یا جواد الائمه سلام الله علیه نوحه سنتی می‌رسد نوحه ی ملائکه از سما یا امام جواد سیدی ابن الرضا ریزد اشک از دو عین مشهد و کاظمین وا اماما وا شهیدا ای جگر گوشه ، ای امام پاره جگر از غمت می‌زند حضرت هادی به سر نوحه خوان در عزا شد یتیم شما وا اماما وا شهیدا جسم تو می‌برند فاطمیون روی دوش در جوانی شده چراغ عمرت خموش ای پناه همه پسر فاطمه وا اماما وا شهیدا #شهادت_امام_جواد_ع #امام_جواد_ع .

یا جواد الائمه سلام الله علیه سبک: یک لحظه تو خیمه هام.... جانِ ابالحسنه تنها بین دشمنه این جوونی که‌ داره جون میکنه آتیش به دِلا میزد بابا رو صدا میزد رو به قبله بود و دست و پا میزد واویلا واویلا هیچ کس نیست دور و برش رو خاک افتاده سرش داره میسوزه خدایا جیگرش لبهاشو نشون میده آهش بوی خون میده تو غریبی تشنه داره جون میده عمریه که قاتلش میزد آتیش به دلش حالا شادی میکنه مقابلش کربلا به پا شده تو حجره رها شده جیگرش زهم جدا جدا شده سَم خشکیده به گلوش جون رسیده به گلوش کسی خنجر نکشیده به گلوش لحظه های آخرش یاد جد اطهرش که سه روز رو خاکا مونده پیکرش شد مجروح نیزه ها مظلوم کرب و بلا زیر و رو شد زیر سُم مرکبا .

مناجات و توسل به امام زمان روحی له الفدا ویژهٔ شهادت حضرت جواد الائمه علیه السلام به نفسِ حاج محمد رضا طاهری •✾• ما آبرو بَریم به‌ دردت نمی‌خوریم حق می‌دهیم از همه پنهانمان کنی ابری شدیم و راه به گریه‌ نبرده‌ایم داریم امید تا که تو بارانمان کنی *اگه خدا بهت توفیق داده می‌تونی توو دستگاه ابی عبدلله، روضه‌ی سیدالشهدا علیه‌السلام اشک بریزی بدان از جای دیگه‌ست این توفیق‌ها رو داری از جای دیگر می‌گیری نه خودت..* *مرحوم آمیرزا اسماعیل دولابی می‌فرمود هر موقعی که یاد اباعبدالله میفتید بدون قبلش حسین یاد شما افتاده..میخوای سلام بدی به ارباب نگی خب جواب سلام‌ها چیه..او سلامت می‌کنه تو جواب سلام میدی.* ما را کنون که تا حرم شاه، راه نیست ای کاش تا که زائر سلطانمان کنی حالا که کاظمین نرفتیم کاش که ما را غبار راه خراسانمان کنی حالا که زیرِ دِینِ جوادالائمه‌ایم در این عزا تو کاش که مهمانمان کنی آقا! امشب خودت گریزِ به کرب و بلا بزن تا که فدای سید عطشانمان کنی .

امام جوادعلیه السلام: برترین پرستش اخلاص است. #اَللّهُمَّ_عَجِّل_لِوَلیِّکَ_الفَرَج

#سینه_زنی و توسل به حضرت جواد الائمه علیه السلام به نفسِ حاج محمد طاهری •✾• حَرَمت قبله‌ی مراده همیشه حاجتامو داده همه جا ذکر روی لب‌هام یا امام جواده میون این همه بلا ای پسر امام رضا، آقا منو دریاب من از همه خسته شدم حتی آقا جون از خودم، آقا منو دریاب آغوشم کویر‌و، ضریح تو بارونه دنیا درد محضه، نگاه تو درمونه «یا جواد الائمه...» توی اون لحظه‌های آخر دلت از غصه میشه مضطر دوباره گریه می‌کنی با روضه‌های مادر بازم مرور روضه‌ها روضه‌ای که تو شعله‌ها، مادرت افتاده می‌سوزی و دلت پره که رد پا رو چادره مادرت افتاده زهرا رو زمین و، علی داره می‌بینه زهرا سیلی خورده، سرِ علی سنگینه «یا جواد الائمه‌...» میون حجره بی‌قراری دیگه تو حال احتضاری بمیرم حتی توی خونه ات یاوری نداری کبوده از عطش لبات گرفته انگاری صدات، برات بمیرم من چقدر تو دست و پا زدی مادرتو صدا زدی، برات بمیرم من روی خاک حجره، چقدر غریب جون دادی با لب‌های تشنه‌ات یاد حسین افتادی «حسین...» .

امام محمد تقی (ع): به دل آهنگ خدا داشتن برتر است تا خسته کردن جوارح به عبادت... #اَللّهُمَّ_عَجِّل_لِوَلیِّکَ_الفَرَج

