۀ عیب‌جویی از برای ما نباشید! پدر خانواده که فرزندانی دارد، این فرزندان اگر از لحاظ اخلاق، رفتار طوری باشند که مورد تحسینِ بینندگان باشند، اینها زینتِ آن پدرند، اما اگر در رفتار یا گفتارشان، رفتار بدی، نامناسبی، گناه‌آلودی داشته باشند، اینها مایۀ شِین و عیب برای پدرند. با اینکه پدر هیچ گناهی نکرده، اما انتساب به یک نفر موجب می‌شود که رفتار این منتسب در نگاهِ عمومی به آن منتسَبُ الیه تأثیر بگذارد. حضرت به شیعه می‌فرمایند: شما شناخته شده‌اید به اینکه شیعیان و پیروان ما هستید، پس زینتِ ما باشید! در روایاتِ متعددِ دیگری این معنا با بیانهای مختلفی ذکر شده، در بعضی از آن روایات حضرت می‌فرمایند: طوری رفتار کنید که مردم بگویند رَحِم الله جَعفراً، خدا رحمت کند جعفر را که اینطور آدم پرورش داده است. امروز ما در جمهوری اسلامی مبتلا به این مسأله هستیم، دشمنانی داریم، عیب‌جویانی داریم، مچ‌گیرانی داریم، کسانی منتظرند مچ‌گیری کنند از جمهوری اسلامی یا از شیعه بالخصوص. رفتار ما در میان خود ما، در معاشرتمان با دیگران می‌تواند زینت برای شیعه و ائمه، اهل بیت«علیهم‌السلام» باشد، می‌تواند هم مایۀ عیب باشد. هر کاری که انجام می‌دهیم به این بخشِ قضیه، به این عقبۀ کار خودمان هم توجه بکنیم. صرفاً این نیست که اگر فرضاً عمل زشت یا خطیئه و گناهی انجام می‌دهیم، بعد هم توبه کنیم، تمام می‌شود. اینطور نیست، این عملِ ما اگر زشت باشد، یک تأثیری بر نگرندۀ بر شیعه و بر جمهوری اسلامی خواهد گذاشت.
بعد فرمود: قولوا للناس حُسناً، با مردم نیکو سخن بگویید! بدگویی و زبانِ هرزه با دیگران به کار نبرید! این «للناس» یعنی ناسی که آنوقت مطرح بودند، یعنی کسانی که به ولایت ائمه اعتقادی نداشتند، عامۀ مردم در زمان حاکمیتِ طغیان‌گرانِ ضدّ اهل بیت«علیهم‌السلام». آنروز مردم به تعبیر امروز سنّی بودند، به ائمه اعتقادی نداشتند. می‌فرماید: با همین مردم، با زبانِ نیک حرف بزنید! و احفَظوا ألسنَتَکم، زبانهایتان را حفظ کنید! یعنی یک چیزی در دل شما می‌گذرد که چه بسا حق هم هست، اما زبان را نگهدارید! فرض بفرمایید به قضایای صدر اسلام نگاه می‌کنید، دلهایتان پر می‌شود از غم و یک چیزی در ذهنتان نسبت به اشخاصی خلجان می‌کند، آیا باید این را به زبان بیاورید؟! فرمود: و احفظوا ألسنَتکم، منظور حفظ زبان از دروغ و غیبت نیست، آنکه معلوم است، آن بر همه‌کس واجب است؛ چه دیگران ببینند، چه نبینند. ظاهر کلام این است که منظور، آن چیزهایی است که موجب بدآمدنِ طرفِ مقابل می‌شود. قولوا للناس حُسناً و احفظوا السنتَکم، درست حرف بزنید! نیکو حرف بزنید!زبانهایتان را حفظ کنید! و کُفّوها عن الفضول و قبیحِ القول، زبانهایتان را از زیاده‌گویی‌ها نگهدارید! لَیس کلّ ما یُعلم یُقال، یک چیزهایی هست، اما گفتنش لزومی ندارد. به قول مرحوم آقای حاج آقا حسین قمی«رضوان‌الله‌تعالی‌علیه» - از مراجع تقلید قبل- از قول ایشان نقل می‌کنند فرموده بود: دروغ گفتن حرام است، راست گفتن که واجب نیست. یک چیزهایی راست است، ولی لزومی ندارد آدم بگوید.[1]. امالی، صفحۀ 484 @AhkameHarameRazavi
