#شبهات 0⃣1⃣بررسی دو نام مشابه هم در مقاتل : ۱)نافع بن هلال! ۲)هلال بن نافع! #نافع_بن_هلال_جملی_رحمه_الله @AsnadolMasaeb

1⃣«نافع بن هلال» : نام کامل او «هلال بن نافع بن هلال بَجَلی» است که در زیارتی آمده است : «السَّلَامُ عَلَی نَافِعِ بنِ هِلَالِ بنِ البَجَلِی المُرَادِیِّ»(۱) مرحوم شیخ مفید نیز نام او را «نافع بن هلال بجلی» ذکر کرده است.(۲) و در برخی مقاتل مانند مقتل خوارزمی او را «نافع بن هلال جَمَلی» ذکر کرده اند.(۳) به هر حال؛ او از صحابی امام علی(ع) بود که مردی شجاع، قاری قرآن، حافظ و كاتب حديث بود و در هر سه جنگ امام علی(ع) «جمل و صفین و نهروان» شرکت داشت.(۴) تا اینکه در سال ۶۰ هجری، قبل از شهادت حضرت مسلم، در منزلگاه «عذیب هجانات» به کاروان امام حسین(ع) پیوست.(۵) در کربلا؛ با شدت گرفتن محاصره امام حسین(ع) و یارانش از سوی سپاه عمر بن سعد، راه ورود به آب نیز بر امام حسین(ع) و یارانش بسته شد. امام حسین(ع) حضرت عباس(ع) را به حضور طلبید و به ایشان فرمود که؛ شبانه و به پرچمداری «نافع بن هلال» با سی سوار و بیست پیاده، به سوی فرات رفته آب به خیمه‌ ها برسانند.(۶) شب عاشورا، نافع همانند دیگر یاران امام(ع)، وفاداری خود را به امام(ع) ابراز داشت.(۷) نافع در روز عاشورا نیز همانند دیگر یاران امام حسین(ع)، پا به میدان نهاد، در حالی که این چنین رجز می خواند : «أَنَا عَلَی دِینِ عَلِیِّ(ع)» و در مقابل او شخصی از سپاه ابن زیاد به نام «مزاحم بن حدیث» رجز می خواند و می گفت : «أَنَا عَلَی دِینِ عُثمَانَ» نافع بن هلال گفت : تو بر دین شیطانی! سپس نافع با شمشیر بر او حمله کرد؛ او را به هلاکت رساند.(۸) نافع بن هلال، تیرانداز ماهری نیز بود و او با پرتاب تیرهایش، ۱۲ نفر از سپاهیان عمر بن سعد را کشت و بسیاری را مجروح ساخت. هنگامی که تیرهایش تمام شد، شمشیر خود را برکشید و در این حالی که این رجز را می‌خواند : «أنَا الغُلامُ اليَمَنِيُّ البَجَلِي‏ ديني عَلى‏ دينِ حُسَينِ بنِ عَلِي‏ أَضرِبُكُم ضَربَ غُلامٍ بَطَلِ‏ ويَختِمُ اللَّهُ بِخَيرٍ عَمَلي‏» من جوانى يمنى، و از قبيله بجلى هستم، دين و آئينم همان دين حسين بن على(ع) است. شما را به سان جوانى قهرمان، مى‏ زنم‏ و خداوند، عملم را ختمِ به خير مى‏ كند.(۹) سپس به صفوف لشکر دشمن حمله‌ور شد. لشکر دشمن چاره‌ی کار را در حمله‌ی دسته جمعی به او دید، سپس او را محاصره کردند. بلاذری می نویسد : «ثُمَّ كَسَرَت عَضُدَهُ وَ أَخَذَ أَسِيرَاً فَضَرَبَ شِمرُ عُنُقَهُ» سپس بازوان او را شکستند و او را به اسارت گرفتند و شمر گردن او را زد و او به شهادت رسید.(۱۰) ┈┉┅━━━━━━━━┅┉┈ 2⃣هلال بن نافع : اما هلال بن نافع نیز در واقعه کربلا حضور داشت، ولی جزو سپاهیان عمر بن سعد و از گزارشگران آن واقعه بود. همان کسی است که داستان شهادت امام حسین(ع) در قتگاه را نقل می کند. مثیر الاحزان و همچنین لهوف در این باره نقل می کند که؛ هلال بن نافع می گوید : «إِنِّي لَوَاقِفٌ فِي عَسْكَرِ عُمَرَ بْنِ سَعْدٍ إِذْ صَرَخَ صَارِخٌ أَبْشِرْ أَيُّهَا الْأَمِيرُ قَدْ قُتِلَ الْحُسَيْنُ(ع) فَبَرَزْتُ بَيْنَ الصَّفَّيْنِ وَ إِنَّهُ لَيَجُودُ بِنَفْسِهِ فَوَ اللَّهِ مَا رَأَيْتُ أَحْسَنَ مِنْهُ وَ لَقَدْ شَغَلَنِي نُورُ وَجْهِهِ وَ جَمَالُ هَيْبَتِهِ‏ عَنِ الْفِكْرَةِ فِي قَتْلِهِ» من در ميان سپاه عمر بن سعد ايستاده بودم كه ناگهان فریادگری شادى‏ كنان فرياد بر آورد كه؛ هان اى امير! مژده‏ ات باد كه حسين(ع) كشته شد! من از ميان سپاه اموى بيرون آمدم تا ببينم جريان چيست كه يكباره چشمم به حسين(ع) افتاد. آرى، او در واپسين لحظات زندگى و در حال جان دادن بود كه من او را ديدم. به خداى سوگند كه تاكنون سيمايى به زيبايى و نورافشانى سيماى او نديده‏ ام! شكوه و عظمت وصف ناپذير حسين(ع) و درخشندگى سيماى تابناك او، چنان مرا گرفت كه در يك لحظه فاجعه ی سهمگين شهادت آن حضرت(ع) را از يادم برد.(۱۱)(۱۲) ولی خوارزمی می نویسد : در روز عاشورا؛ «ثُمّ خَرَجَ نَافِعُ بنِ هِلَالِ الجَمَلِیِّ وَ قِیلَ هِلاَلُ بنُ نَافِعِ» سپس نافع بن هلال و در نقلی؛ هلال بن نافع خارج شد و به میدان رفت.(۱۳) اما سماوی می نویسد : نام او «نافع بن هلال بن نافع بن جمل بن سعد العشیرة بن مذحج المذحجی الجملی» است. و در برخی کتب «هلال بن نافع» آمده است، اشتباه است؛ و درباره «جملی» آورده است که او منسوب به جمل، است که تیره‌ای از مذحج است و بجلی اشتباه است.(۱۴) 📚منابع : ۱)اقبال الاعمال سید بن طاووس، ج۲، ص۵۷۶ ۲)الارشاد شیخ مفید، ج۲، ص۱۰۳ ۳)مقتل الحسین(ع) خوارزمی، ج۲، ص۲۰ ۴)الکامل ابن اثیر، ج۴، ص۲۹ ۵)مثیرالاحزان ابن نما حلی، ص۳۱ ۶)انساب الاشراف بلاذری، ج۳، ص۱۸۱ ۷)الفتوح ابن اعثم، ج۵، ص۸۳ ۸)الارشاد شیخ مفید، ج۲، ص۱۰۳ ۹)المناقب ابن شهرآشوب، ج۴، ص۱۰۴ ۱۰)الفتوح ابن اعثم، ج۵، ص۸۳ ۱۱)مثیرالاحزان ابن نما حلی، ص۷۵ ۱۲)اللهوف سید بن طاووس، ص۱۲۸ ۱۳)مقتل الحسین(ع) خوارزمی، ج۲، ص۲۰ ۱۴)ابصار العین سماوی، صص۱۴۷-۱۵۰ @AsnadolMasaeb

