🔈 #نظام_حل_مساله_در_قرآن 📢 روشی نوین و پویا برای تدبر در قرآن جلسه پنجم 📅98/02/23 #مشهد #مدرسه_علمیه_حضرت_مهدی عج 🔔 @Aminikhaah_Media

🔈 #تاثیر_درک_مهندسی_خلقت_بر_معنویت 📢 #پارت_سوم - #نظام_تقدیم 🔊 جلسه صد و چهارم #جایگاه_صدق_در_هستی / 60 📅98/02/23 #مشهد #دانشگاه_فردوسی 🔔 @Aminikhaah_Media

💠 #دعای_متن_دعای_حاشیه 🔷 جلسه دوم 🔶 بخش چهارم 📍حضرت یوسف ع نه در آن زمانی که در چاه افتادند و هنگامی که زندانی شدند ناامید شدند و نه در آن هنگام که به پادشاهی رسیدند، مغرور. حالشان در این دو وضع هیچ تغییری نداشت. ایشان وقتی به پادشاهی رسیدند خطاب به خدای متعال عرض کرد: رَبِّ قَدْ آتَيْتَنِي مِنَ الْمُلْكِ وَ عَلَّمْتَنِي مِنْ تَأْوِيلِ الْأَحادِيثِ فاطِرَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ أَنْتَ وَلِيِّي فِي الدُّنْيا وَ الْآخِرَةِ تَوَفَّنِي مُسْلِماً وَ أَلْحِقْنِي بِالصَّالِحِين پروردگارا! بخشى (عظيم) از حكومت به من بخشيدى، و مرا از علم تعبير خوابها آگاه ساختى! اى آفريننده آسمانها و زمين! تو ولىّ و سرپرست من در دنيا و آخرت هستى، مرا مسلمان بميران و به صالحان ملحق فرما!» درواقع زبان حال ایشان با آن هنگام که گرفتار خدعه زنان مصر و زندان شدند تفاوتی ندارد. ایشان عرض می کند خدایا یادم نرفته که تو مرا به این جایگاه رساندی. این حال فرق می کند با کسی که وقتی به شهرت و ثروتی دست پیدا می کند دیگر به اصطلاح با شاه هم فالوده نمی خورد! وقتی به سفره ای دست پیدا می کند حقوق های ناعادلانه و نجومی می گیرد و می گوید ما سهممان را از سفره انقلاب برداشتیم! چنین فردی غافل از خداست و نمی داند چه حساب و کتابی در پیش دارد. این حالت تضرع و دعا در انبیاء دیگر هم به وضوح دیده می شود. حضرت موسی ع بعد از کشتن آن سرباز قبطی از کاخ فرعون و مصر فرار کرده بود و آواره ی بیابان ها شده بود. تا آنجا که حضرت امیر ع در نهج البلاغه می فرماید که پوست تن حضرت موسی از فرط خوردن علف بیابان سبز شده بود! « كَانَ يَأْكُلُ بَقْلَةَ الْأَرْضِ وَ لَقَدْ كَانَتْ خُضْرَةُ الْبَقْلِ تُرَى مِنْ شَفِيفِ صِفَاقِ بَطْنِهِ لِهُزَالِهِ وَ تَشَذُّبِ لَحْمِه» (نهج البلاغه ، خطبه 160) حضرت موسی به مدین رسید و کنار چاه آب دختران حضرت شعیب را دید که از بقیه کناره گرفته اند : وَ لَمَّا وَرَدَ ماءَ مَدْيَنَ وَجَدَ عَلَيْهِ أُمَّةً مِنَ النَّاسِ يَسْقُونَ وَ وَجَدَ مِنْ دُونِهِمُ امْرَأَتَيْنِ تَذُودانِ قالَ ما خَطْبُكُما قالَتا لا نَسْقِي حَتَّى يُصْدِرَ الرِّعاءُ وَ أَبُونا شَيْخٌ كَبِيرٌ و هنگامى كه به (چاه) آب مدين رسيد، گروهى از مردم را در آنجا ديد كه چهارپايان خود را سيراب مى كنند و در كنار آنان دو زن را ديد كه مراقب گوسفندان خويشند (و به چاه نزديك نمى شوند موسى) به آن دو گفت: «كار شما چيست؟ (چرا گوسفندان خود را آب نمى دهيد؟!)» گفتند: «ما آنها را آب نمى دهيم تا چوپانها همگى خارج شوند و پدر ما پير مرد كهنسالى است (و قادر بر اين كارها نيست.)!» (قصص/23) بعد از این حضرت موسی گوسفندان آن دو را آب می دهد ، در اینجا خطاب به خداوند بیان می دارد: رَبِّ إِنِّي لِما أَنْزَلْتَ إِلَيَّ مِنْ خَيْرٍ فَقِير ؛ «پروردگارا! هر خير و نيكى بر من فرستى، به آن نيازمندم!»(قصص/24) حضرت موسی به جای آنکه نیازهایش را به خدا عرضه کند ، به جای آنکه بگوید زن میخواهم ، شغل و ... میخواهم گفت خدایا من تو را می خواهم و به تو و فیض و خیر از جانب تو نیازمندم. بنابراین خدا هم همه ی آن نیازها را برای حضرت موسی برطرف کرد و حتی بیشتر هم به ایشان داد. روایت است که حضرت موسی پیامبری را نمی خواست ولی خدا به او داد: «عَنْ أَبِي جَمِيلَةَ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع يَقُولُ كُنْ لِمَا لَا تَرْجُو أَرْجَى مِنْكَ لِمَا تَرْجُو فَإِنَّ مُوسَى ع ذَهَبَ لِيَقْتَبِسَ لِأَهْلِهِ نَاراً فَانْصَرَفَ إِلَيْهِمْ وَ هُوَ نَبِيٌّ مُرْسَلٌ.» (الكافي (ط - الإسلامية)، ج5، ص: 83) حال دعا این چنین می کند. 🔔 @Aminikhaah_Media

💠 #پادکست | ظاهر یا زائل شدن کمال ❇️ تظاهر به روزه خواری و فضای ذهنی جامعه .... 🔔 @Aminikhaah_Media

🔈 #نظام_حل_مساله_در_قرآن 📢 روشی نوین و پویا برای تدبر در قرآن جلسه ششم 📅98/02/24 #مشهد #مدرسه_علمیه_حضرت_مهدی عج 🔔 @Aminikhaah_Media

🔈 #تاثیر_درک_مهندسی_خلقت_بر_معنویت 📢 #پارت_سوم - #نظام_تقدیم 🔊 جلسه صد و پنجم #جایگاه_صدق_در_هستی / 61 📅98/02/24 #مشهد #دانشگاه_فردوسی 🔔 @Aminikhaah_Media