شنبه ظهر اعتقادی ۱۴۰۲/۹/۱۸ موضوع: سلام علیکم- بسم الله الرحمن الرحیم خداوند در قرآن می فرماید: (وَمَنْ يَبْتَغِ غَيْرَ الْإِسْلَامِ دِينًا فَلَنْ يُقْبَلَ مِنْهُ وَهُوَ فِي الْآخِرَةِ مِنَ الْخَاسِرِينَ) «هر کسی غیر اسلام دین دیگری برگزیند از وی پذیرفته نخواهد شد و در آخرت از زيانكاران خواهد بود)), (آیه 85 آل عمران ) در مورد افراد ديگر اديان و مذاهب بايد گفت: آنان به سه دسته تقسيم مى‏شوند كه هر يك حكمى جداگانه دارند: 1- با اسلام و تشيع آشنا شده؛ ولى به دليل تعصّب يا عناد و لجاجت از پذيرفتن آن سرباز مى‏زنند. چنين افرادى اهل جهنم‏اند. 2- با اسلام و تشيع آشنا نيستند؛ ولى در جهالت خود مقصراند؛ يعنى، از وجود دينى به نام اسلام يا مذهبى به نام تشيع مطلع‏اند؛ ولى با وجود همه امكانات و شرايط لازم براى جست‏وجوى حقيقت اقدامى نمى‏كنند. چنين افرادى در حد تقصير خويش روز قيامت مجازات مى‏شوند. 3- با اسلام آشنا نيستند و در جهالت خود نيز تقصيرى ندارند؛ بلكه يا اصلاً به گوش‏شان نخورده يا آنكه امكان تحقيق براى آنان وجود نداشته است و تنها هر آنچه را به آنها رسيده (مثل مسيحيت)قبول كرده و به آن عمل نموده‏اند. چنين افرادى اهل جهنم نيستند و خداآنان را مشمول عفو و رحمت خود قرار مى‏دهد و اعمال آنها را با ميزان حقيقت‏خواهى آنان و آنچه فكر مى‏نمودند حق است، مى‏سنجد. خدواند ایمان و عمل صالح (إِنَّ الْإِنْسانَ لَفِي خُسْرٍ  إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ (:آیه 2 و3 عصر)) و با نیت خوب را از انسان می خواهد (إِنَّمَا يَتَقَبَّلُ اللَّهُ مِنَ الْمُتَّقِينَ.(آیه 27 مائده)) وپیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود:اِنَّما الاَعْمالُ بِالنّیّاتِ(تهذيب،ج1، ص83) ممكن است عملي كه خيلي با ارزش به نظر مي‎رسد در واقع اصلاً ارزشي نداشته باشد و يا برعكس. پس ارزش واقعي اعمال وابستگي جدي به نيّت و انگيزه فاعل دارد؛چون نيّت، روح عمل مي‎باشد. نيّت و هدف خير، وقتي حاصل مي‎شود كه اعتقاد و ايمان به اصول دين از قبيل توحيد و نبوت و معاد حاصل گردد. «تا عملي از راه ايمان، عقيده و نيّت, نورانيت و صفا پيدا نكند، به ملكوت الهي نائل نمي‎شود. عمل زماني به اين مرتبه والا مي‎رسد كه روح داشته باشد، روحِ عمل همان بهرة اخروي و ملكوتي آن است. خداوند ما را جزء مسلمانان حقیقی قرار دهد به برکت صلوات بر محمد و آل محمد @AhkameHarameRazavi