✍برخی از روضه ها و مرثیه هایی که گاهی از برخی مادحین شنیده می شود، ولی در عین حال دارای سندی ضعیف یا بی سند هستند! #روضه_های_بی_سند #روضه_های_جعلی 5️⃣ #قسمت ⬅️ پنجم :👇 @AsnadolMasaeb

1️⃣4️⃣نقل شده که؛ 🎤«وقتی حضرت عباس(س) به شهادت رسید، حضرت فاطمه(س) در علقمه حضور یافت و سر مبارک عباس(ع) را به دامن گرفت و او را پسرم خطاب کرد!» ✍این داستان متاسفانه بیشترین نقل را در بین مادحین داشته که مسلما کذب است و در هیچ منبعی بدان اشاره نشده است. ┈┉┅━❀♦️⚫♦️❀━┅┉┈ 2⃣4️⃣نقل شده که؛ 🎤«حرمله سه تا تیر سه شعبه به کربلا آورده بود و هر یک را برای شخصی خاص به کار برد. یکی را برای حضرت عباس(ع) و دیگری را برای حضرت علی اصغر(ع) و آخری را هم برای امام حسین(ع)!» ✍اینکه در میان قتله ی امام حسین(علیه السلام) شقی ترین آنها «حرمله بن کاهل» بود، شکی در آن نیست، که حتی طبق مقاتل، وی مستقیما در شهادت پنج شهید بنی هاشم در کربلا، نقش داشت : ۱) #ابوبکر_بن_حسن_رحمه_الله(۱) ۲) #حضرت_علی_اصغر_علیه_السلام(۲) ۳) #حضرت_عباس_علیه_السلام(۳) ۴) #حضرت_عبدالله_بن_حسن_علیه_السلام(۴) ۵) #امام_حسین_علیه_السلام(۵) 👤سید بن طاووس(۶۶۴ق) درباره شهادت امام حسین(علیه السلام) می نویسد : در روز عاشورا؛ «فَأَتَاهُ [حَرْمَلَةُ] سَهْمٌ مَسْمُومٌ لَهُ ثَلَاثُ شُعَبٍ فَوَقَعَ عَلَى قَلْبِهِ» حرمله بن کاهل، تیرى سه شاخه و زهرآلودی را به قلب امام حسین(علیه السلام) نشانه رفت و آن تیر بر قلب مقدس حضرت(ع) نشست.(۶) پس تیر سه شعبه فقط برای امام حسین(علیه السلام) که در مقاتل معتبر به آن اشاره شده است، استفاده شد. البته نقل تیر سه شعبه برای حضرت علی اصغر(ع) فقط در کتاب «وقایع الأیام» اثر «ملا علی واعظ خیابانی»(۱۳۲۷ش) آمده است که این نقل سندیت تاریخی و متقن ندارد.(۷) 📚منابع : ۱)الکامل ابن اثیر، ج۴، ص۹۲ ۲)بحارالانوار مجلسی، ج۴۵، ص۴۶ ۳)انساب الاشراف بلاذری، ج۳، ص۲۰۱ ۴)مثیر الأحزان ابن نما حلی، ص ٧٣ ۵)۶)اللهوف سید بن طاووس، ص۱۲۰ ۷)وقایع الأیام، ص۴۵۲ ┈┉┅━❀♦️⚫♦️❀━┅┉┈ 3⃣4️⃣نقل شده که؛ 🎤«حضرت فاطمه(س) هر شب جمعه در کربلا حضور دارد و برای امام حسین(ع) روضه می خواند و ناله زنان می گوید : یَا بُنیَّ! قَتلوکَ و مِن المَاءِ مَنعوکَ!» ✍در مورد حضور حضرت فاطمه(سلام الله علیها) در شبهای جمعه در کربلا، باید گفت که روایتی که به آن تصریح کرده باشد، وجود ندارد. اما از امام صادق(علیه السلام) نقل شده است که فرمود : «إِنَّ فَاطِمَةَ(س) بِنْتَ مُحَمَّدٍ(ص) تَحْضُرُ لِزُوَّارِ قَبْرِ ابْنِهَا الْحُسَيْنِ(ع) فَتَسْتَغْفِرُ لَهُمْ ذُنُوبَهُمْ» همانا حضرت فاطمه(سلام الله علیها) دختر حضرت رسول اکرم(ص) براى زوّار قبر فرزندش حسين بن على(علیهما السلام) حاضر می شود و برای گناهان آنها طلب آمرزش و مغفرت می نمايد.(۱) پس در این روایت، حضور ایشان مقید به مکان یا روزی خاص مثل شب جمعه نشده است. و این عبارت فوق، نیز در نقلی آمده است که، هند همسر یزید لعین می گوید : وقتی سرهای شهدای کربلا را به شام آوردند، شبی در خواب ديدم که حضرت رسول اکرم(ص) در حالی که لب و دندان امام حسین(علیه السلام) را می بوسيد و نوحه و زاری می کرد، می فرمود : «يَا وَلَدِي! قَتَلُوكَ أَ تَرَاهُمْ مَا عَرَفُوكَ وَ مِنْ شُرْبِ الْمَاءِ مَنَعُوكَ‏!» اي فرزند دلبند من! تو را کشتند و تو را از آب فرات منع کردند! مگر تو را نشناختند؟!(۲) پس این عبارت از اینجا گرفته شده است. روایت دیگری از امام صادق(علیه السلام) که فرمود : «اللَّهُ يَزُورُهُ[الْحُسَيْنَ(ع)] فِي كُلِّ لَيْلَةِ جُمُعَةٍ يَهْبِطُ مَعَ الْمَلَائِكَةِ إِلَيْهِ وَ الْأَنْبِيَاءُ وَ الْأَوْصِيَاءُ» خداوند متعال در هر شب جمعه به همراه ملائكه و پيامبران و جانشینان آنان، امام حسین(علیه السلام) را زيارت می كنند.(۳) که در این روایت هم اشاره ای به حضرت فاطمه(سلام الله علیها) نشده و طبق روایت اول حضرت فاطمه(س) هر شب زائر امام حسین(علیه السلام) است. 📚منابع : ۱)کامل الزیارات ابن قولویه قمی، ص۱۱۸ ۲)بحارالانوار مجلسی، ج۴۵، ص۱۹۷ ۳)کامل الزیارات ابن قولویه قمی، ج۱، ص۱۱۲ ┈┉┅━❀♦️⚫♦️❀━┅┉┈ 4⃣4️⃣نقل شده که؛ 🎤«امام سجاد(ع) می فرماید : هنگامی که اسرا را به کوفه می بردند، همه ما را به یک ریسمان بسته بودند و یک طرف ریسمان به بازوی من بسته شده بود و طرف دیگر به بازوی عمه ام زینب کبری(ص)! و هنگامی که همگی سوار بر ناقه ها شدیم، زینب(س) همگی را سوار کرد و وقتی هیچ محرمی نبود تا زینب(س) را سوار کند، روبه امام حسین(ع) کرد و عرضه داشت : وا غربناه! وا حسیناه!» ✍این نقل، به همین نحو، فقط در دو کتاب به آن اشاره شده است. ۱)«کتاب معالی السبطین مازندرانی حائری»(۱) ۲)«کتاب اسرار الشهاده ملا آقا دربندی»(۲) و اقوال این دو کتاب در نهایت ضعف است و هر دو از کتب غیر معتبر به شمار می روند. 📚منابع : ۱)معالی السبطین مازندرانی، ص۵۰۶ ۲)اسرار الشهاده ملا دربندی، ج۳، ص۲۷۱ @AsnadolMasaeb ادامه مطالب :👇