💠 #دعای_متن_دعای_حاشیه 🔷 جلسه دوم 🔶 بخش پنجم 📍 در موقعیت های مختلف حس خودمان را بسنجیم. اگر ببینیم کسی خانه خوب ، ماشین خوبی دارد چگونه برخورد می کنیم؟ چند نوع واکنش در این موقعیت می توان داشت : اول آنکه می توان تهمت زد که مردم از کجا می آورند وحسادت کرد و ... دوم آنکه می توان در دل بی تاب شویم که چرا ما نداریم ... ما هم کارمندیم و دیگران هم کارمندند و ... ، سوم آنکه ابتدا از اینکه یکی از بندگان خدا از آسایش و راحتی برخوردار است خوشحال شویم و سپس از خدا بخواهیم که اگر به صلاحمان است به ما نیز عطا کند، که این حالت ، حالت اهل دعاست. از دیگر انبیائی که حالات دعا و نیاز آن ها به درگاه ربوبی در قرآن آمده حضرت زکریا ع است ، سنی از حضرت زکریا گذشته بود و فرزندی نداشت، انسان وقتی پیر می شود و در عین حال فرزندی ندارد و دیگران را هم با بچه هایشان میبیند برایش سخت می آید. حضرت زکریا نیز عهده دار فرزند باجناق خود شده بود ، که همان حضرت مریم س است ، در آیه قرآن آمده است که هر گاه زکریا نزد مریم در محراب عبادتش می رفت نزد او غذاها و میوه های بهشتی می یافت: كُلَّما دَخَلَ عَلَيْها زَكَرِيَّا الْمِحْرابَ وَجَدَ عِنْدَها رِزْقاً قالَ يا مَرْيَمُ أَنَّى لَكِ هذا قالَتْ هُوَ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَرْزُقُ مَنْ يَشاءُ بِغَيْرِ حِساب ؛ هر زمان زكريا وارد محراب او مى شد، غذاى مخصوصى در آن جا مى ديد. از او پرسيد: «اى مريم! اين را از كجا آورده اى؟!» گفت: «اين از سوى خداست. خداوند به هر كس بخواهد، بى حساب روزى مى دهد.» (آل عمران/37) چنین دختری که از نزد خدا برای او مائده ی بهشتی فرستاده می شود با وضعیتی که حضرت زکریا داشت و صاحب فرزندی نشده بود بهترین موقعیت برای حسادت بود. اما حضرت زکریا به گونه ی دیگری برخورد می کند. ایشان فقر و نیاز و حالت دعای خود را نزد پروردگار می برد و خطاب به خدای متعال عرضه می دارد : هُنالِكَ دَعا زَكَرِيَّا رَبَّهُ قالَ رَبِّ هَبْ لِي مِنْ لَدُنْكَ ذُرِّيَّةً طَيِّبَةً إِنَّكَ سَمِيعُ الدُّعاء ؛ در آنجا بود كه زكريا، (با مشاهده آن همه شايستگى در مريم،) پروردگار خويش را خواند و عرض كرد: «خداوندا! از طرف خود، فرزند پاكيزه اى (نيز) به من عطا فرما، كه تو دعا را مى شنوى!» (آل عمران/38) می توانست غر بزند و یا حسادت کند اما عرضه می دارد خدایا چون من اهل دعا هستم شقی نشدم : لَمْ أَكُنْ بِدُعائِكَ رَبِّ شَقِيًّا (مریم/4) ناامید هم نشد، درست است که خودش پیر است زنش حتی در جوانی نازا بوده و پیر و ناتوان هم شده ، اما چون از وجودی درخواست می کند که کریم است و همه چیز در دست اوست ناامید نمی شود : (قالَ رَبِّ هَبْ لِي مِنْ لَدُنْكَ ذُرِّيَّةً طَيِّبَةً) پس خدای متعال هم به او حضرت یحیی ع را عطا کرد : فَاسْتَجَبْنا لَهُ وَ وَهَبْنا لَهُ يَحْيى وَ أَصْلَحْنا لَهُ زَوْجَه ؛ ما هم دعاى او را پذيرفتيم، و يحيى را به او بخشيديم و همسرش را (كه نازا بود) برايش آماده (باردارى) كرديم. (انبیاء/90) خدای متعال دقیقا همان را که خواسته بود (ذریه طیبه) به حضرت زکریا بخشید؛ حضرت یحیی ع بسیار اهل گریه بود ، به گونه ای که مادر ایشان نمدی را تر میکرد و روی گونه ی ایشان می گذاشت تا از فرط گریه زخم نشود و گوشت آن نریزد! فَبَكَى حَتَّى أَكَلَتِ الدُّمُوعُ لَحْمَ خَدَّيْهِ وَ بَدَا لِلنَّاظِرِينَ أَضْرَاسُه (رک: بحارالانوار ، ج14، ص165 ) حضرت زکریا خطاب به فرزندش می فرماید : پسر جانم چرا با خود چنين می كنى همانا من تو را از خدا خواستم كه تو را به من بخشد تا چشمم به تو روشن گردد گفت پدر جان تو مرا بدين وضع دستور دادى گفت پسر جانم كى؟ گفت تو نگفتى ميان بهشت و دوزخ گردنه ايست كه از آن نگذرند جز بسيار گريه كنندگان از ترس خدا ؟ گفت چرا ، و فرمود بكوش و تلاش كن وضع تو غير از وضع من است.(امالی صدوق، ترجمه کمره ای ، ص28) روزی حضرت زکریا خواست برای مردم موعظه کند. بعد از آنکه مطمئن شد حضرت یحیی در بین مردم نیست شروع به پند و انذار از جهنم کرد که ناگهان حضرت یحیی که میان مردم نشسته بود ،فریاد وا غفلتاه سر داد و سر به بیابان نهاد. (رک: بحارالانوار ، ج14 ، ص166) 🔔 @Aminikhaah_Media

