ㅤㅤ▷ㅤㅤ #سردار_سلیمانی اگر سپاه نبود کشور نبود سینه سپاه برای ایثار در راه کشور و مردم سپر است نباید کسی سپاه را تضعیف و مورد حمله قرار دهد. #سپاه #جان_فدا

|⇦•گُل گفت که من... #مدح_خوانی تقدیم به ساحت مقدس راوی دشتِ کربلا حضرت امام محمد باقر علیه السلام "الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی جَعَلَنَا مِنَ الْمُتَمَسِّکِینَ بِوِلاَیَهِ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِب" گُل گفت که من عارضِ ديني دارم با آل رسول همنشيني دارم رنگم زمحمد است و عطرم زعلي خُلقِ حَسَن و خوي حسيني دارم ـــــــــــــــ جمال منّان، سلیل احمد شفیع محشر، امام باقر کتاب محکم، خطاب مُبرم کلامِ داور امام باقر خدای مظهر، بتول عصمت رسول منظر امام باقر سلام خالق، سلام خِلقت سلام ما بر امام باقر یَمِ عنایت، مه ولایت دُرِّ هدایت، چراغ انجم جمال سرمد، سَمیِ احمد فروغ هفتم امام پنجم سروده خالق ثنای او را ستوده قرآن مقام او را رسانده جابر زسوی احمد درود او را سلام او را مسیح خواند دعای او را کلیم گوید کلامِ او را نماز عاشق، رکوع او را سجود او را قیام او را محبّت از ما عنایت از او ارادت از ما کرامت از او توسّل از ما عنایت از او اطاعت از ما امامت از او تمامِ نظمم تمامِ نثرم تمام نشرم حکایتِ او تمام عزمم تمام فکرم تمام ذکرم رضایت او تمامِ خطّم تمام سیرم تمام راهم هدایت او تمام بودم تمام هستم تمام دینم ولایت او تمام عالم محیط فضلش تمام هستی کتاب علمش تمام ایمان فروغ مهرش تمام جنّت ریاضِ حلمش نسیم کویش، بهشت رویش خصال و خویش، بهارِ قرآن مدارِ ایمان خدیوِ امکان کمال عرفان قرار قرآن سلام قرآن نثار او باد سلام او باد نثار قرآن حکایت او ولایت او روایت او شعار قرآن زهی جلالش زهی مقامش زبان قرآن دَمِ هشامش مسیح خیزد زهر پیامش کلیم ریزد زِ هر کلامش سلام احمد سلام قرآن به جسم و جان مطهّر او چراغ خورشید در آسمانها فروغ روی منوّر او به کام جان ها هماره ریزد شراب رحمت زساغر او به دل فروغ مجدّد او به لب ثنای مکرّر او جمال مطلق حقیقت حق به حق که حق را مؤیّد است این خدا خصایل، نبی شمایل علی فضایل محمّد است این اَلا وجود مقدّس تو به چار ارکان هماره مولا به پنج دریا خجسته گوهر به هفت گوهر یگانه دریا جلال کعبه جمال قبله صفای زمزم دعای مسعا محیط دانش چراغ بینش امام باقر عزیزِ زهرا کلامُکم نور و فِعلکُم خیر شما امامید شما ولا غیر هماره نورید همیشه حقّید که حقّ به سوی شما کند سیر مراست بار گناه بر دوش توراست احسان همیشه عادت اگر چه پَستم بگیر دستم که از تو هستم زهی سعادت تویی زعیمم تویی امامم چه در ولادت چه در شهادت اگر بمیرم اگر بمانم همه وجودم دهد شهادت محبّت تو عبادت من ولایت تو اطاعت من به خاک پایت ارادت من به بذل دستت شفاعت من تویی حیاتم، تویی مماتم تویی نجاتم، تویی امامم تویی رکوعم، تویی سجودم تویی قعودم، تویی قیامم مرا به خاک درت گدایی تو را به امر خدا خدایی چه در ببندی چه در گشایی نشاید از تو مرا جدایی

