چهارشنبه ظهر اعتقادی ۱۴۰۳/۵/۳ موضوع: #توجه_به_سرعت_اجل_آمادگی_برای_قیامت سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. ضمن عرض تسلیت ایام. حضرت رضا علیه السلام در روایتی به نقل از اجدادشان می فرمایند: لو رأَى العبدُ أجلَهُ و سُرْعَتَهُ إلَيهِ أبْغَضَ الأملَ. اگر انسان اجل و سرعت آن را [به سوى خود ]مى ديد، از آرزو کردن بیزار بود. چند نکته کوتاه پیرامون حدیث شریف: 1.اجل یعنی سرآمد، آنوقتی که مدت یک امری به پایان میرسد اجل گفته می شود.ما وقتی وارد این دنیا شدیم، یک اجلی، یک سرآمدی معین کردند. بعضیها این سرآمدشان در همان سنین کودکی است، بعضی در سنین جوانی است، بعضی هم اجلشان در سنین میانسالی یا پیری است. 2.این دنیا و نشئه با همۀ خوبیها و بدیها، زیبائی‌ها و زشتی‌ها، سختی‌ها و خوشی‌ها، همه‌اش تمام می‌شود، و وارد یک فضا و نشئه دیگری می‌شویم که بطور دقیق از جزئیات آن آگاه نیستیم، اما آنچه باید بدانیم و می‌توانیم بدانیم، این است که این اجل و سرآمد به سرعت به طرف ما می‌آید، حال که اینگونه هست، آیا مقداری به فکر آن مقصد هستیم؟ چون کار اصلی و زندگی دائمی و واقعی ما آنجاست و متاسفانه به خاطر کوته بینی و غفلتمان خیلی هامون به موقت بودن این نشئه توجه و باور نداریم. 3.انسان وقتی فهمید که چطور با سرعت به سمت زندگی ابدی نزدیک می‌شود، دیگر از آرزوهایش بیزار می شود. کدام آرزو، منظور آروزی های پست دنیایی است که برای رسیدن به آن از یاد خدا و آخرت فاصله بگیریم و در عمل توجهی به حلال و حرام بودن کار نداشته باشیم و هر کجا در روایات از آروزی بلند مذمت می کند یعنی همین آرزوهای پست دنیای است و گرنه اگر آرزو کنیم که جمهوری اسلامی به لحاظ مادّی و معنوی به اوج ترقّی و تعالی برسد، آرزوی منشأ خیر برای خلایق شدن، آرزوی صالح شدن، اینها خیلی خوب است و انسان در این مسیر باید تلاش کند. در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را می‌شنوند و سلام ما را پاسخ می‌دهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند. خداوند توفیق شناخت معارف و عمل به دستورات دین را عنایت بفرماید به برکت صلوات متن اصلی: فصل دوم: قواطع سفر جلسه 253، 1396/8/15 حدیث:عن داودِ بن سلیمانِ القاضی قال: حدَّثنی الرضا علیُّ بنُ موسی«سلام‌الله‌علیه»، عن آبائه«علیهم‌السلام»، عن علیٍّ امیرالمؤمنین«علیه‌السلام» قال: لو رَأی العبدُ اَجَلَه و سُرعَتَه الیه لَأبغَضَ الأمل. یک حقیقتی وجود دارد به نام اجل، اجل یعنی سرآمد، آنوقتی که مدّت یک امری به پایان می‌رسد. فرض بفرمایید به کسی بدهکاریم، به ما مهلت داده که شما تا یک هفته می‌توانید تأخیر بیندازید. این شد اجلِ دینِ ما. ما وقتی وارد این دنیا شدیم، یک اجلی، یک سرآمدی معین کردند. بعضیها این سرآمدشان در همان سنین کودکی است، بعضی در سنین جوانی است، بعضی هم اجلشان در سنین میانسالی یا پیری است «و منکم مَن یُرَدُّ الی أرذَلِ العُمُر»[1]. در روایات، دو نوع اجل ذکر شده است: اجل قطعی و معلّق. بعضی اجلها اجلِ قطعی است که تخلّف ندارد، بعضی هم اجل معلّق است، یعنی معلق به یک امری است. اگر صدقه دادید، یا اگر صلۀ رحم کردید، تأخیر می‌افتد و از این قبیل. بالاخره یک مقطعی وجود دارد که این مقطع اسمش اجلِ ماست، آنجا که رسیدیم از این نشئه خارج خواهیم شد، این نشئه با همۀ خوبیها و بدیها، زیبائی‌ها و زشتی‌ها، سختی‌ها و خوشی‌ها، همه‌اش تمام می‌شود، وارد یک نشئۀ دیگری می‌شویم که آن نشئه را نمی‌شناسیم. این سرآمد در کجا قرار دارد؟ نمی‌دانیم. آنچه باید بدانیم و می‌توانیم بدانیم، این است که این اجل به سرعت به طرف ما می‌آید! مثل کسی که سوار یک وسیلۀ تندرویی است، به طرف یک مقصدی حرکت می‌کند، وقتی انسان با این وسیلۀ تندرو می‌رود، این مقصد به سرعت به انسان نزدیک می‌شود. این را توجه نداریم. این اجل به سرعت به ما نزدیک می‌شود. نتیجه این است وقتی می‌دانیم داریم به آن مقصد، به آن سرآمد نزدیک می‌شویم، یک مقداری به فکر آنطرف باشیم؛ چون اصلِ کار آنجاست، زندگیِ واقعی و دائمی آنجاست، اینجا یک زندگی موقتی است که ما بخاطر غفلتهای خودمان، کوته‌بینیِ خودمان توجه به موقّت‌بودنش نداریم! آنجا همیشگی است، ادامه دارد. وقتی توجه کردیم سرعتِ حرکتمان به سوی مقصد را، و سرعت نزدیک شدنمان به آن اجل را، باید به فکر آنطرف باشیم.

این روایت، همین را بیان می‌فرماید. این که در این سند از یکایک ائمه«علیهم‌السلام» نقل می‌شود که هر کدام از پدر بزرگوارشان نقل می‌کنند تا به امیرالمؤمنین می‌رسد، کأنّه می‌خواهند اهمیت قضیه را به ما تفهیم بکنند که قضیه، قضیۀ مهمی است. أمَل با الف، یعنی آرزوهای معمولیِ پیشِ پا افتادۀ زندگی. انسان وقتی فهمید که چطور با سرعت دارد به آن زندگی ابدی نزدیک می‌شود، دیگر این آرزوها در نظرش پست و حقیر می‌شود و از اینها بدش می‌آید و ناراحت می‌شود. البته توجه دارید مقصود از این أمَل، آن آرزوهایی است که مربوط به شخصِ ماست در زمینۀ مسائل دنیوی. آرزوی مجتهدشدن، آرزوی انسانِ صالح‌شدن، آرزوی منشأ خیر برای خلایق شدن، بد نیست. هر جا طولُ الأمل در روایات مذمّت شده، مراد، آرزوهای پست دنیایی است. و الّا ما آرزو داریم که جمهوری اسلامی به لحاظ مادّی و معنوی به اوج ترقّی و تعالی برسد، این، خیلی خوب است. وقتی آرزو داشته باشیم، تلاش می‌کنیم. و ترَکَ طلبَ الدّنیا، دنیا همان دنیای شخصیِ انسان است، انسان دنبال دنیا نمی‌دَود. نه اینکه دنبال معاش نیست، هر کسی باید دنبال معاش و ضرورتهای زندگی باشد، اما بعضی دنبال ذخارف دنیوی می‌دوند، خودشان را هلاک می‌کنند برای اینکه به آن مقصود برسند. اگر فهمیدیم که اجل چگونه در حال نزدیک شدن به ما است، دیگر این حالت در ما از بین خواهد رفت. امالی شیخ طوسی، صفحۀ 79. @AhkameHarameRazavi