شنبه مغرب اعتقادی ۱۴۰۲/۹/۱۸ موضوع: سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم . رسول خدا صلی الله علیه و اله وسلم در روایتی می فرمایند: الجُلوسُ في المَسجِدِ لانتِظارِ الصَّلاةِ عِبادَةٌ ، ما لَم يُحدِثْ ، قيلَ : يا رسولَ اللّه ِ، و ما الحَدَثُ ؟ قالَ : الاغتِيابُ در مسجد به انتظار نماز نشستن ، عبادت است تا زمانى كه حدثى سر نزند . عرض شد : اى رسول خدا! حدث چيست؟ فرمود : غيبت كردن . دو نکته کوتاه درتوضیح حدیث شریف: 1. از حدیث شریف استفاده می شود که نشستن در مسجد به انتظار نماز خودش عبادت است.البته این عبادت بودن طبق روایت شریف مشروط به این است که حادثه ای رخ ندهد و آن حادثه غیبت کردن هست. یعنی کسی که به انتظار نماز در مسجد نشسته، در صورتی که غیبت و بدگویی دیگران را انجام دهد علاوه بر اینکه مرتکب گناه کبیره شده است، عبادت بودن نشستن در مسجد را از بین می برد. 2. غیبت یعنی بیان کردن عیب پنهان شخصی را به قصد بدگویی و خراب کردن چهره فرد صورت بگیرد، و اگر عیبی بیان شود که واقعیت ندارد تهمت و افترا می باشد. در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را می‌شنوند و سلام ما را پاسخ می‌دهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در حرم مطهر و اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند. جهت قبول زیارت و سلامتی همه زائرین صلواتی را عنایت بفرمایید. خداوند توفیق دوری از گناه را به همه ما عنایت بفرماید به برکت صلواتی بر محمد و ال محمد   الشرط الخامس: ان لایکون السفر حراماً (هل الشرط ابتدائی ام استمراری؟)- درس 145 جلسه 145، یک شنبه 1395/2/5 حدیث : عن الصادق جعفرِ بن محمدٍ«علیهماالسلام»، عن ابیه، عن آبائه«علیهم‌السلام» قال: قال رسول الله«صلی‌الله‌علیه‌وآله»: الجُلوسُ فی المسجد لانتظارِ الصلاة عبادةٌ. اوّلاً نفسِ جلوس در مسجد، خانۀ خدا، محل هبوط ملائکۀ عبادت است؛ ثانیاً: انتظار عبادتی مثل نماز که برترینِ عبادات و مهمترین عبادات است، بنابراین، نشستن در انتظار نماز در مسجد، این، خودش یک عبادت است. نکته، در جملۀ بعدِ این فقره است که فرمود: ما لم‌یُحدِث. مادامی که یک حدثی از او صادر نشود. مراد، حدثِ مبطِل وضو و طهارت نیست، یک حادثه‌ای را ایجاد نکند. این حادثه چیست که این عبادت را از بین می‌برد؟! قیل: یا رسولَ الله! و ما الحدَث؟ قال: الاغتیاب، غیبت. حدث، این است. بنابراین، در مسجد نشسته‌ایم با رفقاء منتظر نماز، اما با همدیگر شروع می‌کنیم صحبت کردن، بدگویی از زید، بدگویی از عمرو، بدگویی‌هایی مطابق واقع. و الّا اگر بدگوئیِ مخالفِ واقع باشد، افتراء و تهمت است. همان بدیهایی که در او هست که گفتنِ آنها غیبت محسوب می‌شود، که ما مفصّل در مکاسب محرّمه، حدود غیبت را گفتیم. یعنی یک چیزی باشد که پنهان باشد، کسی نداند، قصد مثلاً اسائه داشته باشد، بالاخره بدگوییِ او را بکند. در مسجد، در انتظار نماز، اگر چنین عملی را انجام بدهد، این عبادت را از بین می‌برد. خودِ آن غیبت که حرام است، از محرّماتِ کبیره است بلاشک؛ اما این عبادتی را هم که مشغولش هستید که نشستنِ در مسجد است، این را هم از بین می‌برد.[۱ @AhkameHarameRazavi
