eitaa logo
شیخ غلامعلي بدرلو
1.3هزار دنبال‌کننده
1.8هزار عکس
1.5هزار ویدیو
253 فایل
یاهو زَكَاةُ الْعِلْمِ بَذْلُهُ لِمُسْتَحِقِّهِ وَ إِجْهَادُ النَّفْسِ فِي الْعَمَلِ بِهِ تصنیف غررالحکم، حدیث ۱۳۲ http://eitaa.com/Arshiv_Gholam ارتباط با ادمین: https://eitaa.com/Sheikh_Gholamali
مشاهده در ایتا
دانلود
هم آسمان قصیده ای از بی کرانی اش هم بی کرانه ها غزلِ آسمانی اش ای کال ها کمالِ سرِ کوچه باغ اوست باید رسید تا به خدا با نشانی اش او در مدینه جای پدر را چه پُر نمود در غیبت پدر، پسر و میزبانی اش باغِ معارف است حدیثش، پیمبران حَظ می برند موقعِ شیرین زبانی اش از جبرئیل تا ملک الموت هرکه هست نوشیده است از لبِ جام دهانی اش بابُ الجواد حاجت ما را چه زود داد مشهد پُر است از نفسِ مهربانی اش شش گوشه شد ضریح اش اگر بی دلیل نیست از شش جهت گداست در این میهمانی اش یارب مگیر فیضِ شبِ کاظمین را هرکس خوش است پیشِ عزیزان جانی اش وقت زیارت است و عباراتش از رضاست قربان کودکی اش فدای جوانی اش حالا کبوتران همه از مشهد آمدند تا آسمان بام؛ پی سایبانی اش آقایِ طوس از جگرش آه می کشد در کنجِ حجره تا پسرش آه می کشد اُفتاده است رویِ زمین و برابرش لبخند می زند به تقّلاش همسرش اُفتاده است رویِ زمین دید مثلِ او اُفتاده است در وسطِ کوچه مادرش جُرعه به جُرعه آب زمین ریختند و او از بس که آب گفت تَرَک خورد حنجرش قسمت نبود آب بنوشد به جای آن خاکی شده است حیف لبانِ مطهّرش باب الحوائج است ولی می توان شنید از بینِ حُجره ناله یِ موسی بن جعفرش این دفعه می زدند به دَف تا که جان دهد کَف می زدند وقتِ نفس‌های آخرش این پشت بام گودی گودال نیست شُکر با پا نیامده است کسی رویِ پیکرش سخت است فکر این غم و سخت است باورش مردی که قاتلش بشود زهرِ همسرش «حسن لطفی» @Arshiv_Gholam @hosenih
ألا ای مظهر جود خدایی جوادی حضرت ابن الرّضایی تو عبداللّهی و آقای مایی کرامت از شما از ما گدایی دو دست خالی آوردم برایت سلام آقای من جانم فدایت نه دنبال غذا و آب و نانم نه محتاج عطای دیگرانم به تو وابسته ام دیگر نرانم خدا میخواست من‌ سائل بمانم خودش فرموده تو باشی مرادم به دستور رضا عبدالجوادم کرم تو، جود تو، دست گدا من وفای دائمیْ تو، بی وفا من خطاپوشی تو و پُر مدّعا من به تو بدکرده ام آقا تماماً ولی به رو نیاوردی تو أصلاً مرا بی آبرو کردی تو؟ أصلاً نه دنیا، نه طلا میخواهم از تو به جای آن ولا میخواهم از تو پر از دردم دوا میخواهم از تو برات کربلا میخواهم از تو اگرچه جلد بام کاظمینم فدایی فدایی حُسینم دوباره ماجرای حجره با زهر دوباره دردها را شد دوا زهر زمین زد بی کسی را بی هوا زهر چه میخواهد ز آل مصطفی زهر کشید از سینه اش آتش زبانه امان از غربت مردی به خانه میان پایکوبی دست و پا زد زمین که خورد مادر را صدا زد دو دستش را به خاک حجره تا زد گریز روضه را به کربلا زد به فکر روضه‌ی خَدّالتّریب است شبیه جدّ عطشانش غریب است خودش غمگین ولی این قوم شادند غرورش را به زیر پا نهادند برای کشتنش در اتّحادند بمیرم آب هم دستش ندادند ملائک آه از دل می کشیدند کنیزان آه نه کِل می کشیدند به روی بام رفت و نیمه جان داشت لبی زخمی و جسمی ناتوان داشت خدا را شکر أمّا سایبان داشت حفاظی زیر بال کفتران داشت کفن شد پیکرش الحمدللّه نبوده خواهرش الحمدللّه «سید پوریا هاشمی» @Arshiv_Gholam
