حوصله خودمو ندارم حتی.

من همونی‌ام که به قدری وسواس دارم که اگه کسی دستمو بگیره میرم حمام، و در عین حال اگه یه گربه توی سطل آشغال ببینم، بغلش می‌کنم

مودم با پنج دقیقه پیش زمین تا کهکشان فرق می‌کنه

نمیخوام برم کلاس، حوصله آدمای اونجارو ندارم، نمیخوام برم مدرسه، حوصله آدمای اونجارم ندارم، نمیخوام برم بیرون، حوصله آدمایی که قراره ببینم رو ندارم... جلوی آینه که دیگه اصلا نمیخوام برم، آدم اونجا رو نمی‌تونم تحمل کنم

به قدری زیر چشمام گود افتاده، که امروز برای اولین بار مجبور شدم کرم بزنم

مامانم تا قیافمو دید: می‌خوای نری کلاس؟ خلاصه که واقعا عاشقشم

سوسو بزنی، شهر چراغان شده است چرخی بزنی، آینه بندان شده است

شبتون به زیباییِ اشعارِ علیرضا آذر

توی گودی زیر چشمام میشه درخت کاشت

آسفالت خیابان، تختِ خوابِ سعیده بود.

نمیتونم باور کنم اینجوری داره پیش میره...