مناجات با امام زمان(عج )-مناجات روز عرفه ای امیـر عـرفـه دست مـن و دامـانـت جان به قربان تو و گردش آن چشمانت ای امیر عـرفـه ذكـر لـبـت را قـربـان  حال پر سوز و غم نیمه شبت را قربان ای امیر عـرفه روح مـنـاجـات تـوئـی   مشعر و سعی و صفا مروه و میقات توئی ای امـیـر عــرفـه حــالِ مـنـاجـات بـده   بر گـدای حـرمـت وقـت مـلاقـات بـده ای امیـر عـرفـه گـر چـه سـراپـا دردم  گر بیائی به خـدا دور سرت می گردم ای امـیــر عــرفــه دیــدۀ پُــر آب بــده  دل بـی تـاب مـرا با نـگـهـی تـاب بـده ای امیر عـرفه فـیض دمـت را قـربان  دل دریـایـی لـبـریـز غـمت را قـربـان ای امیر عـرفه تـنگ غـروب است بیا  سر زدن بر فقرا سرزده خوب است بیا ای امیر عـرفه حـاجـی زهـرا برگرد  جان زهرا دگر از خیمۀ صحرا برگرد ای امیر عـرفه خـنـده بـزن بر رخ من  جـان زیـنـب بده روز عرفه پاسخ من ای امیـر عـرفـه! ذكـر مـدام است بـیـا  كار این عـاشق دلخـسته تمام است بیا ای امیر عرفه دیدن رویت عشق است   مردن امشب به خدا بر سر كویت عشق است ای امیـر عـرفـه جـان گـل یــاس بـیــا  آخـر مجـلـس ما روضـۀ عـبـاس بـیـا ای امیـر عـرفـه در عـرفـاتـی امـروز    یا كه در علـقـمـۀ شـاه فـراتـی امروز ای امیر عـرفه شرح بـده خود بر من  سر عـبـاس كجـا ضرب عـمـود آهن!

مناجات با امام زمان(عج )-مناجات روز عرفه آخر نشد شبیه شهیدان دعا کنم با ناله های خویش دلت را رضا کنم احرام بسته اَت نشدم مثل حاجیان دل را چگونه با عرفه آشنا کنم ای کاش مَحرم جَبَل الرحمه اَت شوم تا در رکاب آیم و در خون شنا کنم تَرویه چیست روز گرفتاری شماست کاش ای غریب درد شما را دوا کنم یک عمر از عطای تو حاجت روا شدم روزی رسد که حاجتتان را روا کنم آخر گدای سامره مَرد خدا شود یعنی به جای غیر ، شما را صدا کنم آقا منم غلام سیاه سپاه تو ناقابل است جان من ، اما فدا کنم آنانکه بر علیه تو شمشیر بسته اَند با اذن تو سر از تن آنها جدا کنم هرگاه تو اجازه دهی می زنم به خط کز مشرکین برائت خود بر ملا کنم عمری است ، من که گریه کنِ بی کفن شدم حیف است بهر خود کفنی دست و پا کنم با روضه های قافله دل های خسته را ارباب اگر اراده کند ، کربلا کنم

مناجات با امام زمان(عج )-مناجات روز عرفه دیده روشن شده از نور دعای عرفه دل من پر زده در اوج هوای عرفه باز هم یوسف زهرا نشده قسمت من دیدنت کرب وبلا بین دعای عرفه حال، من آمده ام تا که بجویم ز تو روی گوئیا در طلب توست گدای عرفه آمدم عرش نه با پای خودم، از سرِ لطف سوی خود خوانده مرا باز خدای عرفه نوکر رو سیه ام بار گناه آوردم تا کنی پاک مرا بین صفای عرفه تو ببخشای مرا گرچه نمکدان شکنم من نمک خورده ام از خوان عطای عرفه قبل رفتن به منا،مشعر و کوی عرفات تو مُسَلّم بروی کرب وبلای عرفه باز جدّت بشود ذاکر و تو مستمعش بشنوی از لب او سوز صدای عرفه داری از غربت او در دل خود شور ونوا کاروانش شده راهی به سوی کرب وبلا در میان کاروانش هست زینب خواهرش هم رقیه آن سه ساله نازدانه دخترش با خودش برداشته گل های باغش را تمام اکبر و عباس و قاسم هست بین لشکرش می شود سی روز دیگر،باغ گل هایش خزان می شود در راه ِ او گل ها تماماً پرپرش وای از آن دم که رسد بر سینه اش داغ جوان روبه روی او شود صدپاره جسم اکبرش می زند بوسه به دستان جدای حامی اش می کشد تیر از درون دیده ی آب آورش بر روی دستان او سیراب گردد ناگهان با سه شعبه، حنجر خشک علی اصغرش وای از آن دم که زند زینب کنار خیمه گاه بوسه ای بر حنجر او در وداع آخرش می رود زینب به روی تل ولی بیند که شمر رفته با چکمه ز کینه روی جسم اطهرش می زند بر سینه و سر، می شود بر روی تل محتضر از دیدن خنجر به روی حنجرش بی کفن گردد رها در بین‌مقتل جسم او می رود تا شام و کوفه روی سرنیزه سرش روبه روی دخترش ده مرکب ده بی حیا می رسد با نعل تازه بر ضریح پیکرش می شود دعوا سر عمامه و پیراهنش زیر تیر و نیزه وسنگ وعصا مدفون تنش ️علی مهدوی نسب(عبدالمحسن)

