»»» آیه ی روز : ************** (ارسال شده توسط برنامه ی «قلم قرآنی هُدی» دریافت و نصب از https://zenderoid.ir ) وَلِكُلٍّ وِجْهَةٌ هُوَ مُوَلِّيهَا فَاسْتَبِقُوا الْخَيْرَاتِ أَيْنَ مَا تَكُونُوا يَأْتِ بِكُمُ اللَّهُ جَمِيعًا إِنَّ اللَّهَ عَلَىَ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ بقره-148 هر طایفه‌ای قبله‌ای دارد که خداوند آن را تعیین کرده است؛ (بنابراین، زیاد در باره قبله گفتگو نکنید! و به جای آن،) در نیکی‌ها و اعمال خیر، بر یکدیگر سبقت جویید! هر جا باشید، خداوند همه شما را (برای پاداش و کیفر در برابر اعمال نیک و بد، در روز رستاخیز،) حاضر می‌کند؛ زیرا او، بر هر کاری تواناست. ************** نکته ها: براى كلمه «وجهةٌ» دو معناست: قبله و طریقه. اگر این كلمه را همانند اكثر مفسّران به معناى قبله بگیریم، معناى آیه همان است كه ترجمه كرده ایم. امّا اگر كلمه «وجهةٌ» را به معناى طریقه و شیوه بگیریم، معناى آیه این است: براى هر انسان یا گروهى، راه و طریقى است كه به سوى همان راه كشیده مى شود و هر كس راهى را سپرى مى كند. و این معنا نظیر آیه ى 84 سوره ى اسراء است كه فرمود: «كلٌّ یعمل على شاكلته» بعضى مفسّران، مراد از «هو» در «هو مولّیها» را خدا دانسته اند كه در این صورت معناى آیه چنین مى شود: هر كس قبله اى دارد كه خداوند آنرا تعیین كرده است. سبقت در كار خیر، ارزش آن را افزایش مى دهد. در قرآن با واژه هاى «سارعوا»، «سابقوا» و «فاستبقوا» در مورد كار خیر بكار رفته است. و در ستایش انبیا مى فرماید: «یسارعون فى الخیرات» [443] آنها در نیكى ها، شتاب و سرعت مى گیرند. در برخى روایات ذیل این آیه آمده: در زمان ظهور امام زمان علیه السلام علاقمندان آن حضرت، از اطراف و اكناف جهان یكجا در حضور ایشان جمع خواهند شد. [444] ----- 443) انبیا، 90. 444) تفسیر نورالثقلین، ج 1 ص 139. ************** پیام ها: - هر امتّى قبله اى داشته ومسئله قبله، مخصوص مسلمانان نیست.«لكلّ وجهة» - بحث هاى بیهوده را رها كنید و توجّه و عنایت شما به انجام كارهاى خیر باشد. «فاستبقوا الخیرات» - به جاى رقابت و سبقت در امور مادّى، باید در كارهاى خیر از دیگران سبقت گرفت. «فاستبقوا الخیرات» - روز قیامت، خداوند همه را یكجا جمع خواهد كرد و این نمونه اى از مظهر قدرت الهى است. «یأت بكم الله جمیعاً» ************** ارسال شده توسط برنامه ی «قلم قرآنی هُدی» دریافت و نصب از https://zenderoid.ir