💠 #دعای_متن_دعای_حاشیه 🔷 جلسه دوم 🔶 بخش ششم 📍 اگر کار را دست خدا سپردیم او عهده دار امور ما می شود ؛ بعضی از بزرگان می فرمودند بعضی آنقدر که از این و آن راهکار حضور قلب در نماز را جویا می شوند و دنبال آن در کتاب ها و ... می گردند اگر یک بار به خدا گفته بودند و از او خواسته بودند خدا به آن ها عنایت می کرد و حضور قلب در نماز می داد؛ حتی در مورد قارون، پیامبر اسلام ضمن روایتی می فرماید: اگر قارون به جای آنکه موسی را صدا زده بود ، خدا را صدا می زد توبه اش پذیرفته می شد: عَنِ النَّبِيِّ ص قَالَ: لَمَّا صَارَ يُونُسُ إِلَى الْبَحْرِ الَّذِي فِيهِ قَارُونُ قَالَ قَارُونُ لِلْمَلَكِ الْمُوَكَّلِ بِهِ مَا هَذَا الدَّوِيُّ وَ الْهَوْلُ الَّذِي أَسْمَعُهُ قَالَ لَهُ الْمَلَكُ هَذَا يُونُسُ الَّذِي حَبَسَهُ اللَّهُ فِي بَطْنِ الْحُوتِ فَجَالَتْ بِهِ الْبِحَارُ السَّبْعَةُ حَتَّى صَارَتْ بِهِ إِلَى هَذَا الْبَحْرِ فَهَذَا الدَّوِيُّ وَ الْهَوْلُ لِمَكَانِهِ قَالَ أَ فَتَأْذَنُ لِي فِي كَلَامِهِ فَقَالَ قَدْ أَذِنْتُ لَكَ فَقَالَ لَهُ قَارُونُ يَا يُونُسُ أَ لَا تُبْتَ إِلَى رَبِّكَ فَقَالَ لَهُ يُونُسُ أَ لَا تُبْتَ أَنْتَ إِلَى رَبِّكَ فَقَالَ لَهُ قَارُونُ إِنَّ تَوْبَتِي جُعِلَتْ إِلَى مُوسَى وَ قَدْ تُبْتُ إِلَى مُوسَى وَ لَمْ يَقْبَلْ مِنِّي وَ أَنْتَ لَوْ تُبْتَ إِلَى اللَّهِ لَوَجَدْتَهُ عِنْدَ أَوَّلِ قَدَمٍ تَرْجِعُ بِهَا إِلَيْه؛ «وقتى حضرت يونس- عليه السّلام- به دريايى رسيد كه «قارون» در آن بود، قارون به فرشته اى كه مأمور او بود گفت: اين صدا و ترس و وحشت چيست كه مى شنوم؟ فرشته گفت: اين يونس است كه خداوند او را در شكم ماهى زندانى كرده و در درياهاى هفتگانه او را گردانده تا به اين دريا رسيده است، اين صدا و وحشت به خاطر وجود اوست. قارون گفت: آيا اجازه مى دهى با او سخن بگويم؟ فرشته گفت: اجازه دادم. آنگاه قارون به حضرت يونس- عليه السّلام- گفت: چرا به سوى پروردگارت توبه نمى كنى؟ يونس در جواب گفت: چرا تو به سوى پروردگارت توبه نكردى؟ قارون گفت: من به سوى موسى -عليه‌السّلام- توبه كردم ولى از من نپذيرفت، اما اگر تو به سوى خدا توبه كنى و بازگردى، در اولين قدمى كه به سويش بردارى، رحمتش را مى يابى. (بحار الأنوار؛ ج13 ؛ ص 258) ما نیاز داریم که تمرین نیاز کنیم تا باور کنیم که نیازمندیم آن هم تنها به خدا ؛ حضرت امام ره می فرمودند که این دعاها انسان ساز است (خصوصا در مورد مناجات شعبانیه) اگر برای ما جا بیفتد که فقط به خدا نیاز داریم، این همان ، انسان سازی است. حالت دعا مانند حال امام سجادع است. ایشان حتی در هنگام صدقه دادن هم حال دعا و تضرع داشتند که خدایا این را از من قبول کن. و یا حال اباعبدالله الحسین ع در کربلا که در آن کارزار جنگ، به هر مناسبتی نجوا و دعایی با پروردگار خویش داشت.. 🔔 @Aminikhaah_Media

🔈 #نظام_حل_مساله_در_قرآن 📢 روشی نوین و پویا برای تدبر در قرآن جلسه هفتم 📅98/02/25 #مشهد #مدرسه_علمیه_حضرت_مهدی عج 🔔 @Aminikhaah_Media

🔈 #اینگونه_حرم_برویم 🔈 جلسه پنجم l پایانی 📅98/02/25 #مشهد 🔔 @Aminikhaah_Media

💠 #دعای_متن_دعای_حاشیه 🔷 جلسه سوم 🔶 بخش اول 📍 دعا، مخّ عبادات است، به همین دلیل است که هر کاری را با دعا به ما یاد دادند و ذیل هر کاری دعایی ذکر کردند. خواستند در هرکاری غافل نباشیم که غرض اصلی چیست؛ ما با همین ابراز نیاز ، به خدای متعال نزدیک می شویم. از امام صادق ع پرسیدند دو نفر که یکی به دعا و دیگری به نماز سر می کند کدام یک برترند؟ فرمود کسی که به دعا مشغول است برتر است : عن عبيد بن زرارة عن الإمام الصادق عليه السلام- أنَّهُ سَأَلَهُ عَن رَجُلَينِ قامَ أحَدُهُما يُصَلّي حَتّى أصبَحَ وَ الآخَرُ جالِسٌ يَدعو، أيُّهُما أفضَلُ؟ قالَ : الدُّعاءُ أفضَلُ. (تهذیب الاحکام، ج4، ص331) این به آن خاطر است که مغز همه عبادات دعاست؛ اینکه ما خودمان را محتاج چه کسی میبینیم؟ محتاج مدرک؟! محتاج فالوورها و لایک های بیشتر؟! مناجات شعبانیه می گوید ما فقط به خدا نیاز داریم و بس : وَ بِيَدِكَ لَا بِيَدِ غَيْرِكَ زِيَادَتِي وَ نَقْصِي وَ نَفْعِي وَ ضُرِّي ... خدایا به دست کسی غیر از تو افزونی و نقصان و نفع و ضرر من نیست.. (مفاتیح الجنان) امیرالمومنین ع در روایتی یک قاعده ی طلایی را معرفی می کنند: التَّقَرُّبُ إِلَى اللَّهِ بِالْمَسْأَلَةِ وَ إِلَى النَّاسِ بِتَرْكِهَا ؛ تقرب به خدای متعال با درخواست از او و نزدیکی به مردم با ترک درخواست از آن هاست. (عيون الحكم و المواعظ؛ ص54 ) وقتی به مردم ابراز نیاز کنی از چشمشان می افتی اما وقتی به خدا ابراز نیاز کنی قرب پیدا می کنی. امام سجاد ع می فرمایند: مردم بنده پول و ثروتشان هستند. اگر ببینند کسی به پول آن ها چشم طمع دارد ، دوستش نخواهند داشت. (فَإِنَّما أهلُ الدُّنيا يَعشَقونَ الأَموالَ، فَمَن لَم يُزاحِمهُم فيما يَعشَقونَهُ كَرُمَ عَلَيهِم، ومَن لَم يَزاحِمهُم فيها ومَكَّنَهُم مِن بَعضِها كانَ أعَزَّ عَلَيهِم وأكرَمَ.) (بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج‏68، ص: 229) اگر مردم ببینند مسئولی به خاطر خدا کار می کند دوستش دارند اما اگر ببینند که به خاطر رای آوردن و.. نقش بازی می کند، از چشمشان می افتد. خدای متعال به گونه ای زندگی ما را مهندسی کرده که زیاد احساس نیاز کنیم و دعا کنیم ، نه به این معنا که مدام مفاتیح دست بگیریم و در حالی که متوجه معانی ادعیه نیستیم چند جمله ای بخوانیم و برویم! بلکه منظور آن حس توجه و نیاز است، که بدانیم که تنها خدا را می خواهیم و بس. البته رفت و آمد با مردم و داد و ستد و رفع احتیاجات جای خودش را دارد، بالاخره خدای متعال از طریق همین واسطه ها روزی ما را می رساند ، اما مهم این است که من خودم را محتاج جیب کسی نبینم ، من محتاج خدا هستم خودش هر جور و از هر طریق صلاح بداند ، نیاز مرا تامین خواهد کرد. مهم این است که بدانیم ، رزق ما هیچ گاه جابه جا نمی شود ، تحریم و ... روی رازقیت خدا اثری نگذاشته و روی رزقی هم که برای ما مشخص شده اثر گذار نیست. نان را خدا می رساند تمام این اسباب بهانه اند. سلامتی را خدا می دهد ، دکتر واسطه است. در همین باب ، امیرالمومنین ع در حکمت 374 نهج البلاغه می فرمایند: إِنَّ الْأَمْرَ بِالْمَعْرُوفِ وَ النَّهْيَ عَنِ الْمُنْكَرِ لَا يُقَرِّبَانِ مِنْ أَجَلٍ وَ لَا يَنْقُصَانِ مِنْ رِزْق ؛ همانا امر به معروف و نهی از منکر اجل را نزدیک و رزق را کم نمی کنند. اتفاقا اگر امر به معروف نکنیم گناه کرده ایم و عمرمان کم می شود. در هر مجموعه ای به نحوی. فکر نکنیم که اگر الان در اداره جلوی دزدی کسی را بگیرم اخراجم میکنند و حقوقم قطع می شود و .. . 🔔 @Aminikhaah_Media

