مولودی خوانی شور حسین طاهری جشن ولادت امام حسین (ع) ۲۶ اسفند ۱۳۹۹ هیئت فدائیان حضرت زهرا (س) همراه با متن شعر شده عالم آباد حسین شده عالم آباد حسین همه مستند از یاد حسین شادند امشب اولاد حسین ای مبارک میلاد حسین هلهله آزاده دل پیمبر شاده به علی و زهرا خدا حسین و داده هلهله آزاده شب مبارکباده راه ارباب امشب به سمت ما افتاده حسین جان یا سیدی حسین جان خوش آمدی ... حسین جان ... فدایت حسین جان می افتم حسین جان به پایت حسین جان منم من حسین جان گدایت حسین جان بمیرم حسین جان برایت حسین جان حسین جان ... شده عالم آباد حسین همه مستند از یاد حسین شادند امشب اولاد حسین ای مبارک میلاد حسین هلهله آزاده دل پیمبر شاده به علی و زهرا خدا حسین و داده هلهله آزاده شب مبارکباده راه ارباب امشب به سمت ما افتاده حسین جان یا سیدی حسین جان خوش آمدی ... مثل فطرس باز پر میگیرم میرم امشب زودتر میگیرم عیدیمو از اجداد حسین ای مبارک میلاد حسین مدینه زیبا شد همین که چشماش وا شد هرکی مجنونش شد خودش یه پا لیلا شد فاطمه باز مادر علی بازم بابا شد رو نمای نوزاد شفاعت دنیا شد حسین جان یا سیدی حسین جان خوش آمدی ... حسین جان ... چه شاهی حسین جان چه نوری حسین جان چه ماهی حسین جان تو ما را حسین جان پناهی حسین جان بیانداز حسین جان نگاهی حسین جان حسین جان ... امشب آقا غوفا میکنه هرچی میخواهیم امضا میکنه دست ما و امداد حسین ای مبارک میلاد حسین ... یا عزیز الزهرا و یا شفیع العقبا سیدی ثارالله حسین اباعبدالله خیلی وقته دلتنگتیم به جون مولا کربلامون گیر یه نیم نگاهته والا حسین جان یا سیدی حسین جان خوش آمدی ... حسین جان ... امام حسین جان به خاکم حسین جان سلامم حسین جان به دستم حسین جان زمامم حسین جان امیری حسین جان غلامم حسین جان حسین جان ... شده عالم آباد حسین همه مستند از یاد حسین شادند امشب اولاد حسین ای مبارک میلاد حسین هلهله آزاده دل پیمبر شاده به علی و زهرا خدا حسین و داده هلهله آزاده شب مبارکباده راه ارباب امشب به سمت ما افتاده حسین جان یا سیدی حسین جان خوش آمدی

تا از رخ ماه ما نقاب افتاده است از چشم ملائك آفتاب افتاده است ای مانده به گرداب گناهان برخيز كشتی نجات ما به آب افتاده است

روز اول ‌که نامَش را بردم، دلم آرام گرفت و شیرین‌ کام شدم. جان و جهانَم ، روح و روانم، خلاصه شد در او روز و شب ، شب و روز ، و گاه و بیگاهِ من ، شد عشق‌ بازی با نامَش ... صل الله علیک یا اباعبدالله ♡ 📄 https://eitaa.com/Arbabhosyn

گل آرایی حرم #امام_حسین علیه السلام 📄 https://eitaa.com/Arbabhosyn

الحمدلله‌ الذی‌ خلق الحسین اگه خدا بخواهد به‌کسی خیری برسد، حبِّ #امام_حسین علیه السلام را در دلش می اندازد سالروز میلاد سراسر نور آقای جوانان اهل بهشت حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام را تبریک می گوییم 📄https://eitaa.com/Arbabhosyn

استوری - شب بخیر خدایا به حرمت این شب های شعبانیه ، درهای رحمتت را بر روی تمام ما بگشا و از خان لطف و کرمت ، بهره ببخش خدای من ، عزیزانم را بی‌ نیاز از همه نامهربانان عالم گردان. https://eitaa.com/Arbabhosyn

