بسم الله الرحمن الرحیم #محرم مصائب کوفه و مجلس ابن زیاد لعنت‌الله‌علیه بسکه در کوی و گذر وقتِ تماشا ریختند کودکانت بر زمین از ضربِ پاها ریختند عده‌ای شاگردهایم عده‌ای دیگر کنیز کوچه کوچه پیشِ پایم نان و خرما ریختند در شلوغیِ مسیرِ کاخ هِی روی خاک دختران از هول دادنهای آنها ریختند بارها ما بر زمین خوردیم از ما رد شدند مثلِ آنروزی که با در رویِ زهرا ریختند نیزه داران موقع اُطراق هرجایی که شد اینهمه سر را به روی هم همانجا ریختند آتشِ خیمه ، کشیدن‌های تا کوفه چه کرد گیسوان بچه‌ها یا سوخته یا ریختند بی هوا بر ناقه‌ها زد تا که از آن ارتفاع دخترانت پشتِ هم در بینِ صحرا ریختند* مردمانی که درِ این خانه می‌خوردند نان کُنجِ زندان با قُل و زنجیر ما را ریختند با لب و دندانِ تو با چوب بازی کرد و زد آه دندانهای تو آنقدر زد تا ریختند خوب پیدا هست از بویی که دارد موی تو در تنورِ روشنی دیشب سرت را ریختند *حرام زاده‌ای بنام سهیل ابن عُرَیف تا دروازه کوفه با سیخی که در دست داشت برناقه‌ها میزد تا کودکان از آنها بیافتند(تذکره الشهدا ودیگرمقاتل) حسن لطفی #یاشبیر

#اسارت 🩸ای پیرزن! آن زینب که تو می‌گویی، همین زن است که داری با او صحبت می‌کنی... در نقلی آمده است: 🥀 در یکی از منزل های در راه شام، حضرت زینب کبری سلام‌اللّه‌علیها با اطفال خردسال نشسته‌ بودند و رسم این بود که در هر منزل، مردم به تماشا می‌آمدند. 🥀 ناگهان پیرزنی عصا به دست آمد و نگاهی به دایره اسرا کرد و چشم او به زینب کبری سلام‌اللّه‌علیها افتاد. جلو آمد و عرضه داشت: از کجا هستید؟ زینب کبری سلام‌اللّه‌علیها فرمودند: از اسيران کربلا. پرسید: از کدام شهر آمده‌اید؟ حضرت فرمود: مدینة الرسول صلی اللّه علیه وآله. 🥀 پرسید: از کدام طايفه هستید؟ حضرت‌ فرمودند: از بنی هاشم. عرضه داشت: من و شوهرم در زمان امیرالمؤمنین علیه‌السلام به مدینه آمدیم. شوهرم فقیر بود از امیرالمؤمنین علیه‌السلام مالی طلب کرد. 🥀 امیرالمومنین علی علیه‌السلام، فرزندش حسین علیه‌السلام را طلبید و فرمود: ای فرزندم! قرض این فقیر را بده. با حسین علیه‌السلام رفتیم به در خانه فاطمه زهرا سلام‌الله‌علیها. 🥀 دیدم فاطمه زهرا سلام‌الله‌علیها به دخترکی کوچک که زینب سلام‌اللّه‌علیها نام داشت،فرمود: دخترم! گردنبند خود را بده به این فقیر. آن دختر چنین کرد و به برکت آن گردنبند تاکنون فقیر نشده‌ام. 🥀 به من بگو آیا زینب کبری سلام‌اللّه‌علیها به سلامت است؟ یک مرتبه حضرت ام کلثوم علیهاالسلام که این صحنه را مشاهده می‌نمود، به گریه درآمد فرمود: «ای پیرزن! آن زینب که تو می‌گویی همین زن است که با او صحبت می‌کنی!» 📚جامع المجالس، ص۷۵ (نسخه خطی) ✍ در کربلا صبور رسید و دچار رفت زینب عزیز آمد و با حال زار رفت آن‌کس که روزگار به گردش نمی‌رسید... آخر به سایه‌ی ستم روزگار رفت روزی کنار اکبر و روزی کنار شمر آن‌سان سوار آمد و این‌سان سوار رفت! بانوی باحیای حرم بعد نیم قرن... بین غریبه آمد و با نیزه‌دار رفت زینب اگرچه وقت بلا پس نمی‌کشید هر جا صدای حرمله آمد کنار رفت! می‌خواست تا وداع کند با تن حسین او را چنان زدند ز قلبش قرار رفت خلخال دختران همه سوغات کوفه شد از آن به بعد پای همه روی خار رفت عباس گریه گرد همان دم که خواهرش با مست‌های بی‌سروپا هم‌جوار رفت احمد عمامه را به زمین زد میان عرش وقتی به‌روی معجر زینب غبار رفت