پشت در با جگری سوخته تب می کردی دست و پا می زدی و آب طلب می کردی گوشه‌ی حجره، عطش فاتحه اش را می خواند اشک هایت به نظر روضه ی سقّا می خواند همسرت جعده تباری ست، بمیرم مظلوم! مَحرم راز دلت کیست!؟ بمیرم مظلوم! زهر تنها کمی از بال و پرت را سوزاند کف زدن های کنیزان جگرت را سوزاند دردِ این غربت جانسوز مرا خواهد کشت خون لب‌های تو امروز مرا خواهد کشت کهنه داغی به دلِ داغ نشین می ریزند آب را پیش نگاهت به زمین می ریزند تشنگی، زخم ترک روی سبویت انداخت ناگهان شمر شد و پنجه به مویت انداخت از لبت، خاک کف حجره تیمّم می کرد ناله ات را وسط هلهله ها گم می کرد بر سر بام عجب مرثیه جان فرسا بود سایه بان بدنت بالِ کبوترها بود اجرت کشتنتان گندم مرغوب نشد پیکرت در ته گودال لگدکوب نشد «وحید_قاسمی» @Arshiv_Gholam
حجره تاریک شده یا که دو چشمم تار است هرکجا مینگرم دور و برم دیوار است ناله ی العطش من نرسیده به کسی چه کنم هرچه کنم هلهله ها بسیار است صورت خاکی ما را برو از کوچه بپرس در زمین خوردن ما دست دگر در کار است علّتش چیست که بالاسر من می‌رقصند پیش معصوم مگر جای زن بدکار است؟! نه مرا سنگ زدند و نه سرم بر نیزه است جای این اذیت و آزار فقط بازار است به روی بام اگر رفت تنم سالم رفت از روی اسب بیفتی به زمین دشوار است جان به قربان تنی که همه اش غارت شد «سید پوریا هاشمی» @Arshiv_Gholam
شوق نماز شکر پدرها چه محشر است وقتی خبر رسیده که نوزاد دختر است دختر چه دختریست کریمه مطهّر است در یک کلام مظهر اللّه اکبر  است ریحانه بهشتی موسی بن جعفر است بار دگر نشسته به منظور دیگری موسای دیگری وسط طور دیگری تابیده شد به عرش خدا نور دیگری زهرا هبوط کرده زمین جور دیگری خیر کثیر خانه باباست کوثر است لولاک آمدست برای دو فاطمه پیغمبران شدند گدای دو فاطمه عالم فدای شرم و حیای دو فاطمه ما سجده می‌کنیم به پای دو فاطمه معصومه مثل مادر خود از همه سر است نشنیده اند از لب او جز رضا رضا دارد تپش تپش دل او یک صدا، رضا طوری دل کریمه گره خورده با رضا وابسته اش شدست در این سال‌ها رضا خواهر نگو که دار و ندار برادر است آمد به قم رسید گلستان درست کرد چادر تکاند رحمت باران درست کرد چه جنّتی میان بیابان درست کرد نوکر برای حضرت سلطان درست کرد بختش بلند هر که بر این خانه نوکر است جاده به جاده پشت سر یار راه رفت بیمار بود با تن تبدار راه رفت شکر خدا که دور ز اشرار راه رفت در یک مسیر راحت و هموار راه رفت این شأن واقعی نوامیس حیدر است پادرد میکشید ولی خون جگر نبود با مست های بی سر و پا همسفر نبود آزرده از شلوغی بین گذر نبود یعنی اسیر طعنه ی صدها نفر نبود حالا گریز روضه به یک جای دیگر است آنجا که آفتاب بدون حجاب بود رنگ کبود بر رخ زن‌ها نقاب بود پایین نیزه زیر کتک ها رباب بود در آن میانه صحبت بزم شراب بود باز این چه شورش است که هر دیده ای تر است «سید پوریا هاشمی» @Arshiv_Gholam
