#پایگاههای_رایگان #رشته_فلسفه #دایره_المعارف_ها 🔵 دایره المعارفها نوع خاصی از منابع مرجع هستند که دانستنی ها و مفاهیم یک یا چند رشته را ارائه می دهند. این منابع که عمدتا حجیم هستند از ابزارهایی مثل نمایه های مختلف برای سهولت دسترسی به محتوا استفاده می کنند. امروزه با توسعه فناوری، دایره المعارفهایی در حوزه های موضوعی مختلف در سطح اینترنت ایجاد شده اند که عمدتا غیررایگان هستند. در ادامه لینک عمده ترین دایره المعارفهای رایگان در حوزه فلسفه معرفی می شود: 🔗 https://plato.stanford.edu/ 🔗 https://www.iep.utm.edu/ 🔗 https://www.rep.routledge.com/ ✅ علاوه بر موارد فوق می توانید از Meta-Encyclopedia of Philosophy به عنوان یک ابزار مقایسه ای که عبارتها را در 7 منبع بررسی و نتیجه را نمایش می دهد استفاده کنید. برای دسترسی به این ابر دایره المعارف از لینک زیر استفاده کنید: 🔗 http://www.ditext.com/encyc/frame.html ___________________________________ آجیل پژوهش:

صدرالمتألهین: ادرس جدید گروه کتابخانه علوم اسلامی در ایتاء http://eitaa.com/joinchat/2203451403Cea52fa2451

دانش تجربی از منظر فلسفه اسلامی (تبیین و نقد) فلسفه اسلامی از همان آغاز، تفسیری از استقراء و تجربه ارائه داد که نه تنها فلسفه را با دشواری‌های چندی مواجه ساخت، بلکه تلقی عالمان را از دانش تجربی به انحراف کشید و این بدفهمی خود یکی از موانع رشد علوم تجربی در حوزه تمدن اسلامی گردید. البته این تصویر کهن هنوز هم در انگاره بسیاری از فیلسوفان معاصر جای گرفته و پروژه «علم دینی» را با این تصور، به تصویر می‌کشند. این برداشت فیلسوفانه از علم و تجربه از جهات گوناگون جای نقد و بررسی دارد: 1️⃣ فیلسوفان مسلمان علم طبیعی را از اقسام حکمت نظری برشمردند و روش معمول در آن را برهان دانستند که از قیاس یقینی و قضایای یقینی(از مشاهدات و تجربیات تا اولیات و حدسیات) تشکیل می‌گردد. در این چارچوب، مشاهدات گزاره‌های یقینی هستند و تجربیات تنها به دلیل آن که به یک قیاس برهانی بازمی‌‌گردد، اعتبار دارند و استقراء تام نیز به این روی پذیرفته است که به قیاس مقسّم بازمی‌گردد. استقراء ناقص اما به دلیل آن که ظنی است، در هیچ یک از اقسام حکمت نظری، اعتباری ندارد. بنابراین در این نگرش، روش دانش تجربی از محدوده منطق قیاسی و برهان یقینی فراتر نمی رود. 2️⃣ فیلسوفان مسلمان بر این اساس، روش علم طبیعی را بر پایه قیاس و با بهره‌گیری از قضایای اولی و نیز حدسیات و تجربیات بنا می‌گذاشتند و بر این گمان بودند که به دانش یقینی طبیعی راه یافته اند (رک. طبیعیات شفا) این گمان که تجربه از طریق قیاس به یقین می رسد، هر چند گاه نادرستی آن بر پاره‌ای فیلسوفان آشکار می‌گشت (رک. اساس الاقتباس) اما فلسفه اسلامی در عمل برای جبران این نقص و ارائه تبیین تازه از دانش تجربی نه تنها اندیشه‌ای نکرد، بلکه هم در منطق و هم ‌در طبیعیات، بر همان مبانی پیشین پیش رفت، به طوری که تا آخرین اثار در این حوزه، همچنان بر همان تصور کهن از علم تجربی تاکید می شود(رک. رساله برهان علامه طباطبائی، منزلت عقل در هندسه معرفت دینی، استاد جوادی آملی) 3️⃣ تلقی از حسیات به عنوان قضایای یقینی سخت مورد تردید است و کم‌کم فلاسفه نیز خود از این موضع عدول کرده اند، بی آن که توجه شود که در این صورت، نه تنها تجربه نیز جایگاه فلسفی خود را از دست می دهد بلکه سایر مقدمات برهان (مثل متواترات و حدسیات) هم از مرتبه یقینی فرو‌می آید و باب برهان و حد در متافیزیک هم بر روی فیلسوفان بسته می شود. 4️⃣ تعریف فیلسوفان از تجربه به عنوان قیاسی که کبرای آن یک قضیه عقلی «الاتفاقی لایکون‌اکثریا» می باشد، از جهات متعدد محل مناقشه است: ۱.خود این قضیه اوّلی نیست و یا باید تجربی باشد و یا استقرای ناقص که در هر دو صورت، نظریه فیلسوفان در علم تجربی به چالش کشیده می شود. ۲.معلوم نیست که «اکثری» به چه تعدادی تحقق می یابد و اساسا شناخت اکثریت افراد یا رویداد‌ها امری نامیسور است. ۳.خود این گزاره الاتفاقی از جهات مختلف قابل مناقشه است، چون «رویداد اکثری» هیچ دلیلی برای کشف «علت حقیقی» نیست و در معرض خلط ما بالعرض و ما بالذات است. وانگهی، باید دید که این تعداد اکثری از همه گونه‌های موضوع است و یا تنها در یک گونه‌های خاص جستجو‌شده است و ... ۴.اگر مشاهده خودش یقینی نباشد، صغرای این قیاس، غیر یقینی خواهد بود و نتیجه تابع اخص مقدمات است. 5️⃣ تاریخ علم نیز به روشنی بر علیه فیلسوفان شهادت می دهد و نشان می‌دهد که دانشمندان نه به دنبال علم یقینی (یقین ضروری و بالمعنی الاخص) بوده اند و نه برای دانش خویش به قیاس پناه می برده اند. به ویژه علم جدید که پایه دانش را بر فرضیه و آزمون می گذارد و حتی خود را نیازمند استقراء هم نمی داند. 6️⃣ با پذیرش تعریف فیلسوفان از علم تجربی، هرگز نمی توان طرحی برای «علم دینی» در انداخت و بلکه باید به مسیری که دانش مدرن پیش رفته است، تن داد. نظریه علم شناسی در فلسفه اسلامی ( که استاد آیت الله جوادی آملی نیز بر آن تاکید دارند)، در عرصه علم دینی هیچ نتیجه ملموس و روشنی را در پیش روی نمی نهد؛ این دیدگاه یا علم تجربی را دور از دسترس بلکه ممتنع می سازد و یا به پذیرش علم سکولار فتوا می دهد. به بیان دیگر، تلقی فیلسوفانه از دانش، یا علم را به انسداد می کشاند و یا پروژه علم دینی را ناکام می گذارد. 📱کانال اطلاع رسانی دکتر محمد تقی سبحانی: t.me/mtsobhani

