💥سبک: #واحد 🎤مداح: #مهدی_سلحشور 🏴 #واحد استقبال #محرم قدم قدم راه میام با نوحه و آه میام با نوکرای حسین به محضر شاه میام شاه سلام علیک ماه سلام علیک ابی عبد الله سلام علیک اشک سلام علیک ای صاحب مشک سلام علیک تمام زندگیم مال حسینه دلم همواره دنبال حسینه خدا رو شکر نوکرم من نوکر این درم ایشالله که اربعین بازم میام تا حرم ای شه با کرم داسمتو میبرم تو شاهی و تا به ابد نوکرم ای شه با وفا از همین روضه ها سلام ما به ساکن کربلا نسیم کربلا برده دلا رو میگیره مادرت دستای ما رومداحی های ناب و جـوون_پـسـنـد ●بـروزتــریــن شــور و روضـه ها از بـهتـریـن مداحـان کشور ⚪مــطـابـق باهــرخـواسته و ســلیقـه ای ایــنــجــا پـــاتـــوق بـــچــه مــذهبــــیاست🇮🇷 👇👇👇👇👇👇 《 《 https://t.me/joinchat/AAAAAFAXED9XpwRT0pI86w

‍ . بسم الله النور __________________________ سربند #نوحه_محرم_۱۴۴۲ #امیر_حسین_الفت __________________________ اهل البکا قام العزا فی ماتم الحسین به کربلا یا من له البکاء فی غربته یا من له الهدی فی روضته یا من له الشفا فی تربته فی تربته ۲

. #سبک_211_محرم #ورودیه_محرم #طلیعه_محرم #توسل_به_امام_زمان_علیه_السلام #زمینه_وشور #امام_زمان #محرم اللهم عجّل لولیک الفرج.....‌ دوباره دیده ها دریایی شده دوباره قلب ما زهرایی شده محرم اومد حسینیه ها شد ملجأ قلب همه محرم اومد دوباره دست ما رو گرفته فاطمه محرم اومد همین روضه ها، بر درد عالم مرهمه محرم اومد و بعد از اشک بر حسین دعای فرج رو می خونیم با زینبین اللهم عجّل لولیک الفرج... 🌸🌸🌸🌸🌸 ظهورت پایان ِ هرچی سخته شروع دورانی از خوشبختیه بیا مهدی جان بیا ای آخرین منجی،ای آب حیات بیا مهدی جان بیا که بی درمونه دردای نوکرات بیا مهدی جان ظهور تو شد تنها حلال مشکلات محرم اومد و همراه سینه زنا دعای فرج رو میخونیم ما نوکرا اللهم عجّل لولیک الفرج...... 🌸🌸🌸🌸🌸 ببین آقا بی تو شیعه بی کسه بیا که دوران ِ هجر تو بسه بیا مهدی جان بیا ای صاحب روضه ها،یابن الحسن بیا مهدی جان بیا روضه بخون واسه شاه بی کفن بیا مهدی جان بیا ای منتقم شاه دور از وطن محرم اومد و زیر پرچم عزا دعای فرج رو میخونیم در روضه ها اللهم عجّل لولیک الفرج..... ✍عبدالمحسن 👇

غزل اول جلسه ای شب تاسوعا امام زمان عج الله تعالی فرجه الشریف بیا که محفل ما بی تو آسمانی نیست اگر نظر نکنی اشک دیدگانی نیست تو پیر گریهء مایی مرا دعائی کن که بی دعای تو خیری در این جوانی نیست بهار بودن من دیده های نمناک است به روضه ها که ببارم دگر خزانی نیست چقدر دوری از تو ز گریه دورم کرد برای وسعت این رزق جُز تو بانی نیست شباهت من و تو این لباس مِشکی شد وگرنه بهر رسیدن به تو توانی نیست گذشت هم رمضان و گذشت هم عرفه هنوز غرق گناهم غمم نهانی نیست به دستهای عمویت بگیر دست مرا که بهتر از تو مرا چاره و اَمانی نیست بیا به روضهء دستِ قَلم سراسیمه بیا و روضه بخوان جز تو روضه خوانی نیست بیا بگو که علمدار بر زمین اُفتاد ز چشم پاره بگو قدرت بیانی نیست بگو چه شد که ز پهلو سرش به نیزه نشست که بعد از آن به تن اهل خیمه جانی نیست مگر چه بوده عمودی که بر سرش آمد که بهر ساقیِ طفلان لب و دهانی نیست ز علقمه که می آمد حسین شَک کردند صدا زدند که بابای ما کمانے نیست مجتبی صمدی شهاب

