#سوال
🔸چرا ائمه با وجود علم به همه چیز، با زهر مسموم میشدند؟🔸
شما ببینید اگر انسان عادی بفهمد که مثلاً فردا مسموم خواهد شد و بعد میمیرد، چقدر برای او سخت است؟ امام کاظم (ع) به همین صورت مسموم شدند. بعضی سوال میکنند این کار امام با توجه به آیۀ «وَلاَ تُلقُوا بِاَیدِیکم اِلَی التَّهلُکه» (خودتان را بدست خودتان به هلاکت نیاندازید)، چطوری میشود؟
جواب این است که خدای تعالی تکلیف را برای آنها عوض میکند، تکلیف آنها با تکلیف مردم کاملاً فرق میکند. امام موسی بن جعفر (ع) در مرحلۀ اول یک رطب مسموم برایش آوردند، حضرت آن را جلوی سگ تربیت شدۀ آنها انداخت؛ سگ خورد و مرد. این سگ پیش آنها خیلی عزیز بود. دوباره آوردند و حضرت وقتی خرما را بر میداشت گفت: خدایا تا الان برای من حلال نبود [که بخورم]؛ یعنی «امر» نرسیده بود، اما الآن تکلیف دیگری دارم.
در جبهه، آنهایی که خیلی مخلص بودند، در سفر آخر خداحافظی میکردند که من از سفر بر نمیگردم. آنهایی هم که خالصتر بودند، هفتۀ شهادتشان را پیش بینی میکردند. بعضی که از اینها خالصتر بودند، روز را میدانستند!
آقای خزعلی تعریف کرد که طلبهای که به جبهه رفته بود گفت: رزمندهای سوال کرد: آدم تشنه اگر یک ظرف آب داشته باشد، با آن وضو بگیرد بهتر است یا از آن بخورد؟ گفتم حفظ بدن واجبتر است. بهتر است آب را برای خوردن بگذارد. بعد از چند دقیقه دیدم با این آب دارد وضو میگیرد. گفتم مؤمن! تو مگر مسئلهاش را از من نپرسیدی؟ مگر نگفتم که این آب را برای خوردن بگذار، تو که داری آب را صرف وضو میکنی؟! گفت: اگر طرف بداند که نمیماند چطور؟! گفتم منظورت چیست؟ گفت: مثلاً بداند که ساعت 10:30 شهید میشود و تا آن موقع یک ساعت بیشتر نیست! چون دیدم از این حرفها میزند دیگر با او حرف نزدم و منتظر بودم که ساعت 10:30 بیاید و به او بگویم که این چه حرفی بود که زدی؟ همینطور که من به ساعت نگاه میکردم دیدم رأس ده و نیم، خمپارهای آمد و او شهید شد.
بعضی تعجب میکنند که امامان ما از شهادتشان خبر داشتند. کسی که ایمانش بالاتر برود، امتحانش هم شدیدتر میشود. هر چه مرگ تصادفی تر باشد، سبک تر است. هر چه لحظۀ مرگ مشخصتر باشد، استقامتش هم سختتر است.
♦️آیت الله حائری شیرازی
🆔@Andyshedini
#سوال
سوال یکی از همراهان گرامی👇
#آزادی_بیان چگونه با حکم #ارتداد سازگار است؟ اگر آزادی بیان وجود دارد پس چرا حکم به ارتداد وی و مجازاتش می شود؟؟
با ما باشید....🙏
@Andyshedini
#پاسخ
✅از نگاه اسلام، اصولاً دین، امری اکراه ناپذیر است زیرا گوهر دین اعتقاد و عمل قلبی است که قابلیت اجبار و اکراه خارجی و فیزیکی را ندارد بنابراین انسان بهلحاظ تکوینی در داشتن یا نداشتن دین و یا انتخاب این دین و آن دین، آزاد است آنچه محل بحث است آزادی تشریعی انسان در قبال دین است که مساله ارتداد در این قسمت به وجود میآید.
✅ارتداد و بازگشت به کفر از دیدگاه اسلام ممنوع است البته باید بین ممنوعیت خود ارتداد و ممنوعیت اظهار آن تمایز قائل شد ارتداد مادامی که ازسوی شخص ابراز نشود، از قبیل عقیده و باور قلبی است و صرفاً ممنوعیت شرعی داد دارد ولی ممنوعیت حقوقی و پیگرد قانونی نخواهد داشت و البته کسی هم حق تحقیق و تفحص و تفتیش عقاید ندارد زیرا اظهار ارتداد جنیه اجتماعی و حقوقی پیدا کرده و مربوط به رفتارهای اجتماعی انسان است نه باورهای قلبی او اما اظهار ارتداد، و لزوم ممنوعیت شرعی آن، ممنوعیت حقوقی نیز دارد و یکی از موارد استثنای آزادی بیان به شمار میآید.
