#امام_حسین #مدح_امام_حسین #اعیاد_شعبانیه غیر از تو را زبان من املا نمی کند جزگفتن از تو را قلم انشا نمی کند شاعر تو را نوشته و حاشا نمی کند جز در سرودن از تو زبان وا نمی کند جز نام دلربای تو بر لب نمی رود هر کس نگفته از تو حسینی نمی شود آدم ابوالبشر شده اما حسین نیست از او خلیل سر شده اما حسین نیست موسی پیامبر شده اما حسین نیست عیسی به عرش بر شده اما حسین نیست در جان محمد است که با او برابر است آری حسین بوده که جان پیمبر است گیرم پیمبر است که فرقی نمی کنند همتای حیدر است که فرقی نمی کنند زهرای اطهر است که فرقی نمی کنند مثل برادر است که فرقی نمی کنند فرقی نمی کنند و مرا شور در سر است آخر حسین فاطمه یک چیز دیگر است بین حسین و شیعه صمیمیت است و بس همراهی حسین به سنخیت است و بس شیعه به یک مرام و به یک نیت است و بس اسلام بی حسین مسیحیت است و بس اسلام ما که ثبت شده با شهادتین کامل نمی شود مگر از ذکر یا حسین در دین ما خدا یکی و مصطفی یکی است احمد یکی است پس به یقین مرتضی یکی است حیدر یکی و حضرت خیرالنسا یکی است زهرا یکی است پس حسن مجتبی یکی است این جمع بی حسین که معنا نمی گرفت یعنی اگر نبود کسا پا نمی گرفت غیر از خدا نبود و حسین آفریده شد ارض و سما نبود و حسین آفریده شد جز کربلا نبود و حسین آفریده شد قالو بلی نبود و حسین آفریده شد قالو بلای ما به الست از حسین بود اصلا هرآنچه بوده و هست از حسین بود بی اشک ، خاکِ خلقتمان گِل نمی شود تنها مجسمه است دل و دل نمی شود دل بی حسین این همه قابل نمی شود انسان بی حسین که کامل نمی شود غیر از حسین را به دل خویش حک نکن ما از اضافه ی گل اوییم ، شک نکن تاریکم و حسین چراغ هدایت است وقتی حسین هست به کشتی چه حاجت است درس من از حسین همین یک عبارت است عزت برای شیعه ی او در شهادت است ما شیعه ایم و پای ستم را شکسته ایم در سایه ی سیوف خذینی نشسته ایم ای معنی نهفته ی در هل اتی حسین ان الذین آمنوی سوره ها حسین تنها خدا برای تو شد خونبها حسین ماییم و حسرت حرم کربلا حسین از ما بگیر این همه درد فراق را اما نگیر از دل ما اشتیاق را 🔸شاعر: #محسن_ناصحی =================================

#امام_حسین #مدح_امام_حسین #اعیاد_شعبانیه در کام جهان عشق خوشایند حسین است آنکس که دل از سینه ی ما کند حسین است گفتیم که کوتاهترین راه به الله ذرات جهان زمزمه کردند حسین است آنکس که به خاک وگل ما روح دوانید با گوشه نگاهی و به لبخند حسین است در مذهب ما جز قسم راست نباشد معصوم ترین آیه ی سوگند حسین است چون دانه ی تسبیح جداییم و کسی که مارا به خدایش زده پیوند حسین است عباس و علی اکبر و سجاد و عقیله این دایره، مجموعه ای از چند حسین است در باغچه ها شاخه ی خشکیده زیاد است در باغ خدا سرو تنومند حسین است ما با احدی غیر خودش کار نداریم چون خاصترین لطف خداوند حسین است 🔸شاعر: #مهدی_کبیری #عالیه_رجبی =================================