غزل مصیبت حضرت عبّاس(ع) رفتی و رفت دگر سایهء تو از سرمن بی تو پاشید زِ هم هیمنهء لشکر من همه از قَدّ رشید تو سخن میگفتند شده ای از چه کنون مثل علی اصغر من با زمین خوردن تو شاه زمینگیر شده این قد و قامت درهم نشود باور من روبھان آمده بالای سرت می رقصند غُرّشے کن که بترسند ز شیر نَرِ من دستھايت که دلِ معرکه بر خاک اُفتاد همه گفتند دگر خاک شده بر سر من کاش میشد که نقابے بزنی بر چھره چشم خوردی که شدی مُحتضری در برِمن تیر ، هَم مردُمکِ چشم تورا پاشیده هم که انداخته از پا و کمر پیکر من خونِ پیشانے تو پاک شده قبل از من گوئیا دست کشیده به سرت مادر من بی تو سردار به بَد دردسرےاُفتادم می شود ختم به بد غائله ای آخر من بی نگهبانے زن های حرم از یک سو تشنگیِ حرمم دردسرِ دیگر من نَبرم خیمه تورا روے سرت میریزند ببرم خیمه تو را جان بدهد دختر من زده صدھا گرهء کور غمت بر کارم بی تو بر باد رود مقنعهء خواهر من مجتبی صمدی شهاب محرم ۱۳۹۸

دلدارم حسینه ، دار و ندارم حسینه اونکه بهش زندگیمو بدهکارم حسینه با تو خوبه حالم ، ای پشت و پناه عالم از اینکه غلامم خیلی به خودم میبالم آخ که چقدر ماهی ، اَباعبداللّهی من نوکر دربار تو هم شهنشاهی به به چه آقایی ، ثانی نداری خدایی به حق رقیه یک نظری یک نگاهی بی تو باشم غم دارم یه زیارت کم دارم یه زیارت کم دارم ، ثارالله ... مددی یا ثارالله ، مددی یا ثارالله ... کشتی نجاتت سکان دارش رقیه ست هیئت خوبه چونکه پایه گذارش رقیه ست به حق رقیه این دلمو مثل زَر کن قسمتم کرب و بلا یک شب دم سحر کن دلبر و دلداری ، عشق علمداری تو رفاقت واسم تو کم نمیذاری در بند نگاتم ، عاشق گنبد طلاتم ثابت میکنم که تا آخرش من باهاتم بی تو باشم غم دارم یه زیارت کم دارم یه زیارت کم دارم ، ثارالله ... مددی یا ثارالله ، مددی یا ثارالله ... مستم مستِ چای آخر روضت آقاجون امشب یه کرب و بلا کنار بذار برامون سُرخه سینم از بس محکم زده ام به سینه آخه بی بی زهرا نوکرشو داره میبینه همه ی کس و کارم ، ماه شب تارم به جون اباالفضل خیلی دوسِت دارم دوسِت دارم آقا از همون قدیم ندیما بازم جَمعِه مثله سابق جمع کریما بی تو باشم غم دارم یه زیارت کم دارم یه زیارت کم دارم ، ثارالله ... مددی یا ثارالله ، مددی یا ثارالله ... شاعر : #محمد_محمدزاده یاحسین

