🔴 زیارت امام زمان (عج) در روز جمعه
🔵 اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا حُجَّةَ اللهِ في اَرْضِهِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا عَيْنَ اللهِ في خَلْقِهِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا نُورَ اللهِ الَّذي يَهْتَدي بِهِ الْمُهْتَدُونَ، وَيُفَرَّجُ بِهِ عَنِ الْمُؤْمِنينَ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ اَيُّهَا الْمُهَذَّبُ الْخآئِفُ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ اَيُّهَا الْوَلِيُّ النّاصِحُ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا سَفينَةَ النَّجاةِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا عَيْنَ الْحَيوةِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ صَلَّي اللهُ عَلَيْكَ وَعَلي آلِ بَيْتِكَ الطَّيِّبينَ الطّاهِرينَ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ عَجَّلَ اللهُ لَكَ ما وَعَدَكَ مِنَ النَّصْرِ وَظُهُورِ الاَْمْرِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يامَوْلايَ، اَنـَا مَوْلاكَ عارِفٌ بِاُوليكَ وَاُخْريكَ، اَتَقَرَّبُ اِلَي اللهِ تَعالي بِكَ وَبِآلِ بَيْتِكَ، وَاَنْتَظِرُ ظُهُورَكَ، وَظُهُورَ الْحَقِّ عَلي يَدَيْكَ، وَاَسْئَلُ اللهَ اَنْ يُصَلِّيَ عَلي مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد، وَاَنْ يَجْعَلَني مِنَ الْمُنْتَظِرينَ لَكَ وَالتّابِعينَ وَالنّاصِرينَ لَكَ عَلي اَعْدآئِكَ، وَالْمُسْتَشْهَدينَ بَيْنَ يَدَيْكَ في جُمْلَةِ اَوْلِيآئِكَ، يا مَوْلايَ يا صاحِبَ الزَّمانِ صَلَواتُ اللهِ عَلَيْكَ وَعَلي آلِ بَيْتِكَ، هذا يَوْمُ الْجُمُعَةِ وَهُوَ يَوْمُكَ، الْمُتَوَقَّعُ فيهِ ظُهُورُكَ، َالْفَرَجُ فيهِ لِلْمُؤْمِنينَ عَلي يَدَيْكَ، وَقَتْلُ الْكافِرينَ بِسَيْفِكَ، وَاَنَا يا مَوْلايَ فيهِ ضَيْفُكَ وَجارُكَ، وَاَنْتَ يا مَوْلايَ كَريمٌ مِنْ اَوْلادِ الْكِرامِ، وَمَأْمُورٌ بِالضِّيافَةِ وَالاِْجارَةِ، فَاَضِفْني وَ اَجِرْني، صَلَواتُ اللهِ عَلَيْكَ وَعَلي اَهْلِ بَيْتِكَ الطّاهِرينَ.
#امام_زمان
#ادعیه_مهدوی
هدایت شده از 🌴فدک ذوالفقار فاطمی🌴
🟢 سبک زندگی رسول خدا (ص)
➖➖➖➖➖➖➖➖➖
🌺 ۱۰۰ خصلت از رسول مهربانی ها
➖➖➖➖➖➖➖➖➖
🟢 بی شک تأسی به سيره و سنت آن حضرت بر اساس آيه کريمه «لقد کان لکم في رسول‌الله اسوه حسنه» و از جمله آنچه در اين مطلب به آن اشاره شده ، راهگشای بسیاری از مشکلات و مسائل مبتلا به جامعه مسلمانان خواهد بود.
🌺 ۱- هنگام راه رفتن با آرامي و وقار راه مي رفت.
🌹۲- در راه رفتن ، قدم ها را بر زمين نمی کشيد.
🌺 ۳- نگاهش پيوسته به زير و بر زمين دوخته بود.
🌹۴- هر که را می ديد ، مبادرت به سلام می کرد و کسی در سلام بر او سبقت نگرفت.
🌺 ۵- وقتی با کسی دست می داد،دست خود را زودتر از دست او بيرون نمی کشيد.