🔰قال العلّامة المامقاني (رحمه اللّه): 🔻أقول زينب، و ما زينب! و ما أدراك ما زينب! هي عقيلة بني هاشم، و قد حازت من الصّفات الحميدة ما لم يحزها بعد أمّها أحد، حتّى حقّ أن يقال «هي الصدّيقة الصغرى» 🔻هي في الحجاب و العفاف فريدة، لم ير شخصها أحد من الرّجال في زمان أبيها و أخويها إلى يوم الطفّ، و هي في الصّبر و الثّبات و قوّة الإيمان و التّقوى وحيدة، و في الفصاحة و البلاغة كأنّها تفرغ عن لسان أميرالمؤمنين (عليه السّلام)، كما لا يخفى على من أمعن النّظر في خطبتها. 🔻و لو قلنا بعصمتها لم يكن لأحد أن ينكر إن كان عارفا بأحوالها في الطفّ و ما بعده، كيف و لو لا ذلك لما حمّلها الحسين (عليه السّلام) مقداراً من ثقل الإمامة أيّام مرض السجّاد (عليه السّلام)، و ما أوصى إليها بجملة من وصاياه، و لما أنابها السجّاد نيابة خاصّة في بيان الأحكام و جملة أخرى من آثار الولاية. 🔻أ لاترى ما رواه الصّدوق في «إكمال الدين» و الشيخ (رحمه اللّه) في كتاب «الغيبة» مسنداً عن أحمد بن إبراهيم قال: دخلت على حكيمة بنت محمّد بن عليّ أبي الحسن العسكري (عليها السّلام) في سنة اثنتين و ثمانين بعد المائتين، فكلّمتها من وراء حجاب، و سألتها عن دينها، فسمّت لي من نأتمّ به، ثمّ قالت فلان ابن الحسن؛ فقلت لها جعلني اللّه فداك معاينة أو خبرا؟ فقالت خبراً عن أبي محمّد (عليه السّلام) كتب به إلى أمّه، فقلت لها فأين المولود؟ فقالت مستور، فقلت إلى من تفزع الشيعة؟ فقالت إلى الجدّة أمّ أبي محمّد، فقلت لها أقتدي بمن في وصيّته إلى المرأة؟ فقالت إقتد بالحسين بن عليّ بن أبي طالب (عليهما السّلام)، إنّ الحسين بن عليّ (عليهما السّلام) أوصى إلى أخته زينب بنت عليّ بن أبي طالب (عليهم السّلام) في الظّاهر، و كان ما يخرج عن عليّ بن الحسين من علم ينسب إلى زينب بنت عليّ (عليهما السّلام) تستّرا على عليّ بن الحسين (عليهما السّلام) 📜عوالم العلوم و المعارف و الأحوال من الآيات و الأخبار و الأقوال، ج‏11، ص 950 @Arshiv_Gholam
4_5866358562451624051.mp3
13.13M
🎙چنده روزه که خواب از چشات🎙 🔰 کربلایی امیرعبّاس حیدری @Arshiv_Gholam
4_5863775435975823312.mp3
20.34M
🎙مسافر از دریا🎙 🔰 حاج محمود کریمی @Arshiv_Gholam
4_5803379378226205218.mp3
11.74M
🎙از بس که در نگاه پیمبر🎙 🔰 کربلایی علی کرمی @Arshiv_Gholam
960327-02-roze[hoseinkhani].mp3
9.64M
🎙بعد از این راحت برو🎙 🔰 کربلایی حسن حسینخانی @Arshiv_Gholam