مناجات با امام زمان(عج )-مناجات روز عرفه ای دعای حسین در عرفات هم صدای حسین در عرفات لابه لای دعا تو را می خواند... آشنای حسین! در عرفات عرفات تو دیدنی باشد مبتلای حسین در عرفات ندبه های ظهور می خوانی پابه پای حسین در عرفات آن دعا را همیشه می خوانی با نوای حسین در عرفات می کنم زمزمه اباصالح حاجی فاطمه اباصالح ای شعاع حسین در عرفات انتظار حسین در عرفات خیمۀ تو بهشت آن صحرا ای بهار حسین در عرفات تو بیا تا که عالمی بیند اقتدار حسین در عرفات حاجیان میهمان تو هستند سفره دار حسین در عرفات دل دریائی ات همیشه بود بیقرار حسین در عرفات بین مهدش تو را صدا می زد شیرخوار حسین در عرفات جان آن کودک گلو پاره برغم فاطمه نما چاره مجتبی روشن روان

بهشت همین نزدیکی است و فاصله چندانی با توبه هایت ندارد و نسیم بزرگی و بخشش و مغفرت از عرش می‌وزد و از آبشار کرم خدا خوشه سخاوت و رحمت سرازیر می شود. در گوش‌ هستی پیچیده که معرفت در حال رویش است، و عصیان منتظرِ فرو ریختن از دل. اینک تویی که باید سر از هیچستان های نفس بیرون بیاوری‌ و بر شوره‌ زارهای گناه آلود ، قطره قطره باران شوی ، تا سیل اشک هایت سرزمین ترک خورده‌ ی دلت را شکوفا کند خالصانه‌ و خاضعانه اعتراف کن ، و از خدا درخواست بخشش کن عرفه روز دوباره متولد شدن است. .https://eitaa.com/Arbabhosyn

زمانى كه حضرت مسلم علیه‌السلام را بالای بام دارالعماره بردند در حال ذكر گفتن بود ديدند از گوشۀ چشمش‌ اشک جارى است گفتند پسر عقيل اگر شجاعى را می خواستند مثال بزنند ، نام تو را می بردند ، چه شده گريه می‌كنی؟ فرمود گريه‌ی من‌براى خودم نيست براى آقايی گریه میکنم كه‌ به همراه خانواده‌ اش عازم اينجاست کوفه‌میا خورشید؛ اینجا شب زده‏ها و خفاش‏ ها منتظرند ؛ اینجا شب پره‏ها کورند و تو را نمی‏ بینند! کوفه میا حسین جان ؛ اینجا ، دیری است‌ صدای گام علی علیه السلام را از ذهن بی‏ مقدار خود تارانده ... شهادت مسلم بن عقیل علیه‌ السلام را تسلیت عرض می نماییم https://eitaa.com/Arbabhosyn

با ولایت تا شهادت: 🔴 قرض گرفتن برای قربانی در عید قربان 🔵 امّ سلمه نزد رسول خدا آمد و گفت: 🌕 یا رسول اللّه! عید أضحى فرا می رسد و من بهاى قربانى ندارم؛ پس آیا اجازه دارم قرض بگیرم و قربانى كنم؟ حضرت فرمود: قرض بگیر و قربانی كن؛ زیرا آن قرضی است ادا شدنى (یعنى این‌ قرض را خداوند سبحان ادا مى ‌كند چون در جهت رضاى اوست).

