اعضای محترم با دقت ملاحظه بفرمایید

**پاسخ به 90 شبهه وهابیت* https://eitaa.com/joinchat/1325858849C121b75956e *پاسخ(6)👇* *چرا شیعیان بر مهر سجده می‌کنند ؟ * شیعه معتقد است که در حال نماز باید بر زمین یا آنچه که از آن می‌روید (مشروط به آنکه خوردنی یا پوشیدنی نباشد) سجده کرد؛ و سجده بر غیر این دو در حال اختیار صحیح نیست. در حدیثی که از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم روایت شده و اهل سنت نیز آن را نقل کرده‏اند، به این مطلب تصریح شده است: ; و جعلت لی الأرض مسجدا و طهورا; زمین، سجدگاه و مایه پاکیزگی برای من گردیده است (صحيح بخاري ج ۱ ص ۹۱) طهور که ناظر به تیمم است، نشان می‌دهد که مقصود از ارض زمین طبیعی است که از سنگ و خاک و مانند آن دو تشکیل می‌شود. براى اينكه روشن شود چرا شيعيان بر زمين سجده مى‌كنند، توجّه به اين حديث امام صادق (عليه السلام) كافى است، هشام بن حكم كه از ياران دانشمند آن حضرت است سؤال كرد، بر چه چيز مى‌توان سجده كرد و بر چه چيز نمى‌توان سجده كرد؟ امام فرمود:  *السجود لا یجوز إلاعلی الأرض أو علی ما أنبتت الأرض إلاما أکل أو لبس* سجده تنها باید بر زمین و آنچه می­رویاند- جز خوردنی‌ها و پوشیدنیها-انجام گیرد. ، (وسائل الشیعه ج۳ ص ۵۹۱) هشام مى‌گويد: گفتم فدايت شوم حكمت آن چيست؟ فرمود: *«لَانَّ السُّجُودَ هُوَ الْخُضُوعُ لِلّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَلَا يَنْبَغِى أنْ يَكُونَ عَلَى مَا يُؤْكَلُ وَ يُلْبَسُ لَانَّ أبْنَاءَ الدُّنْيَا عَبِيدُ مَا يَأْكُلُونَ وَ يَلْبَسُونَ وَ السَّاجِدُ فِى سُجُودِهِ فِى عِبَادَةِ اللهِ فَلَا يَنْبَغِى أنْ يَضَعَ جَبْهَتَهُ فِى سُجُودِهِ عَلَى مَعْبُودِ أبْنَاءِ الدُّنْيَا الَّذِينَ اغْتَرُّوا بِغُرُورِهَا*   ؛ زيرا سجود خضوع براى خداوند متعال است و سزاوار نيست بر خوردنى‌ها و پوشيدنى‌ها سجده كرد، زيرا دنياپرستان بنده خوردنى‌ها و پوشيدنى‌ها مى‌باشند و كسى كه سجده مى‌كند در حال سجود مشغول عبادت خداست. بنابراين سزاوار نيست پيشانى را در سجده‌اش بر چيزى بگذارد كه معبود دنياپرستانى است كه فريفته زرق و برق دنيا هستند. سپس امام افزود: *وَ السُّجُودُ عَلَى الأرْضِ أَفْضَلُ لَانَّهُ أبْلَغُ لِلتَّوَاضُعِ وَ الْخُضُوعِ لِلّهِ عَزَّ وَ جَلَ‌* ؛ سجده بر زمين افضل است، چرا كه تواضع و خضوع در برابر خدا را بهتر نشان مى‌دهد.-- *سیره صحابه در سجود بر زمین* : سیره مسلمانان در عصر رسول گرامی سجده بر زمین مسجد بود که از سنگریزه‏‌ها مفروش شده بود. آنان هنگام گرمی هوا که سجده بر سنگ‌های داغ مشکل بود، سنگریزه‏‌ها را به دست می‌گرفتند تا خنک شود و به هنگام نماز بر آن سجده کنند. جابر بن عبد الله انصاری می‌گوید: من نماز ظهر را با پیامبر می‏گزاردم؛ مشتی از سنگریزه در دست گرفته و آن‌ها را دست به دست می‌کردم تا خنک شود و به هنگام نماز بر آن سجده کنم. .. جابر بن عبدالله انصاری» می‌گوید: *«کنْت أُصَلِّی مع رسول اللهِ الظُّهْرَ فَآخُذُ قَبْضَةً من الْحَصَی فَأَجْعَلُهَا فی کفِّی»* وقتی که با پیغمبر اکرم در ظهر نماز می‌خواندیم، من مشتی از ریگ را برمی‌داشتم و از این دستم به آن دستم می‌ریختم. او برای توضیح این کار می‌گوید: من دائماً ریگ‌ها را از این دستم به دست دیگرم می‌ریختم تا مقداری سرد شود و زمانی که سجده می‌کردم بر روی ریگ‌های سرد شده سجده می‌کردم. *«فَآخُذُ قَبْضَةً من الْحَصَی فَأَجْعَلُهَا فی کفِّی»* مشتی از ریگ را برمی‌داشتم و آن را در دو کف دستم قرار می‌دادم. *«ثُمَّ أُحَوِّلُهَا إلَی الْکفِّ الأَخْرَی»* سپس آن را به مشت دیگر خود برمی‌گرداندم. *«حتی تَبْرُدَ ثُمَّ أَضَعُهَا لِجَبِینِی حین أَسْجُدُ من شِدَّةِ الْحَرِّ»* تا سرد می‌شد سپس آن را روی زمین می‌گذاشتم و از شدت گرما بر روی آن سجده می‌کردم. الکتاب المصنف فی الأحادیث والآثار، اسم المؤلف: أبو بکر عبد الله بن محمد بن أبی شیبة الکوفی، دار النشر: مکتبة الرشد - الریاض - 1409، الطبعة: الأولی، تحقیق: کمال یوسف الحوت، ج 1، ص 286، ح 3275 *سجده پیامبر ص بر سنگ* ابن عباس» می‌گوید: *«أن النبی سجد علی الحجر»* «حاکم نیشابوری» در مورد سند روایت می‌گوید: «هذا حدیث صحیح الإسناد ولم یخرجاه» المستدرک علی الصحیحین، اسم المؤلف: محمد بن عبدالله أبو عبدالله الحاکم النیسابوری، دار النشر: دار الکتب العلمیة - بیروت - 1411 هـ - 1990 م، الطبعة: الأولی، تحقیق: مصطفی عبد القادر عطا، ج 1، ص 646، ح 1740 ابن عباس می‌گوید *«ان مَسْرُوقًا کان إذَا سَافَرَ حَمَلَ معه فی السَّفِینَةِ لَبِنَةً یسْجُدُ علیها»* زمانی که مسروق می‌خواست به مسافرت دریایی برود، خشتی از خاک مدینه درست می‌کرد تا برآن سجده کند. الکتاب المصنف فی الأحادیث والآثار، اسم المؤلف: أبو بکر عبد الله بن محمد بن أبی شیبة الکوفی، دار النشر: مکتبة الرشد - الریاض - 1409، الطبعة: الأولی، تحقیق: کمال یوسف الحوت، ج 2، ص 72، ح 6603 *فرمان رسول خدا ص بر س

جده بر خاک* در بسياري از روايات نقل شده است كه رسول خدا به كساني كه از سجده بر خاك پرهيز مي كردند ، دستور مي داد كه بر خاك سجده كنند . ما به برخي از اين روايات از كتاب هاي اهل سنت اشاره مي كنيم : عبد الرزاق صنعناني از خالد الجهني نقل مي كند :   *رأي النبي (صلي الله عليه وآله وسلم ) صهيبا يسجد كأنه يتقي التراب فقال له : تربّ وجهك يا صهيب*. پيامبر اسلام (صلي الله عليه و اله ) شخصي به نام صهيب را ديد كه در هنگام سجده مراقب بود كه صورتش به خاك ماليده نشود ، پيامبر به او فرمود : اي صهيب ، صورت را بر خاك بگذار .// *منع رسول خدا از سجده بر عمامة* : *عن عياض بن عبد اللّه القرشي : رأي رسول الله صلي الله عليه وسلم رجلا يسجد علي كور عمامته فأومأ بيده : ارفع عمامتك ، وأومأ إلي جبهته* .( السنن الکبری ج۲ص۱۰۵) پيامبر اسلام صلي الله عليه وآله وسلم مردي را ديد كه بر قسمتي از عمامهء خود سجده مي كرد ، آن حضرت با دستش اشاره كرده كه عمامه ات را بالا بكش و بر پيشاني اش اشاره كرد ( بر پيشاني ات سجده كن) . و از امير المؤمنين عليه السلام نقل شده است كه فرمود : *إذا كان أحدكم يصلي فليحسر العمامة عن جبهته* ( السنن الکبرى ج۲ص۱۰۵) هر گاه خواستيد سجده كنيد ، بايد عمامه را از پيشاني تان كنار بزنيد .   اين نشان مي دهد كه در موقع سجده هيچ مانعي نبايد بين پيشاني و زمين باشد و سجده كردن بر عمامه ، فرش و ... باطل است . این احادیث، همگی گواه آن است که در عصر رسول گرامی صلی الله علیه و آله و سلم، وظیفه ‏مسلمانان ابتدا سجده بر سنگ و خاک بوده و آنان هرگز بر فرش و لباس و گوشه عمامه سجده نمی‌کردند. ولی بعد‌ها وحی الهی به پیامبر ابلاغ کرد که بر حصیر و بوریا نیز می‌توان سجده کرد، و روایات بسیاری از سجده پیامبر بر حصیر و بوریا حکایت می‌کند. (مسند احمد ج۶ص۳۷۷) *سجده رسول خدا بر سجاده اي ساخته شده از حصير :* مسلم نيشابوري در صحيح مسلم از أبي سعيد خدري نقل مي كند : *حَدَّثَنِي أَبُو سَعِيدٍ الْخُدْرِيُّ أَنَّهُ دَخَلَ عَلَي النَّبِيِّ صَلَّي اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ فَرَأَيْتُهُ يُصَلِّي عَلَي حَصِيرٍ يَسْجُدُ عَلَيْهِ* ( صحيح مسلم ج۲ص۶۲) از ابو سيعد خدري نقل شده است كه بر رسول خدا وارد شد و ديد آن حضرت بر روي خمره (حصيري) نماز مي خواند و بر روي همان سجده مي كند . همچنين بخاري و مسلم از ام المؤمنين ميمونه نقل كرده اند : *كَانَ النَّبِيُّ صَلَّي اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يُصَلِّي عَلَي الْخُمْرَةِ .*(ج۱ص۱۰۱) از ميمونه همسر رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم نقل شده است كه فرمودند رسول خدا بر روي خمره (حصيري کوچک) سجده مي فرمودند . و نيز مسلم از عايشه نقل مي كند : *عَنْ عَائِشَةَ قَالَتْ قَالَ لِي رَسُولُ اللَّهِ صَلَّي اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ نَاوِلِينِي الْخُمْرَةَ مِنْ الْمَسْجِدِ قَالَتْ فَقُلْتُ إِنِّي حَائِضٌ فَقَالَ إِنَّ حَيْضَتَكِ لَيْسَتْ فِي يَدِكِ* (صحيح مسلم ج۱ص۱۶۸ از عائشه نقل شده است كه گفت : رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم به من فرمودند به من خمرهء ( حصير ) سجده را بده . گفتم كه من عذر زنانه دارم حضرت پاسخ دادند كه عذر تو به دستت مربوط نمي شود. مخالفین شیعه بصراحت گفته‌اند که سجده بر روی سجاده در عصر رسول خدا (ص) وصحابه نبوده و این عمل بدعت است. ( الفتاوی الکبری ابن تیمیه ج۲ص۳۶۷) *بر این اساس، شیعه‏ امامیه پیوسته بدین اصل مقید بوده و صرفاً بر زمین و یا روییدنی‌های غیر مأکول و غیر ملبوس آن، مانند حصیر و بوریا، سجده می‌کند؛* *پس سجده بر حصیر، سنگ و امثال آن ،شرک نیست، چرا که این سنت رسول خدا (ص) بوده است*. *بر همین اساس شیعه برای مهر سجده نمیکند بلکه روی آن سجده می‌کند، با توجه به اینکه مهر نیز از خاک می‌باشد هدف عمل به سنت رسول خدا (ص) می‌باشد.* اما چرا شیعیان اصرار دارند بر روی مهر سجده کنند؟ جواب سوال واضح است، مهری که شیعه بر آن سجده می‌کند منتسب به خاک کربلاست، یعنی خاکی که سید الشهداء برآن بشهادت رسیده‌اند، این خاک مقدس است و از برترین خاکهاست تا جایی که حتی اهل سنت روایت کرده‌اند که رسول خدا (ص) خاک کربلا را مبارک می‌دانسته‌اند و آن را می‌بوسیدند. ( مستدرک حاکم ج۴ص۴۴۰) *فرق بين مسجود له و مسجود عليه :* يكي از ايراد هايي كه وهابي ها به شيعيان مي گيرند ، اين است كه مي گويند شما مهر پرست هستيد و خيال مي كنند كه نمازگذار مهري را كه جلوي خود گذاشته است ، عبادت مي كند ! .   در جواب اين مطلب بايد گفت كه متأسفانه وهابي ها فقط به دنبال اين هستند كه با كوچكترين بهانه مشرك بودن شيعيان را ثابت كنند ؛ با اين كه خود آن ها مي دانند كه شيعيان اگر بر مهر سجده مي كنند ، نه به اين خاطر است كه مهر را عبادت كنند ؛ بلكه فقط به اين خاطر است كه به پاك بودن آن اطمينان دارند و نيز يقين دارند كه اين تربت جزئي از زمين هستند .   *اگر قرار باشد كه سجده بر مه