شنبه مغرب اعتقادی ۱۴۰۲/۹/۱۸ موضوع: سلام علیکم- بسم الله الرحمن الرحیم خداوند در قرآن می فرماید : إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقَاكُمْ :     گرامی‌ترین شما نزد خداوند با تقواترین شماست (آیه 13 حجرات) در دین اسلام شخصیت انسانی زن برابربا مردان بوده و در رسیدن به درجات کمال انسانی هیچ تفاوتی بین این دوجنس قرار داده نشده است. قانون ارث موضوع مالی و اقتصادی است که در اسلام بر پایه عدالت اجتماعی بنیان نهاده شده و در آن مسئولیت های اجتماعی و خانوادگی هر یک از زن و مرد رعایت شده است. اسلام، احکام ارث را بر اساس جنسیت مرد یا زن بودن وضع نکرده ، بلکه براساس مسؤلیت مالی و موقعیتی است که این دو در خانوار دارند. در پاره ای از موارد زن بیش از مرد سهم می برد، بنابراین سهم ارث متناسب با نظرگاه کلی اسلام نسبت به خانواده، تقسیم وظایف و مسؤلیت ها سازگار و عادلانه است. در بحث ارث زنان سه فرض مطرح است که معمولا یک فرض آن ذکر می شود و از دو فرض دیگر غفلت می شود: 1 – در مواردی زن و مرد همتا و مساوی ارث می برند، مانند صورتی که میت (فرزند) پدر و مادر داشته باشد که هر کدام به طور یکسان یک ششم ارث می برند و سهم پدر به عنوان مرد بودن بیش از سهم مادر نیست. 2 – در مواردی زن کمتر از مرد ارث می برد، مانند دختر که کمتر از پسر ارث می برد. 3 – در مواردی سهم زن بیش از سهم مرد می باشد، مانند موردی که میت غیر از پدر و دختر، وارث دیگری نداشته باشد که در این جا پدر یک ششم می برد و دختر بیش از آن چرا در برخی موارد ارث زنان نصف مردان است؟ اما رضا علیه السلام در پاسخ به این سئول فرمود: «زن وقتی که شوهر کرد، مالی به عنوان مهر می گیرد و هزینه زندگی وی بر عهدة مرد است و مرد باید نفقه و سایر مخارج زن را بدهد، ولی بر عهده زن چیزی نیست، از این جهت حق مرد بیشتر است».( (وسائل الشیعه، ج17، ص 437) امام صادق علیه اسلام فرمود :«علتش این است که اسلام سربازی(جهاد) را بر زن واجب نکرده و مهر و نفقه را بر مرد لازم شمرده است از جرائم اشتباهی که خویشاوندان مجرم باید دیه بپردازند ، زن از پرداخت دیه و شرکت با دیگران معاف است ( المیزان، ج4، ص 360) با توجه به این دو روایت و با نگاه به احکام دیگر اسلام متوجه می شویم که نصف شدن ارث زن نسبت به مردان در برخی موارد با توجه به مسولیت های اقتصادی در خانواده و جامعه مانند دادن نفقه ومهر و دیه عاقله و شرکت در جهاد و پرداخت حقوق واجب اجتماعی که بر عهده مردان نهاده شده تنظیم شده است و دین اسلام برای ایجاد تعادل میان مسئولیت و حق این احکام را وضع نموده است خداوند ما را با معارف حقیقی اسلام آشنا بفرماید به برکت صلوات بر محمد و آل محمد @AhkameHarameRazavi
