تقدیم به حضرت رقیه سلام الله علیها   باب الحسین دیگر مولا رقیه است چشم وچراغ عرش معلّی رقیه است  بنت الحسین ،ماه تمام زمینیان  ماه منیر عالم  بالا رقیه است بعد ازعقیله،زین أب ودخت فاطمه زینب ترین عقیله بابا ، رقیه است ناز ی که قدرقیمت هستی توان خرید ناز مه سه ساله ی طاها ، رقیه است دخترمگو که،برحسنین وبه زینبین عشق و صفای ام ابیها رقیه است ثابت نمودوقت اسارت به شامیان آیه به آیه سوره ی زهرا رقیه است بعدازعلیّ اصغر ومحسن،به روزحشر کوچکترین شفیعه ی عقبا رقیه است زینب اگر مدرس و استاد صبر شد شاگرد این فقیهه عظمی رقیه است با گفتن عمو دل عباس می برد حقّا انیس و دلبرسقا رقیه است جان داده از لبالب غم ها رقیه است دق کرده از ستاره سرها رقیه است 📝علی مهدوی نسب

سرود ولادت ریحانه الحسین حضرت رقیه (س) --- باز آوردن از بهشت سبد سبد گل تا عرش خدا زدن فرشته ها پل خدا يك ريحانه به مولا داده به ابن الزهرا باز يه زهرا داده چقد نازه چشماشو كه مي بنده مي شه از نگاهش خورشيد شرمنده گرفته دست بابا شو تو دستش تو چشم عمو عباسش مي خنده مدد یا بنت الزهرا یارقیه ... تا باز و بسته مي شه چشماش دوباره انگار سوسو مي زنه دوتا ستاره چقدر اين دختر خاطر خواه داره اباالفضل آورده براش گوشواره چشاشو عمه جون سرمه كشيده داداش اكبر وأسش چادر خريده صورت نازش رو از بس بوسيدن مث سيب سرخيه كه رسيده مدد یا بنت الزهرا یارقیه ... وقتي كه بين عاشقا حرفي از عشقه معلومة كه دلا هواييه دمشقه أيشاالله دردامون مداوا ميشه دوباره راه سوريه وا ميشه دلم تنگ اون صحن و اون سراشه دلم تنگ اون ضريح زيباشه أيشاالله با دعاي بي بي زهرا به دست مهدي گره هامون واشه مدد یا بنت الزهرا یارقیه یاسر رحمانی

گلی آمد که عشق عالمین است به آل فاطمه نور دو عین است به خوشحالی میلاد رقیه جهان سرمست لبخند حسین است 🔷🔷🔷🔷🔷 کسی که جمله بر مهرش اسیرید همه باید که از عشقش بمیرید شبیه مادرش زهراست باید ز دست فاطمه عیدی بگیرید