ر شرك باشد ، قطعاً سجده بر فرش ، عمامه ، لباس ، سجاده و ... نيز شرك خواهد بود . اگر نعوذ بالله شيعيان مهري را كه از پاك ترين مكان هاي روي زمين تهيه كرده اند ، عبادت مي كنند ، وهابي ها فرش و سجاده را عبادت مي كنند . چه فرقي است بين سجده بر مهر و سجده بر فرش ؟*   متاسفانه بسیاری از اوقات دیده می‌شود که بر شیعیان خرده می‌گیرند که چرا شما بر مهر سجده می‌کنید، این کار شما شرک است، نمازتان باطل است و... اما جالب است بدانید که برخی بزرگان و دانشمندان مشهور آن‌ها حتی سجده بر نجاسات را نیز جایز دانسته‌اند. *سجده بر بول  و نجاسات* برخی از بزرگان أنها معتقدند سجده بر بول جایز است. که به یکی از اقوال  بسنده  می کنیم و آن قول ابو حنیفه  است : طحاوی حنفی در کتاب مختصر اختلاف العلماء به نقل از ابوحنیفه می‌نویسد: فی النجاسة موضع القدمین او السجود: بشر بن الولید عن ابی‌یوسف عن ابی‌حنیفة اذا کان فی موضع قدمیه بول اکثر من قدر الدرهم فصلاته فاسدة ولا تفسد علیه فی موضع السجود.(مختصر اختلاف العلماج١ص٢٦١) درباره نجاست جای پا و سجده‌گاه: بشر بن ولید از ابویوسف از ابوحنیفه نقل کرده که اگر در جای دو پا (در هنگام نماز)، بیش از یک درهم، ادرار وجود داشته باشد، نمازش باطل می‌شود؛ ولی اگر همین نجاست در محل سجده باشد، نماز باطل نمی‌شود. ابوحنیفه می‌گوید وجود نجاست در محل سجده اشکالی ندارد! علاء الدین بخاری در کشف الاسرار از ابویوسف، مشهورترین شاگرد ابوحنیفه از ابوحنیفه نقل می‌کند که: روی ابویوسف عن ابی‌حنیفة رحمهما الله ان النجاسة فی موضع السجود لا تمنع عن الجواز(.کشف الاسرار ج٢ص٣٣٨)     ابویوسف از ابی‌حنیفه نقل کرده است که: وجود نجاست در محل سجده، از جایز بودن سجده بر آن جلوگیری نمی‌کند.   فتاوای عجیب آنها در مورد  سجده بر پشت مامومین : رواياتی از عمر بن الخطاب در این زمینه : روايات فراواني در اين باره وجود دارد كه ما به یکی از آن ها اشاره مي كنيم: *حدثنا أبو داود قال حدثنا سلام عن سماك بن حرب عن سيار بن المعرور قال سمعت عمر بن الخطاب يخطب وهو يقول يا أيها الناس إن رسول الله صلي الله عليه وسلم بني هذا المسجد ونحن معه والمهاجرون والأنصار فإذا اشتد الزحام فليسجد الرجل علي ظهر أخيه::* از عمر شنيدم كه بر روي منبر مي گفت : اي مردم ، رسول خدا (ص) اين مسجد را كه بنا كرد ، ما و مهاجر و انصار بوديم (و جا فراوان بود و الان چنين نيست) پس اگر شلوغي به شما فشار آورد ، شخص بر روي پشت برادر خويش سجده كند ! (مسند طیالسی ج١٣ ص٧٠) ابن جمعه حزامي ، اين روايـت را صحيح مي داند : عن عمر بن الخطاب رضي الله عنه ، قال : إذا اشتد الزحام فليسجد أحدكم علي ظهر أخيه ; رواه البيهقي بإسناد صحيح .;; فتاواي علماي اهل سنت بر طبق اين روايات : شافعي با استناد به اين روايات مي گويد :   *قال الشافعي وإسحاق إذا أمكنه أن يضع كفيه بالأرض سجد علي ظهر أخيه فإن لم يمكنه أن يضع كفيه بالأرض انتظر حتي يرفع القوم رؤوسهم ثم يسجد وكذلك قال أصحاب الرأي * ( اختلاف العلماج١ص٥٨)   شافعي و اسحاق گفته اند كه وقتي توانست دست خود را روي زمين بگذارد ، روي پشت برادر خود سجده كند ، اما اگر نتوانست دست خود را روي زمين بگذارد ، منتظر شود كه مردم سر خود را بالا بياورند و سپس سجده كند . اصحاب راي نيز چنين گفته اند . قضاوت با وجدانهای بیدار جهت مشاهده پاسخ به شبهات وهابیت و مدعیان دروغین مهدویت عضو گروه های برهان شوید ، با ارسال کلمه برهان در واتساب به شماره 09126513055 سيد محمد موسوي (الحقيقه و الشبهات در ايتا 👈 👇  https://eitaa.com/joinchat/3440443394C67242a04af

چرا شیعیان بر مهر سجده می_کنند؟ 🌹🌹.pdf

*پاسخ به 90 شبهه وهابیت* https://eitaa.com/joinchat/1325858849C121b75956e *پاسخ (7)👇* *آیا نذر برای غیر خداوند متعال جائز است؟* طبق اعتقادات شیعه هر نذری که برای غیر خداوند متعال باشد باطل وغیر صحیح است، لذا علماء و مراجع بزرگوار ما بصراحت فرمودند که نذر فقط برای خداوند متعال می باشد و در صیغه نذر ( *لله علی کذا*) و کلمه الله باید گفته شود والا نذر منعقد نمیشود . (آیت الله خویی کتاب صراط النجاه ج۱ص۳۶۸ علامه حلی کتاب قواعد الاحکام ج۳ص۲۸۵) بنابراین اصل نذر برای خداوند متعال است اما ثواب انرا به امام علیه السلام یا حضرت عباس سلام الله علیه و یا برای دیگران اهداء میکنیم ، و این اعتقاد تمام فقهاي شيعه که شرط تحقق نذر را استعمال كلمه (الله) در صيغه نذر مي دانند . مرحوم صاحب جواهر در اين زمينه مي فرمايند : *يجب في صيغته التي هي سبب الالتزام أن يقول : « لله علي » بمعني عدم انعقاد النذر لو جعل الالتزام لغير الله من نبي مرسل أو ملك مقرب*. جواهر الكلام ج 35 ص 172 واجب است در صيغه نذر - كه سبب ملتزم شدن به آن مي شود - بگويد «براي خداست بر گردن من» ؛ به اين معني كه اگر براي غير خدا مانند پيامبري يا فرشته مقربي نذر كند صحيح نمي باشد . پس وقتي كه مي گويد : «براي فلان نذر كردم» در واقع كلام خود را خلاصه كرده مجاز به كار برده است ؛ زيرا معني آن اين است كه : « براي خدا نذر كردم كه كاري انجام دهم كه ثوابش براي فلاني باشد » بنا بر اين مراد از نذر براي اموات در واقع نذر براي خداوند است و اهداي ثواب آن به صاحب قبر ؛ نه اين كه نذر براي صاحب قبر صورت گرفته باشد ؛ شاید گفته شود که امام نیاز به ثواب ندارد ! در جواب میگوییم‌ این ثواب به ما بر میگردد همانطور که پیامبر ص فرمودند *قل لا اسئلکم علیه اجرا الا الموده فی القربی*. پیامبر ص طلب اجر کردند اما محتاج ان نیست بلکه ثواب این اجر به ما بر میگردد لذا در یک ایه دیگر فرمودند : *قل ماسئلتکم من اجر فهو لکم .* تا اینجا ثابت شد که شیعه نذری برای غیر خداوند متعال ندارد ، واینکه گفته شود نذری حضرت عباس ع یا امام حسین ع ، مراد ما نذر برای خداوند واهداء ان برای ائمه علیهم السلام است ، واین در منطق هر مسلمانی صحیح وبلا اشکال است *بجز وهابیت تکفیری* *نظر علماي اهل سنت درباره نذر👇🏿👇🏿* *خالدي در کتاب صلح الاخوان مي گويد :👇* *«بمعني أن الثواب لهم والمذبوح منذور لوجه الله كقول الناس: ذبحت لميتيّ بمعني تصدقتُ عنه وكقول القائل: ذبحت للضيف بمعني انه كان السبب في حصول الذبح»* صلح الاخوان: 109 ، الغدير 5: 182 باب النذور لاهل القبور به اين معني كه پاداش (قرباني و نذر) و ثوابش به ايشان ( اموات ) مي رسد و آنچه كه قرباني شده است با قصد قربت به خدا نذر شده است ؛ مانند اينكه مردم مي گويند : براي مرده ام قرباني كردم ؛ يعني از طرف او اين قرباني را صدقه دادم ؛ و يا اينكه مي گويند : براي مهمان قرباني كردم ؛ به اين معني كه او سبب انجام اين قرباني بوده است ( اما در هنگام ذبح نام خدا برده مي شود) . *عزامي شافعي در فرقان القرآن میگوید👇* *« ... واغترّ بكلامه ـ أي ابن تيمية ـ بعض من تأخّر عنه من العلماء ، ممّن ابتلي بصحبته أو صحبة تلاميذه ، وهو منه تلبيس في الدين وصرف إلي معني لا يريده مسلم من* *المسلمين . ومن خبر حال من فعل ذلك من المسلمين ، وجدهم لايقصدون بذبائحهم ونذورهم للميتين من الأنبياء والأولياء إلاّ الصدقة عنهم وجعل ثوابها إليهم ، وقد علموا* *أن إجماع أهل السنّة منعقد علي أنَّ صدقة الأحياء نافعة للأموات واصلة إليهم ، والأحاديث في ذلك صحيحة مشهورة* . *فالنذر بالذبح وغيره للأنبياء والأولياء أمرٌ مشروع سائغ من سيرة المسلمين عامّةً من دون أي اختصاص بفرقة دون اُخري ... »* . فرقان القرآن : 133 ، رجوع شود به الغدير 5 : 181 باب النذور لأهل القبور به سبب سخنان ابن تيميه ، عده اي از علماي بعد از او گمراه شده اند ؛ از كساني كه يا با او مصاحبت داشته اند و يا با شاگردان او همراه شده اند . وبعد هذه الأدلة والشواهد وكلمات أعلام السنة ، فهل يحق لابن تيمية وأتباعه الاصرار علي مزاعمهم والتفوّه بحرمة النذر لغير الله . و اين كار او سبب اشتباه در امر دين شده است و آن را( نذر را) به معني تفسير كرده اند كه هيچ يك از مسلمانان چنين كاري انجام نمي دهد . و هر كس كه مسلماناني را كه چنين كاري انجام مي دهند مورد امتحان قرار دهد مشاهده مي كند كه ايشان از اين قرباني ها و نذر هاي براي مردگان انبيا و اوليا جز صدقه از طرف ايشان و قرار دادن ثواب آن براي آنها قصدي ندارند . و همگان مي دانند كه اجماع اهل سنت است كه صدقه زندگان براي مردگان فايده داشته و به ايشان مي رسد و روايات در اين باب مشهور است . *پس نذر قرباني و غير آن براي انبيا و اوليا امري ديني و جايز است كه از روش همه مسلمانان بوده و اختصاص به مذهب خاصي ندارد* . بنابراین