5️⃣4️⃣نقل شده که؛ 🎤«راوی می گوید : امام حسین(ع) خودش را بالای جناره عباسش رساند! در حین آمدن، از زمین چیزهایی را بر می داشت و می بوسید که من احساس کردم قرآن است. وقتی دقت کردم، دیدم، دستهای قلم شده عباس(ع) است.» ✍از این نقل نیز، در منابع معتبر ذکری به میان نیامده است. ┈┉┅━❀♦️⚫♦️❀━┅┉┈ 6️⃣4️⃣نقل شده که؛ 🎤«هنگامی که امام حسین(ع) به شهادت رسید، حضرت زینب(س) خطاب به بدن مطهر و بی سر امام حسین(ع) عرضه داشت : اگر نامحرمی نبود، بدنم را نشان می دادم که زیر تازیانه دشمن کبود شده است!» ✍این نقل از آن دسته از مواردی است که شخص روضه خوان به دلیل نداشتن معرفت نسبت به ساحت حضرت زینب(س) عقیله بنی هاشم، این عبارات را به زبان می آورد در حالی که هیچ سندیتی ندارد. ┈┉┅━❀♦️⚫♦️❀━┅┉┈ 7️⃣4️⃣نقل شده که؛ 🎤«در روز عاشورا، شمر بعد از جدا کردن سر مبارک امام حسین(ع)، لرزان از قتلگاه بیرون آمد. راوی می گوید : به او گفتم : چرا بدنت می لرزد؟ شمر گفت : وقتی خواستم سر از بدن حسين(ع) جدا کنم، ديدم بانوی قد خميده ای آمد و مقابل من نشست و صدا می زد : غريب مادر حسين! مظلوم مادر حسين!》 ✍در منابع معتبر چنین مطلبی نیامده است. ┈┉┅━❀♦️⚫♦️❀━┅┉┈ 8️⃣4️⃣نقل شده که؛ 🎤«هنگامی که حضرت عباس(ع) برای آوردن آب عازم میدان می شد، سکینه گفت : عمو جان! چگونه مطمئن شوم که خواهی آمد؟ عباس(ع) فرمود : من وقتی به شریعه رسیدم، یک الله اکبر می گویم، وقتی مشک را پر از آب کردم، باز یک الله اکبر می گویم، وقتی هم که روانه خیمه ها شدم، یک الله اکبر دیگر می گویم! تا خیالت راحت شود! عباس(ع) رفت ولی از الله اکبر سوم خبری نشد!» ✍از این نقل، در منابع ولو منابع ضعیف ذکری به میان نیامده است. ┈┉┅━❀♦️⚫♦️❀━┅┉┈ 9⃣4️⃣نقل شده که؛ 🎤«در روز قیامت حضرت خدیجه(س) در حالی که دو قنداقه حضرت محسن(ع) و حضرت علی اصغر(ع) را در دست دارد، وارد محشر می شود و اهل محشر به گریه او گریان می شود!» ✍در باب حضرت محسن(ع) «حسین بن حمدان خُصَیْبی»(۳۴۶ق) در کتاب «الهدایةُ الکبری» روایتی آورده است که در آن امام صادق(ع) خطاب به «مفضل» فرمود : در روز قیامت؛ «يَأْتِي مُحَسِّنٌ(ع) مُخَضَّباً بِدَمِهِ تَحْمِلُهُ خَدِيجَةُ(س) ابْنَةُ خُوَيْلِدٍ وَ فَاطِمَةُ(س) ابْنَةُ أَسَدٍ وَ هُمَا جَدَّتَاهُ وَ جُمَانَةُ عَمَّتُهُ ابْنَةُ أَبِي طَالِبٍ وَ أَسْمَاءُ ابْنَةُ عُمَيْسٍ صَارِخَاتٍ وَ أَيْدِيهِنَّ عَلَى خُدُودِهِنَّ وَ نَوَاصِيهِنَّ مُنْتَشِرَةٌ وَ الْمَلَائِكَةُ تَسْتُرُهُنَّ بِأَجْنِحَتِهَا» حضرت محسن(علیه السلام) می آید در حالی که او را حضرت خدیجه(س) و فاطمه بنت اسد(س) که دو جدّه او هستند، حمل می کنند. جمانه دختر ابی طالب(ع) و اسماء بنت عمیس نیز در آنجا حضور دارند و آنها در همان حالی که فریاد می زنند و دست‌ ها را بر صورت می گذارند و موها پریشان کرده اند و ملائکه ایشان را با بالهایشان می پوشانند.  در همین حال؛ «فَاطِمَةُ(س) أُمُّهُ تَبکِی وَ تَصِیحُ وَ تَقُولُ : «یَوْمُکُمُ الَّذِی کُنْتُمْ تُوعَدُونَ»(انبیاء ۱۰۳)» مادرش فاطمه(سلام الله علیها) گریه می کند و فریاد می زند و می گوید : امروز همان روزی است که وعده داده شدید! جبرائیل از جانب محسن(علیه السلام) ناله می زند : «إِنِّي مَظْلُومٌ! فَانْتَصِرْ» من مظلوم واقع شده ام! خدایا مرا یاری کن! در این هنگام؛ حضرت رسول اکرم(ص) محسن(علیه السلام) را روی دست می گیرد و او را به آسمان بلند می کند و می گوید : «إِلَهِي صَبَرْنَا فِي الدُّنْيَا احْتِسَاباً وَ هَذَا الْيَوْمَ «تَجِدُ كُلُّ نَفْسٍ ما عَمِلَتْ مِنْ خَيْرٍ مُحْضَراً وَ ما عَمِلَتْ مِنْ سُوءٍ تَوَدُّ لَوْ أَنَّ بَيْنَها وَ بَيْنَهُ أَمَداً بَعِيداً»(آل عمران ۳۰)» الهی و سیدی! در دنیا به خاطر تو صبر کردیم و امروز وقت آن است که هر کس آنچه بدی کرده، آرزو کند که بین او و آنها فاصله زیادی باشد.(۱) همچنین مرحوم علامه مجلسی(۱۱۱۰ق) نیز این روایت را در «بحارالانوار» نقل می کند.(۲) اما در مورد علی اصغر(علیه السلام) چنین نقلی نداریم. 📚منابع : ۱)الهداية الكبرى خصيبی، ص۴۱۷ ۲)بحارالانوار مجلسی، ج۵۳، ص۱ ┈┉┅━❀♦️⚫♦️❀━┅┉┈ 0️⃣5️⃣نقل شده که؛ 🎤«در روز عاشورا دشمنان گفتند : یا حسین! به آب فرات نظر کن، اگر تمام زمین آب شود قطره ای به تو نخواهیم داد. حضرت(ع) در این هنگام؛ فرمود : آیا گمان می کنید من عاجزم از تهیه آب؟ سپس اشاره ای به ذوالجناح کرد و او نیز مثل مرغ تند رو از جا کنده شد و پرید به نحوی سرعت داشت که با چشم دیده نمی شد تا به فرات رسید و چهار هزار نفر به فرماندهی عمربن حجاج موکل فرات بودند، همه مانند مور و ملخ متفرق شدند مثل اینکه تند باد به آنها بزند. و حضرت(ع) به فرات رسید و آبی نوشید و سپس تکبیر گفت!» ✍از این دست نقلها در دست نوشته های جعلی و به قول برخی خطی امثال «آقا قلعه ای» و دیگران فراوان است که هیچ سندیتی ندارند. @AsnadolMasaeb

