✅امام حسن(ع) و امام حسین(ع) عهده دار تغسیل و تکفین و تدفین پدر گرامی خود شدند.
از امام حسن مجتبی(ع) نقل شده است که هنگام شهادت امام علی(ع)؛
📋《فَوَجَدْنَا عِنْدَ رَأْسِهِ طَبَقاً مِنَ الذَّهَبِ عَلَيْهِ خَمْسُ شَمَّامَاتٍ مِنْ كَافُورِ الْجَنَّةِ وَ سِدْراً مِنْ سِدْرِ الْجَنَّةِ》
♦️بعد از اینکه امام علی(ع) از دنیا رفت، طبق سخن ایشان، امام حسن(ع) و حسین(ع) کنار سر مبارک امام علی(ع) طبقی از جنس طلا دیدند و درون آن پنج کافور خوشبوی بهشتی و سدری از سدرهای بهشتی بود.(۱)
محمد بن حنفیه می گوید :
📋《ثُمَّ أَخَذنَا فِي جِهَازِهِ لَيلَاً وَ كَانَ الحَسَنُ(ع) يُغَسِّلُهُ وَ الحُسَينُ(ع) يَصُبُّ المَاءَ عَلَيهِ》
♦️سپس به تغسیل جنازه مطهر امام علی(ع) مشغول شدیم و امام حسن(ع) بدن مطهر را غسل می داد و امام حسین(ع) بر روی بدن مطهر پدرشان آب می ریختند.(۱)
به نقل شیخ مفید؛
📋《فَعُدَّ مَا بِهِ مِنْ أَثَرِ الْجِرَاحَاتِ عِنْدَ خُرُوجِهِ مِنَ الدُّنْيَا فَكَانَت أَلْفَ جِرَاحَةٍ مِنْ قَرْنِهِ إِلَى قَدَمِهِ!》
♦️آثار زخم را در بدن امام علی(ع) به هنگامی که از دنیا رفت، برشمردند که هزار اثر جراحت از فرق سر تا کف پایش بود.(۳)
📚منابع :
۱)مناقب ابن شهر آشوب، ج۲، ص۳۴۸
۲)بحارالانوار مجلسی، ج۴۲، ص۲۹۵
۳)الاختصاص شیخ مفید، ص۱۵۹
6⃣1⃣جنازه مطهر امام علی(ع) شباهنگام برای دفن روانه می شود!👇
#امام_علی_علیه_السلام
#روز_شمار_شهادت_امیرالمومنین
#وقایع_ماه_رمضان_المبارک
✅جنازه مطهر امام علی(ع) شبانه به سمت نجف فعلی روانه شد.
راوی می گوید :
📋《ثُمَّ وَضَعُوهُ عَلَى السَّرِيرِ وَ تَقَدَّمَ الحَسَنُ(ع) وَ الحُسَينُ(ع) إلَى السَّرِيرِ مِن مُؤَخِّرِهِ وَ إذَا مُقَدَّمِهِ قَد ارتَفَعَ وَلَا يُرَى حَامِلُهُ وَ كَانَ حَامِلَاهُ مِن مُقَدَّمِهِ جَبرَئِيلِ وَ مِيكَائِيلَ فَمَا مُرَّ بِشَئِ عَلَى وَجَه الاَرضِ إلَّا انحَنَى لَهُ سَاجِدَاً وَ خُرِجَ السَّرِيرِ مِن مَايِيلِ بَابِ كِندِةِِ، فَحَمَلا مُؤَخِّرِهِ وَ سَارَا يَتَّبِعَانِ مُقَدَّمِهِ》
♦️سپس جنازه مطهر امام علی(علیه السلام) را بر روی تابوت قرار دادند.
امام حسن(ع) و امام حسین(ع) انتهای تابوت را گرفتند و ابتدای تابوت خود بلند شد در حالی که حامل آن مشخص نبود، ولی حاملین ابتدای تابوت جبرائیل و میکائیل بودند.
تابوت مطهر از هر جایی از روی زمین گذر می کرد، همه بر او سجده می کردند.
