|⇦•به عشق امام جواد .. #سینه_زنی و توسل به حضرت جوادالائمه علیه السلام میرسونه دلُ امشب به مرادش بس که خوبه با گدایِ خونه زادش از امام رضا میگیره حاجتاشُ هرکی آقارو قسم داد به جوادش نگام به دست کسی نیست دلم به نام جوادِ کسی که فکرِ منم هست آقام امام جوادِ .. تو ماورای صفاتی به لطف جود سرامد گدای لطف توام یا جواد آل محمد به عشق امام جواد، به عشق امام حسین دلم میره کربلا، دلم میره کاظمین با لب تشنه تو حجره میره از حال رویِ خاک نیمه جونو بی پرو بال پیکرش سه روز میون زیر آفتاب پشت بوم خونه میشه مثل گودال آقام که خیلی غریبِ، آقا که سنی نداره داره تو این دم آخر، رو خاک سرش رو میذاره دو سر شکست و دل ما شکسته خسته و غم بار سری به سنگ حرامی سری به گوشه ی دیوار به عشق امام جواد، به عشق امام حسین دلم میره کربلا، دلم میره کاظمین کاشکی قدر نوکریمو میدونستم حق سفره‌ی کریمو میدونستم محضر امام حسینِ همه عالم کاشکی حرمت حریمو میدونستم وفا ندیدی و دیدم، جفا ندیدی و دیدم شکستم و نشکستی، بریدی و نبریدم سَلِ المَصانعَ رَکباً، تَهیمُ فی الفَلَواتِ تو قدر آب چه دانی، که در کنار فراتی زار میزنم حسین، جار میزنم حسین ببین هرجا میرم هوار میزنم حسین ↫

‏امروز وزنه را بلند میکنی و همه برای تو کف میزنــند، به یاد روزی هــم باش که حــتی نمیتــــوانی قاشــــق را بلند کــــنی! به نعمت ها به مقام، عناوین، مدرک و هیچ چیزی مغرور نشویم .. حاج آقا قرائتی #درس_اخلاق

ای دل مقیم کوه وفا شو از زائران اِبنُ الرضا شو تویی تمام حلم و فضل و جود ای مولا تویی امام عالم وجود ای مولا تو ماه آسمان عشقی زِ کودکی زبان عشقی امام رهروان عشقی ، یا جواد «یا امام جواد تویی بابُ المراد ..» دائم به ذکر امن یُجیبی مثل پدر آه تو هم غریبی فدایِ سروری که اینچنین مظلوم است هوای خانه هم برایِ او مسموم است به کام تشنه ات هَلاهل صدایِ هلهله از قاتل چه کربلایی آه از این دل ، یا جواد «یا امام جواد تویی بابُ المراد ..»

ما چه می دانیم؛ خدا می داند که بعضی ابتلائات، شرط بعضی اِفاضات است، شخصی می گفت: به فلان مشکل مبتلا شدم، خیلی بر معلوماتم افزوده شد... آیت الله بهجَت(ره) #درس_اخلاق

من عبد و مرید، تو بابِ مراد گدای توأم امام جواد دلم زده پر تو صحن و سرات امیدِ منه به گوشه نگات من تو رو دارم ای همه دار و ندارم ای همه‌ی کس و کارم ای دل و دلبر و یارم «جواد یا مولا .. » تو حجره غم تو تاب و تبی صدا میزدی که تشنه لبی شبیه حسن بدون حبیب شبیه حسین شدی تو غریب تو روضه‌ی تو می‌باره چشام تن تو کشیده شده روی بام بی کس و یاری ای همه دار و ندارم ای همه ی کس و کارم ای دل و دلبر و یارم «جواد یا مولا .. »

ای عرش، خاک پای تو یا حضرت جواد جود و کرم گدای تو یا حضرت جواد دل مهبط ولای تو یا حضرت جواد قرآن پر از ثنای تو یا حضرت جواد مدّاح تو خدای تو یا حضرت جواد جان جهان فدای تو یا حضرت جواد «یاحضرت جواد یا حضرت جواد .. » در حُسن تو فروغ خدا موج می زند آیات جود و لطف و عطا موج می زند در خُلق با صفات، صفا موج می زند در طلعت جمال رضا موج می زند راز و نیار و ذکر و دعا موج می زند در صحن با صفای تو یا حضرت جواد «یاحضرت جواد یا حضرت جواد .. » تو کيستي؟ فروغ خداوند سرمدي فرزند فاطمه ثمر قلب احمدي جان مجسّم استي و روح مجردي دين را مؤيِّدي و خدا را مؤيَّدي ابن الرضاي اول و سوم محمدي ايمان بود رضاي تو يا حضرت جواد «یاحضرت جواد یا حضرت جواد .. » جود و کرم دو سائل باب کرامتت بر نه فلک حکومت و در دل اقامتت در روز حشر چشم قيامت به قامتت از کودکي به دست، لواي امامتت بر ملک بي حدود الهي زعامتت خود چيست اقتضاي تو يا حضرت جواد «یاحضرت جواد یا حضرت جواد .. » علم تو فوق علم تماميّ عالم است در شرح علم و دانش تو وصف ما کم است عاجز به پيش نطق تو صد پور اکثم است گفتار تو تمام چو آيات محکم است هر جمله ات حيات دو صد پور مريم است اي حرز جان، دعاي تو يا حضرت جواد «یاحضرت جواد یا حضرت جواد .. » پایت به فرش و زینت عرش معظّمی در کودکیت پیر اساتید عالمی احیاگر هزار مسیحا به هر دمی آری نهم وصیِّ رسول مکرّمی ابن الرّضای اشرف اولاد آدمی خلقت بود برای تو یا حضرت جواد «یاحضرت جواد یا حضرت جواد .. »

غربیم و دلم گرفته از همه آخه قاتلم مَحرم تو خونمه به کی بگم خستم، کسی کنارم نیست به کی بگم خونه‌م، جای نامحرم نیست گریه‌م گرفته، کسی نیستم همدمم تو گریه ها گریه‌م گرفته، چرا بهم میخندی بی حیا گریه‌م گرفته، میبینی این زهر با من چه کرده ای خدا «غریب آقام ابن الرضا ..» رویِ خاک حجره دارم دست میکشم ولی اینا کِل میکشن جلو چشم به ناله های من، محل نمیذارن حتی یه جرعه آب، واسم نمیارن دارم میسوزم، یکی بیاد به دادم برسه دارم میسوزم، بابا ببین جوادت بی کسِ دارم میسوزم، دارم میمیرم آزار و اذیت بسه «غریب آقام ابن الرضا ..» همه برا عذابِ من همدستنُ پشت بوم خونه رو آزین بستنُ این جماعت انگار باهم قرار دارن سه روز زیر آفتاب منو نگهدارن یادم میوفته، روضه هایی که رو که گفتن به من یادم میوفته، همه جده غریبم بی کفن یادم میوفته، رحمی نکردن حتی به کهنه پیروهن «غریب آقام ابن الرضا ..»