❥✦✺⃟💢࿐ུ═✺⃟💢࿐ུ ﷽ نوحه_حضرت_ابوالفضل_العباس(ع) سبک_گهواره_خالی_قنداقه_خونی 🖌به_قلم_مریم_صالحی_مرزیجرانی باب الحوایج دورت بگردم۲ آقا نظرکن داروی دردم من به امیدی آمدم آقا ابالفضل ۲ باب الحوائج ۳ یک گوشه چشمی آقا به ما کن۲ امشب گدا را حاجت روا کن دست منو دامان تو مولا ابالفضل ۲ باب الحوائج ۳ درمیزنم با صدناله و آه۲ بهر گدایی پیش تو ای شاه مشگل گشا ی عالمینی یاابافضل ۲ باب الحوائج ۳ توشیرحیدر درکربلایی۲ سقای طفلان داد ازجدایی مولا علمدارشهید کربلایی۲ مظلوم حسین جان۳ _زنی_و_زنجیر_زنی 💢کرم یک قطره و دریا اباالفضل گرفتاری بگو یک یا اباالفضل 💢بُوَد مشکل گشای خَلق عالم در این دنیا و آن دنیا اباالفضل 💢شفای درد بی درمان عالم بُوَد در تُربت آقا اباالفضل 💢تمام زائرانِ کربلا هم شوند بیمه همیشه با اباالفضل 💢علی بوسید هنگام تولد دو دستانِ توو گفتا اباالفضل 💢امیر لشکر کرببلایی پناه زینبِ کبرا اباالفضل 💢برادر مثلِ تو دیگر نیاید به غمخواری در این دنیا ابالفضل 💢خودم دیدم عزای اَرمنی را به ظهر روز تاسوعا اباالفضل 💢تو را من در شجاعت می نویســـــم *یااباالفضل* * جانـــــم * تورا من در شجاعت می نویسـم چو حیدر لافَتا اِلّا اباالفضل 💢کنار علقمه خوانده به زاری تو را فرزند خود زهرا اباالفضل 💢زهنگام جَزا پَروا ندارم بُوَد تا شافعِ فردا اباالفضل 💢در آنجا فاطمه با هردو دستت به گریه می کند غوغا اباالفضل بُوَد ، ذکر لبِ ( عالم) همیشه سلام الله علیک یا اباالفضل بُود ، ذکر لبِ (گرفتارا) و ذاکرا همیشه سلام الله عیلک یا اباالفضل باالفضل یا اباالفضل یا اباالفضل ۲ یا کاشِفَ الکَربِ اَن وَجهِ الحسیـن علیه السلام اِکشِف کُروبَنا به حقِ اَخیِکَ الحسیـن علیه اسلام خدایا به حق اون ساعتی که حسین آمد کنار بدن ازهم پاشیده شده برادر زانو زد سرو صورت برادرش را نگاه کرد من نمیدونم اون ساعت چی به دل حسین گذشت.... ای وایــــــــ خاک و خون ها را از رو صورت برادر پاک کــــرد حالاهرچی ارادت داری به آقا ماه منیـر قمر بنی هاشم بلندو جلی صدا بزن یـا ابالفضل...