چهارشنبه مغرب اعتقادی ۱۴۰۳/۵/۳ موضوع: #مغبوضترین_افراد سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. ضمن تسلیت ایام پیامبر خدا در روایتی می فرمایند: إِنَّ أَبْغَضَ اَلنَّاسِ إِلَى اَللَّهِ تَعَالَى مَنْ يَقْتَدِي بِسَيِّئَةِ اَلْمُؤْمِنِ وَ لاَ يَقْتَدِي بِحَسَنَتِهِ. مبغوض ترین و بدترین افراد کسانی هستند که از کار بد دیگری دنباله روی می کنند ولی به کار خوبش توجه نمی کنند. دو نکته پیرامون روایت: 1.  در معاشرتها افراد، هم خوبی دارند وهم لغزش، انسان عاقل به خوبی نگاه می کند و یاد می گیرد مثلا فردی کوشای در درس است یا وقت شناس است یا دقیق و هوشمند است یا پر کار است یاد می گیرد. اما بعضی متاسفانه فقط به بدیها نگاه می کنند و همان را یاد میگیرند. 2.  نگاه کردن به بدیها و یادگرفتن آن، بلای عمومی است که برخی از ملتهای مسلمان نسبت به اروپایی ها و غربی ها پیدا کردند.غربی ها هم صفات خوبی دارند، اما آن صفات خوب را یاد نگرفتند! فرض کنید نوعا مردمانی وقت شناس، خطرپذیر و در حوادث زندگی از سختیها نمی ترسند ، پی گیر در کارها؛ اینها جزء خصال اروپائی ها و غربی هاست که همین چیزها هم سبب پیشرفتشان شده است اما برخی از ملت های مسلمان این صفات را  یاد نگرفتند، امّا صفات بد آنها را یادگرفتند؛ نوعا آدم هایی هستند  بی مبالات، مشروب خوار، به دین و به فضائل انسانی و اخلاقی بی اعتناء و از این قبیل صفات، که اینها را از آنها یاد گرفتند! متاسفانه آن صفات خوب را که مایۀ پیشرفت آنها بوده، آنها را فرا نگرفتند. در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را می‌شنوند و سلام ما را پاسخ می‌دهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند. خشنودی قلب نازنین حضرت رضا علیه السلام صلوات جهت مطالعه متن اصلی: «امر ششم: بیان قواعد کلیه، بررسی‌ آیه اکل مال به باطل» جلسه19، 1383/10/20 حدیث اخلاقی عن أمیرالمؤمنین(علیه‌السلام)، عن رسول الله(صلی‌الله‌علیه‌وآله): إنّ أبغَض الناس إلی الله تعالی مَن یَقتَدی بسیّئة المؤمن و لایَقتَدی بِحَسنَتِه. در معاشرتهایی که ما داریم، افراد گوناگون هم خوبیهایی دارند، صفات حسنه و محامِدی دارند، هم لغزشها و ضعفهایی دارند. بعضی‌ها که عاقلند به حسنات دیگران نگاه می‌کنند، کارهای خوب آنها را یاد می‌گیرند. کوشای در درس است، آن را یاد می‌گیرد. وقت‌شناس است، یاد می‌گیرد. دقیق و هوشمند است، یاد می‌گیرد. پرکار است، یاد می‌گیرد. امّا بعضی نگاه نمی‌کنند به خوبیهای آنها، بدیها را از آنها یاد می‌گیرند! که این، بلای عمومی است که ملّتهای مسلمان عقب‌افتادۀ دورانهای استعمار و بعد از استعمار، این رفتار را نسبت به اروپائیها پیداکردند. اروپائیها، غربیها صفات خوبی هم دارند، آن صفات خوب را یاد نگرفتند! فرض کنید مردمانی هستند وقت‌شناس، خطرپذیر، پی‌گیر در کارها؛ اینها جزء خصال اروپائیها و غربیهاست که همین چیزها هم آنها را پیش برده، اینها را یاد نگرفتند، امّا صفات بد آنها را یادگرفتند؛ آدمهایی هستند در مسائل جنسی بی‌مبالات، آدمهای دورو و متقلّب، به دین و به فضائل انسانی و اخلاقی بی‌اعتناء و از این قبیل، اینها را از آنها یادگرفتند! آن صفات خوب را که مایۀ پیشرفت آنها بوده، آنها را فرانگرفتند. آنچه ملّتهای غربی را با همۀ فسادهایشان نگه داشته، همان خصوصیّات مثبت است؛ چون بالاخره خدای متعال برای هر شیء مثبتی یک اجر و پاداشی دارد، آن اجر و پاداشش همین است که «کُلاً نُمِدُّ هؤلاء و هؤلاء مِن عطاء ربّک». آن خصوصیات را یادنگرفتند. آنها آدمهایی هستند خطرپذیر، دنباله‌گیر، در راههای زندگی از حوادث نمی‌ترسند، چه دریاهای طوفانی را پشت سر گذاشتند برای اینکه به هندوستان برسند و مثلاً آنجا را استعمار کنند! اینها صفات خوب است. مسلمانان این صفات را یاد نگرفتند، امّا ولگردی، بی‌عاری، زن‌پرستی، مسائل جنسی، عیّاشی، مشروب‌خواری، لباس، فرهنگ و رذائلشان را یادگرفتند! گاهی نگاه می‌کند به یکی از دوستش که آدم زرنگی است، در کسب ثروقت از هر راهی تلاش می‌کند، پشت هم انداز است، به آن صفتها نگاه می‌کند! امّا آن برادر دیگر که قانع، پارسا و پاکدامن است، به او نگاه نمی‌کند! مصداق این روایت شریف، أبغض الناس إلی الله مَن یَقتدی بسیّئة المؤمن و لایَقتدی بِحسنته اینها هستند. النوادر صفحۀ 100 @AhkameHarameRazavi

پنجشنبه ظهر فقهی ۱۴۰۳/۵/۴ موضوع: #سبک_زندگی_اسلامی سلام علیکم.بسم الله الرحمن الرحیم.  اسلام یک سبک زندگی برای ما آورده است که در بخش های مختلف زندگی است مثلا یکی از بخش ها که اسلام عنایت ویژه دارد و در فرهنگ های غربی مشاهده نمی شود یا کمتر مشاهده می شود، احسان به والدین است  که از نگاه اسلام احسان به والدین در برخی موارد واجب است که به برخی موارد اشاره می شود: مورد اول: اگر پدر و مادر فقیر باشند بر فرزندان کمک مالی و تأمین نیازهای زندگی‌شان در صورت فقر و نیاز لازم است  مورد دوم: برخورد نیک با آنان و بی‌ادبی نکردن نسبت به آنها؛ چه از نظر گفتار و چه از جهت رفتار، هرچند والدین به او ظلم کرده باشند. مورد سوم:اگر پدر و مادر درخواست معمولی و بجا داشته باشند که عدم توجه به خواسته ایشان عرفاً ناسپاسی نسبت به رفتارهای خوب پدر و مادر با او به حساب می‌آید، خواسته ایشان بر آورده شود. گاهی اوقات ، شانه خالی کردن از مسؤولیّت نگهداری والدین در دوران پیری و سپردن آنها به خانۀ سالمندان از همین مصادیق ناسپاسی در حقّ والدین به حساب میآید.(1) در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را می‌شنوند و سلام ما را پاسخ می‌دهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا را در اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند. خداوند متعال توفیق ترویج وعمل به سبک زندگی اسلامی را به همه ما عنایت بفرماید به برکت صلواتی بر محمد و ال  محمد @AhkameHarameRazavi

