⁉️ خودِ شیطون رو کی گول زد؟؟ https://eitaa.com/AhmadRahbari470

ولادت امام حسین (ع) و روز پاسدار رو بر تمامی شیعیان تبریک عرض می کنم 🌺🎊 چه عید زیبایی😊💐 https://eitaa.com/AhmadRahbari470

دنیای منی، آقای منی تو امام حسین رویاهای منی تو مثل نفس، همراه منی روشنه شبام آخه تو ماه منی... #نماهنگ🔊 #جدید🔄 #پیشنهاد_ویژه👌🏻 #گروه_سرود_میقات🎙 #میلاد_امام_حسین(ع)🌺 https://eitaa.com/AhmadRahbari470

#امام_حسین_ع_مدح_و_ولادت باز پیوند دل و صبر گسستم با اشک  باز پیمانه‌ی پندار شکستم با اشک باز در پرده‌ی اخلاص نشستم با اشک  باز در خانه‌ی دل پنجره بستم با اشک دوختم چشم از این پنجره من بر کرمش  چنگ انداخته بر پنجره‌هاى حرمش حرم اوست که از عرش عُلا خوبتر است  قبله‌ی جان و دل مردم صاحب‌نظر است به ضریحش نگران چشم امید بشر است  از چراغش همه دم نور خدا جلوه‌گر است ما همه پُر ز سؤال و حرمش مسؤول است  زیر آن بقعه‌ی مرفوع، دعا مقبول است امشب از چیست که عالم به سرود آمده‌اند؟  قدسیان صف به صف از عرش فرود آمده‌اند در بر ختم رسولان به درود آمده‌اند  عشق و عقل و ادب آن جا به سجود آمده‌اند تا بگویند به او مژده‌ی میلاد حسین  که شود تازه دلش هر نفس از یاد حسین دل به شوق آمده و بس که تپیدن دارد به حریم علوی، میل پریدن دارد که جمال پسر فاطمه دیدن دارد نغمه‌ی کودک نوزاد شنیدن دارد که برد سجده و تسبیح و دعا می‌خواند  پسر شیر خدا، حمد خدا می‌خواند قبل از این روز، یکى روز، نبىّ محمود  رفت در خانه‌ی زهرا و چو در را بگشود دید زهرا ـ که فدایش همه‌ی مُلک وجود! ـ  با کسى گرم کلام است و کس آن جاىْ نبود گفت: اى گل که مرا تازه‌تر از مینویى!  کیست در خانه؟ بگو با که سخن می‌گویى گفت زهرا که عیان، سوز من و ساز من است  هم خدا هم نبی‌اش باخبر از راز من است در نهان، کودک من، مونس و دم‌ساز من است  من به او هم‌سخن، او نیز هم‌آواز من است دل من گر چه ز هم‌صحبتی‌اش شادان است  گاه گاهى سخنش ذکر «انا العطشان» است اى پدر جان! دل من بر پسرم می‌سوزد  غم آینده‌ی او بال و پرم می‌سوزد او که گوید ز عطش، من جگرم می‌سوزد  باغبانا! مگر این یاس ترم می‌سوزد قصّه‌ی تشنگى اوست کجا پایانش؟  جان مادر به فداى دو لب عطشانش! اینک آن غنچه‌ی سربسته شکوفا شده است  آن جنین خنده‌کنان انجمن‌آرا شده است طفل عیسى نفس فاطمه، گویا شده است  مونس خلوت او، کودک زیبا شده است شجر طیّبه‌ی حُسن ثمر آورده  فاطمه بهر على باز پسر آورده رحمت از عرش ببارد که حسین آمده است  عظمت سجده گزارد که حسین آمده است عشق، آرام ندارد که حسین آمده است حُسن، فریاد برآرد که حسین آمده است ماه و خورشید، دو آیینه‌ی زیبایى او  فطرس، آزادى خود یافت ز آقایى او نور ایثار برآمد که حسین آمده است  عمر ظلمت به سر آمد که حسین آمده است شب غم را سحر آمد که حسین آمده است  از شفاعت، خبر آمد که حسین آمده است این