حدیث داریم معاشرت با بنده‌هایی مثل شما که به یاد خدا هستن باعث رحمته

و نشست و برخواست با غافلین باعث مایوس شدن از رحمت خدا

برم با دوستی که ایمان داره لفظا اما تو رفتارش تو گفتارش تو اعمالش غفلت از خدا نمایانه نشست و برخواست کنم مشخصا منو هم از رحمت خدا مایوس میکنه

کسی که از یاد خدا اهل بیت پیامبر معاد غفلت نکنه امید همنشین قلبشه یه گیر و گرفتاری پیش بیاد نا امید نمیشه چون رحمت خدا رو باور داره

اما اونی که غافله همه چیز رو از اسباب مادی میبینه در صورتی که کل هستی به اراده و خواست خداست و اگر دنبال هدف و مقصودی هم هستیم باید بدونیم که فقط از خداوند باید طلب حاجت کنیم

خدا تو رو بی دلیل به ماه خودش نیاورده یلحظه فکر کن هزار و یک دلیل تو ذهنت میاد ازینکه چه چیزایی میتونست مانع این اومدن بشه

اومدنت رو قدر بدون و در تدارک بهره بردن ازین ماه باش

تو دعای افتتاح داریم که خدایی که اجازه دادی صدات بزنم پس حالا حمد و شکرم رو بشنو و درخواستم رو اجابت کن

مثل همینه وقتی میزبان میشی و میهمانی میگیری به دنبال راحتی میهمانت هستی و اگر درخواستی کنه رفع حاجت میکنی

حالا خدا این ماه، ماه توعه این میهمانی به میزبانی توعه این دعوت به خواست توعه منم که بنده‌ی توام پس به رسم میزبانی منو با پذیرش توبه‌م و براورده بخیر شدن حوائجم پذیرایی کن.

به زبون خودتون با خدا حرف بزنید بچه‌ها تصور کن خدا اونور خط فقط داره صدای تو رو می‌شنوه کسی دیگه‌ای نیست تلفن یه وسیله ارتباطی بین دو طرف هست همینقدر خاص و سوپرویژه بدون این فرصت برقراری ارتباطتتو

مثل دعای افتتاح که به نقل از یکی از صحابه‌ی خاص امام زمان از ایشون نقل شده راه درخواست حوائجت رو اینطور با شکر و حمد و ثنا و ستایش شروع کن بعد به پیامبرا و اهل بیت درود و سلام و صلوات بفرست بعد تمرکز قلب و زبانت رو به تنها ولی و وصی خدا معطوف کن و از امام زمان با خدا حرف بزن که بنده‌ی خاصه‌ی خداونده و بگو که در دوران غیبتش منتظرشون هستی بگو که میخوای از هرچی داری برای یاری امام زمان مایه بذاری