✍️در‌راه‌رسیدن‌به‌تو‌ گیرم‌ڪه‌بمیرم 🌟🍃اصلا‌به‌تو‌افتاد‌مسیرم‌ ڪه‌بمیرم. 🍃🌜یا‌چشم‌بپوش‌از‌من‌ و‌از‌خویش‌برانم 🍃🌸یاتنگ‌در‌آغوش‌بگیرم‌ ڪه‌بمیرم. #یاایهاالعزیز🌱🌸 | #اللهـم‌عجـل‌لولیـڪ‌الفـرجـــ| ✅ @Ahmadmashlab1995

انقلاب‌اسلامےایران تعزیہ‌خوانے قبل از ظهور #امام_زمان علیه‌السلام است و افراد باید جایگاه خود را در این تعزیہ‌خوانے پیدا کنند...! #حاج‌حسین‌یکتا‌💡 ☑️ @AhmadMashlab1995

' 🌿 • ࢪ‌هِ‌ما‌خـتم‌است‌به‌خـون چاشنی‌اش‌عشق‌و‌‌‌جنون..! ☑️ @AhmadMashlab1995

تـو دࢪ منے...🌱 مثـل عڪس مـــ🌙ــاھ دࢪ بࢪڪہ دࢪ منے و دوࢪ از مـن💔! #رسول_یونان مزاࢪ #شهید_احمد_مشلب🌼🌿 #پنجشنبہ‌هاےدلتنگے🥀🕊 #هدیہ‌بہ‌ࢪوح‌پاڪ‌شھیدان‌صلـوات🌸🦋 کـانـال‌رسمےشهیـداحمـدمَشلَـب🥀 ♡j๑ïท🌱↷ 『 @AhmadMashlab1995 』

📚خاطرات شهید مدافع حرم #شهیداحمدمشلب راوی:سیده سلام بدرالدین(مادرشهید) #بعد_از_شهادت قسمت اول: #احمد شهیدی است که اثرات مثبت شهادتش به وضوح بر دیگران،مخصوصاً هم سن و سالانش مشخص است . او بر نسل جوان بسیار اثر گذار بوده است . افراد زیادی به من می گویند که شهید شما باعث شده ما در زندگی مسلمانان مقیدتری شویم #احمد، ما را در مسیر ثابت قدم کرد؛باعث هدایت و بیداری ما از غفلت شد از همان زمانی که به شهادت رسید در سراسر مناطق شیعه نشین لبنان مشهور شد و خیلی زود این شهرت در کشورهای ایران،عراق،و حتی برخی کشورهای اروپایی کشیده شد و این ثابت کرد وقتی خون شهیدی ریخته میشود،دین و فرهنگ در آن جامعه رشد می کند #احمد با تقدیم خونش فرهنگ اهل بیت (ع)را منتشر کرد و خونش قطعاً در این قضیه بسیار اثر گذار است . ✍ماه علقمه #ملاقات_در_ملکوت #خاطرات #شهید_احمد_مشلب #نویسنده_مهدی_گودرزی #کپی_فقط_با_ذکر_لینک @AhmadMashlab1995

هدیه معنوی خودت رو به دوست شهیدت در این آیدی ثبت کن 👇👇👇 EitaaBot.ir/poll/eij

‏او را که چنین سلاخی خونین کردند: یک زن بود. نه به کسی حمله کرده، نه اسلحه به همراه داشت. جرمش فقط این بود که به کنگره آمده بود تا به نمایندگانش بگوید: رای من کو؟! #میرترامپ #faridebrahimi62 ☑️ @AhmadMashlab1995

-گفتیم تقلب بشه دی سی قیامت میشه. (تسخیر ساختمان کنگره آمریکا توسط طرفداران ترامپ) ☑️ @Ahmadmashlab1995

ازعشـق دلتنگی‌هایش‌می‌ماند وازمن استخوان‌هایی‌که‌تورا دوست‌داشت... -عزیزم‌حسین💔:) #شب_جمعه #شب_زیارتی_اربآب💔 #التماس_دعا🌱 ☑️ @AhmadMashlab1995