🎥اهمیت روز عرفه از زبان آیت‌الله فاطمی‌نیا https://eitaa.com/Arbabhosyn

#سینه_زنی و توسل به‌ حضرت سیدالشهدا علیه السلام و حضرت مسلم ابن عقیل سلام الله علیه ویژهٔ روز عرفه باز مُحرمت میآد از راه بوی ماتمت میآد از راه از حسینیه سلام میدم به زُوّارِ تو ثارالله الان زیر قبه ات چه حالیِ؟ جای ما تو صحنِ تو خالیِ خودت خواهشو تو چشام ببین میخوام زائرت شم من اربعین این حرم کجا و چهارتا قبرِ خاکی مدینه زائر بقیع و ببین که روی خاکا میشنه سینه میزنم من به یادِ مادرِ شکسته سینه وااای حسین جانم... شهر غربت و بلا کوفه ای دیارِ بی وفا کوفه بشنو ناله ی سفیرت رو میا کوفه، میا کوفه، میا کوفه فدای تو کردم سرم رو من سپردم به تو دخترم رو من رباب و دیدم بین قافله سه شعبه دیدم دستِ حرمله زجر بی حیا و رقیه میشه تنها دلِ شب چشم دشمنا و غمِ بی معجری اشکِ زینب اسب بی سوار و می مونه پیکرت زیرِ مرکب وااای حسین جانم...

رهبر انقلاب: اگر عشق به امام حسین و ذکر مصائب این بزرگوار نبود معلوم نبود که نهضت ما با این کیفیت به پیروزى برسد. #اَللّهُمَّ_عَجِّل_لِوَلیِّکَ_الفَرَج

شب دهم ذی الحجه، از شب‌های پر برکت و از چهار شبی است که شب زنده داری در آنها مستحب است درهای آسمان در این شب باز است. زیارت امام حسین علیه السلام و دعای یَا دائِمَ الْفَضْلِ عَلَی الْبَرِیَّةِ که در اعمال شب جمعه است در این شب مستحب است ... .

عید قربان با نماز و عبادتش، با ذکر و دعایش ، و با قربانی و صدقات و احسانش ، بستری‌ برای ، جاری ساختن مفهوم عبودیت و بندگی است عید سعید قربان ، جشن رهایی از اسارت نفس ، و شکوفایی ایمان و یقین ، و عید سرسپردگی و بندگی بر همه‌ شما مبارک باد https://eitaa.com/Arbabhosyn

متن اشعار و مولودی های عید سعید قربان التماس دعا.. سالار 👇👇👇

. عید قربان زنده دارد یاد قربان‌گشتگان را پاسداران و اسیران و به خون آغشتگان را خیز و در این عیدقربان سوی قربانگاه رو کن معنی بیت و حرم را در شهادت جست‌ و جو کن __________________   عید است و زمان ذوب ایمان شدن است در راه خدا ذبیح و قربان شدن است از صحن و حریم کربلا تا به منا جان شیفته فدای جانان شدن است  __________________ در وصف تو ای گل مرا جانی است یادم امد گذر از نفس نشانی هست به وقت سرور و مستی ات، سالها در عید سعید قربان شادمانی هست  اشعار زیبا در مورد عید قربان   عید قربان آمد و باز آ که قربانت شوم همچو اسماعیل به فرمان خدا رامت شوم حاجیان اندر دیار کعبه گشتند میهمان میزبان من بیا تا من که مهمانت شوم عید قربان است و هرکس میدهد قربانی اش آرزو دارم که قربانی قربانت شوم __________________ خوشا آنان که با حق آشنایند مطیع محض فرمان خدایند چو ابراهیم اسماعیل خود را فدای امر الله می نمایند __________________ ز اسماعیل جان تا نگذری مانند ابراهیم به کعبه رفتنت تنها نماید شاد شیطان را کسی کو روز قربان، غیر خود را می کند قربان نفهمیده است هرگز معنی و مفهوم قربان را __________________ عید قربان به حقیقت ز خداوند کریم آفتابی به شب ظلمت انسان آمد جمله دلها چو کویری ست پر از فصل عطش بر کویر دل ما نعمت باران آمد شعر برای تبریک عید قربان بر پیکر عالم وجود جان آمد صد شکر که امتحان به پایان آمد از لطف خداوند خلیل الرحمن یک عید بزرگ به نام قربان آمد __________________ بندگی کن تا که سلطانت کنند تن رها کن تا همه جانت کنند سر بنه در کف، برو در کوى دوست تا چو اسماعیل، قربانت کنند بگذر از فرزند و مال و جان خویش تا خلیل الله دورانت کنند  __________________ در مکه برای خویش حاجی نشوی جز زائر دکان و حراجی نشوی بر روی خداوند بزن بوسه که تو با بوسه به روی کعبه حاجی نشوی __________________ ای منای معرفت دل هایتان روی جانان شمع محفل هایتان در هوالهو خویش را فانی کنید عید قربان است قربانی کنید  ******* عید قربان به حقیقـت ز خداوند کریم آفتابی به شب ظلمت انسان آمد جمله دلها چو کویری ست پر از فصل عطش بر کویر دل ما، نعمت باران آمد __________________ عید قربان آمدومن هم شدم قربانیت گرچه من دعوت ندارم آمدم مهمانیت مفلسم آهی ندارم در بساطم ناگزیر این دل صد پاره و چشمان تر ارزانی ات __________________ برد ابراهیم اسماعیل قربانی کند فدیه در راه خدا آن دلبر جانی کند هستی او بود اسماعیل او اثبات کرد بنده باید در ره حق هستی افشانی کند ****** عید قربان آمده ای دوستان شادی کنید یادی از پیغمبر توحید  و آزادی کنید او که در راه خدا از مال و فرزندش گذشت با تبر بت های جهل و خودپرستی را شکست بنده ی پاک خدا و پیرو الله شد نامش ابراهیم بود اما خلیل الله شد  __________________ نگارا عید قربان است قربانت شوم یا نه ؟ نگفتی یک دمی آیا که مهمانت شوم یانه ؟ برای طوف کویت جامه احرام بر بستم گدای دوره گرد گوشه خوانت شوم یانه ؟  