نسیمی آمد و درهای آسمان وا شد در آسمان مدینه ستاره پیدا شد همینکه غنچه ی یاسی دگر شکوفا شد خبر رسید دوباره حسین بابا شد سحر شد و شرف الشمسی از سما آمد رقیه دختر سلطان کربلا آمد &&&&& عروس فاطمه این بار دختر آورده برای حضرت صدیقه کوثر آورده چه کوثری، چه بگویم چه گوهر آورده برای حضرت ارباب، نوبر آورده دهید مژده که نوری ز کبریا آمد رقیه دختر سلطان کربلا آمد &&&&& لباس پولکیِ این بنفشه از یاس است و عطر و بوی تنش از عصاره ی یاس است شبیه فاطمه این نازدانه حساس است و در شگفتی اش این بس، عموش عباس است بشیری آمد و گفتا گل خدا آمد رقیه دختر سلطان کربلا آمد &&&&& به روی دست اباالفضل تا تبسم کرد فرات، از هیجان در خودش تلاطم کرد کبوتری به مناره شد و ترنم کرد فرشته دور و برش، دست و پای خود گم کرد رباب را گلی از باغ هل اتی آمد رقیه دختر سلطان کربلا آمد &&&&& کشیده پای لبش قطره قطره دریا را اسیر خویش نموده وجود سقا را نوشته اند به پایش نگاه زهرا را و زنده کرد به یک یاحسین، دنیا را برای تهنیت از عرش، مرتضی آمد رقیه دختر سلطان کربلا آمد &&&&& نگین شمسیِ انگشتر علمدار است کنار حضرت ارباب، گرم اذکار است علیِ اکبر لیلا بر او گرفتار است جمال حضرت زهرا در او پدیدار است ستاره ی شب تاریک نینوا آمد رقیه دختر سلطان کربلا آمد &&&&& چه قدر غنچه ی لبهای او عسل دارد گرفته شاخه ای از یاس و در بغل دارد که گفته دختر ارباب ما بدل دارد ؟ به زیر هر قدمش کوهی از زُهَل دارد کسی به شکل بشر با فرشته ها آمد رقیه دختر سلطان کربلا آمد &&&&& کلام و حرف خدا بوده ذکر آغازش همیشه و همه جا بوده عمه همرازش حسین، از دل و جان می خرد به دل نازش به روی دوش ابالفضل اوج پروازش بهشت گفت، بهشت من از کجا آمد رقیه دختر سلطان کربلا آمد ************** این سه ساله چه رفیع الدرجات است نامش به خدا مایه ی خیر وبرکات است آمد به جهان دخت گرانمایه ی ارباب زیبنده ترین هدیه برایش صلوات است

دوبیتی ولادت حضرت رقیه سلام الله علیها در گـــلشن دیــن نــو گل طـاها آمــد آن اخـــــتر روشــن گــر یــکتا آمـــد بر شیعه بشارت که دراین روز عزیز مـنبع جـود و سخا، مـرحم دلها آمـد محسن بلنج دامن شب ستاره باران است جلوه‌اي از خدا نمايان است كودكي آمده كه گيسويش شرح واليل و قدر قرآن است ليلي ايل سبز خورشيد است آيه‌هاي قدش فراوان است محسن بلنج در محفل عشقتان ادب آوردم غم از دلتان برده طرب آوردم یادت نرود یک صلواتی بفرست تا نام رقیه را به لب آوردم محسن بلنج در بحر ولا گوهرِ نایاب آمد در شامِ سیاه،دخترِ مهتاب آمد با ذکرِ حسین همه گل ریزید میلادِ رقیّه بِنتُ الارباب آمد محسن بلنج

شب شب عشق است و جهان خرم است مهر به دامان بنی آدم است چشمهء چشم همگان زمزم است بر لب اهل دو سرا این دم است دیده گشوده به جهان کوثری زینبی و فاطمهء دیگری قلب و زبان و شریان از تو گفت شاعر خوش لهجه روان از تو گفت ماذنه در وقت اذان از تو گفت خون خدا ، جان جهان از تو گفت گفت که چشمم به تو روشن شده خانهء من با تو چو گلشن شده چرخ ، منیر از رخ تابنده ات شاه و گدا خادمه و بنده ات واژهء خاتون شده زیبنده ات خون خدا محو یکی خنده ات اکبرِ لیلا شده سرمست تو ام بنین بوسه زند دست تو ای که به هر حیث ز عالم سری ماه جمالی و نکو منظری قطره ای از کوثری و کوثری زینبی و فاطمه ای دیگری مدح تو باید بکند جبرئیل ای شرف عرش خدا الدخیل بانوی عشقی و دلم خانه ات لیلیِ لیلا شده دیوانه ات ماه دخیل درِ کاشانه ات قبلهء جان گوشهء ویرانه ات سوی شما دست دعا میبرم خاک درت را به شفا میبرم ای حرمت ملجاء ما السّلام ای ثمر خون خدا السّلام فاطمهء کرببلا السّلام منزل تو شام بلا السّلام روضهء تو روضهء رضوان من نوکری ات فخر دل و جان من از غم تو چشم ترم سوخته آب نخوردی جگرم سوخته سوخته ای بال و پرم سوخته زین دم‌ جانسوز حرم سوخته “عمه بیا گمشده پیدا شده کنج خرابه شب یلدا شده” داریوش جعفری