پنجشنبه مغرب فقهی ۱۴۰۳/۵/۴ موضوع: #بیت_المال سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحی. ضمن عرض تسلیت ایام.یکی از اموری که مومنین باید نسبت به آن حساس باشند و ممکن است که انسان بدهکار شود بیت المال است که در این زمینه به این دو نکته توجه شود: 1.استفاده کردن از بیت المال و اموال عمومی فقط در راستای قانون و مقررات یا با اجازه کسی که اجازه او از جهت قانون یا شرع معتبر است، صحیح می باشد.  و چنانچه کسی از اموال عمومی بر خلاف مقررات استفاده کند یا به اموال عمومی عمدا یا در جایی که مجاز به استفاده بوده، از روی سهل انگاری ضرری و آسیبی وارد کند ضامن و مدیون است بنابر این خسارت واردن کردن به اموال عمومی از قبیل اتوبوس ها یا وسایل پارکها و محل های عمومی بطور عمدی یا سهل انگاری حرام است.  (امام خامنه ای سلام.در مورد جبران خسارت به بیت المال سوالی داشتم. با گذاشتن کیفم بر روی رخت آویز سرویس بهداشتی دانشگاه، رخت اویز شکست. کیفم سنگین بود و در مورد تحمل رخت اویز مطمئن نبودم اما چون با ارزش بود نمیتونستم بیرون سرویس بذارم. آیا باید خسارت آسیب را بدهم؟ پاسخ:اگر در گذاشتن کیف و استفاده از رخت آویز، افراط و تفریطی کرده باشید ضامن هستید و الا ضامن نیستید، تشخیص تفریط و افراط هم به عهده عرف است.استفتا خصوصی، شماره استفتاء: 814122 )  2.اگر کسی وسیله از اموال عمومی و بیت المال را از بین برده و تلف کرده، چنانچه مثل آن وسیله در بازار موجود است باید مثلش را جایگزین کند و اگر مثلش در بازار نیست باید قیمت آن را به حساب همان اداره ای که خسارت زده واریز کند و یا به خزانه عمومی واریز کند و پرداخت صدقه یا رد مظالم در این مورد کافی نیست.(اجوبه الاستفتائات سوال 1955 و 1956)  در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند  ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را می‌شنوند و سلام ما را پاسخ می‌دهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در حرم مطهر و اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود. و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند. خداوند دین احدی را بر گردن ما قرار ندهد به برکت صلواتی بر محمد و ال محمد @AhkameHarameRazavi

🔺احکام #حق_الناس 🔹استاد #دارینی 🔸#رد_مظالم ◾️جلسه 5⃣ @AhkameHarameRazavi

🔺احکام #حق_الناس 🔹استاد #دارینی 🔸اگر برای جبران حق الناس از طرف مقابل خجالت بکشیم حکم چیست ؟ ▪️جلسه6⃣ @AhkameHarameRazavi

جمعه مغرب فقهی ۱۴۰۳/۵/۵ موضوع: #اسباب_محرمیت سلام علیکم . بسم الله الرحمن الرحیم. ضمن عرض تسلیت ایام. یکی از موضوعاتی که از جهت شرعی احکامی دارد، موضوع محرمیت است که با شناخت محارم، با از افراد نامحرم موازین شرعی مانند رعایت حجاب و مانند اینها رعایت شود. از جهت شرعی محرمیت از سه راه حاصل می شود: 1-تولد 2- شیرخوردن با  شرایطی 3- ازدواج.  که در این فرصت به محارمی که از طریق ازدواج ایجاد می شود، اشاره می شود: 1. اگر خانمی با مردی ازدواج کند پدر شوهر و پدر بزرگ های شوهر چه از طرف پدر و چه از طرف مادری با عروس خانم محرم هستند و همچنین به صرف عقد این خانم با تمامی فرزندان و نوه های شوهر محرم است هر چند این خانم از این مرد بچه ای هم نداشته باشد و محرمیت اینها، محرمیت ابدی است لذا اگر زن و شوهر از همدیگر جدا شود یا شوهر فوت کند باز هم پدر شوهر و پدر بزرگ های شوهر و فرزندان شوهر محرم هستند.  2.اگر آقایی با خانمی ازدواج کند با مادر خانم و مادر بزرگ های خانم چه از طرف پدری و چه مادری محرم می شود و این محرمیت، محرمیت ابدی است لذا اگر مرد از خانم طلاق بگیرد یا همسرش فوت کند باز هم با مادر خانمش محرم است.  3.با عقد ازدواج عمه و خاله خانم و خواهر خانم با شوهر محرم نمی شود همچنانکه دایی و عمو و برادر شوهر با خانم محرم نمی شوند.و واجب است خانم در برابر هر نامحرمی هر چند فامیل پوشش شرعی را رعایت کند.  در پایان نکته ای مهم را درباره زیارت یادآوری کنم،  ادب حضور در محضر ولی خدا اقتضا  می کند که  از بلند کردن صدا در کنار ضریح مطهر  پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود، تا مزاحمتی برای حضور قلب زائرین ایجاد نشود  و همچنین همه زائرین عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکانها خصوصا حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند. تعجیل در فرج امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف و سلامتی مراجع عظام خصوصا امام خامنه ای حفظه الله صلوات بر محمد و آل محمد @AhkameHarameRazavi

