eitaa logo
اسناد المصائب
3هزار دنبال‌کننده
974 عکس
303 ویدیو
42 فایل
﴾﷽﴿ 🕌امام رضا(علیه السلام) : «مَنْ تَذَكَّرَ مُصَابَنَا كَانَ مَعَنَا فِی دَرَجَتِنَا يَوْمَ القِيَامَةِ» 📚أمالی شیخ صدوق، ص۷۳ ✍ارائه ی مصائب و مراثی اهل بیت(علیهم السلام) @hosseinifazel نشر و کپی بدون ذکر منبع🚫 📚کانال تاریخ اسلام : @TarikhEslam
مشاهده در ایتا
دانلود
🔹🔷《اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللهِ الحُسَینِ(علیه السلام)، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یَابْنَ رَسُولِ اللهِ(ص)، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا خِیَرَةَ اللَّهِ و َابْنَ خِیَرَتِهِ》🔷🔹 ✅آنچه در مقاتل آمده است اینکه؛ امام حسین(علیه السلام) در روز عاشورا، صورت مبارک خود را فقط بر روی صورت دو شخص گذاشته است. یعنی عبارت «وَضَعَ خَدَّهُ عَلَى خَدِّهِ» فقط برای دو نفر ذکر شده است. 1⃣ : وقتی امام حسین(ع) در روز عاشورا، جوان برومندش را، در حالی که بر زمین افتاده بود و نفس آخر را می کشید، مشاهده کرد، او را به آغوش کشید. 📋《وَ لَم يَزَل كَذَلِكَ عَلَى صَدرِهِ حَتَّى مَاتَ! فَلَمَّا نَظَرَ إِليَه مَيِّتَا! قَالَ : عَلَى الدُنيَا بَعدَكَ العَفَا!》 ♦️و همچنان سیدالشهدا(ع) او را به سینه چسبانیده بود، تا اینکه جوانش جان داد. هنگامی که سید الشهد(ع) به بدن بی جان علی اکبر(ع) نظر نمود، فرمود : بعد از تو وای بر دنیا!(۱) در این هنگام؛ 📋《وَضَعَ خَدَّهُ عَلَى خَدِّهِ》 ♦️حضرت(ع) صورت خود را بر صورت على اکبر(ع) گذاشت.(۲) 2⃣ : یک غلام ترکی بود که در مورد اسم او اختلاف است و برخی او را «اسلم» و برخی او را «واضح ترکی» آورده اند. خوارزمی می نویسد : 📋《ثُمَّ خَرَجَ غُلَامٌ تُرْکِیٌّ مُبَارِزٌ، قَارِئٌ لِلْقُرْآنِ، عَارِفٌ بِالْعَرَبِیَّهِ، وَ هُوَ مِنْ مَوَالِی الْحُسَیْنِ(ع)؛ فَجَعَلَ یُقاتِلُ فَقَتَلَ جَمَاعَهً، فَتَحَاوَشُوهُ فَصَرَعُوهُ، فَجَاءَهُ الْحُسَیْنُ(ع) وَ بَکَى》 ♦️سپس غلامی ترک که قاری قرآن و آشنا به عربی و از غلامان امام حسین (ع) بود به میدان رفت و به نبرد پرداخت و گروهی را کشت. سرانجام، از هر طرف محاصره‌اش کردند و بر زمین افتاد. امام(ع) به بالین او آمد و گریست. 📋《وَ وَضَعَ خَدَّهُ عَلَى خَدِّهِ》 ♦️سپس امام حسین(ع) صورت خود را بر صورت غلام گذاشت. 📋《فَفَتَحَ عَیْنَیْهِ وَ رَآهُ فَتَبَسَّمَ، ثُمَّ صَارَ إِلَى رَبِّهِ》 ♦️پس وی چشم خود را گشود و امام(ع) را دید، لبخندی زد و به سوی خدا پر کشید.(۳) این صحنه ی عجیب؛ منحصر به همین غلام بود و حضرت علی اکبر(ع) و درباره کس دیگری، تاریخ چنین چیزی را ننوشته است. {وَسَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَيَّ مُنْقَلَبٍ يَنْقَلِبُونَ} 📝شعر : آن روز که به داغ غمت مبتلا شدیم دل خون‌تر از شقایق دشت بلا شدیم   ما یادمان که نیست ولی راستی حسین با درد غربت تو کجا آشنا شدیم   ممنون از اینکه آمدی آقای ما شدی ممنون از اینکه نوکر این خانه ما شدیم   شکر خدا که فاطمه ما را خریده است شکر خدا که خرج بساط شما شدیم   عزت سرای ماست عزا خانۀ شما با گریه بر تو بود عزیز خدا شدیم   ما را خدا به عشق تو می‌بخشد عاقبت ما عاقبت به خیر تو در روضه‌ها شدیم 👤متولّی 📚منابع : ۱)مقتل الحسین(ع) خوارزمی، ج۲، ص۳۱ ۲)اللهوف سید بن طاووس، ص۱۱۴ ۳)مقتل الحسین(ع) خوارزمی، ج۲، ص۲۴ @AsnadolMasaeb
🏴♦️🏴♦️🏴♦️🏴♦️🏴♦️ ✍ 0️⃣3️⃣ 👤 @AsnadolMasaeb
🏴♦️🏴♦️🏴♦️🏴♦️🏴♦️ ✍ 1️⃣3️⃣ 👤 👤 @AsnadolMasaeb