🔈 #نظام_حل_مساله_در_قرآن 📢 روشی نوین و پویا برای تدبر در قرآن جلسه هشتم 📅98/02/28 #مشهد #مدرسه_علمیه_حضرت_مهدی عج 🔔 @Aminikhaah_Media

🔈 #تاثیر_درک_مهندسی_خلقت_بر_معنویت 📢 #پارت_سوم - #نظام_تقدیم 🔊 جلسه صد و ششم #جایگاه_صدق_در_هستی / 62 📅98/02/28 #مشهد #دانشگاه_فردوسی 🔔 @Aminikhaah_Media

💠 #دعای_متن_دعای_حاشیه 🔷 جلسه سوم 🔶 بخش دوم 📍 پیامبر اسلام ص در روایتی می فرمایند: إِنَّ اللَّهَ لَيُمْسِكُ الْخَيْرَ الْكَثِيرَ عَنْ عَبْدِهِ فَيَقُولُ لَا أُعْطِيهِ حَتَّى يَسْأَلَنِي همانا خدا خیر کثیر را از بنده اش باز میدارد و میگوید به او عطا نمی کنم تا اینکه از من درخواست کند. (مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل ؛ ج5 ؛ ص175 ) کلیدش خواستن است ، می فرماید چون نخواست ندادم. همینطور که در زیارت امام رضا ع میخوانیم: أَسْأَلُكَ بِالْقُدْرَةِ النَّافِذَةِ فِي جَمِيعِ الْأَشْيَاءِ وَ قَضَائِكَ الْمُبْرَمِ الَّذِي تَحْجُبُهُ بِأَيْسَرِ الدُّعَاء ، خدایا به واسطه قدرت نافذت در تمام اشیا و قضاء قطعی تو که با کوچکترین دعایی تغییرش میدهی از تو درخواست میکنم.. (بحار الأنوار؛ ج99 ؛ ص55 ) خدای متعال، قضائی که نوشته و مهر و موم شده را با کمترین دعایی تغییر میدهد. ایمان و عاقبت بخیری را نیز خدای متعال گذاشته و فرموده اگر دعا کرد به او می دهم، امام صادق ع در روایتی می فرمایند: إِنَّ اللَّهَ جَبَلَ النَّبِيِّينَ عَلَى نُبُوَّتِهِمْ فَلَا يَرْتَدُّونَ أَبَداً وَ جَبَلَ الْأَوْصِيَاءَ عَلَى وَصَايَاهُمْ فَلَا يَرْتَدُّونَ أَبَداً وَ جَبَلَ بَعْضَ الْمُؤْمِنِينَ عَلَى الْإِيمَانِ فَلَا يَرْتَدُّونَ أَبَداً وَ مِنْهُمْ مَنْ أُعِيرَ الْإِيمَانَ عَارِيَّةً فَإِذَا هُوَ دَعَا وَ أَلَحَّ فِي الدُّعَاءِ مَاتَ عَلَى الْإِيمَانِ خداوند پيمبران را بر سرشت نبوت آفريد پس هرگز برنگردند و اوصياء (آنها را) بر سرشت وصيتها (و آنچه به آنها سفارش شده اند) آفريد، پس هرگز برنگردند، و برخى از مؤمنين را بر سرشت ايمان آفريده پس هرگز برنگردند، و برخى از ايشان كسى است كه ايمانش عاريتى است، پس اگر دعا كند و در دعا اصرار ورزد با ايمان بميرد. (کافي ، ترجمه مصطفوی ؛ ج2 ؛ ص419 ) چشم نیاز بین به خدا یک مهارت است که باید با تمرین آن را کسب کرده و تقویت کنیم، گاهی با ابتلائاتی که در زندگیمان پیش می آید متوجه آن میشویم تا به سوی خدا باز گردیم، خدای متعال در آیه 41 سوره مبارکه روم می فرماید: لِيُذِيقَهُمْ بَعْضَ الَّذِي عَمِلُوا لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُون ؛ خدا مى خواهد نتيجه بعضى از اعمالشان را به آنان بچشاند، شايد (به سوى حق) بازگردند! همچنین خدای متعال بعضی زمان ها مثل ماه رمضان ، شب های قدر ، روز عرفه و ... را گذاشته که انسان به سوی خدا بازگردد و نگاهش را به سوی خدا ببرد. مرحله اول تقویت چشم نیاز بین ، توجه به همین ایام است. توجه به سحر، به عصر جمعه که بسیار به منظور استجابت دعا تاکید شده ، در روایت است که حضرت زهرا عصر جمعه کنیزی را به پشت بام منزل می فرستادند تا هنگامی که نصف خورشید غروب کرد به ایشان اطلاع دهند تا آن هنگام را تا به اذان مغرب به دعا بپردارند که همانا زمان استجابت است. عَنْ فَاطِمَةَ بِنْتِ النَّبِيِّ ع قَالَتْ سَمِعْتُ النَّبِيَّ ص إِنَّ فِي الْجُمُعَةِ لَسَاعَةً لَا يُرَاقِبُهَا رَجُلٌ مُسْلِمٌ يَسْأَلُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ فِيهَا خَيْراً إِلَّا أَعْطَاهُ إِيَّاهُ قَالَتْ فَقُلْتُ يَا رَسُولَ اللَّهِ أَيُّ سَاعَةٍ هِيَ قَالَ إِذَا تَدَلَّى نِصْفُ عَيْنِ الشَّمْسِ لِلْغُرُوبِ قَالَ وَ كَانَتْ فَاطِمَةُ ع تَقُولُ لِغُلَامِهَا اصْعَدْ عَلَى الضراب فَإِذَا رَأَيْتَ نِصْفَ عَيْنِ الشَّمْسِ قَدْ تَدَلَّى لِلْغُرُوبِ فَأَعْلِمْنِي حَتَّى أَدْعُوَ ؛ حضرت فاطمه دخت گرامى پيغمبر عليهما السّلام روايت نموده كه فرمود: از پيغمبر صلى اللَّه عليه و آله چنين شنيدم كه: همانا در جمعه لحظه اى هست كه هيچ مسلمانى آن را در نظر نميگيرد و در آن لحظه از خدا نيكى درخواست نمى نمايد، مگر اينكه آن را به او عطا مى كند، فرمود: عرضه داشتم: اى پيامبر خدا آن چه لحظه ايست؟ فرمود: هر گاه پرتو نيمى از قرص خورشيد نزديك بر پنهان شدن در افق مغرب گردد. راوى گويد: و فاطمه عليها السّلام به غلامش مى گفت: برو بالاى بلندى، پس هر گاه نيمى از قرص خورشيد را ديدى كه به غروب نزديك شد، به من خبر ده تا دعا كنم! (معانی الاخبار ، ترجمه محمدی ، ص400) هر گنج سعادت که خدا داد به حافظ ٭٭٭ از یمن دعای شب و ورد سحری بود 🔔 @Aminikhaah_Media