درختى است که نور شجر از مشعل اوست  برگ آزادى فطرس، ثمر اوّل اوست ابدى شد دژ توحید ز میلاد حسین  شد روان چشمه‌ی خورشید ز میلاد حسین آن چه می‌خواست خدا، دید ز میلاد حسین  پنجمین مرتبه تابید ز میلاد حسین بر جهان آب حیات است حسین بن على  همه را فُلک نجات است حسین بن على این حسین است که پیوند به جان‌ها زده است  عَلَم فضل و شرافت به جهان‌ها زده است پای بر فرق زمان‌ها و مکان‌ها زده است وز کرم بر سر تاریخ، نشان‌ها زده است او ز هر قوم و نژاد است اگر چه عرب است  یاد او اشک برآرد چه اگر تشنه لب است عشق را قافله سالار، حسین است، حسین  نورِ آیینه‌ی اسرار، حسین است حسین فاتح قلّه‌ی ایثار، حسین است، حسین  روح مردان فداکار، حسین است، حسین رخ برافروخت که من مهر جهان‌آرایم  قامت افراشت که من رهبر عاشورایم پدرش چشمه‌ی ایثارِ وفادارى اوست  مادرش تربیت‌آموزِ فداکارى اوست پسرش آینه‌ی قدرت و حق‌یارى اوست  خواهرش حافظ خونِ همه دم جارى اوست دخترش شاهد مظلومى او در شام است  چلچراغى که فروزنده از او اسلام است اى که تکبیر به نامت زده تکبیر! حسین!  موج خونت شده پیروز به شمشیر! حسین! باده نوشیده‌اى از ساغر تقدیر، حسین!  شیره‌ی جان نبى در عوض شیر، حسین! نه عجب گر اثر وحى بُوَد در سخنت  که پیمبر بنهاده است زبان در دهنت چون رسولى که بپرورده رسول اللّهت  با اذان کرده ز اسرار لدن، آگاهت به خدا! در همه جا بوده خدا همراهت  که بلوغ است همه زندگى کوتاهت اى رسانده است به سرحدّ خدا بندگی‌ات!  بس بُوَد عزّت ما را خطى از زندگی‌ات اى حسینى که مسیحا به دمت محتاج است!  گل خورشید به خاک قدمت محتاج است سبزى توبه به گلْ‌اشک غمت محتاج است  همه کس روز جزا بر کرمت محتاج است گر جهانى پى تعظیم تو برخاسته است چه توان کرد؟ خداى تو چنین خواسته است ✍مرحوم #سیدرضا_مؤید https://eitaa.com/AhmadRahbari470

#امام_حسین_ع_مدح_و_ولادت آغاز روضه بود که شاعر وضو گرفت بعد از وضو برای نوشتن اجازه خواست با اشک‌وآه رو به ضریحت نشست و بعد در باب شعر از تو مضامین تازه خواست شعرش، هوای پرزدنش،گریه کردنش حال و هوای سوم شعبان گرفته بود با دست رو به سوی مدینه اشاره کرد شهری که بعد از آمدنت جان گرفته بود کوتاه بود دستش از آن سرو سربلند در خطی از مدینه که تا کربلا کشید شاید هزار بار فقط مرد و زنده شد در ذهن نیمه‌جان خودش تا تو را کشید آن گاه دل شکسته و آرام و سر به زیر آمد کنار خانه‌تان، خانه‌ی علی با احترام روی دو زانو نشست و دید طفلی که سر گذاشته بر شانه‌ی علی دارد به روی فاطمه لبخند می‌زند دارد تمام هستی این خانه می‌شود با او فضای خانه پر از عطر زندگی‌ست با او هوای شهر صمیمانه می‌شود شاعر غزل نوشت ولی چارپاره شد با لرزشی مداوم و رنگی پریده‌تر لکنت گرفت با ضربانی که تند شد نام حسین بر لبش آمد بریده‌تر بارانِ السلام علیکْ ایّها الشهید نَم نَم تمام خانه‌ی او را