🔸🔶《اَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَیْنِ(علیه السلام) وَ عَلَى عَلِىِّ بْنِ الْحُسَیْنِ(علیه السلام) وَ عَلَى اَوْلَادِ الْحُسَیْنِ(علیه السلام) وَ عَلَى اَصْحَابِ الْحُسَیْنِ(علیه السلام)》🔶🔸 ✅طبق نقل مقاتل، در روز عاشورا بر راس دو شهید کربلا ضربه محکمی کوبیدند : 1⃣ : درباره حضرت علی اکبر(علیه السلام) آمده است که؛ 📋《..ثُمَّ ضَرَبَهُ مُرّةُ بنُ مُنقِذِِ عَلَى مَفرَقِ رَأسِهِ ضَربَةً صَرَعَتهُ》 ♦️مُرّة بن مُنقِد با شمشیر بر سر على اکبر(ع) کوبید، و سر مبارکش را شکافت.(۱) 2⃣ : درباره حضرت عباس(ع) آمده است که؛ 📋《..وَ ضَرَبَهُ مَلْعُونٌ بِعَمُودِِ مِن حَدِيدِِ》 ♦️مردى از قبیله تمیم با عمود آهنین بر فرق مبارک حضرت(ع) کوبید.(۲) در روز عاشورا حضرت علی اکبر(ع) را غافل و ناخودآگاه زدند. نقل شده است که؛ 📋《فَطَعَنَهُ مُرَّةُ بْنُ مُنْقِذٍ اَلْعَبْدِيُّ عَلَى ظَهْرِهِ غَدْراً فَضَرَبُوهُ بِالسَّيْفِ》 ♦️مُرّة بن منقذ عبدی، غافل با نیزه به پشت او زد و سپس با شمشیر بر علی اکبر(ع) زد.(۳) {وَسَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَيَّ مُنْقَلَبٍ يَنْقَلِبُونَ} 📝شعر : سر نیزه تنت را چه به هم ریخته اند  ذره ذره بدنت را چه به هم ریخته اند  سنگها روی لب خشک تو جا خوش کردند  این عقیق یمنت را چه به هم ریخته اند  وسط معرکه ای رفتی و گیر افتادی  سر فرصت بدنت را چه به هم ریخته اند  تابه حالا نشده بود جوابم ندهی  وای بر من دهنت را چه به هم ریخته اند  چشم من تار شده به چه مداواش کنم  یوسفم پیرهنت را چه به هم ریخته اند  عمه ات آمده تا دست به معجر ببرد  پدر بی کفنت را چه به هم ریخته اند  ابروان تو حسینی ست و چشمت حسنی ست  این حسین و حسنت را چه به هم ریخته اند  👤لطیفیان  📚منابع : ۱)بحارالانوار مجلسی، ج۴۵، ص۴۴ ۲)بحارالانوار مجلسی، ج۴۵، ص۴۱ ۳)مناقب ابن شهر آشوب، ج۳، ص۲۵۷ @AsnadolMasaeb
سوال1⃣:منظور از «علی بن الحسین(ع)» در فراز پایانی زیارت عاشورا «اَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَیْنِ وَ عَلى عَلِىِّ بْنِ الْحُسَیْنِ..» کیست؟! حضرت علی اکبر(ع) یا امام سجاد(ع)؟👇 @AsnadolMasaeb
🔹🔷《أَلسَّلامُ عَلَى الشَّیْبِ الْخَضیبِ》🔷🔹 ✅جُنادَةِ بن اَبی اُمَیه می گوید : 📋《دَخَلْتُ عَلَى الْحَسَنِ بْنِ عَلِیٍّ(ع) فِی مَرَضِهِ الَّذِی تُوُفِّیَ فِیهِ وَ بَیْنَ یَدَیْهِ طَشْتٌ یُقْذَفُ فِیهِ الدَّمُ وَ یَخْرُجُ کَبِدُهُ قِطْعَةً قِطْعَةً مِنَ السَّمِّ الَّذِی أَسْقَاهُ مُعَاوِیَةُ》 ♦️پس از مسموم شدن امام حسن مجتبی(ع) در لحظات آخر عمر شریفان، به حضور ایشان شرف یاب شدم. دیدم در پیش روی ایشان، طشتی گذاشته شده و پاره پاره جگر مبارکشان به خاطر زهری که معاویه به وسیله جعده به ایشان خورانیده بود، در آن طشت ریخته می شود. عرض کردم، چرا خود را درمان نمی کنید؟ حضرت(ع) فرمودند : 📋《بِمَاذَا أُعَالِجُ الْمَوْتَ؟》 ♦️مرگ را به چه چیز علاج می توان کرد؟ و من هم گفتم :《إِنَّا لِلّه و إِنَّا إِلَیهِ رَاجِعُونَ!》 جناده می گوید : 📋《ثُمَّ انْقَطَعَ نَفَسُهُ وَ اصْفَرَّ لَوْنُهُ حَتَّى خَشِیتُ‏ عَلَیْهِ》 ♦️سپس نفَس حضرت(ع) به شماره افتاد و رنگ مبارکش زرد شد به طورى که بر آن حضرت(ع) ترسناک شدم. در این هنگام؛ امام حسین(ع) وارد شدند. 📋《فَانْکَبَّ عَلَیْهِ حَتَّى قَبَّلَ رَأْسَهُ وَ بَیْنَ عَیْنَیْهِ ثُمَّ قَعَدَ عِنْدَهُ وَ تَسَارَّا جَمِیعَاً》 ♦️آن حضرت(ع)، امام حسن مجتبی(ع) را در بر گرفت و سر مبارکش و میان دو دیدگانش را بوسید و نزدش نشست، پس مقدارى آهسته با هم صحبت کردند. سپس ندای《إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَیْهِ راجِعُونَ‏》بلند شد.(۱) هنگام دفن امام حسن مجتبی(ع) در قبرستان بقیع، امام حسین(ع) وارد قبر شد و بدن مطهر را در داخل قبر گذاشت و سپس این ابیات را در سوگ آن حضرت(ع) زمزمه کرد. 📋《فَلَيْسَ حَرِيبَاً مَنْ أُصِيبَ بِمَالِهِ‌ وَ لَكِنَّ مَنْ وَارَى أَخَاهُ حَرِيْبٌ‌》 ♦️غارت زده آن کس نیست که مالش ربوده شده، بلکه غارت زده، کسی است که برادرش را در دل خاک، بپوشاند. 📋《أَ أَدْهُنُ رَأْسِي أَمْ اَطِيبُ مَحَاسِنِي، وَ رَأْسُكَ مَعْفُورٌ وَ أَنْتَ سَلِيبٌ؟》 ♦️آیا من، موی سرم را روغن بزنم و یا محاسنم را معطر کنم، در حالی که سر تو روی خاک است و تو مانند درخت شاخ و برگ ریخته، شده‌ای!(۲) از سال ۵۰ هجری تا واقعه کربلا امام حسین(ع) محاسن خود را خضاب نکرد. اما چرا امام زمان(ع) در زیارت ناحیه می فرماید : 📋《أَلسَّلامُ عَلَى الشَّیْبِ الْخَضیبِ》 ♦️سلام بر آن کسی که محاسنش خضاب شد!