5️⃣ #موضوع_مطلب : «اهمیت منبر و روضه» 👤 #استاد_حامد_کاشانی 🎙«مطالبه گری» حق مستمع است! 🎙چرا باید برای شما امیرالمؤمنینی بگویند که حتما هووو بکشید؟! 🎙منبر جای «قصه» نیست! 🎙عده ای دنبال «سرگرمی» هستند! #آداب_منبر #سخن_علماء #مطالبه_سند #آداب_مداحی #آداب_روضه_خوانی #باید_و_نباید_های_روضه_خوانی @AsnadolMasaeb

👤🎙👤🎙👤🎙👤🎙👤 @AsnadolMasaeb

🏴♦️🏴♦️🏴♦️🏴♦️🏴♦️ ✍ #روضه_شماره 0️⃣8️⃣ 👤 #حضرت_فاطمه_سلام_الله_علیها @AsnadolMasaeb

🔹🔷《السَّلاَمُ عَلَيْکِ يَا فَاطِمَةَ الزَّهرَاءِ(سلام الله علیها)》🔷🔹 ✅امام حسن مجتبی(علیه السلام) می فرماید : 📋《رَأَیْتُ أُمِّی فَاطِمَةَ(س) قَامَتْ فِی مِحْرَابِهَا لَیْلَةَ جُمُعَتِهَا فَلَمْ تَزَلْ رَاکِعَةً سَاجِدَةً حَتَّى اتَّضَحَ عَمُودُ الصُّبْحِ وَ سَمِعْتُهَا تَدْعُو لِلْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ وَ تُسَمِّیهِمْ وَ تُکْثِرُ الدُّعَاءَ لَهُمْ وَ لَا تَدْعُو لِنَفْسِهَا بِشَیْ‏ءٍ》 ♦️مادرم فاطمه(سلام الله علیها) را در شب جمعه ای دیدم که در محرابش ایستاده بود و پیوسته در حال رکوع و سجده بود، تا اینکه روشنایی صبح نمایان شد و از او شنیدم که برای مردان و زنان مومن دعا می کرد و با اسم آنان را نام می برد و برایشان زیاد دعا می کرد، ولی برای خویش چیزی نمی خواست. پس به ایشان گفتم : 📋《یَا أُمَّاهْ! لِمَ لَا تَدْعِینَ لِنَفْسِکِ کَمَا تَدْعِینَ لِغَیْرِکِ؟》 ♦️مادرم! چرا آنگونه که برای دیگران دعا می کنی، برای خود دعا نمی کنی؟ ایشان فرمود : 📋《یَا بُنَیَّ! الْجَّارَ ثُمَّ الدَّارَ!》 ♦️فرزندم! اول همسایه بعد خانه 🏴اما مگر به فرموده ی خداوند متعال؛ 📋《هَلْ جَزَاءُ الْإِحْسَانِ إِلَّا الْإِحْسَانُ؟》  ♦️آيا پاداش نيکی و احسان، جز نيکی است؟(الرحمن/۶۰) مردم مدینه و همسایگان حضرت فاطمه(س)، جواب دعای خیر حضرت(س) را اینگونه جواب دادند، که خود حضرت فاطمه(س) با وضعیت وخیم جسمی، درد بازو، صورت کبود شده، پهلو شکسته، چشمان کم سو، بدنی که دچار سوختگی شده و قلبی شکسته و پُر از غم، ماجرای هجوم و لطمات و صدمات وارده را، این گونه بیان می فرماید : 📋《..فَجَمَعُوا الحَطَبَ الجَزلَ عَلی بابِنا وَ أتَوا بِالنارِ لِیُحْرِقُوهُ وَ یُحْرِقُونا، فَوَقَفتُ بِعِضادَةِ البابِ وَ ناشَدتُهُم بِاللهِ وَ بِأبِی أن یَکُفُّوا عَنّا وَ یَنصُرُونا》 ♦️بر درب خانه ی ما هیزم زیادی جمع کردند و آتش آوردند تا خانه و ما را آتش بزنند. من در پشت درب ایستاده بودم و آن‌ ها را به خدا و پدرم قسم می دادم که دست از ما بردارند و ما را یاری کنند. 📋《فَأخَذَ عُمَرُ السَّوطَ مِن یَدِ قُنفُذٍ مَولی أبِی بَکرٍ فَضَرَبَ بِهِ عَضُدِی! فَالتَوی السَوطُ عَلی عَضُدِی، حَتّی صارَ کَالدُملُجِ وَ رَکَلَ البابَ بِرِجلِهِ فَرَدَّهُ عَلَیَّ وَ أنا حامِلٌ فَسَقَطتُ لِوَجهِی وَ النارُ تَسعَرُ وَ تَسفَعُ وَجهِی》 ♦️ناگهان عُمَر تازیانه را از دست قنفذ( غلام ابوبکر) گرفت و با آن به بازوی من زد. در این هنگام تازیانه دور بازوی من پیچید، به گونه ای که دور تا دور بازویم وَرَم کرد و مثل بازو بند شد و با پایش به درب لگد زد و درب را به روی من به عقب فشار داد و باز کرد و من در آن هنگام باردار بودم پس با صورت بر زمین افتادم، در حالی که آتش شعله ور بود و حرارتش صورتم را می سوزاند. 📋《فَضَرَبَنِی بِیَدِهِ حَتّی انتَثَرَ قُرطِی مِن اُذُنِی وَ جائَنِی المَخاضُ فَأسقَطتُ مُحْسِناً قَتِیلاً بِغَیرِ جُرمٍ!》 ♦️سپس عُمَر چنان به صورتم سيلی زد به طوری که گوشواره هایم تکّه تکّه شده از گوشم جدا شدند و درد زایمان به سراغم آمد و مُحسن را که بی گناه بود سقط کردم. 📋《فَهذِهِ اُمَّةٌ تُصَلِّی عَلَیَّ؟!! وَ قَد تَبَرَّاَ اللهُ وَ رَسُولُهُ مِنهُم، وَ تَبَرَّاتُ مِنهُم》 ♦️آیا این‌ ها مردمانی هستند که می خواستند بر جنازه ی من نماز بخوانند؟!! در حالی كه خداوند و فرستاده ی او از آنان بيزاری جسته‏ اند، من نيز از آنان برائت می ‏جويم.(۲) و در روایتی امام صادق(علیه السلام) می فرماید : 📋《وَ کَانَ سَبَبُ وَفَاتِهَا أَنَّ قُنْفُذاً لَکَزَهَا بِنَعْلِ السَّیْفِ بِأَمْرِهِ[عُمَر]، فَأَسْقَطَتْ مُحَسِّناً..》 ♦️علّت شهادت فاطمه(س)، این بود که قنفذ به دستور عمر، با قبضه‌ی شمشیر، به ایشان ضربتی زد که بر اثر آن، محسن(ع) را سقط شد.(۳) {وَسَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَيَّ مُنْقَلَبٍ يَنْقَلِبُونَ} 📝شعر : بعد از پدر به فاطمه دشمن امان نداد از مهر، کس تسلی آن خسته جان نداد زهرا ندید محسن و گلچین روزگار گل چید و فیض دیدن، بر باغبان نداد   می خواست با پسر بدهد جان به پشت در اما چو بی کسی علی دید جان نداد در کوچه خواست تا که شود حامی علی دردا که تازیانه دشمن امان نداد   هر قهرمان کند به نشان خود افتخار زهرا نشان خود به علی هم نشان نداد  👤قاسم ملکی 📚منابع : ۱)مناقب ابن شهر آشوب، ج۳، ص۳۴۱ ۲)بحارالأنوار مجلسی، ج۳۰، ص۳۴۹ ۳)دلائل الامامه طبری شیعی، ص۱۳۴ @AsnadolMasaeb