🔺احکام #حق_الناس 🔹استاد #دارینی 🔸#ردمظالم ◾️جلسه 7⃣ @AhkameHarameRazavi

شنبه ظهر اعتقادی ۱۴۰۳/۵/۶ موضوع: #حد_توکل_تواضع_ازمنظر_امام_رضا_علیه_السلام سلام علیکم . بسم الله الرحمن الرحمن الرحیم. یکی از اصحاب حضرت رضا علیه السلام از حضرتش سوال کرد: ما حد التوکل. فقالی لی : ان لاتخاف مع الله احدا وقال: قلت : ما حد التواضع؟ قال: أن تُعطِیَ الناس مِن نَفسِک ما تُحبّ أن یُعطوکَ مثلَه. مرز توکل و نهایت توکل چیست؟ حضرت فرموند که با وجود خدا از هیچ چیزی و هیچ کسی نترسی. نکته ای در این زمینه : این ترسی که ماها داریم، یا ترس بخاطر جانمان است، یا بخاطر آبرویمان است، یا ترس بخاطر از دست دادن درآمدی، مالی است، یا ترس از قدرت است، ترس از تشر است. می‌فرماید: وقتی خدا را ملاحظه می‌کنی و برای خدا کار می‌کنی و خدا ناظر بر توست و پشت سر توست، از کسی نترسی. نهایتِ توکل این است. از حضرت سوال شد مرز تواضع چیست؟ حضرت فرمودند: هر آنچه که توقع داری مردم نسبت به تو انجام بدهند، عین همان را تو هم نسبت به دیگران انجام دهی.  مقصود این روایت این است که:   برای خودمان هیچ امتیازی نسبت به دیگران قائل نباشیم. این که توقع داریم به ما سلام کنند اما خودمان سلام نمی‌کنیم یا توقع داریم از ما بدگویی نکنند، اما خودمان از دیگران بدگویی می‌کنیم به خاطر این است که به طور ناخودآگاه امتیازی را برای خودمان قائلیم که برای دیگری قائل نیستیم. این، خلاف تواضع است، این، تکبّر است. ولو اینکه فرد خنده رو باشد و سرش را هم کج کند و اظهار کوچکی کند باز هم دل او متکبّر است. در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را می‌شنوند و سلام ما را پاسخ می‌دهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در حرم مطهر و اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند. تعجیل فرج امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف و سلامتی مراجع عظام خصوصا امام خامنه ای ادام الله ظله صلواتی عنایت بفرمایید. متن اصلی: ی طرق اثبات المسافة(خبر واحد)- درس 59 جلسه 59، دوشنبه 1393/12/18حدیث:عن الحسن بن الجهم[1] که ثقه و از اصحاب حضرت رضا«علیه‌السلام» است. قال: سألتُ الرضا«علیه‌السلام» فقلتُ له: جُعلتُ فداک! ما حَدُّ التوکّل؟ حدّ توکّل چیست؟ ظاهراً مراد از حدّ در اینجا معنای منطقی آن نیست که عبارت باشد از جنس و فصل، بلکه مراد، نهایتِ توکل است. حدّ توکل یعنی مرزی که مفهومِ و عنوان توکّل تا آنجا ادامه دارد. فقال لی: اَن لا تَخاف مع الله احداً. نهایت توکل این است که با وجود خدا، با توجه به ذات مقدس باری، از هیچ چیزی و از هیچ کسی نترسی. این ترسی که ماها داریم، یا ترس بخاطر جانمان است، یا بخاطر آبرویمان است، یا ترس بخاطر از دست دادن درآمدی، مالی است، یا ترس از قدرت است، ترس از تشر است. می‌فرماید: وقتی خدا را ملاحظه می‌کنی و برای خدا کار می‌کنی و خدا ناظر بر توست و پشت سر توست، از کسی نترسی. نهایتِ توکل این است. امام بزرگوار ما واقعاً اینطوری بود، دل به خدا داده بود، از هیچکس نمی‌ترسید، این را انسان حس می‌کرد. خود امام«رضوان‌الله‌تعالی‌علیه» برای بنده نقل کردند، گفتند: من از آقای کاشانی کسی را شجاع‌تر ندیدم! بعد سه قضیه نقل کردند که این سه قضیه نشان می‌دهد آقای کاشانی از هیچ چیز نمی‌ترسید. حدّ توکل، این است. اگر این شد، انسان در میدانهای زندگی این ملاحظه‌کاریهایی که ما داریم، مبادا بدش بیاید، یا تشر بزند، سِمَت ما را از ما بگیرد، مبادا جان ما را به خطر بیندازد. اینها را کنار می‌گذارد. یَخشَونَه و لایَخشونَ أحداً الّا الله. قال: قلتُ: فَما حدُّ التواضع؟ اندازۀ و مرز تواضع کجاست؟ قال: أن تُعطِیَ الناس مِن نَفسِک ما تُحبّ أن یُعطوکَ مثلَه. به انسانها، به غیر خودت آنچیزی را عطا کنی که توقع داری آنها آن چیز را به تو عطا کنند. یعنی برای خودت نسبت به دیگران، هیچ امتیازی قائل نباشی. این که توقع داریم به ما سلام کنند اما خودمان سلام نمی‌کنیم یا توقع داریم از ما بدگویی نکنند، اما خودمان از دیگران بدگویی می‌کنیم به خاطر این است که به طور ناخودآگاه امتیازی را برای خودمان قائلیم که برای دیگری قائل نیستیم. این، خلاف تواضع است، این، تکبّر است ولو به ظاهر انسان لبخند هم می‌زند، سرش را هم کج می‌کند، اظهار کوچکی هم پیش این و آن می‌کند امّا دل او متکبّر است! دل، برای خود امتیازی قائل است.

این، تواضع نیست، تواضع این است که: هر آنچه که توقع داری مردم نسبت به تو انجام بدهند، محبت کنند، احترام کنند، مراعات حق کنند، عین همان را تو هم نسبت به دیگران انجام دهی. یعنی برای خودمان هیچ امتیازی نسبت به دیگران قائل نباشیم.[2 @AhkameHarameRazavi

شنبه مغرب اعتقادی ۱۴۰۳/۵/۶ موضوع: #بیان_حدیث سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. امام صادق علیه السلام در روایتی می فرمایند: ما ضَعُفَ بَدَنٌ عمّا قَوِيَت علَيهِ النِّيَّةُ. هيچ بدنى در انجام آنچه نيّتِ بر آن قوى باشد، ناتوان نيست. چند نکته کوتاه در توضیح حدیث شریف: 1.  امام صادق علیه السلام در این حدیث شریف به یک نکته روانشناسی اشاره می کنند و آن هم این است که اگر انسان بر یک هدف ممکنی تصمیم راسخ و قوی و استوار بگیرد، بدن و جسم او نسبت به آن توانمند می شود و طاقت می آورد. مثلا در یک روز گرمِ تابستان، اگر تصمیم و عزمِ راسخ پیدا کردید که روزه بگیرید، بدانید که بدن شما با شما همراهی خواهد کرد. 2.  خاصیت عزم راسخ و تصمیم قوی این است که بدن را به کار می‌گیرد، نیروهای خفتۀ در بدن را بیدار می‌کند، به او نیرو می‌بخشد. لذا کسانی که در حال معمولی، راه رفتن معمولی هم برایشان آسان نیست، اما وقتی خطر مرگی وجود دارد، می‌بینید مثل جوانها می‌دوند! بدن همراهی می‌کند چون این عزم، راسخ و قوی است. 3.  در موارد فراوانی که جسم ما توانایی و کارایی لازم را ندارد باید علتش را در نیت و اراده و تصمیم خودمان جستجو کنیم و طبیعتا برای رسیدن هدف باید تصمیم و اراده قوی داشته باشیم.مثلا اگر کسی نسبت به نماز یا هر کار خیر دیگری سستی و تنبلی را در خودش مشاهده می کند نتیجه  نداشتن یک تصمیم قوی و اراده قوی هست. در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را می‌شنوند و سلام ما را پاسخ می‌دهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در حرم مطهر و اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند. خداوند توفیق اراده قوی  و تصمیم راسخ را در کارها به همه ما عنایت بفرماید به برکت صلواتی بر محمد و ال محمد متن اصلی: الشرط الثالث: استمرار القصد- درس 109 جلسه 109، یک شنبه 1394/10/13 حدیث: عن فضیل بن یسار قال: قال الصادقُ جعفر بن محمد«علیهماالسلام»: ما ضَعُفَ بدنٌ عَمّا قَوِیَت علیه النِیَّة. می‌فرماید: هر آن هدفی و هر آن کاری که نیّت شما، عزم شما بر آن، راسخ و قوی باشد، بدن شما نسبت به آن ضعیف نخواهد بود. انسان نسبت به بعضی از امور، عزم راسخ پیدا نمی‌کند. مثلاً انسانِ عاقل تصمیم بر پرواز نمی‌گیرد؛ چون امرِ محالی است. لکن نسبت به امور ممکنۀ عالم اگرچه دشوار است، نیّتِ شما متمرکز می‌شود. می‌فرماید: در این موارد، اگر نیّتِ شما قوی بود یعنی عزمِ راسخ داشتید، بدن شما در راه نخواهد ماند، طاقت خواهد آورد. فرض کنید در یک روز گرمِ تابستان، اگر تصمیم و عزمِ راسخ پیدا کردید که روزه بگیرید، بدانید که بدن شما با شما همراهی خواهد کرد. تأثیر نیّت، تأثیر عزم در جوارح و اعضای انسان، این را شاید روانشناس‌ها و کسانی که در مسائل مربوط به روان و اعصاب انسان کار می‌کنند، امروز شاید تصدیق کنند، شاید با مقدمات علمی این را ثابت کنند. عزم راسخ انسان، بدن را به کار می‌گیرد، نیروهای خفتۀ در بدن را بیدار می‌کند، به او نیرو می‌بخشد. لذا کسانی که در حال معمولی، راه رفتن معمولی هم برایشان آسان نیست، اما وقتی خطر مرگی وجود دارد، می‌بینید مثل جوانها می‌دوند! بدن همراهی می‌کند چون این عزم، راسخ و قوی است. این، درس است. در موارد فراوانی که ما می‌بینیم نمی‌توانیم، جسمِ ما کارائیِ لازم را ندارد، بگردیم منشأش را در نیت خودمان، در عزم خودمان پیدا کنیم، عزم و اراده‌مان را قوی کنیم. امالی، صفحۀ 408. @AhkameHarameRazavi