فرا گرفت یک یا علی نوشت و خودش را به او سپرد در لرزشی که شانه‌ی او را فرا گرفت بی شک حسن تمام وجودش حسینی است وقتی حسین محو تماشای زینب است این روزها به شادی او شاد می‌شود اما همیشه در غم فردای زینب است من فکر می‌کنم که خداوند ذوالجلال او را عصای پیری حیدر گذاشته عرش خداست دوش پیمبر وَ این پسر پا روی شانه‌های پیمبر گذاشته خورشید و ماه دور سرش چرخ می‌زنند یعنی که کهکشان شده آواره‌ی حسین جایی که جبرئیل پرش را گشوده است فطرس دخیل بسته به گهواره‌ی حسین :: بادی وزید و پنجره‌ها بازتر شدند پایان روضه وقت اجابت رسیده بود یعنی غروب روز دهم بر فراز نی پیغمبری به مزد رسالت رسیده بود ✍ #احمد_علوی https://eitaa.com/AhmadRahbari470

#امام_حسین_ع_مدح_و_ولادت عالم چراغانی شده از نور امشب دنیای محزون می‌شود مسرور امشب نزدیک شد بر جان ما دور خوشی‌ها ناراحتی از جمع ما شد دور امشب درهای توبه باز خواهد شد به عالم گیرم که شیطان می‌شود رنجور امشب باید حیات خویش را از سر بگیریم وقتی منادی می‌دمد در صور امشب هر دل می‌یابد مژده‌ی پیغمبری را هر خلوتی هم می‌شود چون طور امشب میلاد آب و آینه، میلاد نور است یعنی بساط عاشقی شد جور امشب در آسمان‌ها حاملان عرش اعلی سرمی‌دهند این نغمه را با شور امشب؛ ماه ظهور چند خورشید است این ماه از ابتدا تا انتها عید است این ماه :: جان‌ودل شیعه پی جام حسین است وقتی سر آغاز غزل نام حسین است مانند آب از تشنگان رفع عطش کرد آرام‌ِ دل نام دل‌آرام حسین است هر قاعده خورده به‌هم از لطف آقا آزاد، یعنی آن که در دام حسین است مکتوب شد در زمره‌ی خوبان عالم هر نام که در بین خدّام حسین است ایمان ما کفر است در روز قيامت معيار اگر آن روز اسلام حسین است مرغ سعادت می‌نشیند روی بامش هرکس کبوتروار بر بام حسین است تا که پر قنداقه‌اش در آسمان‌هاست عرش‌ِ خدا هرشب در احرام حسین است زیباست دنیا با حسین و با اباالفضل شد ذکر لب‌ها یاحسین و یااباالفضل :: #حضرت_عباس_ع_مدح_و_ولادت ای باعث آرامش احوال ارباب با تو همیشه خوب می‌شد حال ارباب آسایشی در عمق جانش نقش می‌بست هر بار می‌رفتی به استقبال ارباب دیدی که از روز ولادت نقش بسته بر روی دیوار دلت تمثال ارباب تثبیت کردی با ادب جای خودت را در سینه‌ی از عشق مالامال ارباب "اِرکَب بِنَفسی اَنتَ یاعَبّاس" یعنی شأن تو والا بود در اقوال ارباب فانی شدی در او و هرجایی که می‌رفت سایه به سایه آمدی دنبال ارباب ای "کاشف‌الکرب" حسین و خاندانش ماه قبیله، ای عموی آل ارباب در بین اهل‌آسمان فخر زمینی آرام جان‌ و قلب زین‌العابدینی ✍ #مجتبی_خرسندی https://eitaa.com/AhmadRahbari470

