به یه ادمین فعال نیازمندیم
@Syahshej
جهت ادمین شدن به آیدی زیر پیام دهید
سلام دوستان گلم
از امروز رمان جدید ارسال میشه
روزی پنج پارت
امیدوارم خوشتون بیاد
🦋🌙🦋🌙🦋🌙🦋🌙🦋🌙🦋🌙🦋🌙
❤️﷽❤️
🍃 #پارت_اول
💞 دختر بسیجی 💞
ما شین رو تو ی پارکینگ بزرگ برجی که بخش اداری شرکت توش قرار داشت
پارک کردم و به طرف آسانسور قدمای بلند برداشتم.
حسابی از کار بابا که بدون مشورت با من نیروی جدید برای بخش اداری
استخدام کرده بود عصبی بودم و می خواستم زود تر نیروها رو ببینم و بهشون
بفهمونم که همه کاره ی این شرکت منم و اونا باید فقط باید با اجازه من
استخدام بشن و کارشون رو شروع کنن.
تو ی آسانسور وایستاد م و دکمه ی طبقه ی دهم رو زدم.
هنوز هم صدای عصبی بابا ت وی گوشم میپیچید که گفته بود اگه می خوام تو
ی ِسمَتم باقی بمونم نباید کسایی رو که او استخدام کرده اخراج کنم.
با ر سیدن به طبقه ی دهم، کلافه وعصبی در آسانسور رو باز کردم و ازش خارج
شدم ولی همین که یه قدم برداشتم و خوا ستم به سمت دفتر برم، محکم به کسی خوردم و از حرکت وایستادم.
دختر چادری ا ی که بهش خورده بودم، در هما ن حال که مشغو ل جمع کردن
برگه های ولو شده ر وی زمین بود سرم غر زد :
_آقا حواستون کجاس؟ این چه مدل راه رفتنه ؟
این دختر بد موقع ای رو برای غر زدن انتخاب کرده بود! چون اولا من اهل معذرت
خواهی نبودم و دوما انقدر عصبی بودم که دلم می خواست همونجا خفه اش کنم
به خصوص او که محجبه بود و من عجیب با این جور آدما دشمن بودم.
رو بهش با عصبانیت غریدم:خواستی یه گوشه وایستی تا نخورم بهت!
او که حالا برگه ها رو جمع کرده بود درست سر جاش وا یستاد و گفت: واقعا که... !
💕 #ادامه_دارد...
🕊به قلم بانو اسماء مومنی🕊
🦋🌙🦋🌙🦋🌙🦋🌙🦋🌙🦋🌙🦋🌙
🦋🌙🦋🌙🦋🌙🦋🌙🦋🌙🦋🌙
❤️﷽❤️
🍃 #پارت_دوم
💞 دختر بسیجی 💞
به سمت آسانسور ی که پشت سر من قرار داشت پا تند کرد که مانع حرکتش شدم
و با اخم پر سیدم:واقعا که چی؟
با پرویی تمام به چشمام زل زد و گفت:من یه گوشه وایستاده بودم تا آسانسور بیاد
ولی مثل اینکه شما خیلی عجله داشتی و بدون اینکه جلوت رو نگاه کنی
بیرو ن پریدی و باعث شدی برگه هایی که من بر ای مرتب کردنشون کلی وقت
گذاشتم بریزن و مجبور باشم دوباره مرتبشون کنم!
حالا هم به جای عذر خواهی سرم غر می ز نی!
_من عذر خواهی بلد نیستم!
_چه بد! سعی کن یا د بگیری.
قبل اینکه من بخوام چیز ی بگم با قدما ی بلند از کنارم گذشت و سوار آسانسور شد.
من که همینجور ی هم حالم گرفته بود، با این حرکت دختره حرصی تر شدم و
نفسم رو عصبی بیرون دادم و به سمت دفتر بزرگ شرکت قدم برداشتم.
با ورودم منشی که طبق معمول تو ی آرایش کردن چیزی رو از قلم نینداخته بود
به احترامم پا شد و رو به من سلام کرد.