______________ ای تو جان نوبهاران، خوش رسیدی، خوش رسیدی ای تو شور آبشاران، خوش رسیدی، خوش رسیدی ای شراب آسمانی، ای طلوع مهربانی با تو شد خورشید خندان، خوش رسیدی، خوش رسیدی ای که نامت گشته ذکر هر دم جان و روانم ای شفای درد پنهان، خوش رسیدی، خوش رسیدی آمدی چون ماه تازه، تیغ بر کف، خنده بر لب آمدی ای عید قربان ! خوش رسیدی، خوش رسیدی آمدی چون سیلْ جوشان ، بی‌خبر، ناگه، خروشان تا کنی این خانه ویران، خوش رسیدی، خوش رسیدی خانه‌ی عقل زبون را، عقل سرد تیره‌گون را کرده‌ای با خاک یکسان، خوش رسیدی، خوش رسیدی شعر می‌جوشد ز من، پیوسته هر شب، هر سحرگه از تو شد این چشمه جوشان، خوش رسیدی، خوش رسیدی

متن مولودی عید قربان   غلامرضا سازگار عید قربان است یا عید عنایات خداست؟ عید عشق و عید ایثار و مناجات و دعاست ذات حق با میهمانانش گرفته جشن عید مرکز این جشن نورانی بیابان مناست هر کجا رو آوریم و هر طرف چشم افکنیم خیمۀ حجاج بیت‌الله پیش چشم ماست نور از هر خیمه می‌تابد به بام آسمان خیمه‌ها بیت‌الله و اشک و مناجات و دعاست حاجیان دارند بر سر شوق ذبح گوسفند قصد هر یک کشتن دیو هوس، گرگ هواست ای خوش آن حاجی که در آن سرزمین کرده وقوف خوش‌تر آن حاجی که جای او در آغوش خداست جان من قربان آن حاجی که زیر خیمه‌ها چشم او گریان به یاد خیمه‌های کربلاست پیش‌تر از دید چشمم خیمه می‌آید به چشم ای منا پاسخ بده، پس خیمۀ مهدی کجاست؟ حاجیان در هر نفس دارند از هم این سؤال پس کدامین خیمه‌گاه مهدی موعود ماست این صدای گریۀ مهدی است می‌آید به گوش؛ یا صدای نالۀ «‌العفو» ختم‌الانبیاست؟ نالۀ جانسوز «یااللهِ» ختم‌المرسلین یا صدای گریۀ شوق علی مرتضاست؟ یا امام مجتبا صورت نهاده بر زمین؛ یا نوای آسمان‌سوز قتیل نینواست؟ یکطرف آماده ابراهیم، بر ذبح پسر یکطرف تسلیم، اسماعیل از بهر فداست . جان من قربان آن حاجی که قربانگاه او گاه نهر علقمه، گه در کنار قتلگاست جان من قربان آن حاجی که ذبح حجّ او طفل شیر و نوجوان و پیرمرد پارساست حاجیان سر می‌تراشند و عزیز فاطمه در منای دوست می‌بینم سرش از تن جداست جان من قربان آن حاجی که در صحرای خون هم قتیل‌الاشقیا و هم ذبیحٌ بالقفاست جان من قربان آن حاجی که بعد از بذل جان سر به نوک نی، تنش پامال سمّ اسب هاست جان من قربان آن حاجی که در این حجّ خون مروۀ او قتلگاه او، صفا طشت طلاست   گریه کن «میثم» بر آن حاجی که اجر حجّ او گاه سنگ و گه سنان، گه تیغ، گه تیغ جفاست