تابوت از باب کنده خارج شد و روانه خارج از کوفه شد و همچنان انتهای تابوت به دنبال ابتدای تابوت در حال حرکت بود.(۱)
محمد بن حنفیه می گوید :
📋《وَاللهِ لَقَد نَظَرتُ إلَى السَّرِيرِ وَ إِنَّهُ لَيَمُرَّ بِالحَيطَانِ وَ النَّخلِ فَتَنحَنَي لَهُ خُشُوعَاََ، وَ مَضَى مُستَقِيمَاً إلَى النَّجَفِ إلَى مَوضِعِ قَبرِهِ الآنَ》
♦️به خدا قسم! من می دیدم که تابوت مطهر امام علی(ع) از دیوار ها و نخلستان کوفه گذر می کرد، در حالی که آنان به احترام امام علی(ع) خَم و منحنی می شدند.
سپس جنازه مطهر مستقیما به سوی نجف رفت، همان مکان فعلی!(۲)
سرانجام بعد از طی مسافتی تابوت را زمین گذاشتند و بر آن نماز خواندند.
📋《أَن يُصَلِّيَ الحَسَنُ(ع) مَرَّةً وَ الحُسَينُ(ع) مَرَّةً صَلَاةَ إِمَامِِ》
♦️امام حسن(ع) و امام حسین(ع) هر کدام یک بار، بر جنازه امام علی(ع) نماز خواندند.(۳)
امام علی(ع) در طی روایتی قبل از شهادت خطاب به فرزندان خویش فرموده بود :
📋《فَإِنَّكُمَا تَنْتَهِيَانِ إِلَى قَبْرٍ مَحْفُورٍ وَ لَحْدٍ مَلْحُودٍ وَ لَبِنٍ مَوْضُوعٍ فَأَلْحِدَانِي وَ أَشْرِجَا عَلَيَّ اللَّبِنَ وَ ارْفَعَا لَبِنَةً مِمَّا عِنْدَ رَأْسِي فَانْظُرَا مَا تَسْمَعَانِ!
فَأَخَذَا اللَّبِنَةَ مِنْ عِنْدِ الرَّأْسِ بَعْدَ مَا أَشْرَجَا عَلَيْهِ اللَّبِنَ فَإِذَا لَيْسَ فِي الْقَبْرِ شَيْءٌ وَ إِذَا هَاتِفٌ يَهْتِفُ أَنَّ أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ(ع) كَانَ عَبْداً صَالِحاً فَأَلْحَقَهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِنَبِيِّهِ وَ كَذَلِكَ يَفْعَلُ بِالْأَوْصِيَاءِ بَعْدَ الْأَنْبِيَاءِ حَتَّى لَوْ أَنَّ نَبِيّاً مَاتَ فِي الشَّرْقِ وَ مَاتَ وَصِيُّهُ فِي الْغَرْبِ أَلْحَقَ اللَّهُ الْوَصِيَّ بِالنَّبِي(ص)》
♦️شما در طی حمل جنازه من، به قبری كنده شده ای به همراه سنگ لحد، خواهید رسيد.
و خشتى چند برای من مهيّا شده، پس مرا در لحد گذاريد و خشت بر من بچينيد، پس يك خشت از بالاى سر من برداريد و در قبر نظر كنيد و طبق دستوری که می شنوید عمل نمایید.
پس وقتی حضرت(ع) را دفن کردند، يك خشت از بالاى سر آن حضرت(ع) برداشتند و در قبر نظر كردند كسى را در قبر نديدند، ناگاه صداى هاتفى را شنيدند كه گفت :
امير المؤمنين(ع) بنده شايسته خدا بود، حق تعالى او را به پيغمبر(ص) خود ملحق گردانيد، و حق تعالى با اوصياء بعد از پيغمبران خود چنین می کند.