مسئله نذر نزد همه مسلمان ثابت و واضح است و کسی برای غیر خداوند متعال نذر نمی‌کند، اما وهابی ها می‌گویند که شیعیان زمان سر بریدن حیوان نذری اسم امام حسین علیه السلام را می‌آورند نه خداوند متعال و این شرک است. در پاسخ میگوییم :اولا: هیچ کدام از شیعیان اهل بیت علیهم السلام چنين کاری نمی‌کنند و زمان سر بریدن حیوان فقط نام خداوند متعال را می‌گویند. دوما: طبق نظر علماي شما این عمل جائز است واشکالی ندارد چون اصل ، نیت انسان است و اگر قصد او تبرک باشد هیچ اشکالی ندارد *علامه نووی در دو كتاب خود می‌گوید👇* *وعلي هذا فإذا قال الذابح باسم الله واسم محمد وأراد أذبح باسم الله وأتبرك باسم محمد فينبغي أن لا يحرم* المجموع للنووي ج8/ص302 بنا بر اين اگر قصاب بگويد : *بسم الله و اسم محمد* و مقصود او آن باشد كه به اسم خدا ذبح مي كنم و اسم رسول خدا را براي تبرك مي آورم ، سزاوار است كه حرام نباشد . ودر جاي ديگر نوشته است: *وعلي هذا إذا قال الذابح باسم الله وباسم محمد وأراد أذبح باسم الله وأتبرك باسم محمد فينبغي أن لا يحرم* *وقول من قال لا يجوز ذلك يمكن أن يحمل علي أن اللفظة مكروهة لأن المكروه يصح نفي الجواز والإباحة المطلقة عنه* روضة الطالبين لنووي ج3/ص206 و بنا بر اين اگر قصاب بگويد بسم الله و اسم محمد و مقصودش اين باشد كه به اسم خدا ذبح مي كنم و اسم رسول خدا را براي تبرك مي آورم سزاوار است كه حرام نباشد و اگر كسي بگويد اين كار جايز نيست ، ممكن است آن را براي اين حمل كنيم كه گفتن اين لفظ مكروه است ؛ زيرا در مورد مكروه مي توان گفت كه جايز نيست و مقصود آن باشد كه مباح نيست . *رافعي در فتح الوهاب ميگوید 👇* *قال الرافعي فإن أراد أذبح بسم الله وأتبرك باسم محمد صلي الله عليه وسلم فينبغي أن لا يحرم ويحمل إطلاق من نفي الجواز عنه علي أنه مكروه لأن المكروه يصح نفي الجواز عنه* فتح الوهاب ج2/ص322 رافعي گفته است : اگر مقصود آن باشد كه با اسم خدا قرباني مي كنم و با اسم رسول خدا تبرك مي جويم سزاوار است كه حرام نباشد و كلام كسي كه گفته اين كار جايز نيست نيز بر كراهت حمل مي شود زيرا در مورد مكروه مي توان گفت كه جايز نيست و مقصود آن باشد كه مباح نيست . در پایان به چند روايت از منابع مهم اهل سنت که نذر کردن را تایید میکنند اشاره میکنیم ۱_ *مولوی عبدالحمید در کتاب محمود الفتاوی* که زیر نظر ایشان و توسط مولوی خدا نظر نگاشته شده است می‌گوید: اگر حیوان را به نام الله ذبح کنند و ثوابش را به روح بزرگی ببخشند اين نذر غیر الله نيست و جائز است . محمود الفتاوی ج۳ص۲۹۰ ۲_ *روايت از ميمونه از رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم👇:* *حدثنا علي بن عبد العزيز ثنا أبو نعيم ثنا عبد الله بن عبد الرحمن يعني بن كعب الطائفي عن يزيد بن مقسم عن ميمونة بنت كردم أنها كانت رديف أبيها فسمعت أباها يسأل النبي صلي الله عليه وسلم قال إني نذرت لأنحرن ببوانة فقال هل بها وثن أو طاغية تعبد قال لا قال أوف بنذرك* المعجم الكبير ج19/ص189 ش 426 از ميمونه روايت شده است كه در پشت سر پدر خويش نشسته بود ؛ پس از پدرش شنيد كه از رسول خدا سوال فرمودند كه من نذر كرده ام در بوانه قرباني كنم ؛ پس حضرت فرمودند آيا در آنجا بت يا شيطاني پرستش مي شده است ؟ گفت : خير ؛ پس حضرت فرمودند : به نذرت وفا بنما . *أن أباها قال للنبي(صلي الله عليه وآله) : اني نذرتُ أن أذبح خمسين شاة علي بوانه ، فقال: هناك شيء من هذه النُصُب؟ فقال: لا . قال(صلي الله عليه وآله) : فأوفِ بنذرك ، فذبح تسعاً وأربعين وبقيت واحدة ، فجعل يعدو خلفها ويقول: اللهمّ أوفِ بنذري حتي أمسكها فذبحها* . معجم البلدان 1: 505 ذيل كلمه بوانة پدر او به رسول خدا ( صلي الله عليه وآله وسلم) گفت : من نذر كرده ام كه پنجاه گوسفند در بوانه قرباني كنم ؛ حضرت فرمودند آيا در آنچا چيزي از بت ها نصب شده است؟ گفت : خير . حضرت فرمودند : پس به نذرت وفا بنما ؛ پس 49 گوسفند را قرباني نموده و يكي باقي ماند ؛ پس به دنبال آن يكي به راه افتاده و مي گفت : خدايا به نذر خود وفا مي نمايم تا اينكه گوسفند را گرفته و قرباني نمود . تذکر👈 علت سوال حضرت كه فرموده اند : آيا در آنجا بتي از بت هاي جاهليت پرستيده مي شده و آيا آنجا محل مراسمي از رسومات جاهليت بوده است از اين جهت است كه شايد اين نذر طبق رسوم جاهليت بوده است ؛ زيرا ايشان تازه از جاهليت دست برداشته و بسيار به آن نزديك بودند . ۳- روايت از ثابت بن ضحاك از رسول خدا (صلي الله عليه وآله وسلم): *أنّ رجلا سأله أنّه نذر أن يذبح ببوانه ، فأتي رسول الله ، فأخبره فقال (صلي الله عليه وآله) : هل كان فيها وثنٌ من أوثان الجاهلية يُعبد؟ قالوا: لا .* *قال: هل كان فيها عيد من أعيادهم؟ قالوا: لا ، قال رسول الله(صلي الله عليه وآله): أَوفِ بنذرك ، فانه لا وفاء لنذر في معصية الله ، ولا فيما لا يملك ابن آدم* سنن أبي داود 3: 238 ح3313 باب

ما يؤمر به من الوفاء بالنذر شخصي به نزد رسول گرامي اسلام آمده و سوال كرد كه نذر كرده است كه در بوانه قرباني دهد ( روستايي بعد از ينبع نزديك ساحل دريا | معجم البلدان 1 ص 505) حضرت سوال فرمودند : آيا در آنجا بتي از بت هاي جاهليت پرستيده مي شده است؟ عرضه داشتند : خير . حضرت فرمودند : آيا آنجا محل مراسمي خاص از رسوم جاهليت بوده است ؟ عرضه داشتند : خير . حضرت فرمودند : به نذرت وفا بنما ، پس بدرستيكه در راه سرپيچي خدا نبايد نذر كرد و نه در چيزي كه انسان آن را نمي تواند انجام دهد . نووي در ذيل اين روايت مي گويد : *رواه أبو داود بإسناد صحيح علي شرط البخاري ومسلم.* المجموع ج8/ص358 ابو داود اين روايت را با سند صحيح طبق شروط بخاري و مسلم آورده است . *جهت عضويت در گروه های برهان در واتساب کلمه (برهان) را به شماره* *09126513055 سيد محمد موسوي ارسال بفرماييد*