(۳) محاسن مبارک امام حسین(ع) در چند جای کربلا به خون خضاب شد. 1⃣هنگام شهادت : وقتی امام حسین(ع) در روز عاشورا، جوان برومندش را، در حالی که بر زمین افتاده بود و نفس های آخر را می کشید، مشاهده کرد، خود را به بالین او رساند و او را به آغوش کشید. در این هنگام؛ 📋《وَضَعَ خَدَّهُ عَلَى خَدِّهِ》 ♦️حضرت(ع) صورت خود را بر صورت على اکبر(ع) گذاشت و محاسن امام(ع) به خون صورت علی اکبر(ع) خضاب شد.(۴) 2⃣هنگام شهادت : در مقاتل آمده است که؛ امام حسین(ع) به درب خیمه آمد و طفل خویش را برای وداع درخواست کرد و آن طفل به نزد امام(ع) آورده شد. در این هنگام؛ حرمله تیری به سوی او افکند که به گلویش اصابت کرد و سرش را جدا نمود. 📋《فَتَلَقَّى الْحُسَيْنُ(ع) الدَّمَ بِكَفَّيْهِ حَتَّى امْتَلَأَتَا وَ رَمَى بِالدَّمِ نَحْوَ السَّمَاءِ》 ♦️امام حسین(ع) دو دستانش را از خون پر نمود و به سوی آسمان پاشید و سپس با خون علی اصغر(ع) محاسن مبارک خود را خضاب کرد.(۵) 3⃣هنگام شهادت خود : در روز عاشورا نیز امام حسین(ع) در لحظات شهادت خود، دعاى قربانى را خواندند و فرمودند : 📋《بِسْمِ اللهِ وَ بِاللهِ وَ عَلى‏ مِلِّةِ رَسُولِ اللهِ(ص)》 ♦️به نام خدا و به یارى خدا و بر آیین رسول خدا(ص)! 📋《ثُمَّ وَضَعَ يَدَهُ عَلَى الْجُرْحِ فَلَمَّا امْتَلَأَتْ لَطَخَ بِهَا رَأْسُهُ وَ لِحْيَتِهِ》 ♦️سپس حضرت(ع) دست مبارک خود بر روی جراحت گذاشت و دست خود را از خون مبارکش پر نمود و آن را به سر و محاسن خود کشید و محاسن خود را خضاب کرد.(۶) {وَسَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَيَّ مُنْقَلَبٍ يَنْقَلِبُونَ} 📝شعر : شورش روز قیامت به جهان برپا بود  آه از آن روز که در دشت بلا غوغا بود  خصم چون دایره گرد حرم و شاه شهید  در دلِ دایره چون نقطه ی پا برجا بود  عرصه ی دشت چو دیبای مُنَقّش از خون  و آن همه صورت زیبا که در آن دیبا بود  جان به قربان ذبیحی که به قربانگه دوست  با لب تشنه روان می شد و خود دریا بود  در همه مُلک بلا نیست به جز ذکر حسین  قاف تا قاف جهان صوت همین عنقا بود  👤نیّر تبریزی  📚منابع : ۱)بحارالانوار مجلسی، ج۴۳، ص۱۳۴ ۲)مناقب ابن‌ شهر آشوب، ج۴، ص۴۵ ۳)المزار الکبیر ابن مشهدی، ص۵۰۴ ۴)اللهوف سید بن طاووس، ص۱۱۴ ۵)الارشاد شیخ مفید، ج۲، ص۱۰۸ ۶)مقتل الحسین(ع) خوارزمی، ج۲، ص۳۹ @AsnadolMasaeb
🔹🔷《اَلسَّلامُ عَلَیکِ یَا اُمَّ المَصَائِبِ یَا زِینَبُ الکُبرَی(سلام الله علیها)، اَلسَّلامُ عَلَیکِ یَا مَن ظَهَرَت مَحَبَّتُهَا لِلحُسَینِ(علیه السلام) المَظلُومِ وَ رَحمَةُ اللهِ وَ بَرَکاتُهُ》🔷🔹 ✅در نهضت کربلا، در مقاتل در چند موقِف نام «حضرت زینب(سلام الله علیها)» آمده است : 1⃣شب عاشورا : امام سجاد(علیه السلام) فرمود : وقتی امام حسین(ع) ماجرای شهادت خویش و اسارت اهل بیتش را در شب عاشورا به حضرت زینب(س) فرمود : حضرت زینب(س) از شدت حزن و اندوه و ماتم؛ 📋《لَطَمَتْ وَجْهَهَا وَ هَوَتْ إِلَى جَيْبِهَا فَشَقَّتْهُ وَ خَرَّتْ مَغْشِيّاً عَلَيْهَا》 ♦️صورت را خراشید و دست به گریبان برد و چاک زد و سپس بی هوش بر زمین افتاد. امام حسین(ع) برخاست و آب بر روی صورت خواهر پاشید و فرمود : 📋《يَا أُخْتَاهْ! اتَّقِي اللَّهَ وَ تَعَزَّيْ بِعَزَاءِ اللَّهِ》 ♦️خواهرم! پرهیز کاری پیشه کن و با آن شکیبائی ای که خدا بهره ات سازد، بردباری کن.(۱) 2⃣پس از شهادت : در مقاتل آمده است که حضرت زینب(س) بعد از مطلع شدن از شهادت حضرت علی اکبر(ع) از خمیه گاه بیرون آمد و نُدبه کنان خود را به نعش بی جان پسر برادر رساند. وقتی زینب کبری(س) با بدن قطعه قطعه شده حضرت علی اکبر(ع) مواجه شد؛ 📋《فَأَكَبَّتْ عَلَيْهِ》 ♦️خود را بر روی بدن بی جان علی اکبر(ع) انداخت. در این حین از آنجایی که امام حسین(ع) توسط دشمنان محاصره شده بودند، و در مقابل نگاه های آنها قرار گرفته بودند. امام حسین(ع)؛ 📋《فَأَخَذَهَا وَ رَدَّهَا إِلَى النِّسَاءِ》 ♦️نعش علی اکبر(ع) را رها کرد و دست خواهر را گرفت و به سمت خیمه گاه، نزد زنان خیام برگرداند.(۲) 3⃣هنگام شهادت : طبق گزارش مقاتل وقتی امام حسین(ع) در روز عاشورا استنصار می‌کرد. 