یکشنبه ظهر اعتقادی ۱۴۰۳/۵/۷ موضوع: #طمانینه سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. یکی از واجبات نماز طمانیه و آرامش داشتن در هنگام ذکرهای نماز است که در این باره به چند اشاره میکنم: چند نکته کوتاه درباره واجبات نماز: 1.استقرار و آرامش داشتن هنگام ذکرهای نماز یعنی هنگام گفتن تکبیره الاحرام و قرائت حمد وسوره و تسبیحات اربعه و ذکرهای رکوع و سجود و سایر ذکرهای واجب نماز باید بدن نماز گزار آرامش داشته باشد و در هنگامی که می خواهد کمی جلو یا به سمت دیگری برود نباید ذکر نماز را بگوید.(رساله مراجع م 1030) 2.نماز گزار اگر بخواهد ذکرهای مستحبی را به قصد همان ذکری که در نماز وارد شده، بگوید باید بدنش در حال گفتن ذکر آرام باشد مثلا هنگام سر برداشتن از سجده و نشستن بعد از سجده چنانچه تکبیر را به قصد ذکری که در نماز دستور داده اند، بگوید، (به فتوا یا احتیاط) باید بدن آرام باشد البته ذکر بحول الله باید در حال برخاستن گفته شود.(رساله مراجع م 1030 و 966) 3.حرکت دادن دست و انگشتان در حال قرائت و تشهد یا تسبیحات اربعه اشکالی ندارد.(رساله مراجع م 967) 4.اگر فردی در رکوع یا سجده باشد و پیش از تمام ذکر واجب عمدا سر از رکوع و سجده بردارد نماز باطل است.(رساله مراجع م 1033) در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را می‌شنوند و سلام ما را پاسخ می‌دهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.  خداوند ظهور امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف را تعجیل بفرماید سلامتی مراجع عظام خاصه امام خامنه ای ادام الله ظله صلواتی عنایت بفرمایید @AhkameHarameRazavi

یکشنبه مغرب فقهی ۱۴۰۳/۵/۷ موضوع: #ناخن_مصنوعی سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم.یکی از دستورات قرآن پوشش و حجاب است که خانم در برابر نامحرم باید بدن و موی خود را بپوشاند و زینتهای خود را نیز اشکار نکند، بنابراین خانمی که ناخن مصنوعی کاشته باید از نامحرم بپوشاند، اما سوالی که در اینجا شاید به ذهن شما برسد این است که آیا کاشت ناخن مصنوعی جایز است؟ در جواب سه  نکته کوتاه عرض می شود: 1. کاشت ناخن ومژه مصنوعی در صورتی که برای زینت انجام می شود و خانم می داند که در زمان وضو و غسل امکان برطرف کردن آن را ندارد، جایز نیست. 2. کسی که ناخن یا مژه مصنوعی کاشته، لازم است برای وضو و غسل آن را برطرف کند هرچند هزینه داشته باشد و با توجه به امکان جدا سازی، چنانچه فرد بر ندارد و جدا نکند وضو و غسل صحیح نیست. کسی که ناخن مصنوعی را با وجود امکان جدا سازی برندارد، وضو و غسل او باطل است و با توجه به ناقص بودن وضو و غسلش توقفش در مساجد و زیر گنبد حرم اما رضا علیه السلام جایز نیست و همچنین نماز فرد باطل و روزه های فرد دچار اشکال می شود. در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را می‌شنوند و سلام ما را پاسخ می‌دهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند. خداوند توفیق انجام دستورات دینی را به همه ما عنایت بفرماید به برکت صلوات @AhkameHarameRazavi