پاسخ به شبهه هشتم از 90 شبهه وهابیت👇👇👇

*پاسخ به 90 شبهه وهابیت* https://eitaa.com/joinchat/1325858849C121b75956e *پاسخ (8)👇* *چرا امام علی ع در حمله به خانه حضرت زهراء ع و غصب خلافت سکوت کردند و از همسر خود دفاع نکردند؟!!! چرا امام علی علیه السلام خودشان بجای حضرت زهراء سلام الله علیها در برابر مهاجمان ایستادگی نکردند؟!* *پاسخ👇⬇️* یکی از حقائقی که باید انرا بدانیم و در فهم ان تامل کنیم ، ان است که رسول الله ص وامام علی ع واهل بیت طاهرین ، مسئولیت حفظ دین واسلام بر عهده انان است و جان و مال خود را در این راه فدا کردند ، بنابراین هر جا که نیاز است برای حفظ دین ،سکوت و صبر مي‌كنند ، و جان و فرزندان خود را در صورت نیاز فدا میکنند، و........ لذا زمانی که به خانه حضرت زهراء سلام الله علیها حمله کردند و... امام علی ع نگاه مبارکشان به اسلام ودین بود ، وتشخیص دادن که دفاع از حضرت زهراء سلام الله علیها به ضرر دین است لذا صبر وسکوت کردند وحضرت فاطمه صدیقه را فدای دین واسلام کردند ، و در بیانی آکنده از حزن و درد یکی از علل سکوت را در نهج البلاغه (خطبه سوم) معروف به خطبه شقشقیه اینگونه بیان کردند : *وَطَفِقْتُ أَرْتَئِي بَيْنَ أَنْ أَصُولَ بِيَدٍ جَذَّاءَ أَوْ أَصْبِرَ عَلَي طَخْيَةٍ عَمْيَاءَ. يَهْرَمُ فِيهَا الْكَبِيرُ وَيَشِيبُ فِيهَا الصَّغِيرُ وَيَكْدَحُ فِيهَا مُؤْمِنٌ حَتَّي يَلْقَي رَبَّهُ. فَرَأَيْتُ أَنَّ الصَّبْرَ عَلَي هَاتَا أَحْجَي. فَصَبَرْتُ وَفِي الْعَيْنِ قَذًي وَفِي الْحَلْقِ شَجًا. أَرَي تُرَاثِي نَهْباً* «در این اندیشه بودم که آیا با دست تنها به پا خیزم (و حق خود و مردم را بگیرم) و یا در این محیط پرخفقان و ظلمانی که پدید آمده صبر کنم؟ محیطی که پیران را فرسوده و جوانان را پیر و مردان با ایمان را تا واپسین دم زندگی به رنج وا می‌دارد، سرانجام دیدم صبر کردن به عقل و خرد نزدیک‌‏تر است؛ لذا صبر پیشه کردم ولی به کسی می‌ماندم که خاشاک چشمش را پر کرده و استخوان راه گلویش را گرفته، با چشم خود می‌دیدم، میراثم را به غارت می‌برند». واین صبر و سکوت نیز به دستور پیامبر ص بوده است ، همان طور که احمد ابن حنبل در مسند خود ج ۱ ص ۴۶۹ از امام علی ع روایت کردند که فرمودند پیامبر ص به من گفتند : *سیکون بعدي إختلاف أو أمر فإن استطعت أن تکون السلم فافعل* پس از من اختلاف وامری اتفاق می افتد واگر توانستی صبر و مسالمت کنی پس انجام بده.. بنابراین اگر امام علی ع صبر نمی کردند وبا قیام مسلحانه در صدد قبضه حکومت وخلافت میشدند بسیاری از یاران او از دست می رفتند و حکومت نیز در دست غاصبان می ماند و دین اسلام از بین می رفت وخیلیها به جاهلیت بر میگشتند ، وبسياري از گروه ها و قبائلی که در سال‌های آخر عمر پیامبر ص مسلمان شده بودند ، و هنوز از تعالیم اسلامی دور بودند ،پرچم ارتداد به بت پرستی را بر می افراشتند و با حکومت اسلامی مخالفت میکردند ، لذا امام علی ع در نهج البلاغه خطبه ۱۶ به این فتنه وانحراف اشاره کردند و فرمودند:  *أَلَا وَ إِنَّ بَلِيَّتَكُمْ قَدْ عَادَتْ كَهَيْئَتِهَا يَوْمَ بَعَثَ اللَّهُ نَبِيَّهُ (صلی الله علیه وآله)* بدانيد كه بار ديگر همانند روزگارى كه خداوند، پيامبرتان را مبعوث داشت، در معرض آزمايش واقع شده ايد.  علاوه بر خطر مرتدین ، خطر احتمالی رومیان نیز وجود داشت زیرا مسلمانان چند بار با آنها در گیر شدند، و آنها مسلمانان را خطر جدی تلقی میکردند و منتطر فرصتی بودند تا به مرکز اسلام حمله کنند، از طرفی دیگر مدعیان دروغین نبوت مانند (مسیلمه کذاب و طلیحه و سجاح ) نیز در صحنه ظاهر شده و هر کدام طرفداران و نیروهایی دور خود گرد آورده بودند و قصد حمله به مدينه را داشتند ،که با همکاری واتحاد مسلمانان شکست خوردند . *در چنین شرائطی امیرالمومنین علیه السلام به جز حفظ دین و وحدت اسلامی به چیز دیگری فکر نمی‌کرد* لذا در خطبه ۶۲ نهج البلاغه فرمودند : *فَوَاللَّهِ مَا كَانَ يُلْقَى فِي رُوعِي وَ لَا يَخْطُرُ بِبَالِي أَنَّ الْعَرَبَ تُزْعِجُ هَذَا الْأَمْرَ مِنْ بَعْدِهِ ( صلى الله عليه وآله ) عَنْ أَهْلِ بَيْتِهِ وَ لَا أَنَّهُمْ مُنَحُّوهُ عَنِّي مِنْ بَعْدِهِ فَمَا رَاعَنِي إِلَّا انْثِيَالُ النَّاسِ عَلَى فُلَانٍ يُبَايِعُونَهُ فَأَمْسَكْتُ يَدِي حَتَّى رَأَيْتُ رَاجِعَةَ النَّاسِ قَدْ رَجَعَتْ عَنِ الْإِسْلَامِ يَدْعُونَ إِلَى مَحْقِ دَيْنِ مُحَمَّدٍ ( صلى الله عليه وآله ) فَخَشِيتُ إِنْ لَمْ أَنْصُرِ الْإِسْلَامَ وَ أَهْلَهُ أَنْ أَرَى فِيهِ ثَلْماً أَوْ هَدْماً تَكُونُ الْمُصِيبَةُ بِهِ عَلَيَّ أَعْظَمَ مِنْ فَوْتِ وِلَايَتِكُمُ الَّتِي إِنَّمَا هِيَ مَتَاعُ أَيَّامٍ قَلَائِلَ يَزُولُ مِنْهَا مَا كَانَ كَمَا يَزُولُ السَّرَابُ أَوْ كَمَا يَتَقَشَّعُ السَّحَابُ فَنَهَضْتُ فِي تِلْكَ الْأَحْدَاثِ حَتَّى زَاحَ الْبَاطِلُ وَ زَهَقَ وَ اطْمَأَنَّ الدِّينُ وَ

تَنَهْنَهَ* به خدا قسم در قلبم‏ نمى‏افتاد، و بر خاطرم نمى‏گذشت كه عرب پس از پيامبر صلّى اللّه عليه و آله خلافت را از خاندانش بيرون برند، يا آن را بعد از او از من دور دارند. چيزى مرا شگفت زده نكرد مگر شتافتن مردم به جانب فلان كه با او بيعت مى‏كردند. از مداخله در كار دست نگاه داشتم تا آنكه مشاهده نمودم گروهى از اسلام باز گشته، و مردم را به نابود كردن دين محمّد صلّى اللّه عليه و آله دعوت مى‏كنند، ترسيدم اگر به يارى اسلام و اهلش برنخيزم رخنه‏اى در دين ببينم يا شاهد نابودى آن باشم كه مصيبت آن بر من بزرگتر از فوت شدن حكومت بر شماست، حكومتى كه متاع دوران كوتاه زندگى است، و همچون سراب از بين مى‏رود، يا همچون ابر از هم مى‏پاشد. بنا بر اين در ميان آن فتنه‏ها قيام كردم تا باطل از بين رفت و نابود شد و دین به استواری واستحکام رسید. بنا براین امام علی ع در غصب خلافت وحمله به خانه وحی هرگز سکوت نکردند وسکوت ایشان بمعنای عدم جنگ است ، البته در بعضی روايات ما، با آنها برخورد کرد و آنها را زمین زد و فرمود اگر وصیت پیامبر ص نبود !!! شما جرآت نزدیک شدن به خانه من را نداشتید(کتاب سلیم بن قیس ص ۱۵۰) وهمچنین علامه الوسی سنی به نقل از منابع شیعه در تفسیر روح المعانی ج۳ ص۱۲۴ *پاسخ نقضی👇* *چرا رسول خدا (ص) از سميه و ديگر زنان مسلمان دفاع نكرد؟* اميرمؤمنان عليه السلام، به همان دليل از خود واكنش نشان نداد كه رسول خدا صلي الله عليه وآله در هنگام كشته شدن سميه، مادر عمار ياسر توسط مشركان و تعرض آن ها به وي، از خود واكنشي نشان نداد. ابن حجر عسقلاني در الإصابة مي نويسد: *سمية بنت خباط... والدة عمار بن ياسر كانت سابعة سبعة في الاسلام عذبها أبو جهل وطعنها في قبلها فماتت فكانت أول شهيدة في الاسلام... عذبها آل بني المغيرة علي الاسلام وهي تأبي غيره حتي قتلوها وكان رسول الله صلي الله عليه وسلم يمر بعمار وأمه وأبيه وهم يُعذّبون بالأبطح في رمضاء مكة فيقول صبرا يا آل ياسر موعدكم الجنة.* سميه دختر خباط... مادر عمار ياسر هفتمين كسي است كه اسلام آورد، ابوجهل او را اذيت مي كرد و آن قدر نيزه بر پايين شكمش زد تا به شهادت رسيد، و او نخستين زن شهيد در اسلام است. آل بنومغيره، چون مسلمان شده بود و دست بردارد نبود او را آزار و اذيت كردند؛ تا كشته شد. رسول خدا (ص)، منظره شكنجه شدن عمار و مادر و پدرش را در مكه مي ديد و مي فرمود: اي خاندان ياسر! صبور باشيد كه وعده گاه شما بهشت است. العسقلاني، أحمد بن علي بن حجر أبو الفضل الشافعي، الإصابة في تمييز الصحابة، ج 7، ص 712، با اين كه رسول خدا صلي الله عليه وآله مي ديد كافري همچون ابوجهل متعرض ناموس مسلمانان مي شود؛ ولي در عين حال هيچ واكنشي از خود نشان نمي داد و به آنان نيز فرمان مي داد كه صبر نمايند. *مگر نه اين كه رسول خدا صلي الله عليه وآله غيورترين و شجاع ترين فرد عالم است، پس چرا از ناموس مسلمانان دفاع نكرد؟ چرا شمشيرش را برنداشت تا گردن ابوجهل را از تنش جدا كند؟* *و همچنین طبری* در تاریخ خود ج ۲ ص۶۷۶ نقل می‌کند که سودان بن حمران ، همسر عثمان را زدند ، *(سوال: چرا عثمان هیچ واکنشی نشان نداد؟! چرا از زن خود دفاع نکرد؟)* *تذکر👇* *بنده معتقدم که باید حضرت زهراء سلام الله علیها درب را باز می‌کرد و جلوی غاصبان و مهاجمان می ایستادند ، و در آن لحظه و زمان حساس با تمام وجود مبارک خود از دین و اسلام دفاع کنند، در واقع این مسئولیت سنگین بعد از شهادت پیامبر ص بر عهده حضرت زهراء سلام الله علیها بود،* پیامبر اسلام نیز تمام مقدمات این حرکت عظیم را در زمان حیات خود برنامه ریزی کرده بودند و حضرت زهراء سلام الله علیها را *معیار ومیزان بین حق وباطل معرفی کردند* و فرمودند : 1- *«انَّ اللهَ عَزَّوَجَلَّ لَیَغضِبُ لِغَضِبِ فاطِمَه وَ یَرضی لِرِضاها»*(کنزالعمال ج12/ ص111.)؛ خداوند عزوجل به خاطر خشم فاطمه، خشمگین؛ و برای خشنودی و رضایت فاطمه راضی می‌شود. (مستدرک حاکم ج ۳ ص ۱۶۷ و گفته سند روايت صحيح است .) وبسیاری دیگر روايت را تصحیح کردند 2- *«حدثنا ابو الْوَلِیدِ حدثنا بن عُیَیْنَةَ عن عَمْرِو بن دِینَارٍ عن بن ابی مُلَیْکَةَ عن الْمِسْوَرِ بن مَخْرَمَةَ اَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلی الله علیه وسلم قال فَاطِمَةُ بَضْعَةٌ مِنِّی فَمَنْ اَغْضَبَهَا اَغْضَبَنِی*؛ صحيح بخاري ج٥ ص٢١ .. فاطمه پاره وجود من است. هر کس او را خشمگین کند، مرا خشمگین کرده است.» مسلم به سند خودش از مسور بن مخرمه نقل می‌کند: (ج٤ص١٩٠١) *قال رسول اللّه (صلی‌الله‌علیه‌وسلم):«اِنَّمَا فَاطِمَةُ بَضْعَةٌ مِنِّی یُؤذِینِی مَا آذَاهَا*  .. همانا فاطمه پاره وجود من است؛ هر چه او را بیازارد مرا می‌آزارد. 3- عائشه می‌گوید: *مَا رَأَيْتُ أَحَدًا كَانَ أَصْدَقَ لَهْجَةً مِنْهَا إِلا أَنْ يَكُونَ الَّذِي وَلَدَهَا*( مستدرک حاکم ج ۳ص۱۷۵ ، سند صحیح) هيچ كسي را راس

