📖🖋📖🖋📖 📖🖋📖 📖 #حسینیة #خطبات‌_امام_حسین_علیه_السلام 🔳 بخش سوم : در كربلا 🔰 «إسْتَعِينُوا بِالصَّبْرِ وَالصَّلوة» 🔲 بنا به نقل ابن قولويه و مسعودى، حسين بن على عليهما السلام آنگاه كه نماز صبح را بجاى آورد، رو به سوى نمازگزاران نموده پس از حمد و سپاس خداوند به آنان چنين فرمود: ⚜ ... اِنَّ اللّه تَعالى اَذِنَ فى قَتْلِكُمْ وَقَتْلِى فِى هذاالْيَومِ فَعَلَيْكُمْ بِالصَّبْرِ وَالْقِتالِ . ▪️ همانا خداوند به كشته شدن شما و كشته شدن من در اين روز اذن داده است و بر شماست كه صبر و شكيبايى در پيش گرفته و با دشمن بجنگيد . ✍ مرحوم شيخ صدوق از امام سجاد عليه السلام مطلبى بدين مضمون نقل مى كند : ▪️در روز عاشورا چون جنگ شدت گرفت و كار بر امام حسين (عليه السلام) سخت شد، بعضى از ياران آن حضرت متوجه گرديدند كه هرچه فشار بيشتر و فاصله آنحضرت و یارانشان با شهادت نزديكتر مى شود ، رنگشان گلنارى گشته و از آرامش و سكون خاطر بيشترى برخوردار مى گردند. در حالى كه به سیمای ملکوتی آیشان اشاره مى نمودند به ياران خود چنين گفتند: ➖ انظروا لا يبالى بالموت ؛ به حسين بن علی عليهما السلام نگاه كنيد كه از مرگ و شهادت كوچكترين ترسى به خود راه نمى دهد . 🔲 حضرت سید الشهداء علیه السلام چون اين جمله را شنيد، يارانشان را مورد خطاب قرار داده و فرمود: ⚜.. صَبْراً يا بَنِى الكِرامِ فَمَا الْمَوتُ اِلاّ قَنْطَرَةٌ تَعْبُرُ بِكُمْ عَنِ الْبُؤْسِ وَالضَّرّاءِ اِلَى الْجِنانِ الواسِعَةِ وَالنِّعَمِ الدّائمةِ فَاَيُّكُمْ يَكْرَهُ اَنْ يَنْتَقِلَ مِنْ سِجْنٍ اِلى قَصْرٍ وَما هُوَ لاِعْدائِكُمْ اِلاّ كَمَنْ يَنْتَقِلُ من قَصْرٍ اِلى سِجْنٍ وَعَذابٍ اِنَّ اَبِى حَدَّثَّنى عَنْ رَسُولِ اللّهِ اِنَّ الدُّنْيا سِجْنُ الْمُؤ مِنِ وَجَنَّةُ الْكافِر والْمَوْتُ جِسْرُ هُؤُلاءِ اِلى جِنانِهِمْ وَ جِسْرُ هؤلاءِ اِلى جَحيمِهِمْ ما كُذِبْتُ وَلا كَذِبْتُ . ▪️ اى بزرگ زادگان صبر و شكيبايى به خرج دهيد كه مرگ چيزى جز يك پل نيست كه شما را از سختى و رنج عبور داده به بهشت پهناور و نعمتهاى هميشگى آن مى رساند، چه كسى است كه نخواهد از يك زندان به قصرى انتقال يابد و همين مرگ براى دشمنان شما مانند آن است كه از كاخى به زندان و شكنجه گاه منتقل گردند. پدرم از پيامبر صلّى اللّه عليه و آله بر من نقل نمود كه مى فرمود: دنيا براى مؤمن همانند زندان و براى كافر همانند بهشت است . مرگ پلى است كه اين گروه مؤمن را به بهشتشان مى رساند و آن گروه كافر را به جهنمشان . آرى ، نه دروغ شنيده ام و نه دروغ مى گويم . 📓 كامل الزيارات ، ص ۳۷ 📓 بلاغة الحسين ، ص ۱۹۰ 📓 اثبات الوصيه ، ص ۱۳۹ 📖🖋📖🖋📖🖋📖 🔰 دعاى امام حسین علیه السلام در صبح عاشورا ✍ حضرت اباعبدالله الحسین عليه السلام پس از اداى فريضه صبح در روز عاشورا، صفهاى لشكر خود را آراستند و وظيفه هريك از سران لشكر را معين نمودند . در اين هنگام عمر بن سعد(لعنةالله علیه) نيز به آرايش و تنظيم صفوف لشكر خويش مشغول بود و چون چشم امام عليه السلام به انبوه جمعيت لشكر دشمن افتاد، دستها را به سوى آسمان بلند نموده و اين