#رمان_مسافر_عاشق❤️ #قسمت_پنـجاه‌وهـفتم با چـادرم صورتم را پاڪ میکنم و میگویم : باور کـن نمے تونم... و دوباره اشـک هایم سرازیر میـشوند پیـراهنت را از داخـل ساک در مے آوری و میگویی : میـخوام تو برام بـپوشے... نگاهے بہ پیراهنـت می اندازم با اینکہ ایـن رفتارت تماما از محـبت است اما ثانیہ ثانیہ اش وجـودم را بہ آتـش میکـشد...لبـاس رزم برازنـده ے قامـتت مـسافر من...امـا کمی هم بہ فکـر قلب بیچاره ے من باش...! لبـخندی میزنی و دلبری هایـت شروع میـشود انگار تمام اعـضا و جوارحـت می خواهنـد از مـن خداحافظی کـنند... لبـخند زیـبایـت را هیـچ وقـت فرامـوش نمی کنم...! پیـراهنـت را از دسـتت میـگیرم و روبرویـت می ایـستم دسـتانم قوت بالا آمـدن ندارنـد تمام تنم بہ لرزه می افـتـد بہ هیـکل و صورتـت نگاه میکـنم یعنـی واقعا مـیخواهی بروی؟ بہ همـین آسانے؟ یعنـی بعد از ایـن دیگـر دست هایـت را ندارم؟ لبـخندت...صداے دلنـشینـت...گـرماے تنـت...آغـوشـت را دیگـر ندارم؟ یعنـے... بہ همـین زودے گذشـت...؟!تمـام شد؟ آن پانزده روز... با صـدایـت بہ خودم می آیم میـگویی : عـزیزدلم دیر میشہ ها... همـچنان بہ لباسـت زل میزنم...میـترسم بہ چشـم هایت نگاه کنـم...میـترسم گیرایی چشـمانت عهدی را کہ بستہ ام بشـکند... بہ آرامی دسـتم را دراز میـکنم و لبـاست را میگـیرم میـخواهم براے بار آخـرم کہ شده صـورتت را نگاه کنم...اما نمی توانم...یک طرف ایـمانم اسـت و طرف دیـگر احـساسم... لباسـت را بہ تنـت میـکنم و یکے یکی دکمہ هایـش را میـبندم آهاے دکمہ ها...میـدانیـد کہ همراه شـما نفـس هایم هم در حـال بستہ شدن اند... مـراقب مسافـرم باشیـد! #مـسافر_عاشـــق_مـن ✍نـویسنده : خادم الشهــــــــــ💚ـــــدا #ادامه_دارد... @AhmadMashlab1995

#رمان_مسافر_عاشق❤️ #قسمت_پنـجاه‌وهـشتم بعـد از بستہ شـدن آخـرین دکمہ چـشمانم دوباره پر از اشـک میـشود سـرم را بالا مے آورم و با نگاهم براندازت میـکنم دیــگر طاقت نمی آورم و خـودم را در آغوشـت می اندازم و هـق هـق گریہ هایم بلنـد میـشود...پـیشانے ام را میبوسی و سرم را بہ سینہ ات میچـسبانی... صداے ضربان قلـبت تیر خلاصے ام بود!دیـگر طاقت این یکے را نداشـتم... سـاکت و آرام فقـط سعے دارے مـرا آماده کنی آماده ے یک خداحافظی... گریہ هایم لباسـت را خیس میکند مـرا از خودت جـدا میکنی و میگویی : الهی قربونـت برم با این گریہ هات چجوری انتظار داری بعـد از رفتن نگران نشـم...آروم باش...تو قراره قوے باشے... و بعد جلو تر می آیی و با لبخـند میگویی: بہ فکر توراهیمون باش! اشـک هایم را از گونہ هایم پاک میکنم و با لبخنـدی زورکے حـرفت را تایید میکنم سـربندت را از داخـل کولہ ات بر میداری و میگـویی : مـیشہ زحـمت اینم بکشے؟! باورم نمیشـود...یعنے بعـد از بستن سربنـدت وقت رفتن اسـت؟! با بهـت و ناباوری بہ حرکاتت زل میزنم...سربنـدت را از دستت میگیرم و بہ نوشتہ اش نگاه میکنم... یا زینـب...همـسفرم را بہ خـودت سپـردم...تورا بہ جـان مادرت مراقبـش باش! روی نوشتہ اش بوسہ ای میزنم و با صلوات آن را روے پیشانی ات میبندم...تا رویـت را بر میگردانی از شدت تعجـب بہ چهره ات زل میزنم...نورانـیت عجیبے از صورتت میبارد... یڪ زیبایی خاص کہ هیچوقت اینگونہ ندیدمـت! جلو می آیی و با لبخند میگـویی : خب حالا عکس دخترمو بـده میـخوام برم! ایـن حـرفت مرا در اوج اشک هایم می خنداند! حتے لحظات آخر هم دسـت از شوخی برنمیداری... برگ سونوگرافی را کہ چـند روز بعد از آمدنمان بہ مـطب رفتہ بودم از داخل کیـفم برمیدارم و روبروی صورتت میگیرم بعد از چنـد ثانیہ میگـویم :امـروز میـخواستم جلوے رفتنت رو بگیـرم لااقل تا زمانے کہ این بچہ بہ دنیا بیاد...اما...نہ محمـد...مـریمت اینقدر بے معرفت نیسـت برو...خدا بہ همـراهـت! لبـخندت خـشک میـشود و جـواب میدهے ✍نـویسنده : خادم الشهــــــــ💚ـــــــدا #ادامه_دارد... @AhmadMashlab1995