📌"نشست علمی - تخصصی مطالعه آکادمیک اسلام در غرب؛ انگیزهها، روشها و نمونهها" یکشىبه 18 آذرماه 1397 دکتر مهرداد عباسی

#اصول #شهید_صدر ره مکتب اصولی شهید صدر حجت الاسلام رضا اسلامی جالب و خواندنی @salmanraoofi

📖 نگاهی به دریا ✍🏻 آیت الله سید احمد مددی 📚 ج ۱ 〽️ مقالات و مباحثی در #تراجم #رجال_حدیث، #کتاب_شناسی، #فقه و #اصول 📍موسسه کتابشناسی شیعه #⃣ #احمد_مددی #مددی 🆔 @Rejal_science

✨مناظره علمی با موضوع «علم دینی» 🎤اساتید: حجج اسلام محمد تقی سبحانی، حمید پارسانیا، سید محمد مهدی میرباقری 📀صوت جلسه اول (مبانی علم‌شناختی علم دینی): t.me/mtsobhani/330 📀صوت جلسه دوم (ملاک دینی بودن علم): t.me/mtsobhani/331 📀صوت جلسه سوم (معیارها و شاخص‌های علم دینی): t.me/mtsobhani/332 📱کانال اطلاع رسانی دکتر محمد تقی سبحانی: @mtsobhani