فروغِ‌ هفت‌ آسمان‌ رُقیّه همایِ‌عرش‌آشیان‌ رُقیّه مکان گرفتی کنار زهرا به عرصه ی لامکان‌ رُقیّه تو جلوه‌ی ذات لایزالی تویی که داری شئونِ عالی که در سجودند از قیامت تمام کر‌ّوبیان رُقیّه قسم به عشّاق بیقرارت، به جان جانهای جان‌نثارت فقط عموجان باوقارت بُوَد جهان‌پهلوان رُقیّه همان‌که‌سقای‌اهل‌بیت‌است پناه‌آقای‌اهل‌بیت‌است در آفتاب آمده دو دستش‌ برای تو سایه‌بان رقیه تو عشق ما از قدیم‌هایی تو از تبار کریم‌هایی سخاوتت بی‌نهایت‌است‌ و کرامتت‌ بیکران‌ رُقیّه به‌هیچ‌کس جز تو دل‌نبستم غلامت از عالم اَلَستم من‌از ازل دلسپرده هستم تو از ازل دل‌سِتان رقیه اگرکه‌خوبم‌اگر‌که‌پستم هرآنچه‌بودم‌هرآنچه‌هستم اگر قبول درت بیفتد سگ توام همچنان رُقیّه اگرچه‌درظاهری‌تو کودک تورا ببینند اگرچه کوچک تو باهمین سِنّ‌وسال‌اندک شدی خدا را نشان رُقیّه به‌صحنِ‌توسیّد‌بن‌طاووس اگر بیایدبه‌شوق‌پابوس ببیند آنجا طنین‌ فکنده صدای صاحب‌زمان رُقیّه تو روشنای زلالِ آبی تو در سپیدی چو ماهتابی دلیل‌داردسپیدپوش است تمام این آستان رُقیّه بجزخودت‌کیست‌هم‌رکابت‌ جُداست‌ازدختران‌حسابت پَرِ مَلَک می‌شود حجابت، نه تکّه‌ای پرنیان رُقیّه از آن زمانی‌که‌در مدینه ظهور کردی‌پس از سکینه برای آرام جان زهرا ؛ شدی تو آرام جان رُقیّه نصیبب‌تو داغ‌ِمُستمر شد به‌دامنت‌شعله‌حمله‌ور شد همینکه عبّاس از حرم پا- -کشید دامن‌کشان رُقیّه به لهجه‌ی‌آسمانی تو به سوز مرثیه خوانی تو فدای شیرین زبانی تو تمامِ اهل‌ِجهان رُقیّه قسم به چشم انتظاری تو به درد ناقه سواری تو ندیده غیراز تو چشم دنیا سه‌ساله‌ای قدکمان رُقیّه شکسته‌شدساقه‌ی‌ظریفت کبود شد گونه‌ی لطیفت از اوج‌ناقه‌زمین‌که‌خُوردی توراشکست‌استخوان رُقیّه به‌این‌سر‌ِ درطَبَق نشسته مگوکه دندان تو شکسته؟ که قاتلش بر لب‌ودهانش زده‌ست‌ با خیزران رُقیّه محمد قاسمی