📋《فَارْتَفَعَتْ أَصْوَاتُ النِّسَاءِ بِالْعَوِيلِ فَتَقَدَّمَ إِلَى الْخَيْمَةِ》 ♦️نداى استغاثه امام(ع) به اهل خیام رسید، صداى گریه و ناله از بانوان حرم برخاست. امام حسین(ع) به سمت خیمه‏‌ها پیش افتاد و به حضرت زینب(س) فرمود : 📋《نَاوِلِينِي وَلَدِيَ الصَّغِيرَ حَتَّى أُوَدِّعَهُ》 ♦️خواهرم! فرزند خردسالم را به من بده تا با او وداع کنم. حضرت زینب(س) طفل شیرخوار را نزد امام حسین(ع) آورد، و به آغوش پدر داد.(۳) 4⃣قبل از شهادت : طبق بیان مقاتل وقتی امام حسین(ع) در قتلگاه افتاده بود، حضرت عبدالله(ع) در کنار زینب کبری(س) بود، ولی وقتی صحنه دلخراش عموی خود را دید؛ 📋《فَأَبَى وَ امْتَنَعَ عَلَيْهَا امْتِنَاعاً شَدِيداً وَ قَالَ : وَ اللَّهِ لَا أُفَارِقُ عَمِّي!》 ♦️از ماندن نزد عمه امتناع کرد و از دست حضرت زینب(س) فرار کرد و خود را به امام(ع) در قتلگاه رساند، در حالی که می گفت : به خدا قسم از عمویم جدا نخواهم شد.(۴) 5⃣هنگام وداع : هنگامی که امام حسین(ع) در روز عاشوراء قصد وداع کرد، به اهل حرم فرمود : 📋《یَا اُخْتَاهُ! یَا اُمَّ کُلْثُومِِ! وَاَنْتِ یَا زَینَبُ وَ اَنْتِ یَا رُقَیّةُ وَ اَنـْتِ یا فاطِمَةُ، وَ اَنْتِ یا رُبابُ، اُنْظُرْنَ اِذا اَنَا قُتِلْتُ فَلَا تَشْقَقْنَ عَلَی جَیبَاً وَلا تَخْمَشْنَ عَلَی وَجْهَاً وَلا تَقُلْنَ عَلَی هَجْراً》 ♦️ای خواهرم! ای ام کلثوم! و تو ای زینب، و تو ای رقیّه، و تو ای فاطمه، و تو ای رباب، زمانی که من به قتل رسیدم، در مرگم گریبان چاک نزنید و روی نخراشید و کلامی ناروا بر زبان نرانید.(۵) سپس حضرت(ع) فرمود : 📋《يَا سُكَيْنَةُ، يَا فَاطِمَةُ، يَا زَيْنَبُ، يَا أُمَّ كُلْثُومٍ، عَلَيْكُنَّ مِنِّي السَّلَامُ!》 ♦️ای سکینه، ای فاطمه، ای زینب، ای ام کلثوم، خداحافظ شما!(۶) 6⃣آخرین لحظات حیات در قتلگاه : طبق گزارشات وقتی عمرسعد به گودال قتلگاه نزدیک شد و حضرت زینب(س) در این لحظه به عمر سعد خطاب کرد : 📋《یَابنَ سَعدِِ! اَیُقتَلُ اَبُوعَبدِاللهِ وَ اَنتَ تَنظُرُ اِلَیهِ؟》 ♦️ای فرزند سعد! آیا اباعبدالله کشته می‌شود و تو تماشا می‌کنی؟!(۷) 7⃣هنگام شهادت : وقتی در عصر عاشورا دید دشمن امام حسین(ع) را محاصره کرده و بدن صد پاره ی امام(ع) در قتلگاه افتاده، رو به مدینه کرد و با صدایی غم انگیز، ندبه کنان خطاب به پیامبر اکرم(ص) عرضه داشت : 📋《وامُحَمّداه! صَلّيٰ عَلَيْكَ مَليكُ السَّماء، هَذا حَسَينٌ(ع) بِالعَراءِ، مُرَمَّلٌ بالدِّماء، مُقَطَّعُ الأعضَاءِ》 ♦️وامحمّداه! درود فرشتگان آسمان بر تو، اين حسين(ع) است كه عريان بر خاك افتاده و به خون آغشته شده و اعضايش از هم جدا شده است.(۸) @AsnadolMasaeb ادامه مطالب :👇
✅مادر ، «ليلی بنت ابي مرّه بن عروه بن مسعود ثقفی» است، که مادر لیلی، «میمونه بنت ابوسفیان» است. ابی مرّه بن عروه بن مسعود داماد ابوسفیان و باجناق رسول اکرم(ص) بوده است. همچنین لیلی، از طرف پدر با «ابوعبیده مختار ثقفی» هم نسب هستند. با این نظر معاویه دایی مادر حضرت علی اکبر(علیه السلام) می باشد و ابوسفیان جدّ مادری حضرت علی اکبر(علیه السلام) می باشد! با توجه به همین نسب، روز عاشورا به علی اکبر(علیه السلام) پیشنهاد شد که به یزید بپیوندد، ولی او این پیشنهاد را رد کرد و گفت : «إِنَّ قَرَابَةَ رَسُولِ اللهِ(ص) أَحَقُّ أَنْ تُرعَیٰ» رعایت خویشاوندی حضرت رسول خدا(ص) به حقیقت نزدیک‌ تر است.(۱) 📚منبع: ۱)مقاتل الطالبیین ابوالفرج اصفهانی، ص۸۶ ╭────────────╮      ✍ کانال 🆔 @AsnadolMasaeb ╰────────────╯