✅ تولد دوباره استاد علی صفایی حائری تو يك بار از مادر متولّد شدى و اين بار بايد از خودت بيرون بيايى؛ از نَفس، از غريزه ها، از عادتها متولّد شوى؛ كه #عيسى مى گفت: «لا يَلِجُ فِى الْمَلَكُوتِ مَنْ لايُولَدُ مَرَّتينِ»؛ كسى كه دو بار متولّد نشود، به ملكوت خدا راهى ندارد. 📚نامه های بلوغ، ص 17 كسى كه دوبار متولد نشود به ملكوت راه نمى يابد. كسى كه از خودش بيرون نيامده، همان حيوان است كه با غريزه حركت مى كند و با طبيعتش راه مى رود و بر اساس بازتاب ها و عمل و عكس العمل زندگى مى كند. 📚صراط، ص 97 🌿 @einsad

#کرسی #معرفت_شناسی 🔶 توسط گروه #معرفت_شناسی پژوهشکده حکمت‌ و دین‌پژوهی #پژوهشگاه: ✅ کرسی ترویجی #ذات_گرایی_جدید برگزار شد ⚜ مشروح خبر: 🌐 iict.ac.ir/kzj-2 🆔 @iictchannel

_ کتاب "وجود خدا" _ اثر ریچارد سوئین برن (فیلسوف خداباور) _ ترجمه دکتر محمدجواد اصغری (استاد دانشگاه باقرالعلوم ع)

✴️تجربه نگاشت ➖➖➖ 🔟ویرایش با هماهنگی پدیدآورنده یکی از سرویسهای اینترنتی سرویسی است با عنوان: SPEECHTEXTER.COM از این طریق می توانیم متنی را بخوانیم و تایپ شدۀ آن را تحویل بگیریم. البته پس از آن نیاز به بازنگری دارد، چون این نرم افزار کلماتی را که شنیده، بر اساس گنجینۀ واژگان خود ثبت می کند، یعنی نزدیک ترین شکل مکتوب به شکل صوتی را می نویسد. کسانی که مانند نگارنده سطور، از این نرم افزار استفاده می کنند، در خلال کار خود، صحنه هایی بسیار خنده آور می بینند که گاهی سبب رفع خستگی هم می شود. یعنی یک تیر است و دو نشان. به جای اینکه در این نوشتار نمونه هایی از این شیرین کاری ها نقل کنم، این قصه را به یک #کارگاه_آموزشی وا می گذارم. نکته این است که بیشتر اوقات، فهم #ویراستار از مراد پدیدآورنده بیشتر از فهم ماشین بی زبان نیست. همان گونه که پدیدآور باید گزارش ماشین از کلام خود را بازنگری کند، باید گزارش #ویراستار از نوشتارش را نیز یک بار دیگر ببیند، یا هماهنگ با نویسنده تغییرات در متن بدهد، مبادا سخنی دیگر به جای کلام او اما به نام او، ارائه شده باشد. یکی از اساتید کهنسال سنتی را دیدم – خدایش عمر دراز مرحمت کناد – که بارها با افتخار می گفت که من هرگز تن به #ویرایش نمی دهم. سبب پرسیدم. گفت: #ویراستار، کلام نویسنده را بر می دارد، مطلب خود را می نویسد، و آن را به نام نویسنده عرضه می کند. روزی یک مقالۀ او را در حضورش خواندم. چند نکته برای بهتر شدن مقاله اش پیشنهاد دادم و او پسندید. گفتم: ویرایش شد. گفت: چه زمانی و چگونه؟ گفتم: در همین زمان که در حضور شما بودم. تعجب کرد و گفت: این شد ویرایش؟ گفتم: بله. گفت: پس تغییر کلام نویسنده نیست؟ گفتم: تغییر است، اما با هماهنگی نویسنده. #تجربه_نگاشت #عبدالحسین_طالعی ➖➖➖ کانال انجمن علمی علوم قرآن و حدیث دانشگاه تهران پیام

Zahra GH: "چگونه روشنفکری، با مولوی و سهراب سپهری جمع می‌شود؟" یادداشتی از محمد #زارع با سپاس از محمد آسیابانی. https://www.mehrnews.com/news/4489640/%DA%86%DA%AF%D9%88%D9%86%D9%87-%D8%B1%D9%88%D8%B4%D9%86%D9%81%DA%A9%D8%B1%DB%8C-%D8%A8%D8%A7-%D9%85%D9%88%D9%84%D9%88%DB%8C-%D9%88-%D8%B3%D9%87%D8%B1%D8%A7%D8%A8-%D8%B3%D9%BE%D9%87%D8%B1%DB%8C-%D8%AC%D9%85%D8%B9-%D9%85%DB%8C-%D8%B4%D9%88%D8%AF