اینجا رو توی دو روز به 50، و توی روز سوم به 100 رسوندم،
اما خب یحتمل قراره 300تایی شدن اینجارو با نوه های برادرم جشن بگیرم
هدایت شده از Midnight
دیلیای ایتا اینطوریه که:
یا دافن
یا نقاشن
یا شکست عشقی خوردن
یا نویسنده ن
یا افسرده ن
و منی که هیچی نیستم
شما وقتی شام ندارید، غذا سفارش میدید
اما ما وقتی شام نداریم صبحانه میخوریم
ما مثل هم نیستیم دایی.
خب راجع به این متن، حقیقتا شگفت زده شدم، حتی نمیتونم حدس بزنم کیای... ولی همه حرفات خود واقعیت منه... حتی فکر نمیکردم یک نفر منو اینجوری بلد باشه...
اینو میذارم بمونه آنانیِ زیبای من:)
کاش خودتو معرفی میکردی!