|⇦•دانم آخر سرفرازم میکنی... #مدح و توسل تقدیم به ساحت مقدس راوی دشتِ کربلا حضرت امام محمد باقر علیه السلام دانم آخر سرفرازم میکنی رحم بر حال نیازم‌میکنی تا شبی در نیمه های تار شب جلوه ای بین نمازت میکنی این تن‌ مجروح را دستی بکش دانم آخر خوب نازم‌ میکنی دانم ای پنجم ای امام‌ خسته دل رحم برسوز و گدازم‌ میکنی میبری دل را بقیع و زائر مهدی آن یار دل نوازت میکنی باطنی و ظاهر ای مولا مدد یا امام‌ باقر ای مولا مدد *یا امام باقر! اگر به ما اجازه بدن خودمون گل میاریم‌، فرش میاریم‌، چراغ میاریم‌، خودمون اونجا تولد میگیریم... اما وصیت آقا رو‌گوش بده، فرمود: آی اونایی که حج میروید برام تو‌ منا روضه بخونید... پول داد حضرت فرمود: بیست سال هرکی اومد حج برام روضه بخونه، آی حاجیا شما دارید از منا بیرون میرید، اما من با جد غریبم‌بودم‌، ماها دیگه منا نیومدیم‌، همه ی حجاج یه قربونی برا خدا میبرن، اما جدم حسین هجده قربانی برا خدا آوُرد، شما قربانی رو خودتون سر بریدین، اما قریانیای مارو تو‌کربلا سرشون رو جدا کردن بالای نیزه ها زدن... آی حاجیا شما از حج اومدید همه استقبالتون‌ کردند، گل براتون آوردن .. اما ما وارد کوفه شدیم اینقدر مارو سنگ باران‌کردن، من‌ کوچک بودم جلو‌ چشمم عمه هامو‌ میزدن، حسین ..."صلی الله علیک یا مولای یا اباعبدالله" ‌* باشد قرار و وعده ما جنت الحسین دنیا برای سینه زدن جای ما کم است

|⇦•بِأَبِي اَنْتَ وَ اُمّی وَ مَالی... #سرود تقدیم به ساحت مقدس راوی دشتِ کربلا حضرت امام محمد باقر علیه السلام بِأَبِي اَنْتَ وَ اُمّی وَ مَالِي وَ أولادی ز کدام باده ساقی به منه خراب دادی دل و دین و عقل و هوشم همه رو به آب دادی یا پنجمین امام، یا باقرالعلوم بر محضرت سلام، یا باقرالعلوم فیضت عَلَی الدَّوام، یا باقرالعلوم السلام ای دلیل کَرَّمنا ای به عالم امام، آمَنّا به مسلمانی خودت سوگند طاعتت واجب است، سَلَّمنا این عبارت نوشته بر قلبم از ازل بوده ام تو را مِنّا از ازل تا ابد به این سخنیم ما همه بنده ایم اِرحَمنا شاهد اینکه در رکاب تو ایم وَ هُوَ آیۀ لَهُم اَنّا وَ خَلَقنا لَهُم به ما خواندی وَ مَتاعاً وَ رحمهً مِنّا مرده بودیم، زنده مان کردی و لبت گفت ذکر اَحیَینا شیعه ی فاطمه تویی و منم شیعه ی تو قسم به اَنزَلنا سوره های فصیح رحمانی آیه های بلیغ سبحانی عَلَّم الآدم از تو می گوید ای به اسماءِ نور، نورانی وَ أَقیمُوا الصَّلاة را مظهر اَمرِ آتو الزکوة را بانی هر سحر از میان سجاده آسمان را کُنی چراغانی نیمه شب تا طلوع فجر و فلق تویی و سجده های طولانی مثل عمه شبیه بابایت میخونی خطبه های طوفانی ناگهان گوردولر قول باقلیلارین جمعیندن بیر خانوم دوردو ایاقه سسه چوخ گیرنده الابیر شیر خدا نعره چکیر میداندا الاده فاطیمده مجلسه اهریمنده ئوزونو‌ توتو ددی یزیده یابن طلقا زینبم زینبم من دیرم یوخده شرافت سنده من علی ابن ابیطالبین ارشد قیزیام حتم دارم برای ما تا حشر تا قیامت شفیع می مانی پدر و مادرم فدای شما ای مرا والدینِ ایمانی

امام صادق علیه السلام فرمود : روز رستاخیز سروشى از درون عرش ندا می دهد این الرجبیون؟ رجبیون کجا هستند؟ گروهى برمی‌خیزند که‌چهره‏‌ آنها براى مردم محشر می‌ درخشد برسرشان تاج پادشاهى از مروارید و یاقوت است . همراه هر یک از ایشان هزار فرشته از راست ، و هزار فرشته از سوى چپ ایستاده ‏اند و به او می ‏گویند اى بنده خدا! کرامت خداى بر تو گوارا باد از عرش هم ندا می ‏آید که اى بندگان من : سوگند به عزت و جلال خودم جایگاه شما را گرامى و عطاى شما را جزیل قرار می دهم و غرفه ‏هایى از بهشت به شما ارزانى می ‏دارم که از زیر آن جوی‌ها جارى است و جاودانه در آن خواهید بود ... روضة‌ الواعظین ، جلد۲ ، صفحه ۴۰۲