🔺احکام #حق_الناس 🔹استاد #دارینی 🔸تعریف #فقیر ◾️جلسه 8⃣ @AhkameHarameRazavi

دوشنبه ظهر اعتقادی ۱۴۰۳/۵/۸ موضوع: #اهمیت_رضایت_والدین سلام علیکم . بسم الله الرحمن الرحیم .امام صادق علیه السلام در روایتی می فرمایند: روزی رسول خدا صلی الله علیه و آله بر بالین جوانی که در حالت احتضار بودند حاضر شدند، پیامبر به این جوان" لااله الا الله" را تلقین دادند و درخواست کردند کلمه لا اله الا الله را بگوید، اما فاعتقل لسانه مرارا. زبانش بند آمد و نتوانست بگوید. حضرت به مادرش فرمودند: آیا تو نسبت به این جوان ناراحتی؟ مادرش گفت ناراحتم و شش سال است که با او صحبت نکردم .در این زمان حضرت درخواست کردند که از فرزندش راضی شود،مادرش قبول کرد، همین که مادر اظهار رضایت کرد. مجددا پیغمبر روی مبارک را به جوان محتضر نمودند و فرمودند: قل: لا اله الّا الله! فقالَها. این بار این جوان توانست کلمۀ توحید را بگوید. دو نکته کوتاه پیرامون حدیث شریف: 1.  اهمیت رضایت پدر و مادر خصوصا مادر فوق العاده است، همه باید سعی کنند رضایت پدر و مادر را بدست بیاورند. اگر شخصی پدر و مادرش از دنیا رفته است، سعی کند با طلب مغفرت، با فرستادنِ خیرات برای او رضایت او را جلب کند. 2.  طبق این حدیث شریف متوجه شدیم که ناراحتی مادر سبب گرفته شدن زبان جوان در هنگام احتضار شد و روشن است که عملکرد مثبت یا منفی در آینده انسان تاثیر گذار است. لذا تاثیرات دستورات شرعی و معارف و آداب شرع، در عملکرد انسان مورد توجه قرار بگیرد. مثلا گاهی اوقات فردی می‌خواهد یک کارِ خیری را انجام بدهد اما توفیقش بدست نمی‌آید. علّتش چیست؟ وقت دقت می شود می بیند، در جایی خطایی از او سرزده، آن است که نمی‌گذارد که انسان توفیق پیدا کند. بنابر این گاهی اوقات خطاها و اشتباهاتی از انسان سر می‌زند که مانع حرکت کردن در صراط مستقیم می شود. در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را می‌شنوند و سلام ما را پاسخ می‌دهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند  خداوند متعال توفیق قدر شناسی از مقام والدین برای همه ما روزی بفرماید به برکت صلوات فصل دوم: قواطع سفر جلسه 246، 1396/7/30 حدیث: عن سعید بن یَسار قال: سمعتُ اباعبدالله جعفرَ بنَ محمدٍ«علیهماالسلام» یقول: إنَّ رسول الله«صلی‌الله‌علیه‌وآله» حَضَر شابّاً عند وفاتِه. می‌فرماید: جوانی در حال احتضار بود، پیغمبر اکرم«صلی‌الله‌علیه‌وآله» بر بالین او حاضر شدند. فقال له: قل «لا اله الّا الله»، پیغمبر به او فرمود کلمۀ توحید را بگو! فاعتَقَلَ لسانُه مِراراً، زبانش بند آمد، نتوانست بگوید. مراراً هم نشان‌دهندۀ این است که حضرت تکرار کردند، فرمودند: بگو لا اله الّا الله! بگو لا اله الّا الله! باز زبانش بند آمد، نتوانست بگوید. فقال لامرأةٍ عند رأسِه، بانویی بالای سرِ این جوان نشسته بود، حضرت به او فرمودند: هل لهذا امٌّ؟ آیا این جوان مادری دارد؟ قالت: نعم، أنا اُمُّه. بله، من مادرش هستم. قال: أفَساخطةٌ أنتِ علیه؟ حضرت به مادرش فرمودند: آیا تو نسبت به این جوان خشمگینی؟ از او ناراحتی؟ قالت: نعم، بله، من از او ناراحتم. ماکَلَّمتُه منذُ سِتَّ حِجَج، شش سال است با او حرف نزدم! محبت مادر یک طور دیگر است، ماها درست کیفیت و آن شورِ محبتِ مادری را نمی‌فهمیم. این جوان با مادرش چه کرده بوده که مادرش شش سال با او حرف نمی‌زده است! قال لها: إرضِی عنها، حضرت به او فرمودند: از فرزندت راضی شو! از او بگذر! قالت: رَضِیَ الله عنه یا رسولَ الله بِرِضاکَ عنه، قبول کرد، گفت: خدا از او راضی باشد حال که شما دلتان می‌خواهد که من راضی باشم، حرفی ندارم. به مجرّد اینکه این حرف را زد، فقال له رسولُ الله«صلی‌الله‌علیه‌وآله»، پیغمبر روی مبارک را به جوان محتضر نمودند و فرمودند: قل: لا اله الّا الله! فقالَها. این بار این جوان توانست کلمۀ توحید را بگوید. اهمیت رضایت مادر فوق العاده است، همه باید سعی کنند رضایت مادر را بدست بیاورند. اگر شخصی مادرش از دنیا رفته است، سعی کند با طلب مغفرت، با فرستادنِ خیرات برای او رضایت او را جلب کند. یک نکته هم این است که دستورات شرعی و معارف و آداب شرع، تأثیراتش در عملکرد انسان مورد توجه قرار بگیرد. ما گاهی اوقات می‌خواهیم یک کارِ خیری را انجام بدهیم اما توفیقش بدست نمی‌آید. علّتش چیست؟ نمی‌دانیم. ما چون متوجه کارهای خودمان نمی‌شویم، غالباً مراقبت نمی‌کنیم.

اگر در کار خود دقت کنیم و مراقبت کنیم، علّتش را پیدا می‌کنیم. یک جایی یک خطایی از ما سرزده، آن است که نمی‌گذارد که انسان توفیق پیدا کند. می‌خواهید تضرّع کنید، می‌خواهید دعا کنید، می‌خواهید متوسل بشوید، می‌خواهید نماز بخوانید، نمی‌شود! می‌خواهید سجده کنید، «فلایَستَطیعون»! در آیۀ شریفۀ قرآن. که بعد «خاشعةً (ظاهراً) ابصارُهم»، یک چیزی شبیهِ این. «و قد کانوا یُدعون الی السجود و هم سالمون»، یک وقتی بود که می‌توانستند سجده کنند و سجده نکردند، فرصت را از دست دادند. به هر حال، این روایت در خصوص رفتار با مادر بود. @AhkameHarameRazavi

دوشنبه مغرب اعتقادی ۱۴۰۳/۵/۸ موضوع: #حیا_عفت سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. پیامبر خدا در یک روایت نورانی می فرمایند:  إنّ اللّه َ يُحِبُّ الحَيِيَّ المُتَعفِّفَ ، و يُبْغِضُ البَذِيَّ السّائلَ المُلْحِفَ. خداوند، با حياىِ پاكدامن را دوست دارد و از درخواست کننده چیزی در حالی که اصرار دارد و بد زبان است، نفرت دارد. چند نکته کوتاه پیرامون حدیث شریف: 1.عفیف کسی است که انسان ملاحظه جوانب آبروی خود و دیگران را داشته باشد و از آنچه شرعا ممنوع و حرام هست، اجتناب کند. لذا عفیف بودن درمسائل کسب و کار و مسائل اجتماعی و مسائل فردی معنا دارد.عفیف بودن اختصاص به مسائل جنسی ندارد بلکه در همه امور زندگی است. 2.در روایت می فرمایند خداوند انسان با حیای عفیف را دوست دارد، یکی از مسائل مهم در جامعه و ارتباطات جامعه حیاست که مساله بسیار مهمی است حیا یعنی انسان وقیح نباشد و فاش و آشکار خلاف نکند لذا حیاء با خجالت زدگی مذموم، متفاوت است.و اگر در جامعه ای حیا باشد، بسیاری از محرمات انجام نمی گیرد. و متاسفانه بی حیایی یکی از سوغات غرب برای جوامع اسلامی که باید با آن مبارزه شود. بنابر این صدا و سیما و دستگاههای گوناگون با تمام تلاش خود باید نسبت به آسیب مراقبت و مبارزه کنند.  3.طبق حدیث شریف انسان در درخواستش از دیگران نباید اصرار داشته باشد در مقابل انسان هر زمانی که از خداوند درخواستی دارد هر چه می تواند اصرار و تکرار کند اما از بندگاه خدا اینگونه نباشد. در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را می‌شنوند و سلام ما را پاسخ می‌دهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند. خداوند مردان و زنان را به حیاء و عفت مزین بفرماید به برکت صلوات فصل دوم: قواطع سفر جلسه 238، 1396/6/20 حدیث: عن ابنِ ابی النافِع، عن ابنِ عُمر قال: قال رسولُ اللهِ«صلی‌الله‌علیه‌وآله»: إنّ اللهَ یُحبُّ الحَیّیَ المُتَعَفِّف. حیّی یعنی: با حیاء. مُتعَفِّف یعنی: کسی که دارای عفّت است. مسألۀ عفّت فقط در مسائل جنسی نیست، در همۀ امور زندگی است. عفّت یعنی اینکه انسان ملاحظۀ حیثیات را بکند، ملاحظۀ آبروی خود و دیگران را بکند، به آنچه ممنوع است تجاوز نکند، به این می‌گویند عفّت. بعضی در زمینۀ کسب مال، عفّت ندارند! چنانچه بعضی دیگر در زمینه‌های دیگر عفّت ندارند، مسألۀ کسب مال و کسب مقام هم جزو مجاری عفّت است. خدای متعال کسی را که با حیاست و دارای عفّت است، دوست می‌دارد. یکی از عیوب کارهای ما این است که به مسألۀ حیاء خیلی توجه نمی‌کنیم! در تبلیغاتمان، در حرف‌زدنهایمان، حیاء خیلی مهم است. حیاء غیر از خجلت‌زدگیِ مذموم است. حیاء یعنی انسانْ وقیح نباشد، فاش و آشکار خلاف نکند. وقتی در جامعه حیاء وجود داشت، خودِ این حیاء از بسیاری از محرّمات مانع می‌شود. حیا که رفت، ارتکاب محرّمات، عادی و معمولی می‌شود. بعضی به ما اشکال می‌کنند که هر چه پیش می‌آید، شما پای غربیها را به میان می‌کشید؛ اگر اینها باز بدشان نیاید از اینکه ما پای غربیها را به میان می‌کشیم، باید بگوییم این هم جزو چیزهایی است که متأسفانه از غرب آمده، بعد به تدریج همان فرهنگ اروپایی در آمریکا و جاهای دیگر هم رسوخ کرده است. خودِ آنها هم در این یکی دو قرنِ اخیر گرفتار شدند. وقتی انسان آثار ادبی، هنری و تاریخیِ اروپا را که مربوط به دو قرن پیش است، مطالعه می‌کند، می‌بیند یک چیزهایی کاملاً مورد رعایت و مورد توجه بوده، حیا می‌کردند، ملاحظه می‌کردند، بخصوص در مسألۀ ارتباط زن و مرد ملاحظه می‌کردند. حجابِ به معنای اسلامی نبوده است، اما در معاشرت زن و مرد، حدود مشخص و معینی بوده، رعایت می‌کردند. به تدریج از بین رفته! حال، عامل از بین رفتنش در اروپا چیست، آن یک بحث دیگری است. بعضی‌ها در این زمینه دستِ صهیونیستها را که مقاصد بلندمدتی داشتند و متأسفانه به خیلی از آن مقاصد هم رسیدند، دستِ آنها را در کار می‌بیند. به هر حال، این بی‌حیائی به عنوان سوغات غرب وارد جامعۀ ما و کشور ما شده است. هرچه می‌توانند باید جلویش را بگیرند. صدا و سیما به جدّ و به شدّت باید مراقبت کند، مبارزه کند. متأسفانه بعضی از صدا و سیما برای اشاعۀ بی‌حیایی استفاده می‌کنند! باید آنجا با این مبارزه کنند، و نیز بقیۀ دستگاههای گوناگونِ دیگر.