🌹۶- با مردم چنان معاشرت می کرد که؛ هرکس گمان می کرد عزيزترين فرد نزد آن حضرت است.
🌺 ۷- هر گاه به کسی می نگريست ، به روش ارباب ها ، با گوشه چشم نظر نمی کرد.
🌹۸- هرگز به روی مردم چشم نمی دوخت و خيره نگاه نمی کرد.
🌺 ۹- چون اشاره می کرد ، با دست اشاره می کرد نه با چشم و ابرو.
🌹۱۰- سکوتی طولانی داشت و تا نياز نمی شد ، لب به سخن نمی گشود.
🌺 ۱۱- هرگاه با کسی هم صحبت می شد، به سخنان او خوب گوش فرا می داد.
🌹۱۲- چون با کسی سخن می گفت ، کاملا بر می گشت و رو به او می نشست.
🌺 ۱۳- با هر که می نشست تا او اراده برخاستن نمی کرد ، آن حضرت بر نمی خاست.
🌹۱۴- در مجلسی نمی نشست و بر نمی خاست مگر ، با ياد خدا.
🌺 ۱۵- هنگام ورود به مجلسی ، در آخر و نزديک درب می نشست ، نه در صدر آن.
🌹۱۶- در مجلس ، جای خاصی را به خود اختصاص نمی داد و از آن نهی می کرد.
🌺 ۱۷- هرگز در حضور مردم ، تکيه نمی داد.
🌹۱۸- اکثر نشستن آن حضرت ، رو به قبله بود.
🌺 ۱۹- اگر در محضر او ، چيزی رخ می داد که ناپسند وی بود ، ناديده می گرفت.
🌹۲۰- اگر از کسی خطايی سر می زد ،
آن را نقل نمی کرد.
🌺 ۲۱- کسی را برای لغزش و خطای در سخن ، مواخذه نمی کرد.
🌹۲۲- هرگز با کسی جدل و منازعه نمی کرد.
🌺 ۲۳- هرگز سخن کسی را قطع نمی کرد مگر آن که ؛ حرف لغو و باطل بگويد.
🌹۲۴- پاسخ به سؤالی را چند مرتبه تکرار می کرد تا جوابش بر شنونده مشتبه نشود.
🌺 ۲۵- چون سخن ناصواب از کسی می شنيد، نمی فرمود«چرا فلانی چنين گفت» بلکه می فرمود : « بعضی مردم را چه می شود که چنين می گويند؟»
🌹۲۶- با فقرا زياد نشست و برخاست می کرد و با آنان هم غذا می شد.
🌺 ۲۷- دعوت بندگان و غلامان را می پذيرفت.
🌹۲۸- هديه را قبول می کرد اگرچه ؛ به اندازه يک جرعه شير بود.
🌺 ۲۹- بيش از همه ، صله ی رحم به جا می آورد.
🌹۳۰- به خويشاوندان خود احسان مي کرد ، بی آن که آنان را بر ديگران برتری دهد.
🌺 ۳۱- کار نيک را تحسين و تشويق می فرمود و کار بد را تقبيح می نمود و از آن نهی می کرد.
🌹۳۲- آن چه موجب صلاح دين و دنيای مردم بود ، به آنان می فرمود و مکرر می گفت : هر آن چه حاضران از من می شنوند به غايبان برسانند.
🌺 ۳۳- هر که عذر می آورد ، عذر او را قبول می کرد.
🌹۳۴- هرگز ؛ کسی را حقير نمی شمرد.
🌺 ۳۵- هرگز کسی را دشنام نداد و يا به لقب های بد نخواند.
🌹۳۶- هرگز ؛ کسی از اطرافيان و بستگان خود را نفرين نکرد.
🌺 ۳۷- هرگز عيب مردم را جستجو نمی کرد.
🌹۳۸- از شر مردم برحذر بود ولی ؛ از آنان کناره نمی گرفت و با همه خوشخو بود.