بدون اینکه جوابش رو بدم و بدون توجه به کارمندای ی که به احترام من بلند شده
بودن و در حالی که به منشی می گفتم به پرهام بگه بیا د به اتاقم به سمت اتاقم
قدم برداشتم و وارد اتاق شدم و در رو پشت سرم بستم.
کتم رو از تنم د ر آورد م و ر وی پشتی مبل چرمی ای که جلوی میز کارم بود
انداختم و رو ی مبل ولو شدم که پرهام طبق معمول بدون در زدن وارد اتاق شدو سر و
صداش فضای اتاق رو پر کرد و با نیش باز گفت:
_ َب ََه سلام آقا ی جاوید! چه عجب ما شما رو روئیت کردیم!؟
_خفه بابا! عرضه ندار ی دو روز اینجا رو بگردونی، آدم نمیتونه هی چ کار ی رو
بهت بسپاره.
_به من چه که این بابات به همه جا سرک می کشه و می خواد از کار همه سر در
بیاره.
رو ی پام وایستادم و در حالی که به سمت دیوا ر شیشه ای اتاق می رفتم
گفتم:اگه تو دهن لقی نمی کرد ی و نمی گفتی قراره نیرو استخدام کنیم او هم توی این کار دخالت نمی کرد.
رو ی مبل نشست و گفت:من که نمی دونستم می خواد اینجور ی کنه، او اومد
اینجا و غر زد کارا دیر انجام می شه منم گفتم برا ی همین می خوایم چند نفر رو
استخدام کنیم که او هم از خدا خواسته گفت خودم اینکار رو می کنم.
_ حالا کی رو استخدام کرده که انقدر سر من غر ز دی که خوب نیستن و باهاشون
کنار نمیای؟
_دوتا مرد متأهل و یه دختر...
_خب این کجاش مشکل داره؟
💕 #ادامه_دارد...
🕊به قلم بانو اسماء مومنی🕊
🦋🌙🦋🌙🦋🌙🦋🌙🦋🌙🦋🌙
🦋🌙🦋🌙🦋🌙🦋🌙🦋🌙🦋🌙
❤️﷽❤️
🍃 #پارت_چهارم
او همیشه دخترا ی به قول خودش خوشکل و پسرا ی پایه رو انتخاب می کرد ولی
اینبا ر بابا نذاشته بود او کوچکترین دخالتی بکنه و دختری رو استخدام کرده بود
که معلوم بود حسابی لج پرهام رو در آورده و حالا پرهام هم از من می خواست یه
جوری اخراجش کنم تا بتونه کسی که خودش می خواد رو بیاره سر کار.
من و پرهام سالهایی زیا دی بود که با هم دوست بود یم و تقریبا همه ی وقتمون با
هم می گذشت.
شخصیتش جو ری بود که در عرض ی ک هفته چندین دوست دختر عوض می
کرد یا این که در حال واحد با چند نفر دوست بود.
با چهار دختر مجر دی که توی شرکت مشغول به کار بودن هم رابطه داشت و از
جمله بیشترین ارتباطتش با ناز ی منشیمون بود.
ولی من بر عکس او، دیر با کسی دوست می شدم و بیشتر، دختر ای اطرافم بودن
که به سمت من میومد ن که من ازشون خوشم نمی یومد و محلشون نمی ذاشتم.
سایه دختر دوست بابا، تنها کسی بود که اونروزا فقط باها ش در حد حرف زد ن و
بیرون و مهمون ی رفتن دوست بودم و می دیدمش.
سایه من رو همسر آیند ه اش می دونست و لی من او رو فقط یه عروسک بر ای پر
کردن اوغات فراغت می دیدم.
چون من کسی نبودم که به راحتی عاشق کسی بشم و براش غش و ضعف برم.
هنوز هم فکر دختری که توی راهرو بهش خورده بودم رهام نکرده بود.
او بر عکس دخترایی بود که تا من رو می دید ن توی صداشون ناز می ر یختن و
قصد داشتن باهام دوست بشن .یه جور ایی این بی اعتناییش رو ی اعصابم بود.
با صدای زنگ گو شی م از فکرش در اومدم.
💕 #ادامه_دارد...
🕊به قلم بانو اسماء مومنی🕊
🦋🌙🦋🌙🦋🌙🦋🌙🦋