eitaa logo
اَرِنی
5.2هزار دنبال‌کننده
4هزار عکس
126 ویدیو
0 فایل
‹ ﷽ › متولـد :¹⁴⁰¹.¹⁰.⁹ { #کیفیتی‌که‌لمس‌می‌کنید } - اَرِنی؟! + یعنی چی؟ - "ببینمت!" + لن ترانی! - یعنی چی؟ + هرگز نخواهی دید... . 🌚ارتباط با ادمین: @fadayymahdyy 🌚تعرفه تبلیغات: https://eitaa.com/joinchat/2880635157Cda2e57c40b
مشاهده در ایتا
دانلود
احوالِ من مپرس که با صدهزار درد می بایدم به دردِ دلِ دیگران رسید - صائب تبریزی
و چه احساس نجیبی‌ست که با دیدن تو طلبِ عشق زِ بیگانه ندارم هرگز
چو گفتمش که دلم را نگاه‌دار! چه گفت؟ زِ دستِ بنده چه خیزد؟... خدا نگه دارد!
پر رنگ‌تر شد آن گل سرخی که خشک شد ما در فــراق بیشتر از وصل عاشقیــم!
یک شهر دربه‌در شده از حضور تو یوسف هم این قَدَر به خدا مشتری نداشت
سر به سر طومارِ زلفت شرح احوال من است مو به مو فهمیده‌ام این مصرع پیچیده را
دوستم داری ولی هرگز نمی‌گویی به من کاش میشد آن زبانت را بیاندازی به کار!
قبلہ گاهم چشمهایت، کعبه‌ام آغوش توست این اگر کفر است..باشد، من مسلمان نیستم
عقل می گفت برو عشق به پایان آمد عشق می گفت بمان! سوءتفاهم شده است ‌‌‌‌‌‌‌‌
عشق آمد که غم بی کسی ام رارببرد خود او درد شد و بر دل و جانم زد و رفت
دل و جانی که دربُردم من از ترکان قفقازی به شوخی می برند از من سیه چشمان شیرازی
فقیر از هر فقیهی بهتر از خالق خبر دارد گدای کوچه میداند نشان منزل خان را
به آفتاب وجودت قسم که هر چه که هستم به نیمه‌ای ز نگاهت، دهم سر و دل و دین را
تمام زندگی‌ام نذر خنده‌ی تو، بخند در این معادله من حاضرم زیان بدهم
تو در تقویم من روزی نوشتی دوستت دارم از آن پس بارها گم کرده‌ام فصل خزانش را
دل من در سبدی، عشق به نیل تو سپرد  نگهش دار، به موسی شدنش می ارزد
سر به زانوی خودت بگذار و از یادت ببر این "غم بی شانگی" را ، او به یادت نیست نه!
یاد آن عهدی که در کوی تو از افتادگی خاک ره بودیم اما اعتباری داشتیم
من آن دزدم که دزدیده به رخسارت نظر کردم پس از آن از جمیع گلرخان جز تو حذر کردم
شیرین تر از این چیست که با قندِ لبِ دوست دور از غم و اندوه جهان چای بنوشی
چیست‌ در فلسفه‌ عشق‌که‌ دور از درک ‌است یک ‌نظر دیدن‌ و یک‌ عمر به ‌فکرش ‌بودن ‌‌‌‌‌‌
رسم کجاست این؟ تو بگو در کدام مُلک؟ دل می‌برند و چشم به بالا نمی‌کنند...
اصلا قصاص قبل جنایت نمیکنم اما یقین که چشم شما قاتل من است @nabestaan
کردم اندیشه ی فردوس برون از سرِ خویش بر سرِ کوی تو آن روز که مَسکن کردم
از سحر عطر دل‌انگیز تو پیچیده به شهر باز دیشب چه کسی خواب تو را دیده به شهر
آنچنان سخت است دل کندن که فرھاد عاقبت کوہ را از جای کند و دل از آن دلدار " نه"
بوی گیسویت نمی آید فغان زین روسری باد را باید که بسپارم رضاخانی کند ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌
قدم به کوچه ی دیوانگی بزن چندی که عقل برسر بازار عشق حیران است
‌ ‌ ‍ ‌‌‌‌ ‌‌‌‌ ‌ ‌‌‌‌ ‌ ‍ ‌‌‌‌ خوش آن‌ روزی که بینم باغ خشکِ آرزویم را به جادوی بهارِ خنده‌هایت می‌شکوفانی
سال ها از قهوه های تلخ دراین کافه ها ساده بودم ، انتظار فال شیرین داشتم