مناجات_با_امام_زمان واحد: به سبک: برمشامم میرسدهرلحظه بوی کربلا...👇👇😢😢😢 پا به پای تو دویدم از نجف تا کربلا.... ناله هایت را شنیدم از نجف تا کربلا ... لحظه ای غافل نبودم زائرِ قبرِ حسین ... هر کجا ماندی..رسیدم از نجف تا کربلا روضه خواندی من شدم پامنبری و گریه کن مثلِ یک اشکی چکیدم از نجف تا کربلا خستگی های تو را زیر نظر آوردم و.. من خودم نازت کشیدم از نجف تا کربلا امر کردم تا که موکب ها به یاریت رسند .. تاولِ پا را خریدم ..از نجف تا کربلا .. من امامِ آخرینت مهدی ام ..تکیه گهم.. پای غمهایت خمیدم از نجف تا کربلا عهد و پیمان تازه کن با صاحبت تا فرصت ست من خودم کوهِ امیدم از نجف تا کربلا 🔸

(نوحه امام سجاد ع) محرم ۱۴۰۳/دهه سوم چارمین نور خدا جان ختم الانبیا تو گل گلزار،ولایتی مولی سر تا قدم لطف و،عنایتی مولی یا حضرت سجاد۲ ای شهید راه دین از ستم با زهر کین از کینه ی دشمن،از نفس افتادی به راه دین حق،مولی تو جان دادی یا حضرت سجاد۲ شد مدینه در عزا بزم غم گشته به پا از ستم دشمن،مولی تو خاموشی با دست باقر تو،مولی کفن پوشی یا حضرت سجاد۲ دیده ای رنج و بلا در زمین کربلا غرق به خون دیدی،مولی علی اکبر از ظلم دشمن ها،صد پاره شد پیکر یا حضرت سجاد۲ روی دستان حسین دیده ای نور دو عین با کام عطشانش،دیدی علی اصغر زد حرمله با تیر،بریده شد حنجر یا حضرت سجاد۲ دیده ای در علقمه نور چشم فاطمه دیدی عمو عباس،دستش جدا گردید در راه دین حق،جانش فدا گردید یا حضرت سجاد۲ دیده ای تنها شده خونجگر بابا شده از خیمه ی طفلان،با دیده ی گریان دیدی تن خونین،افتاده در میدان یا حضرت سجاد۲ قلب تو زین غم شکست بر روی سینه نشست با این که شمر دون،غربت بابا دید با خنجر از کینه،رأس پدر ببرید یا حضرت سجاد۲ دیده ای شام بلا بدتر از کرب و بلا از کینه ی دشمن،خون شد دلت در شام اهل حرم را با،سنگ می زدند از بام یا حضرت سجاد۲ این شده بر تو عذاب دیده ای بزم شراب بابا به تشت زر،دم زد ز محبوبش بر لب و دندانش،می زد یزید چوبش یا حضرت سجاد۲ سبک_با_نوای_کاروان ۷مرداد