#رمان_مسافر_عاشق❤️ #قسمت_پنـجاه‌ونـهم ازت میـخوام زینبے تربیتـش کنے...مثل خـودت! با صداے مادرت بہ خودمان مے آییم کہ میگوید : محمـدجان ساعت یکہ... کولہ ات را بر میداری و از اتاق خارج میشویم مـادرت با دیدن لباس نظامی ات بغضش میشکند و گریہ هایش شروع میـشود براے دلدارے اش بہ پیشـش میروی و چنـد چیز در گوشش میخوانی برادرت کنارت می آید و دسـتش را بہ شانہ ات میزند رویـت را برمیگردانے و با خنـده میگویی : بہ بہ...داداش گلم... و بعـد در آغوشـت میـسپارے اش! کاملا از چهره اش پیداست کہ بہ زحمـت جلوی اشـک هایش را گرفتہ...اصلا چرا همگے اینـطور شده اند... مـگر محمدم قرار نیـست برگردد... چـرا همہ جورے رفتار میـکنند کہ انگار بار آخـر است؟!این رفتارشان عصبانے ام میکـند... پـوتینت را میپوشے و از پلہ ها پایین میروے...با بغض نگاهت میکنم...مـن هم چادر مشکی ام را سرم میگذارم و با کاسہ آب و قرآن از پلہ ها پایین میروم...دلم میلـرزد... همہ با دلسوزی نگاهم میکـنند... همہ فڪر میکنند بار آخـر است... همہ مـیخواهنـد دلدارے ام بدهنـد... ولے همہ اشتباه مـیکنند محمـد میرود و مے آید مثل بار اول... همہ میگفـتند شهـید میشود...آرے محمـدم شهید شد! بعـد از آمـدنش یڪ شهــید شد... ولے برگـشت و بہ قولش عمـل ڪرد! سـوار ماشیـن میشوم...قرار شد مـن و برادرت با هم تا فرودگاه بدرقہ ات کنیم از مـادر و پـدرت خداحافظے میکنی و سوار ماشیـن کنارم میـنشینی دلتنگـے هایم از همـین حالا شـروع میـشود از اول راه تا آخـر راه حتے یڪ ثانیہ هم چـشم از تو بر نداشتـم... با خنـده میگـویی : بازم دارے خاطره میـسازے؟! ایـن بار ایـن حـرفت نہ تنها مـرا نخنـدانـد بلکہ تمـام جانم را سوزاند! ✍نـویسنده : خادم الشهــــــــــ💚ــــــدا #ادامه_دارد... @AhmadMashlab1995