#امام_باقر #مدح_امام_باقر روشن جهان ز نام تو یا باقرالعلوم نشناخت کس مقام تو یا باقرالعلوم هستیم ما غلام تو یا باقرالعلوم مؤمن به هر کلام تو یا باقرالعلوم عمری ست درس عشق در این خانه خوانده ایم نور کلام توست اگر شیعه مانده ایم روشن ترین ستاره ی دنیای معرفت ای در حدیث ناب تو دریای معرفت در محضر تو ای گل رعنای معرفت زانو زده جهان به تماشای معرفت مهر تو بوده است صراط جهانی ام مدیون باقر است همه زندگانی ام ما پای منبرت به سعادت رسیده ایم ما با تواییم اگر به هدایت رسیده ایم هستیم زنده چون به ولایت رسیده ایم دنبال نور عشق به هیأت رسیده ایم علم از کلام توست نفس می کشد هنوز آری به نام توست نفس می کشد هنوز غرق اند اهل علم به دریای منبرت چون قطره ای ست علم همه پای منبرت نوری جهان نداشته منهای منبرت ما را ببر همیشه به ژرفای منبرت ای سایه سار جنت الاعلا بقیع تان محراب آسمانی دنیا بقیع تان ای آبروی علم، جهان وام دار تو حرفی نداشتند بزرگان کنار تو پایان نداشت معرفت بی غبار تو خورشید شمع سوخته ی بر مزار تو دستی بکش به شانه ی بی تکیه گاه ما خورشید باش مثل همیشه به راه ما رؤیا شده مدینه و صبح زیارتت ما را ببر به دیدن شرح کرامتت دلتنگ گشته ایم برای سخاوتت قربان فصل فصل غم بی نهایتت خون گریه های کرببلا یادگار توست در ما صدای کرببلا یادگار توست 🔸شاعر: #حسن_کردی ______________________

#امام_باقر #مدح_امام_باقر چه خوب شد که روی خاک مرده پا گذاشتی خوش آمدی قدم به روی چشم ما گذاشتی چه منتّی سر قَدَر، سر قضا گذاشتی تویی که پای جای پای انبیا گذاشتی تو را که آفرید حق به خویش گفت آفرین تو آمدی و خنده شد نصیب زین العابدین تو آمدی که کامل از کمال تو شود کلام رسانده جابر از رسول حق به جانبت سلام نشسته در رگ تو خون نافذ دو تا امام در این مقام هیچکس نگشت با تو هم مقام صفا گرفته خانه امامت از حضور تو تو آمدی مدینه غرق نور شد ز نور تو تو از تبار فاطمه تو معنی صداقتی تو از شکوه مرتضی تو وارث شجاعتی تو از حسینی و حسن تو جلوه امامتی رجب مرجب از تو شد تو چشمه هدایتی تویی که مثل نور سمت آینه شتافتی تویی پیمبری که نیل علم را شکافتی عزیز زین العابدین هزار جان فدای تو همه زمینیان و آسمانیان فدای تو و پیر و کودک و جوان و نوجوان فدای تو به هر مکان و هر زمان و هر زبان فدای تو فدای تو که پنجمین چراغ آل احمدی فدای نام پاک تو که دومین محمدی نگاه کن که یک به یک همه مسافر توایم کجا بدون زائری تمام زائر توایم همه به زیر دِین قال قال باقر توایم اشاره کن ببین که بنده اوامر توایم قیام ما قعود ما ز برکت قنوت توست هزار مطلب نگفته در دل سکوت توست بنا کنیم عاقبت بقیع ،گنبد طلا برای تو ضریح و مرقدی شبیه کربلا که دور آن نشسته اند یک به یک فرشته ها چه صحنه ای ست صحن تو کنار صحن مجتبی فدای غربت تو ای نهفته در دل بقیع فدای غربت تو ای چراغ محفل بقیع 🔸شاعر: #محمود_یوسفی

#امام_باقر #مدح_امام_باقر آمدی و منعکس شد نورِ حق دور و برت عالم آمد عاشقانه با ادب در محضرت خوش به این اصل و نسب! بابابزرگت شد حسین(ع) خورده نان از دستِ آقای کریمان مادرت باقر العلم النبی بودی و با ذکرِ علی(ع) میگذارد تاجِ دانش را پدر روی سرت آسمان آمادهٔ ثبت احادیث تو شد جرعه جرعه موج زد! شد آب دریا جوهرت دور تو گشتند و آخر صاحب فتوا شدند تا شدند علامه ها شاگردِ پایِ منبرت در کنار مهربانی بسکه داری معرفت میرسد هر بار سائل میشود عاشقترَت دستهایت رفت بالا با مناجات و درست در همان ثانیه می بخشید دستِ دیگرت حرفهایش رفت از یادش! به تو دلبسته شد هر کسی آمد به دیدارت برای مشورت گفته ای این را به آنکه شد به عشقت مبتلا تا دم آخر تو با من باش؛ با من محشرت! 🔸شاعر: #مرضیه_عاطفی