حتّى اگر پيغمبرى در مشرق بميرد و وصىّ او در مغرب بميرد، خداوند آن وصی را به پیغمبر ملحق می سازد.(۴)
امام باقر(ع) می فرماید :
📋《دُفِنَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ(ع) بِنَاحِيَةِ الْغَرِيَّيْنِ وَ دُفِنَ قَبْلَ طُلُوعِ الْفَجْرِ وَ دَخَلَ قَبْرَهُ الْحَسَنُ(ع) وَ الْحُسَيْنُ(ع) وَ مُحَمَّدٌ بَنُو عَلِيٍّ(ع) وَ عَبْدُ اللَّهِ بْنُ جَعْفَرٍ》
♦️سرانجام امام علی(ع) در پشت کوفه در منطقه غَریّین، قبل از طلوع فجر دفن شد و به ترتیب امام حسن(ع) و امام حسین(ع) و محمد بن حنفیه و عبدالله بن جعفر وارد قبر شده و با آن حضرت(ع) وداع کردند.(۵)
محل دفن امام علی(ع) به مدت ۹۰ سال مخفی بود و تنها عده خاصی از یاران و اصحاب ائمه اطهار(ع) نسبت به آن آگاهی داشتند تا اینکه در سال ۱۳۵ قمری امام صادق(ع) محل دفن علی(ع) را آشکار کرد.(۶)
نوف بکالی از یاران امام علی(ع) در فقدان ایشان می گوید :
📋《كُنَّا كَأَغْنَامٍ فَقَدَتْ رَاعِيهَا تَخْتَطِفُهَا الذِّئَابُ مِنْ كُلِّ مَكَانِِ》
♦️ما همچون گوسفندانى بوديم كه شبان و صاحب خود را گم كرده باشند و از هر طرف، گرگها آنها را بربايند.(۷)
📚منابع :
۱-۲)بحار الأنوار مجلسی، ج۴۲، ص۲۹۵
۳)بحارالانوار مجلسی، ج۴۲، ص۲۱۳
۴)مناقب ابن شهر آشوب، ج۲، ص۳۴۸
۵)الارشاد شیخ مفید، ج۱، ص۲۵
۶)الغارت ثقفی، ج۲، ص۸۶۲
۷)شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید، ج۱۰، ص۱۰۰
✅وقتی حضرت امیرالمومنین امام علی(ع) از دنیا رفت، در عالم هستی به خاطر این مصیبت، اتفاقاتی رخ داد که نشانگر عظمت این مصیبت بوده است.
حضرت رسول اکرم(ص) فرمود :
📋《إِنَّ السَّمَاءَ وَ الْأَرْضَ لَيَبْكِيَانِ عَلَيْكَ يَا عَلِيُّ(ع) إِذَا قُتِلْتَ أَرْبَعِينَ سَنَةً》
♦️یا علی(ع)! وقتی تو کشته می شوی، آسمان و زمین برای تو چهل سال می گریند.(۱)
ابن عباس می گوید :
📋《لَقَدْ قُتِلَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ(ع) عَلَى الْأَرْضِ بِالْكُوفَةِ فَأَمْطَرَتِ السَّمَاءُ ثَلَاثَةَ أَيَّامٍ دَماً》
♦️وقتی امیرالمومنین(ع) در زمین کوفه کشته شد، از آسمان سه روز خون می بارید.(۲)
روایت شده است که؛
📋《لَمَّا كَانَتِ اللَّيْلَةُ الَّتِي قُتِلَ فِيهَا عَلِيٌّ(ع) لَمْ يُرْفَعْ عَنْ وَجْهِ الْأَرْضِ حَجَرٌ إِلَّا وُجِدَ تَحْتَهُ دَمٌ عَبِيطٌ حَتَّى طَلَعَ الْفَجْر》
♦️در آن شبى كه امير مؤمنان(ع) كشته شد، هر سنگى را كه از زمين بلند مى كردند، زير آن خون تازه ای یافت می شد تا طلوع فجر!(۳)
📚منابع :
۱_۲)مناقب ابن شهر آشوب، ج۲، ص۳۴۶
۳)کامل الزیارات ابن قولویه قمی، ص۷۶
#امیرالمؤمنین_علیه_السلام
🩸امیرالمؤمنین علیهالسلام در لحظات احتضار، روضهٔ «گودالقتلگاه» را میخواند ...
در نقلی آمده است:
🥀 لحظات آخر عمر مبارک امیرالمؤمنین علی علیهالسلام بود که سیدالشهداء علیهالسلام را به نزد خود فراخوانده و دست راست حسینش را در دست گرفت؛ سپس آهی از دل کشید و فرمود:
📋 کأنِّي بِکَ قَد خَرَجتَ مِن مَدینَةِ جَدّکَ.