🌺 ۳۹- هرگز ؛ مردم را مذمت نمی کرد و بسيار مدح آنان نمی گفت.
🌹۴۰- بر جسارت ديگران صبر می فرمود و بدی را به نيکی جزا می داد.
🌺 ۴۱- از بيماران عيادت می کرد ، اگرچه در دور افتاده ترين نقطه مدينه بود.
🌹۴۲- سراغ اصحاب خود را می گرفت و همواره ، جويای حال آنان می شد.
🌺 ۴۳- اصحاب را ، به بهترين نام هايشان صدا می زد.
🌹۴۴- با اصحابش در کارها بسيار مشورت می کرد و بر آن تأکيد می فرمود.
🌺 ۴۵- در جمع يارانش ، دايره وار می نشست و اگر غريبه ای بر آنان وارد می شد، نمی توانست تشخيص دهد که ؛ پيامبر کداميک از ايشان است.
🌹۴۶- ميان يارانش ، ٱنس و ٱلفت برقرار می کرد.
🌺 ۴۷- وفادارترين مردم ، به عهد و پيمان بود.
🌹۴۸- هرگاه چيزی به فقير می بخشيد ، با دست خودش می داد و به کسی حواله نمی کرد.
🌺 ۴۹- اگر در حال نماز بود و کسی پيش او می آمد ، نمازش را کوتاه می کرد.
🌹۵۰- اگر در حال نماز بود و کودکی گريه می کرد ، نمازش را کوتاه می کرد.
🌺 ۵۱- عزيزترين افراد نزد او کسی بود که؛ خيرش بيشتر به ديگران می رسيد.
🌹۵۲- احدی از محضر او نا اميد نبود و می فرمود : برسانيد به من حاجت کسی را که ؛ نمی تواند حاجتش را به من برساند.
🌺 ۵۳- هرگاه کسی از او حاجتی می خواست ، اگر مقدور بود ، روا می فرمود و گرنه با سخنی خوش و با وعده ای نيکو ، او را راضی می کرد .
🌹۵۴- هرگز ؛ جواب رد به درخواست کسی نداد مگر آن که؛براي معصيت بود.
🌺 ۵۵- پيران را بسيار إکرام می کرد و با کودکان بسيار مهربان بود.
🌹۵۶- غريبان را ، خيلی مراعات می کرد.
هدایت شده از 🌴فدک ذوالفقار فاطمی🌴
🟢 سبک زندگی رسول خدا (ص)
➖➖➖➖➖➖➖➖➖
🌺 ۱۰۰ خصلت از رسول مهربانی ها
➖➖➖➖➖➖➖➖➖
🟢 بی شک تأسی به سيره و سنت آن حضرت بر اساس آيه کريمه «لقد کان لکم في رسول‌الله اسوه حسنه» و از جمله آنچه در اين مطلب به آن اشاره شده ، راهگشای بسیاری از مشکلات و مسائل مبتلا به جامعه مسلمانان خواهد بود.
🌺 ۱- هنگام راه رفتن با آرامي و وقار راه مي رفت.
🌹۲- در راه رفتن ، قدم ها را بر زمين نمی کشيد.
🌺 ۳- نگاهش پيوسته به زير و بر زمين دوخته بود.
🌹۴- هر که را می ديد ، مبادرت به سلام می کرد و کسی در سلام بر او سبقت نگرفت.
🌺 ۵- وقتی با کسی دست می داد،دست خود را زودتر از دست او بيرون نمی کشيد.
🌹۶- با مردم چنان معاشرت می کرد که؛ هرکس گمان می کرد عزيزترين فرد نزد آن حضرت است.
🌺 ۷- هر گاه به کسی می نگريست ، به روش ارباب ها ، با گوشه چشم نظر نمی کرد.
🌹۸- هرگز به روی مردم چشم نمی دوخت و خيره نگاه نمی کرد.
🌺 ۹- چون اشاره می کرد ، با دست اشاره می کرد نه با چشم و ابرو.
🌹۱۰- سکوتی طولانی داشت و تا نياز نمی شد ، لب به سخن نمی گشود.