🔆 بارى اگر مقدّمات توبه را به نهج مزبور انجام داد، خوب است بعد از آن قدرى تحصيل حزن كند، ثمّ بعد ذلك به آن طريقى كه سيّد بن طاووس (قدس سرّه العزيز) روايتى را در اين باب نقل مى‏كند از رسول خدا (صلّى اللّه عليه و آله و سلّم) آن نحو توبه كند. 🔰ما حصل روايت اين است كه بيرون آمد رسول خدا (صلّى اللّه عليه و آله و سلّم) در روز يكشنبه دوّم ذيقعده فرمود: أيّها النّاس كدام از شما مى‏خواهيد توبه كنيد؟ گفتند همه ما توبه مى‏خواهيم بكنيم يا رسول اللّه! فرمودند غسل بكنيد و وضو بگيريد و چهار ركعت نماز بخوانيد در هر ركعت حمد را يك مرتبه و قل هو اللّه احد را سه مرتبه و معوّذتين را يك‏مرتبه بعد از آن استغفار كنيد هفتاد مرتبه، بعد ختم كنيد به «لا حول و لا قوّة الّا باللّه العلىّ العظيم». در بعض نسخ هفت مرتبه بعد از آن بگوئيد «يا عزيز يا غفّار إغفر لى ذنوبى و ذنوب جميع المؤمنين و المؤمنات فإنّه لا يغفر الذّنوب إلّا أنت» الحديث... 🔷 و سزاوار است قبل از اين عمل چيزى تصدّق كند اگر چه چيز كمى باشد، زيرا كه صدقه پنهان غضب الهى را خاموش مى‏كند، بعد غسل كند، صحرائى يا جاى خلوتى‏ رود، سر خاك بنشيند، يكى يكى معاصى خود را بياد آورد، به زبان جارى كند، به اين نحو كه خدايا فلان معصيت را در فلان مكان و يا فلان زمان به جا آوردم در حضور مقدّس تو و تو قادر بودى مرا در آن حال نابود كنى، حلم ورزيدى و آن‏وقت مرا نگرفتى، الآن پشيمانم، غلط كردم، از من بگذر، و نعم ما قيل: اگر چندى بدم سالك ميان ناجى و هالك غلط كردم نفهميدم ز فعل خود پشيمانم‏ و همچنين فلان كار كردم در فلان وقت، به همين تفصيل اين‏قدر بگويد تا خسته شود، بايد با حزن و گريه باشد بعد شروع به عمل شريف مذكور بنمايد. 🔘 بعد از آن خوب است دعاى توبه كه در صحيفه سجّاديه است و اوّلش اين است «يا من لا يصفه نعت الواصفين» را بخواند، بلكه مناجات اوّل از مناجات خمسة عشر را هم بخواند و با سوز دل بگويد: آمدم بر درگهت اينك به صد فرياد و آه از بزرگان عفو باشد وز فرودستان گناه‏ و عرض كند كه من وفاء به شرايط توبه ندارم، تو را به مقرّبين درگاهت قسم مى‏دهم كه توبه مرا قبول كنى و مرا هم وابدارى كه در اين عزم ثابت باشم، و گمانش هم اين باشد كه محقّقا توبه او قبول است، و دعاى او مستجاب، زيرا كه‏ خداوند عالم (جلّ ذكره) معامله مى‏كند با بنده خود به مقدار حسن ظنّش به خالق خود، و جمله‏اى از اخبار بر اين مطلب شاهد است. ♦️و اگر خدا نكرده توبه را شكست و باز مرتكب معصيت گرديد، باز توبه كند و كسل نشود از شكستن توبه، فإنّه أرحم من كلّ رحيم. 📜تذكرة المتّقين، ص 8 تا 11 @Arshiv_Gholam
🔰قال العلّامة آية اللّه السيّد أبو القاسم الخوئي (رحمه اللّه): 🔻إنّها شريكة أخيها الحسين (عليه السّلام) في الذبّ عن الإسلام و الجهاد في سبيل اللّه، و الدّفاع عن شريعة جدّها سيّد المرسلين، فتراها في الفصاحة كأنّها تفرغ عن لسان أبيها، و تراها في الثبات تنبئ عن ثبات أبيها، لا تخضع عند الجبابرة، و لا تخشى غير اللّه سبحانه، تقول حقّا و صدقاً، لا تحرّكها العواصف، و لا تزيلها القواصف. فحقّا هي أخت الحسين (عليه السّلام)، و شريكته في سبيل عقيدته و جهاده. 📜عوالم العلوم و المعارف و الأحوال من الآيات و الأخبار و الأقوال، ج‏11، ص 952 @Arshiv_Gholam