دعا را خواندند: ⚜ اَللَّهُمَّ اَنْتَ ثِقَتىِ فى كُلِّ كَرْبٍ وَ رَجائى فى كُلِّ شِدَّةٍ، وَاَنْتَ لِى فى كُلِّ اَمْرٍ نَزَلَ بِى ثِقَةٌ وَعُدَّةٌ كَم مِنْ هَمٍّ يَضْعُفُ فِيهِ الفُؤادُ للّه، وَتَقِلُّ فيهِ الْحِيلَةُ وَيَخْذُلُ فيهِ الصَّديقُ وَيَشْمَتُ فِيهِ الْعَدُوُّ اَنْزَلْتُهُ بِكَ وَشَكَوتُهُ اِلَيْكَ رَغْبَةً مِنِّى اِلَيْكَ عَمَّنْ سِواكَ فَكَشَفْتَهُ وَفَرَّجْتَهُ فَأنْتَ وَلِىُّ كلِّ نِعْمَةٍ وَمُنْتَهى كلِّ رَغْبَةٍ. ▪️ خدايا! تو در هر غم و اندوه پناهگاه و در هر پيشامد ناگوار مايه اميد من هستى و در هر حادثه اى سلاح و ملجاء من چه بسيار غمهاى كمرشكن كه دلها در برابرش آب و راه هرچاره در مقابلش مسدود مى گردد، غمهاى جانكاهى كه با ديدن آنها دوستان ، دورى جسته و دشمنان زبان به شماتت مى گشودند، در چنين مواقعى تنها به پيشگاه تو شكايت آورده و از ديگران قطع اميد نموده ام و تو بودى كه به داد من رسيده و اين كوههاى غم را برطرف كرده اى و از اين امواج اندوه نجاتم بخشيده اى . خدايا! توئى صاحب هر نعمت و توئى آخرين مقصد و مقصود من . 📓 طبرى ، ج ۷، ص ۳۲۷ 📓 ابن عساكر، ص ۲۱۱ 📓 كامل ابن اثير، ج ۳، ص ۲۸۷ 📓 ارشاد مفيد، ص ۲۳۳ 📖 📖🖋📖 📖🖋📖🖋📖 @BahrulEilm

#حسینیة #رقیه_زجاجة_العلویه_و_مشکاة_مصباح_الفاطمیة #نام_مبارک_حضرت_رقیة_علیهاالسلام_در_منابع_تاریخی 📓 بخش ششم @BahrulEilm

#حسینیة #ریحانة_الحسین_مظلومة_شهيدة_أسيرة_بيدالأعداء ▪️ بابا بنگر روی بهم ریخته‌ام را... 🏴@BahrulEilm

#مکتب_بانوی‌_بقیع_حضرت_ام_البنین‌سلام‌الله‌‌علیها #اولادی_و_من_تحت_الخضراء_کلهم_فداء_لأبی_عبدالله @BahrulEilm

🏴🚩🚩🏴 #حسینیة #مکتب_بانوی‌_بقیع_حضرت_ام_البنین‌سلام‌الله‌‌علیها #اولادی_و_من_تحت_الخضراء_کلهم_فداء_لأبی_عبدالله #قسمت_پانزدهم ا❁﷽❁ا ✨«وَلَا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْيَاءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ* فَرِحِينَ بِمَا آتَاهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ وَيَسْتَبْشِرُونَ بِالَّذِينَ لَمْ يَلْحَقُوا بِهِمْ مِنْ خَلْفِهِمْ أَلَّا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ» هرگز كسانى را كه در راه خدا كشته شده‌اند، مرده مپندار، بلكه زنده‌اند كه نزد پروردگارشان روزى داده مى‌شوند. به آنچه خدا از فضل خود به آنان داده است شادمانند، و براى كسانى كه از پى ايشانند و هنوز به آنان نپيوسته‌اند شادى مى‌كنند كه نه بيمى بر ايشان است و نه اندوهگين مى‌شوند. (سوره مبارکه آل عمران آیات ۱۶۹ و ۱۷۰) ا┅═✧❁🏴 ❁✧═┅ا 🔳تنزیل این آیات مبارکات در مقام مدح شهداء مؤمنین است که جان خود را فی سبیل الله بذل نموده و به مقام شهود و شهادت نائل آمده و «متأخرین» را به ملحق شدن به خویش دعوت می نمایند. این آیات در اتم وجه و اکمل معنا به «اصحاب الحسین (علیه السلام) و شهداء ‌کربلاء» دلالت می نماید که «مهجه قلب خویش» را با معرفت تام نسبت به حضرت اباعبدالله الحسین (علیه السلام) بذل نموده و به مقام و مرتبه حلَّت بفناک نائل آمدند: «الَّذِينَ بَذَلُوا مُهَجَهُمْ‏ دُونَ الْحُسَيْنِ (علیه السلام)» (۱) و بر شهداء از متقدمین و متأخرین سبقت گرفتند؛ چنانکه حضرت سیدالشهداء (علیه السلام) در خصوص ایشان فرمودند: «فإني لا أعلم أصحابا أوفى، ولا خيرا من أصحابي» (۲) 🖋پیشوا و مقتدای اصحاب الحسین (علیه السلام) در این امر، حضرت قائد اصحاب الحسین ، اباالفضل العباس (علیه السلام) بودند که مقامشان مورد غبطه تمامی شهداء از اولین و آخرین می باشد که حضرت امام سیدالساجدین (علیه السلام) فرمودند: انَّ لِلعَبّاسِ عِندَ اللّهِ مَنزِلَةٌ یَغبِطُهُ بِها جَمیعُ الشُّهداءِ یَومَ القیامَةِ» (۳) ◀️ لذا کربلای حضرت سیدالشهداء (علیه السلام) مصرعی است که تمامی خلق و هر آنکه اراده می نماید درجات قرب و کمال الی الله را طی نماید، باید خود را به آن برساند. این الحاق ، همان رجوع به اصل خویش و فطرت خویشتن است که «إِنَّ لِقَتْلِ الْحُسَيْنِ حَرَارَةً فِي‏ قُلُوبِ‏ الْمُؤْمِنِينَ لَا تَبْرُدُ أَبَداً » (۴)؛ همان هجرت و رجوع به سوی امام است که حقیقت رجعت می باشد. امری است که به تأسی از اصحاب الحسین (علیه السلام) و به قائدیت و رهبریت علمدار کربلاء در عالَم صورت می پذیرد و در مکتب بانوی بقیع، خانم البنین (سلام الله علیها) تعلیم داده می شود. این خروج از حالت قعود و حرکت و قیام به سوی امام که همان طی درجات قرب الی الله است، در غایت وجه اش، در قالب «فدایی شدن» بروز و ظهور دارد ؛ همان بذل جان و مهجه قلب . 🖋 چنانکه حضرت اباعبدالله الحسین (علیه السلام) هنگام حرکت به سوی میدان عبودیت کربلاء فرمودند: مَنْ كَانَ بَاذِلًا فِينَا مُهْجَتَهُ، وَ مُوَطِّناً عَلَى لِقَاءِ اللَّهِ نَفْسَهُ، فَلْيَرْحَلْ فَإِنِّي رَاحِلٌ مُصْبِحا»؛ (۵): هرکس می‌ خواهد جان خود را در راه ما بذل کند و خود را برای ملاقات با خدا آماده کرده است، با ما کوچ کند. ✔️امر به «فَلْيَرْحَلْ» (هجرت به سوی امام) در بزرگترین میدان عبودیت عالَم، از جانب حضرت اباعبدالله الحسین (علیه السلام) ،‌ در اتم وجه اش ، خطاب به اصحاب الحسین (علیه السلام) که «وَ السَّابِقُونَ السَّابِقُونَ أُولئِكَ الْمُقَرَّبُون‏» (سوره واقعه آیات ۱۰و ۱۱) بودند، صورت پذیرفت تا ایشان با بذل مهجه خویش، مسیر فدایی شدن را برای بقیه خلق و مُلحقین (اعم از اولین و آخرین) گشوده و برایشان ممکن و میسر سازند. ☑️ در این میان، حضرت علمدار کربلاء ابالفضل العباس (علیه السلام)، با خطبه ای که بر بام کعبه، در ابتدای حرکت کاروان حسینی (خروج از مکه مکرمه و حرکت به سوی میدان عبودیت کربلاء) ایراد نمودند، امام و هادی اصحاب شدند در امر فدایی شدن ؛ چنانکه فرمودند: ⚜ «كیفَ یمكِنُ لَكُم قَتلَ اَبی عَبدِاللِه الحُسَین (علیه السلام) مادُمتُ حَیاً سَلیلاً؟... تعالوا اُخبِرُكُم بِسَبیلِه بادِروُا قَتلی وَاضرِبُوا عُنُقی لِیحصُلَ مُرادُكُم» (۶) ▪️چگونه کشتن ممكن است، ابا عبدالله الحسین (علیه السلام) تا وقتی كه من زنده ام؟ ... بیایید تا به راهش [راه كشتن امام حسین(علیه السلام)] آگاهتان كنم؛ پس مبادرت به كشتن من كنید، و گردنم را بزنید تا به مقصودتان برسید. 🏴🚩🚩🏴 @BahrulEilm