گفت ای مرغ چرا حال پریشان داری👇

گفت ای مرغ چرا حال پریشان داری                     از غم کیست چنین ناله و افغان داری اشک خونین زچه از چشم ترت  می ریزد                گو به من خون زچه از بال و پرت می ریزد من ماتم زده آخر پدرم در سفر است                      زغم دوری او خون دلم در بصر است نه خبر از پدر و نه زبرادر دارم                                روز و شب آرزوی دیدن اکبر دارم تو مگر هدهدی و سوی صبا آمده ای                      یا مگر قاصدی از کرببلا آمده ای به یقین آمده ای نزد من از سوی حسین                 ورنه از چیست زتو می شنوم بوی حسین من به آن وعده که داده پدرم منتظرم                    خبری تازه اگر هست بکن با خبرم بلکه آورده ای ای مرغ به این شیون و شین            بهر صغرای جگر خون خبر مرگ حسین آتش آه تو آتش زده بر پیکر من                              بلکه داری خبر مرگ علی اکبر من پر و بالت همه را غرق به خون می نگرم                  گوییا کرده فلک خاک یتیمی به سرم گفت ای فاطمه! با شورونوا آمده ام                       قاصد مرگم و از کرببلا آمده ام کربلا یکسره صحرای منا بود امروز                          روز قربانی شاه شهدا بود امروز نو جوانان همه در خون خود آغشته شدند               قصه کوته،همه در راه خدا کشته شدند بهر یک قطره ی آب از دم شمشیر جفا                    دست عباس علمدار زتن گشته جدا پدرت بی کس و بی مونس و بی یاور بود                 تک و تنها به سر نعش علی اکبر بود همه سهل است ز یک واقعه خون است دل من         خاک غم بر سر من باد زگفتن خجلم فاش گویم پدرت از ستم شمرو سنان                        کشته شد با لب عطشان به لب آب روان نیمی از آل نبی کشته شمشیر شدند                      نیم دیگر زجفا بسته زنجیر شدند👆

زبانحال حضرت زینب سلام الله علیها در شهادت حضرت رقیه سلام الله علیها ✅ اوخشاما مهربان بالام لایلای خسته جان بالام لایلای جان ویرن غریبانه باغری قان بالام لایلای گوز یاشی آخان لایلای عالمی یاخان لایلای اکبرین آدی دیلده یوللارا باخان لایلای همدم آختاران لایلای محرم آختاران لایلای قمچی لر یاراسینه مرهم آختاران لایلای جاندان ال اوزن لایلای غم لره دوزن لایلای جان بابا دین وقته گوزلری سوزن لایلای سینه داغلیان لایلای قاره باغلیان لایلای شمع تک قرانلوقدا نم نم اغلیان لایلای سبط بوالحسن لایلای بید تک اسن لایلای غم طنابی یوللاردا قوللارین کسن لایلای بلبل چمن لایلای حسرت وطن لایلای قانلی باش قوجاقیندا قورخودان ئولن لایلای آهی پر حزن لایلای آدلی سینه زن لایلای کاروان سراقینده چوللری گزن لایلای صبریمی آلان لایلای جانه اود سالان لایلای باشدا کربلا فکری شامیده قالان لایلای ائلده بیر دانام لایلای من گرک یانام لایلای فاطمه کیمی مظلوم خرداجا آنام لایلای گوز یاشی توکن لایلای چوخ بلا چکن لایلای کوینگی اولان خلعت قدیمی بوکن لایلای شاعر✍ولی اله کلامی زنجانی

نوحه ترکی بسیار زیبای مهربان بالام لای لای با مداحی مرحوم حاج محمد باقر منصوری

#اسارت 🩸هیچ یک از ما باقی نماند، جز اینکه خاری، پای او را به درد آورد... در نقلی آمده است: 🥀 یکی از فرماندهان لشکرِ حرامیانی که أسرای آل الله «علیهن‌ّالسلام» را به سمت شام می‌برند، ملعونی به نام «زجر بن قیس» حرام‌زاده بود. 🥀 وقتی که کاروان به بیابانی رسید که آن صحرا پُر از خار و سنگ و درخت بود، آن نانجیب دستور داد تا اسیران را با سرعت حرکت دهند؛ کاروان از آن وادی چنان با سرعت حرکت کرد، که شترانی که آبستن بودند، از سختی راه زاییدند و خار به پای تمام مرکب ها رفت. 🥀 طبق این نقل، در این‌جا بود که امام سجاد علیه‌السلام فرمودند: 📋 فَلَم یَبقَ واحدٌ مِنّا أهل‌البیت ِإلّا أصابَهُ أَلَمُ الشَّوک ▪️همانا از ما اهل‌بیت «علیهم‌السلام» کسی باقی نماند جز اینکه خاری پای او را به درد آورد. 📚بحرالمصائب ج۷ ص۲۶۰ ✍ چه پای آبله‌خیزی… چه مرکبی و چه راهی مهار ناقه نیفتد به دست «زجر»، الهی! به خفتگان، همه رو نیزه میزدند که برخیز دریغ و درد چه راه بلند و شام سیاهی به غیر سایه‌ی سرنیزه ها و خار مغیلان برای طفل سه ساله نبود پشت و پناهی اسیر بود امامی که کائنات اسیرش اسیر بود چنان که به سینه سلسله آهی به پاره پاره‌ی معجر، مخدّرات مکدّر خدا کند که ندوزند اهل شام نگاهی به چوب خشک، لبی را یزید بست که از خاک محال بود نروید پی دعاش گیاهی بدا به شعر که میخواند فی البداهه و میریخت شراب بر سر پاک بلند مرتبه شاهی...