🔹🔷《اَلسَّلامُ عَلَیکِ یَا اُمَّ المَصَائِبِ یَا زِینَبُ الکُبرَی(سلام الله علیها)، اَلسَّلامُ عَلَیکِ یَا مَن ظَهَرَت مَحَبَّتُهَا لِلحُسَینِ(علیه السلام) المَظلُومِ وَ رَحمَةُ اللهِ وَ بَرَکاتُهُ》🔷🔹 ✅در نهضت کربلا، در مقاتل در چند موقِف نام «حضرت زینب(سلام الله علیها)» آمده است : 1⃣شب عاشورا : امام سجاد(علیه السلام) فرمود : وقتی امام حسین(ع) ماجرای شهادت خویش و اسارت اهل بیتش را در شب عاشورا به حضرت زینب(س) فرمود : حضرت زینب(س) از شدت حزن و اندوه و ماتم؛ 📋《لَطَمَتْ وَجْهَهَا وَ هَوَتْ إِلَى جَيْبِهَا فَشَقَّتْهُ وَ خَرَّتْ مَغْشِيّاً عَلَيْهَا》 ♦️صورت را خراشید و دست به گریبان برد و چاک زد و سپس بی هوش بر زمین افتاد. امام حسین(ع) برخاست و آب بر روی صورت خواهر پاشید و فرمود : 📋《يَا أُخْتَاهْ! اتَّقِي اللَّهَ وَ تَعَزَّيْ بِعَزَاءِ اللَّهِ》 ♦️خواهرم! پرهیز کاری پیشه کن و با آن شکیبائی ای که خدا بهره ات سازد، بردباری کن.(۱) 2⃣پس از شهادت : در مقاتل آمده است که حضرت زینب(س) بعد از مطلع شدن از شهادت حضرت علی اکبر(ع) از خمیه گاه بیرون آمد و نُدبه کنان خود را به نعش بی جان پسر برادر رساند. وقتی زینب کبری(س) با بدن قطعه قطعه شده حضرت علی اکبر(ع) مواجه شد؛ 📋《فَأَكَبَّتْ عَلَيْهِ》 ♦️خود را بر روی بدن بی جان علی اکبر(ع) انداخت. در این حین از آنجایی که امام حسین(ع) توسط دشمنان محاصره شده بودند، و در مقابل نگاه های آنها قرار گرفته بودند. امام حسین(ع)؛ 📋《فَأَخَذَهَا وَ رَدَّهَا إِلَى النِّسَاءِ》 ♦️نعش علی اکبر(ع) را رها کرد و دست خواهر را گرفت و به سمت خیمه گاه، نزد زنان خیام برگرداند.(۲) 3⃣هنگام شهادت : طبق گزارش مقاتل وقتی امام حسین(ع) در روز عاشورا استنصار می‌کرد. 📋《فَارْتَفَعَتْ أَصْوَاتُ النِّسَاءِ بِالْعَوِيلِ فَتَقَدَّمَ إِلَى الْخَيْمَةِ》 ♦️نداى استغاثه امام(ع) به اهل خیام رسید، صداى گریه و ناله از بانوان حرم برخاست. امام حسین(ع) به سمت خیمه‏‌ها پیش افتاد و به حضرت زینب(س) فرمود : 📋《نَاوِلِينِي وَلَدِيَ الصَّغِيرَ حَتَّى أُوَدِّعَهُ》 ♦️خواهرم! فرزند خردسالم را به من بده تا با او وداع کنم. حضرت زینب(س) طفل شیرخوار را نزد امام حسین(ع) آورد، و به آغوش پدر داد.(۳) 4⃣قبل از شهادت : طبق بیان مقاتل وقتی امام حسین(ع) در قتلگاه افتاده بود، حضرت عبدالله(ع) در کنار زینب کبری(س) بود، ولی وقتی صحنه دلخراش عموی خود را دید؛ 📋《فَأَبَى وَ امْتَنَعَ عَلَيْهَا امْتِنَاعاً شَدِيداً وَ قَالَ : وَ اللَّهِ لَا أُفَارِقُ عَمِّي!》 ♦️از ماندن نزد عمه امتناع کرد و از دست حضرت زینب(س) فرار کرد و خود را به امام(ع) در قتلگاه رساند، در حالی که می گفت : به خدا قسم از عمویم جدا نخواهم شد.(۴) 5⃣هنگام وداع : هنگامی که امام حسین(ع) در روز عاشوراء قصد وداع کرد، به اهل حرم فرمود : 📋《یَا اُخْتَاهُ! یَا اُمَّ کُلْثُومِِ! وَاَنْتِ یَا زَینَبُ وَ اَنْتِ یَا رُقَیّةُ وَ اَنـْتِ یا فاطِمَةُ، وَ اَنْتِ یا رُبابُ، اُنْظُرْنَ اِذا اَنَا قُتِلْتُ فَلَا تَشْقَقْنَ عَلَی جَیبَاً وَلا تَخْمَشْنَ عَلَی وَجْهَاً وَلا تَقُلْنَ عَلَی هَجْراً》 ♦️ای خواهرم! ای ام کلثوم! و تو ای زینب، و تو ای رقیّه، و تو ای فاطمه، و تو ای رباب، زمانی که من به قتل رسیدم، در مرگم گریبان چاک نزنید و روی نخراشید و کلامی ناروا بر زبان نرانید.(۵) سپس حضرت(ع) فرمود : 📋《يَا سُكَيْنَةُ، يَا فَاطِمَةُ، يَا زَيْنَبُ، يَا أُمَّ كُلْثُومٍ، عَلَيْكُنَّ مِنِّي السَّلَامُ!》 ♦️ای سکینه، ای فاطمه، ای زینب، ای ام کلثوم، خداحافظ شما!(۶) 6⃣آخرین لحظات حیات در قتلگاه : طبق گزارشات وقتی عمرسعد به گودال قتلگاه نزدیک شد و حضرت زینب(س) در این لحظه به عمر سعد خطاب کرد : 📋《یَابنَ سَعدِِ! اَیُقتَلُ اَبُوعَبدِاللهِ وَ اَنتَ تَنظُرُ اِلَیهِ؟》 ♦️ای فرزند سعد! آیا اباعبدالله کشته می‌شود و تو تماشا می‌کنی؟!(۷) 7⃣هنگام شهادت : وقتی در عصر عاشورا دید دشمن امام حسین(ع) را محاصره کرده و بدن صد پاره ی امام(ع) در قتلگاه افتاده، رو به مدینه کرد و با صدایی غم انگیز، ندبه کنان خطاب به پیامبر اکرم(ص) عرضه داشت : 📋《وامُحَمّداه! صَلّيٰ عَلَيْكَ مَليكُ السَّماء، هَذا حَسَينٌ(ع) بِالعَراءِ، مُرَمَّلٌ بالدِّماء، مُقَطَّعُ الأعضَاءِ》 ♦️وامحمّداه! درود فرشتگان آسمان بر تو، اين حسين(ع) است كه عريان بر خاك افتاده و به خون آغشته شده و اعضايش از هم جدا شده است.(۸) @AsnadolMasaeb ادامه مطالب :👇
📋ویژگی ها و صفات و فضائل :👇 @AsnadolMasaeb
1⃣حق گرایی و دارای بینش و معرفت والای :👇 @AsnadolMasaeb