ظاهر شد از حق جلوه اي ديگر مجدد خون خدا شد صاحب دختر مجدد در جاي جاي شهر پيغمبر مدينه پيچيده عطر و بوئي از مادر مجدد از بس شباهت داشت بر صديقه گفتند داده خدا زهرا به پيغمبر مجدد جبرييل از سوي خدا در ماه شعبان نازل نموده سوره ي كوثر مجدد… زينب بيان ميكرد حسن ديگرش را مي ديد در او جلوه هاي مادرش را بوسه گرفت از دست هاي كوچك او اكبر همينكه ديد روي خواهرش را مي ريخت اشك شوق خاتون ام كلثوم دست برادر داد وقتي دخترش را يك ماه سر بر شانه ي ماهي دگر داشت آري بغل كرده ست سقا دلبرش را… كارش شد از بدو تولد دلربائي در خانه ي دل هاي ديوانه خدائي تا هفت نسل خود يقيناً بي نياز است هر كس مي آيد محضر خاتون گدائي مثل همه اجداد پاك خود كريمه ست با سفره اي ساده كند مشكل گشائي بي شك به امضاي رقيه بستگي داشت هر جاي عالم هر كسي شد كربلائي… داده خدا انگار كه مادر به بابا خيره شد با ديده هاي تر به بابا اين دختر و بابا به هم وابسته بودند بابا به دختر داده دل دختر به بابا پس فجر و كوثر در كنار هم چه زيباست اين نكته را ميگفت علي اكبر به بابا بابا و عمه گريه ميكردند وقتي ميگفت مي آيد چه انگشتر به بابا… مي ديد بابا دخترش را گريه ميكرد محكم گره زد معجرش را گريه ميكرد وقتي نشان ميداد اين دختر به بابا سنجاق سر يا زيورش را گريه ميكرد هر وقت اين دردانه دختر پيش بابا شانه زده موي سرش را گريه ميكرد تا كه رقيه مي نشاند وقت بازي بر زانوي خود اصغرش را گريه ميكرد…. محسن صرامی

شبیه گم‌شده پیدا شدی برای حسین سه سال حضرت زهرا شدی برای حسین چه دخترانه و معصوم دلبری کردی عزیز کرده بابا شدی برای حسین شبیه حضرت زهرا برای پیغمبر تویی که ام ابیها شدی برای حسین چه رازهای مگویی درون سینه‌ی توست نگاه کردی و افشا شدی برای حسین پدر از آمدن تو حیات تازه گرفت تو آمدی و مسیحا شدی برای حسین تو آمدی و به دنیا خودی نشان دادی از آن به بعد تو دنیا شدی برای حسین برای برگ برات زیارت پدرت همیشه واسطۀ ما شدی برای حسین علم فتاد و علمدار برنگشت ، اما تویی که یک تنه سقا شدی برای حسین علی اصغر مادر شدی برای رباب علی اکبر لیلا شدی برای حسین تویی که خشکی صحراست شرح حال لبت چگونه معنی دریا شدی برای حسین؟ در آن مسیرِ اسارت ، شبیهِ عمۀ خود چقدر خسته و تنها شدی برای حسین در این لباسِ پر از طرح غنچه های کبود چه عاشقانه شکوفا شدی برای حسین چه غربتی !! که فقط در تصورات خودم عروسِ خانه بابا شدی برای حسین رسیده وقت وصال و به شوق روی پدر به اشک چشم مهیا شدی برای حسین گروه بداهه

|⇦•شب عشق، شبِ نگار.. #سرود ویژۀ ایام ولادتِ حضرت رقیه سلام الله علیها شب عشق، شبِ نگار دلامون چه بیقراره ستاره بارون امشب خوابیده رو دستِ زینب، یه ستاره .. دخترِ عشق اومده دلبر عشق سورۀ کوثر عشق رقیه .. عالم فداش جونمُ میدم براش مثل زینب نگاش رقیه .. خدا به حسینش هدیه داده زندگی از امشب به مراده ترانه میخونه دلِ عاشق ذکر لبِ ارباب «و ان یکاد» جان فدایِ تو آرزویِ دلهایی نور چشم مولایی از تبار زهرا، زهرا، زهرایی .. چه شیرین شده دقایق نسیمِ یاس و شقایق پیچیده تو آسمونا یه لیلا داره یه دنیا دل عاشق دل میبره به خدا که محشره عشق علی اکبر، رقیه .. با شور و شین اونِ عشق عالمین دار و نداره حسین رقیه .. همه دلا محوِ یه نگاش چرخش دو عالم با دعاش بسته نفسامون به نفسهاش روی دوش عباس جای پاشِ جان فدایِ تو آرزویِ دلهایی نور چشم مولایی از تبار زهرا، زهرا، زهرایی .. .

. - حاجی عقد آدم و حوا رو کی خونده؟ + اگه بدونی تاثیری تو زندگیت داره عزیزم؟ + چرا ذهنت رو با چیزایی که مهم نیست مشغول میکنی؟ #حرف_حساب