یادم نمیره پسرم به سینه ناخن زدنت2 قدّتو یه زره نداشتیم که بپوشم به تنت خوابیده بودی زیر خاک دیدم هف،هشتا نیزه رفت تو بدنت *آخه دشمن فکر کرد اینجایی که خاک جمع شده زیورآلاتی چیزی مخفی کردند؛همه با نیزه فرو کردند* خوابیده بودی زیر خاک دیدم هف،هشتا نیزه رفت تو بدنت وای که هرچقدر دقیق حرمله گلوت رو زد درعوض این نیزه دار هدف گیری نکرد نیزه رو بی هوا زد حالت چشات تغییری نکرد (یادم نمی ره پسرم،کارتو به کجا کشوند برای یک ساعتم جسم تو زیر خاک نموند)2 اونکه سرِ خاکیتو برد *شما فرمودید:سر ابی عبدالله رو تو آب فرات شست و شو دادند،اما سر این شیر خواره چطور؟!* یادم نمیره پسرم،کارتو به کجا کشوند برای یک ساعتم جسم تو زیر خاک نموند اونکه سرِ خاکیتو برد سرت رو با غلاف شمشیر میتکوند *ای حسین...حسین...حسین..." اینقدر این مصیبت سنگین بود، خدا خودش به امام حسین تسلیت گفت،ارباب ما تکلیف همه عالمو معلوم میکنه؛ همچین که بچه تیر خورد مونده بود خیمه بره،کجا بره"بیایدکمک اربابتون کنید... حسین... حسین... * داری میری تو میدون زود برگرد میشه مادر پریشون زود برگرد به دل من بد افتاده عزیزم برو اما علی جون زود برگرد میدونستم گلوت پاشیده میشه گل امید مادر چیده میشه گلوی تو کوچیکه،نیزه پهنه نوکش از