#اسارت 🩸ای پیرزن! آن زینب که تو می‌گویی، همین زن است که داری با او صحبت می‌کنی... در نقلی آمده است: 🥀 در یکی از منزل های در راه شام، حضرت زینب کبری سلام‌اللّه‌علیها با اطفال خردسال نشسته‌ بودند و رسم این بود که در هر منزل، مردم به تماشا می‌آمدند. 🥀 ناگهان پیرزنی عصا به دست آمد و نگاهی به دایره اسرا کرد و چشم او به زینب کبری سلام‌اللّه‌علیها افتاد. جلو آمد و عرضه داشت: از کجا هستید؟ زینب کبری سلام‌اللّه‌علیها فرمودند: از اسيران کربلا. پرسید: از کدام شهر آمده‌اید؟ حضرت فرمود: مدینة الرسول صلی اللّه علیه وآله. 🥀 پرسید: از کدام طايفه هستید؟ حضرت‌ فرمودند: از بنی هاشم. عرضه داشت: من و شوهرم در زمان امیرالمؤمنین علیه‌السلام به مدینه آمدیم. شوهرم فقیر بود از امیرالمؤمنین علیه‌السلام مالی طلب کرد. 🥀 امیرالمومنین علی علیه‌السلام، فرزندش حسین علیه‌السلام را طلبید و فرمود: ای فرزندم! قرض این فقیر را بده. با حسین علیه‌السلام رفتیم به در خانه فاطمه زهرا سلام‌الله‌علیها. 🥀 دیدم فاطمه زهرا سلام‌الله‌علیها به دخترکی کوچک که زینب سلام‌اللّه‌علیها نام داشت،فرمود: دخترم! گردنبند خود را بده به این فقیر. آن دختر چنین کرد و به برکت آن گردنبند تاکنون فقیر نشده‌ام. 🥀 به من بگو آیا زینب کبری سلام‌اللّه‌علیها به سلامت است؟ یک مرتبه حضرت ام کلثوم علیهاالسلام که این صحنه را مشاهده می‌نمود، به گریه درآمد فرمود: «ای پیرزن! آن زینب که تو می‌گویی همین زن است که با او صحبت می‌کنی!» 📚جامع المجالس، ص۷۵ (نسخه خطی) ✍ در کربلا صبور رسید و دچار رفت زینب عزیز آمد و با حال زار رفت آن‌کس که روزگار به گردش نمی‌رسید... آخر به سایه‌ی ستم روزگار رفت روزی کنار اکبر و روزی کنار شمر آن‌سان سوار آمد و این‌سان سوار رفت! بانوی باحیای حرم بعد نیم قرن... بین غریبه آمد و با نیزه‌دار رفت زینب اگرچه وقت بلا پس نمی‌کشید هر جا صدای حرمله آمد کنار رفت! می‌خواست تا وداع کند با تن حسین او را چنان زدند ز قلبش قرار رفت خلخال دختران همه سوغات کوفه شد از آن به بعد پای همه روی خار رفت عباس گریه گرد همان دم که خواهرش با مست‌های بی‌سروپا هم‌جوار رفت احمد عمامه را به زمین زد میان عرش وقتی به‌روی معجر زینب غبار رفت

کربلایی هادی صالحی