🌼دعای روز جمعه اَلْحَمْدُ لِلّهِ الاْوَّلِ قَبْلَ الاِْنْشاَّءِ وَ الاِْحْیاَّءِ وَ الاْخِرِ بَعْدَ فَناَّءِ الاْشْیاَّءِ الْعَلیمِ الَّذى لا یَنْسى مَنْ ذَکَرَهُ وَ لا یَنْقُصُ مَنْ شَکَرَهُ وَ لا یَخیبُ مَنْ دَعاهُ وَ لا یَقْطَعُ رَجاَّءَ مَنْ رَجاهُ اَللّهُمَّ اِنّى اُشْهِدُکَ وَ کَفى بِکَ شَهیداً وَ اُشْهِدُ جَمیعَ مَلاَّئِکَتِکَ وَ سُکّانَ سَماواتِکَ وَ حَمَلَهَ عَرْشِکَ وَ مَنْ بَعَثْتَ مِنْ اَنْبِیاَّئِکَ وَرُسُلِکَ وَ اَنْشَاْتَ مِنْ اَصْنافِ خَلْقِکَ اَنّى اَشْهَدُ اَنَّکَ اَنْتَ اللّهُ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ وَحْدَکَ لا شَریکَ لَکَ وَ لا عَدیلَ وَ لا خُلْفَ لِقَوْلِکَ وَ لا تَبْدیلَ وَ اَنَّ مُحَمَّداً صَلَّى اللّهُ عَلَیْهِ وَ آلِه و عَبْدُکَ وَ رَسُولُکَ اَدّى ما حَمَّلْتَهُ اِلَى العِبادِ وَ جاهَدَ فِى اللّهِ عَزَّوَجَلَّ حَقَّ الْجِهادِ وَ اَنَّهُ بَشَّرَ بِما هُوَ حَقُّ مِنَ الثَّوابِ وَ اَنْذَرَ بِما هُوَ صِدْقٌ مِنَ الْعِقابِ اَللّهُمَّ ثَبِّتْنى عَلى دینِکَ ما اَحْیَیْتَنى وَ لا تُزِغْ قَلْبى بَعْدَ  اِذْ هَدَیْتَنى وَ هَبْ لى مِنْ لَدُنْکَ رَحْمَهً اِنَّکَ اَنْتَ الْوَهّابُ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَعَلى آلِ مُحَمَّدٍ وَ اجْعَلْنى مِنْ اَتْباعِهِ وَ شیعَتِهِ وَ احْشُرْنى فى زُمْرَتِهِ وَوَفِّقْنى لاِداَّءِ فَرْضِ الْجُمُعاتِ وَ ما اَوْجَبْتَ عَلَىَّ فیه مِنَ الطّاعاتِ وَقَسَمْتَ لاِهْلِها مِنَ الْعَطاءِ فى یَوْمِ الْجَزاَّءِ اِنَّکَ اَنْتَ الْعَزیزُ الْحَکیمُ

قسم به حرمت لا اله الا الله تو آمدی که بگویی: ❤️عَلی وَلی اَللّه 🌹🌹🌹🌹🌹

● برخی از خصوصیات پیامبر ما: • در زیبایی سیرت و صورت همتایی نداشت. • عفت کلامش سر‌مشق همه نیکان بود. • در راه رفتن قدم‌ها را بر زمین نمی‌کشید! • کسی در سلام کردن بر او سبقت نگرفت. • سخن کسی را قطع نمی‌کرد؛ مگر آنکه حرف لغو و باطل بگوید. • اگر با کسی سخن می‌گفت، کاملا برمیگشت و رو به او می‌نشست! • وقتی با کسی دست می‌داد، دست خود را زودتر از دست او بیرون نمی‌کشید! • هرگز کسی را دشنام نداد. • هرگز به‌کسی لقب بد نداد. • هرگز دیگران را سرزنش نمی‌کرد؛ و زیاد هم از آنان تعریف نمی‌کرد. • اگر در حال نماز بود و کسی پیش او می‌آمد نمازش را کوتاه می‌کرد! • شوخی می‌کرد، اما به بهانه مزاح و خنداندن، حرف لغو و باطل نمی‌زد. •‌ هرگز کسی را حقیر نمی‌دانست! • هرگز به روی مردم خیره نگاه نمیکرد. • هنگام ورود به هر مجلسی در آخر و نزدیک درب می‌نشست نه در صدر! • اگر از کسی خطایی سر میزد آن را نقل نمی‌کرد! • خوراک و پوشاکش زیادتر از خدمتکارانش نبود. • هیچ خصلتی نزد او منفورتر از "دروغگویی" نبود. • اکثر جامه‌های او سفید بود. • ژولیده بودن مو را مکروه می‌دانست. • همیشه خوشبو بود؛ و بیشترین خرج آن حضرت برای خریدن عطر بود. • موقع غذا هرچه حاضر می‌کردند میل میکرد. • هرگز از غذایی بد نگفت. 📚 منتهی‌الآمال