🌺 ۱۱- هرگاه با کسی هم صحبت می شد، به سخنان او خوب گوش فرا می داد.
🌹۱۲- چون با کسی سخن می گفت ، کاملا بر می گشت و رو به او می نشست.
🌺 ۱۳- با هر که می نشست تا او اراده برخاستن نمی کرد ، آن حضرت بر نمی خاست.
🌹۱۴- در مجلسی نمی نشست و بر نمی خاست مگر ، با ياد خدا.
🌺 ۱۵- هنگام ورود به مجلسی ، در آخر و نزديک درب می نشست ، نه در صدر آن.
🌹۱۶- در مجلس ، جای خاصی را به خود اختصاص نمی داد و از آن نهی می کرد.
🌺 ۱۷- هرگز در حضور مردم ، تکيه نمی داد.
🌹۱۸- اکثر نشستن آن حضرت ، رو به قبله بود.
🌺 ۱۹- اگر در محضر او ، چيزی رخ می داد که ناپسند وی بود ، ناديده می گرفت.
🌹۲۰- اگر از کسی خطايی سر می زد ،
آن را نقل نمی کرد.
🌺 ۲۱- کسی را برای لغزش و خطای در سخن ، مواخذه نمی کرد.
🌹۲۲- هرگز با کسی جدل و منازعه نمی کرد.
🌺 ۲۳- هرگز سخن کسی را قطع نمی کرد مگر آن که ؛ حرف لغو و باطل بگويد.
🌹۲۴- پاسخ به سؤالی را چند مرتبه تکرار می کرد تا جوابش بر شنونده مشتبه نشود.
🌺 ۲۵- چون سخن ناصواب از کسی می شنيد، نمی فرمود«چرا فلانی چنين گفت» بلکه می فرمود : « بعضی مردم را چه می شود که چنين می گويند؟»
🌹۲۶- با فقرا زياد نشست و برخاست می کرد و با آنان هم غذا می شد.
🌺 ۲۷- دعوت بندگان و غلامان را می پذيرفت.
🌹۲۸- هديه را قبول می کرد اگرچه ؛ به اندازه يک جرعه شير بود.
🌺 ۲۹- بيش از همه ، صله ی رحم به جا می آورد.
🌹۳۰- به خويشاوندان خود احسان مي کرد ، بی آن که آنان را بر ديگران برتری دهد.
🌺 ۳۱- کار نيک را تحسين و تشويق می فرمود و کار بد را تقبيح می نمود و از آن نهی می کرد.
🌹۳۲- آن چه موجب صلاح دين و دنيای مردم بود ، به آنان می فرمود و مکرر می گفت : هر آن چه حاضران از من می شنوند به غايبان برسانند.
🌺 ۳۳- هر که عذر می آورد ، عذر او را قبول می کرد.
🌹۳۴- هرگز ؛ کسی را حقير نمی شمرد.
🌺 ۳۵- هرگز کسی را دشنام نداد و يا به لقب های بد نخواند.
🌹۳۶- هرگز ؛ کسی از اطرافيان و بستگان خود را نفرين نکرد.
🌺 ۳۷- هرگز عيب مردم را جستجو نمی کرد.
🌹۳۸- از شر مردم برحذر بود ولی ؛ از آنان کناره نمی گرفت و با همه خوشخو بود.
🌺 ۳۹- هرگز ؛ مردم را مذمت نمی کرد و بسيار مدح آنان نمی گفت.
🌹۴۰- بر جسارت ديگران صبر می فرمود و بدی را به نيکی جزا می داد.
🌺 ۴۱- از بيماران عيادت می کرد ، اگرچه در دور افتاده ترين نقطه مدينه بود.
🌹۴۲- سراغ اصحاب خود را می گرفت و همواره ، جويای حال آنان می شد.
🌺 ۴۳- اصحاب را ، به بهترين نام هايشان صدا می زد.
🌹۴۴- با اصحابش در کارها بسيار مشورت می کرد و بر آن تأکيد می فرمود.