🔈 #تاثیر_درک_مهندسی_خلقت_بر_معنویت 📢 #پارت_سوم - #نظام_تقدیم 🔊 جلسه صد و هفتم #جایگاه_صدق_در_هستی / 63 📅98/02/29 #مشهد #دانشگاه_فردوسی 🔔 @Aminikhaah_Media

💠 #دعای_متن_دعای_حاشیه 🔶 جلسه سوم 🔷 بخش سوم 📍زمان های ویژه را باید قدر دانست ، در روایت است که فرزندان حضرت یعقوب زمانی که از پدر خواستند برای آن ها نزد خدا استغفار کند ، حضرت یعقوب به این دلیل که می خواست سحر جمعه برایشان استغفار کند ، فرمود به زودی برایتان دعا خواهم کرد. (تفسیر مجمع البیان ، ج5 ، ص 403) قالُوا يا أَبانَا اسْتَغْفِرْ لَنا ذُنُوبَنا إِنَّا كُنَّا خاطِئِينَ قالَ سَوْفَ أَسْتَغْفِرُ لَكُمْ رَبِّي إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ ؛ گفتند: «پدر! از خدا آمرزش گناهان ما را بخواه، كه ما خطاكار بوديم!» گفت: «بزودى براى شما از پروردگارم آمرزش مى طلبم، كه او آمرزنده و مهربان است!» (یوسف/97 و 98) علاوه بر زمان های ویژه ، مکان های ویژه ای نیز به منظور تقویت حس دعا و نیاز هستند. در روایت آمده است امام صادق ع بیمار شدند پس دستور دادند که به کسی پول بدهند تا ایشان را نزد قبر اباعبدالله دعا کند، و گفتند همانا خداوند مکانهایی دارد که در آنها دعا مستجاب است و بارگاه کربلا از آن مکان هاست: مَرِضَ الصَّادِقُ عَلَيْهِ السَّلَامُ فَأَمَرَ مَنْ عِنْدَهُ أَنْ يَسْتَأْجِرُوا لَهُ أَجِيراً يَدْعُو لَهُ عِنْدَ قَبْرِ الْحُسَيْنِ عَلَيْهِ السَّلَامُ، وَ قَالَ: إِنَّ لِلَّهِ بِقَاعاً يُسْتَجَابُ فِيهَا الدُّعَاءُ، فَتِلْكَ الْبُقْعَةُ مِنْ تِلْكَ الْبِقَاعِ. (هدایه الامه الی احکام الائمه، ج۵، ص۴۹۵) در زیارت ناحیه مقدسه در روز عاشورا می خوانیم: ..السَّلَامُ عَلَى مَنِ الْإِجَابَةُ تَحْتَ قُبَّتِه ؛ سلام بر آنکه استجابت در زیر قبه ی اوست.. (مزار الكبير (ابن المشهدي) ؛ ص497 ) پسر آیت الله بهجت نقل می کند روزی پدر فرمودند «که در حرم امام رضا ع برایم مکشوف شد که هر کس بدنش هر مشکلی داشته باشد اگر با نیت شفا بخش معیوب را به هر دیواری از حرم برساند به آبروی امام رضا مشکلش برطرف می شود.» پسر ایشان می گوید رفتم حرم و دستم که بریده بود و بعد از چند روز هنوز بهبود نیافته بود را به دیواری از حرم زدم ، فردای آن روز زخم دستم به کلی خوب شد. همچنین به شخصی که از یکی از شهرستان های دور برای دیدن آیت الله بهجت آمده بود و بیماری داشت، همین سفارش را کردم، که او نیز شفا گرفت. مهم ترین وظیفه ما در دوران غیبت امام زمان عج چیست؟ ایشان از ما چه می خواهند؟ امام عسکری ضمن روایتی در این باره می فرمایند: وَ اللَّهِ لَيَغِيبَنَّ غَيْبَةً لَا يَنْجُو فِيهَا مِنَ الْهَلَكَةِ إِلَّا مَنْ ثَبَّتَهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عَلَى الْقَوْلِ بِإِمَامَتِهِ وَ وَفَّقَهُ فِيهَا لِلدُّعَاءِ بِتَعْجِيلِ فَرَجِه ؛ به خدا قسم غيبتى ميكند كه كسى از مهلكه (بى دينى و گمراهى) نجات نمى يابد جز آنان كه خداوند آنها را در عقيده به امامتش ثابت قدم داشته و موفق نموده است كه دعا كنند خداوند زودتر او را ظاهر گرداند. (بحارالانوار، ج52 ، ص24) ایشان آن حس نیاز و دعا برای ظهور منجی موعود را مطح می کنند و می فرمایند تنها کسانی نجات می یابند که به دعای برای ظهورش موفق شوند. امام زمان منتظر بازگشت ما هستند! مثل پدر و مادری که فرزندش را گم کرده و منتظر شنیدن کوچکترین صدایی از اوست تا دستش را بگیرد. ایشان هیچ گاه از ما غافل نیست. امام زمان ضمن توقیعی به شیخ مفید می فرماید: إِنَّا غَيْرُ مُهْمِلِينَ لِمُرَاعَاتِكُمْ وَ لَا نَاسِينَ لِذِكْرِكُمْ وَ لَوْ لَا ذَلِكَ لَنَزَلَ بِكُمُ اللَّأْوَاءُ وَ اصْطَلَمَكُمُ الْأَعْدَاء ؛ ما در رعايت حال شما كوتاهى نمى كنيم و ياد شما را از خاطر نبرده ايم، و اگر جز اين بود از هر سو گرفتارى به شما رو مى آورد و دشمنان شما، شما را از ميان ميبردند. (بحارالانوار، ج53، ص175) الكافي عن الحسن بن الجهم: قُلتُ لِأَبِي الحَسَنِ عليه السلام: لا تَنسَني مِنَ الدُّعاءِ. قالَ: وَ تَعلَمُ أنّي أنساكَ؟ فَتَفَكَّرتُ في نَفسي و قُلتُ: هُوَ يَدعو لِشيعَتِهِ و أنَا مِن شيعَتِهِ، قُلتُ: لا، لا تَنساني. قالَ: و كَيفَ عَلِمتَ ذلِكَ؟ قُلتُ: إنّي مِن شيعَتِكَ، و إنَّكَ لَتَدعو لَهُم فَقالَ: هَل عَلِمتَ بِشَيءٍ غَيرِ هذا؟ قُلتُ: لا قالَ: إذا أرَدتَ أن تَعلَمَ ما لَكَ عِندي فَانظُر (إلى) ما لي عِندَكَ. حسن بن جهم گويد: به ابى الحسن (ع) گفتم: مرا از دعا فراموش مكن، فرمود: تو مى دانى كه من فراموشت مى كنم؟ گويد: من فکر كردم و با خود گفتم كه او براى شيعه خود دعا مى كند و من هم از شيعيان اويم! گفتم: نه مرا فراموش نمى كنى! فرمود: از كجا اين را دانستى؟ گفتم: من شيعه شمايم و محققاً شما براى آنها دعا مى كنيد، پس فرمود: جز اين هم چيزى دانستى؟ گفتم: نه! فرمود: هر گاه خواستى بدانى نزد من چه دارى، بنگر كه من در نزد تو چه دارم. (کافی، ترجمه کمره ای ،ج2، ص652) 🔔 @Aminikhaah_Media