یکشنبه ظهر فقهی ۱۴۰۲/۹/۱۹ موضوع: سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. یکی از موضوعات در زمان حاضر نیاز به توجه بیشتری دارد فضای مجازی است که از جهت شرعی به چند نکته را در این زمینه اشاره می کنم. 1.استفاده از شبکه های اجتماعی در صورتی برای انسان شرعا مجاز است که از وقوع در حرام ایمن باشد اما اگر خوف و ترس انحراف فکری، عقیدتی، اخلاقی آنان از این طریق وجود داشته باشد، استفاده جایز نیست؛ مگر آنکه طوری استفادۀ خویش را محدود نماید که از ابتلای به گناه و حرام مصون باشد. 2.انتشار مطالبی که سبب تضعیف نظام جمهوری اسلامی یا سبب اختلاف و فتنه میان آحاد مردم می شود در فضای مجازی یا غیر آن حرام است. 3.در هنگام ارسال ونشر مطالب برای دیگران باید از گناهانی همچون ریختن آبروی مؤمن، دروغ و گفتار بدون علم، افشای اسرار و انتشار فایلها و ویدیوهای محرمانه، نشر تصاویر فساد‌انگیز و محرّک پرهیز بشود بلکه در فضای مجازی باید مراقبت مضاعف داشته باشیم. در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را می‌شنوند و سلام ما را پاسخ می‌دهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در حرم مطهر و اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند. خداوند توفیق دوری از گناه و معصیت را به همه ما عنایت بفرماید به برکت صلواتی بر محمد و آل محمد @AhkameHarameRazavi
یکشنبه ظهر اعتقادی ۱۴۰۲/۹/۱۹ موضوع: سلام علیکم- بسم الله الرحمن الرحیم خداوند در قرآن مي‌فرمايد :« يَوْمَ نَحْشُرُ مِنْ كُلِّ أُمَّةٍ فَوْجًا: روزى مي آيد كه از هر گروه، دسته‌اى را بر مى انگيزيم(آیه 83 نمل) خداوند در اين آيه به صراحت مي‌گويد كه ما گروهي از ستمكاران را بر مي‌انگيزيم ، نه همه آن‌ها را؛ پس به طور قطع اين حشر ، نمي‌تواند حشر روز قيامت باشد ؛ چرا كه حشر روز قيامت،طبق آيات قرآن(حَشَرْنَاهُمْ فَلَمْ نُغَادِرْ مِنْهُمْ أَحَدًا-47 کهف) همگاني است و احدي باقي نمي‌ماند ، مگر اينكه در روز قيامت محشور مي‌شود و نتيجه اعمال خود را خواهد ديد. بنابراین باید روزی قبل از قیامت باشد که عده ای زنده شوند. رجعت در اصطلاح عبارت است از : بازگشت گروهی از مومنان محض به دنیا و کافران محض پس از مردن و قبل قیامت در حکومت حضرت مهدی و روشن است که انبیا و ائمه علیهم السلام به عنوان اشرف مومنان محض در بین رجعت کنندگان خواهند بود(الایقاظ من الهجعه ، ص80)  بهترين دليل بر امكان هر چيزي ، وقوع آن است ؛ از قرآن كريم در موارد زيادي رجعت به دست مي آيد: درخواست بنی اسراییل از موسي(علیه السلام) برای دیدن خدا و مُردن آنها وزنده کردن دوباره آنها(آیه 55 بقره) ؛ خروج عده ای از شهر به خاطر ترس از مرگ و فرا گرفتن مرگ آنها را و زنده شدن دوباره آنها به در خواست حزقیل پیامبر(علیه السلام)(آیه 243 بقره) ؛ میراندن عزیز پیامبر و دوباره زنده کردن او بعد از صد سال(آیه 259 بقره) ؛ مُرده زنده کردن حضرت عیسی( علیه السلام )(آیه 49 آل عمران) و بیدار شدن اصحاب كهف . خداوند ما را با معارف حقیقی آشنا بفرماید به برکت صلوات بر محمد و آل محمد @AhkameHarameRazavi