#امام_حسین_ع_مدح_و_ولادت سلام، ای شرفِ عرش و فرش قنداقت خوشا به حالِ دلِ نوکران و عشاقت خدا و خلقِ خدا تا همیشه مشتاقت هزار سجده به دست خدایِ خلّاقت که او کتابِ جمالِ تو را قلم زده است حضورِ همچو تو را در جهان رقم زده است پری که سوخته، با لطف تو پریدنی است صفِ ملائکه دور و برِ تو دیدنی است صدای خنده‌ی روح الامین شنیدنی است عجیب، بوسه ز پیشانیِ تو چیدنی است به قلبّ خستۀ ما یک تَنَفُسی بدهید دوباره بال و پری نو به فطرسی بدهید خدا به عرش خدایی‌ش طرح نو انداخت خدا زِ خِلقت ارباب ما شگفتی ساخت بَرنده آنکه برایش به نوکری پرداخت حسین را به خدا جز خدا کسی نشناخت در این مقوله دگر حاجتِ مباحثه نیست حسین با احدی قابل مقایسه نیست برای قلب پیمبر سرور آوردند برای حیدر کرار، نور آوردند برای فاطمه سنگ صبور آوردند دلِ ملائکه را هم به شور آوردند به یُمن سوم شعبان بهشت آذین شد حسین گفتم و کامم دوباره شیرین شد خودم فدای خودِ حضرت و سه تا پسرش و مادر و پدرم نذر مادر و پدرش چقدر عاشقِ سائل نشسته پشت درش تمام هستیِ ما وقف حضرت قمرش هنوز در به روی هیچ کس نبسته حسین خدا کلید جنان را سپرده دست حسین گلاب و گل به هوا پخش می‌کند زهرا علی جدا و جدا پخش می‌کند زهرا میانِ ما و شما پخش می‌کند زهرا برات کرببلا پخش می‌کند زهرا همین یکی دو سه شب جمع کن خیالت را بگیر از کرمش کربلای سالت را ✍ #مهدی_مقیمی https://eitaa.com/AhmadRahbari470

#امام_حسین_ع_مدح_و_ولادت زیباترین ستاره‌ی خلقت رسیده است سجده کنید، روح عبادت رسیده است نور خدا، چراغ هدایت رسیده است باید قیام کرد، قیامت رسیده است امشب که مست می‌شوم از بوی کربلا فطرس! ببر سلام مرا سوی کربلا تاج سر ملائکه‌ی آسمان حسین تنها دلیل خلق زمین و زمان حسین ذکر زمان سختی پیغمبران حسین زهرا سپرده است بگوییم: جان حسین گفتم حسین و ولوله افتاد در جهان گفتم حسین و فاطمه با خنده گفت: جان در مشکلات پشت و پناهم حسین شد بیراهه رفته بودم و راهم حسین شد تنها دلیل گریه و آهم حسین شد زهرا اجازه داد که شاهم حسین شد فهمیده‌ایم طبق روایات معتبر از کشتی حسین نباشد بزرگتر از کودکی "حسین" مسیحای زینب است یعنی تمام لذت دنیای زینب است غیر از حسین کیست که همتای زینب است کنج دل حسین فقط جای زینب است "زینب" همان که سیطره دارد به عالمین زینب نگو، بگو همه‌ی هستی حسین ما تشنه‌ایم، تشنه‌ی باران کربلا ما سائل‌ایم، سائل سلطان کربلا دل برده از ملائکه ایوان کربلا دست تمام عالم و دامان کربلا بی صبح کربلا، شب عالم سحر نداشت دنیا چه داشت؟ کرببلا را اگر نداشت افلاک زیر سایه‌ی گنبد طلای اوست جبریل معتکف شده‌ی کربلای اوست دنیا و هر چه هست در آن خاک پای اوست اصلاً بهشت گوشه‌ی صحن و سرای اوست عشق "حسین" در دل ذرات عالم است دنیای بی حسین شبیه جهنم است از اشک روضه، چشم مگر سیر می‌شود؟ بی کربلا زمانه زمین‌گیر می‌شود خوشبخت آن که پای علم پیر می‌شود عالم به آب علقمه تطهیر می‌شود امشب بساط گریه برایت فراهم است "باز این چه شورش است که در خلق عالم است" ✍ #احسان_نرگسی https://eitaa.com/AhmadRahbari470