تگو تر از فاطمه نديدم جز آن كسي كه او را به دنيا آورده است (منظور رسول خدا صلي الله عليه وآله است). *نتیجه:👇* *هر کس حضرت زهراء سلام الله علیها را آزار دهد، خداوند متعال و پیامبر ص را آزار داده است،* *هر کس حضرت زهرا بر او غضب کند، خدا و پیامبر او بر آن غضبناک هستند* *پس تمام کسانی که با حضرت زهراء سلام الله عليها مخالفت کردند و به منزل او حمله و ايشان را غضبناک کردند در غضب خدا و رسول او قرار دارند وصلاحیت خلافت بعد از پیامبر ص را نخواهند داشت* *و آخرین سوال: 👇* *تمام مسلمانان معتقد هستند که هر کس با امامی بعیت نکند یا امامی ندارد ، مرگ او مرگ جاهلي( بی دین) می‌باشد* ، سوال:👇 *آيا حضرت زهرا سلام الله عليها بعد از پیامبر ص أمامي داشتند يا خير؟! اگر بگويید خليفه اول بود ! ! _ عائشه و بخاری در پاسخ شما می‌گویند: خیر ، چون حضرت زهراء سلام الله عليها از دنیا رفتند در حالی که بر او غضبناک بود (صحيح بخاري ج۴ ص۲۱۰ )- و اگر بگویید امامی نداشت ، نعوذبالله! :سرور زنان بهشت را به مرگ جاهلي متهم کردید!* *👈(((کدام یک را انتخاب میکنید؟!!!)))* *♦️*برادران و خواهران گرامی اگر حضرت زهراء سلام الله علیها ایستادگی نمی‌کردند هیچ وقت این حقائق مشخص نمی‌شد ، اما با مبارزه خود ، عدم مشروعیت* *خلافت بعد از پیامبر ص را به اثبات رساندند و حق از باطل را براي ما و أيندگان روشن کردند*، لذا هر مسلمانی که تاریخ حضرت زهرای شهيدة را می‌خواند اینگونه سوالات را مطرح می‌کند ۱- چرا صدیقه طاهره بر بزرگان صحابه غضبناک بودند؟ ۲- چرا دستور دادند که بر او نماز نخوانند؟! ۳- چرا شبانه او را دفن کردند؟! ۴- چرا سرور زنان بهشت قبر او نامعلوم است؟! ۵- امام زمان او چه کسی بود؟! ۶- کسانی که حضرت فاطمه علیها السلام بر آنها غضبناک بودند ، و در نتیجه خداند و پیامبرص نیز بر آنها غضبناک هستند،، ایا نباید از آنها دوری کنیم ؟! خدواند متعال فرمودند👇 *( يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَتَوَلَّوْا قَوْمًا غَضِبَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ)* ای اهل ایمان، هرگز قومی را که خدا بر آنان غضب کرده یار و دوستدار خود مگیرید *( وَمَنْ يَحْلِلْ عَلَيْهِ غَضَبِي فَقَدْ هَوَىٰ)* و هر کس مستوجب خشم من گردید همانا خوار و هلاک خواهد شد. *تذکر👇* *این سوالات و ده ها سوال دیگر که جوابی جز باطل بودن شرعيت خلافت بعد از پیامبر ص را ندارند، با خروج و ایستادگی حضرت زهرای صدیقه شهيدة* *بوجود آمدند، و هر مسلمانی که تاریخ حضرت زهراء سلام الله علیها، و حوادث بعد از شهادت پیامبر ص را بخواند به راحتی حق را از باطل تشخیص خواهند داد ، لذا بسیاری از برادران اهل سنت سبب تشیع خود را حضرت زهرای شهيدة می‌دانند* *السلام علیک ایتها الصديقة الشهيدة المظلومة* براي عضويت در گروه های برهان به شماره *09126513055* در واتساب كلمه برهان را ارسال بفرماييد سيد محمد موسوي

آیا نذر برای غیر خداوند متعال جائز است؟ 🌹.pdf

صبر حضرت علی(ع) 🌹🌹.pdf چرا زمان حمله به خانه حضرت فاطمه سلام الله عليها امام علی علیه السلام دفاع نکردند؟ https://eitaa.com/joinchat/3440443394C67242a04af

*پاسخ به 90 شبهه وهابیت* https://eitaa.com/joinchat/1325858849C121b75956e *پاسخ(9)👇* آیا اهل بیت علیهم السلام به رسول خدا ص توسل کردند؟! *پاسخ👇* یکی از مباحث مهم و اساسی که وهابیت، امت اسلامی را به سبب آن کافر و مشرک می‌داند بحث توسل و استغاثه می‌باشد و ما در پاسخ به شبهه اول در کتاب (پاسخ به 90 شبهه وهابیت)، مفصل پاسخ دادیم که مسئله توسل و استغاثه هم در آیات قرانی ثابت است و هم در سنت شریف نبوی، و این حقیقت نزد تمام علمای اسلام و مذاهب اسلامی و حتی ادیان گذشته مورد اتفاق است، در پاسخ به شبهه توسل ثابت کردیم که صحابه و ائمه مذاهب و بسیاری از علمای اهل سنت ، وحتی انبیاء عليهم السلام و يهوديان نیز توسل کردند و منکری به جز وهابیت وجود ندارد. *توسل انبياء به پیامبر ص👇* *امام «تقی الدین سُبکی» در کتاب گران‌سنگ «شفاء السقام في زیارة خیر الانام» در باب " توسل واستغاثه وشفاعت خواهی از پیامبر صفحه ٣٥٧ می گویند:* *و اعلَم أَنَّهُ یَجُوزُ وَ یَحسُنُ التوسُلُ وَ الاستغاثَةُ وَ التَشَفُعُ بِالنَّبیِّ (ص) اِلی رَبِّهِ وَ جَوازُ ذلکَ وَ حُسنِهِ مِنَ الاُمُورِ المَعلومَةِ لِکُلِّ ذی دین المَعروفَةِ مِن فعلِ الانبیاء وَ المرسلین و سیر سلف الصالحین و العلماء و العوام من المسلمین وَ لَم یُنکِر أحدٌ ذلک مِن أهلِ الادیان وَ لا سَمَعَ به فی زَمَنٍ من الازمان حتی جاء ابن تیمیة و تکلم فی ذلک بکلام یلبس فیه علی الضعفاء الاغمار و ابتدع مالم یسبق الیه في سائر الاعصار.* ترجمه :👇 بدان که جائز بلکه نیکو است توسل و استغاثه و شفیع قرار دادن نبی اکرم را به درگاه الهی و جواز بلکه حُسن این اعمال از امورِ روشن و معلوم در نزد هر صاحب دین و از کارهایی است که حتّی انبیاء و مرسلین نیز این کارها را داشته‌اند و روش سلف صالح و علماء و عوام از مسلمانان است و *احدی از کسانی که معتقد به دینی از ادیان الهی است در هیچ زمانی این اعمال را انکار نکرده است* مگر آن‌گاه که ابن تیمیّة به میدان آمد و سخنانی در این رابطه گفته است که امر بر ضعیفان نادان مشتبه شده است و با انکار این امور بدعتی انجام داده است که در زمان‌های گذشته احدی این بدعت را نداشته است . *علامه سمهودی می‌گوید👇* *اعلم انّ الاستغاثة و التشفع بالنبی (ص) و بجاهه و برکته إلی ربّه تعالی من فعل الأنبیاء و سیر السلف الصالح واقع فی کلّ حال، قبل خلقه و بعد خلقه، فی حیاته الدنیویة و مدّة البرزخ و عرصات القیامة* وفاء الوفاء ج ۴ ص۱۳۷۲ بدان که استغاثه و درخواست شفاعت به پیامبر (ص) و به آبرو و برکت او نزد خدای متعال، از فعل انبیا و سیره و روش سلف صالح است که در هر حال واقع شده است، قبل از خلقت و بعد از خلقتش، در حیات دنیوی‌اش و در مدت برزخ و عرصات قیامت *توسل حضرت آدم ع به پیامبر اسلام ص👇* علامه حاكم نيشابوري از علماي بزرگ اهل سنّت در كتاب المستدرك علي الصحيحين از عمر بن خطّاب و او هم از رسول اكرم صلي الله عليه و آله نقل كرده است كه فرمود: *لما اقترف آدم الخطيئة قال : ياربّ أسألك بحقّ محمّد لمّا غفرت لي. فقال اللّه تعالي: يا آدم وكيف عرفت محمّدا ولم أخلقه؟ قال: يا ربّ لأنّك لمّا خلقتني بيدك، ونفخت في من روحك، رفعت رأسي، فرأيت علي قوائم العرش مكتوبا لا إله إلا اللّه، محمّد رسول اللّه، فعرفت أنّك لم تضف إلي اسمك إلا أحبّ الخلق إليك*؛ زماني كه حضرت آدم گرفتار خطا گرديد، خداوند عالم را به *آبروي رسول اكرم سوگند داد* كه وي را مورد بخشش و مغفرت قرار دهد. خداوند فرمود: اي آدم! چگونه محمّد را شناختي با اينكه او هنوز پا به عرصه وجود نگذاشته است؟ حضرت آدم پاسخ داد: پس از آن كه خلق شدم، به بالاي سرم نظري افكندم، نوشته اي را در ستون هاي عرش مشاهده كردم كه نوشته شده بود: *«لا إله إلا اللّه محمّد رسول* *للّه»*دريافتم كه حضرت محمّد گرامي ترين موجود هستي است، چون نام او در كنار نام تو جاي گرفته بود. *فقال اللّه : صدقت يا آدم إنّه لأحبّ الخلق ، إذ سألتني بحقّه فقد غفرت لك، ولولا محمّد ما خلقتك.* خداوند فرمود: آري! راست گفتي، او محبوب ترين انسانِ هستي است و اكنون كه مرا به حقّ او سوگند دادي از تمام خطاهاي تو صرف نظر نمودم و اگر او نبود، تو را خلق نمي كردم. *حاكم نيشابوري سپس مي گويد: هذا حديث صحيح الإسناد(1)؛ سند اين حديث صحيح است.* بيهقي اين روايت را در كتاب دلائل النبوّه(2) نقل نموده است كه ذهبي معتقد است كه تمامي اين كتاب هدايت و نور است و هم چنين طبراني در كتاب معجم صغير(3) و سُبكي در شفاء السقام(4) *با گواهي بر صحّت آن* و سمهودي در وفاء الوفاء(5) و قسطلاني در المواهب اللدنيّه(6) اين حديث را نقل كرده اند. (1) مستدرك علي الصحيحين، ج 2، ص 672، ح 4227 و ج 2، ص 615 به تحقيق دكتر يوسف مرعشلي، دار المعرفه بيروت. (2) دلائل النبوه، ج 5، ص 489./ (3) معجم صغير، ج 2، ص 82./ (4) شفاء السقام، ص 120./(5) وفاء الوفا، ج

