خب فعلا تا اینجا بسه ، بقیه‌ش فردا:›

یادتونه گفتم اگه برم کربلا و برگردم دیگه حسرتی به دلم نمیمونه و میتونم با خیال راحت بمیرم؟!؟ باید به اطلاع تون برسونم که دوست‌دارم ان‌شاءالله حالا حالاها عمر کنم و تند تند برم کربلا 🦦 نمیدونم کی قراره این دنیا رو ترک کنم ولی در کل دلم کربلای زیاد میخاد کربلا ی خیلی زیاد.

ولی حرم حضرت عباس ›››

وای از حرم حضرت عباس

من اولین حرمی که دیدم حرم حضرت عباس بود و آخرین حرمی هم که موقع خداحافظی دیدم حرم حضرت عباس بود...

یه رویایی توی ذهنمه و خیلی دوست داشتم که حقیقت میداشت:) توی رویای من ، من توی حرم حضرت عباس یه خونه دارم ، یعنی مثلا یکی از سنگهای زمینِ نزدیک به ضریح در اصل یه درب مخفیه، و من اونجا رو باز میکردم و میرفتم اون زیر و توی اون خونه زیرزمینی که مساحت‌ش اندازه یه قالیچه کوچولو‌عه تا ابد زندگی می‌کردم:).

حضرت عباس مظهر مرد بودنه مظهر دلسوز بودن خادم بودن با جَنَم بودن فداکار بودن مسئولیت پذیر بودن غیرتمند بودن عاشق بودن عاشق بودن عاشق بودن.

- اَرمنیا میان درِ خونت ، بس که تو دردا رو دوا کردی ❤️‍🩹

روبه‌روی حرم حضرت عباس بودم که یه کاروان آذری زبان داشتن روضه میخوندن و داستان شفای یه اَرمنی به دست حضرت عباس رو تعریف میکردن خیلی قشنگ بود😭

بنده برای ادامه حیات در این دنیای سخت نیاز دارم روزانه ضریح حضرت عباس رو در آغوش بگیرم ، خیلی جدی.

میتونید حضرت‌عباس پِرسِن صدام کنید.

♡