🔈 #تحول_ناوگانی_و_واژگانی_در_توییتر 📢 محفل توییتری های #مشهد یک جلسه 📅98/02/27 #مشهد #مدرسه_علمیه_عباسقلی_خان 🔔 @Aminikhaah_Media

🔈 #نظام_حل_مساله_در_قرآن 📢 روشی نوین و پویا برای تدبر در قرآن جلسه نهم 📅98/02/30 #مشهد #مدرسه_علمیه_حضرت_مهدی عج 🔔 @Aminikhaah_Media

🔈 #تاثیر_درک_مهندسی_خلقت_بر_معنویت 📢 #پارت_سوم - #نظام_تقدیم 🔊 جلسه صد و هشتم #جایگاه_صدق_در_هستی / 64 📅98/02/30 #مشهد #دانشگاه_فردوسی 🔔 @Aminikhaah_Media

🔈 #نظام_حل_مساله_در_قرآن 📢 روشی نوین و پویا برای تدبر در قرآن جلسه دهم l پایانی 📅98/02/31 #مشهد #مدرسه_علمیه_حضرت_مهدی عج 🔔 @Aminikhaah_Media

🔈 #تاثیر_درک_مهندسی_خلقت_بر_معنویت 📢 #پارت_سوم - #نظام_تقدیم 🔊 جلسه صد و نهم #جایگاه_صدق_در_هستی / 65 📅98/02/31 #مشهد #دانشگاه_فردوسی 🔔 @Aminikhaah_Media