2️⃣شباهت #امام_حسین_علیه_السلام با #حضرت_فاطمه_سلام_الله_علیها!👇 #شباهتها @AsnadolMasaeb

#شباهت_حضرت_فاطمه_س_با_امام_حسین_ع ✅در میان چهارده معصوم(علیهم السلام) بین حضرت فاطمه(سلام الله علیها) و امام حسین(علیه السلام) اشتراکات و شباهت هایی زیادی وجود دارد که در روایات، به برخی از آنان اشاره شده است. 1⃣هر دو در بطن مادرشان با مادر خویش سخن می گفتند! نقل شده است که وقتی حضرت خدیجه(س) به حضرت فاطمه زهرا(س) باردار بود، روزی پیامبر اکرم(ص) وارد منزل شد و دید که حضرت خدیجه(س) درون حجره با کسی سخن می گوید. رسول اکرم(ص) فرمودند : 📋《يَا خَدِيجَةُ(س)! مَنْ يُحَدِّثُكِ؟》 ♦️ای خدیجه(س)! با چه كسى سخن مى‏ گويى؟ خدیجه(س) جواب داد : 📋《الْجَنِينُ الَّذِي فِي بَطْنِي يُحَدِّثُنِي وَ يُؤْنِسُنِي》 ♦️بچه‏ اى كه در رحم دارم با من سخن مى‏ گويد و مونس ساعات تنهايى من است.(۱) درمورد امام حسین(ع) نیز نقل شده است که؛ 📋《یَحیَى کَانَ یَتَکَلَّمُ فِی بَطنِ أُمِّهِ وَ الحُسَینُ(ع) کَذَلِکَ》 ♦️حضرت یحیی(ع) در بطن مادرش صحبت می‌کرد و امام حسین(ع) نیز چنین بود.(۲) 2⃣هر دو توسط حضرت رسول اکرم(ص) به مادرشان بشارت داده شده است! پیامبر اکرم(ص) به خدیجه کبری(س) فرمود : 📋《يَا خَدِيجَةُ(س)! جَبْرَئِيلُ يُبَشِّرُنِي أَنَّهَا أُنْثَى، وَ أَنَّهَا النَّسَمَةُ الطَّاهِرَةُ الْمَيْمُونَةُ، وَ أَنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى سَيَجْعَلُ نَسْلِي مِنْهَا، وَ سَيَجْعَلُ مِنْ نَسْلِهَا أَئِمَّةً فِي الْأُمَّةِ يَجْعَلُهُمْ خُلَفَاءَهُ فِي أَرْضِهِ بَعْدَ انْقِضَاءِ وَحْيِهِ》 ♦️اى خديجه(س)! جبرئيل مرا بشارت داده كه او دختری پاک و مبارک است و خداوند تبارک و تعالى مقدّر نموده كه نسل من از طريق او برقرار و پايدار بماند و مقرّر فرموده كه فرزندان او پس از انقطاع وحى، امام و خليفه خدا در زمين باشند.(۳) در مورد امام حسین(ع) نیز روایت شده است که؛ 📋《لَمَّا أَخْبَرَ اَلنَّبِيُّ(ص) اِبْنَتَهُ فَاطِمَةَ(س) بِقَتْلِ وَلَدِهَا اَلْحُسَيْنِ(ع) وَ مَا يَجْرِي عَلَيْهِ مِنَ اَلْمِحَنِ》 ♦️هنگامی که رسول خدا(ص) خبر شهادت امام حسین(ع) را به دختر گرامیش حضرت فاطمه(س) داد، و محنت های پیش روی را برای او شرح نمود. 📋《بَکَتْ فَاطِمَةُ(س) بُکَاءً شَدِیداً》 ♦️آن حضرت(س) به شدت گریست. و عرضه داشت : 📋《یَا أَبَهْ! مَتَى یَکُونُ ذَلِکَ؟》 ♦️پدر جان! یک چنین مصائبى در چه موقع رخ می‌‌دهد؟ حضرت رسول(ص) فرمود : 📋《فِی زَمَانٍ خَالٍ مِنِّی وَ مِنْکِ وَ مِنْ عَلِیٍّ(ع)》 ♦️زمانى که من و تو و على(ع) در دنیا نباشیم. 📋《فَاشتَدَّ بُکاؤُهَا》 ♦️سپس گریه های حضرت(س) شدت یافت. اشک در چشمان فاطمه نقش بست و ناله کنان فرمود： 📋《یَا أَبَهْ! فَمَنْ یَبْکِی عَلَیْهِ؟ وَ مَنْ یَلْتَزِمُ بِإِقَامَةِ الْعَزَاءِ لَهُ؟》 ♦️پدر جان! پس چه کسی برای حسینم گریه می کند؟ و مجلس عزاء و مصیبتِ او را بر پا می کند؟ حضرت رسول اکرم(ص) فرمودند： 📋《إِنَّ نِسَاءَ أُمَّتِی یَبْکُونَ عَلَى نِسَاءِ أَهْلِ بَیْتِی وَ رِجَالَهُمْ یَبْکُونَ عَلَى رِجَالِ أَهْلِ بَیْتِی وَ یُجَدِّدُونَ الْعَزَاءَ جِیلًا بَعْدَ جِیلٍ فِی کُلِّ سَنَةٍ فَإِذَا کَانَ الْقِیَامَةُ تَشْفَعِینَ أَنْتِ لِلنِّسَاءِ وَ أَنَا أَشْفَعُ لِلرِّجَالِ》 ♦️فاطمه(ع) جان! مردان و زنان امت من بر مردان و زنان اهل بیتم گریه خواهند کرد، همه ساله هر گروهى پس از دیگرى عزادارى را تجدید می‌‌نمایند. هنگامى که روز قیامت فرا رسد من و تو مردان و زنان امت را شفاعت خواهیم کرد.(۴) 3⃣هر دو شبیه حضرت رسول اکرم(ص) بودند! از عائشه نقل شده است که؛ 📋《مَا رَأَيْتُ أَحَدَاً كَانَ أَشْبَهَ‏ سَمْتَاً بِرَسُولِ اللَّهِ(ص) مِنْ فَاطِمَةَ(س)》 ♦️هیچ فردی را ندیدم که شبیه تر از حیث شکل و شمائل، از فاطمه(س) دختر رسول خدا(ص) باشد.(۵) در مورد امام حسین(ع) نقل شده است که؛ 📋《كَانَ‌ الحُسَينُ‌(ع) أَشبَهَ‌ النَّاسِ‌ بِالنَّبِيِّ‌(ص)》 ♦️امام حسین(ع) شبیه ترین مردم به حضرت رسول خدا بود.(۶) 4⃣هر دو در راه محبت امام علی(ع) و بغضی که دشمنان آنان، از امام علی(ع) داشتند، شهید شدند. عمر بن خطاب در طی نامه ای که به معاویه می نویسد، در آن نامه، جریان یورش وحشیانه خود و مهاجمین را به خانه امیرالمومنین(ع) و جسارت به حضرت فاطمه زهرا(س) شرح می دهد. عمر می گوید : وقتی فاطمه(س) به پشت در آمد به من گفت : 📋《يَا عَدُوَّ اللَّهِ! وَ عَدُوَّ رَسُولِهِ! وَ عَدُوَّ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ!》 ♦️ای دشمن خدا و دشمن رسول خدا(ص) و دشمن امیرالمؤمنین(ع)! سپس فاطمه(س) دست خود را بر درب خانه گذاشت تا مرا از باز کردن درب، منع کند. @AsnadolMasaeb ادامه مطالب :👇