4، ص 1371./(6) المواهب اللدنيّه، ج 4، ص 594. . تذكر👇 توسّل حضرت آدم علیه السلام به رسول اکرم(صلى الله علیه وآله وسلم) قبل از خلقت آن حضرت مسأله اى است مسلّم و غیر قابل انکار، به نمونه ديگر از این روایات اشاره مى شود: ۱- علامه حصنی دمشقی می‌نویسد: *وقد رواه غیر واحد من الحفاظ وأئمة الحدیث بألفاظ منهم أبو محمد مکی وأبو اللیث السمرقندی وغیرهما أن آدم علیه السلام عند إقترافه قال اللهم بحق محمد علیک إغفر لی خطیئتی ویروی نفیل فقال الله من أین عرفت محمدا قال رأیت فی کل موضع من الجنة مکتوبا لا إله إلا الله محمد رسول الله ویروی محمد عبدی ورسولی فعلمت أنه أکرم خلقک علیک فتاب الله علیه وغفر له* دفع شبه من شبه وتمرد ، ج ۱ ص ۷۲ تقی الدین أبی بکر الحصنی الدمشقی الوفاة: ۸۲۹هـ ، دار النشر : المکتبة الأزهریة للتراث - مصر ۲- سیوطی نیز می‌نویسد: *أخرج الطبرانی فی المعجم الصغیر والحاکم وأبو نعیم والبیهقی فی الدلائل وابن عساکر عن عمر بن الخطاب قال قال رسول الله صلى الله علیه وسلم : لما أذنب آدم بالذنب الذی أذنبه رفع رأسه إلى السماء فقال : أسألک بحق محمد إلا غفرت لی فأوحى الله إلیه : ومن محمد فقال : تبارک اسمک لما خلقتنی رفعت رأسی إلى عرشک فإذا فیه مکتوب لا إله إلا الله محمد رسول الله فعلمت أنه لیس أحد أعظم عندک قدرا ممن جعلت اسمه مع اسمک فأوحى الله إلیه : یا آدم إنه آخر النبیین من ذریتک ولولا هو ما خلقتک* الدر المنثور ،ج ۱ ص ۱۴۲ عبد الرحمن بن الکمال جلال الدین السیوطی الوفاة: ۹۱۱ ، دار النشر : دار الفکر - بیروت - ۱۹۹۳ *علامه تقي الدين سبكي :👇* او نيز اين روايت را نقل كرده و سند آن را صحيح مي داند . شفاء السقام ص 295 باب حديث توسل آدم عليه السلام بالنبي صلي الله عليه وآله وسلم *نتيجه : طبق نظر وهابيت حضرت آدم عليه السلام اولين مشرك بدوند* *توسل حضرت عيسي به رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم :* *حدثنا علي بن حمشاد العدل إملاء حدثنا هارون بن العباس الهاشمي حدثنا جندل بن والق حدثنا عمرو بن أوس الأنصاري حدثنا سعيد بن أبي عروبة عن قتادة عن سعيد بن المسيب عن بن عباس رضي الله عنهما قال أوحي الله إلي عيسي عليه السلام يا عيسي آمن بمحمد وأمر من أدركه من أمتك أن يؤمنوا به فلولا محمد ما خلقت آدم ولولا محمد ما خلقت الجنة ولا النار ولقد خلقت العرش علي الماء فاضطرب فكتبت عليه لا إله إلا الله  محمد رسول الله فسكن هذا حديث صحيح الإسناد ولم يخرجاه المستدرك علي الصحيحين ج2/ص671 شماره 4227 خداوند به عيسي وحي كرد كه اي عيسي ؛ به محمد ايمان بياور و دستور بده كه هر كس از امت تو در دوران او حضور يافت ، به او ايمان آورد ؛ پس بدرستيكه اگر محمد نبود آدم را نمي آفريدم و اگر محمد نبود بهشت و دوزخ را نمي آفريدم و بدرستيكه عرش را بر روي آب آفريدم پس به لرزش افتاد ؛ پس بر روي آن نوشتم لا اله الا الله محمد رسول الله پس آرام گرفت . اين روايت سندش صحيح است ولي بخاري و مسلم آن را نياورده اند . علامه تقي الدين سبكي : روايت را نقل كرده و سند آن را صحيح مي داند .شفاء السقام ص ۲۹۵ *توسل یهود به پیامبر ص قبل از ولادت ایشان*👇 *وکانوا من قبل یستفتحون علی الذین کفروا ....*) علامه واحدی در تفسیر اسباب النزول از ابن عباس نقل میکند که یهود در جنگ شکست میخوردند و بزرگان انها این دعاء را به انها یاد دادن که قبل از جنگ بخوانند *اللهم انا نسئلک بالنبی الامی الذی وعدتنا ان تخرجه لنا فی اخر الزمان الا نصرتنا علیهم* یهودیان قبل از ولادت پیامبر ص به او توسل میکردند و در جنگ *پیروز* میشدند . علامه دمشقی در كتاب دفع شبه ص ٤٠٢ از علمای اهل سنت میگوید: اگر یهود که دشمنان پیامبر ص هستند، بوسیله توسل به ایشان حاجت میگیرند انهم قبل از ولادت ایشان! پس چگونه مسلمانان بعداز ولادت وایمان به ایشان حاجت نمیگیرند؟!!! سپس میگوید: *منکرین توسل ( وهابیت) از یهود پستر هستند* *نتیجه👇* بنابراین توسل نزد همه ادیان و همچنین در امت اسلامی ثابت و قرآن کریم و پیامبر گرامی اسلام بر آن تاکید داشتند و ائمه اهل بیت علیهم السلام نیز تاکید و توسل کردند 👇 1.   توسل امير مؤمنان (ع) به رسول خدا (ص) ، فرشتگان و انبياء: (سند معتبر) امير مؤمنان (عليه السلام) بعد از نماز ظهر به رسول خدا (صلي الله عليه وآله)، فرشتگان و انبياء توسل مي‌كردند و به واسطه آنها به درگاه خداوند تقرب مي‌جستند. مرحوم كليني با سند معتبر روايت را اين‌گونه آورده است: * مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ* *مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ الْبَرْقِيِّ عَنْ عِيسَى بْنِ عَبْدِ اللَّهِ الْقُمِّيِّ* *عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ عليه السلام* *قَالَ: كَانَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ عليه السلام يَقُولُ إِذَا فَرَغَ مِنَ الزَّوَالِ- اللَّهُمَّ إِنِّي* *أَتَقَرَّبُ إِلَيْكَ بِجُودِكَ وَ كَرَمِكَ وَ أَتَقَرَّبُ إِلَيْكَ- ب

ِمُحَمَّدٍ عَبْدِكَ وَ رَسُولِكَ وَ أَتَقَرَّبُ إِلَيْكَ بِمَلَائِكَتِكَ الْمُقَرَّبِينَ وَ أَنْبِيَائِكَ الْمُرْسَلِين‏* ‏... امام صادق عليه السلام فرمود: امير مؤمنان عليه السّلام بعد از اتمام نماز ظهر اين دعا را مي‌خواند: *خداوندا به تو تقرّب مى‏جويم به* *وسيله جود و كرمت، تقرّب مى‏جويم به سوي تو به حقّ محمد (كه بنده تو و رسول تو است) و تقرّب مي‌جويم به وسيله فرشتگان مقرّبت و پيغمبران مرسلت*. الأصول من الكافي، ج2 ، ص545،  مرحوم علامه مجلسي در تصحيح روايت فوق مي‌فرمايد: باب الدعاء في أدبار الصلوات الحديث الأول: حسن كالصحيح. مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى، مرآة العقول في شرح أخبار آل الرسول، ج‏12 ؛ ص335، تهران، چاپ: دوم، 1404 ⬇️ *۲- توسل حضرت علي (ع) به رسول خدا (ص) قبل از دفن*: بعد از رحلت رسول خدا (صلي الله عليه وآله) امير مؤمنان عليه السلام نخستين فرد از ميان اهل بيت (عليهم السلام) بود كه به آن حضرت توسل نمود در حالي كه تاهنوز بدن شريفش به خاك سپرده نشده بود. اين مطلب در نهج البلاغه در خطبه 235 اين گونه آمده‌است: *ومن كلام له (عليه ‏السلام ) قَالَهُ وَهُوَ يَلِي غُسْلَ رَسُولِ اللَّهِ (صلى‏الله ‏عليه ‏وآله) وَتَجْهِيزَهُ «بِأَبِي أَنْتَ وَأُمِّي يَا رَسُولَ اللَّهِ لَقَدِ انْقَطَعَ بِمَوْتِكَ مَا لَمْ يَنْقَطِعْ بِمَوْتِ غَيْرِكَ مِنَ النُّبُوَّةِ وَ الْإِنْبَاءِ وَأَخْبَارِ السَّمَاءِ خَصَّصْتَ حَتَّى صِرْتَ مُسَلِّياً عَمَّنْ سِوَاكَ وَعَمَّمْتَ حَتَّى صَارَ النَّاسُ فِيكَ سَوَاءً وَلَوْ لَا أَنَّكَ أَمَرْتَ بِالصَّبْرِ وَنَهَيْتَ عَنِ الْجَزَعِ لَأَنْفَدْنَا عَلَيْكَ مَاءَ الشُّئُونِ وَلَكَانَ الدَّاءُ مُمَاطِلًا وَالْكَمَدُ مُحَالِفاً وَقَلَّا لَكَ وَلَكِنَّهُ مَا لَا يُمْلَكُ رَدُّهُ وَلَا يُسْتَطَاعُ دَفْعُهُ بِأَبِي أَنْتَ وَأُمِّي اذْكُرْنَا عِنْدَ رَبِّكَ وَاجْعَلْنَا مِنْ بَالِكَ».* از كلام آن حضرت كه بعد از غسل رسول خدا صلي الله عليه وسلم و تجهيز آن حضرت فرمود  اين است: پدر و مادرم فدايت اى پيامبر خدا، همانا با مرگ تو چيزى قطع شد كه با مرگ ديگرى قطع نگشت و آن نبوت و اخبار و آگاهى از آسمان بود. مصيبت تو اين امتياز را دارد كه از ناحيه‏اى تسلى دهنده است، يعنى پس از مصيبت تو ديگر مرگ‏ها اهميتى ندارد، و از سوى ديگر اين يك مصيبت همگانى است كه عموم مردم به خاطر تو در سوكند. اگر نبود كه امر به صبر و شكيبائى فرموده‏اى و از بى‏تابى نهى نموده‏اى آن قدر گريه مى‏كردم كه اشكهايم تمام شود، و اين درد جانگاه هميشه براى من باقى بود، و حزن و اندوهم دائمى، و تازه اينها در مصيبت تو كم بود، اما حيف نمى‏توان مرگ را باز گرداند و آن را دفع نمود. *پدر و مادرم فدايت باد، ما را در پيشگاه پروردگارت ياد كن، و ما را از هرگز فراموش منما* نهج البلاغة - خطب الإمام علي (ع)، ج 2 ، ص 228 *طبق اين روايت، امير مؤمنان عليه السلام به ذات رسول خدا صلي الله عليه وآله متوسل شده و از ايشان شفاعت خواسته است* ⬇️ *3. توسل امام حسين (ع) به قبر پيامبر (ص)*: در باره حضرت سيد الشهدا (عليه السلام) نيز روايت شده است كه ايشان وقتي مي‌خواست از مدينه به سوي مكه خارج شوند، نزد قبر رسول خدا (صلي الله عليه وآله) آمدند و به قبر حضرت توسل كردند. متن روايت به نقل علامه مجلسي اين است: *فلما كانت الليلة الثانية ، خرج إلى القبر أيضا وصلى ركعات ، فلما فرغ من صلاته جعل يقول : اللهم هذا قبر نبيك محمد ، وأنا ابن بنت نبيك ، وقد حضرني من الأمر ما قد علمت ، اللهم إني أحب المعروف ، وأنكر المنكر ، وأنا أسألك يا ذا الجلال والاكرام بحق القبر ومن فيه إلا اخترت لي ما هو لك رضى ، ولرسولك رضى ...*. وقتي شب دوم فرا رسيد، بار دوم به سوي قبر پيامبر (ص) خارج شد و دو ركعت نماز خواند،‌ وقتي از نماز فارغ شد، فرمود: خدايا اين قبر پيامبرت محمد است و من پسر ايشان هستم، و امري كه خودت مي‌داني برايم پيشامد كرده است. خدايا من معروف را دوست دارم و از منكر بدم مي آيد. اي صاحب جلال و اكرام به حق اين قبر و ‌آن كسي كه در آن مدفون است از تو آنچه را مي‌خواهم كه مورد رضايت توست. ... المجلسي، محمد باقر (متوفاى1111هـ)، بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار، ج 44 ، ص 328، تحقيق: محمد الباقر البهبودي، ناشر: مؤسسة الوفاء - بيروت - لبنان، الطبعة: الثانية المصححة، 1403هـ - 1983م. اين روايت را ابن اعثم كوفي نيز نقل كرده است. الكوفي، أبي محمد أحمد بن أعثم (متوفاى314هـ)، كتاب الفتوح، ج 5، ص 19، تحقيق: علي شيري (ماجستر في التاريخ الإسلامي )، ناشر: دار الأضواء للطباعة والنشر والتوزيع ـ بيروت، الطبعة: الأولى، 1411هـ در سخن امام حسين (عليه السلام) عبارت *«بحق القبر ومن فيه»* معناي بلندي دارد كه آن حضرت به حق قبر پيامبر و كسي كه در آن دفن شده، يعني وجود مبارك رسول خدا صلي الله عليه وآله (توسل به ذات) از خد