#امام_حسین #مدح_امام_حسین #اعیاد_شعبانیه ای عشق آمدی و تسلای ما شدی روح و روان و راحت جان های ما شدی پایان ترسِ روزِ مبادای ما شدی از عرش نور آمدی آقای ما شدی حبل المتین اهل ولایت، خوش آمدی سر سلسله، به خط شفاعت خوش آمدی قلب بهشت با تو تپیدن گرفته است فطرس دوباره بال پریدن گرفته است جبریل وحی نوبت دیدن گرفته است در شهر، شور عشق وزیدن گرفته است از روشنای نام تو جنت سراج داشت دنیا فقط به چون تو کسی احتیاج داشت تازه شده هوای بهشت و ترنّمش افتاده است آتش دوزخ تلاطمش زیباست روی صورت زهرا تبسمش حالا کسا شناخته خورشید پنجمش بر طاق عرش نام تو در اهتزاز شد پرونده ی شفاعت از این لحظه باز شد شب بودم و به مهر تو اکنون سپیده ام حالا که آمدی قدمت روی دیده ام حُسن حسین بوده هر آنچه شنیده ام عمری فقط به سمت حرم پر کشیده ام پروانه ایم و حضرت خورشید آمده است جان دوباره ای به مأذن امید آمده است عاشق تر است آنکه به تو مبتلا تر است چشمش به هر چه غیر تو بی اعتنا تر است هر کفتری به گنبد تو باوفا تر است در آسمان کرببلایت رها تر است جنت زمینی است به پاسِ ضریح تو من زنده می شوم به تماسِ ضریح تو ای تربتت شراب ترین باده از ازل کار دلم به دست تو افتاده از ازل حتی خدا به نور تو دل داده از ازل ما بوده ایم کرببلا زاده از ازل دردی دوا نکرده کسی غیر تو ز ما ما را دوباره پر بده در راه کربلا بگذر ز کوچه های دلم جان من فدات تا گل دهد کویر تنم زیر ردِّ پات اردیبهشت می وزد از پشت پلک هات با من چه کرده ای تو به دوری ز کربلات این لطف توست مثل منی از تو دم زده این شعر را نگاه تو بی شک رقم زده چشمم ز هر کسی به ضریحت دخیل تر نام تو هست از همه عالم جمیل تر باران بزن به آتش نفسم، خلیل تر دلتنگ کربلام، ز اشکم دلیل تر؟ خوشبخت آنکه پلک دلش خیس روضه هاست چشمان او تجسم تندیس روضه هاست نشنیده است جز تو کسی التماس ما وقف تو بوده است تمام حواس ما از تو جدا شدن شده تنها هراس ما بوی حسین می دهد عطر لباس ما نوکر شدم که رو نزنم من به هر کسی غیر از تو من نگفته ام ارباب بر کسی گهواره ات که منبر پیدای روضه شد... لب های تشنه ات که الفبای روضه شد... میلاد تو تولد زیبای روضه شد چشمان خیس فاطمه امضای روضه شد ای دانه دانه اشک غمت بی بدل ترین حی علی العزای تو خیرالعمل ترین ای که ذبیح کرببلایی حسین جان جسمِ مُرَمَّلٌ البِدمایی حسین جان زخمی سنگ و چوب و عصایی حسین جان زیبای سر جدا ز قفایی حسین جان ای کشته ی فتاده به هامون عزیز دل ای صید دست و پا زده در خون عزیز دل 🔸شاعر: #حسن_کردی =================================

#امام_حسین #مدح_امام_حسین #اعیاد_شعبانیه . تو آمدی زمین و زمان بیقرار شد توحید در نهایتِ خود آشکار شد با روی کار آمدن رویت،آفتاب؛ از کار سَروَری جهان برکنار شد اینگونه صبح سوم شعبان به خاطرت هر سال از طلوع خودش شرمسار شد یعنی که با طلوع تو پنجاه و هفت سال خورشید در غروب خودش خانه دار شد با علت سپید و سیاهی چشم تو پلکت دلیل گردش لیل و نهار شد درمجلسی که گیسوی تو درس میدهد بوی بهار موی تو شرح بِحار شد نام حسین پهن شد و بین سین آن جبریل شد زمینی و فُطرس شکار شد ترویج گشت در شب میلادت این مَثَل گاهی گلی بهانه ی فصل بهار شد گفتم «حسین» پس همه‌ی قُم قُمار شد گفتم «حسین» مِی وسط خُم خُمار شد با یا غفور و یا احد و یا صمد نشد با «یاحسین» نَفْس ولیکن مهار شد «وحشی بافقی» اگر «اهلی» شد از تو شد «انسانی» فخیم غمش «سازگار» شد هم یا حسین بوی «گلاب وگل» آفرید هم یا حسین ریشه ی «نخل» چهار شد مجبور بودم از تو بگویم در این غزل این جبر درنهایتِ امر،اختیار شد دستی که سجده تکیه برآن کرد پیش تو درکربلا ز خاک درآمد مِنار شد نگذاشت هیچگاه عبا روی دوش خویش هرکس به روضه ی علی اکبر دچار شد 🔸شاعر: #مهدی_رحیمی =================================