مه منوّر شعبان مه رسول خداست مه مبارک میلاد سیدالشهداست به رهروان هدایت ز حق رسیده خبر که روی دست محمد عیان چراغ هداست تمام دین به روی دست‌های ختم رسل و یا کتاب خدا روی سینة زهراست به عدل و عزت و آزادی و کمال و شرف خلایقند همه تشنه، فیض او دریاست ملک به حسن تماشائیش، شده مبهوت که این امام حسین است یا رسول خداست نسیم خلد برین می وزد ز اطرافش که بوی عطر خدا در مشام باد صباست اگر تمام ملائک ز گاهوارة او پر دوباره چو فطرس طلب کنند رواست نبی به طلعت زیباش خنده کرد و گریست خدا به یمن قدومش بهشت را آراست ز گاهواره به گودال خون نگاهی کرد به خویش گفت که میلاد ما شهادت ماست تمام خلقت یک لحظه بی حسین مباد که بی حسین زمین بی‌کس و زمان تنهاست به حلق تشنه و لب‌های خشک او سوگند که خون او به گلستان وحی، آب بقاست گرفت جام بلا را ز دست حضرت دوست از آن تمام بلاها به چشم او زیباست مگو چرا ز همه هست خود گذشت حسین خدای داد به او هست و هست او را خواست اگر ز بار غمش آسمان خمید چه باک که گشت قامت اسلام با قیامش راست وضو گرفت ز خون، پیش تیر قامت بست که تا قیام قیامت از او نماز به پاست همیشه حج به وجود حسین می‌بالد که کربلاش صفا بود و مروه شام بلاست نماز و روزه و حج و جهاد می‌گویند حیات ما همه مرهون سیدالشهداست به پور هند جگر خواره چون گشاید دست کسی که رشد و نموّش به دامن زهراست زهی جلال که در روی خون گرفتة او به چشم اهل نظر صورت خدا پیداست مگر نه خوردن خاک آمده به شرع حرام چه حکمتی است، چرا تربت حسین شفاست؟ به تحت قبّه او کن بلند دست نیاز بگیر حاجت خود را که مستجاب دعاست همه به حشر صدا می‌زنند یا زهرا ولی ز فاطمه آید ندا، حسین کجاست اگر چه سوم شعبان جمال خویش گشود بدان ولادت او ظهر روز عاشوراست قسم به ذات خداوند قادر بی چون که خونبهاش خداوندگار بی همتاست تمام اهل قیامت به چشم می‌بینند حسین با تن بی سر شفیع روز جزاست هنوز نغمة قرآن او بلند ز نی هنوز نعرة هیهات او به اوج سماست هنوز خنجر قاتل ز خون اوست خجل هنوز از عطشش، شعله در دل دریاست هنوز نالة هل من معین اوست بلند هنوز رأس منیرش به نیزه راه نماست هنوز پرچم گلگون او به قلة عرش هنوز پیکر صد چاک او به دوش شماست حسین رهبر آزادگان به هر عصری حسین راه نمای تمام نهضت‌هاست حسین مشعل تابندة هدایت خلق حسین مصحف نور است و آیت عظماست حسین جان دعا، جان ذکر، جان نماز حسین روح حرم، روح مروه، روح صفاست گواه زندة من، ارجعی الی ربک که بر حسین همانا خدا مدیحه سراست حسین سورة فجر و حسین آیه نور حسین نجم فروزان حسین شمس ضحاست حسین زندة حق و حسین کشتة حق حسین بر همه باطل ستیزها مولاست به وصف او که خدایش ثنا کند میثم قصیدة تو بود نارسا اگر چه رساست