#مدح و توسل به حضرت جواد الائمه علیه السلام به نفسِ سید مجید بنی فاطمه •✾• به لطف خدای جوادالائمه گدايم، گدای جوادالائمه غريبم نخوانيد يا ايها النّاس شدم آشنای جوادالائمه رسيدم به آزادگي تا دلم شد اسير ولای جوادالائمه از آن صورت گندمين بوي گندم گرفته هوای جوادالائمه رضاي خداي امام رضا را بجو در رضای جوادُالائمه اگر عاشقي، هر نفَس مثل سايه برو در قفای جواد الائمه «گدایم، گدای جوادُالائمه..» تو و جنّت و قصر و حور، آی زاهد من و خاك پای جوادُالائمه ملك در لباس كبوتر مي‌آيد به ايوانْ طلای جوادُالائمه نه تنها فلك، عرش هم تكيه داده به گلدسته‌های جوادُالائمه شميم دل انگيز مشهد مي‌آيد ز صحن و سرای جوادُالائمه در اين آخر ماه ذي القعده بايد بسوزم برای جوادُالائمه مرا بيمه‌ام مي‌كند تا محرم لباس عزای جوادُالائمه «گدایم، گدای جوادالائمه..» زنی بود و ظالم، و دف و پايكوبی عطش بود و نای جوادُالائمه درِ حجره را بسته‌اند، آه خانه شده كربلای جوادُالائمه بريده بريده، شكسته شكسته مي‌آيد صدای جوادُالائمه دمِ العطش شد، دم وا حسينا عوض شد نوای جوادُالائمه شبيه حسين، آه آبش ندادند صدا زد، بميرم جوابش ندادند كنيزان شنيدند، آهش بلند است جوابي به حال خرابش ندادند اگر منع كردند، از شرب آبش ولي جا به بزم شرابش ندادند تنش را رها بر روي بام كردند ولي تيغ و نيزه عذابش ندادند دَم آن همه كفترِ باوفا گرم كه تحـويل بر آفتابش ندادند تنش از سر بام در كوچه افتاد ولي نعل‌ها پيچ و تابش ندادند دگر سنگها بغض خود را نشانِ گُلِ روی از خون خضابش ندادند زمانی كه تشييع شد، رهگذرهـا عذابي به عاليـجنابش ندادند ولی آه، در گودی قتلگاهی غروبی، غريبی پس از بی‌سپاهی تنش زير سُم ستوران رها شد به بغض علی يكصد و ده هجا شد همين كه سرش رفت روی سَنانها نشستند در موج خون آسمانها در آمد ز عمق جگر، آهِ زنها كه در بين گودال می‌گفت تنها زنی قد خميده، بُنیَّ بُنیَّ گل سر بريده، بُنیَّ بُنیَّ .

زِ روضه های کربلا ، غمِ تو را نشانه بود تنت غریب و بی کفن ، به رویِ بام خانه بود مقتدای عالمین ، ای شهید کاظمین ، جلوه ی غمِ حسین...جان ما فدای تو #اَللّهُمَّ_عَجِّل_لِوَلیِّکَ_الفَرَج

روضه و توسل به حضرت جواد الائمه علیه السلام به نفسِ استادحاج منصور ارضی •✾• به لطف خدای جوادالائمه گدايم، گدای جوادالائمه غريبم نخوانيد يا ايها النّاس شدم آشنای جوادالائمه رسيدم به آزادگي تا دلم شد اسير ولای جوادالائمه از آن صورت گندمين بوي گندم گرفته هوای جوادالائمه رضاي خداي امام رضا را بجو در رضای جوادُالائمه اگر عاشقي، هر نفَس مثل سايه برو در قفای جواد الائمه تو و جنّت و قصر و حور، آی زاهد من و خاك پای جوادُالائمه ملك در لباس كبوتر مي‌آيد به ايوانْ طلای جوادُالائمه نه تنها فلك، عرش هم تكيه داده به گلدسته‌های جوادُالائمه شميم دل انگيز مشهد مي‌آيد ز صحن و سرای جوادُالائمه در اين آخر ماه ذي القعده بايد بسوزم برای جوادُالائمه مرا بيمه‌ام مي‌كند تا محرم لباس عزای جوادُالائمه *خوش به حال اونایی که امروز لباس مشکی پوشیدن ..* زنی بود و ظالم، و دف و پايكوبی عطش بود و نای جوادُالائمه درِ حجره را بسته‌اند، آه خانه شده كربلای جوادُالائمه بريده بريده، شكسته شكسته مي‌آيد صدای جوادُالائمه دمِ العطش شد، دم وا حسينا عوض شد نوای جوادُالائمه شبيه حسين، آه آبش ندادند صدا زد، بميرم جوابش ندادند كنيزان شنيدند، آهش بلند است جوابي به حال خرابش ندادند اگر منع كردند، از شرب آبش ولي جا به بزم شرابش ندادند تنش را رها بر روي بام كردند ولي تيغ و نيزه عذابش ندادند *"واقعا یه سری حیوانات رو فردای قیامت میارن، از اینا تجلیل میکنن، به قول قرآن و اِذَا الوُحوشُ حُشِرَت" دو تا اسب فردای قیامت شرمنده ان، یکی اسبی که علی اکبر و اشتباهی برد تو لشکر و تیکه تیکه اش کرد، یکی دیگه ام هم، اصلا اراده ی ابی عبدالله بود تو گودال بیفته، برای اینکه زن و بچه اش نبینن... اومد کنار گودال آرام دست و پاشو دراز کرد بدنو انداخت توی گودال، ولی اشتباهی اومد تو خیمه، این زن و بچه رو کشوند کنارِ گودال، کاشکی نمیومدم کنار گودال...یکی میگه هر کی از سرازیری گودال میومد بالا همه ی لباساش خونی بوده..* زنی قد خميده، بُنیَّ بُنیَّ گل سر بريده، بُنیَّ بُنیَّ

درود بر امامی که «جود» قطره ای بود در پیشانی بلندش، «علم»غنچه ای بود از گلستانِ وجودش و «حلم»گوهری بود ازگنجینه فضایلش.. #اَللّهُمَّ_عَجِّل_لِوَلیِّکَ_الفَرَج