تیزر با اسم

#خداحافظ_ماه_رجب دوباره سایه ی ماه کریمی از سرم کم شد به تعقیب رجب بودم که شعبان المعظم شد سلام ای ماه شعبان، ماه منجی، ماه پشت ابر که از مهرت ظهور حضرت قائم مسلّم شد رجب ماه علی(ع)، ماه محمّد(ص)، ماه زهرا(س) بود که با هجران هادی(ع)، ماه شادی محو در غم شد خوشا عطر امام باقر(ع) و جود "اباجعفر"(ع) که در ماه رجب، شیرازه ی اسلام محکم شد رجب یعنی وفا، یعنی وفات زینب کبری(س) که هر جا نام زینب بر زبان آمد محرّم شد جهان بی ماه شعبان رنگ آسایش نخواهد دید ببین بر درد دنیا، خنده ی آن ماه، مرهم شد دوباره خنده کردم، گریه کردم، تشنه جان دادم دوباره کربلا در پیش چشمانم مجسّم شد حسین(ع) و اکبر و سجاد(ع)، دلتنگ ابالفضل اند شگفتا شادی شعبان، محرّم در محرّم شد سر ماهِ بنی هاشم به روی نیزه ی خورشید سر خورشید، روی پیش ماه هاشمی خم شد به شعبان میرسی دلتنگ ، شادان، نیمه جان ، زخمی دوباره باید آدم شد، دوباره باید آدم شد دوباره نیمه ی شعبان و دلتنگان بی تابش دوباره باید از چشم انتظاران همین دم شد #اللهم_عجل_لولیک_الفرج

|⇦•تو‌اومدی عشقُ.... #سرود ویژۀ ولادت حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام تو اومدی عشقُ با خودت آوردی دل تویِ دلم نیست،چون دلم رو بردی مادر تو از امشب ما رو به تو سپرده ببین اسم قشنگت ما رو تا خدا برده آی بیاید مرد و زن،مدینه غوغا شده آی بیاید مرد و زن،درِ حرم وا شده آی بیاید مرد و زن،براتمون امضا شده دلِ همه کربلا،ماشاءالله مسیرِ ما تا خدا،ماشاءالله امیدِ ما تا خدا،ماشاءالله برادرِ مجتبی،ماشاءالله لاحول ولا قوه الا بالله عالم به فدات یا ثارالله... حسین ...حسین... تو سیاهی بودم،نورِ تو رو دیدم من گمشده بودم،تا به تو رسیدم فدایِ علمت که دلیلِ نجاتِ ماست هم کشتیِ نجاتی هم اسمت مثل دریاست آرزومه باشم مثه شهیدای تو آرزومه باشم فدایِ سقایِ تو آرزوی باشم تو صفِ فدایی های تو عالمینه فدات،ماشاءالله آسمون خاک پات،ماشاءالله عرشیان زائرات،ماشاءالله ای به صحن و سرات،ماشاءالله ای به این نوکرات،ماشاءالله ای به این هیئتات،ماشاءالله ای به این روضه هات ماشاءالله لاحول ولا قوه الا بالله عالم به فدات یا ثارالله.... حسین...حسین... .