به هر طرف نگری جلوه ی جمال خداست ادب کنید که میلاد سیّد الشّهداست گرفته ختم رسل روی دست آینه ای که در صحیفه ی او صورت خدا پیداست به مُصحف رخ او با وضو نگاه کنید که نقطه نقطه ی آن جای بوسه ی زهراست شکوه داوری و صورت محمّدیش دل از رسول خدا می برد زبس زیباست رسول و حیدر و زهرا دهند دست به دست به خنده خنده گلی را که گلبنش طاهاست هنوز نامده بگرفت دست فطرس را که دستگیری از پا فتادگان با ماست طلب کنید زمعبود هر چه می خواهید که مستجاب در این لیله ی شریف دعاست به بیت وحی چراغ هدایتی تابید که روشنایی اش افزون زوسعت دنیاست به منکران شفاعت بگو نگاه کنید شفیع بر روی دست شفیعه ی دو سراست خدا به ختم رسل کشتی نجاتی داد که پیش وسعت او گم هزارها دریاست در انبیا و رسل، در ائمّه تنها اوست که خاک تربتش از بهر درد خلق دواست رسول گفت حسین از من است و من زحسین نبی حسین و حسینش همان رسول خداست چه دیدنی است به بستان سبز وحی، گلی که نقش بوسه ی پیغمبرش به سر تا پاست به شهریاری عالم مقام خود ندهد کسی که پشت درِ خانه ی حسین گداست هنوز مشعل نور است لا اری الموتش هنوز نعره ی هیهات او له اوج سماست به صبح سوّم شعبان ولادت اوّل ولادت دگرش ظهرِ روزِ عاشوراست نوشته اند زخونش به صفحه ی تاریخ که هر که در ره حقّ شد فنا بقای بقاست خدا گواست غلام سیاه چهره ی او به خیل چهره سفیدان روزگار آقاست فقط نه شیعه بود با محبّتش مشهور جهانیان به خدا و امام ما و شماست حسین کیست چراغ هدایتی که از او همیشه روشن، هفتاد و دو چراغ هدی است نسیمی از حرمش گر گذر کند به جحیم جحیم اگر بفروشد به خلد ناز، رواست حسین کیست چراغی که محفلِ نورش تنور و مقتل و نوک سنان و طشت طلاست وظیفه ی همه ی انبیا به دوشش بود گذشت از سرو از جان و کرد قامت راست نه خم به ابرویش افتاد نه به زانویش ستاد راست و قامت به بذل جان آراست هنوز آدم خاکی نگشته خاکش خلق که سینه کرد سپر از خدا شهادت خواست تو از حسین شنیدی بگو حسینی کیست «هزار نکته ی باریک تر زمو اینجاست» حسین کیست امامی که در تمام ملل بدون او بشریت کلام بی معناست حسین کیست ذبیح اللّهی که دین خدا حیات یافت زخونش حسین خون خداست کجا رواست که با یک دگر کنار آیند حسین عبد خدا و یزید عبد هواست حسین، جان حقیقت روان آزادی است اگر چه پیکر او قطعه قطعه در صحراست سر بریده ی او با شما سخن گوید سکوت کردن مظلوم و ظلم هر دو خطاست زعضو عضو جدا از همش به ما گوید حساب آل محمّد (ص) زاهل ظلم جداست چه زیر تیغ چه بر اوج دارها «میثم» همیشه پرچم ثاراللّهی به شانه ی ماست

امشب همه عالم پر از شور حسین است چشم ملایک روشن از نور حسین است سینای دل یک شعله از طور حسین است قلب رسول الله مسرور حسین است خورشید ثاراللّهیان امشب درخشید چشم همه آزادگان را نور بخشید -- امشب عجب شوری دل دیوانه دارد امشب یم رحمت به کف دُردانه دارد امشب محمّد (ص) در بغل ریحانه دارد امشب علی قرآن به روی شانه دارد امشب ز هم واشد گل لبخند زهرا آمد به دنیا نازنین فرزند زهرا - این مشرق الانوار ربّ المشرقین است این جان عالم این امام العالمین است این عین حق یعنی علی را نور عین است این شمع جمع آل پیغمبر حسین است دیدار روی خالق سرمد مبارک قرآن به روی سینه ی احمد مبارک -- این کیست مصباح الهدا فلک نجات است شوینده ی لوح تمام سیّئات است این کام خشکش خضر را عین الحیوه ی است این هستی ما در حیات و در ممات است دار و ندار انبیا هست خداوند چشم خدا روی خدا دست خداوند -- چشم نبی محو تماشای حسین است کوثر گریبان چاک لبهای حسین است خورشید محشر روی زیبای حسین است کلّ قیامت قدّ و بالای حسین است عشّاق او در حشر روی باز دارند با دیدن رویش به جنّت ناز دارند -- خورشید حسن ابتدا بادا مبارک آزادگان را مقتدا بادا مبارک بر جسم دین خون خدا بادا مبارک میلاد مصباح الهدا بادا مبارک بیت الحرام دل رواق منظر او روح تمام انبیا در پیکر او -- ایمان به دون مهر او کفر تمام است جنّت به غیر دوستان او حرام است دوزخ به یاد روی او برداً سلام است قرآن سوای مکتب او ناتمام است رخسار او قرآن منشور است ما را هر زخم او یک آیه ی نور است ما را -- نام حسین اوّل به قلب ما نوشتند آنگه گِل ما را به مهر او سرشتند آنانکه بذر حبّ او در سینه کشتند نه عاشق حور و نه دنبال بهشتند فردای محشر چشمشان سوی حسین است حور و قصور و خلدشان روی حسین است -- ای روح پاک انبیا پروانه ی تو قلب همه خوبان عالم خانه ی تو کوه غم خلق جهان بر شانه ی تو عقل و خرد دیوانه ی دیوانه ی تو بگذار تا آشفته ی موی تو باشم دیوانه ی زنجیری کوی تو باشم -- از کودکی گویی در آغوش تو بودم با هر هلال غم سیه پوش تو بودم در زمره ی عشّاق خود جوش تو بودم در هر نفس گویا و خاموش تو بودم در خانه دیدم از تو یک عکس خیالی با یک نگه کردی مرا حالی به حالی -- از پاره های دل به خاکت گل نشاندم سرمایه ام اشکی که بر پایت فشاندم خود را ز هر سو بر سر کویت کشاندم بالله قسم بی مهر تو قرآن نخواندم صوم و صلوه ی و عشق و ایمانم تویی تو گلواژ ه های صوت قرآنم تویی تو -- هر چند قابل نیستم تا با تو باشم بگذار در دنیا و عقبی با تو باشم در مرگ و قبر و حشر تنها با تو باشم در خلوت و در انجمن ها با تو باشم عشقم، کتابم، دینم، ایمانم، تویی تو هم کعبه ام هم قبله ی جانم تویی تو -- این جرم های بی شمارم یابن زهرا این چشم های اشکبارم یابن زهرا بر در گهت امّیدوارم یابن زهرا تنها تویی دار و ندارم یابن زهرا من هر که هستم «میثم» کوی شمایم آلوده ام امّا ثناگوی شمایم

