اينچنين كز اَشک، مژگان میكنم هر لحظه پاک
گر فشارم آستينِ خويش آبم میبرد..!
#طالب_آملی
@robaiiyat_takbait
تو رفتی از دل و در سینه آرزوت بهجاست
که چون نهال شود کنده، ریشه میماند
#فیاض_لاهیجی
@robaiiyat_takbait
آغوشِ تو چقدر می آید به قامتم
در آن به قدرِ پیرهنِ خویش راحتم
#علیرضا_بدیع
@robaiiyat_takbait
جَمیلهایست عروسِ جهان، ولی هُش دار
که این مُخَدَّره در عقدِ کس نمیآید
#حافظ
@robaiiyat_takbait
شاخی است بی ثمر که سزای شکستن است
دستی که در میان نگاری کمر نشد
#صائب_تبریزی
@robaiiyat_takbait
ایکاش مسیح گونه اعجاز کنم
او زنده که شد دوباره هی ناز کنم
من یک چمدان اشک همراهم هست
هر هفته مزار مادرم باز کنم
#نوروز_رمضانی
@robaiiyat_takbait
دامن مادر، نخست آموزگار کودک است
طفل دانشور، کجا پرورده نادان مادری
#پروین_اعتصامی
@robaiiyat_takbait
مرا از هیبتِ روزِ قیامت از چه ترسانی ؟
قیامت پیشِ ما روزِ وداعِ دوستان باشد...
#جلالالدین_آذری
@nabestaan
ای ماه چه زیبا شده مهتابِ نگاهٺ
چون شب شده شیدا دل من بر رُخ ماهٺ
#محمدربیعی
@nabestaan
گویا خدا برای دلم آفرید دام
آن لحظه که برای تو می آفرید چشم
#عاصی_خراسانی
@nabestaan
بهر دانش عاشقان را حاجت استاد نیست
هر که ورزد عشق بی استاد دانشور شود
#فیض_کاشانی
@robaiiyat_takbait