3⃣کرامت و مهمان نوازی :👇 @AsnadolMasaeb
4⃣شبیه ترین فرد به حضرت رسول اکرم(ص) :👇 @AsnadolMasaeb
✅مادر ، «ليلی بنت ابي مرّه بن عروه بن مسعود ثقفی» است، که مادر لیلی، «میمونه بنت ابوسفیان» است. ابی مرّه بن عروه بن مسعود داماد ابوسفیان و باجناق رسول اکرم(ص) بوده است. همچنین لیلی، از طرف پدر با «ابوعبیده مختار ثقفی» هم نسب هستند. با این نظر معاویه دایی مادر حضرت علی اکبر(علیه السلام) می باشد و ابوسفیان جدّ مادری حضرت علی اکبر(علیه السلام) می باشد! با توجه به همین نسب، روز عاشورا به علی اکبر(علیه السلام) پیشنهاد شد که به یزید بپیوندد، ولی او این پیشنهاد را رد کرد و گفت : «إِنَّ قَرَابَةَ رَسُولِ اللهِ(ص) أَحَقُّ أَنْ تُرعَیٰ» رعایت خویشاوندی حضرت رسول خدا(ص) به حقیقت نزدیک‌ تر است.(۱) 📚منبع: ۱)مقاتل الطالبیین ابوالفرج اصفهانی، ص۸۶ ╭────────────╮      ✍ کانال 🆔 @AsnadolMasaeb ╰────────────╯
جواب به دو شبهه در رابطه با :👇 ۱)سن حضرت(ع)؟!! ۲)عصمت حضرت(ع)؟!! @AsnadolMasaeb
1⃣ولادت در چه سال و چه روزی است؟👇 ✍پاسخ : طبق برخی منابع اولیه تاریخی نظیر طبقات ابن سعد و تاریخ طبری که بخشی از زندگی‌ نامه حضرت علی اکبر(ع) را بیان کردند، به تاریخ ولادت ایشان اشاره‌ای نشده است. اما عده‌ای مانند ابن ادریس و ابوالفرج اصفهانی، ولادت ایشان را در سال‌ های پایانی خلافت عثمان می‌دانند. 👤ابوالفرج اصفهانی(متوفی سال ۳۵۶ق) می نویسد : 📋《وُلِدَ عَلِیُّ بنُ الحُسَينِ(ع) فِی خِلَافَةِ عُثمَانَ!》 ♦️علی بن حسین(ع) در زمان خلافت عثمان به دنیا آمده است.(۱) 👤ابن ادریس (متوفی سال ۵۹۸ق) نیز می نویسد : 📋《وُلِدَ عَلِیُّ بنُ الحُسَينِ(ع) فِی إِمَارَةِ عُثمَانَ》 ♦️علی بن حسین(ع) در زمان خلافت عثمان به دنیا آمده است.(۲) درباره سن حضرت علی اکبر(ع) در کربلا و اینکه آیا ایشان از امام سجاد(ع) بزرگتر بوده یا نه، بین مورخین اختلاف است که به طور مثال به چند نمونه از آنان اشاره می کنیم : 👤شیخ مفید (متوفی سال ۴۱۳ق) هنگام ذکر اولاد امام حسین(ع) می نویسد : 📋《كَانَ لِلْحُسَيْنِ(ع) سِتَّةُ أَوْلاَدٍ : عَلِيُّ بْنُ اَلْحُسَيْنِ اَلْأَكْبَرُ كُنْيَتُهُ أَبُو مُحَمَّدٍ وَ أُمُّهُ شَاهْ زَنَانُ بِنْتُ كِسْرَى يَزْدَجَرْدَ وَ عَلِيُّ بْنُ اَلْحُسَيْنِ اَلْأَصْغَرُ قُتِلَ مَعَ أَبِيهِ بِالطَّفِّ وَ أُمُّهُ لَيْلَى بِنْتُ أَبِي مُرَّةَ》 ♦️امام حسین(ع) دارای شش اولاد بود : على بن حسين اکبر و كنيه اش أبومحمد است و مادر او شاه زنان دختر كسرى يزدجرد و على بن حسين اصغر که با پدر بزرگوارش در كربلا شهید شد و مادر او ليلى بنت ابى مره است.(۳) پس شیخ مفید قائل است که امام سجاد(ع) بزرگتر از حضرت علی اکبر(ع) بوده و از این جهت از امام سجاد(ع) با عنوان «علی بن الحسین الاکبر» یاد می کند. 👤ابن اعثم کوفی(متوفی سال۳۱۴ق) می نویسد : 📋《وَ تَقَدَّمَ عَلِيُّ بنُ الحُسَينِ(ع) نَحوَ القَومِ وَ هُوَ يَومَئِذِِ ابنُ ثَمَانِی عَشَرَةَ سَنَةََ》 ♦️و علی بن حسین(ع) در کربلا بسمت لشکر دشمن پیش آمد که در این هنگام او هیجده سال داشت.(۴) ابن اعثم تصریح می کند که سن حضرت علی اکبر(ع) هیجده سال بوده است و در جایی دیگر که از امام سجاد(ع) نام می برَد، در مورد سن امام سجاد(ع) می نویسد : 📋《وَ هُوَ ابنُ ثَلَاثَ وَ عِشرِينَ سَنَةََ وَ كَانَ مَرِيضَاً!》 ♦️او بیست و سه سال سن داشت و مریض بود. پس ابن اعثم امام سجاد(ع) را بیست و سه ساله و حضرت علی اکبر(ع) را در کربلا هیجده ساله می داند. 👤خوارزمی (متوفی سال ۵۶۸ق) نیز در مقتل خود با آوردن عین عبارت ابن اعثم در مورد هیجده ساله بودن حضرت علی اکبر(ع)، در ادامه می نویسد : 📋《فَخَرَجَ عَلِيُّ بنُ الحُسَينِ(ع) وَ هُوَ زَينُ العَابِدِينِ وَ هُوَ أَصغَرُ مِن أَخِيِهِ عَلِيِّ القَتِيلِ وَ كَانَ مَرِيضَاً》 ♦️پس علی بن حسین(ع) که همان زین العابدین بود، خارج شد که او از برادر شهیدش کوچکتر بود و در مریضی به سر می برد.