نوری به نسل ساقی کوثر اضافه شد ماهی به روی دامن مادر اضافه شد مولودی آمد و نمک نان خلق شد بر رزق سفره ها دو برابر اضافه شد وقتی که پا به روی زمین زد خدای عشق از این به بعد واژه ی نوکر اضافه شد امروز با ولادت ارباب یک نفر بر شافعان عرصه ی محشر اضافه شد از معجزات نور وجود حسین بود بر بال های فطرس اگر پر اضافه شد با دیدن حسین، حسن افتخار کرد بر میوه های قلب پیمبر اضافه شد این شد که ما به نان و نوایی رسیده ایم از برکت حسین به جایی رسیده ایم -- آدم ز گریه بر غم او آبرو گرفت امشب مسیح از دم او آبرو گرفت هر کس که گریه کرد برایش عزیز شد از روضه ها و ماتم او آبرو گرفت موسی عصا به دست رها کرد طور را آمد و از محرم او آبرو گرفت خضر نبی که زندگیش جاودانه شد از قطره های زمزم او آبرو گرفت دنیا ز اعتبار مسیح و کلیم و نوح یا از نگین خاتم او آبرو گرفت؟ من مطمئنم هر که به بالا رسیده است از ریشه های پرچم او آبرو گرفت این واژه در تمام جهان نقش پرچم است ارباب ما معلم عیسی بن مریم است -- از آسمان به سوی زمین این ندا رسید مژده به هم دهید که خون خدا رسید تکمیل شد حدیث بلند رسول عشق یعنی که تک ستاره ی اهل کسا رسید در ازدحام خیل گدا می شود شنید سلطان عشق، پادشه کربلا رسید حال و هوای مستی ما بی دلیل نیست امشب حسین فاطمه ارباب ما رسید جذب خودش نموده تمامی خلق را مثل پیمبری که ز غار حرا رسید امشب تبرکی ز درش خاک می برند آنان که هر کدام به قومی پیمبرند -- حساس بود فاطمه بر گریه های او بر بوسه ی نبی به تن و دست و پای او پروانه های سوخته ی دور شمع او جبریل می شوند همه از دعای او صدها مسیح دم همه بیمار او شدند حلقه زدند بر در دارالشفای او ثابت شود به خلق ازل تا ابد که نیست خاکی شبیه تربت کرببلای او ما که بهشت را همگی لمس کرده ایم هر شب میان گریه و در روضه های او وقتی که ذره پروری اصل صفات اوست پس سینه زن شدن یکی از معجزات اوست -- بر سینه غیر نام تو را حک نمی کنیم از بین سینه عشق تو را دک نمی کنیم هر کس که در مقابل تو صف کشیده است ما به حرامزادگی اش شک نمی کنیم خود را به پیش هیچ کسی جز خود شما آقا به جان فاطمه کوچک نمی کنیم ما سیب سرخ سینه خود را حسین جان با معصیت به عشق شما لک نمی کنیم لطف تو بود بر دل مسکین پناه داد ما را رقیه ات سر این سفره راه داد -- آن دختری که فاطمه ی کاروان شده آن که سه سال داشت ولی قد کمان شده از آن زمان که رأس تو را روی نیزه دید مانند عمه جان خودش روضه خوان شده جان داد و در عوض ز لبت بوسه ای گرفت از آن لبی که بوسه گه خیزران شده طفل سه ساله ای که پر از خار شد تنش از بس دویده اند پی اش نیمه جان شده در مجلس یزید که حرف از کنیز شد زهرای کاروان تو سخت امتحان شده امشب تو آمدی و به ما اشک می دهند ما تشنه ایم و باده از آن مشک می دهند مهدی نظری