در این هنگام، به طرف در رفتم، استقامت کرد؛ با تازیانه بر دست هایش زدم، به دردش آورد، صدای ناله و گریه اش را شنیدم. 📋《فَكِدْتُ أَنْ أَلِينَ وَ أَنْقَلِبَ عَنِ الْبَابِ فَذَكَرْتُ أَحْقَادَ عَلِيٍّ(ع) وَ وُلُوعَهُ فِي دِمَاءِ صَنَادِيدِ الْعَرَبِ، فَرَكَلْتُ‏ الْبَابَ》 ♦️نزدیک بود دلم به رحم بیاید و برگردم که به یاد کینه های علی(ع) و حرص و ولع او در ریختن خون بزرگان عرب پس در حالی که او خود را به در چسبانده بود تا مانع شود با تمام توان لگدی به در زدم و ناگهان پشت در افتاد.(۷) در مورد امام حسین(ع) آمده است که؛ وقتی تمام یاران امام حسین(ع) به شهادت رسیدند و درباره امام حسین(ع) آمده است که؛ حضرت(ع) قبل از اینکه برای جنگ آهنگ دشمن کند، برای آخرین بار برای اتمام حجت خطاب به آنان فرمود : 📋《لِمَ تَسْتَحِلُّونَ دَمِی؟ یا وَیْلَکُمْ اَتَقْتُلُونِی عَلى سُنَّه بَدَّلْتُها؟ اَمْ عَلى شَریعَه غَیَّرْتُها؟ اَمْ عَلى جُرْم فَعَلْتُهُ؟ اَمْ عَلى حَقٍّ تَرَکْتُهُ؟》 ♦️چرا ریختن خون مرا مباح می دانید؟ واى بر شما! چرا با من مى جنگید؟ آیا سنّتى را تغییر داده ام؟ یا شریعتى را دگرگون ساخته ام؟ یا جرمى مرتکب شده ام؟ و یا حقّى را ترک کرده ام؟! اما دشمن لجوج و کینه ای با کمال وقاحت خطاب به امام(ع) گفتند :  📋《اِنّا نَقْتُلُکَ (نُحَارِبُکَ) بُغْضاً مِنَّا لاَِبِیکَ》 ♦️ما به خاطر کینه اى که از پدرت علی(ع) به دل داریم، با تو مى جنگیم و تو را مى کشیم.(۸) 5⃣به خانه و خیمه هر دو آتش افکندند! ابان بن ابى عيّاش از سُليم بن قيس نقل می كند كه گفت : نزد عبدالله بن عباس در خانه‏ اش بودم، و گروهى از پيروان على(ع) با ما بودند، ابن عباس براى ما سخن مى‏ گفت. از جمله ماجرای هجوم را برای ما بازگو کرد‌. او گفت : 📋《يَا إِخْوَتِي! تُوُفِّيَ رَسُولُ اللَّهِ(ص)، فَأَقْبَلَ عُمَرُ حَتَّى ضَرَبَ الْبَابَ ثُمَّ نَادَى: يَا ابْنَ أَبِي طَالِبٍ! افْتَحِ الْبَابَ‏! فَقَالَتْ فَاطِمَةُ : يَا عُمَرُ مَا لَنَا وَ لَكَ لَا تَدَعُنَا وَ مَا نَحْنُ فِيهِ! قَالَ : افْتَحِي الْبَابَ وَ إِلَّا أَحْرَقْنَاهُ عَلَيْكُمْ!》 ♦️اى برادران! بعد از رحلت رسول خدا(ص) عمر به در خانه حضرت فاطمه(س) آمد و بر در كوبيد و فرياد زد : اى پسر ابوطالب! در را باز كن! حضرت فاطمه(س) فرمود : اى عمر! ما را به تو چه کار؟! ما را در مصيبت‏مان هم رها نمى‏ كنى؟ عمر گفت : فاطمه! در را باز كن و گر نه آن را بر سر شما به آتش مى‏ كشيم. حضرت زهرا(س) فرمود : 📋《يَا عُمَرُ! أَمَا تَتَّقِي اللَّهَ عَزَّوَجَلَّ تَدْخُلُ عَلَى بَيْتِي وَ تَهْجُمُ عَلَى دَارِي؟》 ♦️اى عمر! از خدا نمى‏ ترسى كه به سرايم درآمدى و به خانه‏ ام يورش آوردى؟! 📋《فَأَبَى أَنْ يَنْصَرِفَ ثُمَّ دَعَا عُمَرُ بِالنَّارِ فَأَضْرَمَهَا فِي الْبَابِ فَأَحْرَقَ الْبَابَ ثُمَّ دَفَعَهُ عُمَر》 ♦️عمر برنگشت، سپس آتش خواست، و درب خانه را آتش زد و در آتش گرفت.(۹) اما در کربلا؛ قبل از شهادت امام حسین(ع) در کربلا، مهاجمین به خیمه گاه امام(ع) حمله کردند. در بين حمله كنندگان، شمر بن ذى الجوشن دست به حمله برد، او با نيزه‌اش به خيمه ی حسين(ع) ضربه‌اى زد و فرياد كشيد : 📋《عَلَيَّ بِالنَّارِ حَتَّى أُحْرِقَ هَذَا اَلْبَيْتَ عَلَى أَهْلِهِ!》 ♦️برايم آتش بياوريد تا اين خيمه را بر اهلش آتش بزنم! زنان فرياد كشيدند و از خيمه خارج شدند! امام حسین(ع) با ديدن اين صحنه، فرياد كشيد : 📋《يَابْنَ ذِي اَلْجَوْشَنِ! أَنْتَ تَدْعُو بِالنَّارِ لِتُحْرِقَ بَيْتِي عَلَى أَهْلِي؟! حَرَّقَكَ اَللَّهُ بِالنَّارِ!》 ♦️اى پسر ذى الجوشن! تو آتش مى‌خواهى تا خانه‌ام را بر خاندانم به آتش بكشانى‌؟! خدا تو را با آتش بسوزاند!(۱۰) 6⃣در مورد هر دو، آمده است که؛ در لحظه های آخر عمرشان به پیامبر اکرم(ص) متوسل شده اند! هنگامی که حضرت فاطمه(س) بین در و دیوار قرار گرفتند، ناله زنان فرمود : 📋《يَا أَبَتَاهْ! يَا رَسُولَ اللَّهِ(ص)! هَكَذَا كَانَ يُفْعَلُ بِحَبِيبَتِكَ وَ ابْنَتِكَ، آهِ يَا فِضَّةُ! إِلَيْكِ فَخُذِينِي فَقَدْ وَ اللَّهِ قُتِلَ مَا فِي أَحْشَائِي مِنْ حَمْلٍ》 ♦️ای پدرم! ای رسول خدا(ص)! این چنین رفتار می شود با حبیبه ات و دخترت! آه ای فضّه! مرا بگیر به خدا قسم فرزندی که در شکم داشتم کشته شد.(۱۱) در ظهر عاشورا وقتی حضرت زینب(س) دید دشمن برادرش را محاصره کرده و بدن صد پاره امام(ع) داخل گودال افتاده، رو به مدینه کرد و با صدایی غم انگیز، ندبه کنان خطاب به پیامبر اکرم(ص) عرضه داشت : 📋《وامُحَمّداه، صَلّيٰ عَلَيْكَ مَليكُ السَّماء، هَذا حَسَينٌ(ع) بِالعَراءِ، مُرَمَّلٌ بالدِّماء، مُقَطَّعُ الأعضَاءِ..》 ♦️وامحمّداه! درود فرشتگان آسمان بر تو، اين حسين(ع) است كه عريان بر خاك افتاده و به خون آغشته شده و اعضايش از هم جدا شده است!(۱۲) @AsnadolMasaeb ادامه مطالب :👇