در این وسائلِ فضای مجازی هم رایج شده است که جلوگیری از اینها هم کار سختی است. بعد فرمود: وَ یُبغِض البَذیَّ السّائِلَ المُلحِف. بَذیّ، بددهن و بدزبان را می‌گویند، کسانی که راحت فحش می‌دهند، سائل ملحف کسی است که پولی یا چیز دیگری را از کسی می‌خواهد، و اصرار می‌کند. «لایَسئلون الناسَ اِلحافاً»[1]، اِلحاف به معنی الحاح و اصرار است. با خدا وقتی حرف می‌زنید، هر چه می‌توانید اصرار کنید، هر چه می‌توانید تکرار کنید و بخواهید! اما با بندگان خدا نه، اگر هم انسان به چیزی احتیاج دارد، مجبور است به کسی مراجعه کند، یکبار می‌گوید، اگر شد، شد؛ نشد، دیگر نبایستی اصرار و الحاف کرد. امالی شیخ طوسی، صفحۀ 39. @AhkameHarameRazavi

🔺احکام #حق_الناس 🔹استاد #دارینی 🔸چرا برای #رد_مظالم باید اجازه بگیریم؟ ▪️جلسه 9⃣ @AhkameHarameRazavi

سه‌شنبه ظهر فقهی ۱۴۰۳/۵/۹ موضوع: #صلح سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. یکی از کاربردی ترین و ساده ترین قراردادهای شرعی که می توانید در بسیاری از معاملات جهت یک قرارداد شرعی استفاده کنید قرارداد صلح است: 1. انسان می تواند به سبب قرارداد صلح  مال یا حق یا منفعتی را به دیگری انتقال دهد  مثلا فردی به قصد انجام مصالحه به دیگری(مدیون) بگوید: «طلبی را که از تو دارم به شما در برابر کار یا مبلغ مشخصی مصالحه کردم و دیگری هم بگوید: «قبول کردم». 2.در بسیاری از موارد می توان از قرارداد صلح استفاده کرد مثلا مردی می خواهد همسرش بعد از فوتش از اثاث زندگی یا منزل مسکونی استفاده کند و ورثه اثاث زندگی و منزل را از او نگیرند و تا وقتی که مرد زنده است باز هم خود اختیار اموال را داشته باشد می تواند از قرارداد صلح استفاده کند؛ مثلا به خانم بگوید: منافع وحق استفاده از منزل و اثاث منزل را به شما تا زمانی که زنده باشی صلح کردم بشرط اینکه تا وقتی که خودم زنده ام اختیار تصرف داشته باشم و خانم هم قبول کند. در این صورت خانم تا زمانی که زنده هست می تواند از اثاث خانه و منزل مسکونی استفاده کند هر چند که بعد از فوت مرد ورثه مالک منزل و وسایل هستند و لکن حق استفاده از اثاث و منزل تا زمانی خانم زنده هست متعلق به خانم می باشد. در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را می‌شنوند و سلام ما را پاسخ می‌دهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند. خداوند متعال همه ما را اهل علم و عمل قرار دهد به برکت صلوات بر محمد و آل محمد @AhkameHarameRazavi

سه‌شنبه مغرب فقهی ۱۴۰۳/۵/۹ موضوع: #دروغ سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم ضمن عرض تسلیت به مناسبت شهادت حضرت سجاد علیه السلام. حضرتش در روایتی به فرزندان خود در مذمت دروغ می فرمایند: فَإِنَّ اَلرَّجُلَ إِذَا كَذَبَ فِي اَلصَّغِيرِ اِجْتَرَى عَلَى الکبیر. از دروغ بپرهيزيد،چه كوچك باشد و چه بزرگ، زيرا وقتى كسى دروغ كوچكى گفت،به دروغ بزرگ جرئت پيدا مى‌كند.تحف العقول، ص. ۲۷۸ به همین مناسبت چند نکته کوتاه درباره احکام دروغ یاد آوری می کنم: دروغ یعنی اینکه انسان بر خلاف واقعیت خبری بدهد و یکی از مصادیق دروغ وعده دروغین است یعنی فردی وعده‌ای بدهد که  همان ابتدای کار می داند که نمی تواند به این وعده عمل کند.رساله اموزشی درس 21 دروغ تنها با زبان نیست بلکه اگر کسی دروغی را بنویسید یا اشاره کند یا از طریق شبکه های مجازی انتشار دهد، نیز حرام است.رساله اموزشی درس 21 اگر فرد خبری خلاف واقع ‌بدهد و مقصودش از آن خبر این باشد که افراد را بخنداند (دروغ به شوخی) چنانچه از قرائن و شواهد مانند نوع کلام یا رفتار یا حالت فرد، شوخی بودن آن معلوم نباشد، حرام است.رساله آموزشی درس 21 و رساله جامع ج 2  م 468(جهت اطلاع به نظر ایت الله سیستانی: اگر معلوم هم باشد به گونه‌ای که طرف مقابل، متوجّه شود که گوینده، قصد جدّی و حقیقی ندارد، بنابر احتیاط واجب جایز نمی‌باشد.) اگر کسی مطلبی را به جهت مبالغه بیان کند مثلا بگوید: "من هزار مرتبه به فلانی تذکّر داده‌‌ام"، این مبالغه است و یقیناً مراد هزار مرتبه نیست بلکه مقصود این است که مکرّر به او گفته‌‌ام.دروغ محسوب نمی شود.رساله آموزشی، امام خامنه ای درس 21 خداوند فرج امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف را تعجیل فرماید سلامتی مراجع عظام خاصه امام خامنه ای ادام الله ظله صلواتی عنایت بفرمایید @AhkameHarameRazavi