اوند در خواست مي‌كند. ⬇️ *4. توسل امام سجاد عليه السلام به اهل بيت:* در موارد متعدد از دعاي صحيفه سجاديه آمده است كه امام سجاد (عليه السلام) به پيامبر و اهل بيت (عليهم السلام) متوسل شده و در يكي از دعاهايش (دعاي 87) اين گونه مي‌فرمايد: *إنا نتوسل إليك بمحمد صلواتك عليه وآله رسولك ، وبعلي وصيه *، وفاطمة ابنته ، وبالحسن والحسين ، وعلي ومحمد وجعفر وموسى وعلي ومحمد وعلي والحسن والحجة عليهم السلام أهل بيت الرحمة . (خدايا) به واسطه محمد (صلي الله عليه وآله) پيامبرت و به وسيله علي وصي او،‌ فاطمه دختر او، به حسن و حسين، علي، محمد، جعفر، موسي، علي بن موسي، محمد، علي، حسن بن علي و حجت (عليهم السلام) كه اهل بيت رحمت هستند، به سوي توسل مي‌جويم. الصحيفة السجادية، الإمام زين العابدين (ع) ، ص 168،‌ تحقيق : الابطحي الإصفهانی *و يا در قسمت ديگر از دعا مي‌فرمايد:* 👇 *فإني بمحمد وعلي وأوصيائهما إليك أتوسل ، وعليك أتوكل ...* خدايا به محمد و علي و جانشينان آنها به سوي تو متوسل مي‌شوم، و بر تو توكل مي‌كنم ... الصحيفة السجادية (ابطحي) - الإمام زين العابدين (ع) - ص 205 در اين دعاها روشن است كه امام سجاد عليه السلام پيامبر و اهل بيت را وسيله خودش در ابراز حاجت و درخواست قرار داده است. *دسته دوم؛ دستور ائمه (عليهم السلام) به توسل* طبق دسته ديگري از روايات، ائمه عليهم السلام پيروانشان را دستور داده اند كه به پيامبر و اهل بيت (عليهم السلام) توسل كنند و دعا و ذكر به آنها تعليم داده اند.  روايت اول: دستور امير مؤمنان عليه السلام به توسل (با سند صحيح): مرحوم كليني با سند معتبر نقل كرده كه شخصي در زمان امير مؤمنان دعا كرده بود ولي اجابت نشد، نزد امير مؤمنان (عليه السلام) رفت و از مستجاب نشدن دعايش شكايت نمود. حضرت دعاي سريع الاجابه را به ايشان ياد دادند كه در پايان دعا، حضرت دستور توسل به اهل بيت عليهم السلام را بيان فرموده اند: عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنِ ابْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ مُعَاوِيَةَ بْنِ عَمَّارٍ قَالَ قَالَ لِي أَبُو عَبْدِ اللَّهِ عليه السلام ابْتِدَاءً مِنْهُ يَا مُعَاوِيَةُ أَ مَا عَلِمْتَ أَنَّ رَجُلًا أَتَى أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ عليه السلام فَشَكَا الْإِبْطَاءَ عَلَيْهِ فِي الْجَوَابِ فِي دُعَائِهِ فَقَالَ لَهُ أَيْنَ أَنْتَ عَنِ الدُّعَاءِ السَّرِيعِ الْإِجَابَةِ فَقَالَ لَهُ الرَّجُلُ مَا هُوَ ...  و *أَتَوَجَّهُ إِلَيْكَ بِمُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَيْتِهِ أَسْأَلُكَ بِكَ وَ بِهِمْ* أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تَفْعَلَ بِي كَذَا وَ كَذَا. معاوية بن عمار گويد: حضرت صادق عليه السلام بدون سخن و پرسشى به من فرمود: اى معاوية آيا نميدانى كه مردى خدمت امير المؤمنين عليه السلام آمد و از اينكه اجابت دعايش دير شده بود به آن حضرت شكايت كرد، آن حضرت به او فرمود: چرا دعاى سريع الاجابة را (يعنى دعائى كه زود باجابت رسد) نخواندى؟ آن مرد عرض كرد: آن دعا كدام است؟ فرمود: بگو.... و به سوي تو به حق محمد و اهلبيتش رو آورده ام، به حق تو وآنها از شما درخواست دارم كه بر محمد وآل محمد دورد فرستي و فلان حاجت مرا بر آورده سازي. الأصول من الكافي، ج2، ص583 ، روايت دوم: دستور امام صادق عليه السلام در توسل به قبر پيامبر (ص) با سند صحيح امام صادق (عليه السلام) در روايت صحيح به معاوية بن عمار كيفيت زيارت قبر مطهر رسول خدا صلي الله عليه وآله را تعليم فرموده و در قسمتي از آن چگونگي توسل به آن حضرت را هم ياد داده اند. اين روايت را مرحوم كليني با سه سند نقل كرده است: *عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنِ ابْنِ أَبِي عُمَيْرٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ إِسْمَاعِيلَ عَنِ الْفَضْلِ بْنِ شَاذَانَ عَنْ صَفْوَانَ وَ ابْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ مُعَاوِيَةَ بْنِ عَمَّارٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ عليه السلام قَالَ:* * إِذَا دَخَلْتَ الْمَدِينَةَ فَاغْتَسِلْ قَبْلَ أَنْ تَدْخُلَهَا أَوْ حِينَ تَدْخُلُهَا ثُمَّ تَأْتِي قَبْرَ النَّبِيِّ صلي الله عليه وآله ثُمَّ تَقُومُ فَتُسَلِّمُ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ صلي الله عليه وآله ..*. اللَّهُمَّ إِنَّكَ قُلْتَ- وَ لَوْ أَنَّهُمْ إِذْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ جاؤُكَ فَاسْتَغْفَرُوا اللَّهَ وَاسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُوا اللَّهَ تَوَّاباً رَحِيماً  *وَ إِنِّي أَتَيْتُ نَبِيَّكَ مُسْتَغْفِراً تَائِباً مِنْ ذُنُوبِي وَ إِنِّي أَتَوَجَّهُ بِكَ إِلَى اللَّهِ‏ رَبِّي وَ رَبِّكَ لِيَغْفِرَ لِي ذُنُوبِي* وَ إِنْ كَانَتْ‏ لَكَ‏ حَاجَةٌ فَاجْعَلْ‏ قَبْرَ النَّبِيِّ صلي الله عليه وآله خَلْفَ كَتِفَيْكَ‏ وَ اسْتَقْبِلِ الْقِبْلَةَ وَ ارْفَعْ يَدَيْكَ وَ اسْأَلْ حَاجَتَكَ فَإِنَّكَ أَحْرَى أَنْ تُقْضَى إِنْ شَاءَ اللَّهُ. معاويه بن عمار نقل مي‌كند كه امام صادق عليه السلام فرمود: از وارد شدن به