(۵) یعنی خوارزمی حضرت علی اکبر(ع) را هیجده ساله می داند ولی با این تفاوت که خوارزمی علی اکبر(ع) رو بزرگتر از امام سجاد(ع) می داند! پس به نقل خوارزمی حضرت علی اکبر(ع) در کربلا هیجده ساله بوده و امام سجاد(ع) هم از علی اکبر هیجده ساله کوچکتر می باشد!!! 👤ابن شهر آشوب (متوفی سال ۵۸۸ق) نیز می نویسد : 📋《ثُمَّ تَقَدَّمَ عَلِيُّ بنُ الحُسَينِ الأَكبَرِ(ع) وَ يُقَالُ ابنُ خَمسَ وَ عِشرُونَ [سَنَةََ]》 ♦️سپس علی بن حسین(ع) اکبر پیش آمد، و گفته شده است که او در این هنگام بیست و پنج سال داشت.(۶) 👤علامه دهخدا می نویسد : تولد او در عهد خلافت عثمان روی داد و در واقعه کربلا (سال۶۱هجری) هجده ساله بود! و وی را لقب «اکبر» دادند تا با برادر کوچکترش (زین العابدین) اشتباه نشود.(۷) ✍اما با این اوصاف؛ موئدی که نشان می دهد حضرت علی اکبر(ع) از امام سجاد(ع) بزرگتر بوده، این که در مجلس کوفه، هنگامی که عبیدالله بن زیاد از امام سجاد(ع) خواست تا خود را معرفی کند. وقتی امام سجاد(ع) فرمود : من علی بن حسین هستم. عبیدالله گفت : آیا خدا علی بن حسین(ع) را نکشت؟ امام سجاد(ع) فرمود : 📋《قَدْ كَانَ لِي أَخٌ اَکبَرُ مِنِّی يُسَمَّى عَلِيّاً فَقَتَلتُمُوهُ》 ♦️من برادری بزرگتر از خود به نام علی داشتم که شما او را کشتید.(۸) و موئدی که حضرت علی اکبر(ع) بیشتر از هیجده سال داشته اینکه ابوالفرج اصفهانی در ادامه اینکه می گوید علی بن حسین(ع) در خلافت عثمان به دنیا آمد، می نویسد : 📋《..وَ قَد رَوَى عَن جَدِّهِ عَلِيِّ بنِ أَبِي طَالِبِِ(ع) وَ عَن عَائِشَةَ اَحَادِيثَ》 ♦️علی بن حسین(ع) از جدّ بزرگوارش علی بن ابی طالب(ع) و از عائشه نیز احادیثی نقل کرده است.(۹) چون نقل روایت از امام علی(ع) لازمش این است که حضرت علی اکبر(ع) قبل از سال ۴۰ هجری به دنیا آمده باشد که این مطلب احتمال شهادت علی‌ اکبر(ع) در ۲۵ سالگی یا بیشتر را می دهد. @AsnadolMasaeb ادامه مطالب :👇
2⃣آیا معصوم بودند؟👇 ✍پاسخ : برخی بر این قائلند که حضرت علی اکبر(ع) معصوم بوده و اگر در کربلا به شهادت نمی رسید، مسلما بعد از امام حسین(ع) جانشین امامت ایشان می شدند!! ✍دلایل قائلین این نظریه :👇 1⃣دلیل اول : زیارت نامه هایی که در آنها صریحا به عصمت حضرت علی اکبر(ع) اشاره شده است! 📜زیارتنامه اول : مرحوم ابن قولویه قمی(متوفی۳۶۹ق) در کتاب [کامل الزیارت] زیارتنامه ای به نقل از ابوحمزه ثمالی به فرمایش امام صادق(ع) درباره زیارت امام حسین(ع) و حضرت علی اکبر(ع) می نویسد : 📋《ثُمَّ صِرْ إِلَى قَبِر عَلِيِّ بْنِ اَلْحُسَيْنِ(عَلَيْهِمَا السَّلاَمُ) فَهُوَ عِندَ رِجلِ اَلْحُسَيْنِ(ع) فَإِذَا وَقَفتَ عَلَيهِ فَقُلْ : صَلَّى اللهُ عَلَيْكَ وَ عَلَى عِتْرتِكَ وَ أهْلِ بَيْتِكَ وَ آبَائِكَ وَ أبْنائِكَ وَ اُمُّهاتِكَ الأخْيارِ الأبْرارِ، الَّذينَ أذْهَبَ اللهُ عَنْهُمُ الرِّجْسَ وَطَهَّرَهُمْ تَطهِيرَاً》 ♦️آنگاه به سوى قبر على بن الحسين(عليهما السلام) برو که در کنار پای امام حسین(ع) دفن شده است و هنگامی که نزد قبر ایشان ایستادی، بگو : سلام خداوند بر تو و بر عترت و اهل بیت تو و بر پدران و فرزندان تو و بر مادران تو که هگمی از نیکان و برگزیدگان بودند. همان کسانی که خداوند آنها را كاملا از هر گونه رجس و پليدى پاك و منزه گردانيد.(۱) 📜زیارتنامه دوم : علامه مجلسی به نقل از شیخ مفید(متوفی۴۱۳ق) در زیارت نامه ای دیگر به فرمایش امام صادق(ع) درباره زیارت امام حسین(ع) و حضرت علی اکبر(ع) می نویسد : 📋《..ثُمَّ اِمْضِ إِلَى ضَرِيحِ عَلِيِّ بْنِ اَلْحُسَيْنِ(عَلَيْهِمَا السَّلاَمُ) وَ قِفْ عَلَيْهِ وَ قُلْ : اَلسَّلاَمُ عَلَيْكَ أَيُّهَا اَلصِّدِّيقُ اَلطَّيِّبُ اَلزَّكِيُّ اَلْحَبِيبُ اَلْمُقَرَّبُ...كَمَا مَنَّ عَلَيْكَ مِنْ قَبْلُ وَ جَعَلَكَ [اَللهُ] مِنْ أَهْلِ اَلْبَيْتِ اَلَّذِينَ أَذْهَبَ اَللَّهُ عَنْهُمُ اَلرِّجْسَ وَ طَهَّرَهُمْ تَطْهِيراً صَلَوَاتُ اَللَّهِ عَلَيْكَ وَ رَحْمَةُ اَللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ وَ رِضْوَانُهُ》 ♦️آنگاه به سوى قبر على بن الحسين(عليهما السلام) برو و نزد قبر ایشان بايست و بگو : ..سلام بر تو ای صدیق و طیب و دارای مقام حبّ و قرب الهی..