💠 #دعای_متن_دعای_حاشیه 🔷 جلسه سوم 🔶 بخش چهارم 📍 توجه، توجه می آورد. دست گدایی عنایت می آورد. از ما دعا میخواهند. اگر کسی وقت استجابت دعا و وقتی که حال استجابتی به او دست داد، دعایش را برای امام زمان بگذارد، حتما مورد عنایت ویژه ی ایشان واقع خواهد شد. امام زمان را جدا از خودمان و زندگیمان ندانیم. در مراسم های عروسیمان ایشان را دعوت کنیم. البته اگر کسی به گونه ای مراسم گرفت که حتی روی آن را نداشت مومنین از فامیل و امام جماعت محل را هم دعوت کند، مشخص است که امام زمان هم نمی آیند! یکی از علمای یزد می فرماید: "نوکر خوبی باش، تا ارباب نگهت دارد." ایشان در نصیحتی فرمود: به همه بگویید زن و شوهرها با هم خوش اخلاق باشند، ارباب وقتی این را ببیند که نوکرهایش با هم خوب اند ، رزق شان را زیاد می کند. رزق و روزی دست ارباب است، امام سجاد می فرماید در بین الطلوعین خدا رزق را به واسطه ما تقسیم میکند: لَا تَنَامَنَ قَبْلَ طُلُوعِ الشَّمْسِ فَإِنِّي أَكْرَهُهَا لَكَ إِنَّ اللَّهَ يُقَسِّمُ فِي ذَلِكَ الْوَقْتِ أَرْزَاقَ الْعِبَادِ عَلَى أَيْدِينَا يُجْرِيهَا ؛ هرگز قبل از طلوع خورشید نخواب که من آن را برایت خوب نمی دانم، زیرا خداوند در آن وقت، روزی بندگانش را به دست ما تقسیم می کند.(وسائل الشيعة ؛ ج6 ؛ ص499) از توجهات و توسلات و نمازهای استغاثه به امام زمان عج غافل نشویم ، گاهی کوچکترین توسلات ، بزرگترین گره ها را باز می کند. حضرت آقا به سید حسن نصرالله فرموده بودند که من در مواقع مشکلات کشور به مسجد جمکران می روم و مسائل بزرگ با توسل به امام زمان حل می شود. روضه ها و توسلات مورد توجه است. آیت الله بهجت می فرمود اگر در مجلسی حدیث کساء خوانده شود حتما مورد عنایت حضرت واقع میشود حضرت یا خودشان حضور پیدا خواهند کرد یا قطعا عنایت ویژه ای به آن جلسه و اهلش می کنند. روضه قمر بنی هاشم ع نیز از توسلاتی است که حتما مود عنایت امام زمان قرار می گیرد، آیت الله بهجت به هر کس که می خواست به کربلا برود پولی می دادند و از ایشان میخواستند که در حرم حضرت عباس نائب الزیاره ایشان باشد. مرحوم آیت الله قاضی فرمود: چهل سال در مسیر سیر و سلوک زحمت کشیدم اما عنایت خاصی به من نمی شد ، تا اینکه یک شب جمعه ای بعد از آنکه نماز مغرب را در حرم حضرت عباس خواندم با حالت انکسار خاصی به سمت حرم اباعبدالله ع رفتم تا نماز عشا را آنجا بخوانم ، در بین الحرمین مردی را که به دیوانگی در کربلا شهره بود دیدم، او گفت: "امروز قبله اولیاء عباس بن علی است و همه اولیا محتاج نگاه اویند" ، من با یک آتش مضاعفی به سمت حرم حضرت عباس برگشتم، اولین گام را که روی اولین پله گذاشتم، پرده ها کنار رفت و آنچه میخواستم برایم رخ داد ، آنجا فهمیدم که " رحمت الله الواسعه اباعبدالله الحسین و پیشکار و باب این رحمت قمر بنی هاشم است." ایشان باب رحمت واسعه است. 🔔 @Aminikhaah_Media

💠 #پادکست l تنور میری؟ 🔷 مساله امیرالمومنین ع با مسئولین زمان خود ... 🔔 @Aminikhaah_Media

💠 #صبر_رمز_قدرت 🔶 جلسه اول 🔷 بخش اول 📍یکی از ویژگی های امیرالمومنین که بسیار جذاب است ، قدرت و قوت ایشان است. بسیاری از کمالات ایشان نشأت گرفته از قدرتشان است. کسی که روی نفس خودش پا می گذارد خیلی جاها خیلی کارها را می کند و یا خیلی از کارها را نمی کند ، نشانه قدرتش است. در ماجرای خیبر، در این قلعه را فقط چهل مرد با هم باز و بسته می کردند. این از روی قدرت امیرالمومنین است که یک تنه این در را از جا در میاورد و پرتاب می کند! ثُمَّ نَزَلَ مُغْضَباً إِلَى أَصْلِ عَتَبَةِ الْبَابِ فَاقْتَلَعَهُ ثُمَّ رَمَى بِهِ خَلْفَ ظَهْرِهِ أَرْبَعِينَ ذِرَاعاً قَالَ ابْنُ عَمْرٍو مَا عَجِبْنَا مِنْ فَتْحِ اللَّهِ خَيْبَرَ عَلَى يَدَيْ عَلِيٍّ وَ لَكِنَّا عَجِبْنَا مِنْ قَلْعِهِ الْبَابَ وَ رَمْيِهِ خَلْفَهُ أَرْبَعِينَ ذِرَاعاً وَ لَقَدْ تَكَلَّفَ حَمْلَهُ أَرْبَعُونَ رَجُلًا فَمَا أَطَاقُوهُ خشمناك پا از ركاب تهى كرد و پياده شد و عتبه در را گرفت و آن را از جا كند و چهل ذراع پشت سر خود پرتاب كرد. ابن عمرو گفت ما از اينكه خدا قلعه را به دست على گشود تعجب نكرديم و از اين در عجب شديم كه چگونه در را كند و چهل ذراع پشت سر انداخت با اينكه چهل مرد خواستند او را بردارند و نتوانستند. ( الأمالي (للصدوق) / ترجمه كمره اى ؛ ص513 ) ایشان خود را به درخت بیابانی تشبیه کرده و در نامه 45 نهج البلاغه خطاب به عثمان بن حنیف می نویسند: أَلَا وَ إِنَّ الشَّجَرَةَ الْبَرِّيَّةَ أَصْلَبُ عُوداً وَ الرَّوَاتِعَ الْخَضِرَةَ أَرَقُّ جُلُوداً وَ النَّابِتَاتِ الْعِذْيَةَ أَقْوَى وَقُودا ؛ آگاه باشيد! درختان بيابانى، چوبشان سخت تر، و درختان كناره جويبار پوستشان نازكتر است. درختان بيابانى كه با باران سيراب مى شوند آتش چوبشان شعله ورتر و پر دوام تر است. (ترجمه دشتی) ایشان همچنین می فرمایند یکی از مزیت های من نسبت به پدرم حضرت آدم ابوالبشر ع این است که خدا او را از خوردن گندم نهی کرد ولی ایشان خورد ، اما برای من گندم حلال است و من در طول عمرم از گندم نخوردم: در روز آخر حیات امیرالمومنین صعصعه بن صوهان از امیرالمومنین درباره برتری های ایشان نسبت به انبیا می پرسد : يا أمير المؤمنين! أخبرني أنت أفضل أم آدم عليه السّلام؟ فقال الإمام عليه السّلام: يا صعصعة! تزكية المرء نفسه قبيح، و لو لا قول اللّه عزّ و جلّ: وَ أَمَّا بِنِعْمَةِ رَبِّكَ فَحَدِّثْ ما أجبتُ. يا صعصعة! أنا أفضل من آدم؛ لأن اللّه تعالى أباح لآدم كلّ الطيّبات المتوفّرة في الجنّة و نهاه عن أكل الحنطة فحسب، و لكنّه عصى ربّه و أكل منها! و أنا لم يمنعني ربّي من الطيّبات، و ما نهاني عن أكل الحنطة، فأعرضت عنها رغبة و طوعاً صعصعه عرض كرد مرا خبر دهيد شما افضل هستيد يا آدم؟ حضرت فرمودند : قبيح است كه مرد خود را تعريف و تزكيه بنمايد و لكن از باب (و امّا بنعمة ربك فحدث) ميگويم، من از آدم افضل هستم ، براى آدم همه قسم وسايل رحمت و راحت و نعمت در بهشت فراهم بود فقط از يك شجره گندم منع گرديد و از آن شجره منهيّه خورد و از بهشت و جوار رحمت حق خارج شد. ولى خداوند مرا از خوردن گندم منع ننمود من به ميل و اراده خود از گندم نخوردم. (ليالي بيشاور مناظرات و حوار، ص: 510 ) 🔔 @Aminikhaah_Media

