- - - ꧁بر مــــدار عشـــ♡ــــق꧂ - - - ✨♥️|| #پارت34 همین امشب می‌فرستنت تهران و آنجا هم يک دادگاه نظامی. در شرایط جنگـی میزنی توی گوش فرمانده ات؟» جوان با ترس به آنها نگاه ميكرد. چند بار تصميم گرفت اسلحه اش را بـردارد وفرار كند. فكر كرد جرمم سنگين تر ميشود. تازه بين اين همه سپاهی چطوری فرار كنم. حتماً از پشت سر ميزنندم. مگر ميشود توی روز روشن و بين اين همه سپاهی مسلح فرار كرد؟ در همين حال، بروجردی آرام به طرف او برگشت. با همان آرامشی كه رفته بـود،برگشت. آهسته قدم برميداشت. با دست عرق پيشانيش را پاك كرد و به دو سـه قدمی جوان كه رسيد، لبخندی چهره اش را پر كرد. جوان فكركـرد، ايـن خنـده،خنده تمسخر است و فرمانده دارد به ريش او و به حماقـت اومی خنـدد. ولـی محمد تا يك قدمی جوان پيش رفت. دست او را گرفت و پيش چشمان حيرت زده جوان و ساير پاسدارها دست او را محكم تو دست گرفت. بعد با همان لبخنـدی كه چهرهاش را پر كرده بود، رو به او گفت: «انگار خيلی خسته ای! يكـی از ايـن برادرها ميماند اينجا، شما همراه ما بيـا مركـز. چنـد روز ی برو مرخصـی! استراحت كن. خستگی زياد رويت اثر گذاشته!» پاسدار جوان هاج و واج به محمد چشم دوخته بود. اصلاً انتظار چنين حرفی رانداشت. توی گوش فرمانده ناحيه غرب كشور زده بود ومی دانسـت جریمه اش چيست، ولی حالا محمد او را به مرخصی ميفرستاد. بعد از بازديد از مسافرخانه، جوان پاسدار همراه محمد به مقر سپاه رفت. #تکه_ای_از_آسمان🍃 زندگینامه شهید محمد بروجردی♥️