🔰عن الإمام زين العابدين (عليه السّلام)، قال: 🔻ما رأيت عمّتي تصلّي اللّيل عن جلوس إلّا ليلة الحادي عشر، أي أنّها (سلام اللّه عليها) ما تركت تهجّدها، و عبادتها المستحبّة حتّى في تلك الليلة الحزينة الّتي فقدت فيها كلّ عزيز، و لاقت ما لاقت في ذلك اليوم من مصائب. 🔰و عن الفاضل القائينيّ البيرجنديّ، عن بعض المقاتل المعتبرة، عن مولانا السجّاد (عليه السّلام) أنّه قال: 🔻إنّ عمّتي زينب مع تلك المصائب و المحن النازلة بها في طريقنا إلى الشّام ما تركت نوافلها الليليّة. 📜عوالم العلوم و المعارف و الأحوال من الآيات و الأخبار و الأقوال، ج‏11، ص 953 @Arshiv_Gholam
🔰و عن الفاضل المذكور إنّ الحسين (عليه السّلام) لمّا ودّع أخته زينب (عليها السّلام) وداعه الأخير قال لها: 🔻يا اأختاه، لا تنسيني في نافلة الليل. 🔻و هذا الخبر رواه هذا الفاضل، عن بعض المقاتل المعتبرة أيضا، فلقد كانت في عبادتها ثانية أمّها الزّهراء (عليها السّلام)، و كانت تقضي عامّة لياليها بالتهجّد و تلاوة القرآن. 📜عوالم العلوم و المعارف و الأحوال من الآيات و الأخبار و الأقوال، ج‏11، ص 954 @Arshiv_Gholam
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
مادر میان کوچه.mp3
11.69M
🎙مادر میان کوچه🎙 🔰 کربلایی حسین سیب سرخی @Arshiv_Gholam
14011003-13.mp3
1.77M
🎙من از تو تو را خواهم🎙 🔰 کربلایی هادی خادم حسینی @Arshiv_Gholam
داد از این درد که افتاده به جانم.mp3
15.35M
🎙لستُ أدری خبر المسمار🎙 🔰 کربلایی حسین سیب سرخی @Arshiv_Gholam
1_2570670372.mp3
18.89M
🎙و اجعلنا من بین أیدیهم سدّاً🎙 🔰 حاج مهدی رسولی @Arshiv_Gholam
🔰و روى بعض المتتبّعين عن الإمام زين العابدين (عليه السّلام) أنّه قال: 🔻إنّ عمّتي زينب كانت تؤدّي صلواتها من قيام، الفرائض و النوافل عند سير القوم بنا من الكوفة إلى الشّام، و في بعض المنازل كانت تصلّي من جلوس. فسألتها عن سبب ذلك؟ فقالت: أصلّي من جلوس لشدّة الجوع و الضّعف منذ ثلاث ليال، لأنّها كانت تقسّم ما يصيبها من الطّعام على الأطفال، لأنّ القوم كانوا يدفعون لكلّ واحد منّا رغيفا واحداً من الخبز في اليوم و الليلة. 📜عوالم العلوم و المعارف و الأحوال من الآيات و الأخبار و الأقوال، ج‏11، ص 954 @Arshiv_Gholam
عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَبِي نَهْشَلٍ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (علیه السّلام) قَالَ قَالَ: 🔸مَنْ عَذَرَ ظَالِماً بِظُلْمِهِ سَلَّطَ اللَّهُ عَلَيْهِ مَنْ يَظْلِمُهُ فَإِنْ دَعَا لَمْ يَسْتَجِبْ لَهُ وَ لَمْ يَأْجُرْهُ اللَّهُ عَلَى ظُلَامَتِهِ. 🔹عبد اللَّه بن سنان گويد حضرت صادق (عليه السّلام) فرمود: هر كه براى ظالم در ستمى كه كرده است عذر بتراشد (و در صدد دفع سرزنش و ملامت مردمان نسبت به او برآيد) خداوند بر او مسلّط كند كسي را كه به او ستم كند، و اگر دعا كند (كه آن ستم را از او دور كند) مستجاب نكند، و در برابر ستمى كه به او شده پاداشى به او ندهد. 📜الكافي، ج‏2، ص 334 @Arshiv_Gholam