7⃣از هر دو طفلی به شهادت رسید! خصیبی در کتاب خود می نویسد : 📋《قَدْ جَاءَهَا الْمَخَاضُ مِنَ الرَّفْسَةِ وَ رَدِّ الْبَابِ فَسَقَطَتْ مُحَسِّناً عَلَيْهِ قَتِيلًا》 ♦️پس درد زایمان با این کوبیدن ها و افتادن درب، بر زهرای مرضیه(ع) غلبه کرد، و محسن(ع) درحالی که شهید شده بود، سقط شد.(۱۳) در مورد امام حسین(ع) آمده است که؛ در روز عاشورا حضرت علی اصغر(ع) در آغوش پدر به شهادت رسید. هنگامی که؛ امام حسین(ع) طفل را در مقابل لشگر، به روی دست گرفت و بلند کرد، و از آنان برای طفل تقاضای آب کرد. 📋《بَینَمَا هُوَ یُخَاطِبُهُم!》 ♦️هنوز کلام امام(ع) تمام نشده بود. 📋《إِذْ رَمَاهُ حَرْمَلَةُ بْنُ كَاهِلٍ الْأَسَدِيَّ بِسَهْمٍ فِی حَجْرِ الحُسَینِ(عَلَیهِ السَّلَامُ) فَذَبَحَهُ》 ♦️در این هنگام، حرمله تیری انداخت و آن طفل را در آغوش پدر ذبح کرد.(۱۴) یعقوبی می نویسد : 📋《..فَوَقَعَ فِي حَلقِ الصَّبِي، فَذَبَحَهُ، فَنَزَعَ الحُسَينُ(ع) السَّهمَ مِن حَلقِهِ، وَ جَعَلَ يُلَطِّخُهُ بِدَمِهِ》 ♦️تیر به گلوي اين كودك نشست و حلقش را دريد و امام حسين(ع) تير را از گلويش بيرون آورد در حالي كه او به خون خود آغشته شده بود.(۱۵) 8⃣دوستداران و محبّین هر دو در بهشت خواهند بود! حضرت رسول اکرم(ص) در روایتی می فرماید : 📋《إِنَّ اللَّهَ تَعَالَى إِذَا بَعَثَ الْخَلَائِقَ مِنَ الْأَوَّلِينَ وَ الْآخِرِينَ نَادَى مُنَادِي رَبِّنَا مِنْ تَحْتِ عَرْشِهِ يَا مَعْشَرَ الْخَلَائِقِ غُضُّوا أَبْصَارَكُمْ لِتَجُوزَ فَاطِمَةُ بِنْتُ مُحَمَّدٍ(ص) سَيِّدَةُ نِسَاءِ الْعَالَمِينَ عَلَى الصِّرَاطِ》 ♦️هنگامی که خداوند متعال در روز قیامت تمام مخلوقاتش از اوّلین و آخرین را بر می‌انگیزد و از قبورشان بیرون می‌آورد، منادی از زیر عرش الهی ندا می‌کند که ای گروه خلائق! چشمان خویش را ببندید تا این که فاطمه دختر محمد(ص) سَرور زنان عالَم از صراط بگذرد. 📋《فَتَغُضُّ الْخَلَائِقُ كُلُّهُمْ أَبْصَارَهُمْ فَتَجُوزُ فَاطِمَةُ عَلَى الصِّرَاطِ لَا يَبْقَى أَحَدٌ فِي الْقِيَامَةِ إِلَّا غَضَّ بَصَرَهُ عَنْهَا إِلَّا مُحَمَّدٌ وَ عَلِيٌّ وَ الْحَسَنُ وَ الْحُسَيْنُ وَ الطَّاهِرُونَ‏ مِنْ أَوْلَادِهِمْ فَإِنَّهُمْ أَوْلَادُهَا》 ♦️در این هنگام، همۀ مردم چشمانشان را می‌بندند، تا این که حضرت زهرا(س) از صراط عبور می‌ فرمایند و در عرصۀ قیامت احدی باقی نمی‌ماند مگر این که چشمانش بسته می‌شود و فقط چشمان حضرت محمد(ص) و علی(ع) و حسن(ع) و حسین(ع) و طاهرین از فرزندان حضرت زهرا(س) باز می‌باشد و به درستی که ایشان محارم حضرت زهرا(س) است. 📋《فَإِذَا دَخَلَتِ الْجَنَّةَ بَقِيَ مِرْطُهَا مَمْدُوداً عَلَى الصِّرَاطِ طَرَفٌ مِنْهُ بِيَدِهَا وَ هِيَ فِي الْجَنَّةِ وَ طَرَفٌ فِي عَرَصَاتِ الْقِيَامَةِ فَيُنَادِي مُنَادِي رَبِّنَا يَا أَيُّهَا الْمُحِبُّونَ‏ لِفَاطِمَةَ تَعَلَّقُوا بِأَهْدَابِ‏ مِرْطِ فَاطِمَةَ(س) سَيِّدَةِ نِسَاءِ الْعَالَمِينَ》 ♦️پس هنگامی که حضرت زهرا(س) قبل از همه، وارد بهشت می‌گردند چادر ایشان بر روی صراط کشیده می‌شود و بر صراط پَهن می‌شود که یک طرف چادر به دست حضرت فاطمه(س) است که ایشان در آن لحظه، در بهشت هستند و یک طرف چادر نیز در عرصات قیامت است.(۱۶) در مورد امام حسین(ع) در روایتی آمده است که؛ حذیفه بن یمان نقل می کند : 📋《رَأَيْتُ اَلنَّبِيَّ(ص) آخِذاً بِيَدِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ(ع) وَ هُوَ يَقُولُ : يَا أَيُّهَا اَلنَّاسُ! هَذَا اَلْحُسَيْنُ بْنُ عَلِيٍّ(ع)! فَاعْرِفُوهُ فَوَ اَلَّذِي نَفْسِي بِيَدِهِ إِنَّهُ لَفِي اَلْجَنَّةِ وَ مُحِبِّيهِ فِي اَلْجَنَّةِ وَ مُحِبِّي مُحِبِّيهِ فِي اَلْجَنَّةِ》 ♦️پیامبر اکرم(ص) را در حالی که دست امام حسین(ع) را گرفته بود، فرمود : اي مردم! اين حسين بن علي(ع) است! او را بشناسيد؛ سوگند به آن خدايي كه جانم به دست اوست، به راستي او در بهشت است، و دوستدار او نيز در بهشت است، و دوستدار دوستدار او نيز در بهشت خواهد بود.(۱۷) 9⃣هر دو عاشق عبادت بودند! امام حسن مجتبی(ع) در این باره می فرماید : 📋《رَأَیْتُ أُمِّی فَاطِمَةَ(س) قَامَتْ فِی مِحْرَابِهَا لَیْلَةَ جُمُعَتِهَا فَلَمْ تَزَلْ رَاکِعَةً سَاجِدَةً حَتَّى اتَّضَحَ عَمُودُ الصُّبْحِ وَ سَمِعْتُهَا تَدْعُو لِلْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ》 ♦️مادرم فاطمه(س) را در شب جمعه ای دیدم که در محرابش ایستاده بود و پیوسته در حال رکوع و سجده بود تا اینکه روشنایی صبح نمایان شد و از او شنیدم که برای مردان و زنان مومن دعا می کرد.(۱۸) @AsnadolMasaeb ادامه مطالب :👇