مدينه يا هنگامي كه وارد شدي، غسل كن، سپس نزد قبر پيامبر صلي الله عليه وآله برو، بايست و به آن حضرت سلام كن. ... خدايا خودت فرمودي: اگر گروه گنه‏كاران به واسطه گناه بر خود ستم كنند و سپس نزد تو آيند و به واسطه تو از خدا طلب آمرزش كنند و تو از خدا طلب مغفرت كنى البته خواهند ديد كه خداوند توبه ايشان را پذيرفته و به آنها ترحم مى‏نمايد. و من در حالى كه طلب آمرزش كرده و از گناهانم توبه مى‏كنم به نزد پيامبرت آمده ام و اي پيامبر! من به واسطه تو به سوي پروردگار خودم به شما رو آورده ام تا گناهانم را ببخشد. و اگر حاجت داشتي قبر مطهّر را پشت سر قرار بده و رو به قبله بايست و دو دستت را بلند نما و سپس حاجتت را از خدا بخواه كه ان شاء اللَّه مستجاب خواهد شد. الكافي، ج‏4 ، ص550، ح1، بَابُ دُخُولِ الْمَدِينَةِ وَ زِيَارَةِ النَّبِيِّ ص وَ الدُّعَاءِ عِنْدَ قَبْرِه‏. اين روايت را شيخ طوسي در كتاب «تهذيب الاحكام به آدرس ذيل نقل كرده است: الطوسي، الشيخ ابوجعفر، محمد بن الحسن بن علي بن الحسن (متوفاى460هـ)، تهذيب الأحكام، ج 6، ص6، تحقيق: السيد حسن الموسوي الخرسان، ناشر: دار الكتب الإسلامية ـ طهران، الطبعة الرابعة،‌1365 ش . در نقل كامل الزيارات قسمت دستور به توسل به اين عبارت آمده است: يا محمد اني أتوجه بك إلى الله ربي وربك ليغفر لي ذنوبي . القمي، أبي القاسم جعفر بن محمد بن قولويه (متوفاى367هـ)، كامل الزيارات، ص 50، تحقيق: الشيخ جواد القيومي، لجنة التحقيق، ناشر: مؤسسة نشر الفقاهة، الطبعة: الأولى1417هـ. ⬇️ *روايت سوم: دستور امام صادق (ع) در توسل به پيامبر (ص)* در روايت صحيح ديگر نيز امام صادق عليه السلام دعايي را تعليم فرموده اند كه توسل نمازگزار را به رسول خدا صلي الله عليه وآله بيان مي‌كند: 3 - *وَ عَنْهُ عَنْ أَبِيهِ عَنِ الْحُسَيْنِ بْنِ سَعِيدٍ عَنْ فَضَالَةَ عَنْ أَبَانٍ وَ مُعَاوِيَةَ بْنِ وَهْبٍ قَالا قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ عليه السلام‏ إِذَا قُمْتَ إِلَى الصَّلَاةِ فَقُلِ: *اللَّهُمَّ إِنِّي أُقَدِّمُ‏ إِلَيْكَ‏ مُحَمَّداً صلي الله عليه وآله بَيْنَ يَدَيْ حَاجَتِي وَ أَتَوَجَّهُ بِهِ إِلَيْكَ فَاجْعَلْنِي بِهِ وَجِيهاً عِنْدَكَ‏ فِي الدُّنْيا وَ الْآخِرَةِ وَ مِنَ الْمُقَرَّبِينَ‏ اجْعَلْ صَلَاتِي بِهِ مَقْبُولَةً وَ ذَنْبِي بِهِ مَغْفُوراً وَ دُعَائِي بِهِ مُسْتَجَاباً إِنَّكَ أَنْتَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ.* امام صادق عليه السّلام فرمود: هنگامى كه به نماز برخاستى اين دعا را بخوان: خدايا من محمّد «صلّى اللَّه عليه و آله» را پيشاپيش حاجت خود قرار ميدهم ، و به واسطه او به تو رو مي‌كنم. پس تو نيز مرا به واسطه آن حضرت در دنيا و آخرت داراى آبرو گردان، و مرا از مقرّبان‏ قرار بده. و نمازم را به خاطر آن حضرت  (و بحقّ) او مورد قبول خويش قرار ده، و گناهانم را به شفاعت او بيامرز، و دعايم را به يمن او مستجاب گردان، كه البتّه تو خود آمرزنده و مهربان هستى‏. الكافي (ط - الإسلامية) ؛ ج‏3 ؛ ص309 *نتیجه : 👇* ۱- توسل نزد همه امت اسلامی ثابت و پیامبر اسلام و اهل بیت علیهم السلام بر این حقیقت تاکید کردند و منکری جز وهابیت وجود ندارد ۲- طبق نظر وهابیت تمام بشریت از حضرت آدم علیه السلام تا روز قیامت همه کافر و مشرک و مستحق القتل و غیر موحد میباشند . قضاوت با وجدانهای بیدار برای مشاهده پاسخ به شبهات و عضویت در گروه های برهان، کلمه برهان را در واتساب به شماره 09126513055 ارسال بفرماييد سيد محمد موسوي

پاسخ به شبهه 10 منتظر بمانید

🔵پاسخ به ۹۰ شبهه ❓❓وهابیت https://eitaa.com/joinchat/1325858849C121b75956e *پاسخ(۱۰)👇* 💢 *آیا پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم نماز ظهر وعصر و مغرب وعشاء را باهم میخواندند یا جدا از هم ؟!* https://eitaa.com/Alhojah ❇️ *پاسخ 👇* امت اسلامی اتفاق نظر دارن که جمع کردن بین نماز ظهر وعصر و مغرب وعشاء *جائز* است . ودلیل آنها کلام خداوند متعال است که سه وقت برای نمازها ذکر کرده است . در سوره اسراء آیه ۷۸ فرمودند: 👇 🟢 *أَقِمِ الصَّلَاةَ لِدُلُوكِ الشَّمْسِ إِلَىٰ غَسَقِ اللَّيْلِ وَقُرْآنَ الْفَجْرِ إِنَّ قُرْآنَ الْفَجْرِ كَانَ مَشْهُودًا* در این جا یک وقت برای 👈🏻ظهر وعصر👉🏻 ، ویک وقت برای 👈🏻مغرب وعشاء 👉🏻ویک وقت برای👈🏻 صبح👉🏻 معین کرده است . ❇️ فخر رازی از علمای اهل سنت در تفسیر کبیرجلد ۲۱ ص۲۷ میگوید : *این آیه به سه وقت اشاره دارد واین امر اقتضاء میکند که جمع بین دونماز ظهر وعصر و بین مغرب وعشاء جائز است .* واین حقیقت در صحاح اهل سنت ثابت است که پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم ظهر وعصر و مغرب وعشاء را در سه وقت با هم می خواندند ، بدون ترس یا باران 🌧️وغیره و همچنین در پنج وقت نيز میخواندند (یعنی هر دو جائز است) ❇️بخاری و مسلم هر دو در صحيح ترين كتاب هاي اهل سنت بعد از قرآن و نيز احمد حنبل رئيس حنابله و احمد الطيالسي در مسندشان نقل كرده اند :👇 🟢 *عَنْ ابْنِ عَبَّاسٍ أَنَّ النَّبِيَّ صَلَّي اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ صَلَّي بِالْمَدِينَةِ سَبْعًا وَثَمَانِيًا الظُّهْرَ وَالْعَصْرَ وَالْمَغْرِبَ وَالْعِشَاءَ .* 🟢ابن عباس مي گويد : *رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم در مدينه نماز ظهر و عصر و نيز مغرب و عشاء را ، هشت ركعتي و هفت ركعتي خواند .* 👈🏻 يعني نماز ظهر و عصر را كه در مجموع هشت ركعت مي شوند و نيز نماز مغرب و عشاء را كه در مجموع هفت ركعت مي شوند ، يك جا خواند ؛ *همان طوري كه امروزه شيعيان مي خوانند .* 📚📙صحيح البخاري ، ج ۱ ص ۱۸۲ باب مواقيت الصلاة و ج ۱ ص ۱۸۶ 📖صحيح مسلم ج ۱ ، ص ۴۹۱ باب صلاة المسافرين  📖مسند أحمد بن حنبل ، ج۳ ، ص ۲۸۰ ، ح ۱۹۱۸ و ج ۳ ، ص ۲۸۳ ، ح ۱۹۲۹ و ج ۴ ، ص ۱۵۴ ح ۲۴۶۵ و ص ۲۰۱ ح ۲۵۸۲ 📖مسند أبي داود الطيالسي ، ص ۳۴۱ ، ۳۴۲ ، ح ۲۱۶۴ ، ۲۶۲۹ . همچنين مسلم در صحيح خود ، مالك بن أنس ، رئيس مالكي ها در المؤطأ ، ابو داود ، نسائي و بيهقي در سُنَنِشان ، احمد بن حنبل و ابوعوانه در مسندشان اين روايت را نقل كرده اند :👇 🟢 *عَنْ ابْنِ عَبَّاسٍ قَالَ صَلَّي رَسُولُ اللَّهِ صَلَّي اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ الظُّهْرَ وَالْعَصْرَ جَمِيعًا وَالْمَغْرِبَ وَالْعِشَاءَ جَمِيعًا فِي غَيْرِ خَوْفٍ وَلَا سَفَرٍ .* 🟢ابن عباس مي گويد : رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم ، نماز ظهر و عصر را باهم و نيز نماز مغرب و عشاء را باهم خواندند ؛ در حالي نه ترسی وجود داشت و نه در سفر بودند . 📙📚صحيح مسلم ، ج۱ ، ص ۴۸۹ ، باب صلاة المسافرين و الموطأ ، ص ۷۳ ، ح 327 سنن أبي داود ، ج ۲، ص ۶ ، ح ۱۲۱۰ ، ۱۲۱۴  📖سنن النسائي ، ج ۱، ص ۳۱۵ ح ۶۰۰  📖مسند أحمد بن حنبل ، ج ۳ ، ص ۲۹۲ ، ح ۱۹۵۳ و ج ۴ ، ص ۱۹۱ ، ح ۲۵۵۷ 📖صحيح ابن خزيمه ، ج ۲، ص ۸۵ ، ح ۹۷۱ 📖مسند أبی عوانة ، ج ۲ ، ص ۳۵۳ السنن الكبري ، ج۳ ، ص ۱۶۶ ، ۱۶۷ . ❇️ الباني سلفی که ابن باز مفتی اعظم عربستان از او با عنوان « *بخاري دوران* » ياد مي كرد ، در كتاب هاي 📖صحيح سنن أبي داود ، ج ۱ ، ص ۲۲۴ ، ح ۱۰۶۸ 📖صحيح سنن النسائي ، ج ۱ ، ص ۱۳۰ ح ۵۸۵ اين روايت را تصحيح كرده است . و همچنین مسلم بن حجاج در صحيح خود ، ترمذي ، أبی داود ، نسائی و بيهقی در سننشان و نيز احمد حنبل و أبی عوانه در مسندشان نقل می کنند:👇 🟢 *عَنْ ابْنِ عَبَّاسٍ قَالَ جَمَعَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّي اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ بَيْنَ الظُّهْرِ وَالْعَصْرِ وَالْمَغْرِبِ وَالْعِشَاءِ بِالْمَدِينَةِ فِي غَيْرِ خَوْفٍ وَلَا مَطَرٍ فِي حَدِيثِ وَكِيعٍ قَالَ قُلْتُ لِابْنِ عَبَّاسٍ لِمَ فَعَلَ ذَلِكَ قَالَ كَيْ لَا يُحْرِجَ أُمَّتَهُ .* 🟢ابن عباس مي گويد : رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم در مدينه ميان ظهر و عصر و مغرب و عشاء جمع كرد ؛ در حالي كه نه ترسی بود و نه بارانی🌧️ وجود داشت . وكيع ( راوی روايت ) می گويد از ابن عباس سؤال كردم ، پيامبر چرا اين كار را مي كرد ؟ گفت : *به اين دليل كه امتش به سختي نيفتند .* 📚📙صحيح مسلم ج۱ ، ص ۴۹۰ ، باب صلاة المسافرين 📖سنن الترمذی ، ج ۱ ، ص ۳۵۴ ، ح ۱۸۷ 📖سنن أبی داود ، ج ۲ ، ص ۶ ، ح ۱۲۱۱ 📖سنن النسائي ، ج ۱ ، ص ۳۱۵ ، ح ۶۰۱  📖مسند أحمد بن حنبل ، ج ۵، ص ۸۱ ، ح ۳۲۳۵ و ص ۱۱۳ ، ح ۳۳۲۳ 📖مسند أبي عوانه ، ج ۲ ، ص ۳۵۳ سنن البيهقی ، ج ۳ ، ص ۱۶۷ . ❇️ألبانی اين روايت را نيز در 📖صحيح سنن أبی داود ، ج ۱ ، ۲۲۴ ، ح ۱۰۷۰ صحيح سنن النسائی ، ج ۱ ص ۱۳۰ ، ح ۵۸۶

در إرواء الغليل ، ج ۳، ص ۳۴ ، ح ۵۷۹ تصحيح كرده است . ✅ *بنابراین پیامبر عظیم الشان اسلام نمازها را در سه وقت خواندند که امتش به سختی نیفتد، و کسانی که می‌خواهند در پنج وقت بخوانند نيز اشکالی ندارد* برای مشاهده پاسخ به شبهات و عضویت در گروه های برهان ، *کلمه برهان را در واتساب به شماره 09126513055📲 ارسال بفرماييد* سيد محمد موسوی

جمع کردن دو نماز سنت پيامبر است 🌹.pdf