ㅤㅤ▷ㅤㅤ ↻ وَ عَاذَ #فطرس بِمَهدِه ... پس به گهواره‌ی حُسین پَناه بُرد... 🆔@Arbabhosyn

امام جعفر صادق علیه‌ السلام فرمود: روزه‌ی ماه شعبان ذخيره‌‌ی بنده برای روز قيامت است. بنده‏‌ اى نيست‌ كه در ماه شعبان زیاد روزه بگیرد، جز اينكه‌خدا امر معیشتش را اصلاح نماید و شرّ دشمن را از او بگرداند و کمترین ثواب برای کسی‌ است ، که یک روز از این‌ ماه روزه بگیرد و اين‌ است كه بهشت بر او واجب می‌شود. منبع: الأمالی صدوق ، صفحه ۱۶ @Arbabhosyn

#ولادت_امام_حسین_ع امشب شب میلاد حسین، شاه حجاز است ساقی چوحسین است به لب، جام نياز است باده به لبم ریز،شبم دور و دراز است ميلاد دل آرای مسيحاي نماز است دل ازقدمش مست خداي ازلي شد در بند کسی، همچوحسين بن علي شد گویی که ملک را، شب طاعات رسيده خورشيد زمین بهر عبادات رسيده مژده که حسین آن شه سادات رسيده آن فخر زمین بهر مباهات رسيده بزم طرب ومی ،دل بی تاب ببيند خنده به لب حضرت ارباب ببيند دیوانه ی این كوچه ي حيران شده ام من آویخته بر موي غزل خوان شده ام من از شوق به رقص آمده طوفان شده ام من خاك گل شه بانوی سلطان شده ام من عمریست که از آب و گل ايل حسينيم صدشکرخدارا، همه فاميل حسينيم اي باغ محبت؟ گل محراب حسین است عيسي نفسان را نفس ناب حسین است آن چشمه ي جوشنده ي سيراب حسین است چون قبله ي تابنده ي ارباب حسین است آن آينه ي حي جلي، کیست حسین است دوم پسر ماه، علي کیست حسین است گویی به لبم، قبله ي خورشيد رسیده آسوده ترين ساحل اميد رسیده گویید به عشاق شب عيد رسیده زیراکه سراپرده ي توحيد رسیده یاحضرت معشوق به چشمان تو مستيم تا جام به دست تو بُود باده پرستيم یاحضرت معشوق، همه در سر راهت آواره گمگشته برآن، زلف سياهت تنها دل گمگشته به دنبال پناهت جبريل كبوتر شده در چتر نگاهت با نام تو سرمست شداین دیده ودستم در عرش به عشق تو سر و دست شكستم دربيت ولا نورحسین جلوه گر آمد چون حضرت حق بود كه در هر نظر آمد گهواره عشقی،به كنارت پدر آمد بر طوف نگاه تو دو چشمان تر آمد این است حسین،اين ثمر كوثر عشق است این پورعلی بوده،و پيغمبر عشق است اسمت شده، فوّاره ي زيبايي دنيا اي آينه ي روی پدر وقت تماشا اي خون خدا ،مثل علی، عالي اعلي سوگند به تو ای پسر دومِ زهرا سبقت ز همه برده ای ، هنگام دليري مانند علی اگر حسین،تيغ بگيري صدمژده که امشب شب میلادحسین است در بغض شب غم زده فريادحسین است غم خانه ي زخمي و غم آباد حسین است عمریست دلم درهوس یاد حسین است غوغا شده اين بزم از اين نور فشاني هستی نمك سفره ي هر مرثيه خواني بر چهره اش آثار غم كرب و بلا بود (مجنون)نفسش ياد شه،ملک بقابود #آرمین_غلامی

یه بنده خدایی خاطره ای از معلمش تعریف می‌کرد از آن زمانی که دستشون تنگ بوده و خوب غذا نمیخوردن! معلمشون براش‌ غذا می‌ آورده بهش می گفته میخوام رستوران باز کنم از این غذاها بخور ببین واسه رستوران خوب هستند؟ مهربانی خیلی خوبه ... @Arbabhosyn