🌺 ۴۵- در جمع يارانش ، دايره وار می نشست و اگر غريبه ای بر آنان وارد می شد، نمی توانست تشخيص دهد که ؛ پيامبر کداميک از ايشان است.
🌹۴۶- ميان يارانش ، ٱنس و ٱلفت برقرار می کرد.
🌺 ۴۷- وفادارترين مردم ، به عهد و پيمان بود.
🌹۴۸- هرگاه چيزی به فقير می بخشيد ، با دست خودش می داد و به کسی حواله نمی کرد.
🌺 ۴۹- اگر در حال نماز بود و کسی پيش او می آمد ، نمازش را کوتاه می کرد.
🌹۵۰- اگر در حال نماز بود و کودکی گريه می کرد ، نمازش را کوتاه می کرد.
🌺 ۵۱- عزيزترين افراد نزد او کسی بود که؛ خيرش بيشتر به ديگران می رسيد.
🌹۵۲- احدی از محضر او نا اميد نبود و می فرمود : برسانيد به من حاجت کسی را که ؛ نمی تواند حاجتش را به من برساند.
🌺 ۵۳- هرگاه کسی از او حاجتی می خواست ، اگر مقدور بود ، روا می فرمود و گرنه با سخنی خوش و با وعده ای نيکو ، او را راضی می کرد .
🌹۵۴- هرگز ؛ جواب رد به درخواست کسی نداد مگر آن که؛براي معصيت بود.
🌺 ۵۵- پيران را بسيار إکرام می کرد و با کودکان بسيار مهربان بود.
🌹۵۶- غريبان را ، خيلی مراعات می کرد.
هدایت شده از 🌴فدک ذوالفقار فاطمی🌴
🌺 ۵۷- با نيکی به شروران ، دل آنان را به دست می آورد و مجذوب خود می کرد.
🌹۵۸- همواره متبسم بود و در عين حال، خوف زيادی از خدا بردل داشت.
🌺 ۵۹- چون شاد می شد ، چشم ها را بر هم می گذاشت و خيلی اظهار فرح نمي کرد.
🌹۶۰- خنديدن آن حضرت ، اکثرا تبسم بود و صدايش به خنده بلند نمي شد.
🌺 ۶۱- مزاح می کرد ، اما به بهانه مزاح و خنداندن ، حرف لغو و باطل نمي زد.
🌹۶۲- نام بد را تغيير می داد و به جاي آن نام نيک مي گذاشت.
🌺 ۶۳- بردباری اش ، همواره بر خشم او سبقت می گرفت.
🌹۶۴- از برای فوت دنيا ، ناراحت نمی شد و يا به خشم نمی آمد.
🌺۶۵- از برای خدا ، آن چنان به خشم می آمد که ؛ ديگر کسي او را نمي شناخت.
🌹۶۶- هرگز برای خودش انتقام نگرفت مگر آن که ؛ حريم حق شکسته شود.
🌺 ۶۷- هيچ خصلتی نزد آن حضرت ، منفورتر از دروغگويی نبود.
🌹۶۸- در حال خشنودی و نا خشنودی ، جز ياد حق بر زبان نداشت.
🌺 ۶۹- هرگز ؛ درهم و ديناری نزد خود پس انداز نکرد.
🌹۷۰- در خوراک و پوشاک ، چيزی زيادتر از خدمتکارانش نداشت.
🌺 ۷۱- روی خاک می نشست و روی خاک ، غذا می خورد.
🌹۷۲- روی زمين می خوابيد.
🌺 ۷۳- کفش و لباسش را ، خودش وصله می کرد.
🌹۷۴- با دست خودش ، شير مي دوشيد و پای شترش را ، خودش مي بست.
🌺 ۷۵- هر مرکبی برايش مهيا بود ، سوار مي شد و برايش فرقی رز نمي کرد.
🌹۷۶- هر جا می رفت ، عبای خود را به عنوان زير انداز خود استفاده می کرد.