✅ازاینرو من از آن کاملاً معقول و منطقی است ممنوعیت ارتباط ارتداد سبب میشود که مردم دین را امری ساده و تشریفاتی ندانند و در پذیرش و انتخاب آن بیشتر دقت کنند همچنین راه سودجویی را بر مغرضان و دشمنان کینهتوز اسلام میبندد تا نتوانند از این راه آیین میلیونها مسلمان را بازیچه امیال شوم خود قرار دهند و در انظار عمومی آن را بیاعتبار سازند اما اظهار ارتداد در نزد دیگران علاوهبر ممنوعیت شرعی مجازات سخت قانونی نیز دارد که مبتنی بر دلایل متعددی است که به بعضی اشاره میکنیم:
.... ادامه دارد ....
حجتالاسلام وحیدی
💜@Andyshedini
2⃣..
🔸الف: جلوگیری از نفوذ بیگانگان و استفاده از ضعف فکری افراد سست ایمان، به عبارت دیگر آنقدر این شیوه برای ایجاد تزلزل در باورهای دینی مردم شیوه ساده و مؤثری است که قانونگذار به کسی اجازه نمیدهد به آن نزدیک شود
🔹ب: اظهار ارتداد نوعی زمینهسازی برای ایجاد تزلزل در باورهای دینی دیگران بهخصوص جوانان و توده مردم است و بزرگترین خیانت به بشر، آنست که با فتنهانگیزی فضای فکری جامعه را آلوده ساخت و اذهان عمومی را در تشخیص حق و باطل مشوش گردانند بنابراین مجازات مرتد درواقع اقدامی در جهت حفظ سلامت فکری و دینی افراد جامعه است دولت اسلامی همانگونه که موظف است در صورت مصدوم شدن آب شهر آفتزدایی کند و آب سالم برای مردم فراهم آورد وظیفه دارد در صورت مسمومیت یا آلودگی فضای فکری جامعه و شیوع عقاید گمراهکننده درجهت سالم سازی آن بکوشد.
🔻ج: اظهار اسلام به معنای التزام به نظمی خاص و پذیرش هویت ویژه است؛ از این رو، ارتداد نوعی سرکشی علیه هویت عمومی جامعه است که موجب اخلال در آرامش جامعه می شود
🔹د. مجازات مرتد مانع از آن میشود که مخالفان اسلام با قصد تضعیف ایمان مردم، اسلام بیاورند و سپس از اسلام بیرون روند؛ چنانکه نقشه دشمنان اسلام در صدر ظهور اسلام چنین بود و به همین جهت، مجازات مرتدّ مقرر گشت
🟣در ادامه با تفکیک انواع آزادی عقیده بیان دیگری از بحث را ارائه میدهیم:
بحث آزادي عقيده را در سه قسمت ميتوان بررسي كرد:
♦️1ـ آزادي از تفتيش عقيده: (tnquis tion) تفتيش عقائد بازماندة ارباب كليسا و پدران روحاني قرون وسطي است. آنان براي تحكيم مباني مذهبي و به خاطر استقرار قدرت و سلطة خويش، محاكمي سرّي به منظور تفتيش عقايد مردم در سراسر اروپا به ويژه در اسپانيا پديد آوردند.
با توجه به اين سابقة تاريخي وحشتناك و تاريك، ممنوعيت تفتيش عقيده در قانون اساسي اكثر كشورها به ويژه كشورهاي اروپايي مذكور و مرسوم گرديد و قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران نيز که در اصل 23 اين ممنوعيت را ذكر كرده است تحت تأثير قوانين كشورهاي غربي بوده است و گرنه هيچ سابقهاي از تفتيش عقايد در اسلام، در طول تاريخ وجود ندارد. يكي از اساتيد حقوق اساسي در اين باره چنين ميگويد: "دين اسلام با واژه تفتيش عقايد كاملاً بيگانه است؛ چونكه زيربناي عقيده و ايمان، تفكر و تعقل است. قرآن مجيد در آيات متعدد بشر را وادار به تفكر نموده است از جمله در آية 50 سورة انعام كه خداوند به پيغمبر ميفرمايد: "قل هل يستوي الاعمي و البصير افلا تتفكرون" يعني بگو افراد نابينا(آنها كه چشم انديشه و عقلشان بسته است) و افراد بينا (آنها كه حقايق را به خوبي ميبينند و درك ميكنند ) برابرند؟! آيا تفكّر نميكنيد؟
♦️2- آزادي از تحميل عقيده: عقايد قلبي و معتقدات مذهبي اشخاص از روي علل و مقدمات خاص جسمي، روحي، مادي، معنوي، زماني، مكاني، تاريخي، چگونگي تغذيه، تعليم و تربيت و عوامل زياد ديگري شكل ميگيرد و مقابلة با آنان از طريق زور و فشار مؤثر نيست.