 دوست دارم تشنه باشم شیر مادر را ننوشم تا كه جام از دست شاه جنت المأوی بگیرم دوست دارم از زمین كربلا خونم بجوشد تا زقاتل انتقام خویش چون یحیی بگیرم دوست دارم قبر من آغوش ثارالله باشد راه معراج فسبحان الذی اسراء بگیرم امام زمان،بعد از ظهور ابتدای قیام به كربلا میآد، دست داخل قبر مبارك می كند، بأی ذنب ٍ قَتَلوك. این بچه رو به چه گناهی كشتند.. بدون مقدمه من روضه ی علی اصغر علیه السلام بخونم. روضه علی اصغر علیه السلام روضه ای است كه دل عالم رو به درد میآره. هم باید مراعات كرد و هم باید حقیقت رو گفت. من به یك روایتی از مُهَیّجُ الْاََحزان به نقل از لهوف كه ابی عبدالله اومد مقابل خیمه فرمود: نَاوِلِینِی وَلَدِیَ الصَّغِیرَ حَتَّى أُوَدِّعَهُ. بچه ام رو بدهید من باهاش وداع كنم. فَأَخَذَهُ وَ أَوْمَأَ إِلَیْهِ لِیُقَبِّلَهُ فَرَمَاهُ....1ببینید. فرماه. یعنی رها كرد تیر رو. تو این نقل از روضه نیومده در لهوف كه گلو به بازو دوخته شد. اما یه چیز دیگه ای اومده كه از اون جان كاه تر. بچه رو گرفت ببوسه. قبل از بوسه ی حسین تیر رسید. چه بی مقدمه روضه میخونی؟ من بی مقدمه روضه میخونم؟ حرمله بی مقدمه زد. حسین از بچه بوسه نگرفته،گردن بچه پاره شد. گوش تا گوش پاره شد. فَقَالَ لِزَیْنَبَ خُذِیهِ تا این طوری شد فرمود:زینب جان بگیرش. خانم زینب بچه رو گرفت. دو تا دست مبارك رو زیر گلو برد. خونها رو به آسمان پاشید. اونی هم كه هست بیشترین قوله. فرمود: ای قوم شما كشتید زن و بچه و شیعیان من رو. جوونهای من رو . زن بچه ی من تشنه اند،آبی بدهید به اینها برسونم. اینها كه شمشیر دست ندارند. بچه رو جلوی لشكر آورد. فرمود: منّوا عَلَی بن المصطفی.. منت بذارید. بر پسر پیغمبر. بشربة یحیی بها. به یه مقدار آب اطفال ما زنده میشوند. اطفالنا من الظمأ از تشنگی اطفال ما دارند میمیرند حیث الفرات سائلٌ. یعنی آب فرات داره میره، ضرری به شما نمی زنه. مگه یه بچه چقدر آب می خوره. داشت حرف می زد. تیر رها شد. همه لشكر دارند می بینند. یه مرتبه دیدند. از سمتشوت یه شی ء ای خارج شد. بچه بال زد رو دست بابا. اصغر سر آورد ارباب ذبح اكبرش را اصغر آورد ذبح اكبر، اضغر ِ. ذبحی كه همه ی عالم دارن براش بال می زنند. بی دین ها. اونایی كه حسین رو اصلاً نمی شناسند. اونایی كه رو حقانیت ابی عبدالله شك دارند. می گن: همش یه طرف این بچه رو برا چی كشتند؟ بی دینها اینجا حق میدن. اصغر سر آورد،ارباب ذبح اكبرش را اصغر آورد بر روی دستش مبعث شده،یعنی خدا پیغمبر آورد این دفعه آقا همراه خود،یك طفل نه یك لشكر آورد در حرف آخر او، اولین سرباز خود را آخر آورد زیر عبایش مسجد ،به همراه خودش یك منبر آورد در مجلس تیر واعظ سه روضه، از لهوف ِ حنجر آورد سهم گلو شد آن تیر كه ،عباس را از پا در آورد یعنی سه شعبه هی خنجر و ،هی خنجر و هی خنجر آورد یعنی سه شعبه شمر و ،سنان و زجر را زجر آور آورد یعنی سه شعبه با خویش،گوش و گوشوار و معجر آورد یعنی سه شعبه مثل سنان،هی نیزه را بالاتر آورد یعنی سه شعبه شمری شدو آخر چكمه را از پا در آورد یعنی سه شعبه شد صاربان،انگشت با انگشتر آورد یعنی سه شعبه خولی شد و،همراه سر خاكستر آورد دیگه كار تموم شد حسین تكلیف همه ی عالم رو معلوم میكنه. عبیدالله بن زیاد و پسرش رو آوردند پیش مختار، گردن هر دوشون رو زد. سرهاشون رو جلو مختار گذاشتند. از خوشحالی شروع كرد لبخند زدن. الحمدالله قاتل حسین رو گردن زدم. دور و بری ها گفتند: مختار این دو تا سر عوض سر حسین و علی اكبرش. این قدر ناراحت شد. صدا زد سه چهارم زمین رو اگر بكشم و اگر درو كنم و از دم تیغ بگذرونم به اندازه انگشتی كه صاربان برید نمیشه. 1. در آن لحظه آخر، امام (ع) برای وداع، جلو خیمه آمد و به خواهرش فرمود: «ناولینی ولدی الصغیر حتی اودعه فاخذه و اوما الیه لیقبله فرماه حرملة بن الكاهل الاسدی (لعنه اللّه تـعـالـی) بسهم فوقع فی نحره فذبحه ثم حضر له عند الفسطاط حفیرة فی جفن سیفه فدفنه فیها بدمائه .فرزند خرد سالم را بیاور تا با او وداع كنم، چون او را گرفت و خواست ببوسد، حرمله تیری را پرتاب كـرد كـه بـه گلوی جناب علی اصغر اصابت كرد و حضرت كنار خیمه برای او قبری را حفر كردند و او را با همان وضع خون آلود، دفن نمودند. ملهوف، 49 ابصار، 24.