🔺احکام #حق_الناس 🔹استاد #دارینی 🔸دادان #صدقات به #سادات ▪️جلسه 0⃣1⃣ @AhkameHarameRazavi

چهارشنبه ظهر اعتقادی ۱۴۰۳/۵/۱۰ موضوع: #شهادت_امام_سجاد_علیه_السلام مناسبت: شهادت امام سجاد علیه السلام سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. ضمن عرض تسلیت. حضرت سجاد علیه السلام در روایتی پیوسته می فرمودند: کسی که چهار خصلت و خصوصیت در او جمع شود ایمان او کامل است و انسان را از گناه پاک می کند و هنگامی که خدا را ملاقات کرد خدا از او راضی است و آن چهار صفت عبارت است:  1. مَن وَفَی لله بِما جَعَل علی نفسِه للناس. آن كه براى خدا، به تعهّد خود در قبال مردم عمل كند. مثلا اگر مسولی یا مدیری در برابر مردم تعهد دارد که آموزش یا معیشتی را اصلاح کند، به این تعهد عمل کند. اگر یک معلمی که تعهد دارد که ارشاد و راهنمایی کند، به تعهدش عمل کند.  2. و صَدَق لسانُه مع الناس، به مردم، راست بگوید، دروغ نگوید! ممکن است یک حرفهایی باشد که انسان نخواهد با مردم در میان بگذارد، اشکالی ندارد. بعضی از حرفها نباید گفته بشود، اما آنچه می‌گوید، مطابق با واقع باشد، دروغ نگوید! من و شما اگر مسئولیتی داریم، شغلی داریم، دولتی یا غیردولتی، با مردم که حرف می‌زنیم، راست بگوییم، خلافِ واقع به مردم نگوییم.  3. و استَحیَی مِن کلِّ قبیحٍ عند الله و عند الناس، از کارهای زشت حیا کند، هم در مقابل خدا حیا کند، هم در مقابل مردم. بعضی نه در مقابل خدای متعال حیا نمی‌کنند و نه در مقابل مردم! کار زشت را انجام می‌دهند در حالی که می‌دانند خدای متعال شاهد و ناظر است.  4. و حَسُنَ خُلقُه مع اهلِه، با خانواده‌اش خوش‌اخلاق باشد. بعضی از مردم آدمهای خیلی خوبی‌اند امّا رفتارشان با زن و بچه‌شان بسیار بد است! رفتار با خانواده، بخصوص با همسر، خیلی مهم است.  در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را می‌شنوند و سلام ما را پاسخ می‌دهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند. خداوند ما را مزین به اخلاقهای الهی بگرداند به برکت صلوات فصل دوم: قواطع سفر  جلسه 249، 1396/8/7  حدیث:  عن ابی جعفرٍ محمدٍ بنِ علیِّ الباقر«علیهماالسلام» قال: کانَ ابی علیُّ بنُ الحسین«علیهماالسلام» یقول. معلوم می‌شود حضرت مکرّر این را بیان می‌کردند. أربعٌ مَن کُنَّ فیه کَمُلَ ایمانُه، چهار خصلت و خصوصیت است که اگر در کسی جمع بشود، ایمانِ او کامل است. و مُحِصَّت عنه ذُنوبُه، و انسان را از گناهان و آلودگی‌هایی که مبتلای به آنهاست، پاک می‌کند. و لَقَی ربَّه و هو عنه راضٍ، و هنگامی که خدا را ملاقات کرد، خدا از او راضی است. آلودگی‌ها و کثافاتی که بر اثر خطاها به ما چسبیده، اینها شستشو بشود، از بین برود، خدا هم راضی باشد، ایمان انسان هم کامل باشد. بهتر از این، واقعاً چیزی نیست. آن چهار صفت عبارتند از:  1- مَن وَفَی لله بِما جَعَل علی نفسِه للناس. به تعهداتی که مقابل مردم بر عهده گرفته است، برای خاطر خدا عمل کند. ما روحانیان یک تعهدی به عهده گرفته‌ایم، معنای عمامه این است که ما آماده‌ایم مردم را ارشاد و به راه راست هدایت کنیم، حقایق را بگوییم. به این تعهد وفا کنیم! اگر غیر از این تعهد، تعهدهای دیگری هم داشتیم، مثل تعهد استقرار عدالت، تعهد کمک به مظلومین، تعهد پاسخگویی، تعهدهای فراوانی که مسئولین در بخشهای مختلف قضائی و اجرائی و حکومتی دارند، به این تعهدها عمل کنیم! اگر می‌خواهید مؤمنِ کامل باشید و آن خصوصیاتی که گفته شد عاید شما بشود، اوّلش این است.  2- و صَدَق لسانُه مع الناس، به مردم، راست بگوید، دروغ نگوید! ممکن است یک حرفهایی باشد که انسان نخواهد با مردم در میان بگذارد، اشکالی ندارد. بعضی از حرفها نباید گفته بشود، اما آنچه می‌گوید، مطابق با واقع باشد، دروغ نگوید! من و شما اگر مسئولیتی داریم، شغلی داریم، دولتی یا غیردولتی، با مردم که حرف می‌زنیم، راست بگوییم، خلافِ واقع به مردم نگوییم.  3- و استَحیَی مِن کلِّ قبیحٍ عند الله و عند الناس، از کارهای زشت حیا کند، هم در مقابل خدا حیا کند، هم در مقابل مردم. بعضی نه در مقابل خدای متعال حیا نمی‌کنند و نه در مقابل مردم! کار زشت را انجام می‌دهند در حالی که می‌دانند خدای متعال شاهد و ناظر است. از آنطرف هم اهمیتی نمی‌دهند مردم بدشان بیاید یا خوششان. بعضیها از مردم خجالت می‌کشند، اما از خدا خجالت نمی‌کشند! این هم مذموم است.

آنچه این روایت به ما می‌گوید، این است که هم از خدا خجالت بکشیم، هم از مردم، کار زشت را انجام ندهیم.  4- و حَسُنَ خُلقُه مع اهلِه، با خانواده‌اش خوش‌اخلاق باشد. بعضی از مردم آدمهای خیلی خوبی‌اند امّا رفتارشان با زن و بچه‌شان بسیار بد است! رفتار با خانواده، بخصوص با همسر، خیلی مهم است. امالی شیخ طوسی، صفحۀ 73 @AhkameHarameRazavi