در روایت دیگری آمده است که؛ 📋《مَا کَانَ فِی هَذِهِ الْأُمَّةِ أَعْبَدُ مِنْ فَاطِمَةَ کَانَتْ تَقُومُ حَتَّى تَوَرَّمَ قَدَمَاهَا》 ♦️در بین این مردم، کسی عابدتر از حضرت فاطمه زهرا(س) نیست، آنقدر در نماز می‌ایستاد که قدم‌هایش ورم می‌کرد.(۱۹) در مورد حضرت سید الشهداء(ع) آمده است که؛ در عصر تاسوعا از برادرش حضرت ابوالفضل(ع) خواست یك شب از امویان مهلت بگیرد تا در آن یك شب فقط دعا، نماز، تلاوت قرآن، استغفار و راز و نیاز باخدا داشته باشد. حضرت(ع) فرمود : 📋《يَا عَبّاسُ(ع)! إركَبْ، بِنَفسي أنتَ يَا أخِي! اِرْجِعْ اِلَيهِمْ فَإِنِ اسْتَطَعْتَ أَنْ تُؤَخِّرَهُمْ اِلَي الْغُدْوَةِ وَ تَدْفَعَهُمْ عَنَّا الْعَشِيةَ لَعَلَّنا نُصَلي لِرَبِّنَا اللَّيلَةَ وَ نَدْعُوهُ وَ نَسْتَغْفِرُهُ فَهُوَ يعْلَمُ أَنِّی كُنْتُ قَدْ أُحِبُّ الصَّلَاةَ لَهُ وَ تِلَاوَةَ كِتَابِهِ وَ كَثْرَةَ الدُّعَاءِ وَ الِاسْتِغْفَارِ》 ♦️اى عبّاس(س)! بر اسب سوار شو! جانم فدايت اى برادرم! به نزد آنها بازگرد و اگر می‌توانی تا فردا از ایشان مهلت بگیر و امشب ایشان را از ما باز گردان تا امشب برای پروردگار خود نماز خوانده دعا کنیم و از او آمرزش خواهی نمائیم؛ زیرا خدا می‌داند من نماز و تلاوت کتابش قرآن و دعای بسیار و استغفار را دوست دارم.(۲۰) 📚منابع : ۱)امالی شیخ صدوق، ص۵۹۳ ۲)موسوعة كربلاء لبيب بيضون، ص۲۰۷ ۳)امالی شیخ صدوق، ص۵۹۳ ۴)بحارالانوار مجلسی، ج۴۴، ص۲۹۳ ۵)بحارالانوار مجلسی، ج۳۷، ص۷۱ ۶)تاريخ مدينة دمشق ابن عساكر، ج۱۴، ص۱۲۴ ۷)بحارالانوار مجلسی، ج۳۰، ص۲۹۴ ۸)ينابيع المودّة قُندوزی، ج۳، ص۸۰ ۹)کتاب سلیم بن قیس، ج۲، ص۸۶۴ ۱۰)وقعة الطّف ابومخنف، ص۲۲۸ ۱۱)بحارالانوار مجلسی، ج۳۰، ص۲۹۴ ۱۲)مناقب ابن شهر آشوب، ج۴، ص۱۱۳ ۱۳)الهدایة الکبری خصیبی، ص۴۰۸ ۱۴)بحارالانوار مجلسی، ج۴۵، ص۴۶ ۱۵)تاریخ یعقوبی، ج۲، ص۲۴۵ ۱۶)امالی شیخ صدوق، ص۱۸ ۱۷)امالی شیخ صدوق، ص۵۹۷ ۱۸)کشف الغمه اربلی، ج۱، ص۴۶۸ ۱۹)مناقب ابن شهر آشوب، ج۳، ص۳۴۱ ۲۰)الارشاد شیخ مفید، ج۲، ص۹۰ @AsnadolMasaeb

🕌🚩🕌🏴🕌🚩🕌🏴🕌🚩🕌 🤲شکر خدا که در پناه حسینیم.. #اربعین #فضیلت_زیارت #احادیث_حسینی #امام_حسین_علیه_السلام @AsnadolMasaeb

#کربلای_حسین #پناه_بی_پناهان ✔️در صفحه ۵۴ و ۵۵ کتاب «فضل زيارة الحسين (عليه السلام)» تأليف جناب ابو عبدالله محمد بن علي بن الحسن العلوي الشجري(۳۶۷- ۴۴۵ ق)، این حدیث از امام جعفر صادق (علیه السلام) آمده است: «مَن لاذَ بِقَبرِ الحُسَينِ (عليه السلام) فَاستَجارَ مِنَ النّارِ، و سَأَلَ اللّه َ الجَنَّةَ، إلّا أجارَهُ اللّه مِنَ النّارِ، وأعطاهُ الجَنَّةَ» هرکس به قبر حسین (علیه السلام) پناهنده شود و از خداوند در امان ماندن از آتش و ورود به بهشت را خواهد، ( دعایش مستجاب شود و) خداوند او را از آتش پناه دهد و بهشت را به او اعطاء کند. ✔️و از روایت منقول از امام حسن عسکری ( علیه السلام) هم می آموزیم که زائر، پناهنده به مضجع منور حسینی شود و اعلام آمادگی برای رجعت آن حضرت کند. «...نَحْنُ عائِذُونَ بِقَبْرِهِ مِنْ بَعْدِهِ نَشْهَدُ تُرْبَتَهُ وَ نَنْتَظِرُ أَوْبَتَهُ، آمِینَ رَبَّ الْعالَمِینَ» (ابن طاووس، اقبال الاعمال، ج ۲، ص ۶۹۰.) 🆔@andalibhamedani

✍📚✍📚✍📚✍📚✍📚 1️⃣1️⃣ #معرفی_کتاب :📚 کتاب «فضلُ زيارة الحسين(علیه السلام)» مجموعه حدیثی در بیان فضیلت زیارت و اقامه عزا و گریه بر مصائب حضرت ابا عبدالله الحسین(علیه السلام)؛ اثر مرحوم «محمد بن علی شَجَری»(متوفی‌۴۴۵ق)✍📚👇 @AsnadolMasaeb

✍📚✍📚✍📚✍📚✍ کتاب «فضلُ زيارةِ الحسين(ع)» @AsnadolMasaeb