#امام_حسین_ع_مدح_و_ولادت زرق و برق سفره‌ی شاهانه می‌خواهم چه کار؟ اشک چشمم هست؛ آب و دانه می‌خواهم چه کار؟ اولین شرط سلوک عاشقی آواره‌گی‌ست از ازل دربه درم؛ کاشانه می‌خواهم چکار؟ چشم‌های من که با خواب سحر بیگانه‌اند قصه‌ی شمع و گل و پروانه می‌خواهم چکار؟ گیسوی آشفته‌ام دارد نشان از عاشقی زلف خود بر باد دادم، شانه می‌خواهم چه کار؟ من خراب باده نه بلکه خراب ساقی‌ام در غیاب حضرتش میخانه می‌خواهم چه کار؟ آنقدر دیوانه‌ام امشب که از فرط جنون از قدح سر می‌کشم، پیمانه می‌خواهم چه کار؟ مست کرده شهر را عطر خوش پیراهنش انبیا و اولیا چشم انتظار دیدنش مرتضی با دست خود آیینه قرآن می‌برد فاطمه گهواره را در زیر ایوان می‌برد شور و شادی طلوع آفتاب هاشمی غصه و غم را ز دل‌های پریشان می‌برد با دو تا خورشید روی گونه‌هایش دیدنی‌ست آبرویی را که از ماه فروزان می‌برد جامه‌اش را انبیا در باغ جنت دوختند حور عبا، عمامه‌اش را نیز غلمان می‌برد بوسه بر قنداقه‌اش عیسی بن مریم می‌زند مرهم از خاک رهش موسی بن عمران می‌برد با وجود یوسف زهرا یقیناً بعد از این یوسف کنعانیان زیره به کرمان می‌برد افتخاری شد نصیب قوم سلمان بی گمان مادرش دارد عروس از خاک ایران می‌برد سفره‌ی سوری پیمبر با علی انداخته هرکسی که می‌رسد رزق فراوان می‌برد هر که هرچه هدیه آورده به یُمن مقدمش با دعای فاطمه دارد دو چندان می‌برد حاتم طایی برای شام خود سر می‌رسد از میان سفره‌ی آقای ما نان می‌برد بی‌قرارم مثل آن موری که روی دوش خود تکه‌ای ران ملخ نزد سلیمان می‌برد خلق می‌خوانند کشتی نجات عالم است هرچه که بنویسم از خوبی این آقا کم است در زمین و آسمان‌ها صحبت آقای ماست نوبتی باشد اگر هم، نوبت آقای ماست مادر از آغوش خود او را زمین نگذاشته حضرت زهرا خودش در خدمت آقای ماست رحمة الله است مثل رحمة للعالمین خلق و خوی مصطفی در سیرت آقای ماست در شجاعت، در شهامت رونوشت حیدر است لشکری محو وقار و شوکت آقای ماست فطرس بی بال و پر هم به امیدی آمده پشت در چشم انتظار رأفت آقای ماست روز میلادش جهنم را خدا خاموش کرد این ترحم، این تفضل بابت آقای ماست نام صاحبخانه را بر درب خانه حک کنند جنتی باشد اگر هم، جنت آقای ماست بهتر از اینکه دوای درد ما را می‌دهد؟ بهتر از اینکه شفا در تربت آقای ماست؟ لقمه‌های نانش، از این رو به آن رو می‌کند چه اثرها در غذای هیئت آقای ماست پیش پایمان همیشه این و آن پا می‌شوند این همه ارج و مقام از برکت آقای ماست ما بدی هم که کنیم او باز خوبی می‌کند باز خوبی می‌کند؛ این خصلت آقای ماست آن که کارش از طفولیت فقط بخشیدن است شافع فردای محشر، حضرت آقای ماست می‌کشد پای مرا آخر به سوی کربلا "بر مشامم می‌رسد هر لحظه بوی کربلا " ✍ علیرضا خاکساری https://eitaa.com/AhmadRahbari470