🌺 ۷۷- اکثر جامه های آن حضرت ، سفيد بود.
🌹۷۸-چون جامه نو می پوشيد ، جامه قبلي خود را به فقيری می بخشيد.
🌺 ۷۹- جامه فاخری داشت که ؛ مخصوص روز جمعه بود.
🌹۸۰- در هنگام کفش و لباس پوشيدن، هميشه از سمت راست آغاز مي کرد.
🌺 ۸۱- ژوليده مو بودن را ، کراهت مي دانست.
🌹۸۲- هميشه خوش بو بود و بيشترين مخارج آن حضرت ، برای خريدن عطر بود.
🌺 ۸۳- هميشه با وضو بود و هنگام وضو گرفتن ، مسواک می زد.
🌹۸۴- نور چشم او در نماز بود و آسايش و آرامش خود را در نماز می يافت.
🌺 ۸۵- ايام سيزدهم ، چهاردهم و پانزدهم هر ماه را ، روزه می داشت.
🌹۸۶- هرگز ؛ نعمتی را مذمت نکرد.
🌺 ۸۷- اندک نعمت خداوند را ، بزرگ می شمرد.
🌹۸۸- هرگز از غذايی تعريف نکرد ، يا از غذايی بد نگفت.
🌺 ۸۹- موقع غذا ، هرچه حاضر می کردند ميل می فرمود.
🌹۹۰- در سر سفره ، از غذای جلوی خود تناول مي فرمود.
🌺 ۹۱- بر سر غذا ، از همه زودتر حاضر می شد و از همه ديرتر دست می کشيد.
🌹۹۲- تا گرسنه نمي شد ، غذا ميل نمي کرد و قبل از سير شدن دست از غذا می کشید.
🌺 ۹۳- معده اش ، هيچ گاه دو غذا را در خود جمع نکرد.
🌹۹۴- در غذا ، هرگز آروغ نزد.
🌺 ۹۵- تا آنجا که امکان داشت ، تنها غذا نمی خورد.
🌹۹۶- بعد از غذا ، دست ها را می شست و روی خود مي کشيد.
🌺 ۹۷- آب را در سه جرعه می نوشید ،
اول آنها بسم الله و آخر آنها الحمدلله می گفت.
🌹۹۸- از دوشيزگان پرده نشين ، با حياتر بود.
🌺 ۹۹- چون می خواست به منزل وارد شود ، سه بار اجازه می خواست.
🌹 ۱۰۰ - اوقات داخل منزل را به سه بخش تقسيم مي کرد : بخشی برای خدا ، بخشی برای خانواده و بخشی برای خودش بود و وقت خودش را نيز با مردم قسمت می کرد.
📚 منتهی الآمال - محدث قمی
📚 مکارم الاخلاق - طبرسی
🔺آخرین جمعه ماه رجب را از دست ندهید:
سيّد از پيامبر روايت كرده: هركه در روز جمعه ماه رجب بين نماز ظهر و عصر چهار ركعت نماز بخواند به اين صورت كه در هر ركعت يكبار سوره ي ᐸحمد> و هفت بار ᐸآيه الكُرسي> و پنج مرتبه ᐸسوره توحيد> سپس ده بار بگويد:
ᐸأَسْتَغْفِرُ اللَّهَ الَّذِي لا إِلَهَ إلا هُوَ وَ أَسْأَلُهُ التَّوْبَهَ>
حق تعالي براي او از روزي كه اين نماز را خوانده تا روزي كه از دنيا برود براي هر روز هزار كار نيك بنويسد ، و در عوض هر آيه اي كه خوانده است شهري در بهشت از ياقوت سرخ ، و به جاي هر حرف قصري در بهشت از گوهر سپيد عطا كند، و براي او زنان زيباروي بهشتي را به همسري او درآورد و از او خشنود گردد بي آنكه برايش خشمي به دنبال داشته باشد ، و در زمره ي عبادت كنندگان به شمار آيد ، و سرانجام او را به سعادت و آمرزش پايان دهد . . .
🔹مفاتیح الجنان