چنانكه خداوند در سابقه وجودت بر تو منت گذاشت و تو را از خاندان رسالت و عصمت قرار داد كه خدا آنان را كاملا از هر گونه رجس و پليدى پاك و منزه گردانيد.(۲) پس در این دو زیارتنامه، صریحا آیه تطهیر بر حضرت علی اکبر(ع) تطبیق داده شده است و در نتیجه ایشان دارای عصمت هستند! 2⃣دلیل دوم : حضرت علی اکبر(ع) در کربلا قبل از امام حسین(ع) به شهادت رسید، که اگر بعد از ایشان این امر اتفاق می افتاد، مطمئنا برای جانشینی او در مقام امامت توسط امام حسین(ع) تصریح می شد، مانند جانشینی امام حسن مجتبی(ع) که در شب ۲۱ ماه رمضان توسط امام علی(ع) اعلام گردید و امام علی(ع) ایشان را به عنوان جانشین انتخاب کردند. پس در این امر اولویت با حضرت علی اکبر(ع) بود! 3⃣دلیل سوم : شباهت علی اکبر(ع) به حضرت رسول اکرم(ص)! برخی قائلند که چون حضرت علی اکبر(ع) از نسل زهرای اطهر(س) است، پس امامت به ایشان می رسد و فضائل‌ حضرت علی اکبر(ع) بسیار چشمگیر و عظیم بوده است تا جایی که علی اکبر(ع) شبیه ترین شخص به حضرت رسول اکرم(ص) بود! و امام حسین(ع) در کربلا فرمود : 📋《اَللَّهُمَّ..[هُوَ] اَشْبَهُ النَّاسِ بِرَسُولِکَ مُحَمَّدِِ(ص) خَلْقاً وَ خُلْقَاً و مَنْطِقَاً》 ♦️خدایا! او شبیه‌ترین مردم به رسول تو محمد مصطفی(ص) در خلقت ظاهری و اخلاق باطنی و گفتار است.(۳) پس در نتیجه لایق ترین شخص برای جانشینی امام، کسی است که از همه بیشتر به رسول اکرم(ص) در گفتار و رفتار و ظاهر شباهت داشته باشد! 4⃣دلیل چهارم : علی اکبر(ع) غرق در ذات الهی بود! در مورد حضرت علی اکبر(ع) آمده است که هنگامی که در روز عاشورا، ایشان عازم میدان نبرد می شد، امام حسین(ع) خطاب به زنان حرم که اطراف علی اکبر(ع) را گرفته بودند و مانع ایشان می شدند، فرمود : 📋《دَعَنهُ! فَإنَّهُ مَمْسُوسٌ فِى اللهِ وَ مَقتُولٌ فِی سَبِیلِ اللهِ》 ♦️رهایش کنید، او ممسوس در ذات خدا و شهید در راه خداست.(۴) و این همان فرمایشی است که حضرت رسول اکرم(ص) در مورد امام علی(ع) فرمود : 📋《فَإنَّهُ مَمْسُوسٌ فِى ذَاتِ اللهِ》 ♦️همانا امام علی(ع) ممسوس در ذات خداوند است.(۵) پس این درجه از شناخت و معرفت والا نشان از امامت ایشان دارد! 5⃣دلیل پنجم : علی اکبر(ع) فرزند بزرگ امام حسین(ع) بود! چون امام رضا(علیه السلام) در مورد نشانه های امام می فرماید : 📋《لِلْإِمَامِ عَلاَمَاتٌ مِنْهَا أَنْ يَكُونَ أَكْبَرَ وُلْدِ أَبِيهِ》 ♦️از نشانه های امام آن است که پسر بزرگتر پدرش باشد.(۶) 📚این پنج دلیل کسانی است که قائلند ایشان معصوم بودند. ✍پاسخ ها و نقد بنده :👇 @AsnadolMasaeb
✅وقتی کاروان امام حسین(ع) در راهی که منتهی به کربلا می شد، در منزلگاه بنی مقاتل در حال حرکت بود، امام حسین(ع) سرش را روی زین مرکب گذاشت و اندکی خوابید. وقتی حضرت(ع) سر از خواب بلند کرد فرمود : 《إِنَّا لِله وَ إِنَّا إِلَیْهِ راجِعُونَ وَ اَلْحَمْدُ لِله رَبِّ الْعالَمِین》 حضرت(ع) سه بار این جمله را تکرار کرد. حضرت علی اکبر(ع) که خیلی مراقب حال پدر بود، جلو آمد و گفت : 📋《يَا أَبَتِ! جُعِلتُ فِداكَ! مِمَّ حَمِدتَ اللهَ واستَرجَعتَ؟》 ♦️پدرجان! فدایت شوم. چرا کلمه استرجاع را جاری کردید و خدا را حمد فرمودید؟ حضرت(ع) فرمودید : در این حین که می رفتیم، خوابم برد، و دیدم هاتفی را که ندا می کرد : 📋《القَومُ یَسِیرُونَ وَ المَنایَا تَسِیرُ اِلیَهِم!》 ♦️این کاروان می‌رود، و مرگ هم اینها را بدرقه می‌کند. اینجا بود که حضرت علی اکبر(ع) سوال کرد : 📋《يا أبَتِ! ألَسنَا عَلَى الحَقِّ؟!!》 ♦️مگر ما بر حق نیستیم؟ حضرت(ع) فرمود : 📋《بَلَی وَاللهِ》 ♦️آری به خدا سوگند که ما بر حقّیم! علی‌ اکبر(ع) عرض کرد : 📋《فَاِنَنَّا اِذَاً مَانُبَالِی اَن نَمُوتَ مُحِقِّینَ!》 ♦️اگر مسیر ما مسیر حق است، دیگر باکی از مرگ نداریم! امام حسین(ع) وقتی این جمله را شنید، فرمود : 📋《جَزَاكَ اللهُ مِن وَلدٍ خَيرَ مَا جَزَى وَلَداً عَن وَالِدِهِ》 ♦️خدایت پاداشی نیکو عطا کند. نیکوترین پاداش که باید فرزندی از پدر خویش دریافت کند.(۱) 📚منبع : ۱)الارشاد شیخ مفید، ج۲، ص۸۲ @AsnadolMasaeb