#امام_حسین_ع_مدح_و_ولادت صدای پای خدا می‌رسد به گوش بیا سبو به دست و غزلخوان و باده نوش بیا بگیر بیرق میخانه را به دوش بیا به بزم آمدن پیر مِی فروش بیا دوباره صحبت هل من مزید آمده است خدای عشق در انسان پدید آمده است صدای پای بهار است، عید می‌آید به قفل بستهٔ دل‌ها کلید می‌آید کسی که دل به هوایش تپید می‌آید خبر دهید به فطرس امید می‌آید بیا که یأس مرام خدا فروخته‌هاست شب رسیدن آقای بال سوخته‌هاست به تشنه‌ای که به دام سراب افتاده‌ست بگو که کشتی رحمت به آب افتاده‌ست فقط نه از سر فطرس عذاب افتاده‌ست دهانِ هرچه گنهکار، آب افتاده‌ست پیاله‌ها همه از این شراب پر شده است به هر کسی که نظر کرده است، حر شده است حسین آمده تا خلق، رستگار شوند به یمن گریه به او فصل‌ها بهار شوند حسین آمده تا قلب‌ها شکار شوند به محض بردن این نام، بیقرار شوند حسین آمده با یک نگاه دل ببرد وگرنه کیست از این روسیاه دل ببرد ز عرش گفت خداوند قادر منان خموش باش جهنم! که سوم شعبان بجای آتش تو کرده رحمتم طغیان حسین مانَد و بس؛ کلُ مَنْ عَلَیها فان بگو رسول به این خلقِ تا ابد گمراه که مَنْ اَحَبَّ حُسیناً فَقَدْ اَحبَّ الله اگر چه شیر ز انگشت وحی می‌نوشد و جبرئیل به جسمش لباس می‌پوشد شهنشه است ولی با غلام می‌جوشد مرا بخاطر روی سیاه نفروشد کسی که رو، به‌ روی بنده‌اش گذاشته است هوای نوکر خود را همیشه داشته است خدا کند که مرا عاقبت بخیر کند فدایی وهب و مسلم و بُریر کند مرا نگاه، چو راهب میان دِیْر کند به خیمه‌اش بکشاند مرا، زهیر کند چنان حبیب در این خانه موسپید شوم شبیه جون در آغوش او شهید شوم اگر نبود حسینیه ما کجا بودیم چنان کبوتر صد بام و صد هوا بودیم هزار شکر که با او از ابتدا بودیم شب ولادتش ای کاش کربلا بودیم نشد کنار تو باشیم، از بد اقبالی‌ست دم ضریح تو صد حیف! جایمان خالی‌ست دم ضریح تو اما دلی پریشان است به روی سینه زند مادری که گریان است هنوز هم پسرم روی خاک، عریان است هنوز بین دو تا نهر آب، عطشان است چه کربلاست که آدم به هوش می‌آید هنوز نالهٔ زینب به گوش می‌آید ✍ #محمدعلی_بیابانی https://eitaa.com/AhmadRahbari470

#امام_حسین_ع_مدح_و_ولادت ملائک مست جام تو، خلایق جلد بام تو سند خوردند امشب عالم و آدم به نام تو قدم بر چشم این دنیا نهادی؛ چشم ما روشن جهان آفرینش چیست غیر از رزق عام تو جوانان بهشتی را چه زیبا سروری دادند به قربان تو و قربان آن دارالسلام تو معظم کرده شعبان المعظم را نفس‌هایت تمام انبیا در حسرت شأن و مقام تو نبی گهواره جنبانت، حسن می‌رفت قربانت علی و فاطمه بودند هر دم هم‌کلام تو تویی سرچشمه‌ی عزت، تویی اسطوره‌ی غیرت هر آیینه قوام ماست از لطف قیام تو در آن ثانیه‌ها حتی به فکر قاتلت بودی فدای مهربانی‌هات، قربان مرام تو دلیل دلخوشی‌هایم! همیشه دوستت دارم الهی کم نگردد از سرم لطف مدام تو که هستی تو؟ که هستی تو؟ امام من، امام من که هستم من؟ که هستم من؟ غلام تو، غلام تو ✍ #محمود_یوسفی https://eitaa.com/AhmadRahbari470