#رمان_مسافر_عاشق❤️ #قسمت_شـصتم بہ فرودگاه کہ میـرسیم برای بار آخر از برادرت خداحافـظی میکنی و از ماشـین پیاده میـشوے کولہ ات را از صـندوق پـشت برمیداری و روے دوشت میگذاری برادرت در ماشیـن می ماند ولی من با ظـرف آب و قرآن پیاده مـیشوم بیشـتر آب داخـل کاسہ در راه روی لباسم ریختہ شد... چـند قدمے دور میـشویم و روبرویم می ایستی بہ ساعت مچے ات نگاهے میکنے و بعد با لبخنـد بہ چشـمانم زل میزنی از خجـالت سرم را پایین می اندازم... آنـقدر حال درونم خـراب اسـت کہ اصـلا توان حرف زدن را هم ندارم اما در چهـره ے تو فـقط آرامـش و ایمان دیده میـشود از داخـل جـیبت پاکـت کوچکے را در می آوری و میـگویی: ایـنو یادتہ؟! بہ پاکت نگاه میکنم کمے فکر میکنم اما چیزے بہ ذهنم نمیرسد سرم را بہ علامت منفے چپ و راست میکنم دسـتت را زیر چانہ ام میگذارے و سرم را بالا می آوری و میگویی : بزار ببیـنم چشـماتو مریم...باهام حـرف بزن بزار صـداتو بشنوم... این صـحبت هایت قلبم را بہ درد می آورد بغـض گلویم راه صحـبتم را بستہ است از سـکوتم نـفس عمیقے میکشے و میگـویی : خیلے خـب...این همـون چیزیہ کہ مشـهد خریدمـش گذاشـتم این مـوقع بدمـش بهت! و پاکت دیگرے هم از آن یکی جیـبت بیرون می آوری و ادامہ میـدهے : یکی دیگہ هم مال من...هر وقـت دلمون برای هم تنگ شد نگاهشـون کنیم قبولہ؟! بہ پاکت های توی دسـتت خیره میـشوم...دهانم را باز میکنم تا چیزی بگویم اما واقعا بغـض گلویم راه حـرف زدنم را بستہ بود... تمـام کارم براے اینکہ روحیہ بگیرے این بود کہ با تمـام وجودم لبـخند بزنم! بہ چشـمانت زل زدم و خنـدیدم...نمی دانم چطور؟! اما بہ لطف خـدا این هم انجام شد! از لبخـندم انرژے میگیری و تو هم مـیخندی و میـگویی : الهی قربون خنده هاے ماهت بشـم...بخـند...بخـند خانومم...باشہ؟! در همـان حالت لبـخند چشـمانم پر از اشـک میـشود بہ ساعت مچے ات نگاهی می اندازی و میگویی : داره دیر میـشہ باید برم... و بعد دوباره سـرت را بالا می آوری و کولہ ات را روی دوشت جا بہ جا میکنی سـرت را پایین مے آوری و با خنده میگویی : آهاے تو! نبیـنم مامانتـو اذیت کنیـا...!! قـطره ے اشـکم روے صورتم میچـکد ولے از حرکـتت خنده ام میگـیرد... بلنـد میـشوی و با حالت عجـیبے نگاهم میکنی و قطره ے اشـکم را از روی گونہ ام پاک میکنی...!بر روے قرآن توے دسـتم بوسہ ای میزنی و از زیرش رد میشوے پاهایت را عقـب میبری و قدم قدم بہ پـشت میروے... زبانم را باز میـکنم و با تمـام توانم میگویم : #خـداحافـظ_بابامحـــمد! نـویسنده : خادم الشهـــــــــــــ💚ـــدا #ادامه_دارد... @AhmadMashlab1995

دورتان‌پر‌از‌خوب‌ولی‌ آقا‌جان‌!‌بد‌ها‌هم‌دلشان‌تنگ‌است‌^^

••✨🌻•• ♥️ غیرت واژه ای است که هر کسی لیاقت بودن، در حریمش را ندارد... #رهبرانه🌱 #حضرت‌آقا✨ ☑️ @AhmadMashlab1995

‌‌و‌قسم‌به‌مردانی‌مجاهد‌که‌پوتین‌های‌خودرا‌همیشه‌آماده‌کرده‌اند‌˘˘🌿 #حاج‌احمد🌾 ☑️ @AhmadMashlab1995

‌اگر میخواهی عاشق چیزی بشوی، با عمل و رفتار عاشق شو! اگر میخواهی عاشقِ حسین (ع) بشوی، هر روز صبح در یک ساعت مخصوص بگو: صلی الله علیک یا اباعبدالله... بگو: حسین جانم میخواهم به تو عادت کنم تا عاشق تو بشوم تا به تو عارف بشوم... عادت میتواند عشق را در وجود انسان بیاورد. • استاد پناهیان ‌ 🌸🍃 @ahmadmashlab1995💞