💠 #صبر_رمز_قدرت 🔶 جلسه اول 🔷 بخش دوم 📍 راوی می گوید دیدم که حضرت نان جو را با سر زانو میشکستند و در آب خیس می کردند تا بعد از آن بتوان آن نان را خورد: دَخَلْنَا عَلَى أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ ع وَ بَيْنَ يَدَيْهِ طَبَقٌ مِنْ خُوصٍ عَلَيْهِ قُرْصٌ أَوْ قُرْصَانِ مِنْ شَعِيرٍ وَ إِنَّ أَسْطَارَ النُّخَالَةِ لَتَبَيَّنُ فِي الْخُبْزِ وَ هُوَ يَكْسِرُ عَلَى رُكْبَتَيْهِ وَ يَأْكُلُ بِمِلْحٍ جَرِيشٍ فَقُلْنَا لِجَارِيَةٍ لَهُ سَوْدَاءَ اسْمُهَا فِضَّةُ أَ لَا نَخَلْتِ هَذَا الدَّقِيقَ لِأَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ ع فَقَالَتْ أَ يَأْكُلُ هُوَ الْمُهَنَّأَ وَ يَكُونُ الْوِزْرُ فِي عُنُقِي فَتَبَسَّمَ ع وَ قَالَ أَنَا أَمَرْتُهَا أَلَّا تَنْخَلَهُ قُلْنَا وَ لِمَ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ قَالَ ذَلِكَ لَأَجْدَرُ أَنْ تَذِلَّ النَّفْسُ وَ يَقْتَدِيَ بِيَ الْمُؤْمِنُ وَ أَلْحَقَ بِأَصْحَابِي خدمت امير المؤمنين (ع) وارد شديم، در جلوى آن حضرت طبقى از برگ خرما و روى آن يك و يا دو گرده نان جو بود، و به راستى قشر سبوس روى نان مشخص بود، و آن بزرگوار با زانوهايش نان را مى شكست، و با نمك ساييده ميل مى كرد، به كنيزش فضّه كه از اهل آفريقا بود گفتيم: چرا سبوس اين آرد جو را نمى گيرى؟ گفت: آيا او غذاى گوارا را بخورد، در صورتى كه وزر و وبال آن بر عهده من بماند؟ امير المؤمنين (ع) از شنيدن سخن فضّه خنديد و فرمود: «من دستور داده ام كه مبادا سبوس جو را بگيرد». عرض كرديم: چرا يا امير المؤمنين؟ فرمود: «اين عمل براى خوار ساختن نفس و رام نمودن آن و براى اين كه مؤمن از من پيروى كند و من با اصحابم همسان باشم بهتر است.» (تنبیه الخواطر و نزهه النواظر ؛ ج1 ؛ ص48) امیرالمومنین می فرماید من این قوت را از خوراک و.. نمیگیرم، قدرت من از ایمانم است، ایشان درباره چگونگی کندن در قلعه خیبر فرمود: مَا قَلَعْتُ بَابَ خَيْبَرَ وَ رَمَيْتُ بِهِ خَلْفَ ظَهْرِي أَرْبَعِينَ ذِرَاعاً بِقُوَّةٍ جَسَدِيَّةٍ وَ لَا حَرَكَةٍ غِذَائِيَّةٍ لَكِنِّي أُيِّدْتُ بِقُوَّةٍ مَلَكُوتِيَّة ؛ من در خيبر را با نیروی جسمانی و غذایی از جا نکندم و چهل ذراع به پشت سر نینداختم ، بلکه از قدرت روحانی و ملکوتی کمک گرفتم (أمالي( صدوق) ؛ ص514 ) قدرت روحی از آن جمله چیزهایی است که در شب قدر خواستنش بسیار ضروری است. یکی از شخصیت های فوق العاده در عصر معاصر ما از لحاظ قدرت روحی ، پرفسور حسابی است، در کتاب "استاد عشق" که زندگی نامه ایشان است، آورده است که پدر ایشان در محله تجریش تهران ملّاک بود اما به دلایلی ایشان و برادر را برای تحصیل به لبنان میفرستد، و پس از مدتی نیز آن دو را رها میکند، دکتر حسابی در این دوره از زندگی خویش که در دوره جنگ جهانی اول و قحطی و.. نیز بوده، سختی های فراوانی را به علت فقر شدید در کشوری غریب متحمل میشود ، پس از مدتی ایشان در منطقه ای صعب العبور در بین مرز لبنان و سوریه کاری پیدا میکند و به علت سختی رفت و آمد مجبور می شود همان جا نیز زندگی کند ، جایی که از یک طرف کوهستان و از طرفی بیابان او را محاصره کرده بود ، در این برهه هم با مشکلات فراوانی از جمله مقابله با حیوانات وحشی و موش صحرایی و پشه مالاریا و.. دست و پنجه نرم می کند و حتی یکبار به علت نیش پشه مالاریا تا یک ماه به حالت احتضار می افتد! پس از مدتی به فرانسه می رود و در یک شرکت برق مشغول به کار می شود که در آنجا نیز از سوی همکارانش که به او حسادت می کردند بسیار مورد آزار و اذیت قرار می گیرد. این ها تنها نمونه هایی از سختی هاییست که این مرد بزرگ در زندگی اش متحمل شده ، اما با این حال ایشان به پسرشان می گویند: "بعد از 50 سال از آن ماجراها وقتی که ضعیف می شوم میبینم که همه آن دردها دوباره برمیگردند اما تا وقتی قوی هستم دردی هم ندارم." این جمله ی بسیار معناداریست، بعضی فکر میکنند اگر از فلان فضا و محیط و یا دانشگاه و اداره بروند همه چیز درست می شود و یا اگر محله و شهر خود را عوض کنند همه چیز درست خواهد شد ، در صورتی که مشکل این چیزها نیست ، مشکل آنجاست که انسان "ضعیف" باشد، آن وقت است که درد روی او اثر می گذارد، محیط فاسد روی انسان ضعیف، اثر سوء دارد و به همین ترتیب آلودگی فضای جامعه و دانشگاه و یا فضای مجازی روی انسان ضعیف اثر می گذارد. 🔔 @Aminikhaah_Media