▪️گویا دارم میبینم که با چه حالتی از مدینه جدّت رسول خدا صلیاللهعلیهوآله (شبانه) بیرون میروی!
📋 کَأنّی بِالحَجَرِ یَصُکُّ جَبینَک،
▪️گویا دارم میبینم که چگونه با سنگ به پیشانیات میزنند!
📋 کأنّی بِالسَّهمِ المُثَلّثِ یَقَعُ في صَدرِک،
▪️گویا آن تیر سه شعبه را دارم میبینم که چگونه بر قلبت فرود میآید!
📋 کأنّی بِالشِّمر و قَد عَلا صَدرَک
▪️گویا دارم میبینم که چگونه شمر ملعون از سینهات بالا میرود!
📚الطریق،کاشی،ج۳ ص۱۰۶
✍ مرهم نزن دوباره، خونِ روی سرم را
زینب بیا و بردار، با گریه بسترم را
گیرم طبیب امشب زخم مرا دوا کرد
پیش تو میشکافم صد زخم دیگرم را
سی سال پهلوی من حرمت فقط شکستند
آنها که بد شکستند، پهلوی همسرم را
زهرا میان بستر، رویش کبود بوده
بگذار پای آن غم، زردی پیکرم را
او را که غسل دادم، سر را زدم به دیوار
چه خوب شد ندیدی بازوی پر ورم را
زهرا غم حسن را، در کوچه دید و جان داد
رویش نشد بگوید بردار زیورم را
طبق روال مادر، روضه فقط حسین است
رفتم به کربلایت، پایان منبرم را
از صبح تا غروبی صدبار گریه کردم
گودال را بگویم یا غارت حرم را
اصلا ًبیا ابالفضل؛ جان تو، جان زینب
در بین کوفه تنها نگذار دخترم را
حق می دهم اگر که از نی سرت بیفتد
زینب اگر بگوید، بردند معجرم را
زمینه شهادت حضرت علی علیه السلام🏴
السلام ای، اولین، مظلومِ، عالم حیدر
السلام ای، وصیّ و جانشینِ پیغمبر
انّمایی- شان آوردن هَل اَتایی
مقتدایی- یاور و یار دین خدایی
رهنمایی- روشنی بخش دل های مایی
یا حیدر یاحیدر یاحیدر یاحیدر
.........
السلام ای، کشته ی، عدالت، یا مرتضی
السلام ای، هستی و، وجود و ، جان زهرا
نور ایمان- شد دو تا فرق تو ای علی جان
جان جانان- عالمی از عزایت پریشان
کوه احسان- چشم اِنس و مَلَک گشته گریان
یا حیدر یاحیدر یاحیدر یاحیدر
کربلایی عبدالله علیائی
در شهادت امیرالمومنین(ع)
مسجدده صبح اولونجا محراب آغلیوردی
گویدن باخوردی فرشه مهتاب آغلیوردی
ایوای او دم که شمشیر اُول قانلی سجده گهده
اولموشدی چون پشیمان بی تاب آغلیوردی
آئینه ء ولای سیندیردی خنجر کین
آئینه ،نور حقّه در قاب آغلیوردی
دولدوردی کوفه نی تا" فُزتُ وَ رَب " صداسی
وا مرتضا دیلینده اصحاب آغلیوردی
آسوده یاتمشیدی نامردمان کوفه
تنها یتیم اوشاقلار بی خواب آغلیوردی
دولدورموشیدی شهری گرداب غم سراسر
چشم فلک میان گرداب آغلیوردی
نهرات فراته بیر آن پر آچدی مرغ طبعیم
گوردوم کی هم دوشن قول هم آب آغلیوردی
عطشان دوداقی بیرآن تا گئجدی خاطریمدن
گوردوم او پاره مشکی بی تاب آغلیوردی
شرمنده اولدی علقم عباس خجلتیندن
سقّایه اُول زمان کی ارباب آغلیوردی
#محمدرضاصادقیشیدا